Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Foto's gemaakt in de vakantie voormalig Joegoslavië
Hier kregen we een standplaats op en ruig stukje grond. Waar we stonden was het vlak, ik ging op onderzoek uit en ja dit plekje had wel wat, ik vond het machtig.
De reisleider zocht voor ons een plekje uit.
Vanuit de plek waar ik stond zag ik deze schitterende rivier, die superbrug en massel voor mij, deze boot voer voorbij Eliza
Als je somer bent en het moeilijk vind om hulp in te roepen, let dan op de vriendelijkheid van mensen: op een bemoedigend klopje op je rug, op en lieve(glim)lach of een bemoedigend knikje. Het is de moeite waard om hier notitie van te nemen. Dit is voor jou bedoeld en kan je en warm gevoel geven.
*
Soms ben je te depressief om zonder hulp uit de put te klimmen.Weet dat veel mensen je graag een touw willen toe werpen, je een duwtje willen geven in de goede richting, je op willen tillen en je ergens heen willen dragen waar het beter is. Sta dat toe
Waar kunnen we het anders over hebben als het weer.
Vandaag is anders als gisteren, dat is natuurlijk normaal alle dagen zijn verschillend, dat weet ik ook wel. Maar vandaag is het benauwd, geen felle zon maar soms grijze wolken, je denkt dan er komt regen, ineens komt de zon weer door niet zo fel maar het is zeer benauwd. Toen ik de heg geknipt had heb ik het afval even onder de struiken buiten mijn tuin geveegd, ik dacht als het wat ingedroogd is kan ik het makkelijker opruimen.
Pech voor mij ze kwamen vandaag om de bosjes schoffelen, de bosjes waar het heggegroen tegen aan lag werden dus niet geschoffeld. Ik voelde me eerlijk gezegd niet prettig, ik schaamde me voor het afval groen dat ikniet opgeruimd had.
Dat heb ik nu wel gedaan mijn haar is kleddernat ik heb het hartstikke warm, kruip straks lekker onder de douche .
Schip moet zeilen scheepje ligt aan wal. Schip moet zeilen, scheepje ligt aan wal. We zeilen ja, we zeilen ja van een, twee, drie. We zeilen ja, we zeilen ja van een, twee, drie. en alle scheepjes zeilen ja, van een, twee, drie.
*
Hinkel-de-pinkel, daar komen we aan. We hebben geen kousen en schoenen meer aan. Al met de handjes op de rug, hinkel-de-pinkel en dan weer terug.
*
Opa Bakkenbaard heeft een huisje, en in dat huisje daar is het goed. Opa Bakkenbaard is aan't werken, en weet je wat hij doet? Hij veegt de vloer, Met een bezem, met een bezem. hij veegt de vloer, zó veegt hij de vloer.
Een dag zonder jou is een tuin zonder bloemen, een dag zonder jou kun je geen dag meer noemen, een dag zonder jou is een dag zonder licht.
Het huis is leeg en koud als ik je stem niet hoor, de tafels, stoelen en het bed het steld geen moer meer voor, een boom zonder takken, 'n hemel zonder blauw, m'n lief dat is een dag zonder jou.
Had nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen als de zon er niet was en er een zacht windje waait. Het is gewoon lekker nu, een beetje mistig, maar droog.
Ik liep het rondje Marieëndal op mijn dooie gemakje de buurvrouw was er niet. Zonder dat ik er erg in had liepen mijn beentjeniet het bospaadjerichting huis in, ze liepen gewoon rechtdoor. Het gekke is Rocky liep vooruit die was gewoon recht door gelopen automatisch liep ik er achteraan. Ik dacht wel oh ja,als we dan zó lopen dan kunnen we halver wegen het andere bos in, richtinghuis. Niet dus, we liepen op het pad dat richting zee gaat als je dat uitloopt kom je aan het begin van het bos, dan kan je twee richtingen uit,naar het strand of het bos in.
Het strand was me echt te ver maar in het bos was het zo rustig zo stil ik voelde me helemaal ontspannen. De bramen waren ook in dit bos aanwezig ze waren alleen nog niet helemaal rijp. Een grote braam prachtig donker van kleur zag ik hangen tussen die enge takken met stekels, ik kon het niet laten, ik moest en zou de braam plukken. Deze braam hoefde dus niet echt geplukt te worden, deze braam liet loszodra ik hem aanraakte deze braam smaakte zoet en smoltin mijn mond. Het pad waar ik op liep heeft ook zijpaden, daar kom ik meestal nietmaar vanmorgen ging ik ook een stukje zijpad op en dan zie je andere plekjes die ook mooi zijn. Mijn oerboom is nu omringt met paarse hei ik voelde me zo fijn dat ik even tegen MIJN boom aan ben gaan staan. Geborgen voelde ik mij, omarmd door de grote takken met bladeren net een dak boven mijn hoofd.
Grote dennenappels gevonden een mooi stuk schors, jammer dat ik weer geen tasje meegenomen had, maar ja dit kwam spontaan op.
Mijn fantasie ging even aan de loop in gedachte zag ik Rocky met twee zijtassen op zijn rug zodat ik daar de gevonden schatten in kon doen, helaas dat was niet zo . Even goed heb ik het mee naar huis kunnen nemen en wat er van gemaakt word is altijd een verrassing .
Mijn moeder zei vroeger altijd: waar TE voor staat is niet goed.
TE veel,TE weinig
TE groot, TE klein
TE dik,Te dun
Zo als nu is het TE warm.
Rocky en ik hebben onze wandeling in het Marieëndal net gelopen. Nu ging het nog omdat er wat lichte bewolking is ener een windje waait. Ik probeer steeds weer met andere ogen naar Marieëndal te kijken. Er is altijd wat anders te zien, hier van kan je zeggen het word me nooit TE veel
De bramen zijn al goed aan het kleuren er waren er al rijpen die moesten geproefd worden.. Dat deed me terug denken aan vroeger.
Wij woonde in Amsterdam, als het bramentijd was werd er altijd een dagje bramenplukken in de Waterleidingduinen richting Zandvoort door mijn moeder georganiseerd, 4 kinderen, buurmeisjes en buurjongens kregeneen klein emmertje en daar moesten we de bramen dan in doen. De bramen lieten zich niet zo maar plukken er zitten hele lelijke stekels aan de takken, als de struik de kans kreeg pakte hij jou we zaten dan savond onder de krassen. Als we naar huis gingen hadden we allemaal blauwe handen, blauwe smoeltjes want er moest natuurlijk wel geproefd worden van de bramen,( soms zaten er wel eens kleine witte wurmpjes in maar die gingen ook gewoon mee naar binnen niets mis mee, ik ben een grote( nou groot?) struise vrouw geworden). Of er erg veel bramen mee naar huis gingen? Dat denk ik niet maar we hadden een heerlijke dag in duinen gehad.
Stel je bueau, je stoel of je aanrecht zo op dat je naar buiten kunt kijken genieten van de grootsheid van de natuur. Daar is het leven simpel.
*
Wees open en onbevangen, dat is een heerlijke manier om van het leven te genieten.
*
Herondek de vreugde die een rustig gesprek, een simpel verhaal, een spelletje doen of een welgemeend blijk van genegenheid je geven kan, deze eenvoudige geschenken en pleziertjes verhogen je welbevinden.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
