Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
De buurvrouw en ik lopen door Marieëndalmet Spetter en Rocky.
Er word druk onderhoud werk gepleegd, bomen bij gewerkt, gras gemaaidwel met een maaimachine maar niet een die alles meeneemt. Er werken daar aardige mensen die een kleine achterstand hebben, die vinden het heerlijk om in de buitenlucht te werken dus het gemaaide gras word net als vroeger op hopen gelegd we hebben zelf gezien dat die lui een soort draagbaar met hun mee droegen waar het gras op gegooid werd met een hooivork daarna aan de rand van het grasveld neer gelegd om het vervolgens door een tractor met aanhangwagen te laten op halen. Het moest dan weer met een hooivork in de aanhanger worden gegooid.
De buurvrouw en ik zaten op een bankje vlakbij zon gras hoop, daar kwam de tractor met aanhanger er liepen en paar mannen achteraan met de hooivork. Vlak voor ons stopt de tractor en de mannen gingen het gras in de aanhangwagen gooien. Staat er een man vlak bij ons hij was erg lang, ik keek en keek nog eens, voor dat ik nadenk vraag ik
Mijnheer mag ik vragen hoe groot u schoenen zijn?
Groot word er gebromd.
Even later hoor ik de man vragen:
Mag ik zo onbescheiden zijn om te vragen hoe groot u schoenen dan wel zijn
Ik voelde mijn wangen rood worden ik schaamde mij, ik had minder verstand als de man op dit ogenblik, want nu begreep ik pas hoe niet leuk het is als iedereen zou vragen hoe groot zijn schoenen zijn.
Ik zei timide
Ik heb maat 37 van schoen
De man grijnsde wat en zei;
Doet u er dan maar 15 maten bij, dan weet u hoe groot mijn schoenen zijn
Dan hoor ik mij zelf ook nog vragen;
Oh zo groot, dan kunt u ze zeker niet in een gewone schoenwinkel kopen?
Wij zaten achter de zijkant van de aanhang wagen aan de voorkant waren ze dat natte gras aan het opgooien, ik hoor de man nog zeggen:
Even kalm aan, anders zitten de dames straks onder het natte gras.
Ik had het hem niet kwalijk genomen als hij per ongeluk toch even een gooite hard had gedaan.
Soms ben ik watte onnadenkend, daar heb ik mijn hele leven al last van.
Misschien is het u wellicht opgevallen in sommige verhaaltjes dat ik een levendige fantasie heb . Ik vind dat zelf heerlijk, niemand ziet mijn fantasie als het me overkomt, wil ik het vertellen dan is dat mijn eigen keus, maar alles wat zich in mijn hooft afspeelt waar ik dan zelf om grinniken moet, paktniemand mij af.
Gisteren gleed er een bootje door de sloot, het had wel een motor maar die klonk zo zacht ik was daar blij verrast door, er zat een man in niet zon heel oude man, hij voer met zijn bootje maar ook had hij een vishengel in zijn handen die hengel gleed door het water achter het bootje aan. Ik ben ook zo als u wel weet zeer nieuwsgierig, dus ik gaf de man eerst een complimentje dat zijn bootje zo geruisloos was, dat deed hem zichtbaar plezier,toen durfde ik ook te vragen wat hij nu aan het doen was met die hengel? Hij haalde de hengel op daar zat een middelmatig visje aan.
Ik laat de hengel door het water achter mijn bootje gaan met dat visje er aan om die grote snoek te vangen die zeker in deze sloot is.
Aha daar komt het gezegde vandaan een klein visje uitgooien om een grote te vangen
Ik hoop voor u dat u daar in slaagt
Tegelijkertijd zie ik in mijn gedachte die grote snoek in dat visje bijten en het mannetje voorover aan zijn hengel het water in vallendoor het water glijdend achter de snoek aan. Ja want door de schok liet de man niet los.
Ik moest daar zo om grinniken ( ik liep met Rocky op het pad mee met hetbootje in de sloot) de man keek mij aan, toen heb ik hem mijn fantasie verteld, hij kon er ook om lachen .
Hij wenste mij nog een fijne dag,ik wenste hem een goede vangst .
Wauw ik kan geen pap meer zeggen, gelukkig kan ik wel de toetsen nog bedienen van mijn pc.
We hebben een fijne wandeling gemaakt die verder uit liep dan we dachten. Eerst door het bos, weet je, het strand is dicht bij kom we lopen er even heen, gelukkig was het zand in de duinen naar het strand toe helemaal rul, we stonden boven aan het duin naar de zee te kijken, ik zei tegen mijn vriend:
Als je me terug dragen wil dan ga ik met je mee naar de zee, als dat niet mogelijk is (hoezo niet mogelijk? Zon licht veertje als ik) dan draaien we hier om en nemen de zelfde weg weer terug naar huis.
Mijn vriend heeft serieuze plannen ondernomen om mij op te tillen en over zijn rug te smijten. Helaas we verdwenen samen kopie onder in het mulle zand. Zo erg was het niet maar de weg terug naar huis leek toch langer als de heen weg, we waren super blij dat we thuis waren en genieten nu van een lekker kopje thee
Vandaag al weer vrijdag, wat gaat de week toch hard, deze week had ik het best moeilijkmet de stilte in huis , niemand om tegen te praten als je smorgens wakker word, te knuffelen op zn tijd, samen eten, samen wandelen Rocky uitlaten. Dat doe ik wel met de buurvrouw, maar nu mijn vriend er weer is ben ik toch wel een gezegend mensje. Ik was echt blij dat ik de auto weer voor de deur zag staan, ik moet altijd goed kijken, mijn vriend moet altijd lachen hij laat mij altijd eerst de deur uit lopen, of voorop lopen als we het winkel centrumuit komen, 9 van de 10 keer sta ik bij een verkeerde auto, ik heb totaal geen verstand van auto merken, dat heeft mijn interesse ook niet echt, als ik maar een goede chauffeur of chauffeuse heb die mijn kontje( nou kontje? ) laat rijden dan ben ik al zeer tevreden.
Indra en Sven waren dinsdag na schooltijd een paar uurtjes bij mij, Sven die dronk zijn thee en at zijn gehaktballetje(met ei) en zei;
doei oma, mijn vriendjes wachten op mij.
Indra bleef gelukkig , we gingen rummicubben, terwijl we aan het spelen waren vroeg zei mij;
Oma weet u wat het woordhoogstensbetekend?
Even denken hoe leg ik dit uit?
'in het uiterste geval'
( ik heb het opgezocht in het woorden boek) .
"Maar hoe kom je op dat woord?
Van een spel dat lijkt op scrabble oma maar wat is nu het uiterste geval?"
Als het niet anders kan
Ergens wel zeer leerzaam dus vooruit maar, ik denk nu iets positiever over hun elektronische spelletje.
- dat ik nooit meer naar deze wereld terug hoef; - dat er geen hiernamaals zal zijn; - dat ik nog de gelegenheid krijg te- gen alle Jehovagetuigen te zeggen: Zie je wel dat je voor niks hebt staan aanbellen!
* Egoïstische wereld! Iedereen denkt aan zichzelf. Ik ben de enige die nog weleens aan mij denkt.
Ja de verrassing is helemaal gelukt, de bordjes met gehakt ballen stonden klaar toen ze uit school kwamen, even iets lekkers, even verwennen.
Ha Oma wat lekker ik lust graag een gehakt bal, hij is lekker groot
dat zei Indra,
Oma dat ziet er lekker uit
dat zei Sven.
Ik begon hem wel een beetje te knijpen, straks is het voor hun ook een teleurstelling. Ik wou niet het risico lopen dat de eitjes er uit zouden floepen dus ik verzocht ze om zachtjes maar met heuse snij bewegingen de bal gehakt te lijf te gaan. Sven keek toen een beetje achterdochtig naar mij, wat bedoeld oma daar nu mee,? ik zag het hem denken, hij snee heel voorzichtig midden door de gehakt bal en ja hoor daar kwam keurig het eitje te voorschijn. De verbazing was groot, Indra meteen er achter aan en zij werd door Sven een beetje geholpen om ook haar eitje te voorschijn te toveren. Ze hadden dit nog niet eerder gegeten, ze waren blij verrast, vonden het heerlijk tot opluchting van mij.
Vandaag spelen de wind en de wolken,de regen en de zon, verstoppertje. Eerst vanmorgen 9 uur heel veel wind donkergrijze wolken en pittige regen. Om half twaalf iets lichtere wolken even droog, dus gauw Rocky op het pad achter zijn behoefte laten doen. Vanmorgen om 9 uur had hij totaal geen zin om naar buiten te gaan maar Spetter en de buurvrouw waren er, dus hup met zn lijfje de regen in. Hij heeft nog nooit zo gauw gepoept nog n paar plasjes en dan met een nood vaart naar binnen . Nu om 1 uurheeft de zoneven gewonnen, maar er hangen grote grijze wolken vlakbij, dus zeer wisselvallig weer. hé schreef ik dat al niet een paar dagen?
Zondag middag heb ik gevraagd of Sven en Indra een paar uurtjes zouden willen komen hun eigen Electronics spelletjes graag thuis laten, even ouderwets met Oma Schrabbele spelen, het woordspel wat al heel lang gespeeld word, daar is ook al weer een versie van op hun Electronics spel computer. Dus mijn kleinzoon van 11 vroeg om een woordenboek, zodat hij kon bewijzen dat sommige woorden wel degelijk bestonden, Oma was nergens in het spel maar gezellig was het wel.
Vanmiddag ga ik ze opvangen na schooltijd, ik heb een verrassing voor hun gebakken. Ik hoop tenminste dat hun er niet boos om worden, ik had het een keer voor mijn man gebakken en die was echt boos en teleurgesteld toen uit de GROTE bal gehakt een gekookt ei tevoorschijn kwam. Mijn man vond een bal gehakt heerlijk dus toen hij de GROTE bal gehakt op zijn bord zag liggen was hij blij, dat veranderde in een totale verrassing toen hij de GROTE bal gehakt woudoorsnijden, het hard gekookte ei floepte zo de bal uit. Het gezicht van mijn man sprak boekdelen, hij kon er ook niet de humor van inzien, ik moest weglopen van tafel want ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Het was echt niet bedoelt om te plagen ik had het recept uit de krant gehaald Het verstopte ei, het leek me gewoon weer eens iets heel anders. Ik ben heel nieuwsgierig hoe Sven en Indra zullen reageren, misschien hebben ze het al eerder gehad dat weet ik niet.
Eindelijk dachten we dat we droog de hondjes Rocky en Spetter zouden kunnen uitlaten. De buurvrouw kwam het zonnetje scheen, maar we waren het pad nog niet af of er kwam een mooie regen boog in de lucht en ik voelde al nattigheid. Ik moest echt lachen om het gezicht van mijn buurvrouw toen de eerste regen spetters op onze brillen verschenen. We zagen wel stukjes blauw tussen het grijs van de wolken het regende een paar flinke spetters maar toen kwam er een stukje blauwe lucht en het zonnetje was er als de kippen bij. Dat stukje blauwe lucht werd groter het zonnetje scheen vriendelijk en lekker warm op onze gezichten neer, we waren nu dik tevreden. Rocky was vandaag zeer uitbundig aan het rennen gisteren was hij maar een paar stappen buiten de deur geweest. Het had de hele dag geregend, als het regent en Rocky moet van binnen naar buiten? Nou echt niet hé, maar ja als hij word overvallen door een regenbui dan is dat jammer dan moet hij wel. Toen we in de tuin terug kwamen hebben Rocky en ik nog even op het bankje gezeten, ons laten verwennen door de zonnestralen zo lang ze er waren, nu onder het schrijven klettert de regen weer tegen het raam, maar die heerlijke zonnestralen van net hebben we toch maar mooi gehad.
Ik zit maar wat te neuzelen over het weer terwijl er op de wereld zulke schokkende dingen gebeuren ver van ons vandaan. Maar ja, ik leef hier, ik geniet van de kleine dingen die mijn leven fijn maken op dit moment.
Rocky is een slim hondje echt waar hoor, als we smorgens op het pad achter de tuin lopen dan loop ik altijd tot het eind naar een lantarenpaal toe, ik heb wel vaker gehad dat Rocky dan gewoon niet helemaal tot het eind loopt, hij komt tot vlak bij gaat mij staan aankijken van :
je komt toch ook weer terug dus waarom zal ik dan nog verder lopen.
Dat is zeker het geval met slecht weer. Vanmorgen was het ook bar en boos weer, maar ja Rocky moet toch zijn toilet rondje doen, ik wist bijna zeker dat hij ook weer niet helemaal naar de lantaarnpaal zou lopen en toen was ik in ene zomaar eens uitgeslapen ik deed net of ik nog veel verder wou lopen de lantarenpaal glad voorbij, een stukje verder dus. En ja het werkte Rocky trapte er in, heel blij kwam hij aan wandelen langs de lantaarnpaal en toen zei ik heel gemeen;
ja ik heb je, nu gaan we lekker terug,
wel flauw hé , maar ja af en toe moet je toch even laten merken wie de baas is.
Daar was ik weer, heerlijk relaxt, nou? Dat wás ik.
In Kessel alle dagen twee keer die machtige Maas zien, rustig op een bankjekijken naar moeder fuut die haar kind leert vissen. Geweldig was dat, moeder dook naar beneden kind ook,moeder kwam met een klein zilver visje in haar bekjenaar boven , hetjong dus niet maar die wist handig het visje bij moeder weg te kapen. Ja of het moeder is dat weet ik eigenlijk niet, voor het zelfde geld is het vader fuut die dat doet, maar toch denk ik dat het moeder is. Ik zie altijd maar een ouder bij de jongen als ze geboren zijn, volgens mij trekt vader fuut de wijde wereld in als zijn taak er op zit, hij verzorgt moeder op het nest, heeft het nest ook samen met moeder gemaakt heeft met moeder gevreeëndus alsdan de eitjes uitgebroed zijnheeft moeder de zorg over de kinderen. De Maas heeft best wel een sterke stroming als de jonge fuut onder water was gedoken kwam het een enkele keer voor dat hij opdook in de stroming ik zag hem dan met een behoorlijk vaartje weg drijven midden in die Maas, ik hoopte dan dat moeder fuutgauw naar boven kwam en zag dat haar jong al zon end afdreef. Dat gebeurde ook ze haalde hem dan terug naar de kant, echt het bestuderen waard.
We hebben ook heerlijk gewandeld in het mooie Limburgs landschap dat afwisselend was. We liepen langs de Maas, door de bossen met hun mooie herfstkleuren,lang hoge wanden van maïs die daar groeide, langs weilanden die zo naast het bos lagen, echt fijn rustig, rustig en nog eens rustig. Dat was eerst voor mij heel erg wennen nu ik gewend ben, zit ik weer op mijn eigen stekkie,van alle kanten komen er weer allerlei dingen op ons toe.Maar dat went ook weer gauw, dus we moeten het maar mooi blijven afwisselen dan komt het helmaal goed.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
^ 
