Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Toen ik van mijn zoon het Moederdag cadeau gekregen had wist ik niet dat ik voor verassingen zou komen te staan als ik het gebruikte.
Drie zakjes losse thee een theezeefje en een glas had ik gekregen.
Vandaag zou ik dat gaan gebruiken het theezeefje zag er niet moeilijk uit maar daar vergiste ik mij lelijk in het moest bij het handvat samen geknepen worden om het zeefje te openen daarna was het de bedoeling dat ik thee uit het zakje zou scheppen met de geopende zeefje ,nou vergeet het maar.
Zodra ik het geopende zeefje in het thee zakje stak klemde mijn hand niet zo stevig meer om het handvat van het theezeefje, dus theezeefje weer dicht 2 keer geprobeerd niet gelukt? weer het handvat van het theezeefje met beide handen naar elkaar toe klemmen theezeefje open met 1 hand goed vast blijven klemmen met de andere hand een pluk thee uit het zakje losse ’vers gedroogd uitgezocht Iers cream melange’ halen gauw in het geopende theezeefje doen hoera gelukt nu heb ik wel een lekker kopje thee verdiend dus het volle theezeefje in het theeglas waar al kokend water in zat en even laten trekken ?
Helaas voor mij, mijn zalig kopje thee van ‘verse gedroogd uitgezocht Iers cream melange’ was niet zalig er zat te weinig 'vers gedroogd uitgezocht Iers cream melange’ in dus? al die moeite gedaan voor een theeglas vol kokend slappe speciaal 'vers gedroogd uitgezocht Iers cream melange’ thee.
Als troost ben ik een heerlijk kopje thee GEEN;
‘vers gedroogd uitgezocht Iers cream melange’ maar een ordinaire ‘ citroenthee’ in een zakje aan een touwtje bij mijn vriendin gaan halen en hebben er samen smakelijk om gelachen.
Mijn man en ik waren twee jaar getrouwd ik vroeg mijn man toen wanneer zou er een baby kunnen komen? we hadden aldoor gezorgd dat het niet kon door dat we eerst ons leventje geregeld wilde hebben .
De klap kwam hard aan toen mijn man zei:
" Lieverd eigenlijk wil ik geen kinderen ik wil graag emigreren en in het buitenland proberen mijn weg te vinden en dan is zo'n kleine baby een handenbinder".
Toen wij verkering hadden was het eigenlijk nooit ter spraken gekomen of we wel of niet kinderen namen
Maar nu was ik daar erg van onderste boven ik wilde dolgraag kinderen en zag mij helemaal niet ver weg bij mijn familie vandaan emigreren.
Ja en toen?
Soms denk ik wel eens ik heb mijn mans dromen in de war geschopt door toch door te drammen over de baby die ik zo graag wou. Mijn man ging overstag met die voorwaarde:
“we gaan het proberen als het goed is en er komt een baby gaan we niet emigreren, maar 1 kind is voor mij genoeg” .
Ja, en nu denk ik,
wat ben ik toch blij dat ik mijn geweldige zoon heb.
Mijn man is al tien jaar geleden overleden en als ik toen niet zo gezeurd had was mijn zoon nooit geboren en had ik mijn geweldige zoon niet leren kennen.
Chris werd als cadeau op mijn verjaardag geboren en er is geen mooier verjaardag cadeau meer geweest
Toen…… De keuken uit mijn kindertijd was altijd vol met mensen. er stond 'n warme kachel in, wat had je meer te wensen? de was hing er te drogen en de worst aan een spijker. de koffie stond te pruttelen, waar was het leven rijker? We zaten in ons keukentje met negen man te eten met soep vooraf en pudding toe, ik zal 't nooit vergeten. de afwas was het ergste niet, dan stonden we te zingen. 'n grote zinken teil, dat was ons bad,er waren ergere dingen. De keukenmat werd opgerold,want vader kwam van de markt, ik zie hem nogzweten De armen vol met groenten, we hadden weer te eten. brood was er altijd op de plank en een varken in de kelder. was 't vuil dan ging de dweil erdoor en alles was weer helder.
en NU….. De keuken van onze kinderen, staat vol met apparaten het nieuwste van het nieuwste, maar je kunt er niet mee praten. de was zit in de droger, in de vriezer zit het eten. het is ongekende luxe, als ik niet beter had geweten. Ze eten in het keukentje, ja met wie dat toch verzon? 'n twee minuten maaltijd, zo uit de magnetron. de afwas die gaat in 't machien, daar zitten ze niet mee. en zingen dat hoeft ook al niet meer, ze draaien een cd. Geen teil meer, maar een bubbelbad, 'n auto voor de deur wie nou niet tevreden is, dat is een ouwe zeur. wij hadden al die dingen niet, maar toch wel ietsje meer. 'n kostbaarheid in 't leven; gezelligheid en sfeer.
Niet zelf gemaakt kreeg ik toegestuurd maar vind het zo goed ,dat ik het met u wil delen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
