Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Nu ga ik er gewoon even op mijn gemak voor zitten,even bij kletsen over de afgelopen weken. Ja het gaat zo hard, de tijd vliegt gewoon voorbij.
Ik wou graag elke dag een verhaal, gedicht of gedachte neer schrijven, maar daar is de laatste weken de klad een beetje ingekomen. Oorzaak? Ik ben een paar dagen naar IJmuiden Hoorn en naar 2 bruiloftengeweest,het schema loopt nu niet zo als ik het wil.
Omdat ik weg was,kreeg ik ook veel email die ik dan toch wel wou openen.Het werd te veel, ik kreeg een beetje een hekel aan de pc, dus iets minder er achter, alles loopt dan even niet door.
Natuurlijk is het ook geen moeten, maar als ik mooie email krijg over echt van alles en nog wat zoals: verschillende landen verschillende feesten bloemen dieren mopjes daar bij nog eens berichtjes van hyves, ik vind dat heerlijk, maar een beetje moe werd ik er wel van. Dus dan gewoon even niet op de computer, maar loslaten doet het mij dan niet. Dus gisteravond even mijn belofte gebroken, om niet meer snacht achter de p c te zitten. Ik wou weer een schone p c dus aan het werk dan maar.En nu heerlijk op mijn gemak even bij praten.
De bruiloften waren totaal verschillend maar allebei keurig geregeld. De ene bruiloft in een mooie zaal, veel liedjes voor het bruidspaar, spelletjes enz.
De andere, heel ontroerend in een lief klein kerkje, maar daar na naar het dorpscafé en echt eten en drinken maar, gewoon lekker hangen, lekker eten van de barbecue, feliciteren en weer drinken. De vrienden van deze bruidegom hadden een vrijgezellen filmpje gemaakt van de bruidegom. Dat was heel leuk gedaan.
Het weekend naar Hoorn bij mijn goede vrienden Astrit en Ron, was ook fijn. Ron had een uitvoering van de showgroep waar hij en zijn vrienden bij horen. In een huis waar oudere mensen wonen werd het opgevoerd. Het was geweldig om mee te maken, alle rollen zaten in het koppie, het werd met veel enthousiasme gebracht, de kleding was prima op elkaar afgestemd, de oudere mensen hebben zich bijzonder goed vermaakt, het was ook een programma uit hun tijd, met liedjes en schetsjes. Ik was ook blij dat alles zo goed verliep, een enige middag.
Ja en dan weer naar huis, waar ik mijn draai dan weer moet vinden. Dat is inmiddels wel in orde, nu ik alles weer onder controle heb, is het oké.
Poekie het katje van mijn lieve vrienden waar ik het weekend was, heeft mij zo vrolijk gemaakt, ik heb nog niet vaak zon jong katje mee gemaakt. Het is geweldig om te zien hoe speels zon katje is. Ook moet hij nog van alles leren, een straaltje water uit de kraan dat was toch wat, het water liep echt over zijn oortjes en koppie, maar hij gaf niet op, moest weten of je daar nu bang voor moest zijn of niet.Kreeg door dat het te drinken was en likte later zijn neusje af. Dat was allemaal heel lief, werd hij moe, dan had hij een heerlijk plekje boven op de t v kast om daar dan vermoeit inslaap te vallen.
De eerste kennismaking met Rocky liep voor Rocky niet goed af, Poekie hield Rocky goed in de gaten en toen Rocky niets kwaads in de zin te dicht bij kwam,had hij gelijk een lel te pakken, hij jammerde van schrik en heeft het hele weekend Poekie goed in de gaten gehouden. Ik heb wat fotos gemaakt van die schavuit,want dat hij ook kan bijten en zijn nageltjes even in je arm hangen, heb ik gezien aan de armen van Astrit en Ron. Is echt niet kwaadaardig, maar even uitproberen. Ook de meubels moeten het een beetje ontgelden, maar de gordijnen hebben ze slim even voor een tijdje weggehaald. De vitrage was echt te mooi om er allemaal halen in te laten maken, als straks het baldadigste er af is kunnen ze wel weer opgehangen worden. Al met al toch ook weer een rooie, net als Kurt, de rooie kat van mijn buurvrouw, arme Rocky , hij blijft omringt door katten waar hij echt vrees voor heeft.
Ik laat u fotos zien, Poekie zijn ontdekking van het water.
Even nog wat fotos die ik mooi vind, ik hoop u ook
Hé ken ik jou niet? wat vind je van mijn kleuren pak?
De riet sigaar
Heerlijk op het voordek van de veerboot naar Texel
Daar is hij dan in ,de veerboot
Deze beelden spreken voor zich zelf.
Eliza
De fotos van het Coalabeertje heb ik niet gemaakt.
Dat was een email, over de hitte na de bosbranden in Australië waar het Coalabeertje duidelijk last van had. Fijn dat er mensen zijn die zon diertje dan verzorgen, zo schattig.
Dat ik mijn computer als een zeer goede vriend beschouw, staat buiten kijf, maar ik zou toch die goede vriend beter willen leren kennen. Ik ben vanmiddag 2 uur bezig geweest om mijn blog te veranderen. Ik keek vanmorgen even naar mijn blog, ik vond het ineens veel te breed, het klopte dus niet helemaal. Dan ga ik zoeken, want het is meestaal een foto die te groot afgebeeld is, waar door alles breed word. Als ik mijn foto aan de zijlijn niet meer zie en ik moet schuiven met mijn beeld om alles te lezen, word ik kriebelig, dan moet het over.
Ga dan maar zoeken welke fotos te groot is, denk ik hem gevonden te hebben , dan moet ik het verhaal MET fotos eerst helemaal verwijderen, dan weer op nieuw kopiëren om er weer nieuwe fotos bij te doen, de foto die te groot is, eerst kleiner maken. Elke keer dacht ik deze foto is het en had ik alles gecorrigeerd, was het nog breed. Dan moet ik alles zeilen bij zetten, om niet het bijltje er bij neer te gooien, wat ik wel al een paar dagen wou doen. Even geen pc. Ik zit gewoon niet goed in mijn vel, ik ben te lang bij mijn broer gebleven. Ieder mens zou zeggen, dat was fijn ik kan er weer tegen aan, IK NIET Ik denk, verdorie wat mis ik ze, voel me dan weer eenzaam, moet mijn draai weer helemaal vinden. Ik blijf een beetje zeurpieterig, vind dat zelf best stom van mijzelf.
MAAR! ik heb toch mijn blog goed gekregen, niet te breed meer in mijn ogen, dus gewoon blijven proberen tot het goed is. En mijn pc toch dankbaar zijn dat hij niet ontploft is, door al het ongeduld van mijn kant.
Een ding vind ik jammer, ik had zon mooie reactie van Kat gehad, met een heel mooi vers er bij, die moest ik ook verwijderen, dat vind ik best vervelend dus Kat sorry daar voor. Nu maar weer gewoon mijn draai WEL vinden, anders blijf ik zo draaierig.
Het waait hier gigantisch en het regent dikke buien, eindelijk wel dorstlessend voor de planten bomen en het gras.
Zeer jammer voor mijn zoon, die vandaag sportdag heeft op zijn werk.
Zo sneu dan hé, een hele tijd stralend tot zeer warm weer, en dan word deze dag zo verpest door het stormachtige weer.
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk zei mijn moeder altijd, ik wist toen niet wat het betekende maar het klonk altijd zeer ernstig.
Ik heb vandaag ook voor het eerst het brandalarm gehoord in huis, jonge jonge, wat een schril geluid, Rocky liep met zijn staart tussen ze poten door het huis, voor dat ik de rookmelder uit kon doen, moest ik eerst een ladder pakken, daarop klimmen en gelukkig hoefde ik alleen er op te drukkentoen hield hij op. Ik zou tostis bakken,ik had nog brood in de ijskast liggen vanverleden week dinsdag, uitgedroogd maar verder prima, ik dacht dan maak ik tostisde kaas lekker gesmolten en het brood knapperig. Zo gezegd zo gedaan, ik had een tosti apparaat op de rommelmarkt gekocht, er zit ook nog zon ouderwets snoer bij met zo,n zwart witte stekker.
Dus ik zet het tosti apparaat aan waarom ik hem leeg dicht doe weet ik niet? In ieder geval gaat de bel is het de buurvrouw, we staan wat te kletsen, ik ga weer naar binnen en toen rook mijn neus iets anders als anders.Oh jé het tosti apparaat staat aan ik doe hem open en er kwam wel wat damp af, maar nog niet zo erg. Ik doe mijn broodjes er in en ga allerlei dingen doen en vergeet toch weer mijn tostis.
Was in de tuin, gelukkig wou ik wat binnen gaan halen, ik rook weer die geur van iets dat verbrand.
Toen ik dus nu het tosti apparaat open deed, kwamen de rookwolken mij te gemoed, en begon de rookmelder te gillen. Waarom hij zo hoog hangt is waarschijnlijk omdat de rook naar boven zweeft? Dat dacht ik tenminste, ja dan moest de ladder er wel aan te pas komen, en ondertussen dat ding maar fluiten. Ik ben anders wel weer bezig hoor, gisteravond had ik een pan peren geschild, de peren vallen nu achterelkaar de boom uit, dus schillen en koken maar. Ik wou ze graag rood hebben, mijn vriendin had gezegd, je moet ze gewoon lekker lang op een laag pitje laten stoven dan worden ze vanzelf rood.
Had ik allemaal keurig gedaan, alles was goed, wou ik het vocht van de peren wat dikker maken dus ik doe er wat maïzena bij.
Ga dan t v kijken en u raad het al, ook door de geur kom ik erachter dat de bodem van de pan met de eerste laag peertjes al is aangebrand.
PFFFFF wat een war hoofd ben ik ook, gooi gauw de rest van de peertjes op een plastiek schaaltje en zag zo het schaaltje inkrimpen zo heet was het. Het schaaltje heeft het wel gehouden de smaak is goed vanavond ga ik ze lekker eten als ze ijskoud zijn. ze staan nu in de ijskast, dus vanavond smullen maar.
Gewoon even er tussen uit, er was wel een rede, mijn oudste broer werd 67 jaar, ik was er ongeveer 2 n half jaar niet geweest. Treurig eigenlijk, ik ben altijd welkom en word gruwelijk verwend, misschienblijf ik daarom wat langer weg, als ik veel zou komen zou de betovering misschien verbreken.
Nu was het eigenlijk een verrassing, ik had zelf bedacht, ik ga woensdag26 augustus heen, een dag voor zijn verjaardag, vrijdags weer terug. Maar het was zo gezellig er kwam iedere keer weer een dagje bij.
Go, ga lekker zaterdag naar huis, of wil je al naar huis,?
Nou nee, ik word zo in de watten gelegd, ik hoef niet zo nodig.
Blijf je toch nog een nachtje,
heerlijk.
Toen werd er verse vis gebracht scholletjes en ander visjes.
Als je nu vanavond nog blijft en morgen vroeg naar huis gaat, kun je nog heerlijke vers gebakken vis mee eten.
( Ik lust natuurlijk niet veel! Was maar waar, dan zaten er niet zoveel kilos in de weg) Dat was dus niet tegen dovenmansoren gezegd. De vis was werkelijk verrukkelijk, heerlijk krokant en zalig van smaak.
Ik lust graag vis, mijn ouders ook, dus dan groei je er mee op. De verjaardag van mijn broer is altijd een groot feest.
Mijn broer en zijn vriendin zijn zeer gastvrije mensen, die de hele dag in de weer waren om het de gasten naar de zin te maken. Ik heb wel mijn steentje bijgedragen, ik werd de honden uitlaatster.
IK had zelf natuurlijk Rocky mee, mijn broer doet altijd of hij niet van dieren houd, maar Rocky mocht gewoon mee .De vriendin van mijn broer heeft ook een kleine hond en de buurvrouw, die ook kind aan huis is bij mijn broer, heeft ook een kleine hond. Op zijn verjaardag, als er gebeld werd aan de deur en er visite stond voor de deur, gingen er 3 honden brullend naar de deur.
Bewondering voor mijn broer, ik zag hem af en toe helemaal inkrimpen maar veel commentaar gaf hij toch niet. Hij kon de honden wel af en toe plagen en dan zaten wij drie vrouwen met argus ogen te kijken of onze lievelingetjes geen kwaad werd gedaan. Maar dat ging reuze goed, ik heb zoveel vis gegeten, zalige zoute haring, door mijn broer zelf schoon gemaakt, wat ik een behoorlijke vieze bende vond, maar het resultaat was een boterzachte prima schoongemaakte zoute haring, een heerlijk rauw uitje eroverheen, ik bleef er van eten. Elke morgen 2 cadetten met zalmsalade, wat een verwennerij, begrijpt u nu dat ik niet naar huis wilde?
Het was niet vooruit bedacht deze vakantie, dus een prima verrassing.
Rocky had 2 hele leuke vriendjes, ik werd gewoon in het gezin opgenomen, zo zou ik ook wel in andere landen vakantie willen vieren, gewoon in het gezin worden opgenomen, ook wat taken doen, en dan toch wat van het andere land meemaken. Mogelijk is dat dan ook niet zo heel duur? Je weet maar nooit. Misschien dat iknog eens ga uitzoeken of datmogelijk is.Vandaar dat het een tijdje geleden is, dat u wat van mij gelezen heb.
Van morgen behoorlijk in een dipje, vanmiddag nu weer zo blij met mijn pc. Ik heb mooie email gekregen met zalige muziek. Mijn vriendin Joke kwam na mijn wat treurige telefoontje gelijk, om mij vanmiddag wat op te fleuren, dan al die fijne email met hele mooie muziek en mooie beelden, wat heerlijk dat al die email vrienden en vriendinnen er zijn. Ik heb net luidkeels zitten mee zingen met Elvis Presley ook mee getrommeld en hard gegild (ECHT WAAR) met een stoere mars: tatada tatada tatadatata. De buren weten even niet wat hun overkomt, maar ik voel me er prettig bij.
Vandaag was het niet zo heet, wel zonnig maar met een lekker windje. Joke en ik hebben ons favoriete spelletjes 'rummi kuppen' gespeeld. Heerlijk zitten babbelen, fijn als je weer even kan lachen, we kunnen het goed samen vinden. En dan is de dag waar ik zo tegen op zag, toch weer bijna om. Gisteren ben ik trouwens tussen 2 katten gesprongen die heel erg aan het vechten waren. Ik had nog nooit gezien dat katten zo konden vechten. Ja, u snapt het al de roden kater Kurt was er bij en de kater van de buurman op de hoek. De buurman dorst niet veel te doen de haren vlogen in het rond, ik kon dat echt niet aan zien.
Ik denk dan geen seconde na ik doe gewoon. Ik was met Rocky aan het lopen ik had de hondenriem dus in mijn hand, daar heb ik de katten mee uit elkaar geslagen en Kurt in zijn nekvel gepakt. Ja de buurman zei: als de een ophoud en wegloopt, springt de andere er boven op, dan moet je er toch 1 in zijn nekvel grijpen, hij bromde als een beer de oortjes lagen plat op zijn koppie, maar ik had er toch alle vertrouwen in dat hij mij niets zou doen, gelukkig was dat ook zo. Van morgen kwam de buurman met een foto die hij uitgeprint had, van en rode kat, bijna Kurt, die boven op het toetsenbord van een pc lag, ik had het verteld dat Kurt dat ook doet als hij de kans krijgt. Hij zei: buurvrouw ik vond het zo stoer dat je er tussen kwam, ik heb deze foto voor je uitgeprint omdat je er over verteld had.Dat vond ik aardig, dus dan begint de dag somber maar kan zo veranderen in een fijne dag, alleen maar door wat aardige dingen en een vriendin die even gewoon tijd voor je maakt.
Ja, misschien is dat helemaal niet interessant voor u, maar het helpt mij gewoon, om mij zelf weer even aan te pakken. Misschien is het herkenbaar voor sommige. Ik zit in een klein dipje, voor dat het weer een olifant word! terwijl het misschien iets ter grote van een muis is, schrijf ik het maar vanmij af.
Ik heb even mogen genieten van SAMEN wandelen, SAMEN eten, SAMEN gezellig koffie ergens drinken, dat is weer over, niet dat ik zielig ben, echt niet maar ik ben zon droppie die het toch weer bij haar zelf zoekt, ben ik toch te dik? ben ik te druk?, wat doe ik fout,? verwacht ik te veel? wil ik nog te veel romantiek? Ik ben natuurlijk al best wat ouder, is het dan gewoon heel anders? Is het meteen hand in hand lopen belachelijk? Ik vond het heerlijk, omdat als je partner in een rolstoel zit je dat niet kan, niet dat mijn man zo hand je in handje man was, hij vond altijd dat ik moest WETEN!! dat hij enorm van mij hield, maar ik vond het juist zo fijn als er geknuffeld werd even die aai over je bol. Was vaak best een beetje jaloers als ik mensen hand in hand zag lopen. Wil ik dat misschien inhalen?, is dat te veel van het goede? Als ik het zo lees, dan ben ik bang dat het ook zo is. Altijd wil ik die bevestiging , je bent best wel in orde, je kunt gerust een hoop dingen, hoe vaak heb ik daar niet overgeschreven. En toch verval ik weer in dat suffe zelfbeklag. Ga me schamen, er is zoveel leed in de wereld, wat moet ik toch te zeuren dan.
Zon 3 jaar terug zat ik zwaar in een dip. Dacht dat het leven voor mij niet veel waarde meer had, ik had alles al beleeft, wat moest ik nog. Toen heeft een goede vriend mij telkens weer met enorm veel geduld verteld, dat ik er best mocht zijn, ik mijzelf niet zo negatief moest bekijken, dat werd niet 1 keer maar een heleboel keer steeds maar weer herhaald,ik schaam mij, dat het nu net lijkt of het allemaal voor niets is geweest. Maar dat is echt niet zo. Ik heb zoveel over fotografie en de computer geleerd, levens lessen gekregen dat, nu ik alles weer op schrijf het gewoon weer terug komt.
Vandaar dat van mij afschrijven, het beurt mij weer op, het zegt:
MENS MAAK ER GEWOON WEER HET BESTE VAN EN 'ZEUR' NIET
De kleinkinderen, Sven en Indra zouden een paar uurtjes komen, het is erg warm, dus ik bedacht; laat ze lekker poedelen met water altijd goed. Ja dan bedenk ik dat wel, maar dan het uitvoeren! Ik had geen bad. Gelukkig een buurvrouw had er wel een, het was nog nieuw en zat nog in de verpakking. Leuk maar geen pomp er bij om het op te blazen. Als ik zeker had geweten dat als ik met mijn mond ging blazen, ik dan zelf meteen super slank werd en alle lucht in het bad zat, dan zat ik misschien nu nog te blazen. Maar dat is fantasie, zo verstandig ben ik wel. Wat nu? De fiets pomp, nee dat ging niet, goede raad is duur. Als ik iets belooft heb, dan wil ik dat ook beslist, dus erg goed na denken. Bij de buren gevraagd of die iets wisten, nee geen idee, kwam wel een buurman met zo'n klein fietspompje dat langs je fiets vast zit, maar dat ging ook niet. Hoera! er was een buurman die had de oplossing, ik moest met het badje even naar zijn auto lopen dat was aan de overkant, de buurman kon nu met een compressor waar hij ook de banden van zijn auto mee kan oppompen, het badje vol pompen zo dat ik het kon vullen met water. Viel wel een beetje tegen, ik kon geen vol bad naar het grasveld sjouwen dus het badje op het grasveld en dan maar emmers water dragen.
Warm warm warm!
Warm is lekker, het zonnetje erbij
Maar heel erg warm, is toch echt niets voor mij
De kleinkinderen die zijn in hun sas.
In een grote koele waterplas
Sven voelde zich al te groot.
Voor Indra geen nood,
heb ik het bad helemaal voor mij alleen.
Heerlijk zo als het zonnetje op haar natte buikje scheen.
Sven met het waterpistool maakte ook lol,
zó bleef het bad niet vol.
"Oma mag er nog wat water bij?
Oma nu echt niet blij.
Zitten al 6 grote emmers water in
Oma heeft even geen zin,
ahhhhh oma toe nou
Oma liep al weer gauw.
"De laatste 2 emmers, ik doe het niet meer,
ik sjouwpas de volgende keer weer".
Je ziet hun genieten ze hebben het fijn,
oma blij dat ze er voor hun kan zijn.
Oma geniet nog meer,
dus graag tot een volgende keer.
Joop en hond Bennie komen ook even kijken, Bennie laat trots zien dat hij 2 stokken en 1 bal in zijn bek kan dragen
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Deze beelden spreken voor 
