Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Even de leuke reacties bedanken op mijn fotos en verhalen. Bedankt dat u de moeite neemt om uw mening te zeggen, dat doet me goed. Vandaag is het grauw buiten, het regent nog net niet. Rocky uitgelaten en dan is het toch wel fijn als je dan weer in je warme huisje komt. Gisteren heb ik op tv gezien hoe oude mensen leven in een ander land, 30 graden onder 0, geen verwarming, geen water, de gelatenheid op het gezicht van die oude mevrouw, kleine kraaloogjes onder drie hoofddoeken, een pan heet water gekregen van buren om zich daar aan te warmen. Het was in het programma Max,. Het breekt mijn hart, toch vind ik dat de mensen in die landen die hoge banen hebben veel geld en goed hebben, diegenen die er voor moet zorgen dat het allemaal goed loopt, DIE moeten zich om hun oudere mensen bekommeren. Als ik het hier op tv zie dan denk ik, wat hebben wij het dan goed. Ik denk vast te simpel, bemoei me haast niet met politiek, ik word er zo wel mee geconfronteerd, Haïti daar is de wereld vergaan, daar is ook nog zoveel nodig, en dan dit vrouwtje, eigenlijk veel meer oudere mensen, die lijdzaam hun dood afwachten in barre omstandigheden, ik voel me bijna schuldig dat ik het zo goed heb.
Mijn zoon zegt Mam je kan de hele wereld wel op je nek nemen, dat moet je niet doen, wees goed voor je naasten mede mens, dat is het wezenlijke wat je kan doen. Als iedereen zo had gedacht was er niet zoveel geld opgehaald voor Haïti, je kan inderdaad niet alle leed verlichten, maar dat er overal in de wereld veel leed is, word duidelijk in kranten op radio en tv. Als ik het met mij zelf wat moeilijk heb, kijk ik maar geen journaal en lees ik geen kranten, ik vlucht op mijn roze wolk en geniet van de vogeltjes de natuur, lees een mooi boek, vergeet even al het leed.
Zondag middag naar een prachtige voorstelling geweest van de Show -boat.Mijn zoon Chris gaf daar zijn eerste optreden in de schouwburg van Den Helder. Het was een musical,The Wiz Het is een amateur vereniging, maar ze deden het als profs.
Het is een op fantasie gebaseerd verhaal, maar zo als ze zelf de decors gemaakt had, niet enorme stukken maar simpel, en toch doeltreffend. Wij als toeschouwers werden meegesleept in een leuk vrolijk en kleurig verhaal.
Chris speelde de gevleugelde aap, de handlanger van de boze heks, en ik was apentrots. Na afloop kwam hij nog in zijn kostuum vragen hoe we het gevonden hadden, ik moest mijn grote zoon toch even heel erg knuffelen. Ik was met mijn vriendin die MS heeft, met rolstoel, ik doe niet zo vaak een das bij haar om, dus toen ik haar das afgedaan had om met onze jassen naar de garderobe te brengen had ik niet gezien hoe hij er uitzag.
Ik zou de das eerst in de mouw doen maar die verloor ik al gauw, dus de das dan maar in een tasje waar ik mijn platte schoenen in had. Die had ik aan omde rolstoel door de sneeuw te duwen. Ik had mijn nieuw schoentjes met een hakje mee, tenslotte ga ik niet elke dag naar de schouwburg dus platte schoen in de hal van de schouwburg uit, hakjes aan, das in de tas.
Na de voorstelling toen ik de jassen weer ging ophalen, miste ik de das in de mouw van de jas. Ik terug naar de garderobe, vraag naar een zwarte das, krijg ik een grote zwarte sjaal mee.
Doe de sjaal om bij mijn vriendin de jas aan, ik wilde mijn hakschoentjes in de tas doen en mijn platte schoenen eruit halen. Wat komt er met de schoenen tevoorschijn ? juist een zwarte das.
Oh, ik heb de verkeerde sjaal om je nek gedaan, nu weet ik in ene weer dat ik jouw das in het tasje had gedaan.
Er stond een jonge man naar ons te kijken, ik de sjaal weer onder haar jas te voorschijn gehaald, ik zou hem terug brengen, zegt de jongenman is die sjaal niet van u?, mijn vriendin is haar sjaal namelijk kwijt. Mag ik hem aan haar geven dan maak ik een goede beurt want ze is wel gek op die sjaal. We waren onder het lopen naar het huis van mijn vriendin erg aan het giebelen, ik beleef ook altijd wat met jou. Ik vond het wel erg dat ik dat van die mouw wel nog ingedachte had, en niet dat ik de sjaal daarna in de tas had gedaan. Mijn vriendin keurig afgeleverd aan huis ik naar de bus.
Die kwam maar niet, later bleek dat de avondtijd was ingegaan, en ik nog zeker 3 kwartier moest wachten op de volgende bus. Daar had ik niet veel trek in, dus ik besloot met een andere bus mee te gaan ik moest dan wel een stukje verder van huis uitstappen. Oké dat redde ik best, Rocky van zijn oppas adres halen, ik had de fiets ook bij hun gebracht, konden ze met Rocky nog een eindje fietsen.
Dus Rocky mee, fiets mee, bij de box aangekomen , SLEUTELS??
Geen SLEUTELS Néé hé niet weer. Ja hoor geen sleutels
Daar sta ik dan, met fiets, hond, moe, geen sleutels
Oké achter om naar de tuin( hoera dat ik dat nu kon, en niet op 1 hoog zit) sleutel pakken die ik daar ergens heb neer gelegd, binnen komen konden Rocky en ik wel. Maar dan begint die molen in mijn hoofd te draaien, waar zijn mijn sleutels? De sleutels van de box zaten nu ook aan mijn huissleutels dus alle sleutels weg nu. Ik word echt gek van mij zelf, de taxi was wat vroeger gekomen dan ik gedacht had, dus ik wist nog dat ik met de sleutelbos in mijn handen de taxi ben ingestapt. Hele verhalen meteen van mijn kant,waar ik naar toeging enz, (gelukkig maar) omdat de taxi chauffeur suikerpatiënt was moest hij op tijd eten vandaar dat hij wat vroeg bij mij was. Bij de schouwburg werd ik afgezet, een super mooie middag gehad en toen? Ik heb de taxi centrale gebeld en gevraagd of mijn sleutels in de taxi lagen. De chauffeur was al naar huis, ze wou mijn telefoonnummer hebben en zou mij dan andere dag bellen als dat zo was.
Om 1 uur vandaag kon ik pas de schouwburg bellen, gevraagd of ze bij de stoel wil kijken waar ik gezeten had, nee daar was niets.
De politie gebeld, misschien had ik hem onder het duwen van de rolstoel verloren, ja je gaat van alles prakkiseren. Daar was nog geen melding van geweest, maar na een dag of 2 moest ik nog maar eens bellen. De hele dag niets van de taxicentrale gehoord dus daar was mijn hoop op, ook vervlogen. Was er vandaag echt beroerd van, laat mijn tuinboontjes aanbranden, dus ik voelde me knap waardeloos.
Word er om 8 uur aan de voordeur gebeld, ik doe open, staat de taxichauffeur van zondag voor mijn neus. Mevrouw bent u soms sleutels kwijt? Het leek wel of ik een miljoen had gewonnen ,ja dat is zo
hier zijn ze Oh wat een zaligheid, daar was mijn sleutelbos met giraf.
Nou wat was ik blij, mag ik u zoenen , nou vooruit dan maar
Ze lagen naast de stoel in de auto. De chauffeur had het wel gemeld, zijn dochter had oppas nodig vanavond, hij was in de buurt en dacht ik weet nog ongeveer waar het is, ik ga maar langs. Ik heb de taxi centrale gebeld om mijn waardering uit te spreken over die zo bijzonder aardige chauffeur, weer een teken dat niet de hele wereld slecht is. Dat ik morgen meteen sleutels laat bij maken staat vast, ik kan het lot niet 3 keer tarten.
Maar toen ik ouder werd deed het mij niet zo veel meer, het was er in ingestampt op school,thuis, het was dus niet eigen keus.
Nu, ben ik nog al eens in de war door allemaal akelige dingen diein de wereld gebeuren. Het geweld, de natuurrampen, dan denk ik wat een rot wereld, wat moet je er mee.
Vanmorgen, ik wou de tv op studiosport zetten voor de finale tennis, ZAP over de zenders en ik kom langs allemaal dominees die hun zondagdienst houden.
Er was een vrouwelijke dominee, die vertelde zo mooi over Jezus ze vertelde zo boeiend, mijn vinger wou niet verder zappen, hij bleef hangen en ik zat ademloos te luisteren.
Eindelijk zapte ik weer verder en daar kwam ik een koor tegen die zo geweldig hun geloof aan het belijden waren zo vol liefde over hun geloof zongen, dat ik weer niet verder kon zappen, ik werd zo ontroerd dat de tranen overmijn wangen liepen, zo veel jonge mensen die zo vol overtuiging hun geloof belijden, die de mensen in de kerk ook overeind lieten komen, die met de armen gingen zwaaien, die allemaal in trans waren, zo leek het door het enthousiasme waar mee de jongenlui de Heer loofde. Dus waar kwamen die tranen van mij vandaan? Gewoon omdat ik toen zag, dat niet de hele wereld rot en gemeen is, maar dat er ook zo velen mensen zijn die met elkaar in zon kerkdienst gelukkig zijn.Nu achter mijn pc,hoop ik alleen maar dat al die mensen die zo hun geloof belijden ook, als ze de kerk uit zijn, het in praktijk brengen, het geloof vast houden in hun dagelijks leven, het ook uitdragen naar de mensen in hun doen en laten, want dat geeft mij dan weer hoop, dat de wereld MET ELKAAR kan leren, een 'LEEFBARE' wereldte maken.
Sleutels je hebt ze nodig, maar waarom ben ik ze dan steeds kwijt?
Hopeloos, nu was ik de sleutels van de box kwijt, de voordeur sleutel van de gezamenlijke boxen, en de sleutel vanmijn eigen box.
Ik schrijf was want ik heb ze weer gevonden maar op zon gekke plaats, ik zou daar nooit gezocht hebben. Het was zo, een week geleden had ik mijn fiets nog in de box gedaan, dus de sleutel kon nooit ver weg zijn, maar ik heb alles al afgezocht, de jaszakken, alle mogelijke tassen waar ze misschien konden zitten, nee dus. Ik wou wel morgen op de fiets naar mijn vrijwilligers werk, ik heb toen maar de woningstichting gebeld, het onderhoud, in de hoop dat hun misschien nog reserve sleutels hadden, nee ook niet. Dan desnoods maar een nieuw slot. Mevrouw weet u dat het 35- tot 95- kan gaan kosten?
Daar schrok ik best wel van, ik was net zo blij dat ik mijn nieuwe bril vergoed had gekregen, kan ik het grootste deel weer afgeven voor een nieuw slot. Ik wist toch geen andere oplossing, ik ben behoorlijk gestrest om dat ook de radiator van de kamer niet warm meer wou worden, ik heb de onderhoudsmonteur van de verwarming gebeld, die zou komen. Ik had eerst een balie medewerkster gehad en die zei:
Heeft u genoeg water in de radiatoren?
Sorry geen idee
Zit er misschien lucht in de leidingen
Dat weet ik echt niet
Misschien weet u iemand die dat voor u na kan kijken
Pfffff zo gauw weet ik dat niet, ik zal mijn best doen
Even goed na denken( dat moet ik zeker vaker doen) ja een buurman die zou ik kunnen vragen. Dat is gelukt de buurman vroeg:
Heb je een waterpomptang
Hoe ziet zon ding er uit?
Zo en zo
Oh ja deze?
Wil je ook even het slangetje pakken waarmee je water in de radiatoren doet
Groot vraagteken op mijn hoofd, voel me zo dom .
Dat is en klein stukje slang met een koppeling
Ja nu weet ik het, in de meter kast.
Ik wil de slang uit de meterkast halen die zit een beetje klem, andere dingen gaan wat verschuiven zo ook een doosje, doosje rolt uit de kast en tot mijn opperste verbazing rollen de sleutels van de box er achteraan.
Nou breekt mijn klomp, hoe is dat nu mogelijk? Ik zag ook een soort portemonnee, een zakje aan een lang koord met ritsjes, waar je geld in kan doen. Toen wist ik weer, ik had dat uit de box gehaald, ik zag het daar, en dacht laat ik dat maar mee naar binnen nemen als ik ooit nog een weg ga dan is zon zakje aan een lang koord, niet zon gek idee onder mijn jas.
Het volgende is nu gebeurd, ik heb de sleutels in mijn hand gehad, het zakje in de meterkast binnen gelegen en de sleutels gelijk er bij. Als ik niet de verwarming stuk had, en die slang niet nodig had gehad, had er maandag een nieuwslot op de deur gekomen en was ik behoorlijk wat geld kwijt geweest. Ik geloof niet in het paranormale maar dit vond ik toch wel bizar,
Ik had nooit van ze leven op die plek gezocht. De buurman die me geholpen heeft gelooft wel in het paranormale, en die zei: je man Simon heeft je geholpen Ik zou het bijna gaan geloven en zeggen lieve Simon bedankt.
zien we Albertheyn, de Gruyter, de Vana en lijn 9 in de verte. Niet dat dat allemaal niet boeiend
zou zijn, maar niet zo typisch Amsterdam.
Wanneer we tegen onze schoonzuster in Gouda zeg-
gen: Heerlijk, ik woon in Amsterdam! De Gruyter,
Albert Heyn, Simon de Wit! Dan zegt ze: Maar
dat hebben we thuis ook.
En nu is het pijnlijke, dat wij ook nooit naar Am-
sterdam kunnen gáán! Gisteren kreeg ik een boekje
in handen voor toeristen: Welcome to Amster-
dam. Wat een stad stond daarin beschreven! Al die
fotos van grachten, al die handige kaartjes, en alles
van Hendri de Keyser op een kluitje.Wat een moge-
lijk heden, al die prachtige oeroude gebouwen, al die
musea. Ik kreeg toch zon verlangen om eens naar
Amsterdam te gaan. Maar hoe doe je dat, als je er woont . .
Als ik nou Mrs. Johnson was, uit Birmingham, dan
wist ik het wel. Ik zou tegen mijn man zeggen, in
het Engels dan: Kom, we gaan naar Amsterdam,
het eten is er goed en de naaitwotsj is er mooi! Dan
zou ik de kans krijgen een weeklang door al die
wonderlijke grachtensteegjes te kruisen, geveltjes te
kijken, me helemaal te laten zinken in de historie
van Amsterdam, met het gidsje in de hand. Gabriël
Metsu te zien, te mijmeren in de schemer op de
Groenburgwal wat zou het heerlijk zijn. Maar als
je niet Mrs Johnson bent, en je woont in Amsterdam
dan kom je er nooit.
Of denkt u, dat het mogelijk is, dat je als huisvrouw
in de Watergraafsmeer smorgens na het ontbijt
zegt: Kom, kinderen. Het is woensdag vandaag, dus
moeder gaat saait-siejen! Vort jullie naar school,
moeder gaat geveltjes in de Koestraat bekijken. Daar komt immers nooit iets van!
Wat treurig om te bedenken, dat je al vijfentachtig jaar lang in Amsterdam kunt wonen, zonder ooit de Montel-Baanstoren gezien te hebben. Je krijgt er zoschuldgevoel van ook. Ik ken een oude juffrouw, die haar hele leven aan t piekeren was: Nou bén ikAmsterdamse, en ik heb nog nooit het Mauritshuisgezien. Op haar zeventigste verjaardag hoorde ze, dat het Mauritshuis in Den Haag was. Toen zei ze opgelucht: Hé hé dan hoef ik er dus ook niet heen. Maar goed, hoe moeten we het aanleggen om een keer naar Amsterdam te gaan? Er zit geloof ik niets anders op: we zullen naar Engeland moeten
en vandaar uit een trip naar Holland maken.
Amerika is zo ver, daar wil ik u niet helemaal heen-
sturen, maar u zult wel met koffers en een rugzak en
een grote bril naar Engeland moeten reizen. In Har-
wich mag u de hele dag in een wachtkamer blijven zit-
ten en dan, dan begint de reis naar Amsterdam.
Gidsen en kaarten en een stadsplan en een lijst van
Hotels hebt u in de hand. U komt aan in Hoek van
Holland. In de trein zit u te popelen: we gaan naar
Amsterdam! Aan het Centraal Station ziet u al dat
wemelende water, de Sint Nicolaaskerk, de bootjes ,
en u roept verrukt: O, wat bjoetifoel!
U hebt maar een week de tijd, die week moet u goed
benutten. Begijnhof niet vergeten, Trippenhuis,
Schreierstoren, Zeedijk, Oude kerk, Kolkje Denk
er om, zaterdag zit u weer op de boot naar Engeland,
dan is het afgelopen, het bezoek aan Amsterdam
u komt er nooit weer! Wat, hebt u het Rembrandt-
huis vergeten? Dat is wel bijzonder jammer, die kans
is dus verkeken voor altijd. Want eenmaal in Enge-
land aangekomen, neemt u direct de boot terug,
u gaat weer naar het Hoofddorpplein, denk u er aan?
Daar zit u dan weer voor de rest van u leven bij Albert-
Heyn, de Gruyter en de Vana. Uw buurvrouw vraagt:
Waar zijn jullie heen geweest? Dan kunt u zeggen: naar
Amsterdam. Een hele week. Wat een zeldzaam mooie
stad.Moet u ook eens heen gaan!
Zo goed !!!!
Aleen de foto's zijn niet erg mooi, maar ik wou er graag oude foto's bij, die heb ik overgenomen uit een boek over Amsterdam
Vanmorgen toen ik waker werd en naar buiten keek, zag ik een plaatje wat ik 6 weken geleden ook zag.
Alles ligt weer onder een behoorlijk pak sneeuw.
Ik ben wat laat wakker 10 uur en denk, wat zal ik doen? Eerst de tv even aangezet, op sport. En ja hoor tennis. Ik vind tennis heel fijn om naar te kijken, dus gauw er uit, eerst langs de keuken theewater opzetten, dan naar het toilet, dan theezetten twee rijstwafels met boter maken, Rocky even in de tuin uitlaten, dat ging niet zo makkelijkhet tuinpad lag ook onder een pak sneeuw, ik in mijn badjas op pantoffels ( gelukkig met en dikke zool) de bezem gepakt en het tuinpad zo goed mogelijk schoon geveegd, wat voor de boven buren vast een vreemd gezicht zal zijn geweest, ik met blote benen in een badjas sneeuwruimen.
Ik vergeet vaak dat ik bovenburen heb, maar ik ben bedekt dus niet in mijn nakie. Rocky geplast, gauw weer met een noodvaart mijn nog warme bedje in, lekker wat kussens in mijn rug, tennis kijken. Het is loei spannend, het kopje thee en de rijstwafels smaken prima.
Het is fijn om zo de dag te beginnen, heerlijk om zelf te mogen beslissen dat ik lekker in bed tv kijk. De wedstrijd is afgelopen er komt er nog een achteraan, maar nu de tv uit.
Gewassen en aangekleed kon ik nu echt even buiten met Rocky.
Hij vind het weer schitterend in de sneeuw, deze sneeuw is nog zo puur en zacht dat vind ik ook prima, maar straks al dat gedoe weer met platgereden gladde sneeuw, daar is echt niets aan hoor. Maar dat het er mooi uit ziet, is zeker waar. De buren zijn de stoep aan het sneeuwvrij maken , dus ik ook dan maar, de sneeuw is nu nog te hanteren.
Rocky is ook op de stoep tot hij in de verte een hond zag, ik kon gillen wat ik wou, dwars over het grasveld door de dikke sneeuw ging Rocky naar de andere hond over de grote straat weg, hij en ik hebben nog steeds mazzel gehad dat er geen autos op dit moment rijden, of zo als laatst dat ze op tijd konden stoppen. Ik vind het zo jammer om hem aan de riem te leggen, maar dat gaat toch maar gebeuren de volgende keer, liever een Rocky aan de riem als een platte Rocky.
Ik vind wel dat ik na het schoonmaken van de stoep (ook het stukje waar de postbode met de post elke dag moet lopen dat vind ik wel zo netjes, ben toch blij dat ik altijd post krijg ) een lekkere warm kom soep wel verdiend heb.Ik gebruik dan zakjes voor 1 kop soep, ik heb een vrij grote kom, doe daar 2 zakjes in, deze keer kerriesoep, dat is lekker pittig ik word er warm van, een tosti erbij die wel even wat te hard gaat op het vuur, geen probleem het donkerste er afhalen, met wat tomatensaus mayonaise en augurkjes, een lekkere maaltijd. ( Ik ben makkelijk wat eten betreft)zo kabbelt mijn zondaggewoon verder, nog wat fotos gemaakt van de vogels in mijn tuin, op het schoongemaakte pad wat strooivoer gegooid, daar komen ze wel op af, ik maak door het raam de fotos, ik ben blij met mijn fotoprogramma op de pc, daar kan ik alles wat mee corrigeren. Het word dan wat scherper. Het is nu half 4 ik ga de fotos wat kleiner maken en dan bij mijn verhaal doen, nog een fijne zondag allemaal.
Vandaag is weer een dag die ik niet zo bedacht had, wel dat ik om 11 uur even een half uur vrijwilligers werk ga doen in de keuken van een verzorging tehuis.
De maaltijden inpakken die dan buiten het tehuis naar de omwonende ouderen worden gebracht.
Rocky plast alle molshopen plat
Dit zijn weer de knotwilgen iedere keer iets anders.
Ik heb Rocky even naar Joop gebracht, hij heeft toch wat vlooitjes opgelopen, en zit zich helemaal kapot te bijten. Ik durf hem niet een halfuur alleen te laten ben bang dat hij echt plekken krijgt. Straks ga ik hem in bad doen even alle vlooitjes de schrik van hun leven geven, ik hoop dat ze niet kunnen zwemmen, daarna ga ik hem lekker afdrogen en gauw een anti vlo middel toedienen, dat spuit je in zijn nekvel dus eerst wassen anders was je het anti vlo middel er weer af. Ik vond nog een half liter witte wijn in een kartonnen pak ik proeven, het is heerlijk koel,ik heb er een groot glas bij gepakt en ben de koele witte wijn aan het drinken, gek dat je daar wel warme wangen van krijgt?Toen ik uit de keuken van het tehuis kwam heb ik Rocky opgehaald bij Joop, om samen wat boodschappen te doen.
Rocky mag eigenlijk het winkelcentrum niet in, maar heel in het begin van het winkelcentrum zit een bloemenman, die heeft buiten de winkel rekken met planten staan, daar mag ik Rocky dan even aan vastbinden zodat ik gauw wat boodschapjes kan halen. Op de terug weg kom ik een oudere mevrouw tegen die bij me in de buurt woont,wat is het koud hé zei ze,ik moet nog een eindje verder ik vind het jammer dat ik mijn handschoenen vergeten ben. En zo komen we aan de praat, en voor dat ik het wist had ik haar telefoonnummer en zouden we elkaar bellen om eens een kopje koffie bij elkaar te drinken.
Gelijk er achter aan werd gevraagd ga jij wel eens mee met die goedkope dagtochten,Ik wou meteen vertellen dat ik daar even genoeg van had, zins de vorige keer, maar die mevrouw ging gelijk verder, ik zou zo graag weer eens mee gaan, maar ik loop nu achter een rolator, en die kan niet mee, (ik ga vragen of hij wel mee kan) dus moet ik iemand kunnen vasthouden. Ja, u snapt het al spontaan zei ik dan gaan we toch samen wel hoor ik in mijn achterhoofd ergens iets fluisteren je zou toch eerst even na denken voor dat je wat belooft? Maar ja zins ik op mijn achter hoofd ben gevallen is het een zwakke plek en komt niet alles door wat gefluisterd word.
Nee dat is een grapje, ik heb het weer gedaan, maar ja er komt een zanger die ik wel goed vind zingen Dries Roelving daar offer ik dan wel weer een verkoopdemonstratie aan vast. Alleen goed op mijn spullen passen dan . Eerlijk is eerlijk ik heb de bodywarmer, foto en cd van 'Jack Herb' over de post thuis gekregen, de kosten daarvan ga ik ze persoonlijk overhandigen. Het zonnetje komt te voorschijn, ik ga even frisse lucht happen met Rocky, de wijn stijgt toch een beetje naar mijn hoofd, even een rondje Marieëndal en mijn dag kan niet meer stuk.
Van welke kant komt de bus nou?
Terug van Marieëndal, het was heerlijk en ik heb nog wat fotos kunnen maken van het wintergevoel, het ijs is nu net zeepsop op het water, de eenden en andere watervogels hebben weer een grote plas gewoon water. Een eenzame reiger aan een klein slootje, heerlijk dat er cameras zijn en dat ik zo gelukkig ben om in het bezit te zijn van zon mooie camera en er redelijke fotos mee kan maken
Ik wou de sneeuw wel weg hebben van wegen het moeilijk lopen, maar nu het weg IS, is de wereld toch wel grauw.
Alle planten bevroren dus naargeestig treurend in hun pot.
De hondenpoep nog erger te zien nu, overal waar ik kijk, het papier van vuurwerk overal om de flats op de stoep. Het is er niet mooier op geworden, maar we kunnen wel weer stevig stappen, en als je in de tuin kijkt zie je toch al dapper overal nieuwe plantjes uit de grond schieten, dat geeft weer hoop dat het in het voorjaar allemaal wat fleuriger word. Eergisteren lag er op de tuintafel nog een bol bevroren sneeuw, ik had de hond uitgelaten en bekeek de tuin, ik zag ineens een pootje en een stuk staart uit de bevroren sneeuw steken, ja helaas was er een vogel gesneuveld en meteen ingevroren.
Ik wou niet het hele lijkje zien dus heb de bevroren sneeuw in zijn geheel opgepakt en achter in de tuin gegooid.
Toen de bevroren geraniums met aarde en al er over heen , een klein gebedje gedaan en zo is de kraai (dacht ik) begraven.
Mijn zoon Chris heeft heerlijk gisteravond bij mij gegeten.
Ik had me smorgens behoorlijk uitgesloofd om een zuurkool ovenschotel te maken. Het was prima gelukt, eerst een groot gedeelte van het zakje natuurzuurkool met een half ons ontbijtspek in zijn eigen vocht gaar laten smoren op zacht vuur, de rest van de zuurkol heel fijn knippen met de keukenschaar. Aardappels in blokjes koken goed afgieten en in een pan doen waar je in kan stampen met de koolstamper, nog ouderwets maar dan word het niet al te fijn. Ovenschaaltjes invetten met wat boter, paneermeel er in, helmaal even door het schaaltje strooien. Het andere half ons ontbijtspek in stukjes snijden en in een koekenpan doen, dat even laten wachten. Een rookworst die in een verpakking zit die dus niet meer echt gekookt hoeft te worden, in mooie schuine plakjes snijden, de fijn geknipte zuurkool, de worst en de aardappelen plus de zuurkool gesmoord in ontbijtspek bij de hand houden.We gaan nu eerst de zuurkool met ontbijtspek in het eigen vocht in de pan doen, de zuurkool word lekker zacht en smeuïg door het spek, daarna de aardappels erbij , er kan ook een rauw ei doorheen om het nog wat smeuïger te maken . Goed stampen, dan een laagje stamppot in de schaal, daar overheen de plakjes worst niet allemaal. iets overhouden voor de garnering. Daar weer overheen de fijn geknipte rauwe zuurkool, dat geeft een lekkere zure smaak aan het geheel, weer een laagje stamppot, daar overheen de laatste plakjes worst, wat paneer meel met kleine klontjes boter en klaar is de ovenschotel. Als de ovenschotel uit de oven komt, de uitgebakken stukjes ontbijtspek die in de koekenpan liggen er overheen doen, is lekker en staat leuk. Ik had ook nog een custart puddingkje gemaakt, maar Chris vond het velletje daarop maar niets, dus daar werd wat mee gerommeld.
Als je dat smorgens doet en je wast alles af wat je vuil gemaakt hebt, dan hoef je savonds alleen de bordjes en de schaal plus bestek af te wassen. Er moet wel een jus bijgemaakt worden, u heeft nog jus van vlees of u maakt jus van een pakje dat is heel goed te doen.
Chris heeft gesmuld en vroeg de rest mee voor de volgende dag, heerlijk voelde ik mij. s 'morgens op mijn gemak alles in orde maken, het compliment van Chris s'middags, deed mij stralen.
Ik had ze bijna 3 weken niet gezien en schrok er gewoon van hoe groot ze dan ineens lijken .
Indra die gaat heel snel in de lengte, het mollige vet wat zo schattig was is er af zomaar, Sven heeft een eigen hyve pagina op de pc, heeft zijn oma uitgenodigd om vrienden te worden op hyve.
Tikt zijn oma dan meteen maar even voor haar billen met een tik van hyve , het gaat echt veel te hard. Tegen houden kan je het niet al mogen ze van mij nog best wat knuffelig blijven.
.
Ze zijn de hele zondag bij me geweest we hebben weer met de lege bakjes gespeeld ik ook deze keer, samen onze fantasie beleven is echt veel beter als de pc. Maar dat is 1 uurtje toen trok de pc toch wel heel erg aan Sven, oké Indra en ik gingen fruitbowl maken, allemaal fruit in kleine stukjes, limonade en water er bij klaar is kees. Ze vinden het heerlijk, ,Oma moet er geen kameel in (kaneel) we hebben ook daarna afgewassen, Indra de helft ik de rest,
kijk oma hoe dat bordje spiegelt, ze had er zeker 5 keer overheen gepoetst,
prima hoor
nee oma, perfect
Indra speelt graag met het afwaswater, per ongeluk hing ze met haar mouw in het water omdat het zo lekker warm was, dus toen we klaar waren werd de mouw droog geblazen door de föhn.
Oma zullen we samen muziek maken
Dat is een goed idee, dan halen we Sven achter de computer vandaan hij zit er al lang achter
Indra wou graag met het keyboard, voor Sven had ik een soort drumstel gemaakt, lege bussen, de deegroller, lege doorzichtige plastiek dozen.
Alles gaf een ander geluid, de drumstokken waren 2 ronde kartonnen rollen, die in cadeaupapier zitten om de rol stevig te maken,wie wat bewaard heeft wat.
Toen ik samen muziek wilde maken naar mijn idee ging het fout. Ik dacht te volwassen, ik speelde een paar geluidjes voor, Sven en Indra mochten het dan proberen op hun muziek instrument, Sven die rammelde lekker op zijn drum,
Indra schrok daarvan dus toen wij zaten te wachten op een geluidje van haar bleef het stil, ze begon hard te huilen, ik kan dat niet oma echt niet
Daar had ik geen rekening mee gehouden Sven en Indra willen niet falen, dat zit er al heel sterk bij hun in.
Lieve schat het moet toch gezellig zijn en geen eng iets wat jezo nodig moet kunnen
Maar ik wil samen muziek maken allemaal tegelijk, en ik wil op Sven zijn drum
Hé daar kwam een klein aapje uit de opgedroogde mouw. Toen ze Sven zo hoorde rammelen vond ze dat toch ook interessant, Sven was zo lief om Indra op de drum te laten slaan wat ze nog vrij goed deed ook. Samen hebben we ook nog muziek(lawaai) gemaakt veel lol werd het toen. We hadden sambaballen ,een mondharmonica, een plastiek knal rode blokfluit, de drum en het keyboard.
Dus tranen weer vergeten, inmiddels was ik best moe geworden, ik had mijzelf een pauze gegeven, Indra ga even iets zelf doen, Sven mag nog even achter de pc, oma gaat even een halfuurtje een boekje lezen. Oma ik weet niets te doen Indra in de bocht, oma heb je voor mij plaatjes boeken dan kan ik dat kijkenOmakijken naar sprookjes boeken waar ik er tal van heb,omdat ikzelf gek ben op sprookjes . Oma die plaatjes zijn zwart- witik wil gekleurde plaatjes grrrrrrrrrr mijn geduld raakte op, toch nog sprookjes boeken gezocht met gekleurde plaatjes. Toen was het zalig 20 minuten stil, de bel ging pappa kwam ze ophalen, pappa moest nog wel eerst van de bowl proeven die Indra gemaakt had. Er zit kameel in pappa.
Hoera het regende om 6 uur pijpenstelen, normaal ben ik daar niet zo blij mee, maar nu vind ik het niet erg.
We hebben zowat 5 weken sneeuw gehad, en als het gewoon rulle sneeuw is, waar je goed grip op hebt, prima we hebben nog een heel jaar voor ons.
Maar dat opgevoren sneeuw, die platgereden sneeuw, dat vind ik nu wel genoeg, ik hou van wandelen en gisteren heb ik nog een rondje gedaan door Marieéndal, ik had echt spierpijn van het voorzichtig lopen, ik weet hoe het voelt als je 2 keer op je achterhoofd valt en dat is ook genoeg. Van morgen wist zelfs Rocky niet wat hem over kwam hij gleed ook steeds uit, het waaide heel hard en het was goed koud, de bulten sneeuw waren bevroren dat loopt echt naar, dus verplicht gauw plassen en poepen en gauw weer naar de warme kachel(radiators)
Daar een heerlijke kom warme hotchocolade uit een pakje zo in de beker en er dan heet water op doen, daar word je warm van. Wat ik zelf ook nu veel drink is anijs melk, van die blokjes ook uit een pakje, 2 of 3 ligt er aan hoe groot de kom is, daar hete melk overheen goed roeren, dan word je zelfs lekker warm van binnen. De erwtensoep mogen we ook niet vergeten deze dagen heerlijk toch? Maar om 6 uur regende het, gelukkig dan hebben we weer een gewoon straatbeeld en kunnen we weer veilig lopen, mijn schoon moeder is ook al 7 weken niet op straat geweest.
Ik ga om 10 uur Rocky uitlaten en nee hé, ja hé, het sneeuwt!!! er ligt weer een laagje poedersuiker over Den Helder. Dus als het door zet begint alles weer over nieuw.
Ja wat zeur ik nu, 5 weken sneeuw nou en, hoelang zou de aardbeving geweest zijn in Haiti? Daar veranderde er in enkele momenten het leven van duizenden mensen, die elkaar te lijf gaan om alleen maar aan water en brood te komen, de natuur is grillig, de sneeuw hier is niets vergeleken met de vreselijke ramp daar.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
