Mijn meer dan 50 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik meedelen en zelf nog bijleren. Doch de wereld is groter dan de tuin. Daar is eveneens veel te zien en te beleven.
20-06-2016
Ananaskers (Physalis peruviana)
Ananaskers (Physalis peruviana)
Vorige zaterdag bezochten we met de moestuingroep Velt-Voorkempen de Velttuin Schoten. Het regenweer speelde ons wel parten.
Naast het complex loopt een afvalbeek. Tweemaal in de voorbije weken liep de tuin grotendeels onder water.
Een plant die mij trof: een uitgeplante, overwinterde Anaskers. Die had in een grote pot gestaan. Een medewerker vertelde dat hij in het najaar scheuten nam en die vorstvrij overwinterde. In het voorjaar kon hij dan uitplanten.
Ananaskers moet je voorzaaien, net als tomaten. Als gevolg van mijn overnatte grond heb ik pas onlangs kunnen uitplanten.
Ik zaaide in 2000 een eerste maal anaskers en goudbes (Physalis pubescens of pruinosa). De laatste kon ik volop oogsten. Ze zaaiden zichzelf uit en jarenlang kon ik ervan genieten tot ze 4, 5 jaar geleden plots ten prooi vielen aan een schimmelziekte. Vorig jaar had ik na verschillende jaren weer een paar goede struikjes. De zaden blijven blijbaar vele jaren kiemkrachtig. Nieuwe plantjes heb ik nu nog niet gezien. Hun groei begint pas begin juni en momenteel kan ik de geploegde grond niet meer betrefen of ik zak er in weg.
In 2003, met de zeer warme zomer, ontlook nog een van de zaadjes van de in 2000 gezaaide ananaskers. De ingepakte bessen werden toen wel volop rijp. Het is een subtropische plant en is in een dergelijk klimaat een overblijvende plant. De goudbes integendeel groeit in het wild in de gematigde staten van de V.S. en is een eenjarig gewas.
Er viel maar liefst 50.2 mm tot nu toe op minder dan 12 uur! Er is bijna evenveel water naar beneden gekomen als normaal in 1 maand! Dit is zeer uitzonderlijk. Het is opnieuw voor velen bang afwachten hoe de beken in onze omgevingen daarop gaan reageren. Er is meer neerslag gevallen dan die andere uitgeregende maandag 2 weken geleden. via www.weerstationzoersel.be
Bij mij staan de tomaten in de plastiek tunnel weer onder water! Sommige waren al aan het afsterven.
En men voorspelt nog een ganse week regen.
We zijn 18u en er komt nog regen!
De hoogste stand 2 weken geleden bereikte het water hier pas na 2 dagen. Wat wordt het nu?
We hebben het fenomenaal getroffen met het tijdstip voor het aanbrengen van het net. Werner kon geen beter tijdstip gesuggereerd hebben: gisteren zo. 12/06 om 11uur. Waren op de afspraak: Werner, Peter, Michiel, Mieke Gommeren, Leen, Kael, Nico en Isis: Allemaal ‘groot volk’. Ik ben hen dankbaar. Daarna hadden we een fijne brunch samen, na eerst nog de aardbeienpluk. Later sloot nog Tinneke aan o.a. gespeciliseerd in behandelen van kinderen via haar paard. Ze had net een sessie achter de rug.
De Definitieve afwerking van de kooi vraagt nog bijwerking en stoppen van gaten.
Na de regen vanmorgen ging ik nog achtergebleven materiaal ophalen.
De 3 houtduiven in de kooi zitten al in de diepvriezer. Eén had kruisbessen in de krop. De andere kregen die kans niet.
Vrije voormiddag in Wenen. De shoppers komen wat bedrogen uit, want met de Oostenrijkse feestdag zijn de winkels gesloten. Met 19 man volgen we gids Rudy naar de Schatzkammer van de Hofburg. Wat een schitterende rijkdom. Voor de Duitsers er tijdens de 2de wereldoorlog beslag konden op leggen was alles veilig en droog opgeborgen in een zoutmijn!
FOTO’S
De latere keizerskroon (1602)
Idem
Monstrans van Izegem
Franciscus van Assisië (Laurent Delvaux, Nijvel 1765)
Het Gulden Vlies (Ridderorde in 1430, ingesteld te Brugge door Filips de Goede, hertog van Bourgondië)
Uitleg
Vanop het panoramisch plein op de Albertina: een fiaker, koets getrokken door 2 paarden
Mooi zicht op de opera aan de andere kant
Achterkant Albertina
Aan de andere kant van de Albertina kon je naar beneden wandelen naar de Hofgarten met Palmenhuis in Jugendstil. Op een poort de tweekoppige, keizerlijke adelaar
Na het middagmaal staat het meest indrukkendwekkend bezoek van deze reis op het programma: de keizerlijke vertrekken van Schloss Schönbrunn, de zomerresidentie.
Eerst kan wie wil de klimtocht naar de Gloriette aanvangen. Voor de Neptunusfontein heeft men een grote, doorzichtige tent opgetrokken voor het Weens Symfonieorkest dat ’s avonds een gratis concert zal spelen. Er stroomt al veel volk toe. Men verwacht 100.000 toeschouwers.
Dag 6 27/05 Terugreis. We vertrekken om 5u45. Na een 90 tal km zien we de Benediktijnen abdij van Melk (1089) met de meer dan 300m lange gevel duidelijker dan op de heenreis.
Er was verwonderlijk nergens oponthoud en om 21u30 staan we in Zoersel. Men had 2u meer reistijd voorzien.
Vorige maandag 6/06 hield het biologische Proefcentrum van Pamel zijn proefveldrondgang.
Binnen stonden er bakjes met 20 biologische aardbeirassen. De aanwezigen moesten deze waarderen naar uiterlijk met een 1, een 2 of een 3 als ’t minst aantrekkelijk.
Er hing een onweer boven het Pajottenland met Pamel aan de rand, zodat de regen niet teveel stoorde. En in de plastiektunnels stonden we droog.
In de eerste serre staan de twintig rassen aangeplant. De evaluatie gebeurt op basis van opbrengst, vruchtsortering, vruchtgewicht, brix (suikergehalte) en hardheid.
In een tweede tunnel heeft men op 4 verschillende data geplant. Men tracht de optimale datum voor een bepaald ras te vinden. Later planten zorgt in de regel voor het vroeger in productie komen, meer klasse 1, doch minder productie per plant.
In een volgende tunnel zoekt men naar de beste plantafstand (40, 33, 25 en 20cm)
Tenslotte is er de tunnel met verschillende bemestingstijden en hoeveelheden.
Bij de frambozen gaat het over de bestrijding van de taxuskever. Onder de vangplankjes mag je de kever niet dooddrukken want dit schrikt andere af. Dus afvoeren en elders vernietigen. Er worden vallen getoond en men heeft het over de primula, sleutelbloem als signaalplant. Die worden het eerst aangevallen.
Terug binnen volgt de uitgebreide beoordeling van 5 rassen met potentieel.
De twintig rassen zijn nu benoemd en kunnen verder gekeurd en geproefd worden.
Bij mij vielen de rassen Rumba, Dely, Candiss en Sibilla het meest in de smaak. Yves Hendrickx, de directeur van het Centrum merkte op dat Rumba en Dely niet voldeden voor de beroepsteelt, Candiss, een ras uit Californië wel, alhoewel het er in de lente maar zwak bijstaat. Sander, de jongste onderzoeker, had het voor Sibilla.
Bij de receptie zag ik PUUR, een licht, nieuw, trappistenbier van La Trappe: 4,7 alc.
FOTO'S
Bekoorlijke vruchten
Idem
Rumba
Idem
Dely
Candiss
Sibilla
Idem
Puur, het nieuwe bier, 4,7 alc van de Trappisten van La Trappe
Gisteren (1/06) wandelde ik naar de oostkant van de Lage Weg en naar het Emma-pad, dat het Schijn kruist en verbinding geeft met de Medelaar.
FOTO’Szeggen meer
De tuin van buurvrouw Bernadette krijgt ook teveel vocht
Haar geiten vinden nog een droog plekje
De gracht stroomt er over op de weg
Aan de linkerkant de mooie Schijnvallei
Idem
De verdere weg met laanbomen. Dankzij het optreden in 1970 van Aleide als de gemeentewerkmannen alles kwamen ‘proper’ maken, m.a.w. alles wegkappen. Zij overreedde schepen Van Wesenbeeck de bomen te sparen.
Het water stroomt van het natuurgedeelte naar de weiden.
In het water ontdek ik bloedzuigers. Wellicht al 70 jaar niet meer gezien sinds de tijd dat we stekelbaarsjes achtervolgden. Ze stromen mee met het water uit de enkele jaren geleden aangelegde poelen in het natuurgebied.
Bloedzuiger
Ook pieren. Die kunnen lang overleven in het water, zolang dit maar wat zuurstof bevat.
Wensen voor jou allen de mooiste van de wereld, ik ben deze mand heel druk met een heel belangrijk bezoek: en MAMO van de Kogi indianen in Zuid Amerika, zij beschermen de wereld, en tot recent waren zij totaal uitgesloten voor de wereld, nu zij hebben een boodschap voor ons. Als je vindt het interessant en kan hem helpen hun boodschap uit de wereld te brengen ik zou Enorm Dankbaar zijn .zelf als is een private ervaring dat ik kan thuis organiseren of in Kalmthout, is zo belangrijke een uitzonderlijk hun boodschap dat zelf zijn wij aan het proberen de Europees Parlement te bereiken.
De volgende link is de Nieuw MAP voor Colombia de plannen van de ANH Agencia Nacional Hidrocarburos, the tweede grootste biodiversiteit van de wereld, wordt in gevaar met Fracking , drillen, mijnbouw en mono agricultuur.
de geometrische vormen zijn de concessies allen voor Petroleum, hier wordt niet vermeld die van mijn bouw dat i sook te zien on internet en heel erg is
Mijn excuses voor mijn Niet correct nederlands, ik wil niet wachten tot Michel kan verbeteren, je moet wetten dat de Kogis wisten Niets over de plannen van de overheid en vanaf zij hebben mij gehoord zijn meer bezorg en hebben tot hier gekomen.
Nu staat er veel meer water in de tuin dan 2 dagen terug, na de vele neerslag. (Zie blog Wateroverlast).
Er heeft zich namelijk een fenomeen voorgedaan dat ik in de 50 jaar dat ik hier woon nog nooit gezien heb. Het water van het Netebekken staat zo hoog dat het via de tuin overloopt naar het Schijnbekken.
Het zit namelijk zo. De woning staat wat hoger op de linkeroever van het Schijn. In Deurne stroomt deze rivier door het Ter Rivierenhof en mondde destijds uit waar dan de eerste dokken gegraven werden. U kent wel het Willemdok aan het MAS. Als ik mij niet vergis is er weer een ondergrondse aftakking naar daar gelegd, want het Schijn loopt verder ondergronds door de haven in buizen en verstopping zorgde jaren geleden voor overstromingen in Merksem en Brasschaat.
Het water van de voorkant van het erf loopt naar het Schijn, een 400 tal meter verder. Het water van de zuidkant legt echter vele tientallen km af, eerst naar de Nete, om tenslotte ook in de Schelde uit te monden. (Rupelmonde).
Er komt echter zoveel water afgezakt van Westmalle en Zoersel dat het water van het Netebekken hoger staat dan het Schijnbekken. Via mijn tuin loopt nu water in omgekeerde richting!
FOTO’S
Water achteraan in de tuin met rechts een slenk. Voorbij het aarappelveld, in het midden van de tuin, is er een geul waardoor het water naar de voorkant van de tuin ( Vergelijk de tweede foto met de vijfde van de voorgaande blog Wateroverlast! ) loopt en verder zijn weg zoekt naar de afwateringsgracht naast de Filclairserre met mijn tomaten, die nu nog meer in het water staan.
En zeggen dat mijn tomaten sinds 2000 enkel bij het planten water krijgen en daarna nooit meer. De dauwdruppels van de plastiek leveren voldoende vocht.
Wat zal er nu gebeuren? Schimmels en rotting? Wat kunnen tomaten verdragen? Dit is de eerste maal dat ik zoiets meemaak.
Hoe zullen de staakbonen het ervan afbrengen?
De aardappelen staan in het water. Gelukkig groeien de aardbeien op verhoogde bedden. We hebben al een tweetal kg geoogst. Al tientallen jaren dek ik ze af met oud insectengaas. Gedaan met de ellende van de vogelnetten.
EN ZEGGEN DAT IK VOLGEND WEEKEND MEEDOE AAN 'OPEN TUINEN' VAN VELT (Vereniging Ecologisch Leven en Tuinieren)! Zeker een enige tuin.
Gisteren heeft het hier ongeveer 50 l geregend. In de vorige eeuw was het eenmaal nog erger, maar toen waren we al begin september.
Nu staan de bomen volop in groei en ze zullen zuurstofgebrek lijden, waarop de wortelen zullen beginnen afsterven. De foto’s zijn vanmiddag genomen, meer dan 12u na de regen. Hoelang zal het duren vooraleer het water voldoende is weggetrokken, ook in de bovenste grondlagen?
Kunnen de notenbomen er tegen? De appelbomen? De kweeperen, die dit jaar sterk dragen? De kerspruimen?
Ik heb een afwateringsgracht gegraven vanaf de serre. ( Als gevolg van de graafwerken bij de aanleg van de gasleiding was die dieper komen te liggen.) Nu heeft die gracht deels omgekeerd gewerkt en staan enkele tomaten, die anders na het planten nooit water krijgen, wel in het water. Zullen ze teloorgaan door schimmelaantasting?
Gisterenavond, 28/5 zaten we op de rand van het onweer over de streek, toch 11 liter. Vorige week viel er 33 liter, maar toen zat ik in Wenen met de senioren van Zoersel. We hadden de ganse week praktisch prachtig zomerweer van 25°. Wel regende het een paar keer 's nachts, doch het stopte als we er op uittrokken.
2 volle bussen. We troffen het met het weer. Onze gids Staf
Als je de stad binnenrijdt zie je overal massas fietsen. We stappen uit bij het stadhuis met ernaast de opera.
In de hall van het stadhuis staat een buizenstel opgesteld dat het peil van de waterstanden aangeeft.
Daar de ondergrond veelal bestaat uit een laag veen moet men palen heien tot op de vaste grond om stabiel te kunnen bouwen. Voor hoge gebouwen moet men heien tot nog een tweede, dikkere laag vaste grond. Later, staande voor het Koninklijk paleis op de Dam zal Staf een memotechnisch middeltje opgeven voor het aantal geheide palen: aantal dagen in het jaar: 365; zet ervoor het laagste getal: 1 en erachter het hoogste getal: 9; dus 13.569 palen.
We wandelen op de keizersbrug over de Amstel, voorbij de bloemenmarkt tot het Rembrandt plein. Voor zijn standbeeld staan sinds een paar jaar de figuren van de Nachtwacht, zijn machtigste schilderij (1642). We wandelen verder tot de munttoren. Staf wijst op een medaillon met de twee vissers als eerste bewoners van Amsterdam. We komen in de Kalverstraat, de duurste straat van Amsterdam. Via de Heiligenstraat bereiken we het Begijnhof. Er staat nog een houten huis. Voor de rest hoge patricierswoningen, niet de eenvoudige woningen die men in een begijnhof verwacht!
We eten in het oude Cynshuys (belastingen), nu cafe-restaurant. Daarna volgt de rondvaart op de Herengracht, geflankeerd door statige, hoge herenhuizen, achter het station en de vroegere binnenhaven.
Met Staf maken we nog een wandeling door de rosse buurt; maar op de middag is weinig te zien, wel veel toeristen.
FOTO’S
Voorstelling van de heipalen
Peilhoogte van het water
De grote schilder Rembrandt van Rijn (1606-1669)
Idem
Met de figuren van de Nachtwacht in het Rijksmuseum (1642).
12. Het wapen van Amsterdam bestaat uit een vaandel waarop drie kruizen te herkennen zijn. Aan weerszijden van het vaandel bevinden zich twee leeuwen en erboven is een kroon te zien. De drie kruizen staan beter bekend als Andreaskruizen. Deze kruizen zijn vernoemd naar de apostel Andreas en staan in een verticale baan boven elkaar. Onder de Andreaskruizen zijn de woorden ‘heldhaftig, vastberaden, barmhartig’ te lezen. Deze woorden zijn in 1947 door koningin Wilhelmina aan het wapen toegevoegd als herdenking aan de Tweede Wereldoorlog.
Toen we hier 54 jaar geleden kwamen was dit al een oude boom, meer dan vijftig jaar.
De boom werd geveld door de zware augustusstorm van 1992. De eerste opschietende tak heb ik omgeënt met Reinette de Flandre en aangeaard om eigen wortels te vormen. Dat lukte. Intussen stond het boompje aangebonden aan een paal. Nu is dit een flinke boom geworden. De groeikracht van Reinette de Flandre is echter niet zo sterk als bij Bellefleur.
Verder op de stam groeiden nog een drietal takken. De dikste werd een ferme boom. De stam barstte vorig jaar door het gewicht en de takboom viel op de stal.
Met zoon Peter, met behulp van zware spanbanden die men gebruikt om vrachten vast te sjorren hebben we beetje bij beetje de boom recht getrokken en met 2 koorden vastgelegd. Tot mijn vreugde zag ik dat zich al wortels aan het vormen zijn. Ik had de tak al een paar jaar aangeaard.
Bellefleur is een late bloeier. Een andere Bellefleur staat nog in volle bloei, terwijl de meeste bomen al volledig uitgebleid zijn.
Op de foto van 11 mei zie je twee populieren. De linkse, een Robusta begint pas uit te lopen. De rechtse, een Gelrica staat al volop in het blad.
De Robusta ik veruit de dikste. In 1963 stak ik die terplaatse als tak in de grond. De beuken erachter waren toen 40-50 cm en het vorige jaar in oktober ’62 geplant, net voor de zware vorst van 1962-1963. Slechts 2 vielen uit.
De Robusta populier blijkt veruit de felste groeier (met dochter Leen gemeten: 4m omtrek op 1m van de grond) en toch schiet hij pas laat op gang!
Ter vergelijking wat uitlopen betreft: 2 zaailing noten, geselecteerd op laat uitlopen om te ontsnappen aan late nachtvorst
Mijn 2 struiken hebben ook meerdere stammen (en blijven maar onderaan uitschieten) - ze werden mij indertijd door Mampaey (viersel) als appelbessen verkocht, maar op het kaartje staat ook niet meer dan ' Aronia melanocarpa'
ze zijn dus supereenvoudig te vermeerderen (in het najaar verwijdert ge gewoon de overbodige stammetjes -gewoon uittrekken en terug planten, het lukt altijd)
Andre Geudens
Het blad en de schorskleur lijken mij inderdaad op appelbes. Dat weet je pas zeker na bloei. Ik ken de appelbes enkel in struikvorm, dus met meerdere stammetjes; mij lijkt dat je ‘Viking’ eertder uitzondering dan regel is? Ik weet wel dat ondertussen heel veel oostblokvariëteiten ontwikkeld zijn die veel meer opbrengst geven dan ‘Viking’.
Bart van Parijs
Genuanceerd besluit
Het schoot me tebinnen dat ik ooit een uitloper van de nu gerooide, eenstammige ‘Viking’, toen nog in jong stadium, uitgeplant heb. Daarna heb ik wellicht geen uitlopers meer gezien. Op foto 3 zie je enkel de bloeiende takken. Dat exemplaar staat tussen de netels in de kippenren, op een plaats waar ik normaal niet kom. Nu ben ik gaan kijken en dat is inderdaad een struik met meerdere stammetjes! Het derde exemplaar(foto 5) kreeg ik een 5 tal jaar geleden en heeft 1 stam en geen spoor van uitlopers te bespeuren.
Mijn jongste dochter Tinneke rijdt met Kleinzoon Jonathan, die met de Suzuki methode een behoorlijke violist is geworden naar Vilnius, de hoofdstad van Lithouwen. We waren er in 2005 voor het wereldcongres der Esperantisten.
Antwerpen – Vilnius is 1709 km 16u30 rijden.
Ik suggereerde haar een stop bij Luk Van Hauwaert op Lenno te Wlen, in het vroegere Duitse Silezië in Polen. We waren er te gast in 2014 ( blogs van 28/01/2015). Aleide en ik waren er 10 jaar vroeger al eens geweest met een stop in het prachtige Dresden.
Meteen dacht ik dat dit een goede uiotvalsbasis is om Wroclaw, de huidige culturele hoofdstad van Europa te bezoeken. Toen hebben we ook die daguitstap gedaan. Zie verslag ( blogs van 28/01/2015)
Wlen – Wroclaw: 118 km 1u35 rijden.
Luk stuurde informatie voor dit jaar:
Beste vrienden en gasten van Lenno Palac,
De Lente komt in het land. En met de eerste zonnestralen bedenken we: “Waar kunnen we dit jaar een welverdiende rustige en gezonde vakantie genieten, ver van de dagelijkse beslommeringen en stress.”
Weg van de toeristenmassa’s is Lenno PAlac misschien een goede optie.
Hoog op een uitgewerkte vulkaan, vlak onder een middeleeuwse burg-ruïne ligt kasteel Lenno, slechts omgeven door wouden en weiden. Vanop het binnenterrein heeft men een weids blikveld over de vallei in een onaangetast golvend landschap, de horizon 50 Km verder begrensd door het Reuzengebergte. Niets dat het oog pijn doet zo ver men zien kan.
Eenzaam gelegen is Lenno, maar niet onbereikbaar. Amper een kleine dagreis ver uit Antwerpen en maar een paar uur, of minder rijden, van de grote cultuursteden, Berlijn, Praag, Krakau, Wroclaw...
Het wonderschone en lieflijke Silezische landschap. “het Toscane van het Oosten” zoals ik placht te zeggen, nodigt uit tot lange wandeltochten of trekkings in het gebergte. Aktieve leiden kunnen paardrijden, kanovaren op de rivier of mountainbiken. Bij sombere dagen is en rondrit langs de voormalige Duitse Landadeldomeinen aan te bevelen.
Wij hebben op het kasteeldomein, in een naoorlogs kindersanatorium, kamers beschikbaar, elk met eigen sanitair, voor 22 Euro enkel- en 34 Euro voor een dubbelkamer. Een Familiekamer voor vier of zelfs vijf personen kost 56 Euro. Een rijkelijk ontbijtbuffet met producten uit onze eigen tuin kost 7 Euro per persoon.Door Uw overnachting of Uw bezoek aan ons kasteel café help U ons Lenno redden van het onherroepelijk verval en volledige uitplundering.
U kan ons ook immaterieel helpen door te “LIKEN” op onze Facebook pagina of onze FB link verder door te sturen.
Wij houden eraan U alvast daarvoor Hartelijk te bedanken en hopen op een weerzien of eerste aangename kennismaking,
Op Tuinkriebels in Vrieselhof zag ik deze struikplant met kaartje ‘Aronia melanocarpa’. De verkoper kon er weinig over vertellen, zeker geen rasnaam. Hij dacht een plant uit Canada?
Ik vond de vele takken eigenaardig. Het ras Viking heeft maar één stam. Hier zijn het een bos takken.
Mijn oudste plant, meer dan 20 jaar vertoonde tekenen van afsterven en heb ik gerooid en vervangen door de nieuwe plant. Ik heb nog twee andere Viking struiken.
