Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
02-09-2010
De wonderen van de Qoraan
De wonderen van de Qoraan
In de naam van Allah, de Genadige, de Barmhartige
n de naam van Allah, de Genadige, de Barmhartige
STATISTISCH WONDER IN DE KORAN
Laten we eens even kijken naar een aantal statistische wonderen in de Quran, welk slechts een fractie is van wat het Heilge Boek de mensheid geeft. Dr. Tariq Al-Suwaidan, een bekende geleerde van de Ikhwan Al-Muslimoon, heeft deze studie uitgevoered en kwam tot de volgende resultaten:
Arabisch (Betekenis) Aantal keren vermeld in Quran
Ad-Dunya (Deze wereld) 115
Al-Akheerah (Hiernamaals) 115
Al-Malaa'ikah (Engelen) 88
Al-Shayaateen (Satan) 88
Al-Hayah (Leven) 145
Al-Maout (Dood) 145
Al-Rajul (Man) 24
Al-Mar-ah (Vrouw) 24
Al-Shahr (Maand) 12
Al-Yaum (Dag) 365
Al-Bahr (Zee) 32
Al-Bar (Land) 13
Als we het aantal keren dat de woorden "land"en "zee" voorkomen bij elkaar tellen krijgen we een totaal van 45. En nu voeren we een betrekkelijk eenvoudige berekening uit:
32/45 X 100% = 71.11111111% en 13/45 X 100% = 28.88888888%
En boven zien we wat we nu kennen als het percentage van water dat de wereldbodem bedekt (71.111..%) en het percentage land (28.888...%). Deze feiten illusteren weer een ander wonder van de koran.
De wonderen van de koran zullen nooit eindigen. Het zal nooit gebeuren dat de mens de COMPLETE kennis uit de koran zal begrijpen en distilleren (vanwege de veelheid ervan). Men kan nooit genoeg waardering geven aan het woord van de Schepper. Het is een schat die leiding geeft aan degenen die het succes van dit leven en het hiernamaals wensen.
Een van de manieren van shaitaan om de mens te misleiden is, om wat slecht is schijnbaar goed te laten lijken. Over deze zaak schreef imaam Ibn al-Qayyim wat nu volgt:
Een van de manieren van shaitaan is, om de gedachten van de mens te betoveren totdat hij die mens kan misleiden. Niemand is veilig voor deze betoveringen, influisteringen, behalve wie Allah wil. Hij, shaitaan, geeft de mens een goede inbeelding over een daad die helemaal niet goed is, maar juist slecht. Dan is de mens er zeker van dat deze slechte daad juist heel goed voor hem is. En de shaitaan laat de mens ver wegrennen van de goede daad, totdat hij denkt dat de goede daad iets slechts voor hem is.
Er is zeker geen god dan Allah! Hoeveel mensen werden en worden beïnvloed door zulke influisteringen, betoveringen. Hoeveel harten zijn weggedraaid van islaam, van geloof en goede daden [door zulke betoveringen]. En hoeveel mensen volgen die misleidingen en betuigen openlijk hoe fantastisch goed dit soort daden zijn. En zij haten de waarheid en doen de waarheid overkomen op andere mensen op de meest afschuwelijke wijzen [omdat ze die afwijzen]. En hoeveel misleidingen worden aanbeden en tentoongesteld als interessante daden voor wie wil. En hoe zijn de geleerden al misleid.
Het is shaitaan die de gedachten van de mensen betovert, totdat ze een andere weg, die van lusten en verlangens inslaan en overtuigd raken van hun gelijk. Hij laat hen kiezen om de wegen van slechte en verderfelijke daden op te gaan. Hij misleidt hen om dingen te doen die hen een voor een tot de ondergang brengen. Hij maakt het voor hun aantrekkelijk om afgoden te aanbidden, om familiebanden kapot te maken, om dochters te vermoorden, om met de eigen moeder te slapen enz. En hij belooft hun dan het succes in het paradijs, door hun ontrouw, gemeenheid en ongehoorzame daden. Hij maakt voor hun polytheïsme - aanbidding van meerdere goden - aantrekkelijk, heel aantrekkelijk zelfs. En hij geeft hun de overtuiging dat Allahs Eigenschappen, of Zijn Grootheid en Zijn Woorden niet bestaan. Hij laat de mensen ophouden om tot het goede aan te sporen en het kwade te vermijden, en ze noemen dat dan genade hebben met elkaar, hij laat ze ophouden om zich netjes te gedragen tegenover anderen en om zich niet meer bezig te houden met de Quraan:
Allah heeft gezegd:
O gelovigen, aan jullie (de hoede) over jullie zelf.[Qs al-Maidah 105]
Shaitaan laat mensen zich afwenden van de Sunnah van RassoelAllah, en ze volgen dan blindelings de Imaams (taqlied) en vinden het genoeg om alleen een van hen te volgen, een die meer kennis heeft. En shaitaan geeft het idee dat huichelarij en het sluiten van compromises over de islaam goed is, omdat het zogenaamd flexibel is en een manier om wijs met de mensen om te gaan.
Shaytaan - de verdoemde houdt de dienaar tegen om goede daden te doen, door hem te laten uitstellen en hem lui te laten zijn.
Om dit te bereiken heeft de shaitaan vele mogelijkheden.
De Profeet SallaAlah Aleyhie Wassalam heeft gezegd: Tijdens jullie slaap legt shaitaan drie knopen achter in jullie nekken. Dan ademt hij dit erin: De nacht is lang, dus blijf fijn slapen. Als je opstaat en Allah (Subhana Wa TaAla) prijst, dan raakt een van die knopen los. En als hij woedoe [kleine wassing voor het gebed] neemt, dan raakt de tweede knoop los. En als hij het gebed doet, dan zijn alle knopen los. Hierna zal hij zich actief en gelukkig voelen s morgens. Zo niet, dan staat hij lusteloos op en ontevreden.
In sahih al-Bukhari is ook verzameld:
De Profeet SallaAlah Aleyhie Wassalam heeft gezegd: Als een van jullie wakker wordt en opstaat, laat hem woedoe nemen. Hij hoort zijn neus drie keer te spoelen, want shaitaan verblijft boven in de neus van de mens, terwijl hij slaapt.
Al-Bukhari verzamelde ook het volgende, dat er aan de profeet gevraagd werd over de mens die de hele nacht slaapt, totdat de ochtend is aangebroken, na de tijd van het fadjr-gebed. Hij SallaAlah Aleyhie Wassalam antwoordde: Shaitaan heeft in de oren van zo n persoon geplast.
We hebben voorbeelden gegeven van hoe shaitaan de mens ervan afhoudt om te handelen, om dingen te doen. Ook fluistert hij de mens een liefde voor luiheid en uitstellen van daden in; en de gedachten dat je nog zo één en zo één lange tijd hebt om dit en dat te doen Ibn al-Djawzie schreef over dit onderwerp het volgende: (uit Talbees Iblies de manieren van Iblies en de redding van degene die daartegen bescherming zoekt. P .458 )
Hoeveel Joden en Christenen hebben in hun hart liefde voor islaam gevoeld. Maar Iblies -shaitaan - houdt hen altijd tegen. Hij zegt tegen hen: Haast je niet. Bekijk alles eerst eens zorgvuldiger. En zo stellen ze hun terugkering naar de islaam uit, totdat ze uiteindelijk sterven als ongelovigen.
Zo is het ook met degene die ongehoorzaam is aan Allah, en die het tonen van berouw maar voor zich uitschuift. Hij is alleen geïnteresseerd in zijn lusten en hoopt wel dat hij later eens berouw zal tonen. Maar, zoals de dichter zegt: Haast je niet om de slechte daden die je wenst, te verrichten, maar denk eerst na over het moment waarop je je spijt zult tonen.
Hoevelen besluiten om een goede daad te verrichten en stellen die dan weer uit. Iemand die kennis op wil doen bijvoorbeeld besluit om verder te studeren. Shaitaan zegt dan: Neem nog even rust. Of een dienaar wil het nachtgebed gaan bidden en shaitaan zegt hem dan: Je hebt nog tijd genoeg. Shaitaan zal niet ophouden om mensen te laten genieten van het lekkere luieren. Hij houdt niet op om de mensen tot uitstellen van daden over te halen en hij laat hen leven met allerlei hopen en dromen.
De energieke mens moet beslist de zaken zelf in de hand houden en met zijn wilskracht meteen daden verrichten. Zo een energieke persoon vindt de tijd wel om dingen te doen en stelt niets uit en hij houdt niet van zomaar wat dromen. Degene die werkelijk Allah vreest, heeft nooit het gevoel dat hij veilig is voor Zijn straf. De ziel blijft altijd bezig met het redeneren over wat slecht is en over het kiezen van het goede. Maar de ziel verwacht altijd dat het voldoende tijd over heeft om af te maken wat het aan goede daden wil doen. Een van de vroegere geleerden zei: Bescherm jezelf tegen het uitstellen. Dit is de grootste van al de soldaten van shaitaan. De serieuze persoon die niets uitstelt en de persoon die hangt aan zijn dromen en het werken maar uitstelt, zijn als twee personen die, tijdens hun reis, in een stad verblijven. De serieuze, actieve persoon koopt zijn voorraad op tijd en wacht dan om uit de stad verder te gaan. Degene die steeds uitstelt zegt: Ik wacht beter nog even, want misschien blijven we hier wel een maand lang. En zijn inkopen van proviand stelt hij nog langer uit, totdat hij op het laatste moment gehaast alles moet regelen en zo makkelijk fouten maakt.
Zo zijn de verschillende mensen in deze wereld. Sommigen van hen zijn voorbereid en op hun hoede. Als de engel van de dood komt, heeft hij geen verdriet. Anderen worden misleid door de gedachte dat ze nog uit kunnen stellen en ze zullen wanhopen wanneer de tijd om te sterven komt. Het hoort bij de aard van een mens om van luiheid en dromen te houden; maar dan komt Iblies en hij gaat hiermee aan de slag, hij maakt het nog erger. Hierdoor is het moeilijk om wat deze zaak betreft tegen shaitaan te vechten. Maar degene die op zijn hoede is, weet dat hij bezig is met een gevecht. Hij weet dat zijn vijand geen pauze neemt. En als het lijkt alsof die even wat rust, dan is dat ook een onderdeel van zijn plan
Verhalen van de Sahabah - Abdullah bin Amr bin al-A'as schrijft de Ahadith op
Verhaal: Abdullah bin Amr bin al-A'as schrijft de Ahadith op
Abdullah bin Amr bin al-A'as (radiallaho anho) was een van de vromere Sahabah. Dagelijks vastte hij en las in de avonduren de Heilige Quran uit. De Profeet (sallalaho alaihi wasallam) waarschuwde hem voor deze buitensporige toewijding en zei:
"Je zal zwak worden door dagelijks te vasten, en jouw gezichtsvermogen zal eronder lijden door elke avond wakker te blijven. Je bent wat verplichtingen schuldig aan je lichaam, de leden van je familie en degenen die jou komen bezoeken."
Hij zei: "De profeet (saw) adviseerde me toen om niet minder dan een maand te nemen om de Quran eenmaal uit te lezen. Ik zei: "O Profeet van Allah ! Dit is te veel tijd. Laat mij ten volle gebruik maken van mijn kracht terwijl ik nog jong ben." De Profeet (saw) verminderde de periode vervolgens tot 20 dagen. Ik vond deze periode ook te lang en bleef dit herhalen. De Profeet van Allah (saw) ging door de periode te verminderen, tot ik tenslotte toegestaan werd drie dagen te nemen om 1 Quranlezing te voltooien."
Abdullah (ra) had een collectie van de Hadith verzameld die hij "Sadiq" (de waarheid) genoemd had. Hij zei:
"Ik was gewoon alles op te schrijven wat ik van de profeet van Allah (saw) hoorde. De mensen zeiden eens tegen mij: "De profeet van Allah (saw) is hoe dan ook een mens en vele woorden door hem in boosheid of in blijde stemming geuit worden feitelijk niet door hem bedoeld. Je moet niet elk woord en alles wat hij spreekt opschrijven." Ik accepteerde het advies. Toen ik dit eens vertelde aan de profeet, zei hij: "Blijf maar doen zoals je het gewoon was te doen. Bij Hem die mijn leven in Zijn Handen heeft, mijn lippen uiten niets behalve de waarheid, zelfs in toorn of in vreugde."
Abu Hurairah (ra) zegt:
"Niemand heeft meer dan mij overgeleverd over de profeet van Allah (saw), uitgezonderd Abdullah bin Amr. Dit komt doordat hij gewoon was alles op te schrijven wat hij hoorde, terwijl ik op mijn geheugen vertrouwde."
Wanneer de boodschapper van Allah sallallahoe alayhi wa sallam zijn gebed begon, dan zei hij: Allahoe Akbar. En hij sallallahoe alayhi wa sallam zei niets anders vooraleer hij sallallahoe alayhi wa sallam dit zei. En hij sallallahoe alayhi wa sallam zei zijn intentie nooit luidop. En hij sallallahoe alayhi wa sallam zei ook niet: Ik verricht dit gebed dat uit vier rakaaat bestaat voor Allah, met mijn gezicht naar de Qiblah als imaam, of volgeling
En er is geen enkele authentieke noch zwakke overlevering die erop duidt dat hij sallallahoe alayhi wa sallam dit deed (de intentie luidop zeggen). Het is ook niet terug te vinden in de handeling van zijn metgezellen en het werd door niemand van de daarop volgende generatie noch door de vier grote Imaams goedgekeurd.
Sommige mensen hebben de woorden van imam Ash-shaafiie verkeerd begrepen toen hij zei: Dit gebed is niet zoals vasten, en men kan dit enkel beginnen met de herdenking van Allah. Hieruit begrepen zij dat men de intentie luidop moet zeggen, terwijl hij bedoelde dat men dit gebed niet kan beginnen zonder de openings-takbier te zeggen (dat men luidop Allahoe Akbar zegt wanneer men begint met bidden). Hoe zouden wij dit anders moeten begrijpen? Wij kunnen toch niet zeggen dat Imam Ash-shaafiie iets zou goedkeuren wat de Profeet sallallahoe alayhi wa sallam en zijn opvolgers niet hebben verricht?
En als wij iets terug zouden vinden, al was het maar één enkel woord, dat erop duidt dat dit zo moet, dan zouden wij dit aanvaarden, en zouden wij ons hieraan onderwerpen, want er bestaat geen volledigere leiding dan hun leiding, en er is geen soennah, dan de soennah die zij via de Profeet sallallahoe alayhi wa sallam genomen hebben.
Verhaal van de Sahabah - umair (radiallaho ta'ala anho) gaf het eten van dadels op
Verhaal: umair (radiallaho ta'ala anho) gaf het eten van dadels op
In Badr zat de Boodschapper van Allah (sallalaho alaihi wasallam) eens in een tent. Hij spoorde de sahabah aan om te vechten en zei:
"Sta op en wedijver met elkaar voor een Paradijs zo breed als Hemelen en de Aarde, dat klaar staat voor de muttaqeen."
Umair ibn Alhamam (ra) luisterde ook hiernaar. Hij riep:
"Bukh! Bukh!" (Hoe wonderbaarlijk!)
De Profeet (saw) vroeg aan Umair wat hij bedoelde met deze woorden. Hij zei:
"Ik wens een van hun te zijn voor wie dit Paradijs voorbestemd is."
De Profeet zei:
"Wees verzekerd, dat jij een van ze bent."
Umair nam toen enkele dadels uit zijn tas en begon te eten. Terwijl hij at, zei hij plotseling:
"Te wachten totdat de dadels opraken zal een tijdje duren. Ik kan niet zoveel tijd verliezen."
Terwijl hij dit zei, gooide hij de dadels weg en met het zwaard in de hand, sprong hij op, rende het slachtveld op en vocht totdat hij gedood werd.
Moraal:
In feite waarderen deze mensen de waarde van het Paradijs, daar hun Yaqeen standvastig was. Als wij ook die Yaqeen krijgen in onze harten, zal niets meer teveel en te moeilijk voor ons zijn. Allahu Akbar!
Wanneer tawbah en istighfaar individueel vernoemt worden, omvatten zij elkander in betekenis, en staat tawbah voor istighfaar en istighfaar voor tawbah!
Wanneer zij echter samen vernoemt worden dragen zij elk een andere betekenis:
Ibnoel Qayyim (rahimahoeallah) zegt:
" Maar wanneer zij echter samen vernoemd worden, dan betekent:
1- Istighfaar:
Dat men Allah vraagt om niet meer in de voorbije zonden terecht te komen!
2- Tawbah:
Dat men terugkeert naar Allah, en hoopt dat Hij je zal beschermen tegen de slechte gevolgen van de zonden die je voorheen verricht hebt!
Op deze manier kan men de zonden in twee delen onderverdelen:
1- De voorbije zonden, en daar doet men istighfaar voor. 2- Zonden die men alreeds verricht heeft, en dat men angst heeft hier terug in te vallen en door deze tawbah probeert men zich hier tegen te beschermen!
En zo kan men ook zeggen dat terugkeren tot Allah uit twee soorten bestaat:
1- Terugkeren tot Allah om jezelf te beschermen tegen de slechte gevolgen van je voorbije zonden! 2- Terugkeren tot Allah, om jezelf zodoende te beschermen tegen het hervallen in dezelfde zonde in de toekomst!"
(Madaaridjoes-Saalikien van Ibnoel Qayyim: 1/308-309 ingekort)
Toen de veldslag van Uhud begon, was Hanzlah net gehuwd waardoor hij niet vanaf het begin kon deelnemen aan de strijd. Het wordt gezegd dat hij net het bed van zijn vrouw had verlaten en in bad was gegaan, toen iemand het bericht van de nederlaag bracht. Hij stopte meteen met baden, pakte zijn zwaard en rende richting het slagveld. Toen hij aankwam, sprong hij temidden van een groep vijanden, vocht en drong door tot in hun linies totdat hij sneuvelde. Het lichaam van iemand die op het pad van Allah gedood is, wordt normaal niet gewassen. Maar omdat de andere Sahabah niet wisten dat hij verzuimd had zelf een bad te nemen, begroeven de Sahabah hem zonder dat hij gewassen was. Vlak voor de begrafenis zei de Profeet (sallalaho alaihi wasallam):
"Ik zie de engelen het lichaam van Hanzlah wassen."
Abu Saeed (radiallaho anho) zegt:
"Toen ik de Profeet van Allah (saw) dit hoorde zeggen, ging ik kijken naar het gezicht van Hanzlah en zag er waterdruppels neer sijpelen vanuit zijn haar."
Moraal:
Dit bewijst maar weer eens hoe dapper deze mensen waren. Een dapper persoon kan geen uitstel verdragen. Hij springt in de armen van de dood. Hanzlah kon daarbij niet eens wachten om het verplichte bad te voltooien.
De dienaar wordt niet getroffen door een straf groter dan het verharden van het hart en het ver zijn van Allah. Het Vuur (de Hel) was gecreëerd om het verharde hart te doen smelten. Het hart dat het verst van Allah is, is het hart dat is verhard. Wanneer het hart verhard, dan droogt het oog. Wanneer vier dingen worden overstegen in hoeveelheid, meer dan nodig is, dan zal het hart verharden:
Voedsel, slaap, spraak en seksuele gemeenschap. Een hart dat is verziekt door verlangens, haalt geen voordeel uit vermaningen of waarschuwingen.
Wie ernaar verlangt om zijn hart te reinigen, laat diegene dan Allah prefereren (verkiezen) boven zijn verlangens.
Het hart welke zich vasthoudt aan verlangens is afgeschermd van Allah, overeenkomstig de graad dat het gehecht is aan deze (verlangens). De harten zijn de vaten (emmers) van Allah op Zijn aarde, dus de meest geliefde van hen bij Hem, zijn degenen die het meest mededogend, puur en opstandig tegen afdwaling zijn.
Zij (de overtreders) hielden hun harten bezig [met het najagen (achtervolgen)] van de Dunya (de wereld), als zij zich hadden bezig gehouden met Allah en het Hiernamaals, dan hadden ze zeker stilgestaan bij de betekenis van Zijn aangrijpende Woorden en Verzen. Hun harten zouden terugkeren naar hun meesters (eigenaren) met een wijsheid, verbijsterende nieuwsgierigheid en [in het bezit] van de zeldzaamste, meest kostbare juwelen.
Als het hart wordt gevoed met gedenking (van Allah), de dorst gelest wordt met bezinning (overdenking) en gereinigd wordt van de corruptie, dan zal het getuige zijn van opmerkelijke en wonderbaarlijke zaken, inspirerende wijsheid.
De mensen met Kennis en Wijsheid zijn degenen die hun harten tot leven brengen door hun verlangens te smoren.
De vernietiging van het hart gebeurt door geborgenheid [op deze Dunya] en achteloosheid, de versterking ervan (van het hart) gebeurt door angst (voor Allah) en gedenking (van Allah). Als het hart de genietingen van de Dunya afzweert, dan gaat het over op het [achtervolgen] van de genietingen van het Hiernamaals. Als het hart tevreden is met de genietingen van de Dunya, dan stoppen de genietingen [van het Hiernamaals].
Verlangen naar Allah en de ontmoeting met Hem is als een aangenaam briesje wat op het hart blaast, wat het vuur van de Dunya uitblaast. Degene die ervoor zorgt dat zijn hart zich nestelt bij zijn Heer zal in een kalme en rustige staat verkeren, en degene die het heeft gevestigd tussen de mensen zal verontrust zijn en erg verward.
Want de liefde van Allah zal het hart niet betreden welke de liefde voor deze wereld bevat, behalve zoals een kameel door het oog van de naald past.
Dus, de meest geliefde dienaar bij Allah is degene die hij plaatst in Zijn dienst, die Hij kiest voor Zijn liefde, voor wie Hij zorgt dat hij zijn aanbidding voor Hem reinigt (puur maakt), die zijn doelen toewijdt aan Hem, zijn tong (toewijdt) aan Zijn gedenking, en zijn ledematen (toewijdt) aan Zijn dienst.
Het hart wordt ziek, zoals het lichaam ziek wordt, en het geneesmiddel ervan is al-Tawbah en bescherming [tegen overtredingen]. Het wordt roestig zoals een spiegel dat wordt, en de opheldering (verschoning) ervan wordt verkregen door gedenking. Het wordt naakt zoals het lichaam naakt wordt, en de verfraaiing (kleding) ervan is al-Taqwa. Het krijgt honger en dorst zoals het lichaam honger krijgt, en het voedsel en drinken ervan zijn kennis, liefde, afhankelijkheid, berouw en in dienst zijn.
Verhalen van de Sahabah - Amar bin Salmah leidt de Salaat
Het verhaal: Amar bin Salmah leidt de Salaat
Amar bin Salmah (radiallaho anho) zegt:
Wij woonden met onze vader op een plaats op de karavaan-route naar medina. Toen een karavaan uit Medina ons dorp passeerde, vroegen wij de mensen over de profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam). Ze zeiden ons dat hij aanspraak maakte op het ontvangen van openbaringen van Allah en zij reciteerden ook een paar verzen uit de Heilige Quran om ons een idee te geven van zijn aanspraak. Vervolgens deed ik alle moeite om onmiddelijk die verzen in mijn geheugen te prenten. Op deze wijze herinnerde ik me een goed deel van de Heilige Quran, zelfs voordat ik mij tot de Islam bekeerde. Alle woestijnstammen wachtten op het moment dat de Profeet (sallalaho alaihi wasallam) Mekka zou innemen voordat zij zich zouden bekeren tot de Islam. Bij zijn zegevierende intocht in Mekka, kwamen afgevaardigden van alle stammen bij de Profeet (sallalaho alaihi wasallam) om de Islam te accepteren. Mijn vader voerde de groep aan, die namens onze stam naar de Profeet (salallaho alaihi wasallam) ging om de eed van gelofte aan hem af te leggen. De Profeet (sallalaho alaihi wasallam) onderwees hun de basisvoorschriften van de Salaat en andere Islamitische praktijken. Hij zei tot hun: De persoon die meer kennis van de Heilige Quran heeft, heeft het recht de Salaat te leiden. Nu was het zo dat niemand anderszoveel over de Quran kende als ik. Ze zochten naar een imam, maar ze konden niemand vinden die de Quran beter dan mij kende. Ik werd daarom als imam aangesteld. Ik was toen maar 7 jaar oud. Ik leidde de gemeenschappelijke gebeden en de begrafenisdiensten.
Moraal:
Het was zijn natuurlijke aanleg en verwantschap tegenover de Islam, dat hem zo veel van de Quran liet onthouden, toen hij nog maar een kind was en zelfs nog niet eens bekeerd was tot de Islam.
O jullie die geloven, gedenkt Allah veelvuldig! [Qs Al-Ahzaab 33:41]
en de mannen en de vrouwen die Allah veelvuldig gedenken[Qs Al-Ahzaab 33:35]
Wanneer jullie dan jullie (Haddj-)rituelen hebben voltooid, gedenkt dan Allah zoals jullie je vaderen gedenken, of nog intenser.[Qs al-Baqarah 2:200]
De verzen bevatten een opdracht om Allah intens en veelvuldig te gedenken, aangezien de aanbidder het gedenken van Allah verschrikkelijk nodig heeft en er niet zonder kan, al is het een ogenblik. Dat komt omdat iedere moment, dat iemand niet besteed aan de dhikr (het gedenken) van Allah, het niet tot nut is voor diegene. Echter, de schade van het verwaarlozen van de dhikr van Allah is veel groter dan elke voordeel die er gehaald kan worden. Een van de aarifeen (degenen die veel kennis hebben over Allah) heeft gezegd: Als een persoon zoveel jaren bezig is met de dhikr van Allah (het gedenken van Allah), en hij zich er dan voor even van afwendt, dan is datgene wat hij verliest veel groter dan wat hij al heeft gewonnen.
Al-Bayhaqee heeft overgeleverd van Aaishah (radiallaahu anhaa) dat de Profeet (saw) heeft gezegd: Er is geen tijd waarin de zoon van Adam Allah niet gedenkt, of het zal een bron van spijt voor diegene zijn op de Dag des oordeels[2]
Muaadh ibn jabal (radiallaahu anhu) heeft overgeleverd dat de Profeet (saw) heeft gezegd: De mensen van het Paradijs zullen geen spijt hebben (treurig zijn) vanwege iets, behalve voor de momenten dat ze niet bezig waren met de dhikr (het gedenken) van Allah. [3]
Muaadh ibn jabal (radiallaahu anhu) heeft overgeleverd dat de Profeet (salallahoe alayhi wa sallam) was gevraagd: Wat voor daad is het meest geliefd bij Allah? Dus antwoordde hij: Dat je je tong vochtig houdt met de dhikr van Allah, tot je dood. [4]
Het poetsen van het hart
Abu Dardaa (radiallaahu anhu) heeft gezegd: Voor alles is er een poetsmiddel en het poetsmiddel voor het hart is de dhikr van Allah (het gedenken van Allah).
Al-Bayhaqee heeft overgeleverd van Ibn Umar (radiallaahu anhu) dat de Profeet (saw) heeft gezegd: Voor alles is er een poetsmiddel, en het poetsmiddel voor de harten is de dhikr (het gedenken) van Allah. Er is niets meer in staat om een persoon te redden van de bestraffing van Allah dan de dhikr van Allah. Er werd gevraagd: Niet eens Jihaad op de weg van Allah? Dus hij antwoordde: Niet eens als je doorging met het slaan met je zwaard totdat deze breekt.[5]
Er is geen twijfel, dat de harten roestig worden zoals koper en zilveren munten roestig worden. Het poetsmiddel tegen [deze roest] is de dhikr van Allah. Dit is omdat [dhikr] is als een poetsmiddel [welke het hart poetst] als een glanzende spiegel. Wanneer men dhikr verlaat, dan komt de roest terug. Maar wanneer men dhikr voortzet, dan is het hart [weer] gepoetst. En harten worden roestig door twee dingen:
1) Het gedenken van Allah verwaarlozen 2) Het begaan van zonden
Het poetsmiddel voor deze twee dingen is:
1) Zoeken naar de vergiffenis van Allah en 2) Dhikr (het gedenken van Allah)
Waarheid met onwaarheid (leugens) verwarren
Wanneer iemand [het gedenken van Allah] het grootste deel van de tijd verwaarloost (veronachtzaamt), dan zal zijn hart roestig worden in overeenstemming met hoe onachtzaam de persoon is. En wanneer deze [vieze] roest zich op het hart stapelt, dan herkent het dingen niet langer zoals deze werkelijk zijn. Dus, het ziet onwaarheid (leugens) alsof het de waarheid is, en waarheid alsof het onwaarheid is. Dit is, omdat de roest de waarneming (perceptie) van het hart verduistert en verwart, en is het dus niet in staat om dingen te herkennen zoals deze werkelijk zijn. Dus terwijl de roest opstapelt, wordt het hart zwarter, en terwijl dit gebeurt wordt het hart bevlekt met deze vieze roest, en wanneer dit gebeurt, bederft het de waarneming van het hart en het herkennen van dingen. Het hart accepteert de waarheid dan niet en verwerpt het leugens niet, en dit is de grootste ramp die het hart kan treffen. Het veronachtzamen [van dhikr] en het volgen van lusten en begeertes zijn een direct gevolg van zo een hart, welke verder het licht van het hart dooft en het verblind.
Allah De Allerhoogste zegt (interpretatie): En gehoorzaam niet degene wiens hart Wij Onze gedachtenis hebben doen veronachtzamen en (die) zijn begeerten volgt: en hij is in overtreding in zijn zaak. [Qs Al-Kahf 18:28]
Eigenschappen van een gids
Wanneer een dienaar een andere persoon wil volgen, laat hem dan waarnemen: Is deze persoon van de mensen van dhikr, of van de mensen die [het gedenken van Allah] veronachtzamen (verwaarlozen)? Oordeelt deze persoon in overeenstemming met zijn lusten en begeerten, of door middel van de Openbaring? Dus, als hij oordeelt op grond van zijn lusten en begeerten dan behoort hij tot degenen die onachtzaam zijn; degenen van wie de zaken buiten de grenzen zijn getreden en van wie de daden verloren zijn. De term furat [welke in het bovenstaande vers voorkomt] is op verschillende manieren uitgelegd. Het is uitgelegd dat het betekent:- (I) het verliezen van de beloningen van de soort daad welke essentieel is om te doen, en waarin succes en vreugde zit; (II) de grenzen van iets overschrijden; (III) vernietigd worden; en (IV) de waarheid tegenwerken. Elke van deze uitspraken staan dichtbij mekaar qua betekenis. Het punt is, dat Allah Degene die vrij is van fouten, De Allerhoogste heeft verboden om al degenen te volgen die zulke eigenschappen bezitten. Dus is het absoluut belangrijk dat een persoon nagaat of zulke eigenschappen te vinden zijn in zijn shaykh, of de persoon wiens voorbeeld hij volgt, of de persoon die hij gehoorzaamt. Als dat zo is, dan moet hij zichzelf distantiëren (uit de buurt blijven) van zo iemand. Maar, als gezien wordt dat de persoon, in de meeste gevallen, bezig is met de dhikr van Allah en het volgen van de Sunnah, en zijn zaken de grenzen niet overschrijden, maar hij verstandig en vastberaden is in zijn zaken, dan zou hij hem stevig moeten vasthouden. Waarlijk, er is geen verschil tussen de levenden en de doden, behalve in de dhikr (het gedenken) van Allah; aangezien [de Profeet (salallahoe 'alayhi wa sallam)] heeft gezegd: Het voorbeeld van iemand die Allah gedenkt en iemand die dat niet doet, is als het voorbeeld van de levenden en de doden. [6]
Voetnoten:
1. Al-Waabilus-Sayyib min Kalimit-Tayyib (p.78-82).
2. Hasan: Overgeleverd door Abu Nuaym in al-Hiliyatul-Awliyaa (51361-362). Het was authentiek verklaard door Shaykh al-Albaanee in Saheehul-Jaami (nr.5720).
3. Saheeh: Overgeleverd door lbnus-Sunnee in Aml al-Yawma wal-Laylah (nr.3). Verwijs naar Saheehul-Jaami (nr.5446).
4. Hasan: Overgeleverd door lbn Hibbaan (nr.2318). Het was authentiek verklaard door Saleem al-Hilaalee in Saheeh al-Waabilus-Sayyib (p.80).
5. Saheeh: Overgeleverd door Ahmad (4/352), van Muaadh ibn Jabal radiallaahu anhu. Het was authentiek verklaard door al-Albaanee in Saheehul-Jaami (nr.5644).
6. Overgeleverd door al-Bukhaaree (11/20 en Muslim (1/539).
In de expeditie van Iraq wilde Abu Hafs Umar bnal-khattab (radiallaho anho) het leger zelf leiden. Er werden op verschillende dagen vergaderingen gehouden onder de gewone mensen, en ook onder de verschillende leiders. De vraag die beantwoord moest worden was: Moet Ameerul Mumineen Umar bnal-khattab (ra) de expeditie leiden of moest hij in Medina blijven om de operatie en verstrekingen te regelen vanuit het hoofdkwartier. De gewone mensen waren voorstander van het eerste voorstel en de leiders spraken zich uit ten gunste van de tweede mogelijkheid. Iemand noemde de naam van Sad bin Abiwaqas (radiallaho anho) als een vervanger van Umar (ra) om de expeditie te leiden. Beide groepen bereikten overeenstemming en besloten werd dat Sad bin Abiwaqas de expeditie zou leiden en dat Umar (ra) achter zou blijven in Medina. Sad (ra) was zeer dapper en werd beschouwd als een van de helden van Arabie. Iraq was een deel van het Perzisch keizerrijk en Yazd Yard was toen de keizer over dit rijk. Hij liet een van zijn beste generaals, genaamd Rustam, roepen en belastte hem met de taak om de opmars van de moslims te stuiten. Rustam stelde het steeds uit om naar het front te gaan uit vrees voor de moslims en verzocht de keizer keer op keer hem achter te houden. Hij zei:
Ik zal voor het verzenden van versterkingen zorg dragen en zal van nut zijn voor de keizer ten tijde van overleg.
Maar de keizer bleef bij zijn eerder genomen standpunt en Rustam moest naar het front gaan.
Toen Sad (ra) op het punt stond naar Medina te vertrekken, gaf Umar (ra) hem de volgende instructies:
O Sad! Laat de eer om deze opdracht te vervullen je niet misleiden dat je een uitverkoren metgezel van de Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) zou zijn en dat de mensen je als zodanig moeten betitelen. Allah drijft kwaad niet terug door kwaad, maar Hij drijft kwaad terug met goed. Allah heeft geen verhouding met Zijn schepselen. Iedereen, hoog of laag is voor Hem gelijk daar zij allen Zijn schepselen zijn en Hij hun enige Schepper is. Iemand kan Zijn gunsten alleen winnen door toewijding aan Zijn dienst. Onthoud dat de Soennah van de profeet van Allah (SAW) de enige juiste weg is om dingen te doen. Je bent verkozen om een zeer zware taak uit te voeren. Deze kan je alleen vervullen door de waarheid te volgen. Prent goede gewoonten in jezelf en in je metgezellen. Kies de vrees voor Allah als je belangrijkste bezit, daar dit je zal leiden naar Zijn Gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid aan Allahs bevelen is het lot van alleen degenen die deze wereld haten en houden van het Hiernamaals.
Sad (ra) ging vol vertrouwen in Allah (swt) de veel sterkere vijand tegemoet. Toen beide legers gereed waren strijd te leveren, zond hij een brief naar Rustam , die als volgt luidde:
Rustam, er zijn mensen met mij voor wie dood (op het Pad van Allah) attractiever is dan wijn voor mensen in jouw leger.
Moraal:
Vraag aan de mensen die regelmatig alcohol drinken of verslaafd zijn aan sterke drank hoe graag zij deze zouden willen drinken. De Sahabah houden zelfs meer ervan te sterven op het Pad van Allah. Dit is de sleutel tot succes.
Het geduld van nobele mensen en het geduld van niet-nobele mensen
Het geduld van nobele mensen en het geduld van niet-nobele mensen
Iedere persoon moet geduld uitoefenen (hebben) om moeilijkheden te kunnen trotseren, of hij dat graag doet of met tegenzin. De nobele persoon oefent graag geduld uit, omdat hij beseft wat de voordelen van geduld zijn, en hij weet dat hij beloont zal worden voor zijn geduld en zal worden bekritiseerd wanneer hij in paniek raakt. Hij is zich bewust, dat als hij geen geduld heeft, paniek en ongeduld hem niet zullen helpen om gemiste kansen terug te winnen, en dat het datgene niet zal wegnemen waar hij niet van houdt. Wat er ook is verordend (besloten) en qada wa qadr is, kan niet worden stopgezet (dat het gebeurt), en wat er ook is verordend om niet te gebeuren, kan niet gebeuren. Dus, een houding van ongeduld en paniek veroorzaakt in feite schade. Een wijze man heeft gezegd: Wanneer moeilijkheden verschijnen, doet een man met wijsheid datgene wat een dwaze man na een maand doet (dus, zijn toevlucht zoeken tot geduld).
De niet-nobele man oefent alleen geduld uit, wanneer hij zich realiseert dat hij geen keuze heeft. Na het verspillen van veel tijd en energie en paniek en worstelingen, realiseert hij zich dat zijn ongeduld hem niet zal helpen. Dan oefent hij geduld uit op dezelfde wijze als een persoon, die is vastgebonden om te worden gezweept, geduld uitoefent.
De nobele persoon oefent geduld uit in het gehoorzamen van Allah, terwijl de niet-nobele persoon geduld uitoefent in het gehoorzamen van de Shaytan. Dus, niet-nobele mensen hebben de grootste geduld in het volgen van hun eigen begeertes en verlangens, en hebben het minste geduld in het gehoorzamen van hun Heer. Ze hebben het grootste geduld in het uitgeven op de weg van Shaytan en geen geduld wanneer ze een paar centen moeten uitgeven op de weg van Allah. Ze zullen vele moeilijkheden verdragen (doorstaan) om hun eigen begeertes en verlangens te volgen, maar kunnen niet eens de kleinste moeilijkheden verdragen om hun Heer te behagen. Ze zullen laster (kwaadsprekerij) verdragen omwille van het verrichten van slechte daden, maar kunnen geen geduld uitoefenen in het verdragen van laster omwille van Allah. Zulke mensen zullen het oproepen tot het goede en het verbieden van het slechte uit de weg gaan, uit angst voor wat mensen over hen zullen zeggen wanneer ze dat doen, maar ze zullen hun eer blootstellen aan laster en dat geduldig verdragen omwille van het volgen van hun eigen begeertes en verlangens. Eveneens zijn ze niet bereid om geduld uit te oefenen in hun toewijding aan Allah, maar wanneer het aankomt op hun toewijding aan Shaytan en hun eigen begeertes en verlangens, dan zullen ze een opmerkelijke (enorme) geduld uitoefenen. Zulke mensen zullen nooit nobel zijn in het zicht van Allah, en op de Dag des Oordeels zullen ze niet worden verhoogt met de mensen van voornaamheid (die nobel zijn) en deugdzaamheid.
Verhalen van de Sahabah - Fatimah's (Radiallaho anha) Tasbih
Verhaal: Fatimah's (Radiallaho anha) Tasbih
Ali (Radiallaho anho) zei eens aan een van zijn leerlingen:
"Zal ik je het verhaal vertellen van Fatimah(Radiallaho anha), de dierbaarste en geliefdste dochter van de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasallam)?"
Toen de leerlingen bevestigend antwoordden, zei hij:
"Fatimah (Radiallaho anha) was gewoon het graan zelf te malen, waardoor ze likdoorns in haar handen kreeg. Ze haalde water in een lederen zak voor het huishouden, ten gevolge waarvan ze littekens op haar borst kreeg. Ze maakte haar huis zelf schoon, waardoor haar kleren vuil werden. Eens werden enkele oorlogsgevangenen naar Medina gebracht. Ik zei tot haar: "Ga naar de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) en vraag hem voor een assistent die jou kan helpen in de huishouding." Ze ging naar hem, maar er waren veel mensen om hem heen. Daar zij zeer bescheiden was, had zij de moed niet de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) in tegenwoordigheid van al die andere mensen het bewuste verzoek te doen. De volgende dag kwam de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) thuis bij ons en zei: "Fatimah, wat deed je gisteren bij me?" Ze werd verlegen en bleef stil. Ik zei:"O,Profeet van Allah! Fatimah heeft eelt op haar beide handen en borst gekregen, als gevolg van het malen en het dragen van water. Ze is constant bezig het huis schoon te maken waardoor haar kleren vuil blijven. Ik vertelde haar over de krijgsgevangenen en adviseerde haar naar u te gaan en te verzoeken om een bediende." Het is verder overgeleverd dat Fatimah ook een verzoek deed: "Ali en ik hebben alleen maar één stuk beddengoed en dat is van de huid van een geit. Wij gebruiken het in de ochtend om de kameel te voederen." De Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) zei:"Fatimah! Wees geduldig. De Profeet Mozes (Alayhi s-Salaam) en zijn vrouw hadden alleen maar één beddengoed, die nog erbij de mantel van Mozes was. Vrees Allah, verwerf 'Taqwa' en blijf je plichten aan Allah vervullen en je huishoudelijke taken verrichten. Als je naar bed gaat, reciteer 'Subhanallah' 33 keren, 'Alhamdolillah' 33 keren en 'Allaho akbar' 34 keren. Je zal hier meer hulp uit putten dan uit een assistente." Fatimah (Radiallaho anha) zei: "Ik ben gelukkig met waar Allah en Zijn Profeet (Salallaho alaihi wasallam) tevreden mee zouden zijn."
Moraal:
Kijk, dit is het leven van de dochter van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam). In gematigde rijke families van onze tijd, vinden de vrouwen het beneden hun waardigheid om huishoudelijk werk te verrichten. Zij hebben 'bijstand' nodig in elk en ieder ding, zelfs in hun badkamer! Wat een verschil.
In deze Hadith is de voorgeschreven Dhikr bestemd vóór het slapengaan. In een ander Hadith heeft de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) Fatimah geadviseerd na elke Salaat te reciteren: 'Subhanallah' 33 keren, 'Alhamdolillah' 33 keren, 'Allaho akbar' 33 keren en'La ilaha illal laho wahdahu la sharikalahu lahul-mulku walahul hamdu wahuwa ala kulli shay in Qadir' één keer.
RasoelAllah sallallahoe aleihi wa sallem heeft gezegd:
Twee zaken van jullie wereld zijn mij geliefd: vrouwen en parfum; en het gebed is het genot van mijn oog.
En hij sallallahoe aleihi wa sallem droeg Bilaal radiAllahoe anhoe op de Adhaan om te roepen met de woorden:
O Bilaal, laat ons rust en gemak vinden door het gebed.
Het gebed van de geliefden
Tot de zaken die noodzakelijk zijn om te weten behoort dat het gebed dat het oog genot geeft en het hart gemak en rust, het gebed is dat zes zaken combineert:
Het eerste - Oprechtheid met betrekking tot het doel
En dit is dat de reden om het gebed te verrichten en de aanleiding ertoe, het streven van de dienaar naar Allah is, zijn liefde voor Hem, het zoeken naar Zijn Tevredenheid, het dichterbij Hem willen zijn, het vaak aanroepen van Hem en Zijn bevelen vervullen. En niets van de wereldse zaken kan ooit een reden zijn voor het gebed. Iemand komt tot het gebed om het Gezicht van zijn Heer de Allerhoogste te zoeken, uit liefde voor Hem en angst voor Zijn bestraffing en hopend op Zijn vergiffenis en beloning.
Het tweede - Waarachtigheid en oprechtheid van de daad
Dit is wanneer iemand zijn hart vrijmaakt voor Allah en zijn uiterste best doet om zich tot Allah te wenden in zijn gebed. Tijdens het bidden houdt hij zijn hart bij het gebed en verricht hij het op de beste wijze. Hij laat het zijn meest volmaakte gebed zijn, zowel uiterlijk als innerlijk. Want het gebed kent een uiterlijke en een innerlijke verschijning.
De uiterlijke verschijning omvat de zichtbare (fysieke) handelingen en bewegingen en de hoorbare geluiden. De innerlijke verschijning is de nederigheid en onderwerping van het hart (goeshoe), het zichzelf nauwkeurig beschouwen, het weten dat Allah de dienaar bekijkt (moeraaqabah), het hart leeg maken voor Allah, het hart zich geheel naar Allah laten wenden tijdens het gebed en het zich niet laten afwenden naar iets anders. Al deze (innerlijke verschijningen) zijn als de ziel van het gebed en de uiterlijke handelingen zijn zoals het lichaam (van het gebed). En als het gebed geen ziel heeft, is het zoals een lichaam zonder ziel.
Schaamt de dienaar zich niet dat hij zich tot zijn Meester keert op zon manier (met een gebed zonder ziel)? Hierdoor wordt het gebed gekronkeld en gedraaid totdat het eruit ziet als een sjofel afgedragen kledingstuk. De verrichter van dit gebed wordt ermee in zijn gezicht geslagen en het zegt tegen hem: Moge Allah jou verwaarlozen zoals je mij verwaarloosd hebt.
Het gebed waarvan de uiterlijke en innerlijke verschijning volmaakt is, stijgt op (naar de hemelen) als een licht en een duidelijk bewijs, net als het licht van de zon, totdat het bij Allah wordt gebracht. En Hij is er blij mee en accepteert het, en het (gebed) zegt (tegen de dienaar): Moge Allah jou beschermen zoals je mij beschermd hebt.
Het derde - Het volgen en nadoen van de Boodschapper en zich in zijn handelingen laten leiden door hem
Dit betekent dat de dienaar zijn best doen om zich wat betreft het gebed te laten leiden door de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem. Hij bidt zoals de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem bad en keert zich af van wat de mensen aan nieuwigheden hebben bedacht, zowel de toevoegingen als de weglatingen en ook de bedachte overleveringen die nooit verteld zijn door de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem of de Metgezellen radiAllahoe anhoem.
Schenk geen aandacht aan de uitspraken van degenen die allerlei zaken toestaan, die stoppen bij datgene wat ze als verplicht zien ook al zijn er anderen die dat bestrijden en die aantonen dat de zaken die zij verlaten hebben, verplicht zijn. Het kan zijn dat de hadieth vastgesteld is en de Soennah van de Profeet sallalahoe aleihi wa sallem zich direct onder hun neus bevindt, maar ze houden zich er niet aan en zeggen:Wij volgen blindelings de madhhab van die-en-die.
Dit is niet zuiver en correct in de ogen van Allah de Verhevene. Het is geen excuus voor degene die willens en wetens ingaat tegen de Soennah, want Allah de Verhevene heeft gehoorzaamheid aan Zijn Boodschapper bevolen en het volgen en nadoen van hem alleen. Hij heeft ons niet bevolen om anderen naast hem te volgen. Naast de Boodschapper worden alleen anderen gehoorzaamd wanneer ze alleen datgene bevelen wat de Boodschapper bevolen heeft en behalve de Boodschapper kunnen van iedereen de woorden zowel geaccepteerd als verworpen worden.
En Allah soebhanahoe wa Taala heeft gezworen bij Zijn Edele Zelf dat we niet echt geloven totdat we de Boodschapper sallallahoe aleihi wa sallem laten oordelen in elke discussie tussen ons en totdat we ons neerleggen bij zijn oordeel en ons er volledig aan onderwerpen. (Soerah An-Nisaa 4:65)
Het brengt ons geen voordeel als we het oordeel aan een ander dan de Boodschapper sallallahoe aleihi wa sallem overlaten en het zal ons niet redden van de bestraffing van Allah. Dit antwoord (Wij volgens blindelings de madhhab van die-en-die) wordt niet van ons geaccepteerd wanneer we Zijn Roep soebhanahoe wa Taala horen, op de Dag der Opstanding:
En op die Dag zal Hij hen roepen, terwijl Hij zegt: Wat is het dat jullie de Boodschappers hebben geantwoord?(Al-Qasas 28:65)
Het staat vast dat Hij ons dat zal vragen en een antwoord van ons zal verwachten. Hij, de Verhevene, zegt:
Wij zullen zeker degenen aan wie (Profeten/Boeken) gezonden waren ondervragen, en Wij zullen zeker de gezondenen vragen. (Al-Araaf 7:6)
De Profeet sallallahoe aleihi wa sallem heeft gezegd:
Het is aan mij geopenbaard dat jullie door middel van mij beproefd zullen worden en dat jullie over mij ondervraagd zullen worden.(Ahmed, hasan). Hij refereerde aan de ondervraging in het graf.
Als daarom de Soennah van de Boodschapper van Allah sallallahoe aleihi wa sallem aan iemand bekend wordt en hij wijst het af voor de uitspraak van iemand anders van onder de mensen, dan zal het van hem verworpen worden op de Dag der Opstanding en hij zal de waarheid te weten komen.
Het vierde - Ihsaan
Dit is het in acht nemen van moeraaqabah, wat inhoudt dat je Allah aanbidt alsof je Hem ziet. Dit begint met en komt voort uit volmaakt geloof in Allah, Zijn Namen en Zijn Eigenschappen. Het is het weten dat Allah soebhanahoe wa Taala boven de hemelen is, Zijn Tron bestijgt, spreekt met Zijn bevelen en verboden, alle zaken van de schepping beheert, dat het bevel van Hem wordt nedergezonden en naar Hem opstijgt en dat de daden van de zielen van de dienaren (op het moment dat ze sterven) aan Hem gepresenteerd worden.
En dus is Hij overal getuige van. Hij getuigt van Zijn Namen en Eigenschappen, dat Hij al-Qayyoem (de zichzelf genoeg zijnde en de Beschermer van alles), Al-Hayy (de Eeuwiglevende), As-Sami (de Alhorende), Al-Basier (de Alziende), Al-Aziez (de Almachtige), Al-Hakiem (de Meest Wijze) is. Hij beveelt en verbiedt, heeft lief en haat, niets van de daden van de dienaren blijft voor Hem verborgen, hun uitspraken of hun innerlijke situatie. Integendeel, Hij kent de misleiding van de ogen en wat de harten verbergen.
En dit niveau van Ihsaan is het fundament van alle daden van het hart, want hieruit komen verheerlijking en verering (van Allah) voort, en ontzag en liefde, berouw en afhankelijkheid, onderwerping aan Allah soebhanahoe wa Taala, en nederingheid ten opzichte van Hem. Het snijdt de fluisteringen en mompelingen van de ziel af en verenigt het hart en de betrokkenheid (samen) voor Allah.
Hoe dicht de dienaar zich bij Allah bevindt hangt daarom samen met in hoe verre hij Ihsaan in acht neemt. En het is vanwege (de verschillende niveaus van) Ihsaan dat de gebeden (van elk persoon) verschillen. Er kan een verschil zijn tussen de gebeden van twee mannen; de verschillen in het staan, buigen en neerknielen kunnen zo groot zijn als het verschil tussen de hemelen en de aarde.
Het vijfde - Inzien dat de zegening van Allah afkomstig is
Dit is dat iemand bevestigt dat de gunst en de zegening aan Allah soebhanahoe wa Taala behoort. Deze gunst en zegening is erin gelegen dat Hij deze persoon en zijn familie in deze houding (van de salaah) laat staan, en Hij heeft ze succes geschonken door hun harten en lichamen in aanbidding van Hem te laten staan. Was het niet vanwege Allah dan was dat niet gebeurd. Zoals de Metgezellen plachten te zeggen, in gezelschap van de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem:[/color]
Bij Allah, was het niet vanwege Allah
Dan hadden we geen leiding gevonden
En hadden we geen sadaqah gegeven
Noch hadden we gebeden
Allah Taala heeft gezegd:
Zij menen jou een dienst te bewijzen door moslim te worden. Zeg: Bewijst mij geen dienst door jullie (toetreden tot) de Islaam. Juist Allah heeft jullie begenadigd, doordat Hij jullie naar het geloof heeft geleid, als jullie waarachtig zijn. (Al-Hoedjoeraat 49:17)
Want Allah soebhanahoe wa Taala is Degene Die de moslim moslim heeft gemaakt, en Die de biddende laat bidden. Zoals Al-Khaliel (Profeet Ibrahiem aleihi salaam) zei:
Onze Heer, maak ons beiden tot mensen die zich overgeven aan U en maak onze nakomelingen tot een volk dat zich overgeeft aan U en onderwijs ons de gebruiken (van de hadj, het vasten en de salaah etc) (Al-Baqarah 2:12
En hij (Ibrahiem) zei:
Mijn Heer, maak mij en mijn nakomelingen onderhouders van de salaah (Ibrahiem 14:40)
Dus het schenken van de gunst en zegening dat Hij Zijn dienaar gehoorzaam laat zijn, behoort aan Allah alleen toe. Dit is een van de grootste zegeningen aan de mens, en de Verhevene heeft gezegd:
En jullie hebben geen gunst of het komt van Allah (An-Nahl 16:53)
En Hij zei:
Maar Allah heeft jullie doen houden van het geloof en Hij heeft het mooi gemaakt in jullie harten en Hij heeft jullie een afkeer doen hebben van ongeloof, zware zonden en opstandigheid. Zij zijn degenen die het rechte Pad volgen. Als een gunst van ALlah en een genieting. En Allah is Alwetend, Alwijs. (Al-Hoedjoeraat 49:7-
Deze zaak (inzien dat het een zegening van Allah is) is een van de grootste die iemand in acht kan nemen en waar de dienaar het meeste voordeel van heeft. Telkens als de dienaar sterker in zijn tawhied wordt, wordt zijn toepassing van dit principe volmaakter en completer.
Dit inzicht heeft een aantal voordelen. Het vestigt zich in zijn hart en hij raakt verwonderd over de daad (van het gebed) en kijkt ernaar met bewondering. Als iemand ziet dat het Allah is die hem ermee gezegend heeft en hem succes schenkt met het uitvoeren ervan en hem ernaar geleid heeft, dan zorgt het ervoor dat hij niet zoveel naar zichzelf kijkt (bewondering voor zichzelf krijgt), niet onder de indruk raakt van zijn eigen handelen en geen indruk op anderen probeert te maken. Dus hij verwijdert (de zelfbewondering) uit zijn hart en raakt niet onder de indruk. En hij verwijdert het van zijn tong (praat niet over zijn eigen daden) en laat het niet aan anderen zien en vraagt er ook niets voor terug. Dit is het kenmerk van de daad die opstijgt naar Allah.
Een ander voordeel is dat hij lof toeschrijft aan Degene Die het toekomt. Hij prijst zichzelf niet, maar getuigt ervan dat alle lof voor Allah is, net zoals hij getuigt dat zegeningen en gunsten allemaal van Allah komen. Dat dit een geschenk van Allah is en dat alle goedheid in Zijn Hand is. Dit is van de voltooiing van tawhied.
Zonder deze kennis en zonder van deze kennis te getuigen zal zijn hart zich niet op tawhied bevinden. Als hij dit weet en als het stevig in hem verankerd raakt, wordt het een wonder voor hem. En als het een wonder voor zijn hart wordt, brengt het hem - als vruchten van de liefde voor Allah, het dichtbij Hem zijn, het verlangen Hem te ontmoeten en het genot Hem te gedenken en te gehoorzamen - datgene waar het grootste genot van deze wereld nooit mee vergeleken kan worden.
Er is geen goedheid in iemands leven als dit besef verhinderd wordt zijn hart te betreden en als de weg ernaartoe geblokkeerd wordt. Deze persoon is zoals Allah Taala zegt:
Laat hen eten en zich vermaken en worden afgeleid door de (valse) hoop, later zullen ze het weten. (Al-Hidjr 15:3)
Het zesde - Je eigen tekortkomingen zien
Zelfs als de dienaar zijn uiterste best doet een verplichting na te komen en vele opofferingen brengt, dan nog is hij onachtzaam en is het recht dat Allah op hem heeft vele malen groter dan zijn inzet. Allah komt veel meer gehoorzaamheid en dienstbaarheid toe dan dat. Zijn Macht en Grootsheid, vrij is Hij van alle tekortkomingen, vereisen een dienstbaarheid die passend is voor deze twee Eigenschappen.
We zien de knechten en dienaren van koningen deze koningen gehoorzamen, eren, verheffen in status, respecteren en angst en ontzag betonen terwijl ze bescheiden en oprecht ten opzichte van hen zijn, op zon manier dat ze hun harten leeg maken van andere zaken en hun ledematen in dienst stellen van deze koningen. Maar de Koning der koningen, de Heer der hemelen en aarde heeft er recht op dat we Hem dienen op een manier die vele malen beter is dan dat.
Als een dienaar bij zichzelf ziet dat hij zijn Heer niet die dienstbaarheid toont waar Deze recht op heeft - het komt er zelfs niet in de buurt - dan ziet hij zijn onachtzaamheid en tekortkomingen en falen in het geven van Allah wat Hem toekomt. Hij weet dan dat zijn noodzaak aan Allahs vergiffenis vanwege zijn tekortkomingen groter is dan wat hij aan beloning aan Hem vraagt voor zijn dienstbaarheid.
Als hij zijn dienstbaarheid aan Allah goed had vervuld, had hij zijn plicht vervuld, want dienstbaarheid of onderwerping (oeboediyyah) aan Allah is een vereiste. Het dienen van de meester is een plicht voor de dienaar, daar hij zijn knecht en onderdaan is. Als een dienaar een vergoeding zou vragen voor zijn daden en zijn dienstbaarheid (aan zijn meester), zou deze laatste hem voor gek verklaren. En dit terwijl in dit geval hij helemaal niet echt de dienaar en knecht (van zijn meester) is. In werkelijkheid is hij de dienaar en onderworpene van Allah, in ieder opzicht. Zijn werken en dienen is een recht wat Hem toekomt, daar hij Zijn dienaar is. Als Allah hem daarvoor beloont, dan is dit een zegen, gunst en welwillendheid naar Zijn dienaar toe, die dit niet echt verdient.
Vanuit dit oogpunt zei de Boodschapper sallallahoe aleihi wa sallem:
Niemand van jullie zal het Paradijs betreden (alleen) vanwege zijn daden.
Er werd gezegd: Zelfs u niet, o Boodschapper van Allah?
Hij antwoordde: Zelfs ik niet, tenzij Allah mij met Zijn Genade bedekt. (Boechaari en Moeslim)
En Anas ibn Malik radiAllahoe anhoe zei:
Op de Dag des Oordeels zullen er drie rollen (documenten) naar de dienaar worden gebracht. Een rol voor zijn goede daden, een rol voor zijn slechte daden en een rol die de gunsten en zegeningen bevat die hem door Allah geschonken zijn. De Heer soebhanahoe wa Taala zal tegen Zijn gunsten en zegeningen zeggen: Neem wat jullie toekomt van de goede daden van Mijn dienaar. Hij zal tegen de allerkleinste gunst (die Hij zijn dienaar ooit schonk) zeggen: Neem wat je toekomt van de goede daden van Mijn dienaar. Dus de kleinste gunst zal opstaan (om zijn recht te nemen) maar de goede daden van de dienaar zullen op zijn. Deze kleinste gunst zal zeggen: Bij Uw Macht, mij recht is niet vervuld. En dan zal Allah als Hij dat wenst genade aan Zijn dienaar tonen. Hij zal hem zegeningen schenken, hem zijn zonden vergeven en zijn goede daden vermenigvuldigen.
Dit is een duidelijk bewijs van de grote kennis die de Metgezellen bezaten over hun Heer en Zij rechten over hen, net zoals zij de meest geleerde van de oemmah zijn wanneer het gaat over de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem, zijn mededogen en zijn Religie. Deze overlevering bevat zoveel kennis en inzicht wat alleen bevat kan worden door degenen met inzicht en kennis van Allahs Namen. Eigenschappen en Rechten.
Op deze wijze kunnen we ook de uitspraak van de Profeet sallallahoe aleihi wa sallem begrijpen die is vermeld door Aboe Dawoed en Imaam Ahmad, vermeld in de hadieth van Zaid ibn Thaabit en Hoedaifah ibn al-Yamaan en anderen:
Als Allah de bewoners van Zijn hemelen en de bewoners van Zijn aarde zou straffen, zou Hij hen zeker straffen en dit zal geen onrechtvaardigheid van Zijn kant bevatten. En als Hij hen genadig zou zijn, dan zou Zijn Genade beter voor hen zijn dan hun eigen daden.
Conclusie
En (afsluitend), de belangrijkste en fundamentele onderwerpen met betrekking tot deze hele kwestie zijn vier:
1. een correcte intentie
2. een kracht die gepaard gaat met:
3. streven (raghbah)
4. ontzag (Rahbah)
Deze vier zaken vormen de principes met betrekking tot de salaah. Wanneer er een tekortkoming is in een dienaar, in zijn imaan, in zijn situatie, zijn innerlijke en uiterlijke verschijning, dan komt dat door een tekortkoming in deze vier zaken, of in enkele ervan.
Laat een wijs persoon daarom nadenken over deze vier zaken en laat hij ze gebruiken als een weg waarover hij reist. En laat hem al zijn kennis, daden, uitspraken en de situaties waarin hij verkeert op deze vier zaken baseren. Niemand kent vooruitgang dan door deze vier zaken en niemand gaat achteruit behalve door deze zaken te verliezen.
Allah is Degene bij Wie we hulp zoeken, waar we vertrouwen, verlangen en hoop in plaatsen. Hij is Degene Die we vragen om ons en onze broeders van Ahloel-soennah succes te schenken bij het toepassen van deze vier principes, in kennis en in daden. Waarlijk, Hij is daartoe in staat en Degene Die succes schenkt. Hij is genoeg voor ons en de beste Zaakbeschermer.
Dit werk is voltooid door de zegening van Allah en aan Hem komt alle lof toe, er is geen deelgenoot naast Hem. De Heerschappij behoort aan Hem, evenals alle lof, en Hij heeft macht over alle zaken. Moge Allah salawaat en veel salaam zenden aan onze leider, Mohammed sallallahoe aleihi wa sallem, de ongeletterde Profeet en aan zijn familie en Metgezellen, tot aan de Dag des Oordeels.
Amien, amien.
Uit:The Path to Guidance - Ibn al-Qayyim al-Jawziyyah
Verhalen van de Sahabah - Abdullah-bin-Abdullah-bin-Ubbay degradeert zijn Munafiq vader
Verhaal: Abdullah-bin-Abdullah-bin-Ubbay degradeert zijn Munafiq vader
Gedurende de beroemde veldslag van Banul-Mustaliq in 5 AH., had een Muhajir een conflict met Ansari over een onbeduidende zaak. Elk van de twee riep hun eigen mensen om hulp en er ontstond ernstig gevaar voor een confrontatie tussen de twee Moslim-groepen, maar door de inspanningen van enkele verstandige mensen, werd het gevecht afgewend.
Abdullah-bin-Ubbay was de leider van de Munafiqin. Hij was een bittere vijand van de Islam. Daar hij zich opstelde als een Moslim, werd hij als zodanig behandeld door de andere Moslims. Toen hij dit voorval te weten kwam, gebruikte hij enkele onbeleefde woorden tegen de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) en buitte de situatie uit. Hij sprak zijn mensen als volgt toe:
"Dit alles is het resultaat van het zaad dat jullie met jullie eigen handen gezaaid hebben. Jullie hebben een toevluchtsoord verschaft aan deze vreemdelingen (doelende op de Muhajirin) in je eigen stad en jullie rijkdom gelijkelijk met hun gedeeld. Als je je hulp aan hun intrekt, zullen zij genoodzaakt zijn te vertrekken."
Hij zei verder:
"Bij Allah! Bij onze terugkeer naar Medina, zullen wij, de gerespecteerde mensen, deze gemene mensen van daar verdrijven."
Zaid-bin-Arqam (Radiallaho anho), een Ansari jongen, luisterde naar hem. Hij kon deze woorden niet verdragen en onmiddellijk antwoordde hij vinnig door hem te zeggen:
"Bij Allah! Jij zelf bent een gemenerik. Zelfs je eigen mensen kijken neer op je en niemand zal je steunen. De Heilige Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wa sallam) is de meest geëerde. Hij is verheven door Rahman en vereerd door zijn volgelingen. "
Abdullah-bin-Ubbay zegt:
In orde. Zeg het aan niemand. Het was alleen maar een grap. Ik was niet ernstig in wat ik zei."
Zaid (Radiallaho anho) ging echter rechtstreeks naar de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) en vertelde hem wat de Munafiq gezegd had. Umar (Radiallaho anho) verzocht de toestemming van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) om Abdullah-bin-Ubbay te doden, maar de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) weigerde dit. Toen Abdullah-bin-Ubbay het hoorde dat de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) gerapporteerd was over zijn onbeschaamde uitspraken, kwam hij bij hem en zwoer bij Allah door te zeggen:
"Ik zweer dat ik nooit zoiets gezegd heb. Zaid is een leugenaar. Hij heeft u een valse rapportage gegeven."
Enkele van de Ansars zaten ook bij de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam). Zij bepleitten zijn zaak ook door te zeggen:
"0, Profeet van Allah! Hij is de leider van zijn stam en is een groot man. Zijn verklaring is betrouwbaarder dan het rapport van een kleine jongen. Het is best mogelijk dat Zaid niet goed gehoord heeft of hem verkeerd begrepen heeft."
De Heilige Profeet (Salallaho alaihe wasallam) accepteerde zijn bewering en nam geen acties tegen hem. Toen Zaid (Radiallaho anho) hoorde dat de Munafiq erin geslaagd was de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) te bedriegen door een valse eed te doen, kwam hij niet naar buiten uit schaamte dat hij als een leugenaar aangezien werd. Hij ging zelfs niet naar de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam). Tenslotte openbaarde Allah Sura "Al-Munafiqoon", waarin het verslag van Zaid bevestigd werd en de Munafiq werd ontmaskerd. Na dit voorval begonnen de mensen Zaid te eren en keken neer op de Munafiq.
Nu had de Munafiq (Abdullah-bin-Ubbay) een zoon. Zijn naam was Abdullah en hij was een zeer oprechte Moslim. Toen de Mujahidin op het punt stonden Medina binnen te trekken, trok hij zijn zwaard uit de schede, stond even buiten de stad en zei op een uitdagende toon tot zijn Munafiq vader:
"Ik ga je niet toestaan Medina binnen te treden, tenzij je met je eigen mond erkent dat jij zelf gemeen bent en de Heilige Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) de meest verhevene is."
Dit verbaasde Abdullah-bin-Ubbay ten zeerste. aangezien zijn zoon altijd zeer eerbiedig was jegens hem, maar nu was hij bereid hem, zijn eigen vader, te doden terwille van de eer van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam). De Munafiq moest verklaren:
"Bij Allah! Ik ben gemeen en de Heilige Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) is de meest verhevene."
Hij werd toen toegestaan de stad binnen te betreden.
Moraal:
De ware geest van de Islam vinden wij terug in de kinderen in de tijd van de Sahabah. Het was de vrucht van de opvoeding die zij van hun ouders kregen. Ouders van deze tijd verwennen hun kinderen teveel door hen te vaak te liefkozen. Als zij meer moeite zouden doen de Islamitische praktijken in de jonge harten te prenten, kunnen deze gemakkelijk een gewoonte worden als zij opgroeien. Als je werkelijk wenst dat je kind een goede Moslim wordt als hij/zij opgroeit, moet je het zaad van Imaan en Islam vanaf zijn kinderjaren in zijn hart zaaien. De Sahabah waren zeer nauwkeurig met de training van hun kinderen in Islamitische praktijken en ze hielden hun doen en laten scherp in het oog.
Herinnering aan de Bestemming van de Mensheid in het Hiernamaals
Herinnering aan de Bestemming van de Mensheid in het Hiernamaals
Wanneer iemand zijn verstand helder is, dan zal diegene in staat zijn om helder te zien, dus wanneer je zo een persoon een licht geeft in zijn hart dan stelt dat hem in staat om bijna getuige te zijn van de Waarschuwing en de Belofte, het Paradijs en de Hel, en wat Allah heeft voorbereid in deze Paradijs voor Zijn Awliyaa (trouwe vrienden) en in de Hel voor Zijn vijanden. Hij zal dan getuige zijn van mensen die uit hun graven snellen en de roep van de Waarheid (Wederopstanding) volgen. De engelen in de hemelen zullen neerdalen en hen (schepping) omcirkelen. Allah zal dan komen om te oordelen (tussen de schepping) en Zijn Kursi zal worden gebracht. De aarde zal schijnen met de Licht van zijn Heer (Allah, wanneer Hij komt oordelen tussen Zijn schepping), het Boek (van Daden) zal worden geopend en de Profeten en de getuigen zullen naar voren worden gebracht. De Mizan (Weegschaal) zal dan worden vastgesteld, de boeken van de (individuele) daden zullen rondgaan en de vijanden zullen samenkomen, ieder vasthoudend aan zijn vijand. Al-Houdh (de vijver die stroomt buiten de poorten van het Paradijs, komend van een rivier daarbinnen) zal dan verschijnen en zijn kopjes zullen dichtbij verschijnen. De dorst zal versterken, maar degenen die toestemming hebben om te drinken zijn slechts weinig. Al-Jisr (de brug boven de Hel die iedereen moet passeren naar het Paradijs) zal dan neergelegd worden (boven de Hel) zodat de mensheid en de Jinn hier overheen kunnen gaan (de ongelovigen en degenen van wie de zonden de goede daden overstijgen, zullen vallen in de Hel, waar alleen de ongelovigen voor eeuwig zullen verblijven). Mensen zullen verzameld die richting uitgaan. Het Vuur (de Hel) zal verschijnen, iedere deel de andere delen eronder ruw consumerend (verterend). Degenen die erin vallen zijn veel groter in aantallen dan degenen die ervan gered worden. Dan, wordt er een oog geopend in zijn (de man die denkt aan deze scènes/gebeurtenissen) hart met welke hij in staat zal zijn om helder te zien. Zijn hart zal dan getuige zijn van sommige scènes (gebeurtenissen) van het Laatste Leven, tegelijk met de voorstelling van de verschillende stadia van het Laatste Leven welke voor altijd zal voortduren, in tegenstelling tot deze Dunya (het leven van deze wereld) en zijn beknoptheid.
Verhalen van de Sahabah - Zaid weigert om met zijn vader terug te gaan
Verhaal: Zaid weigert om met zijn vader terug te gaan
Nog in de voor-islamitische dagen (jaahiliyya), reisde Zaid met zijn moeder per karavaan naar de stad van zijn vader, toen de karavaan overrompeld werd door Banu Qais. Ze namen Zaid als slaaf en verkochten hem in Mekka. Hakim bin Hazam verkocht hem aan zijn tante Khadidjah (radiallaho anha), die hem als geschenk aan de heilige Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) gaf, ter gelegenheid van haar huwelijk met hem. Aan de andere kant had de vader van Zaid een immens verdriet over het verlies van zijn zoon. Hij zwierf overal op zoek naar hem, zong klaagliederen in de volgende hartontroerende verzen:
Ik huil in nagedachtenis van Zaid, terwijl ik niet weet of hij nog leeft (wat ik hoop) of afgemaakt is door de dood.
O Zaid! Bij Allah, ik weet niet of je gedood bent op zachte bodem of op een rotsblok.
Ah, ik wenste wel dat ik kon weten of je bij mij terug zal komen, omdat dat het enige verlangen is waardoor ik leef.
ik denk aan Zaid wanneer de zon in het Oosten opkomt. Ik denk aan hem wanneer het regent.
Bij het waaien van de wind ontvlamt het vuur van zijn gedachtenis.
Ik zal mijn snelle paarden laten rennen op zoek naar hem. Ik zal het hele universum afzoeken naar hem.
De kamelen kunnen moe worden, maar ik zal niet rusten, totdat ik sterf, daar de dood het einde van elke hoop is.
Ik zal mijn zonen en enkele andere mensen verplichten om Zaid te blijven zoeken, zelfs na mijn dood.
Enkele mensen van zijn stam ontmoetten Zaid toevallig tijdens de pelgrimstocht naar Mekka. Ze vertelden hem over zijn vaders verdriet en smart, en lazen hem de coupletten voor die zijn vader zong wanneer hij aan Zaid dacht. Zaid (radiallaho anho) stuurde via deze mensen een brief bestaande uit drie coupletten en geadresseerd aan zijn vader. Hierin verzekerde hij hem dat hij het zeer goed maakte en blij was te vertoeven in de omgeving van zijn nobele meester. Toen de mensen terugkeerden, informeerden zij Zaids vader diens verblijfsplaats en overhandigden hem de brief van Zaid (radiallaho anho). Na de brief te hebben gelezen, vertrokken Zaids vader en oom naar Mekka met genoeg geld om de afkoopsom voor Zaid te betalen. Toen zij bij de profeet (sallalaho alaihi wasallam) kwamen, zeiden ze:
O zoon van Hashim en het hoofd van de Quraish! U bent de bewoner van de Haram en de buurman van Allah. U bent bekend met het bevrijden van de gevangenen en het voeden van de hongerigen. We zijn bij u gekomen op zoek naar onze zoon. Accepteer de afkoopsom voor Zaid en bevrijd hem. We zijn bereid om meer dan de afkoopsom te betalen. Bid, wees barmhartig en vriendelijk jegens ons.
De Profeet (saw):
Wat wens je te doen met Zaid?
Zaids vader:
We willen hem naar huis terugbrengen.
De Profeet (saw):
Is dat alles? In orde, roep Zaid dan en vraag hem. Als hij met jullie wenst mee te gaan, zal ik hem zonder enige afkoopsom laten gaan. Maar ik zal hem niet tegen zijn wensen in laten gaan.
Zaids vader:
U hebt ons een grotere gunst bewezen dan wij verdienen. We zijn blij in te stemmen met wat u voorstelt.
Zaid werd geroepen. De Profeet (saw) zei aan Zaid:
Ken je deze mensen?
Zaid: Ja ik ken ze. Dit is mijn vader en dat is mijn oom.
De Profeet (saw): En je kent mij ook. Ze zijn gekomen om je terug te brengen naar huis. Je hebt mijn toestemming om met ze terug te gaan. Als je aan de andere kant verkiest om met mij te blijven, zal je je zin krijgen.
Zaid: Hoe kan ik iemand anders boven u prefereren? U betekent alles voor mij, mijn vader en oom inbegrepen.
Zaids vader en oom: O Zaid! Prefereer je een slaaf te blijven? Hoe kan je je eigen vader, je oom en je andere familieleden verlaten en een slaaf blijven?
Zaid: Waarlijk, ik heb iets in mijn meester gezien wat mij hem boven iemand anders in de wereld doet prefereren.
Hierna drukte de profeet van Allah (saw) Zaid tegen zich aan en zei:
Vanaf vandaag adopteer ik Zaid als mijn zoon.
De vader en oom waren zeer tevreden met deze situatie en lieten Zaid met genoegen achter bij de Heilige profeet van Allah(saw).
Moraal:
Zaid was nog maar een kind. Zijn keuze om een slaaf te blijven, het weigeren om met zijn eigen vader mee te gaan en zijn huis en haard, vrienden en verwanten op te geven, is een duidelijk bewijs van zijn liefde voor de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam).
Ibn al-Qayyim beschreef Allahs grootsheid in de volgende bewoordingen:
Hij bestuurt de aangelegenheden van de verschillende rijken en Hij gebiedt en verbiedt, schept, onderhoudt, brengt de dood, geeft het leven, geeft macht, en neemt macht weg (van en aan wie Hij wil), en laat de dag en (de) nacht afwisselen. Hij geeft varierende lotsbeschikkingen aan mensen en wisselt regeringen (en staten) af, waarbij Hij sommige vernietigt en andere laat ontstaan. Zijn Gebod en Macht overheersen in de hemelen en hun gebieden (zones), de aarde en alles wat erop en erin is, in de zeeën en in de lucht. Zijn Kennis heeft alles omvat, en Hij heeft alles geteld. Hij hoort alle soorten stemmen en zij verwarren Hem niet. Neen, echter hoort Hij iedere stem in zijn eigen taal en hulpbehoevendheid, en geen enkele stem houdt Hem zozeer bezig dat Hij de hulpbehoevendheid van een ander niet kan vervullen, en geen enkele hulpbehoevendheid zal ooit aan Zijn Volmaakte Kennis (en Zijn Macht om te verlossen) ontsnappen.
De vele noden van degenen die hulpbehoevend zijn vervelen Hem niet. Zijn Blik (Zicht) omvat alles wat er is. Hij ziet de beweging van een zwarte mier op een kale rots op een donkere nacht. Voor Hem, is het Ongeziene onbedekt en is het geheim niet langer een geheim:
Allen die in de hemelen en op aarde zijn vragen Hem (heeft van Hem nodig). Iedere dag is Hij bezig (zoals met het eren van sommigen, vernederen van sommigen, het geven van leven aan sommigen, dood aan sommigen, etc.).[Surah ar-Rahman 55:29]
Hij vergeeft een slechte daad, doet depressiviteit verdwijnen en brengt respijt (kwijtschelding) van rampen, verlichting voor een ieder die het nodig heeft, rijkdom voor de arme, leiding voor degene die is misleidt, licht voor degene die de weg kwijt is, hulp voor de wanhopige, (een gevoel van) voldaanheid voor de hongerige, bedekking voor degene die nauwelijks gekleed is, genezing voor de zieke, en gemak voor degene die lijdt. Hij aanvaardt degene die berouw toont, geeft beloning aan degene die goed doet, geeft bijstand aan degene die onrechtvaardig is behandeld, vernietigt een arrogante persoon, bedekt fouten, geeft veiligheid na angst, en verheft sommigen en vernedert anderen.
Als degenen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen en al degenen die Hij geschapen heeft, of zij nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het meest vrome hart, dan zou (dit) Zijn Koninkrijk niet vermeerderen (vergroten). Als Zijn gehele schepping, of het nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het slechtste hart, dan zou dit niets aan Zijn Koninkrijk afdoen. En tevens, als allen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen, de gehele mensheid en alle Jinns, de doden en de levenden, op één stuk land gaan staan en ieder Hem vraagt betreffende zijn hulpbehoevendheid, en Hij dan hun noden vervult, dan zal dit niet in het minste afdoen aan Zijn bezit. Hij is de Eerste, niets is er vóór Hem, de Laatste, niets is er na Hem, de Allerhoogste, niets is er boven Hem, en de Meest Nabije, niets is er nabijer dan Hij. Hij, Verheven en zó Hoog (Immerverheven) als dat Hij is, is de Beste Die men kan en zou moeten gedenken, de Enige Die het verdient om aanbeden en bedankt te worden, de Vriendelijkste van al degenen die bezitten en de Meest Vrijgevige van al degenen aan wie gevraagd wordt (om) te geven. Hij is de Koning Die geen deelgenoot heeft, de Ene Die geen concurrent heeft, de Samad (de Enige van Wie al het geschapene afhankelijk is) Die geen nakomelingen heeft, en de Immerverhevene, er is niemand (en niets) zoals Hij. Alles zal vergaan behalve Zijn Aangezicht, en iedere koningschap zal zeker vergaan behalve het Zijne. Hij zal slechts gehoorzaamd worden met Zijn verlof, en Zijn Kennis onthult alle ongehoorzaamheid aan Hem. Wanneer Hij wordt gehoorzaamd, toont Hij Zijn dankbaarheid daarvoor, en wanneer Hij niet wordt gehoorzaamd, schenkt Hij vergiffenis (aan diegenen die Hem werkelijk berouw tonen). Iedere straf van Hem is rechtvaardig en elke vrijgevigheid (gift) is een gunst. Hij is de Meest Nabije Getuige en de Meest Nabije met Zijn Volmaakte Zorg. Hij beheerst de voorhoofdslokken van alles en heeft de volledige optekeningen van alle daden en de boeken van alle tijdperken. De harten zijn ontmaskerd voor Hem en het geheim is onthuld. Zijn geven en (Zijn) straffen zijn slechts een Bevel:
Voorwaar, wanneer Hij iets wil (scheppen), dan zegt Hij er slechts tegen Wees, en het is.[Surah Yasin 36:82]
Verhalen van de Sahabah - Vrouwen in de veldtocht van Khaibar
Verhaal: Vrouwen in de veldtocht van Khaibar
Schouder aan schouder met de mannen stonden de vrouwen van die tijd , bezield met dezelfde geest van opoffering, en zij gaven zich met hart en ziel op het Pad van Allah, niets was teveel voor hun.
Oemm Zyad (RA) zegt:
Tijdens de Khaibar veldtocht bereikte ik samen met vijf andere vrouwen het slagveld. Toen de Profeet (SAW) dit vernamn, liet hij ons roepen. Hij vroeg boos: Wie heeft jullie toegestaan om hierheen te komen? We zeiden: O Profeet van Allah! We weten te breien en we hebben wat medicijnen bij ons. We zullen de Mujahideen helpen door hun van pijlen te voorzien, door hun te verzorgen wanneer zij ziek zijn, en door voedsel voor hun te bereiden. De Profeet (SAW) stond ons toe te blijven.
Oemm Salim (RA) sloot zich tijdens haar zwangerschap aan bij de Hunain veldslag. Ze hield een dolk bij zich. De Profeet (SAW) vroeg haar:
Waarvoor is deze dolk, O Oemm Salim?
Ze antwoordde: Ik zal de dolk in de buik van iedere kafir die te dichtbij mij komt steken.
Ze nam ook deel in de strijd van Uhud, waarin ze de gewonde soldaten verzorgde. Anas (RA) zegt:
Ik zag Aisha en Oemm Salim (RA) heen en weer rennen op het strijdveld om water te brengen voor de gewonden.
Moraal:
De vrouwen van die tijd waren gezegend met de geest die zelfs de mannen van onze tijd niet hebben. Kijk naar de moed van deze vrouwen, die uit eigen beweging het slagveld bereikten en hun diensten aanboden voor verschillende taken op het slagveld.
De Profeet zei: 'Er is geen sayyam (vasten) voor de persoon die het zich de nacht ervoor niet heeft voorgenomen.' (Aboe Dawoed)
Hiermee wordt dus bedoeld dat voordat je begint met vasten je de intentie moet hebben om te vasten. Je moet dus voornemen om te gaan vasten. Dit kun je doen door te zeggen: "Allahouma nayitou sayyam"
---------------------------------
De zakaat van het lichaam is het vasten
De Profeet Ah'med heeft gezegd: 'Ieder heeft een zakaat (te betalen), en de zakaat van het lichaam is het vasten.' (Ibn maadjah)
-----------------------------------
Iemand die is gestorven terwijl hij/zij nog moet vasten
De Profeet zei: 'Als iemand sterft, terwijl hij nog (verplichte) vasten moet doen, moeten zijn erfgenamen voor hem vasten.' (Boekhariee & Moesliem)
-----------------------------------
Je vergissen en tijdens het vasten eten of drinken
De Profeet zei: 'Wie zich vergist en tijdens het vasten eet of drinkt, dient zijn vasten niet te verbreken, Allah heeft hem gevoed.
-------------------------------------
Een vastende voeden
De Profeet heeft gezegd: "Degene die een vastende voedt bij het verbreken van het vasten, zijn beloning is evenveel als die van degene die vast..." (Ahmed - Sahih)
---------------------------------------
De engelen vragen vergevenis bij Allah voor de vastende
De Profeet heeft gezegd: 'De engelen vragen vergevenis bij Allah voor de vastende totdat zij hen vasten verbreken.' (Sah'ih')
---------------------------------------
Je zonden ongedaan
De vijf gebeden, de vrijdag tot de vrijdag, de maand Ramadan tot de nieuwe maand Ramadan, maken de zonde die je in de daartussen liggende periode pleegt ongedaan, mits er geen grote zonde is gepleegd. (Muslim)
--------------------------------------
Laylatul Qadr (De waardevolle nacht)
De nacht van Laylatul Qadr is beter dan 1000 maanden. (Ahmad, Nisai)
--------------------------------------
De waarde van 1 dag vasten
Overgeleverd door Abu Sa'id welke de profeet hoorde zeggen: 'Voorzeker een ieder die 1 dag vast voor Allah's welbehagen, Allah zal zijn gezicht van het hellevuur weghouden voor 70 lentes. (Buchari)
-------------------------------------
Paradijspoort Ar-Raiyaan gaat alleen open voor degene die vast
Overgeleverd door Sahl ibn Sa'd: De profeet heeft gezegd:' Het Paradijs heeft 8 poorten en 1 daarvan heet Ar-Raiyaan, waardoor niemand binnengaat, behalve degene die vast'.
-------------------------------------
Tijdens ramadan duivelen geketend
Wanneer Ramadan begint zijn de poorten van de Hemel geopend, de poorten van de Hel gesloten en de duivelen geketend. (Buchari, Muslim)
---------------------------------------
Een gemiste dag zonder reden is niet te compenseren
Abu Huraira heeft overgeleverd dat Allah's boodschapper heeft gezegd: 'Degene die ook maar 1 dag van de Ramadan niet vast, zonder een geldig excuus of door ziekte, al zou diegene een volledig jaar vasten, zal het niet kunnen compenseren voor die dag'. (Buchari, ibn Masud)
----------------------------------------
Tijden waarop je mag eten en drinken
In de Koran (Surah 2 : Ayah 188) staat:
"... en eet en drinkt, totdat bij de dageraad de witte draad zich onderscheidt van de zwarte draad".
Hierop vroeg Adi ibn Hatim : 'O boodschapper van Allah wat is de betekenis van de witte draad die zich onderscheid van de zwarte draad? Hij antwoordde:' Je bent niet intelligent als je kijkt naar twee draden. Nee, het is de duisternis van de nacht, en de witheid van de dag'. (Buchari)
en Muslim (1/539).
zei: 'Er is geen sayyam (vasten) voor de persoon die het zich de nacht ervoor niet heeft voorgenomen.' (Aboe Dawoed)
