Assalamo alaikom warahmatu Allah wabarakatuh

Bismi Allah Arrahman Arrahim

ROUTEKAART NAAR HET PARADIJS

Vertaald door: Aabdelaziz Ezhar

Neem de Adam en Hawaa (Eva)-laan totdat je de kruispunt bereikt van Habiel
(Abel) weg, en Kabil (Kain) straat, volg de rechterkant op Habil-weg en ga
rechtdoor voor ongeveer 20 kilometer totdat je Nuh (Noach) zijn boot
bereikt.

Neem de boot naar het veilige land, en negeer de andere reis organisaties en
hun richtingen, en arriveer op de Ibrahim (Abraham) super snelweg ook bekend als
snelweg naar de enige God (tawheedrichting).

Volg de Ibrahim (Abraham) snelweg maar negeer de uitvoeg strook naar Sodom
en Gomorrah stad en rij verder tot je bij Moesa (Mozes)-laan ben en ga voorbij
de goud en hebzucht brug en dan neem je de Isa (jezus) weg.

nu zal je veel verwarring en chaos tegen komen, de straten zijn niet zo
goed gemarkeerd, en vele vertegenwoordigers op de weg geven verkeerde
routekaarten weg aan de reizigers. De Romeinen hebben de Heidenpad genoemd naar Isa
(Jezus) weg.


Als je niet zeker bent van de geloofwaardigheid van de Isa (Jezus) weg,
check dan je kaart, als Isa (Jezus) -weg dezelfde weg is als Ibrahim (Abraham)
super snelweg dan zit je goed, maar ga voorzichtig door en let goed op, zit je op
een andere weg maak dan een ommekeer en ga dan terug naar Ibrahim (Abraham)
super snelweg en probeer het opnieuw.

Ga rechtdoor op de echte Isa (Jezus) -weg, we adviseren de Barnabas editie
van de straat kaart om bij de eenheid van god te komen.
Probeer om deze barnabas straat kaart niet te laten zien aan de romeinse
verkeerspolitie, want ze hebben de Barnabas straat kaart verboden verklaard.
Zij adviseren de sintpaul straat kaart die de richting aan geeft, en om die reden zijn er
velen de weg kwijt geraakt in het verkeer.

Blijf op de Isa (Jezus) -weg totdat je de Mohammed sallallahu `alayhi wa
sallam Sunnah snelweg vind. Blijf op deze snelweg en laat je niet verleiden om uit
te voegen, en wees voorbereid op snelweg rovers. en verzeker je auto met Dhikr
veiligheidsysteem. Alle voertuigen die beveiligd zijn met Dhikr
veiligheidsysteem zullen worden beschermd tegen aanvallen van overvallers
(Sjaitan)

Zorg ervoor dat je genoeg brandstof hebt. De beste brandstof voor deze lange
en moeilijke reis is de Taqwa brandstof. Zorg ervoor dat je deze brandstof
kiest als je gaat tanken. Maak de auto niet al te zwaar, neem alleen hetgeen mee
wat je echt nodig hebt voor deze reis: twee meter witte stof, goede daden en
gebeden en duas van je kinderen is alles wat je nodig hebt. Zorg dat je geen onzin
spullen mee neemt, want dit maakt de auto alleen maar zwaarder en je kan
geen goed overzicht meer houden en je bent dan een makkelijke prooi voor
overvallers.

Je moet een periodieke check up doen van je auto door het lezen van de
gebruiksaanwijzing van de auto- de heilige Koran. Je auto stuur moet
gekalibreerd zijn door de Soenna Kalibratie methode, de accu moet gevuld
zijn met Imaan, de motor moet getuned zijn met Ikhlaas en je banden moeten gevuld
zijn met Ihsaan, maar het belangrijkste van alles is dat de gehele voertuig
de tawheed test moet onder gaan.

Maak niet uit of de meeste onderdelen goed werken als er maar 1 onderdeel
niet werkt via de tawheed dan zal de auto defect raken en ben je een prooi voor
de overvallers, dus doe vaak een routine check up!

De weg is lang zijn en er zijn vele kilometer borden op de Mohammed
Sallallahu `alayhi wa sallam weg , en deze borden zullen je verzekeren dat je op de
juiste weg bent. wees niet bang voor tegenliggers want dit is een één
richtingsverkeer.

Je houdt van Allah het meeste, meer dan alles wat je lief is, en je houdt van
de profeet Mohammed sallallahu `alayhi wa sallam, de zoetheid van het geloof
smaakt goed en maakt de weg makkelijker te berijden en houd je nog meer op de
juiste weg.

Je zal ook op deze route tegenslagen ondervinden, en zo zal je blijven
vechten tegen je eigen ik (nafs) en vechten tegen Iblies, de overvaller. Maar blijf
sterk en hou vast aan de Dienn doe veel Dhikr. Je zal veel meemaken op deze
reis, maar wanneer je uiteindelijk aankomt op de plaats van bestemming Al
Jannah (het Paradijs), zul je horen "kom binnen" en wordt er gezegd "Salaaam" en
die vrede zorgt ervoor dat je al de pijn en tegenslagen vergeet.

(adgoeloe'l Jannah bie Salaaaam)


O gij gelovigen, vreest Allah en gelooft in Zijn boodschapper. Hij zal u een
dubbel aandeel van Zijn barmhartigheid geven en u een licht verschaffen op
de juiste weg en Hij zal u vergeven: - Voorwaar, Allah is Vergevensgezind,
Genadevol. [(57:28) sourat Al-Hadied]




Wa alaikom assalam warahmatu Allah wabarakatuh

Ja Allah, U bent mijn Gids

Duisternis omringd me
Een vlaag van schaduw overschaduwt me
Welke pad zal ik kiezen, dat mij uit de schaduw uit de duisternis zal leidden
Zal ik het rechterpad kiezen, of het linkerpad zal ik rechtdoor gaan of stilstaan.
100 twijfels in elke richting, welke is nou het juiste pad. Verward en hopeloos blijf ik achter.
Totdat ik een zeer felle mooie en hartverwarmende licht zie die mij de weg wijst.
Het licht zo mooi dat ik er naar blijf staren, leidt mij richting het juiste pad het rechterpad.
Een stap richting het rechterpad aangekomen, verlicht het alles om mij heen, de zon die schijnt alles om me heen is kleurrijk en mooi.
Weg is de duisternis en weg is de schaduw.
Die licht is mijn Gids mijn Helper mijn Bevrijder mijn Verlosser mijn Beschermer. Genaamd Kerim Allah, Jabbar Allah hij is Nourhayate. Licht in mijn leven. Hij is alles in mijn leven. Alleen ben ik soms zo stom, arrogant, hoogmoedig en niet te vergeten koppig om niet naar hem te luisteren en denk het zogenaamd beter te weten. Wat er weer voor zorgt dat ik in de .... beland. Het spijt mij mijn Heer voor het feit dat ik zo arrogant, hoogmoedig en koppig ben.
Toen ik de draad kwijt was wist ik het gewoon effe niet meer. Ik was zo verdwaald. Ik smeekte U Wijze en Alwetende Heer om U hulp en om Uw genade. Ik smeekte U oh Allah die Groot, Sterk en Machtig is; Help me alstublieft. Pak Alstublieft mijn hand vast en leid mij de duisternis uit het licht in, hou mijn hand vast en leid mij op het juiste pad. Zonder U ben ik niets en blijf ik niets. Oh God ik geloof in U met heel mijn hart en ziel en bezit geen enkele twijfel over U.

En Godzijdank heeft U mijn gebeden gehoord en verhoort en leid U mij op het juiste pad. Dank U Godallemachtig voor alles wat U voor mij heeft gedaan en voor alles wat U voor mij heeft betekent. Ik dank U voor alles wat U mij in Uw barmhartigheid en in Uw genade geschonken heeft. Ik dank U voor Uw Goedgunstigheid jegens mij. Ik dank U voor Uw liefde en mijn goede Gezondheid.

GEEF NOOIT DE HOOP OP. GODS HULP IS NABIJ
NEEMT JULLIE TOEVLUCHT TOT GEDULD EN DE SALAAT, DAT IS VEEL, MAAR NIET VOOR DE DEEMOEDIGEN, DIE MENEN DAT ZIJ HUN HEER ONTMOETEN EN DAT ZIJ TOT HEM TERUGKEREN

Le illehe ilAllah, Allah hu ekbar

''Gesprek'' tussen Iblies en de Profeet

Wellicht hebben velen van jullie dit al eerder gelezen maar wou het toch plaatsen voor degenen die het nog niet weten.

De volgende ahadieth (overleveringen), zijn door Ibn-Abbas aan Moeaaz ibn Djabal ( r.a., moge de vrede van Allah op hun beide zijn.) overgeleverd:

"Op een dag waren we samen met de boodschapper van Allah in een huis van een van de Ansaar.(een bewoner van de stad Medina die de moslims hielp). We vormden een djamaa'ah(gemeenschap).
We waren diep in gesprek toen we van buiten een stem hoorden, die zei:
"De gastheer en al degenen die binnen zijn: mag ik binnenkomen? Ik heb een wens, ik moet met jullie praten!"
Hierop keek iedereen naar het gezicht van de profeet En hij zei vervolgens: "Weten jullie wie dit is?" We zeiden allemaal tegelijk: "Allah en zijn profeet weten het het best."
De profeet zei: "Dit is lain (vervloekte) Iblies; de Satan; moge de vloek van Allah op hem rusten". Toen de profeet dit had gezegd, zei Oemar (een van de metgezellen, r.a.):
"Jaa Rasoel-Allah, geef mij uw toestemming om hem te doden." De profeet gaf geen toestemming. En zei: " Jaa, (O) Oemar weet jij niet dat hij uitstel (van Allah) heeft gekregen tot een bepaalde tijd?.....Laat hem".
Daarna zei de profeet: "Doe de deur open, laat hem binnen komen. Hij is hier gekomen met Allah's Bevel. Probeer te begrijpen wat hij jullie gaat zeggen, luister goed naar hem!"
Rawi vertelt verder:
"De deur werd voor hem geopend. Hij kwam binnen. We konden hem zien. Hij zag er uit als een oude schele man, zonder baard. Hij had maar zes of zeven haren die op paardenharen leken, en aan zijn kin hingen. Zijn ogen keken naar boven. Zijn hoofd was zo groot als een die van een olifant, en zijn lippen leken op buffel-lippen.
Daarna groette hij ons (met de salaam = vredesgroet): "Salaam (vrede) zij jou Mohammed en vrede op jullie, O djamaa'ah, moeslimien (moslimgemeenschap)"
De profeet antwoorde: "De salaam, (vredesgroet) is van Allah, jaa lain (O, vervloekte)". (Het is voor de moslims verboden om de ontkenners (kaafirs) met de islamitische vredesgroet te groeten. In dit geval werd de duivel NIET teruggegroet omdat hij ook een ontkenner (kaafir) is ).
De profeet zei: "Je zei dat je voor iets kwam. Waar kom je voor?"
Iblies, de duivel zei: "Mijn Heer (Allah) heeft een engel naar mij toegestuurd, die tegen mij zei: "Allah beveelt je, om naar de (profeet) Mohammed te gaan. Maar doe dit in bescheidenheid en in een vernederde toestand. Je moet de profeet vertellen, hoe jij de kinderen van Adam hebt verleid en bedrogen. Alles wat hij (de profeet) je vraagt moet je met de waarheid beantwoorden. Als je de waarheid niet verteld, zal Allah as van je maken, een wind sturen en jou zo voor je vijanden belachelijk maken."
"Dus zo komt het dus Jaa (O) Mohammed, dat ik met deze opdracht naar jou ben gekomen. Je mag vragen wat je wilt. En als ik jou de waarheid niet zou vertellen, zullen mijn vijanden zich met mij amuseren, het is zeker heel vernederend als je vijanden met je spotten, (en dat kan ik niet toestaan)."
De profeet: "Aangezien het feit dat jij de waarheid zult vertellen: vertel me dan, van wie jij het meest een afgunst hebt (niet mag)".
De duivel: "Dat ben jij! Jaa (O), Mohammed! Onder de schepselen van Allah, is er niemand, die ik niet minder mag!"
De profeet: "En na mij? Wie mag je verder niet?"
Iblies: "De Moettaqie (degene met taqwa = godvrees ) jonge mensen, die al hun bezittingen hebben weggeven op de weg van Allah".
De profeet: "Daarna, van wie heb je het meeste afkeer?"
Iblies: "De geduldige oelamaa (Qor'aan-geleerden) die van allerlei twijfelachtige zaken afstand houden".
De profeet: "En daarna?"
Iblies: "Iemand die bij het schoonmaken, de onreine plek drie maal wast, en doorgaat met dit te doen".
De profeet: "En daarna?"
Iblies: "De geduldige arme persoon, die zijn benodigdheden aan niemand vertelt, en niet over zijn toestand klaagt (bij anderen).
De profeet: "Hoe weet jij dat deze arme een geduldige is?"
Iblies: "Jaa (O), Mohammed, hij zal zijn benodigdheden niet aan iemand, die (zelf) ook in deze toestand verkeert, vertellen. Wie zijn behoeftes drie dagen achter elkaar wel aan iemand vertelt, zal niet tot 'de geduldige' bij Allah gerekend worden. Dus zo merk ik aan zijn houding of hij geduldig is".
De profeet: "En daarna?"
Iblies: "De dankbare rijke."
De profeet: "Hoe weet jij of deze persoon dankbaar is?"
Iblies: "Je ziet hem halal (geoorloofde) dingen kopen en naar zijn familie brengen."

De profeet vroeg ditmaal iets anders:
"Als mijn oemmah (volgelingen) opstaat voor het gebed, wat gebeurt er dan met jou?"
Iblies: "Jaa (O), Mohammed dan begin ik heel erg te beven!"
De profeet: "Waarom gebeurt dat, jaa, lain (o, vervloekte)?"
Iblies: "Omdat als een dienaar van Allah soedjoed doet (zich neerbuigt tot op de grond, voor Allah), Hij hem dan een graad verhoogt".
De profeet: "En als ze vasten, wat gebeurt er dan met jou?"
Iblies: "Dan wordt ik vastgebonden, totdat zij het vasten verbreken".
De profeet (s.a.w): "En als ze de hadj (verplichte bedevaart naar Mekka) verrichten?"
Iblies: "Dan wordt ik gek."
De profeet: "En wat als ze de heilige Qor'aan lezen, wat gebeurt er dan met jou?"
Iblies: "Jaa (O) Mohammed, dan is het heel erg met mij gesteld. Dan is het alsof degene die aalmoezen geeft een zaag pakt, en mij ermee doormidden zaagt"
De profeet vroeg de reden hiervan.

Iblies zei: " Dat zal ik je vertellen, Het geven van aalmoezen heeft vier mooie schoonheden:
Allah zal zijn baraka (zegeningen, in dit geval zijn bezit) vermeerderen.
Allah zal hem geliefd maken onder het volk.
Allah zal hem door middel van de gegeven sadaqa (liefdadigheid) een sed (een stuw, dam, belemmering) tussen hem en de jahannam (Hel) maken.
Allah zal zijn problemen, moeilijkheden, en vloeken van hem wegnemen".
Hierna vroeg de profeet hem over zijn metgezellen:
"Hoe denk je over Aboe Bakr?" (De beste vriend en eerste rechtvaardige opvolger na de het overlijden van de profeet).
Iblies: "Hij was het niet met mij eens in de tijd van djahilija (de tijd van onwetendheid voor de komst van de Islam). Nu hij de Islam betreden heeft, zal hij mij nooit gehoorzamen!."
De profeet: "En hoe denk je over Oemar ibn Ghattab? "(De tweede grote opvolger na de profeet)
Iblies: "Ik zweer bij Allah, waar ik hem zag, ben ik van hem weggelopen".
De profeet: "En over Osman ibn Afwan?". (De derde rechtvaardige opvolger na de profeet).
Iblies: "Ik schaam me zo erg voor hem zoals de engelen zich voor de meest Barmhartige schamen".
De profeet: En Ali ibn Aboe Talieb. (De vierde rechtvaardige opvolger en schoonzoon van de profeet).
Iblies: "Oh, Ik wou dat ik verlost van hem was. Als hij alleen bleef en mij ook met rust liet. Maar hij laat mij niet met rust". (Dit wil zeggen dat hij de boze influisteringen van de duivel niet in acht nam en het niet volgde).
De profeet: "Al-hamdoe-liellah (alle lof aan Allah), die mij veel geluk heeft gegeven. tot een bepaalde tijd, en die jou zondig heeft gemaakt (door je schuld) tot een bepaalde tijd, (Dag der Opstanding".
Iblies: "Waar is het geluk van je oemmah (moslimgemeenschap)? Zolang de mens er is, zal ik (Iblies) er ook zijn. Hoe kun je dan opgelucht zijn? Ik zwem in hun bloed. Ik ga tot in hun vlees. Zij weten dit niet en kunnen mij niet zien. Ik zweer bij Allah, Die mij geschapen heeft en Die mij tot De Dag der Opstanding het leven heeft gegeven; dat ik hen allemaal ongepast zal laten gedragen. Zowel de onwetende als hun geleerden! De fasiq (zondaren) zowel als degenen die ibadah doen (Allah aanbidden). Ze zullen geen van allen aan mij ontkomen! Behalve de reine, oprechte dienaren van Allah (moechlies), die kan ik niet ongepast laten gedragen!
Hierna vroeg de profeet: "Wie zijn volgens jou de moechlies?" (Degenen die ichlaas hebben dit zijn de rechtgeschapen dienaren van God, die met pure reine intentie Allah aanbidden).
Iblies: "Weet je niet, Jaa (O) Mohammed dat dat degenen zijn die hun bezit (materie) niet lief hebben. Hij kan geen dienaar van mij zijn. Hij die zijn dinar (Arabisch muntstuk), niet lief heeft en er niet van houdt om geprezen te worden , van hem weet ik dat hij rechtgeschapen is. En hem laat ik alleen! Ik loop weg van hem. Als een dienaar zijn geld wel lief, heeft of ervan houdt om geprezen te worden en van wie zijn/haar hart aan wereldse dingen verbonden is; hij/zij is het die mij het meest gehoorzaam is!
Jaa (O), Mohammed weet je niet, dat liefde voor het wereldse bezit een van de grootste zonde (bij Allah) is? (omdat men materie makkelijk aanbidt, en zijn Schepper ervan; Allah hierdoor heel snel vergeet).
En hij ging verder:
"Jaa (O), Mohammed weet je niet dat ik 70.000 kinderen heb. Deze zijn allemaal op verschillende plaatsen. En mijn 70.000 kinderen hebben ieder weer 70.000 duivels bij hen. Een gedeelte van hen, heb ik naar de oelama (moslimgeleerden) gestuurd. Een andere groep naar de jongeren. Weer een ander gedeelte naar de "martelaren" (dus voordat ze het martelaarschap wilden; dit is de hoogste graad om voor Allah in de strijd te sterven en in het Paradijs te komen. Deze gaf hij twijfels over het wel of niet sterven voor Allah). En een ander gedeelte naar de oude vrouwen. (Deze oude vrouwen hebben vaak een leven vol met bida'h (toevoegingen, nieuwigheden aan de Islam), en proberen dit ook op een koppige wijze over te brengen op de jongere generatie).
"Terugkomend bij de jongeren; wij kunnen heel goed met elkaar opschieten. En mijn kinderen kunnen ook goed met jullie kinderen opschieten. (denk bijvoorbeeld aan de opstandigheid van tieners tegen hun ouders)
"Een gedeelte (van deze duivels) zijn bij de abids (mensen die ibadah doen = Allah aanbidden). Weer een ander gedeelte bij de zahids (mensen die zeer veel ibadah doen).
Zij (de duivels) gaan naar hen toe, en zorgen ervoor dat ze veranderen (dus de ene keer doen ze veel ibadah, en de andere keer weer niet). Je zult ze zomaar, zonder reden zien vloeken. En zo hebben ze geen ichlaas (zuiverheid) meer, ze hebben hun ibadah zonder ichlaas (pure intentie, recht vanuit het hart door de liefde voor Allah), gedaan, maar ze zullen dit niet in de gaten hebben.
"Weet je niet jaa (O) Mohommed, dat de leugen bij mij is en dat ik de eerste leugenaar ben. Wie liegt is mijn vriend, en wie zweert bij een leugen is mijn geliefde. Weet je niet jaa (O), Mohammed dat ik heb gelogen en in naam van Allah heb gezworen bij Adam en Hawwa (Eva).
("En jij zwoer tot hen: Ik ben voor u zeker een oprechte raadgever". staat er in de Qor'aan over Iblies.)
"Met leugens amuseer ik mij! "
"Roddelen is mijn fruit en mijn vrolijkheid".
"Wie op zijn talaq (het recht om te scheiden) zweert; wordt een zondaar, ook al heeft hij dit 1 keer gedaan en heeft hij gelijk. Wie (van) zijn talaq (alle drie de rechten) heeft gebruikt zal een zondaar zijn en is zijn vrouw haram(verboden) voor hem (ze kunnen niet meer samen blijven). En als zij toch samen kinderen krijgen, dan zullen deze kinderen waladi zina's (buitenechtelijk) zijn".
"Als hij op wil staan om het gebed te doen, dan hou ik hem op, door waswasa (boze influisteringen) aan hem te geven. Dan zeg ik: "Je hebt nog tijd zat. Je hebt het nu zo druk, maak dit eerst maar af.
Je doet het straks wel". En zo zal hij buiten de salaat (islamitisch gebed) tijd zijn gebed doen. En door deze reden wordt de salaat in zijn gezicht gegooid. (d.w.z. niet geaccepteerd).
Als hij mij hiermee overwint, dan stuur ik een menselijk duivel naar hem toe, die hem van het gebed zal afhouden".
"Als hij mij weer overwint, dan zal ik hem tijdens de salaat (islamitisch gebed) lastig gaan vallen. Als hij bidt dan zal ik hem over zijn gezicht aaien en zijn voorhoofd kussen (voor zijn gehoorzaamheid).
Ik zal zeggen dat hij een blijvende ondeugd heeft gedaan. Zo zal ik zijn gemak verstoren. Jaa (O) Mohammed, je weet dat als iemand, vaak links en rechts kijkt tijdens de salaat, Allah zijn salaat niet zal accepteren, en het in zijn gezicht zal gooien (zijn salaat wordt niet geaccepteerd).
"Als ik dit ook niet kan bereiken bij iemand, zal ik (als hij het gebed alleen doet) tegen hem zeggen dat hij de salaat snel moet afmaken. En dat zal hij als een haan; die snel zijn eten met zijn snavel uit het grind pikt, doen.
Als mij dit weer niet lukt, dan probeer ik, het gebed te verstoren, als ze met djamaa'ah (gezamenlijk) bidden. Dan zet ik de roekoe (gebogen houding tijdens het gebed) en de soedjoed (geknielde houding tijdens het gebed) afhalen en eerder (dan de imaam: voorganger in het gebed) naar de soedjoed en roekoe gaan. Allah zal de hoofden van deze mensen (in het hiernamaals) in ezelskoppen veranderen, omdat zij dit hebben gedaan. Als dit mij ook niet lukt, dan zeg ik tegen hem dat hij met zijn vingers moet gaan knakken; zo gedenkt hij mij.
Als dit mij ook niet lukt (zo niet verleid worden), dan blaas ik tijdens de salaat (islamitisch gebed) in zijn neus, zodat hij gaat gapen. Als hij zijn hand niet voor zijn mond doet, dan zal er een kleine duivel in zijn mond binnengaan; die zijn wil voor wereldse dingen groter maakt.
(Materialistisch wordt, hierdoor kan hij niet met pure reine gedachten aan het gebed deelnemen, de wereldse dingen zullen steeds in zijn hoofd tollen).
"Hierna zal deze persoon ons blijven gehoorzamen. Naar ons luisteren en doen wat wij zeggen.
Hierna ging hij verder: "Ik ga naar degenen die arm, hulpeloos en zielig zijn en beveel ze om de salaat (islamitisch gebed) NIET te verrichten; "De salaat is niet bestemd voor jullie; maar voor degenen die rijkdom en welzijn hebben".
"Dan ga ik naar de zieken, en zeg; "Laat de salaat (islamitisch gebed), want Allah zegt in Qor'aan, dat Hij geen ongemak wenst, voor de zieken. Als je beter bent zal je veel kunnen bidden! "En zo zal hij het gebed nalaten en zelfs ongelovig worden. Mocht hij aan deze ziekte overlijden, dan zal hij Allah in Gazaab (woede) vinden.
Jaa (O), Mohammed, als er leugens in mijn woorden zijn, dan moge een schorpioen mij steken. Als ik lieg, moge Allah as van mij maken.
Mohammed ben jij opgelucht over je oemmah (volgelingen) terwijl ik 1/6 van hen uit het geloof heb gehaald?"
De profeet gaat verder met zijn vragen:
"Wie, is volgens jou de gelukkigste persoon?"
Iblies: "Dat zijn degenen, die de salaat (islamitisch gebed) bewust nalaten".
De profeet: "Wat houdt jou het meeste af van je werk?
Iblies: "Islamitische bijeenkomsten".
De profeet: "Hoe eet jij?"
Iblies: "Met mijn linkerhand en mijn vingertoppen".
De profeet: "Als de wind des doods blaast en de hitte heerst, wat gebruik jij als je schaduw?"
Iblies: "De (lange) nagels van de mensen".
De profeet: "Wie is jouw vriend waar mee je zit?"
Iblies: "Degenen die rente nemen".
De profeet: "Wie is jouw vriend?"
Iblies: "Degenen die overspel plegen".
De profeet: "Wie is met jou bed-vriend?" (partner in bed)
Iblies: "De dronkaard".
De profeet: "Wie is jouw bezoeker?"
Iblies: "Dieven."
De profeet: "Wie zijn jouw boodschappers?"
Iblies: "Tovenaars."
De profeet: "Wat is de noer (het licht) van je ogen?"
Iblies: "Dat zijn mannen die van hun vrouwen scheiden."
De profeet: "Wie is jouw lieveling?"
Iblies: "Degenen die niet deelnemen aan de djoemaa'ah (gezamenlijk vrijdagsgebed in de moskee)."
De profeet stelt nu andere soorten vragen:
"Jaa lain (O vervloekte); wat breekt jouw hart?"
Iblies: "Het gehinnik van paarden die op djihaad (in de heilige oorlog) op weg gaan voor Allah".
De profeet: "Wat laat jouw gelaat smelten?"
Iblies: "Zondaars die Allah om vergiffenis vragen voor hun zonden".
De profeet: "Wat verscheurt je hart?"
Iblies: "Het horen van mensen die dag en nacht vergiffenis vragen aan Allah". (Wegens hun zonden).
De profeet: "Wat laat je gezicht rimpelen?"
Iblies: "Het geven van aalmoezen, in het geheim".
De profeet: "Wat verblindt je ogen?"
Iblies: "Het verrichten van vrijwillige nachtgebeden".
De profeet: "Wat doet jouw hoofd neerbuigen?"
Iblies: "De vele salaat's (islamitische gebeden) die in djamaa'ah (een groep) verricht worden".
Iblies: "Ik eet van ieder dier dat niet in naam van Allah geslacht is. (Dus geslacht wordt zonder dat men zegt : "Bismillah = in naam van Allah" ). Ik eet van voedsel waar rente in zit en waar verboden (haram) geld in is gemengd".
"Ik ben ook, mede-eigenaar van goederen waar geen toevlucht tegen mij (Iblies) bij Allah wordt gezocht". (Dus zonder het zeggen van: a'oedzoe billaahie mie nasj-sjaitaanier radjiem: Ik zoek mijn toevlucht bij Allah tegen het kwaad van Satan, de vervloekte).
"Ook bij sexuele gemeenschap als er geen toevlucht tegen de duivel bij Allah is gezocht heb ik Iblies (duivel) samen met hem en met zijn vrouw gemeenschap". (Dus ook zonder het zeggen van : a'oedzoe billahie mie nasj-sjaitaanir radjiem = ik zoek mijn toevlucht bij Allah tegen het kwaad van satan de vervloekte.)
"Ik heb aan Allah een huis gevraagd. En daarom heb ik de sauna's gekregen".
"Ik heb om een gebedsplaats gevraagd en heb de markten gekregen..
"Ik heb om een boek gevraagd en heb daar de gedichten(bundels) voor gekregen".
"Ik heb om een bed-vriend gevraagd en heb de dronkaards ervoor gekregen".
"Ik heb om een hulp gevraagd en heb de qadarijja's hiervoor gekregen". (Dit zijn groepsringen die de Qaadr (het lot of voortbestemming van Allah) ontkennen).
"Ik heb om broeders en zusters gevraagd en heb de mensen die hun tijd aan masijjah (nutteloze dingen) verspillen gekregen". (Zie Qor'aan in hoofdstuk 17 vers 27)
De profeet zei hierop: "De reden dat ik je geloof, is omdat je het bewijst met verzen uit de Qor'aan".
Iblies: "Ik heb van Allah gewild dat ik de kinderen van Adam kon zien en zij mij niet. Dit is ook gebeurd.
"Ik heb gevraagd aan Allah, of Hij een weg voor mij kon banen in het bloed van de kinderen van Adam. (en dit is ook gebeurd)".
"Ik heb al deze dingen gekregen en ik zal je zeggen dat ik meer mensen aan mijn kant heb dan jij zult hebben tot De Dag des Oordeels".
hij (Iblies) vertelt verder:
"Ik heb een zoon die de taak heeft om ibadaha's (aanbiddingen) die in het geheim worden gedaan te openbaren. (Als een dienaar iets goed heeft gedaan en dit probeert te verbergen, zonder hoogmoed te hebben, dan zorgt de duivel ervoor dat hij het toch naar voren brengt). "Als de duivel overwint dan verliest degene die ibadah (aanbidding) deed 99 van zijn 100 zegeningen. Hij houdt er dus maar een over. Dus krijgt een dienaar die iets goed doet, en dit geheim houdt krijgt hier 100 zegeningen voor.)
"Ik heb ook een andere zoon die de mensen verblindt als zij naar islamitische bijeenkomsten gaan, waar geleerden lesgeven. Ze beginnen slaperig te worden, kunnen niet goed slapen, ze gaan gapen en worden snel afgeleid. Zo krijgen ze ook geen zegening".
Iblies vertelt verder:
"Als een vrouw in het bijzijn van mannen zit (die niet wettig zijn voor haar); komt er een duivel bij haar op schoot zitten, zodat zij voor degenen die naar haar kijken aantrekkelijk wordt gemaakt/lijkt. Daarna zal hij haar bevelen om zich opvallend te gedragen. Dit zal zij doen. En hierna zal hij haar schaamtegevoelens met zijn nagels (weg) scheuren. (Dit wordt figuurlijk bedoeld, als dit gordijn weggescheurd is, door haar eigen toedoen, dan zal zij zich zoals Iblies het al aangaf, voor niets meer schamen. Ze zal haar grenzen steeds verzetten; En op het laatst zal ze geen schaamtegevoelens meer over hebben voor haar gedrag).
Iblies verteld over zichzelf:
"Jaa (O), Mohammed ik kan de mens NIET af laten dwalen. Ik kan alleen maar waswasa (boze influisteringen) geven, en iets aantrekkelijk/mooi laten zien. Dat is alles! Als ik de macht had om de mensen te laten dwalen, dan zou ik een ieder die "laa ilaaha ill-Allah..." zeggen, (zou getuigen dat er geen god is behalve Allah, en dat Mohammed de laatste boodschapper van Allah is), en ieder die zou vasten en bidden, doen laten afdwalen. Zoals jij alleen maar de boodschapper van Allah bent, en de mensen geen hiedajah (leiding) kan geven, (hen het ware geloof niet kan opdringen, die keus aan hen laat) zou er geen enkele ongelovige overgebleven zijn als jij ze hiedajah (leiding) kon geven. Jij bent alleen maar de boodschapper van Allah, die de taal heeft om het ware geloof te verkondigen.
Hij verteld verder:
"Als ik de macht had gekregen, zou ik iedereen die "laa ilaaha ill-Allah ..." zegt en iedereen die vast en de salaat (islamitisch gebed) doet, allemaal tot het slechte pad dwingen. Zoals jij ook geen hiedja (leiding) hebt dus kaafirs (ontkenners) in moslims veranderen. Jij bent alleen de gezant van Allah, alleen maar een verkondiger. Als jij hiedja (leiding) kon geven dan zou er geen enkele kaafir (ontkenner) op de wereld zijn."
De profeet vroeg aan Iblies of hij geen vergiffenis aan Allah kon vragen en terug kon keren tot Allah. "Ik kan je bemiddelaar zijn (ik geef je mijn woord) dat jij, naar de Djennah (het Paradijs) kan gaan".
Iblies: "Jaa Rasoel-Allah (O boodschapper van Allah), het zal volgens de Wil van Allah gaan. De inkt die deze Wet heeft geschreven is opgedroogd. Het kan niet meer worden veranderd. Deze dingen zullen tot de Qiejamah (Opstanding) gebeuren. Degene die jou tot profeet heeft gemaakt.
Degene die jou tussen de mensheid heeft gekozen, als de verkorene. Jij bent de heer van de
Djennah (Paradijs) gemeenschap. Ik, Iblies, ben de heer van de zondaars en van de gemeenschap van de Hel".
Dit zijn mijn woorden tot jou. Alles wat ik heb gezegd is de waarheid.
Alle lof aan Allah.
Allah is de enige Schepper.
Hij heeft geen begin noch einde.
Salaam (vrede) aan Mohammed en alle andere profeten.


Hoop dat jullie hieruit een wijze les hebben getrokken.

7ayaakoum Allah.

Denkend…

Helemaal alleen in mijn kamer keek ik uit het raam… ik keek om me heen en zag de mooie bomen, ik zag de maan zo mooi stralen, sterren die mooi in beeld waren…denkend zat ik voor het raam en dacht zoveel moois heeft ALLAH swt geschapen… denkend vlogen mijn gedachten heel ver… ik begon te huilen mijn tranen vielen een voor een weg… ik dacht hoe gemeen de wereld kon zijn…. Hoe gemeen de mensen konden zijn… denkend aan mijn zusters in deze wereld… hoe zei werden verleidt door het wereldse leven… ik zag ze een voor een wegvallen…. In plaats van noer licht zag ik hellevuur SUBHANALLAH!!!.... hoe konden mijn mooie lieve zusters afstand houden van de mooie en stap nemen naar de slechte… was het wereldse leven zo mooi??.... Ik vraag me af wat de wereld mijn zusters kon bieden… ik vroeg me af zouden zij leven voor deze wereld??... deze wereld is slechts een examen voor ons allen …denken keek naar buiten…. Ik hoorde de wind waaien alsof je stemmen kon horen van OW MOSLIMS KIJK UIT!!!....denkend zei ik tegen mezelf zouden al mijn zusters zich voorbereiden voor ALLAH swt of voor de reizigers van deze wereld…maar?? Kunnen ze dan niet denken zei zullen niet degene worden die hen kunnen helpen in het hiernamaals???... Ik kon het niet begrijpen… hoe konden ze ALLAH swt vergeten (stagfurallah) en al die andere die niks waard zijn niet kunnen vergeten… dan vraag ik me af wat ze tot nu toe hebben bereikt… hebben ze de mooiste dingen nu in handen..zoals kammen van goud, water van wijn, tuinen met de mooiste bloemen, bomen met de lekkerste fruiten wat noch een oog heeft gezien… hebben zei die al??? Gaan ze daarom nu achter het wereldse leven aan??... of denken ze nou dat ze niet ondervraagt zullen worden in hun graf…in een graf waar je in zal liggen ingepakt in het wit….
Denken ze dan niet dat ze dat plek ooit zullen binnentreden?? Denken ze niet dat ze dat zwarte gat ooit zullen zien??... waarom niet opdagen voor het oproepen van ALLAH swt maar voor het oproepen van je vrienden??... hoe belangrijk kan deze wereld wel niet zijn … een wereld die voorbij zal gaan… een wereld vol leugens … een wereld verleiding… ik zat te denken zal ik medelijden hebben met hem omdat de wereld zo verleidelijk is of?? Zal ik nou juist neerkijken van we hebben toch de edele koran waarin staat hoe een ideale moslima moet zijn?? We hebben toch genoeg plekken waar we terecht kunnen voor vragen en voor hulp…. Hoe en wat moest ik nou denken??... maar nee elke moslim (a) weet wat zijn taak is in deze wereld…
Hoe konden ze nou de mooiste momenten overslaan hoe konden ze het gebed negeren?? Hoe konden ze de dood vergeten…. Kunnen ze niet zien het einde is nabij?? Vragen ze zichzelf niet af waarom ze eigenlijk hier op aarde zijn?? Waarom ze eigenlijk leven?? Vragen ze zichzelf niet af als de wereld mij kon helpen waarom bestaat de dood dan??.... OW ZUSTER WORD WAKKER!!!
Denkend kon ik er niet meer tegen en veegde mijn tranen weg pakte ik mijn gebedskleed en smeekte ik tot ALLAH swt ….OW zuster bescherm jezelf als een waardevolle diamant… maak er geen misbruik van!!!!

‘’ YA RABBIE… barmhartige genadevolle!!!! U ziet alles en vergeeft iedereen…OW ALLAH help mijn zusters om niet te verdwalen OW ALLAH swt help ze tot de rechte pad…AMIN!! Ya rabbie mijn tranen zijn voor U… YA RABBIE ik kniel voor UW barmhartigheid!!!....Met mijn handen open smeek ik!!! OW ALLAH help mijn zusters… moge inshallah zei ook proeven van de islam… van het gebed.. Van de koran… moge zij weten wat ze missen YA RABBIE!! ‘’

Denkend dacht ik aan mijn broeders…aan mijn broeders die de wereld als een spel zien… is het echt zo dat ze leven voor auto’s, geld en meisjes??..Astagfirullah!!!
Vrezen ze ALLAH swt dan niet??.... waarom zie ik nou altijd broeders rondlopen die zichzelf niks waard vinden …eigenlijk denken ze wel dat ze wat waard zijn maar, dat is niet zo in de ogen van de waarheid… en wat anders telt dan dan de waarheid??... Een wereld vol leugens??.... waarom als ik telbare broeders naar de moskee toe zie lopen dat ik dan gelijk een licht zie schijnen??? Waarom zijn er broeders die onze zusters misleiden en zichzelf?? WAAROM WAAROM!!!...
Ow broeder is jou hart niet rustiger als je naar de oproep van ALLAH swt gaat?? Geeft het niet een goed gevoel als je aangekeken wordt en hoort MASHALLAH jongen!!! Is dat geen goed gevoel?? Of is het leuk als ze jou verklaren voor crimineel, werkloos, hopeloos jongen??? Denkend zat ik daar wat hebben ze nou bereikt??....
Zeg me eens broeders wat hebben al die meisjes jou gegeven?? Wat hebben al dat gerace met de auto jou gegeven… heb je geluk kunnen kopen met geld??
Denkend dacht ik volgens mij hebben ze de waarheid nog niet geproefd anders zouden ze nooit zo geweest zijn….Toch??? anders zouden al onze broeders knielen tot ALLAH swt en smeken voor vergiffenis…. OW broeder heb je echt gedacht dat je eeuwig zou leven, heb je echt gedacht dat je nog een kans zou krijgen om vergiffenis te vragen?? Heb je dan nooit gedacht dat de dood die elk moment kon komen?? OW BROEDER DENK DAN NA.!!!! ALLAH swt heeft ons genoeg hersenen gegeven om hem te kunnen aanbieden…. OW broeder weet in deze verleidelijke wereld kan je met elk smoes doorheen komen…maar??? Wat ga je zeggen als je dood bent ??? OW ik wist het niet?? OW mag ik opnieuw mijn leven verbeteren?? Nee, dat kan helaas niet meer bij een examen die geen herkansingen kent…..
Kijk eens om je heen sta is eens stil en denk eens na…. Wat en hoe kan je gelukkig worden?? Door iets te doen waar eeuwige leven op je zit te wachten met de mooiste dat je nooit hebt kunnen zien?? Of door iets te doen dat wat dan ook zal eindigen met iets slechts ??
En weet je eigenlijk denken wij dat dit onze leven is maar nee…. Het leven moet nog komen een leven zonder ziek te worden een leven zonder dood te gaan een leven waar je altijd gelukkig zal zijn…dan vraag ik me af … WAT DOE JIJ VOOR DIE LEVEN!!!
OW broeders mooi opgemaakte meisjes zijn slechts een verleiding voor jou…OW broeder heb jij graag een diamant die noch een hand heeft aangeraakt of een diamant die helemaal ingepakt is en op jou wacht …. DENK NA BROEDER!!! Kom naar de waarheid laat je tranen vallen voor ALLAH swt!!! Hij is degene die jou nooit is vergeten, degene die jou zal leiden, degene die jou zal vergeven…INSHALLAH!!

‘’ YA RABBIE… barmhartige genadevolle!!!! U ziet alles en vergeeft iedereen…OW ALLAH help mijn broeders om niet te verdwalen OW ALLAH swt help ze tot de rechte pad…AMIN!! Ya rabbie mijn tranen zijn voor U… YA RABBIE ik kniel voor UW barmhartigheid!!!....Met mijn handen open smeek ik!!! OW ALLAH help mijn broeders… moge inshallah zei ook proeven van de islam… van het gebed.. Van de koran… moge zij weten wat ze missen YA RABBIE!! ‘’

Denkend zat ik te smeken voor mijn broeders en zusters…. Tranen vielen weg…. Denkend vroeg ik me maar af hoe ze de waarheid niet konden zien….
Is het niet zo….
Wie ALLAH swt heeft gevonden zal niks verliezen….wie ALLAH swt niet vind wat zal diegene dan wel vinden?? Wat hij/zij ook vind zal het slechte vinden….
Waarom blijven we nou denken ik zal nog gezond en lang leven… denkend dacht aan al die mensen om me heen die nu niet meer op deze wereld zijn… zij waren ook oud, jong, gezond en ziek…. Wie heeft er ooit eeuwig kunnen leven…. Denkend dacht ik misschien weten ze zelf dat ze fout zitten en toch verdergaan…SUBHANALLAH!!
Dat kan toch niet waar zijn… heb je dan echt geen HART!!!
Kom mijn lieve zusters en broeders laat alles wat slecht voor je is achter en begin een leven met zonneschijn…geloof ALLAH swt’s deur staat altijd open… kies voor de eeuwige weg….
Denkend zat ik te denken zullen al mijn woorden nu dwingend overkomen?? Zullen de lezers nu denken dat ik ze dwing tot iets?? Astagfirullah!!!
Ik ben maar een dienaar van ALLAH swt wat kunnen mijn woorden beteken als we ALLAH swt zijn woorden kennen …als we de koran kennen… denkend voelde ik mijn hart in stukken breken… denken vielen de tranen opnieuw op mijn hidjaab…
Kon ik al deze woorden maar uitschreeuwen JA UITSCHREEUWEN!!!!
Ow mijn lieve broeders en zusters denk a.u.b. na wat jou te wachten staat… denk aan de mooie die je kunt krijgen denk aan de gemene wereld die jou niks te bieden heeft dan alleen het slechte…. DENK…. Met tranen ik mijn ogen heb ik dit zitten typen voor jullie…met kloppend hart hoop ik jullie Inshallah te zien in djennah AMIEN!!!
Het ligt in jullie handen welke weg het wordt voor jou???
Alles wat je doet doe je voor jezelf….
Ieder gaat zijn/haar eigen graf in ….. ieder heeft zijn/haar eigen boek….
Denkend opende ik mijn handen en smeekte ik tot ALLAH swt….YA RABBIE moge u ons leiden tot het paradijs!!!! Amien!!!
Met tranen in mijn ogen wil ik het afsluiten…
Moge ALLAH swt ons tot de winaars laten behoren Amien!!!

In de naam van Allah, de Barmhartige, de meest Genadevolle

Assalamo aleikom warahmatollah wabarakatoho broeders en zusters


Ik heb dit al zo lang willen doen en misschien stuur ik het wel niet op,
maar ik heb toch het gevoel dat ik dit moet. Iedereen heeft zijn verhaal.
Ik schrijf mijn verhaal op omdat ik denk dat mensen er wat van kunnen
leren. Ik praat dan vooral over de zusters, die weinig kennis hebben over
het geloof.

Ik was namelijk zo'n persoon. Mijn ouders waren moslim, mijn familie was
moslim, maar wat het verder was wist ik niet en het boeide me eigenlijk ook
niet. Ik zag de islam meer als een soort gevangenis die mij beperkingen
oplegde dan dat ik het zag als een bevrijdende religie.

Mijn slechte ervaringen begonnen op mijn 12e, ik verhuisde van Rotterdam
naar een dorp. Het was er erg saai en ik had er niets te doen. Ik ging naar
school en kwam daarna weer thuis. Zo ging het dag in dag uit. Op een avond
kwam mijn buurmeisje me ophalen, ze vroeg of ik meeging naar de kermis, ik
denk omdat ze niemand had om mee te gaan. Aangekomen op de kermis, kwamen
allemaal jongens achter me aan. Ik was al deze aandacht niet gewend en vond
het wel leuk. Astagfirullah.

Na een tijdje was ik al die aandacht gewend in dat dorp, ik had een keer
met een jongen afgesproken. Hij had me gekust, ik was helemaal in shock,
want het was mijn eerste kus, ik ging naar mn "vriendinnen". Zij waren
helemaal trots op me, alsof ik een goede daad had verricht. Naar verloop
van tijd kreeg ik steeds meer vriendjes, ik kwam steeds vaker te laat thuis
en had altijd ruzie met mijn ouders.

Een jongen vroeg me of ik een keer met hem uit wilde gaan, het was een
kaapverdiaanse jongen. Ik zei ja. Ik had geen geld om uit te gaan en ik kon
ook niet naar mijn vader en vragen of hij me geld kon geven voor de
discotheek. Om aan geld te komen heb ik het gestolen, astagfirullah. Ik ben
die avond naar hem toe gegaan, hij was helemaal niet van plan uit te gaan.
Ik was inmiddels 14. Hij gaf me sigaretten, soft drugs en zelfs alcohol.
Hij probeerde me te verleiden om meer te doen. Alhamdulilah Allah heeft me
die nacht beschermd en ik ben Hem daar eeuwig dankbaar voor, ik werd
alhamdulilah vroegtijdig ongesteld.

Op mijn vijftiende ben ik twee keer voor de rechtbank verschenen. Mn ouders
werden psychisch helemaal gek door mij. Ik has zowat met elke jongen van
het dorp wat gehad. Iedereen kende me en iedereen haatte me. Ik had zoveel
slechts gedaan dat niemand wilde met me praatte. Ik deed vwo en was altijd
de beste van de klas. Ik was blijven zitten met allemaal tweeen. Dat was
voor mij zelf de druppel. Ik was lichamelijk en geestelijk dood.

Ik nam afstand van mn "vriendinnen". En begon mn huiswerk te doen. Ik
verveelde me dood, maar ik wilde niet naar buiten gaan. Mensen zouden me
uitschelden of vies aankijken. Op een dag was ik bij mn nicht in Nijmegen.
Ze was aan het bidden en ze vroeg waarom ik niet bad, ik kwam met mn smoes
die ik altijd wel had en zei: "Ik ben te jong en ik ben bang dat k dan
ermee stop, dan is t voor niks geweest." Ze zei dat het mijn plicht was om
Allah te bedanken voor wat ik had. Ik at en dronk van zn aarde zonder Hem
ervoor te bedanken. Drie dagen heb ik haar zien bidden, lachen, enz. Ze
deed verder niets aan het geloof, maar door haar ben ik wel gaan bidden. Ik
d8 whatever tien minuten per salat. Sindsien twee en een half jaar heb ik
geen ene salat gemist.

Maar toch ik had salat en verder was ik gewoon djahiel. Ik rookte nog, ik
rookte nog hasj stiekem. Ik had niemand meer en was alleen. Mn broer was
van me vervreemd. Mn broer was helemaal raar geworden. Hij praatte alleen
over Tsjetjenie enz. Hij had drie korans in zn kamer. Een dag waren mn
ouders en mn broer weg en ik had niks te doen. Ik had geen sigaretten meer
dus ging ik eff in zn kamer zitten. Ik zag daar de Koran en begon het te
lezen.

Subhan Allah. Het was alsof ik brak met mn verleden. Ik begon te huilen,
echt huilen. Tranen vloeiden over mn wangen. Ik ging bidden en gelijk de
volgende dag boekjes halen over de islam. Ik las en ik las en ik las nog
meer. Wie de smaak van kennis proeft wil alleen maar meer. Ik las dat Allah
me zou vergeven. Ik ging me leven beteren. Ik was gestopt met hasj en wiet,
ook met alcohol. Ik begon mn gebeden te doen met vrees. Ik realiseerde me
toen pas dat ik nooit moslima ben geweest. Ik ben dus naar de plaatselijke
moskee geweest en heb daar mn shahada gedaan. Ik moest huilen. De mensen
waren blij en voor mij leek het alsof ik zweefde, ik was duizelig en blij
tegelijk.

Mensen roddelden nog steeds over me en wat me het meeste pijn deed was dat
ik meisjes zag die hetzelfde deden als wat ik deed. Beginnen met sigaretje,
dan zoenen enz enz. En alhamdulilah heb ik mn Eer nog, maar veel meiden
niet. De islam heeft me bevrijd van mn begeertes. Ik was nu alhamdulilah
moslima,maar ik zag er nog steeds uit als een ongelovige. Mn drang naar
Hijab groeide met de dag, het werd zelfs een obsessie voor me en het enige
wat mij tegenhield was angst voor de mens stagfirullah.

Ik was bang dat de mensen zouden zeggen: "ZIJ EEN HOOFDDOEK HAHAAHA". Op
een dag was ik het zat, alles spuugzat en alle mensen. Ik realiseerde me
dat deze wereld elk moment kon vergaan en dat zelf me moeder me niet zou
helpen op de dag van het oordeel.Alleen Allah en al-agiera waren er voor
mij. Ik kocht een khimaar en deed hem om. ik liep naar buiten en sindsdien
heb ik m nooit meer afgedaan. ALHAMDULILAH YA RAB. Ik ben van plan insha
Allah binnenkort mijn nikaab te dragen.

Om me heen zie ik fitna fitna en nog eens fitna. Soms denk ik "hadden mn
ouders me maar vanaf het begin met de islam opgevoed" maar goed qadrullah
is niets aan te veranderen. Dus meiden aub vergeet die jongens met hun
mooie lach en hun mooie schoenen. Vergeet hun mooie banen en hun geld, je
hebt er niks aan, je neemt het niet mee in je graf. Verdiep je in de islam
en leer het geloof. Trouw met een broeder die wat doet aan zn geloof, een
broeder die het voorbeeld van Rasulullah sal allah wa alehi salam volgt.
Aan zo'n broeder heb je meer. Denk niet dat zij streng zijn, zij willen het
beste voor ons insha Allah. Keer terug naar de islam en voedt jullie
kinderen op met de ware islam, de wereld zou prachtig zijn als we dat
allemaal deden.

Nu dit was mijn verhaal, ik moest het kwijt. Ik typ het naar een zuster en
zij stuurt het door voor me insha Allah omdat ik graag anoniem blijf.

Moge Allah ons leiden en ons de tawheed laten begrijpen, amien

ps: zuster Nawal en zuster Leyla bedankt voor jullie steun en alle kennis
diejullie me hebben gegeven.

Assalamoe aleikoem warahmatoellah wabarakatoeho, jullie zuster

Assalamo alaikom warahmatu Allah wabarakatuh

Door Ali is overgeleverd dat de Heilig Profeet een droom had gehad, die hij na het fadjr gebed vertelde:
"Twee engelen kwamen naar mij toe en hielden mij bij mijn schouders vast en namen mij zo mee naar de hel. Hier was een engel met een grote steen in zijn hand.
Hij sloeg een man zo hard dat zijn hersenen en zijn kaak uit elkaar vielen. Toen de engel de steen weer ophief waren de hersenen en den kaak weer hersteld. Weer sloeg hij met de steen en het had hetzelfde resultaat. Ik vroeg de engelen die bij mij waren: "Wie is deze man?" Zij zeiden: "Laten wij verder gaan." Ik ging verder en zag een engel met een ijzeren staaf met een gebogen uiteinde. Voor hem stond een man. Hij stak de staaf aan de rechterkant in zijn mond en scheurde die tot het oor uit. Toen ging hij naar de linkerkant en scheurde die tot het oor uit. Ondertussen was de rechterkant van de mond genezen. Ik vroeg de engelen: "Wie is deze man?" Zij zeiden mij verder te gaan. Ik ging verder. Ik zag een snelstromend kanaal met bloed waarin mensen waren, naakt en aan de oevers van het kanaal waren engelen met stenen. Als zij naar de kant zwommen, sloegen zij hen hard en zo kwamen zij weer diep in het kanaal terecht, verder van de kant af. Ik vroeg wie dit waren. Zij zeiden: "Laten wij verder gaan." Ik liep door en zag een huis ruim aan de onderkant en smal aan de bovenkant, gevuld met vuur en een groep mannen, naakt, schreeuwend en stinkend. Ik vroeg: "Wie zijn dit?" Zij zeiden: "Later wij verder gaan" en zag een zwarte rots met daarbovenop mensen. Van beneden kwam een vuur dat helemaal oplaaide tot hun mond, neus, oren en ogen. Ik vroeg: "Wie zijn dit?" Zij zeiden: "Laten wij verder gaan." Ik liep door en ik zag van een grote afstand een groot vuur branden. Er was daar een angstaanjagende engel die alle vlammen verzamelde die naar buiten kwamen. Ik vroeg: "Wie is dit? "Zij zeiden: "Laten wij verder gaan."
Ik ging verder en zag een heel groene tuin, daarin zat een uitzonderlijk mooie man met veel kinderen om hem heen. Er was een boom met bladeren als olifantsoren. Ik ging vaar boven zover als Allah wilde. Daar zag ik een prachtig huis, gemaakt van parels, goudsteen en robijn. Ik vroeg: "Wat is dit voor een huis?" Zij zeiden: "Laten wij verder gaan." Toen ik doorliep kwam ik bij een kanaal met twee bruggen van goud en zilver, met aan beide oevers paleizen, prachtig gemaakt van parels, groene chrysoliet en robijn, met kopjes en vaten op de oevers daarvan. Ik vroeg: "Wat is dit?" Zij zeiden: "Proef het maar." Ik ging naar de oever en nam een kop water uit het kanaal en dronk het op. Het was zoeter dan honing, witter dan melk en zachter dan boter en het was zuiver.
Nu vroeg ik de engelen de vreemde zaken die ik vandaag had gezien voor mij te beschrijven. Zij antwoordden: "Degenen wiens hersenen en kaken kapot vielen, baden het Isja gebed niet en de rest van de gebeden op vreemde tijden. Dit zal hun straf zijn tot de Dag des Oordeels. Degenen wiens mond met een ijzeren staaf doorstoken werden, waren mensen die roddelden en leugens en ruzie onder de moslims verspreidden. Dit zal hun straf zijn tot de Dag des Oordeels. Degenen die in het kanaal vol bloed zwommen en die stenen in hun gezicht kregen gegooid, aten woeker op. De straf duurt tot de Dag des Oordeels. De blote vrouwen in het vuur waren overspelige en deze straf duurt tot de Dag des Oordeels. De mensen op de zwarte rots met vuur uit hun mond, neus, oren en ogen zijn de homoseksuelen die zich als de mensen van Lot gedroegen. Deze straf duurt tot de Dag des Oordeels. Het vuur dat hoog uit de verte brandt is de hel.
De hele groene tuin is Djannate ul-Aden. De oude heer is Ibrahim, de vriend van Allah en de kinderen om hem heen, zijn de kinderen die jong overleden zijn. De boom is de Sidratoel-Moenthaa. De paleizen aan de oevers van het kanaal behoren toe aan de profeten en de goede gelovigen. En dat kanaal is Kauthar, dat Allah jou gegeven heeft. Het paleis behoort jou en je familie toe. De geleerden hebben met deze hadith het bewijs laten zien dat de bestraffing in het graf klopt. Iedere ziel zal afhankelijk zijn van zijn proeven van daden. De droom van een Profeet is een openbaring en is waar. Hij heeft gezegd dat deze bestraffing duurt tot de Dag des Oordeels.

Wa alaikom assalam warahmatu Allah wabarakatuh

Waarom lezen we de Koran?


Waarom lezen wij de Heilige Koran, zelfs wanneer we geen enkel woord Arabisch begrijpen? Lees het verhaal voor het antwoord op deze vraag.

Er was eens een oude Amerikaanse Moslim die samen met zijn kleinzoon hoog in de bergen van Oost Kentucky op een boerderij leefde. Elke vroege morgen zat de oude man aan de keukentafel de Koran te reciteren. De kleinzoon wilde net als zijn opa zijn en probeerde hem op elke manier na te doen. Op een dag vroeg de kleinzoon aan zijn grootvader: ?Opa! Ik probeer net als u de Koran te reciteren, maar ik begrijp niets wat er in staat. Verder als ik iets wel begrijp dan vergeet ik het zodra ik de Koran weer dichtsla. Wat voor goeds brengt het mij wanneer ik de Koran reciteer??
De grootvader stopte meteen het vullen van de kachel met steenkool en zei: ?Neem deze steenkool mand mee naar de rivier en vul het met water en breng het vervolgens naar me toe.?
De kleinzoon deed wat hem was opgedragen te doen, maar al het water was uit het mandje gelekt voordat hij terug bij zijn opa was. De grootvader lachte en zei: ?Je moet de volgende keer wat sneller zijn,? en stuurde hem vervolgens weer terug naar de rivier om hem het nogmaals te laten proberen. Deze keer rende de jongen wat sneller, maar het lukte hem weer niet het water bij zijn opa te brengen. Uitgeput vertelde hij zijn grootvader dat het onmogelijk was om het water te vervoeren in een mandje en haalde vervolgens een emmer.

De oude man zei: ?Ik wil geen emmer met water, maar ik wil een mandje met water. Je moet gewoon meer je best doen,? en ging vervolgens naar buiten om toe te kijken hoe de jongen het weer probeerde.

De jongen wist nu zeker dat het onmogelijk was om water te vervoeren in een mandje, maar hij wilde toch zijn grootvader laten zien dat zelfs wanneer hij zijn uiterste best deed, het toch geen zin had om het water te vervoeren in een mandje. De jongen probeerde dus voor de zoveelste keer het water in het mandje te krijgen en het thuis te krijgen. Echter wanneer de jongen zijn grootvader naderde was het mandje weer leeg. Uitgeput zei de jongen: ?Kijk opa, het is zinloos om het water te vervoeren in een mandje!?

De oude man zei: ?Dus jij denkt dat het zinloos is? Kijk naar het mandje o mijn kleinzoon.?

De jongen keek naar het mandje en realiseerde zich voor het eerst dat er iets was veranderd aan het mandje. Het mandje was eerst vies met resten van steenkool en dergelijke, maar was nu schoon en rein van binnen en buiten.

De grootvader zei: ?O mijn kleinzoon, dit is wat er met je gebeurt wanneer je de Koran leest. Misschien begrijp je niet alles wat er in de Koran staat, maar wanneer je de Koran leest, verander jij van binnen en buiten. Dit is het werk van Allah in ons leven.'

De oude man en de Engelen.


Het was tijdens een koude Ramadannacht dat Amar na een hevige woordenwisseling met zijn vader, zijn ouderlijk huis verliet om behalve een brief nooit meer van zich te laten horen. Vannacht, één nacht na 'Lailaat oulqadr' precies twee jaar geleden...

Wanneer de oude man de moskee betreedt ziet hij om zich heen mannen die met hun kinderen zijn meegekomen. Vaders en hun zonen. De Ramadan is bijna afgelopen dus de gebedsruimte is niet zo vol meer als aan het begin van de vastenmaand. De oude man heeft dit ook gemerkt tijdens het ochtendgebed. De laatste ochtenden nam het aantal mensen dat komt bidden snel af. De afgelopen dagen heeft hij zelfs alleen gebeden. Hij heeft zich voorgenomen alleen de komende ochtenden lfjar in de moskee te bidden. Na het suikerfeest zal hij God voortaan thuis dienen. Zoals voorheen. Afgezonderd neemt hij plaats en ziet in zijn herinnering zijn eigen zoon naar binnen lopen om naast hem te komen zitten. Zijn weggelopen zoon Amar. Ooit het toonbeeld voor zijn Marokkaanse leeftijdsgenoten. Al zijn vrienden keken tegen hem op. Atheneum met uitstekende punten, artistiek, veelbelovend op vele vlakken en bescheiden maar vol overgave in het belijden van de Islam. Een lieve zachtaardige jongen die iedereen zou wensen als zoon. Tot hij in aanraking kwam met de verkeerde jongens... Gezwind ging hij over van sigaret naar joint richting fles. Levend in de illusie om op die manier zijn doelloosheid te lenigen. Elke week raakte hij wel in aanvaring met de politie. De eens geprezen jongen in verval geraakt en zich nagenoeg elke dag afzettend tegen God en ouders.
Weemoedig vervloekt de oude man de duivel, staat op en bidt twee rak3aat. De imam is nog niet binnen. Na de tarawie7 wil hij snel naar huis. Hij praat na het bidden niet meer met de andere mannen buiten de moskee. Het leven is anders dan vroeger. Hij voelt dat men het hem kwalijk neemt dat zijn zoon weg is. De oude man voelt dat hij met andere ogen wordt aangekeken. En niets is erger voor een mens dan van je medemens het gevoel te krijgen dat je minder bent. De regen zorgt ervoor dat hij haastig loopt. Bij binnenkomst kust zijn vrouw hem op zijn voorhoofd. 'Wil je thee maken, het water kookt,' vraagt ze hem waarop hij bevestigend antwoordt. Na de thee reciteert hij samen met zijn zoontje Lahcen soeraats uit de Koran.

Enige uren later wordt hij wakker op bed. Hij merkt dat zijn vrouw niet naast hem ligt. De slaapkamerdeur staat op een kier en hij hoort haar stem stilletjes wenen vanuit de woonkamer. Sinds haar Amar weg is staat ze 's nachts vaak op, om in haar eentje de leegte in haar hart te laten spreken. Langzaam gaat hij de trap af en in de hal vallen ze elkaar in de armen. 'Waarom? Waarom moet ik zo lijden? Mijn God, waaraan heb ik dit verdiend? Waar is mijn Amar, ik wil mijn Amar...' De oude man probeert haar te troosten zoals hij de afgelopen twee jaar vrijwel elke nacht heeft gedaan. 'Het is de wil van God, en in Hem geloven wij,' zegt hij drie maal waarna ze weer trachten te slapen.

De laatste dag van de Ramadan is aangebroken. De vrouw van de oude man en zijn dochter Fatima staan de gehele dag in de keuken verschillende soorten koekjes te bakken voor morgen. Heel het huis ruikt naar rozenwater en gebakken koekjes. Die avond, tijdens de laatste tarawie7 voelt de oude man dat een gevoel van besluiteloosheid hem bespeelt. Hij voelt zich ondanks zijn leeftijd vrij goed als hij in de vroege ochtenduren de kou en wind trotseert om naar de moskee te komen. Toch weet hij dat de aanbrekende ochtend zijn laatste zal zijn waarin hij lfjar in de moskee zal bidden... Hij bedenkt dat als slechts een enkeling ook de moeite zou nemen om in de ochtend in het huis van God te verschijnen, hij zou blijven komen.
'Asalaam a3laykoum, asalaam a3laykoum,' hoort hij de imam de gebedsgroet ter afsluiting van het gebed luid uitspreken waarna de menigte in de moskee zijn woorden eensgezind herhaalt.

Die nacht voor het suikerfeest slapen de oude man en zijn vrouw sinds lange tijd weer goed. Zijn vrouw blijft dit maal de hele nacht op bed. Als hij wakker wordt om zich op te maken voor het ochtendgebed merkt hij dat al het licht in het huis aan staat. Vol verbazing loopt hij door het huis en vraagt zich af of één van zijn kinderen op is gestaan. Zowel zijn dochter Fatima als zijn zoon Lahcen slapen nog. Enigszins verward en mompelend doet hij alle lichten uit en loopt de badkamer in. Na zijn wassing opent hij de badkamerdeur en ziet tot zijn ontsteltenis dat nu het licht in de kamer van Amar brandt. Het vertrek ziet er verlaten en kil uit. Maar zodra hij de kamer binnengaat overmant een gevoel van rust hem waardoor hij besluit zich er verder niet druk over te maken. Hij maakt zijn vrouw wakker en haast zich naar de moskee. Zodra hij de moskee in zicht heeft, ziet hij er licht branden. 'Nouqta b nouqta ie7mel lwad! Allah oumma lakal7amd, vandaag ben ik niet de enige,' roept de oude man glimlachend. Bij het betreden van de gebedsruimte merkt hij dat er toch niemand is. Verbaasd en vol ongeloof vervloekt hij de duivel een aantal maal en begint zijn gebed. Nadat hij zijn laatste 'asalaam a3laykoum' uit heeft gesproken hoor hij van achteren in eentonig gezang 'asalaam a3laykoum, asalaam a3laykoum' klinken... Bang als hij is kijkt hij snel om zich heen. Niemand. Met het angstzweet op zijn voorhoofd loopt hij door de lege ruimte maar hij ziet werkelijk niemand. Toch voelt hij de aanwezigheid van iets of iemand in de moskee. In het midden van de ruimte hoort hij zacht geroezemoes dat steeds luider klinkt. Het zijn de verzen van 'ayaat al koersi' die worden voorgedragen. Maar door wie? Hij wordt bang en wil weggaan, maar zijn benen blijven stijf op de grond staan. Opeens hoort hij een zachte stem spreken:

'Wees niet bang, wij zijn reine dienaren zoals u.'
'Wees niet bang, wij zijn hier voor u namens God, zoals u hier bent voor onze Heer.'
'Als u bidt, weet dan dat u nooit alleen bidt. Ook al bent u alleen.'
'Als u de gebedsgroet uitspreekt, weet dan dat u altijd wordt teruggegroet.'

'God, de Enige, de Vredelievende, de Barmhartige, de Rechtvaardige, verlos deze dienaar van zijn pijn. God, verlos deze broeder van zijn pijn.'
'Het derde gedeelte van de nacht is voor aanbidders die Uw Licht zoeken. Het derde gedeelte van de nacht is voor smeekbedes van Uw dienaren.'
'Het derde gedeelte van de nacht is voor verheerlijking van Uw Verhevenheid boven alles en iedereen. U bent alwetend, Heerser der werelden.'
'God, de Enige, de Vredelievende, de Barmhartige, de Rechtvaardige, verlos deze dienaar van zijn pijn.'

Na deze zinnen valt de oude man op de grond en begint zachtjes te huilen. Als hij vragen stelt aan de stem, krijgt hij geen antwoord. Opnieuw hoort hij koranverzen vanuit het midden van de ruimte... Snikkend neemt hij zich voor elke lfjar in de moskee te bidden. Slechts de dood zal hem in de ochtenden die hij nog te leven heeft tegenhouden, om de grond waarop hij loopt getuige te laten zijn van zijn bestemming. Plots ziet hij in een waanvoorstelling zijn zoon Amar de gebedsruimte betreden om naast hem te komen zitten. Het geroezemoes wordt steeds zachter en even later hoort de oude man enkel zijn hart bonken. Op de terugweg naar huis, dwalen vele vragen door zijn hoofd. Zal hij zijn vrouw vertellen over het licht of niet? Zal hij de imam raadplegen over de gebeurtenis in de moskee?

Als de oude man in de buurt van zijn huis staat ziet hij wederom licht in zijn huis branden. Hij opent de voordeur en ziet in de keuken zijn vrouw staan met een betraand gezicht. De glimlach op haar gezicht vertelt hem dat de tranen tranen van vreugde zijn. 'Kijk eens in de huiskamer,' zegt ze zachtjes. Wanneer hij in de woonkamer kijkt ziet hij Amar op de bank slapen. Doorvoeld en vol blijdschap loopt hij naar binnen en gaat in tranen uitbarstend op zijn knieën zitten om zijn zoon te kussen.

'Mijn zoon, ik heb je zo gemist. Als ik ooit iets verkeerds heb gezegd of gedaan, weet dan dat mijn bedoeling altijd goed is geweest.
'God is mijn getuige, mijn zoon. Iets waar ik alleen van dromen kon, is echt! God is groot, God is groot, God is groot.'

De oude man en zijn vrouw hebben Amar heel de ochtend vastgehouden. De familie had een onvergetelijk suikerfeest. Drie dagen later overleed de oude man. Zijn plotselinge dood werd door iedereen in zijn omgeving betreurd. Amar was maandenlang ontroostbaar. Voor veel mensen werd snel duidelijk dat de oude man een grote plaats achter had gelaten. Een eenvoudige, bescheiden en vrome man die iedereen zachtaardig bejegende is heengegaan en laat een vrouw en drie kinderen achter...

In Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle,

Dit zijn de tekenen van Allah. Wij dragen ze u voor naar waarheid.

In een grote stad waren de filosoof Badra en imam Mahdoeb niet alleen naaste buren maar ook elkaars beste vrienden. Op een dag zaten ze beide in de achtertuin en zoals gewoonlijk bespraken ze elkaars gebeurtenissen.
Op een gegeven moment zei Badra: “Imam zoals je weet, twijfel ik aan het bestaande en ik koester twijfels over hun ontstaan. Mogelijk kun jij enig licht werpen in deze duisternis”.
”Laat maar horen, dan kan ik zien of ik een antwoord weet”.
Daarop stelde Badra de volgende drie vragen:
1_ Als God onzichtbaar is, hoe weet je dan dat Hij bestaat?
Als God regeert en voor alles verantwoordelijk is, waarom zou de mens dan gestraft kunnen worden?
3_ Satan is uit vuur geschapen, hoe kan het vuur hem dan pijnigen?
”Wat wil je: abstracte of concrete antwoorden?”
”Liefst concrete”; zei Badra
Mahdoeb zei niets, bukte, raapte een stevige aardkluit van de grond en sloeg er zijn vriend mee op het hoofd. De wond bloedde en er groeide een bult op zijn hoofd. Hij was zo kwaad dat hij besloot om naar de rechter te stappen om een klacht in te dienen wegens mishandeling.
De rechter vroeg aan de Imam: “heb jij Badra geslagen met een aardkluit?”.
”Ja, dat heb ik gedaan”.
”En waarom?”, vroeg de rechter.
”Hij wilde antwoord hebben op zijn drie vragen, en die heb ik hem gegeven. En wel op zijn verzoek, want hij wilde concrete antwoorden!”.
De rechter vroeg aan Badra; “heb jij drie vragen gesteld en een concreet antwoord verlangd?”.
”Ja, dat heb ik maar ik heb hem niet gevraagd om mij te mishandelen!”.

De rechter vroeg aan de Imam, “U zegt dat u met een slag al zijn antwoorden hebt beantwoord, terwijl niemand U om slaag heeftgevraagd!”
“Dan wil ik nu graag weten welke vragen je hebt beantwoord met die harde kluit”.
Hierop antwoordde de Imam, “Deze manier was de enige juiste reactie op zijn stomme vragen”. “Hij zegt, dat ik hem pijn heb gedaan. Ziet hij die pijn, of heeft hij hem gezien?”.
De rechter vroeg Badra of hij de pijn heeft gezien?
“Nee, maar ik heb hem gevoeld !”, antwoordde Badra.
“Dat is het antwoord op de eerste vraag. We hoeven onze God niet te zien, want wij voelen zijn aanwezigheid”.
En de tweede vraag: “als Allah voor alles verantwoordelijk is, waarom beschuldigt Hij dan mij?”. “En omgekeerd: waarom Allah verantwoordelijk stellen voor de ellende die we zelf aanrichten.
Het is juist Zijn wens dat wij ons van de ellende bevrijden. Met andere woorden: wij zijn niet geschapen om te lijden maar om in vrij– en blijheid te leven en wij moeten geen ongewenste problemen over ons heen halen”.
En nu de derde vraag. “Uit aarde is de mens geschapen en met een aardkluit sloeg ik hem. Hoe kan hij dan pijn voelen als aarde, aarde slaat. Zo zal Satan de pijn voelen van het hellevuur”.
”Alles is mij duidelijk geworden”; antwoordde Badra. “Ik trek mijn klacht in”.

Allah ziet alles



Hasan had 3 zoons: Faroeq, Abdoellah en Qasim. Hij hield veel van ze. Hij wilde graag dat ze goede moslims zouden worden. Hasan was zelf een goede moslim. Hij deed zijn best om alle bevelen van Allah te volgen.

Op een dag wilde Hasan zijn 3 zonen testen. Hij gaf ze elk een beetje snoep en zei: “Eet jullie snoep op een plaats waar je denkt dat niemand je kan zien, en als je dat hebt gedaan moet je terugkomen”.

Faroeq nam zijn snoepjes en ging naar zijn kamer. Hij deed zijn kamer van binnen op slot en ging zijn snoepjes opeten, terwijl hij dacht dat niemand hem daar kon zien.

Abdoellah ging naar de kelder van het huis en hij was zeker dat niemand daar was. Hij at zijn snoepjes in het donker.

Qasim dacht steeds over een plek waar hij zijn snoepjes kon eten zonder dat iemand hem kon zien. Hij kon niet zo’n plek bedenken. Elke keer als hij een plek had bedacht, herinnerde hij zich dat Allah hem kon zien. Qasim at zijn snoepjes dus niet op.

Faroeq en Abdoellah gingen terug naar hun vader en vertelden wat ze hadden gedaan. Qasim kwam ook terug en gaf de snoepjes terug aan zijn vader. Hij zei: “Er is geen plaats die geheim is voor Allah, dus ik heb de snoepjes niet opgegeten”.

Hasan was erg blij met Qasim. Hij zei tegen Faroeq en Abdoellah dat ze van hun broer Qasim moesten leren. Hasan zei ook: “Lieve zoons van me, bedenk altijd dat Allah alles weet en dat Hij alles ziet. Hij is altijd met ons. Dus we mogen nooit iets slechts doen, ook niet stiekem!”

Salaamoe Alaikoem broeders en zusters,

Ik wil jullie een waar gebeurd (Allahoe a3laam) verhaal vertellen, waardoor insha Allah iedereen bewuster wordt van keuzes die die maakt.

Er was eens een oude Man die in zichzelf dacht ik ga nu eens een goede moslim worden, dus hoe hij dacht, ging hij hoog in een berg helemaal alleen wonen om alleen Allah swt te aanbidden.
De duivels (shitaans) die probeerden alles en nog wat om hem af te leiden, maar het lukt gewoon niet want die man had een sterke Imaan. De duivels die kregen hem niet van zijn plaats. De duivels die gingen naar de grootse 'duivelkoning' (Ibliss) en zeiden over die man. Ibliss zei ik zal jullie laten zien hoe het echt moet. De Ibliss die vermomde zich ook in een oude man en die kwam bij de man langs. Hij klopte aan en zei: Mag ik aub bij jou komen logeren want ik ben op reis en weet niet waar ik kan slapen? De man met een open hart die zei Marhaba je bent welkom kom binnen mijn vriend. Ze dronken samen thee en baden samen. De volgende dag vroeg de man (Ibliss) weer: zou ik aub nog een dag bij jou kunnen slapen, want ik vind het echt gezellig bij jou. De man die was blij en zei: ik heb zo lang geen bezoek gehad blijf maar tot jij weg wilt gaan. De man (Ibliss) die zei jij bent echt een goede man ik denk doordat jij zo gelovig bent dat jij mensen beter kunt maken met de hulp van Allah er is hier een dochter van de koning die bezeten is door de duivel misschien kun je haar helpen, je zult dan veel worden beloond door de koning. Ondertussen had de Ibliss tegen de andere duivels gezegd: jullie moeten in de dochter gaan en 'bezet' haar lichaam. De Ibliss is naar de koning gegaan en zei: Oh koning, ik ken een hele goede man die goed gelovig is misschien kan hij jou dochter genezen. Die dag ging Ibliss met de koning, dochter, en zijn leger naar de berg om de dochter te laten genezen, maar de Ibliss had de andere duivels gewaarschuwd als de man een Doe'a zegt moeten jullie gelijk uit de lichaam van de dochter van de koning gaan.
De koning klopte aan bij de man en zei: ik heb gehoord dat jij mensen weer beter kunt maken.
De man zei: ik kan het proberen Allah (swt) zou mij misschien helpen. Ibliss zei: De man heeft dagen nodig ga terug Koning met je leger en de volgende dag zal de man jouw dochter brengen. De koning vertrouwde de man en ging terug met zijn leger. Toen de man Doe'a en wat Soera zei gingen de duivels uit haar lichaam. De Ibliss die zei tegen de man: Oh gelovige je bent hier nu jaren in de berg, Allah aan te bidden. Kun je niet 1 keer met de dochter van de koning gaan? Na een tijdje is het Ibliss toch gelukt om de gelovige man over te halen. Dus de man deed het met de dochter van de koning. Na afloop had hij spijt, heel veel spijt. Hij vroeg om raad aan de man (Ibliss) en vroeg wat hij moest doen. De man zei: De koning zal er achter komen en jou vermoorden, vermoord de dochter en begraaf haar hier en zeg tegen de koning dat zij naar huis is gelopen, misschien dat zij is verdwaald. Zo gezegd zo gedaan. Na 2 dagen kwam de koning met zijn leger naar de gelovige man toe en vroeg waar zijn dochter was. De man loog en zei: jouw dochter is gisteren naar huis gelopen. De Ibliss zei: NEEE hij liegt, hij heeft haar vermoord en daar begraven! De koning graafde op de plek die aangewezen werd en daar zag hij zijn dochter liggen. Hij heeft de gelovige man gekruist en zei: dit is je verdiende loon je zult doodgaan en naar de Hel gaan. De koning ging weer weg met zijn leger. De man die daar hing vroeg aan de man (Ibliss) om hem te helpen. De man (Ibliss): zei ik help je alleen als je in plaats van Allahoe Akbar (Allah is de grootste) zegt, zeg je Ibliss Akbar ( Ibliss is de grootste) de man dacht, Ik zeg het ff en dan kan ik Allah swt vergeving vragen en verder gaan met Hem te aanbidden. Zo gezegd zo gedaan, de man zei 'Ibliss Akbar' en de man (Ibliss) heeft hem daar vermoord. De man is direct naar de Hel gegaan, met veel zondes.
1) hij heeft de dochter verkracht
2) hij heeft de dochter vermoord
3) hij heeft tegen de koning gelogen
4) en het ergste, hij zei 'Ibliss Akbar'

4 grote zonden, zoveel jaren Allah aanbidden, heeft ook geen nut aan gehad. Hierbij wil ik zeggen, denk goed na wat je wilt (doen) en houd altijd deze voorbeeld in je hoofd, want de man heeft wel die zondes gepleegd met (denk ik) de gedachten: insha Allah als dit voorbij is ga ik Allah (swth) vergevenis vragen en Hem extra aanbidden, (maar ondertussen ging hij gewoon nog door met de zonden om zo gauw van de problemen af te zijn), maar daar kan het dan te laat voor zijn, want je weet nooit wanneer jij dood gaat.

Dus denk goed na wat je wilt doen en je moet niet denken van oh later word ik een goede moslim, want misschien leef je niet meer en dan heb je ook een grote probleem. Realiseer je dat de Dag Des Oordeels bijna zover is.

Ya moqaliboel qoloeb tabiet qoloebena 3alaa dienek,

Wa alaikoem Salaam wa rahmatoelahie wa barakatoeh

Hebben jullie ooit zo'n vriend gehad ?

Hij dacht steeds na. Hij zweeg meer dan hij sprak. Hij sprak nooit zomaar. Wanneer hij sprak, gebruikte hij nooit te veel of te weinig woorden.

Hij werd nooit kwaad omwille van wereldlijke aangelegenheden, noch omwille van persoonlijke zaken. Hij dacht nooit aan wraak nemen. Hij sprak nooit kwaad. Hij was van nature vergevingsgezind.

Niet alleen vergaf hij zijn vijanden, maar hij respecteerde en waardeerde hen tevens.

* Hij onthield zich van 3 dingen:

Hij discussieerde met niemand, hij sprak nooit veel, hij hield zich niet bezig met nutteloze dingen.

Hij brak nooit de hoop van hen die hoopten. Hij uitte nooit openlijk zijn afkeur.

Hij berispte niemand, noch in het bijzijn van die persoon, noch in diens afwezigheid. Hij onderzocht nooit de fouten van anderen. Hij luisterde zo aandachtig naar diegene die het laatst sprak, alsof deze de eerste was die het woord voerde.

Wanneer men lachte om iets, lachte hij mee en wanneer men zich verwonderde over iets, verwonderde hij zich mee.

Hij weigerde om lofbetuigingen aan zijn adres te aanvaarden, indien deze niet op waarheid berustten. Hij was steeds vastberaden en charismatisch. Wanneer hij sprak, luisterde iedereen. Zijn woorden waren zo helder en zo betoverend als parels en diamanten.

Wanneer hij een wandeling maakte met anderen, liep hij altijd in de achterhoede. Zijn stappen waren levendig en vastberaden. Hij wankelde niet bij het lopen. Zijn passen waren groot en krachtig. Hij boog zich een klein beetje naar voor, alsof hij een helling afdaalde. Hij liep rustig, met grote zelfzekerheid en harmonie.

Hij weigerde niemand die hem om hulp vroeg. Ooit had hij een vriend die jonger was dan hem bij diens schouders vastgepakt en gezegd: " wees nederig en bescheiden, zoals een reiziger".

Hij had steeds een rustige en glimlachende uitstraling. Hij gebruikte zelfs geen slechte woorden, hoewel die in het dagelijks taalgebruik van zijn tijd ingeburgerd waren. Zelfs op zeer woelige en stressvolle momenten bleef hij beleefd en verhief hij zijn stem niet.

Hij at samen met de armste mensen. Men kon hem zelfs niet onderscheiden van hen. Hij at wat hij kreeg. Hij maakte geen onderscheid. Hij droeg besheiden en onopvallende kledij. Hij onthield zich van opschepperij en van pracht en praal.

Hij wendde nooit zijn hoofd af wanneer hij sprak of aangesproken werd. Hij zat nooit op een geprivilegieerde plaats.

Wanneer hij zijn huis verliet, zei hij: "God, behoed mij ervoor de juiste weg te verlaten of gedwongen worden te verlaten, behoed mij ervoor onrecht aan te doen en aan onrecht te worden blootgesteld, behoed mij ervoor onrespectvol te zijn en onrespectvol behandeld te worden."
Hij was geen gewone mens, maar hij leefde wel als een gewone mens.


Hij was de profeet...."Mohammed"!!!!!

De dag in de graf, koud en eenzaam!?

Gewassen en naakt onder een symbolische wit doek wordt je gedragen van de Moskee naar je graf.
De hele tocht lang zullen de aanwezigen de (shahadaat) blijven oproepen.
Eenmaal aangekomen bij jouw graf zullen alle aanwezigen zwijgen en een iemand zal nog een paar (Ayat) uit de heilige Quran reciteren, en gezamelijk zullen zij om jouw vergiffenis aan Allah vragen
Schep voor schep zal er zand van het grond waarvan je bent gemaakt door de Schepper op je gegooid worden.

Langzaam zal je verdwijnen onder de grond met niets anders dan je daden, op de achtergrond horend wegsleurende voetstappen...
Plots voel je je weer levend en wil je opstaan en stoot je je hoofd tegen de grond, telleurstellend besef je dat het te laat is...
Je denkt bij jezelf waarom heb ik niet nagedacht over deze dag, en waarom heb ik me zelf niet voorbereidt op deze eenzame dag.....
die nog lang niet afgelopen is.........

Daar komen ze dan de 2 engelen van allah Monkir en Monakir, deze 2 engelen zullen jou 3 vragen stellen die je in de praktijk makkelijk zou kunnen beantwoorden.
Maar nee hoor op deze dag zullen deze antwoorden uit je hart moeten komen, en owee als je een van deze fout beantwoordt. Zij zullen jou hiervoor straffen met een knuppel waarin alle kracht van het universum zit, en daarmee slaan. Zo hard dat je kilometers dieper de grond inzakt...
En de aarde zal jou dan vragen waarom je deze daden op haar rug hebt gezondigd.
Na deze afstraffing zal jouw graf krimpen en krimpen todat je helemaal geen ruimte hebt om te bewegen, hierbij zal elke dood begraven persoon een metgezel krijgen in zijn graf.
Als jij goed ben geweest zal deze metgezel heel lichtvol zijn, en zal schijnen met (Nor).... Hierbij krijg jij een beeld van de entree van het Paradijs te zien. MAAR ben jij SLECHT geweest dan zal jij een onvoortstelbaar vuile, vieze, lelijke, onuitstaanbare, exotische, uitheemse wezen met jou in de graf krijgen die jouw zal treiteren met vele scherpen voorwerpen, kortom heel afschuwlijk.......
Samen met dit wezen zal jij een beeld voor je krijgen naar een plek in HEL........
Al schreewend en huilend moet jij wachten op de Dag des Oordeels, wachtend op de vonnis van Allah swt.

Is deze dag aangebroken dan zullen wij allemaal rijzen vanuit de grond waarbij sommige van ons zullen lijden in de graf....
Allemaal gelijk en even oud zullen wij zonder kleding of enig beschermend voorwerp wachten tot Allah swt zal dalen met zijn (Arsch) macht en troon....
Allah zal ons een vraag stellen, Ik ben de koning en waar zijn de andere koningen....
Allemaal, ik jij en Bush Pamela anderson wij zullen allemaal met open monden zwijgen en kijken naar deze wonderbaarlijke vertoning....
God zal de zon laten dalen tot ongeveer 1 potlood boven ons, de bergen worden zand het water wordt vuur...
alles zal worden verwoest door de hitte, de goede moslims en moemin zullen een beschermend kap over zich heen krijgen, de andere gelovigen zullen verdrinken in hun eigen zweet...
keer op keer want de echte dood is voorbij....

Wij vragen Allah om vergiffenis en flikken alles daarna weer nog een keer, dat is spelen met de God allemachtig.
Dit is ten strengste verboden, veel van onze broedres en zusters vooral weten dit nog niet, Vergeet niet : Wij komen van Allah en tot Hem is onze terugkeer.



Wees in de wereld alsof je een vreemdeling
of reiziger bent...
Als het avond word verwacht dan niet dat het weer ochtend wordt...
En als het ochtend word verwacht dan niet dat het weer avond word... Gebruik je gezondheid voordat je ziek bent en je leven voordat je ziek bent en je leven voordat je dood gaat.

Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

Daar aangekomen zien ze veel bezoekers in de wacht ruimte. Ze lachen zich een breuk om de mensen hun verzoeken. Beide shaytans vertellen leugens in de oren van de waarzegger, en die laat de mensen nog meer dwalen.
De shaytan met het kroontje vraagt opeens aan de ander “Wanneer is de laatste keer dat je werd achtervolgt door een vuur vlam?” De ander antwoord “Oh laatst nog, ik wilde afluisteren wat er gezegd werd tussen hemel en aarde en toen zag ik een onwijs grote engel die een vuurbal naar me toe schoot. Ik ben nog nooit zo bang geweest! Grappig hé, dat de mensen op aarde denken dat het een vallende ster is en dat sommigen dan nog wensen doen ook! Hahaha!”
De shaytan met kroontje krijgt honger en ze gaan samen de wachtkamer in. Daar zit iemand met zijn linkerhand te eten. De shaytans eten met diegene mee en vullen er lekker hun buikje mee.

Ze praten een poosje over hun projecten. De shaytan kent een jongen die drugs handelt en erover denkt om te stoppen. De andere shaytan zegt “Je moet ze pakken met armoede. Zeg dat hij arm word als hij stopt, dat doe ik altijd. Laatst ook weer, een jongen werkte in een club aan de bar. Hij hoorde van iemand dat het niet goed was en wilde er mee stoppen, maar ik maakte hem zo gek met armoede, en dat het werk was en dat werken goed was en zo, tot hij besloot er te blijven werken. Oh alcohol is zo gruwelijk slecht. Als iemand drinkt is het echt feest, dan treed zijn imaan uit zijn lichaam en dan weet hij niet meer wat goed of slecht is!”

Ze nemen afscheid van elkaar. De shaytan met het kroontje gaat proberen mensen van het avondgebed af te houden door ze zo moe te maken dat ze het over willen slaan. De shaytan met het kroontje denkt opeens na over een jongen die geld wil geven aan een goed doel. Shaytan wil de tip van zijn vriend nu in de praktijk brengen. Hij sprint naar die jongen die nog een beetje twijfelt over het bedrag wat hij op de acceptgiro van islamic relief wil schrijven en fluistert hem in “Je bent nog een student, je hebt niet zo veel geld, en je hebt al een hele tijd geen nieuwe schoenen meer gekocht. Als je gaat werken laten kan je wel geld geven maar nu niet!” De jongen verscheurt de acceptgiro en de shaytan is helemaal blij! Hij sprint naar de andere shaytan en bedankt hem voor de tip! Hij zegt ook “Als hij wel de acceptgiro had ingevuld dan zou hij dat geld teruggekregen hebben op een andere manier, of in hasanaat, maar wij moeten ze laten dwalen. Stel je voor dat hij wel geld had gegeven dan was een zonde uitgewist of had hij een extra punt erbij, en dan was hij dichterbij het paradijs en verder van de hel!” De shaytan met het kroontje bedacht opeens dat hij nog iemand van het avondgebed moest weerhouden. Hij trok een sprintje maar zag dat hij al te laat was, het gebed was al voltooid. Hij baalde als een stekker. Toen de man de Qur'an op wilde pakken fluisterde de shaytan hem in “Je moet slapen joh, je kan de Qur'an ook morgen nog lezen” maar de man zei voor het reciteren “a'oedzoe billahi mina shaytan irajiem” en de shaytan kreeg echt overal pijn. Hij ging gauw een eindje verderop staan. Shaytan kon het niet uitstaan dat de man Qur'an reciteerde, hij kon niet meer dichtbij komen wat hij ook probeerde. Toen kwam de man bij een aya waarin je sudjud moet doen, de shaytan hoopte dat hij het niet zou doen maar toen de man meteen na de sudjud aya ging knielen werd de shaytan helemaal gek. Hij ging huilen en zei “Dan, toen Allah mij vroeg om te knielen voor Adam weigerde ik en deze man moet knielen voor Allah en weigert niet!” Huilend ging hij weg!

Op zoek naar slachtoffers loopt hij door de straat en gaat een kamer binnen. Hij ziet een jongen in bed liggen die voor het slapen gaan geen woedoe heeft gedaan en geen dou’a heeft gezegd en geen surah heeft gereciteerd. Shaytan denkt 'Ik ga zijn ziel pakken en laat hem dwalen in een nachtmerrie!' De jongen zijn ziel is in angst, zijn ademhaling is onregelmatig van zijn droom, en de shaytan ligt dubbel van het lachen. De jongen heeft de gehele nacht last van nachtmerries, de ene na de andere. Hij word niet wakker voor het Fajr gebed en de shaytan begint in zijn oor te plassen. De shaytan lacht keihard en zegt “Ik ben manneke pis, en ik pis in de oren van degenen die niet opstaan voor het ochtendgebed. Ik ben manneke pis en ik gebruik de oren als toilet, blijf maar lekker in je bed.” De jongen staat vermoeid en kapot op en begint te gapen zonder zijn hand voor zijn mond te doen en maakt daar geluid bij. De shaytan moet keihard lachen om het geluid. Shaytan heeft wel zin om bij hem te blijven. De jongen loopt naar de keuken en begint te eten zonder Bismillah te zeggen. Shaytan eet lekker mee. De jongen denkt na over het sollicitatie gesprek wat hij straks heeft. De shaytan fluistert hem in “Nee joh, deze baan is veel te min voor je, blijf lekker chillen. Werken kan altijd nog.” De jongen besluit niet naar het sollicitatiegesprek te gaan en gaat in plaats daarvan met een vriend de stad in. De shaytan is blij dat hij vrienden heeft van dat soort, want die helpen elkaar in het dwalen.

Shaytan kwam een mede shaytan tegen die net terugkwam van Iblies, die zijn troon boven het water heeft. Die shaytan zei “Iblies heeft gezegd dat er iemand is die over ons schrijft, en die dit doorstuurt via de mail. Hij zei dat we diegene moeten stoppen en dat we hem moeten toefluisteren dat het niet goed is!” En eerlijk waar, ik hoorde zo'n stemmetje dat zei “Wat je nu doet is niet goed, je praat over een onzichtbare wereld waar je geen weet van hebt” Maar die verhaal is gebaseerd op vele overleveringen, hadith en Qur'an verzen.

De roze jongeling

Men zegt dat er eens een jongeman leefde, wiens moeder haar hele leven aan hem had gewijd, omdat zijn vader vroeg was gestorven. Hij wist dat zijn vader een rijk man was geweest en een vermogen bezeten had. Maar de oude vrouw bewaarde dat vermogen in een kist achter slot en grendel en had de sleutel om haar nek hangen. Toen haar zoon de leeftijd van een man had bereikt, huwelijkte ze hem uit en de jonge vrouw kwam bij hem. Steeds weer kreeg ze een kind, elk jaar opnieuw. Er waren nog maar zeven, acht jaar voorbijgegaan, of hij had al acht kinderen.

Ze werden achtervolgd door armoede en werden armer en armer, tot ze bijna van de honger stierven. Ze verkochten de stromat - Allah sta ons bij - ze verkochten de matras, tot er niets meer over was. Toen ging hij naar een vriend, ging zijn winkel binnen en sprak tot hem: "Beste buurman, ik wil je vertellen over mijn vrouw en mijn moeder. Bij Allah, ik weet dat mijn vader veel geld had. Mijn vader was erg rijk, hij was parfumhandelaar, had een drukke zaak en bracht al het geld mee naar huis. Toen hij stierf heeft mijn moeder het genomen. Een paar dagen geleden is een van mijn kinderen gestorven. Ik wilde hem een paar druppels suikerwater geven, maar ze wilde het ons niet geven. Ik ben de buurt afgelopen om wat suiker, maar men zei dat er geen suiker was. Wat moet ik doen? Beste man, ik moest naar je toe komen." De buurman stelde hem voor: "Zeg je moeder: ik wil je uithuwelijken." - "De hemel beware me. Wat bedoel je?" vroeg hij. "Mijn moeder is toch al tachtig jaar." - "Zeg het haar," herhaalde de koopman, "en je zult zien dat ze het geld tevoorschijn haalt." Hij antwoordde: "Beste vriend, mijn moeder is een oude vrouw, die de hele dag op haar bidkleedje doorbrengt."

Toen hij thuis kwam, zag hij haar zitten, krom met een bochel op haar rug en een doek om haar hoofd, een oude vrouw die aan het bidden is, een tachtigjarige. Hij sprak tot haar: "Moeder, ik wil je een verhaal vertellen, maar bij Allah, ik schaam me ervoor je het te vertellen." Ze sprak: "Maar lieve zoon, waarom zou jij je schamen? Daar is toch geen reden voor, mijn beste! Spreek op, lieve zoon! Mag iemand dan iets voor zijn moeder verzwijgen?"

Hij zei: "Lieve moeder, er is een man uit Aleppo gekomen, die eens een grote familie had. Die werd getroffen door de pest; de vrouw en de kinderen stierven, zijn hele familie stierf. In zijn verdriet heeft hij de deuren van zijn huis vergrendeld, zijn voorraadkamers afgesloten en is hier naar toe gekomen. Hij zoekt onderdak in de stadswijken. Ik heb met hem het avondgebed gedaan. Lieve moeder, ik heb medelijden met hem, omdat hij niemand heeft." Ze zei: "Maar mijn zoon, breng hem toch hier!" De zoon vervolgde: "Hij zoekt bij wijze van spreken een braaf meisje dat voor hem zorgt, al het goeds voor hem wil en bij hem komt als hij 's nachts slaapt. Moeder, ik weet niet over wie ik hem moet vertellen. Misschien kan ik hem over jou vertellen, lieve moeder." Ze sprak: "Maar mijn zoon! Moet ik op mijn leeftijd, aan het eind van mijn leven, nog een bruidegom nemen?" Hij antwoordde: "Ja, lieve moeder, er staat je niets in de weg. Wat is er voor bezwaar tegen?" Ze sprak: "Mijn beste, bij Allah, ik schaam me alleen al bij de gedachte." Hij antwoordde: "Je hoeft je echt niet te schamen." En zij sprak: "Moge Allah je weg effenen. Moge hij je weg groen en voorspoedig maken, mijn zoon! Moge er uit de aarde bronnen voor je gaan stromen en uit de hemel de zegen op je neerdalen! Voorwaar, je zult Allah je hele leven lang welgevallig zijn. Ga, mijn zoon! Je zult voor je goede daad voor een arme man beloond worden. Moge dat een geoorloofde zaak dienen. Het is goed! Het is geoorloofd! Neem hem maar mee." - "Tot morgen," zei hij. Hij stond vroeg op en sprak: "En moeder, moeten wij hem wel halen, terwijl wij in ons huis geen stromat, pan, een stuk brood of wat suiker hebben om voor hem een glas limonade te maken?" - "Wacht, mijn zoon, wacht," zei ze, "laat ik eens kijken of ik misschien nog een paar centen heb." Ze liep naar de kist, deed hem open en haalde, vier, vijf gouden ponden uit een kous. Ze sprak: "Haal een stromat, een tapijt, meel en brood en nodig hem uit." Hij antwoordde: "Laten we hem eerst vanavond maar eens laten komen. Kom bij ons, laat je wat aan hem zien. Hul je daarbij in je gebedskleed!" Ze zei: "Ja goed, moge jij je moeder overleven, lieve Muhammad! Moge er uit de aarde bronnen voor je gaan stromen en er uit de hemel zegen op je neerdalen. Moge Allah je kracht en hulp geven, Muhammad. Moge Allah je een lang leven en een groot vermogen schenken. Mijn beste, er is niemand zoals jij, Muhammad!"

De vrouw stond op. Hij haalde twee, drie pond pompoenen en aubergines, hij haalde twee, drie kilo rijst en een kilo vlees, hij haalde een stromat en kussens, en hij haalde voor zijn vrouw meel om te bakken, ongeveer drie, vier pond. Zijn vrouw wist van vreugde niet hoe ze het had: "Moge je Allah plezieren, schoonmoeder, moge je hem plezieren. Het is jouw wil dat Allah je deze goede man heeft gezonden!" De zoon sprak: "O moeder, hij is zo rijk! Hij is zo rijk dat je zult zeggen: "Genoeg." Ze zei: "Moge Allah je bij staan, mijn zoon, moge jij je moeder overleven."

Hij spreidde matrassen en tapijten uit, en ze bereidde alles voor om hem te ontvangen. Hij zou 's avonds komen en bij hen blijven eten. Er was nog geen huwelijksovereenkomst, hij zou alleen komen om de avond bij hen door te brengen, zodat zij hem een beetje leerden kennen. De zoon ging naar zijn buurman en zei hem: "Beste buurman, kom mee! Je hebt ons in deze zaak verwikkeld, help ons nu om die verder af te wikkelen." Hij was een man van middelmatige lengte en zeventig jaar oud, een met een tulband gesierde, ernstige man, een mekkaganger.

Hij kwam en klopte aan de deur. Ze deed juist het gebed bij zonsondergang. Ze hadden de kussens voor de dag gehaald en op de grond uitgespreid. Ze sprak tot de vrouw van haar zoon: "Schoondochter, oogappel van je schoonmoeder, haal wat make-up voor mij." Ze maakte haar gezicht op - o wat werd het mooi. "Breng mijn hoofddoek!" Ze deed de hoofddoek en een gordel om, maakte zich mooi, legde de gebedsdoek om haar schouders en ging zitten. Ze lieten de buurman in het midden plaatsnemen, terwijl haar zoon aan de ene kant en zij in de andere hoek ging zitten.

Alles was voorbereid om geld van haar los te krijgen. De moeder sprak: "Muhammad, Allah moge je vruchtbaar maken, jij en je kinderen. Moge Allah de aarde die je in je handen neemt in goud veranderen! Muhammad, er is niemand zoals jij, mijn beste!" En ze vleide ook de man: "Mijn beste, zoals jij is er niet een! Mijn beste je bent een goede man! Wat heeft Allah je naar goede mensen gebracht! De goede komt naar de goeden. O, mijn oogappel, mijn beste, moge jullie Allah welgevallen. Moge Allah eensgezindheid scheppen tussen jou en mijn zoon! Mijn beste, ik heb hier ook een schoondochter zonder weerga. We behoeden haar als onze oogappels." Hij sprak: "Zeker, zeker, laten we het beste ervan hopen. Mijn beste, we vertrouwen op Allah, we vertrouwen op Allah!"

Omdat de huwelijksovereenkomst de volgende dag opgesteld zou worden, accepteerde hij intussen haar toestemming. Er stond niets op schrift, alles bestond uit louter leugens. Hij zou de volgende avond weer terugkomen. De zoon sprak: "Kom, breng de avond bij ons door, mijn beste!" Hij stemde ermee in en ging naar huis. De roep voor het avondgebed weerklonk. De oude vrouw vroeg: "Wanneer komt hij? Hij komt om 7 uur, om half negen."

Tot haar schoondochter sprak zij: "Jij oogappel van je schoonmoeder, doe de kist open. Daarin ligt een zijden laken van je schoonvader. Ik heb het al heel lang bewaard voor mijn dood. Haal het eruit! Oogappel van je schoonmoeder, spreid alle matrassen uit!" Ze spreidde ze uit. De vrouw was krom. Ze hield zich vast aan het bed en sleepte zich naar de kist. Van haar halsband haalde ze een sleutel af, die een handbreedte lang was en opende daarmee de kist - je kunt je niet voorstellen hoeveel schatten ze daar wel niet had! Ze nam er een hoed suiker uit, die zóó groot was. Twee dagen tevoren was haar kleinkind gestorven en ze had tevergeefs naar wat suiker gezocht. Vroeger had men suikerhoeden als een steen, waarop men met een stuk ijzer sloeg, tot ze verbrokkelden. Ze haalde nu zo'n suikerhoed tevoorschijn en sprak tot haar schoondochter: "Als de man komt, maak dan een glas limonade voor hem, oogappel van je schoonmoeder. Moge jij en je man Allah behagen! Er is - bij Allah - niemand zoals jij en je man!"

Toen de buurman binnenkwam, was de zoon erg blij en hij sprak tot hem: "Kom, rond vanavond de zaak af, beste vriend. Moge Allah je goede tijden brengen!" De man ging op de drempel van de ingang zitten en de oude vrouw sprak tot hem: "Doe de deur dicht, mijn beste. Zeg eens, hoe heet je?" - "Ik heet Muhammad," antwoordde hij. Ze sprak: "O, mijn twee Muhammads! Moge Allah de Muhammads hun leven lang zegenen. Maar mijn beste, kom toch binnen. Bij Allah, je maakt mijn hart bedroefd." Ze bleef op het bed zitten, een oude, kromme vrouw, die niet kon opstaan. "Mijn beste, kom toch binnen," herhaalde ze. En hij antwoordde: "Ja, ik kom eraan."

Haar zoon ging met zijn vrouw naar zijn kamer, maar daar zaten ze te luisteren. De buurman sprak: "Ik wil... maar... Umm Muhammad, er is vanavond iets dat me bedroefd maakt. Toen ik hier naar toe kwam, kreeg ik net een wissel die ik moet betalen. Het zijn in feite twee wissels, de een meer dan 250 gouden pond en de ander meer dan 450 gouden pond. En op het moment heb ik niets. Ik zal naar Aleppo reizen en wat tegoeden te gelde maken. Ik moet.. ik heb daar in Aleppo een vermogen, goed opgeslagen, in winkels achter slot en grendel bewaard. Maar nu heb ik net die wissel gekregen en er stond: "Betalen of in arrest?" Moet ik nu worden gearresteerd, terwijl ik vanavond het huwelijk met je heb gesloten?" Ze sprak: "Doe de deur dicht, zodat mijn zoon niets kan horen en kom mee." Hij deed de deur dicht. Toen deed ze haar kist open, haalde de kous eruit en telde en telde. Ze telde 700 gouden ponden uit en zei: "Hier, laat ze niet zien! Bind ze in een zakdoek. Ga meteen die wissels betalen. Maar blijf niet lang weg!" - "Nee," antwoordde hij en vervolgde: "Ik zal je mijn hele vermogen geven en je spoedig, zo Allah dat wil, naar Aleppo brengen." Zij sprak: "Ja, ga nu. Er is niemand zoals jij!"

De man ging zijns weegs. Toen hij het huis uitging, volgde de zoon hem. "En?" vroeg hij, en de buurman gaf hem het geld met de woorden: "Hier, beste vriend, neem het. Allah staat er borg voor, ik weet niet hoeveel het is. Neem het!" Hij kreeg een zakdoek vol ponden - bedenk, mijn vriend, in die moeilijke tijden was een zakdoek vol goudstukken uniek. De zoon sprak: "Beste vriend, moge Allah je met een lang leven zegenen! Je hebt me een grote dienst bewezen! De luizen en wormen hadden mij - bij Allah - bijna opgevreten. Ik en mijn kinderen waren bijna dood van de honger." De buurman antwoordde: "Ja goed, ik hoop er het beste van."

De zoon ging naar binnen naar zijn kamer en viel in slaap. Zijn moeder vermoedde niet dat hij het geld had gekregen. Ze lag in haar kamer en wierp zich in haar bed onrustig van de ene zij op de andere. Het werd, negen, tien, elf, twaalf uur; de klok sloeg één. Toen vroeg ze aan haar zoon: "Muhammad, moge jij je moeder overleven, slaap je?" - "Wat is er moeder?" antwoordde hij.

Ze sprak: "Mijn beste, de man is weggegaan, ik weet niet waarheen. Hij zou gauw terugkomen." Ze zei niet tegen hem: "Hij is weggegaan om een wissel te betalen." Ze zei alleen: "Hij is weggegaan, ik weet niet waarheen." Hij stelde haar gerust: "Lieve moeder, hij heeft het druk en veel af te handelen; hij zal vast gauw komen. Ga toch slapen, moedertje!" Ze viel in slaap. Het werd twee uur. Daar sprak zij: "Muhammad, mijn beste, het is een vreemdeling. Zou hij niet verdwalen? Moge jij je moeder overleven! Sta op en ga hem zoeken."

Hij antwoordde: "Ga toch slapen, moedertje. Het is een man die veel te doen heeft. Hij zal vast gauw komen." Ze was een poosje rustig, en riep toen nog eens: "Muhammad, mijn zoon, sta op! Let op of hij niet komt, mijn beste!" Hij antwoordde: "Lieve moeder, hoe kan hij nu zo snel komen? Hij komt vast pas tegen de ochtend." Ze zweeg.

De tweede oproep tot het gebed weerklonk: "O gij die bidt!" Toen zei ze: "Sta op mijn zoon, laten we hem gaan zoeken!" Hij vroeg haar: "Wil je meegaan, moedertje?" - "Ja, ik ga mee. Kom!" antwoordde zij. "Kun je dan lopen?" vroeg hij. "Nee, dat kan ik niet," zei ze, "maar laat me op je rug zitten." Hij nam haar op zijn rug; haar ene heen bengelde rechts en het andere links, en zo liep hij voort. Ze beval: "Roep!" - "Wat moet ik roepen? En waar moet ik beginnen te roepen, moedertje?" Ze sprak: "Begin in de straat Aboe l-Fida. Loop vanaf hier langzaam naar beneden naar de stad en roep: "Wie heeft een roze jongeling gezien met een groene tulband, de bruidegom van één nacht, die de vreugde van het huwelijk niet smaakte? O weh, o weh!"

Hij riep zoals zij dat had gevraagd en na iedere roep klaagde zij: "O weh, o weh, o weh!" Hij liep maar door en riep maar, tot ze aan een schoepenrad kwamen - ik weet niet of jullie dat rad kennen; hoe moet ik dat weten? Toen ze bij het schoepenrad kwamen, waar een brede kade is, had de buurman juist het ochtendgebed verricht en hij kwam uit de moskee. Het was nog niet licht, en hij vroeg aan de zoon, die langskwam: "Waar ga je heen?" - "Beste vriend," antwoordde die hem, "je bent weggegaan en hebt haar in de steek gelaten. Ze heeft de hele nacht niet kunnen slapen. Help ons om een uitweg te vinden." Hij sprak tot haar: "Zo, zo, waar wil je dan heen, Umm Muhammad?" Ze sprak tot hem: "Mijn beste, ik kon niet meer slapen. Ik was bezorgd om je. Je bent een vreemdeling, die de stad niet kent." - "Nee, nee, dat is niets," antwoordde hij. "Hier zijn we dan. Til haar van je rug af, Muhammad! Zet haar op de rand van het rad. In naam van de barmhartige ontfermer, wat heb je, Umm Muhammad? Heb ik je niet gezegd dat ik de wissel moest betalen?" Ze zei: "Allah moge je bijstaan! Het is goed, laten we even uitrusten."

O, mijn vrienden, wat was ze moe, die oude vrouw! Hij pakte haar van voren vast, duwde haar in het kanaal en sprak: "Moge Allah jouw leven en het leven van jouw leven afsnijden! Moge je getroffen worden door een zwart onheil! Verdwijn uit mijn ogen in dat kanaal! En jij, maak dat je thuis komt!" De zoon riep: "Nee, nee, bij Allah, je gooit mijn moeder in de Orontes!" De buurman sprak: "Moge Allah jouw leven met dat van je moeder afsnijden!"

* * * EINDE * * *

Profeet Ibrahim deel 1


In een stad, heel lang geleden, leefde eens een beroemde man die Azar heette. Hij was beroemd, omdat hij beelden van afgoden verkocht.
Azar had een zoon die Ibrahiem heette, die heel intelligent was. Ibrahiem zag dat de mensen altijd voor de afgoden bogen. Hij wist dat deze beelden van steen gemaakt waren en niet konden spreken of horen.
Ibrahiem zei altijd; Vader waarom aanbidt U deze afgoden?Waarom buigt U voor hen?
Azar werd boos en begreep niet, wat al deze vragen betekenen. Ibrahiem probeerde de mensen dezelfde raad te geven, maar ze werden boos en begrepen niet wat hij bedoelde.
Ibrahiem zei; Ik zal de afgodsbeelden kapot slaan als de mensen weg zijn.
Dan zullen ze mij wel begrijpen.
Toen de dag van de feest kwam en Ibrahiem´s vader klaar was om te vertrekken, vroeg hij aan zijn zoon; Waarom ga je niet met ons mee?
Ibrahiem antwoordde; ik voel me niet goed. Toen ging hij naar het enorme gebouw, waar de afgoden stonden en sprak tegen hen; hoe komt het dat jullie niet spreken? Hoe komt het dat jullie niet horen? Er is voedsel en drinken hier waarom drinken en eten jullie niet?
De afgoden bleven stil, omdat ze van steen waren. Toen de beelden bleven zwijgen werd Ibrahiem kwaad en hij pakte een bijl.
Hij viel de afgodsbeelden aan en sloeg ze allemaal kapot behalve 1. De grootste afgod liet hij staan en hing de bijl om zijn nek.
De mensen kwamen terug en gingen naar het gebouw, waar de afgodsbeelden stonden.
Ze wilde vooral deze dag voor hen buigen omdat het feest was.
Ze stonden versteld toen ze al die kapotte beelden zagen. Ze begonnen luid
te schreeuwen; Wie heeft dit gedaan? Ze hoorde een jonge man over hen
spreken, hij heet Ibrahiem.
Toen Ibrahiem voor hen gebracht werd zeiden ze; heb jij dit soms gedaan?
Hij antwoordde kalm; Nee deze grootste van hen heeft het gedaan. Vraagt het maar aan hen als zij kunnen spreken.
De mensen wisten dat de afgoden van steen waren gemaakt en dus niet konden praten of horen.
Ze zeiden tegen Ibrahiem; je weet dat ze niet kunnen spreken of horen.
Daarop vroeg hij hen; hou kunnen jullie die dan aanbidden als jullie weten
dat ze niet kunnen horen en praten?
De mensen bleven even stil als de afgoden en keken beschaamd.
De mensen kwamen bij elkaar en zeiden; wat zullen wij doen? Ibrahiem heeft onze beelden gebroken en de goden vernederd. Hoe zullen wij hem straffen?
Zij besloten om hem te verbranden en staken het vuur aan, daarna gooiden ze hem erin.
Maar Allah hielp Ibrahiem.
Het vuur werd koel en onschadelijk voor Ibrahiem.
Zo zagen de mensen Ibrahiem zonder ook maar een schrammetje. Ze waren
versteld en verbaasd.
Die nacht zag Ibrahiem en ster en zei; Dit is mijn Heer. Toen de ster onderging, riep Ibrahiem uit: Nee, dat is niet mijn Heer. Ibrahiem zag de maan en zei: Dit is mijn Heer. Toen de maan onderging, riep Ibrahiem uit;
Nee dat is niet mijn Heer. Toen de zon opkwam zei Hij; dit is mijn Heer,
want dit is de grootste.
Toen de zon onderging, riep Ibrahiem uit: Nee dat is niet mijn Heer. Allah is mijn Heer, Hij leeft altijd en gaat niet dood. Het licht van Allah
schijnt altijd en wordt nooit zwakker of gaat onder. Allah is de Almachtige, niets kan hem overwinnen.
Het licht van de sterren is zwak, de morgen overwint haar. Het licht van de maan is zwak, de zon overwint haar. Het licht van de zon is zwak, de nacht
overwint haar en de wolken. Niemand kan mij helpen omdat deze zwak zijn.
Alleen Allah kan mij helpen.
Zo leidde Allah Ibrahiem en maakte hem tot profeet en Zijn Beste Vriend.
Allah gebood hem zijn mensen aan te spreken en hen te vertellen, dat ze geen afgoden mochten aanbidden.
Een grote koning heerste over die stad, als een wrede tiran. De mensen moesten voor hem buigen en toen hij hoorde dat Ibrahiem alleen voor Allah boog en voor niemand anders wilde buigen werd hij kwaad en liet hem halen.
De koning vroeg: wie is jouw Heer? Ibrahiem antwoordde; Mijn heer is Allah.
De koning vroeg; Wie is Allah, Ibrahiem? Ibrahiem zei; Mijn heer is Allah,
Hij geeft leven en doet sterven.
De koning zei; ik geef leven en doe sterven. Toen werd er een man voor de koning gebracht en deze liet hem doden. Toen werd er een andere man gebracht
en deze liet hij leven.
Hij zei tegen de koning; Allah laat de zon opgaan vanuit het oosten. Doet u haar van het westen opgaan. De koning was in de war en zweeg. Hij voelde zich beschaamd.
Ibrahiems volk was boos geworden. De koning en zelfs zijn vader was boos geworden.

Profeet Ibrahim deel 2

Ibrahiem besloot om naar een ander land te gaan, waar hij in vrede Allah kon aanbidden. Hij ging naar Mekka met zijn vrouw Hadjar. Er waren geen planten,
dieren of bronnen met water.
Ibrahiem bereikte Mekka en bleef er een tijdje. Daarna verliet hij zijn vrouw en zijn zoon Isma´il. Toen zijn vrouw vroeg of Allah het hem soms had opgedragen zei Ibrahiem Ja.
Daarop antwoordde zijn vrouw; dan zal Allah ons niet laten sterven.
Isma´il kreeg dorst maar er was nergens water in Mekka. Allah hielp hen,
Hij maakte water voor hen. Uit de grond welde water voor hen op, het water bleef er en werd bekend als de Zamzam bron. Dit is de bron waar mensen van drinken tijdens de hadji.
Toen Ibrahiem terugkeerde was hij blij zijn zoontje terug te zien en speelde vaak met hem.
Op een dag droomde Ibrahiem dat hij zijn zoon op moest offeren, hij besloot te doen wat Allah hem had bevolen, maar hij vroeg Isma´il eerst wat hij er
van vond. Zijn zoon antwoordde: Als Allah dat bevolen heeft dan moet U dat doen.
Ibrahiem nam Isma´il mee en ook een mes.
Toen Ibrahiem Mina bereikte, trof hij de voorbereidingen om Isma´il te offeren. Isma´il lag op de grond en Ibrahiem stond op het punt om hem te
offeren. Allah wilde zien van wie Ibrahiem meer hield. Toen Ibrahiem voor de test slaagde, ( Ibrahiem hield dus meer van Allah) stuurde Allah Djibril met
een schaap uit de Tuin. Hij zei; Offer dit schaap en laat Isma´il leven.
Daarom beval Allah de moslims op de ied al-adha een offer te brengen, als herdenking.
Moge Allah Ibrahiem zegenen, de beste vriend van Allah, en hem vrede schenken.
Ibrahiem verliet Mekka voor de 2de keer en toen hij weer terugkeerde besloot hij om voor Allah een huis te bouwen. Isma´il hielp mee. Ibrahiem dacht
altijd aan Allah en riep hem altijd aan. Allah aanvaarde het van Ibrahiem en Isma´il en zegende de Ka´aba. Wij moslims richten ons tijdens elk gebed richting de Ka´aba. En tijdens de Hadji gaan wij eromheen in tawaf en bidden
er. Ibrahiem had een andere vrouw, die Sara heette. Daar had hij een zoon die Ishaq heette. Ze leefde in Palestina. Ishaq bouwde een huis voor Allah in Palestina.
Deze moskee, staat in Jeruzalem. Het is de Al-Aqsa moskee en Allah zegende het land eromheen.

De oude man en zijn drie zonen

Er was eens een oude man met drie zonen.
De man was erg gelukkig met zijn drie dappere jongens. Hij had niet veel meer te leven, maar was er zeker van dat hij kon vertrouwen op zijn familie. De jongens waren ieder erg intelligent en hadden alles over voor hun oude vader. Ze schonken hem liefde, gaven hem rust en hielpen hem met alles dat mogelijk was. Naar de traditie van deze familie was het zo dat als een vader niet lang meer te leven had, hij zijn zonen op pad zou sturen naar een ver land, met de opdracht goede daden te verrichten. En zo zij het. De vader riep zijn zoons bij hem en gaf hen de opdracht om naar het land van de wijsheid te gaan. Het was de bedoeling dat degene die het meest goede daden zou verrichten en terug zou komen met de grootste wijsheid, een ring zou krijgen. Een ring, dat al vele jaren, keer op keer word doorgegeven van vader op+ zoon. De jongens, hun vader zeer bewonderend en elkaar het geluk toewensend, gingen allen op pad. Na precies een jaar was het tijd om weer terug te keren naar huis. Aangezien de vader de toekomst een beetje kon voorspellen, had hij al een vermoeden wie de zoon zou zijn met de meeste wijsheid en het meest goede daden zou verrichten. Helaas overleed de vader kort voordat zijn zoons arriveerden, hij gaf de familie de opdracht de ring te geven aan de meest wijze zoon en natuurlijk met het meeste verrichte goede daden. De familie vond het toch zeer triest. Hun oom wist dat de jongens een zeer goede band hadden met elkaar, en was bang dat als een van hen de ring zou krijgen, deze band zou verslechteren. Hij kwam met een idee; de ring bracht hij mee naar een goudsmid en vroeg of de ring misschien twee keer kon worden nagemaakt. De goudsmid zei hem dat het mogelijk was. Waarop de oom vroeg of ook zelfs de krassen identiek gemaakt zouden konden worden, zodat ze identiek aan elkaar zouden zijn. De goudsmid vroeg er een grote som geld voor en beloofde dat de volgende morgen alles gereed zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan. De volgende morgen haalde de oom de ring op en riep de jongens, ieder afzonderlijk bij zich. Hij gaf elke jongen een ring en vertrok naar zijn eigen huis. Ze waren ieder erg blij, maar schaamden zich voor het feit dat hij de enige was die een ring kreeg. Ieder schaamde zich om de ring te dragen. Zo bleef elke zoon de ring verborgen houden.
De vader is Allah sawt en de drie zoons zijn de drie wereldgodsdiensten; Islaam, Christendom en Jodendom. Allah sawt was zeer gesteld op alle drie de profeten die de boodschap kwamen brengen aan de mensen. Maar natuurlijk was er zoals er maar een echte ring was, ook maar een laatste profeet met de juiste boodschap. De profeet die de Koran geopenbaard kreeg, was Mohammed vrede zij met hem. Helaas is het voor sommigen (masha Allah) maar moeilijk om te geloven dat Islam de ware godsdienst is. Zoals de oom het aan de jongens overliet om de ring wel of niet te dragen, zo laat Allah sawt het ook aan ons over om het ware geloof te volgen......Insja Allah
Geloof dat er een God is en dat Mohammed de profeet is.

Hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort zijn buurman geen ongemak te bezorgen; hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort zijn gast te eren; hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort het goede te spreken of te zwijgen.
(Al-Bukhari en Muslim)

De kinderjaren van onze profeet Mohammed Vrede zijn met hem..

Wel lezen het is de moeite waard

Het was traditie bij de Arabieren om op het platteland op zoek te gaan, voor hun pas-geboren kinderen, naar vrouwen die borstvoeding willen geven met als bedoeling deze kinderen voor de stedelijke ziektes te beschermen. Zodoende zouden zij sterk opgroeien en de Arabische taal vanaf hun kinderjaren beheersen.

Door de voorbeschikking van Allah, de Verhevene, kwam een aantal vrouwen uit Beni Sa'd op zoek naar babies om borstvoeding te geven. De profeet werd aan hen allen aangeboden maar zij weigerden omdat hij een weeskind was. Onder de vrouwen bevond zich ook Halima, de dochter van Abou Thouayb. Zij kon geen ander kind meer vinden en nam de profeet mee waarna zij zo gelukkig was, dat de anderen jaloers werden.

De zegeningen stroomden binnen bij deze familie en werden voor iedereen zichtbaar tijdens het verblijf van de profeet bij hen . In dit verband is overgeleverd dat toen Halima naar Mekka kwam, het een droogteperiode was. De ezelin waarmee zij kwam, was het traagste dier van de karavaan doordat het zwak en mager was. Zij had ook een kameel die geen druppel melk voortbracht en zij had een kind dat gedurende de hele nacht van honger huilde, hij kon niet slapen en zijn ouders daardoor ook niet.

Toen Halima de profeet met zich meebracht naar haar onderkomen en hem borstvoeding begon te geven kwam alle melk die hij nodig had. Hij dronk samen met haar eigen kindje totdat zij hun dorst hadden gelest en vielen daarna in slaap.

De man van Halima ging naar de kameel en vond haar vol met melk. Hij melkte haar zodat zij genoeg te drinken hadden en die nacht goed konden slapen. Toen zij de terugweg naar Beni Sa'd ondernamen, stapte Halima op haar ezelin en nam de profeet ook mee. De ezelin ging zo snel dat deze de karavaan voorbij ging en geen van de dieren kon haar meer in kon halen.

Toen zij in Beni Sa'd thuiskwamen, dat toen een heel erg uitgedroogd landschap was, keerden de schapen aan het einde van de dag echter met volle buiken en volle uiers terug. Zij melkten de dieren en dronken terwijl geen ander een druppel kon melken in dezelfde tijd.
De zegeningen en voorspoed van Allah hielden twee jaar lang aan totdat de borstvoedingsperiode voorbij was. Deze periode was bepalend voor zijn ontwikkeling.

Halima kwam elke zes maanden en nam de profeet mee naar zijn moeder en familie en bracht hem weer terug naar het platteland in Beni Sa'd.

Na afloop van de borstvoedingsperiode en zijn ontwenning daarvan, bracht zij hem terug bij zijn moeder. Doordat zij alle zegeningen en voorspoed had gemerkt, wilde ze graag dat hij bij haar zou blijven. Ze vroeg vervolgens aan zijn moeder of dat mogelijk was totdat hij groter zou worden en zodoende de ziektes in Mekka zou vermijden. Aangezien zijn moeder er geen bezwaren tegen had, nam Halima hem mee terug en was daardoor heel gelukkig. De profeet verbleef daarna nog ongeveer twee jaar bij haar. Daarna vond een vreemde gebeurtenis plaats waarna Halima en haar man angst kregen en besloten om de profeet terug te brengen naar zijn moeder. Deze gebeurtenis is het openscheuren van zijn borst. Het vond als volgt plaats.

Het bezoek van de twee Engelen
Anas Ibn Maalik, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft verteld: 'De engel Jibriel kwam naar de profeet toen deze samen met andere kinderen aan het spelen was.

Jibriel legde hem op de grond en opende zijn borst, pakte zijn hart, haalde een bloedprop eruit en zei: dit was het aandeel van de duivel in je. De engel Jibriel waste het hart met zamzam-water in een gouden kom. Hij herstelde het hart en plaatste het weer terug op zijn plek.

De kinderen renden naar zijn moeder, dat wil zeggen degene die hem borstvoeding gaf, en zeiden: 'Mohammed is vermoord'. Daarna kwam hij aangelopen met een bleek gezicht. Anas voegde hieraan toe: ik kon de littekens in zijn borst zien. Hierover is het volgende vers uit de Koran bekend:

"Hebben Wij uw borst niet voor u verruimd? En uw last niet van u weggenomen? Die uw rug bezwaarde?" (Surah 94: Ayah 1/tm 3)

Het overlijden van Amina

De profeet ging na deze gebeurtenis terug naar Mekka en verbleef ongeveer twee jaar lang bij zijn moeder en familie. Daarna ging hij samen met zijn moeder naar Medina, waar zijn vader en ooms van zijn opa, de zoons van Uday Ibn An-nadjaar, begraven lagen. De schoonvader van zijn moeder, Abdulmuttalib, en haar bediende, Oum Ayman, gingen ook mee. Zij verbleven daar gedurende een maand en keerden terug. Onderweg werd Amina (de natuurlijke moeder van de profeet) erg ziek en overleed in Al'abwaa' dat gelegen is tussen Mekka en Medina. Aldaar werd zij begraven.
Naar zijn genadige opa
Zijn opa Abdulmuttalib bracht hem daarna mee terug naar Mekka.
Deze gebeurtenis was pijnlijk en had veel invloed op hem. Dit leidde ertoe dat hij veel zorg besteedde aan de profeet . Hij behandelde hem beter dan zijn eigen kinderen. Hij had veel respect voor hem en trok hem daarom voor op zijn eigen kinderen. Hij was vrijgevig voor hem, hij mocht op zijn eigen bed gaan zitten terwijl andere kinderen het niet mochten. Hij aaide zijn rug en wat de profeet ook deed, het maakte zijn opa blij. Hij was er van overtuigd dat hij een bijzondere positie zou hebben in de toekomst. Abdulmuttalib overleed echter twee jaar later toen de profeet acht jaar, twee maanden en tien dagen oud was.

Naar zijn meedogende oom

Na het overlijden van zijn opa is de voogdij over hem op zich genomen door zijn oom Abutalib, de broer van zijn vader, die hem barmhartig en vriendelijk behandelde. Aangezien hij financieel niet erg ruim zat, heeft Allah zijn kleine vermogen vergroot en gezegend zodat het eten van een persoon voldoende zou zijn voor het gehele gezin. De profeet was ook het voorbeeld van volharding en tevredenheid en hij nam genoegen met wat Allah had voorbestemd.