Hallo luitjes,

Ik ben dus weer terug van een paar mooie dagen met scooty, hieronder het verslag.

Zaterdag 13 april:

Otto jarig, maar helaas hij moest werken, was voor mij weer gunstig, want zo kon ik in alle rust alles inpakken en de slaapplaatsen regelen. 's nachts slecht geslapen, want het kind in mij wordt dan wakker en ja dat slaapt niet echt super.

zondag 14 april:

Om 9 uur ging de wekker en ik heb eerst lekker uitgebreid ontbeten met Otto, was voor de vorige dag gepland, maar zo ging het ook.

De taxi was om kwart over elf besteld, maar hij kwam mooi om 11 uur al. Het startpunt was Geesteren in Overijssel. De chauffeur was spraakzaam dus dat uurtje ging heel erg snel.

Ze hadden me 19 graden beloofd en zon, maar helaas het was grijs en vrij fris, maar we hadden a gezegd dus zei ik ook B en ging met frisse moed op pad. Het was een erg mooie route, overigens dat kan ik voor alle dagen zeggen.

In Tubbergen dreigde het te gaan regenen, dus zocht ik een plek om te schuilen en dat werd het restaurant van Jan Steen. Daar begon het eerste avontuur. Ik kwam binnen en er was geen mens, wel was er iemand bezig met de tafels schoon te maken. Dus vroeg ik kan ik hier wat drinken of moet ik persé wat eten. Nu dat moest ze even vragen, want ze gingen pas om 5 uur open en et was rond 1 uur. Na een paar minuten kwam ze terug en ze had overlegd met de kok en ik mocht warme choco met een stuk apfelstrudel nuttigen. Dus ik had het gehele gebouw voor mij alleen en dat was groot. Ik voelde me echt de "koning" te rijk. De vrouw was erg aardig en we raakten aan de praat. Als je daar ooit eens in de buurt komt, dan is dat een aanrader. Je kunt daar nl 5.5 uur eten en drinken voor €31.00 en dat kan al vanaf 2 personen.

Toen ik uit gegeten was was de bui ook over getrokken.

Via een mooie tocht kwam ik aan in Rossum bij Erve aaftink, een superdeluxe bb, ik had het idee of ik in een hotel zat, douche en wc op de kamer, de luxe die je in een hotelkamer ook krijgt, waaronder een tv. Ze hadden elke kamer een thema gegeven en ik zat in de fotografiekamer. Dat uitte zich door fotobehang en allerlei foto's overal, zo hadden ze een gedichtenkamer, muziekkamer en kunstkamer. Normaal vragen ze daar 44 euro per persoon. Maar ik ben lid van vrienden van de fiets en ik betaalde dus 19.00 plus 2 euro voor het opladen van mijn scooty. Ik heb daar nog even in het zonnetje gezeten, die er eindelijk kwam en ben vroeg naar bed gegaan, was uiteraard erg moe.

maandag 15 april:

Na een heerlijk ontbijtje met verse eitjes van eigen kippen ben ik richting Losser gegaan. Een kleine 30 km en ik heb in al die tijd geen auto gezien, allemaal zandpaadjes en kleine boswegen. Het was prachtig weer en dat kon je ook zien aan een aantal wandelaars die ik tegenkwam. Ik wist alleen niet dat het in die buurt zo glooiend was, ik heb een heel aantal "bergen" bereden, zelfs eentje getiteld de Duivelsberg. Onderweg bij de Lutte heb ik pauze gehouden bij een ijsboerderij. Mijn slaapplaats was in Gronau, dus van Losser, via Overdinkel daar naar toe gereden. Maar omdat ik bergen had beklommen, bleek dat scooty de bb niet zou redden. Dus dacht ik slim te zijn en bij een benzinepomp te vragen of scooty een half uur aan de oplader mocht. Niet dus. Dan maar kijken of de naast gelegen "pommesbude" me kon helpen. Een hele aardige dame, die bereidwillig genoeg was, maar het snoer was net te kort en ze had geen verlengsnoer en de mijne had ik thuis gelaten omdat ik die vorig jaar niet nodig had gehad en het alleen maar ruimte in zou nemen. Het was ondertussen beginnen te regenen, dus eerst maar een patatje met braadworst gegeten. Overigens doen ze dat in Duitsland tegenwoordig met paprikazout en echt lekker is wat anders.

Na de bui maar weer verder het centrum in, daar zag ik staan station. Ik weer een heldere ingeving met de taxi laten brengen. Ook dat bleek niet echt eenvoudig te zijn. Ik kwam goed aan bij het station en vroeg een taxi of ze een rolstoeltaxi konden bestellen waar mijn scooty in kon. Ja dat hadden ze maar ik moest een half uurtje wachten. Nu ja kon toch geen kant op, dus dat deden we maar. De zon was zelfs gan schijnen en ik nam het er maar even van. Een half uurtje later inderdaad een taxi kwam, maar ze kwamen met een soort caddy bestelwagen, die ze omgebouwd hadden voor een rolstoel. Dus de chauufeur zei, nein das geht ja nicht. Ik dus ook Nein Sie haben recht. Also was nun? Keine Ahnung. Nu ja ik gevraagd of er misschien een andere firma was die wel over de goede bussen beschikte. Die was er maar die was in Ahaus en moest dus weer een half uurt wachten. dus maar ja gezegd. Dat werd overigens drie kwartier. Maar toen ik bij mijn bb kwam maakte dat alles weer goed. het was een heel gezellig mens, ze had thee en choco klaar staan en we babbelden heel wat af en het klikte meteen, het bleek dat we veel gemeenschappelijke interesses hadden en wie weet wordt het een blijvertje.

Om 8 uur lekker gaan slapen, de foto die erbij hoort is het uitzicht wat ik had op haar tuin, zelfs in "winterdracht" kon je de schoonheid zien.

dinsdag 16 april:

Ik mocht vandaag uitslapen, dus ik zat om half tien aan het ontbijt en we hebben zo lekker gekletst, dat ik tegen elf uur pas vertrok. Dit keer ging het richting Buurse. Onderweg heb ik in het Buurseveen, of eigenlijk witteveen geluncht en ik vond het zo geweldig, ik was helemaal alleen met de natuur, de vogels zongen hun mooiste concert en het was of ze het voor mij deden, niet natuurlijk, maar je mag het denken toch? Er stond een leuk huisje en daar kon ik schuilen voor de wind, want het waaide behoorlijk die dag. om 2 uur kwam ik aan in Buurse en werd getrakteerd op thee met eigen gebakken appeltaart. Daarna heb ik nog een tocht door het Buurserzand gereden en dat was echt de Hoge Veluwe in het klein. We gaan elk jaar een keer naar de Veluwe om de hei te zien bloeien, maar we hoeven dus nu niet meer zo ver. Onbegrijpelijk zo dichtbij en je weet het niet. Hemelsbreed is het denk een 20 km van ons vandaan.

woensdag 17 april:

Ik heb vannacht goed geslapen, het was een deel van de paardenstal bleek later, maar van binnen zag het er erg popperig uit, jammer genoeg is de foto mislukt.

Omdat ik dus paarden gehoord had vroeg ik deze morgen of ik dat goede gehoord had, mijn oren hadden me niet bedrogen en het leek dus een paardenpension te zijn. Ik mocht de stal bekijken en de paarden en ik heb een leuk gesprek gehad met boer senior, want er was ook een junior. Hij gaf me wat uitleg hoe hij vroeger boer was en door allerlei omstandigheden nu een paardenpension had.

Via het Haaksbergerveen en Rekken en een stukje Duitsland ben ik uiteindelijk om een uur of 2 thuisgekomen. Onderweg een klein miezerbuitje gehad, maar dat mag de pret niet drukken.

Ik heb een hele mooie tocht gemaakt, veel gezien, gehoord en beleefd. Uiteindelijk heb ik 125 km gereden.