wandelpad van het blad Grasduinen, wandelen bij Winterswijk
Grasduinen route Wandelen bij Winterswijk
Ik kreeg van een vriendin een wandelroute, dat in het tijdschrift Grasduinen heeft gestaan, ik heb even gegoogeld, maar het blad bestaat al 10 jaar niet meer. Dus mocht iemand geinteresseerd zijn om ook deze route te lopen of te rijden met de scootmobiel, dan kun je hier onder een berichtje doen en dan zal ik een kopie sturen via de mail.
In elk geval is de route 20 km en in te korten tot 13 kilometer, ik heb voor het laatste gekozen, maar dat vertel ik zo wel. Het begin is bij het Station, wel aan de andere kant van waar ik de foto gemaakt heb, zie foto hieronder.
Echter ik ben de route anders begonnen, omdat ik eerst naar de ROVA moest om wat weg te brengen. Dus ik ben richting de Wooldseweg gereden en daarna via de watermolen Den Helder en het openluchtzwembad naar het einde van punt 1 gereden. Daar las ik dat ik eigenlijk bij het bruggetje langs de beek moest lopen, ik weet dat ik daar niet langs en overheen kan met mijn scootmobiel, dus heb ik de kaart bestudeerd en ben in plaats daarvan rechtdoor gereden, de Badweg volgend. Dan kom je bij de Kottenseweg, een gevaarlijke oversteek, dus even uitkijken. Ik wilde bij punt 3 de route weer oppakken. Ik heb het geprobeerd, maar durfde het niet aan, het 1e deel van het pad ging nog wel, maar dan moest je tussen 2 akkers door en dat zag ik echt niet zitten, veel teveel onkruid en graspollen en dan zie je niet wat er onder zit. Dus weer terug gereden naar de Kottenseweg even rechtdoor gereden richting Kotten, bij de Stemerdinkweg oversteken en vanaf dat punt kon ik de route weer gewoon volgen.
Gelukkig dat ik dat gedaan had, want ik kwam op een gegeven moment een mooi kunstwerk tegen, zie foto 1 en 2. Ik dacht eerst dat het puzzelstukjes waren, maar het bleek glad te zijn, toen ik het aanraakte. Toen ben ik beter gaan kijken en zag dat het allemaal kleine fotootjes waren met mensen erop. Heel apart, ik had het nog nooit gezien. Ik vertelde het aan een vriendin en die zei dat ze ook ooit zoiets bij het Johan Cruyff stadion gedaan hadden met de verjaardag van Johan Cruyff. Dus het komt vaker voor.
De tocht was verder mooi, langs rustige paadjes en wegen en allen goed begaanbaar. Ik kwam toen ook langs en bij de oude Borkense baan, dat deel kende ik niet, zie foto 3, later kwam ik ook weer bij het beginpunt van die baan en nu stond er niets voor, dus kon ik het eindelijk fotograferen. Vroeger was Winterswijk een heus knooppunt van spoorlijnen, niet alleen naar Zutphen en Arnhem, zoals nu nog het geval is, maar ook naar Bocholt en Borken, beide in Duitsland. Vandaag heb ik beide banen gezien. De oude Bocholtsebaan is een mooi begaanbaar zandpad, wat bijna tot aan de grens loopt en de Borkense Baan hebben ze voor een groot deel aan de natuur terug gegeven, Als je dit pad loopt, dan kom je in het begin over de Borkense baan, het schijnt dat hier vele mooie aparte bloemen en planten en dieren te zien zijn. Toen ik jong was, heb ik hier vaak met de hond gelopen, het is echt de moeite waard, maar met scooty lukt dat dus totaal niet.
Afijn op een gegeven moment was het drie uur en ik koos voor de verkorte versie, a moest ik naar de wc, b las ik dat ik weer eindigen moest langs de beek en ik moest ook nog naar de bieb. Dus de keus was snel gemaakt. De terugtocht ging in het geheel over de Oude Bocholtse Baan, nu denk je een recht stuk, dat kan niet mooi zijn. Niets is minder waar. Het bestaat uit bos en je ziet onderweg nog 2 wachtershuisjes staan, je kunt op diverse bankjes pauze houden. Ik heb bij de laatste gekozen bij de Puls, een favoriete plek van mij, je ontmoet altijd wel fietsers en je kijkt op de puls, een visvijver van de plaatselijke visvereniging.
Het laatste deel ging onder het tunneltje door, langs de Borkense Baan en het fietspad op naar de Wooldseweg. Ik heb nu gekozen om niet langs het fietspad te gaan van het spoor, maar om de Paralelweg aan de andfre kant van het spoor te nemen, ik moest immers naar de bieb. Daar zag ik dat ik een mooi uitzicht had op Winterswijk, meestal laten ze de toren zien van de kant van Het Mondriaanschilderij op het Weeninkpad, ik vond dit net zo mooi, zie foto 5. Je had ook een mooi beeld van de achterkant van het station, foto 6 en na die oude dorpsgezichten, heb ik ook een modern gebouw gefotografeerd, wat in eerste instantie lelijk lijkt, maar dat toch best past in het plaatje. Het is het Gerrit Komrij college en de sporthal. In dat college is ook de bieb gevestigd.
Ik ging eigenlijk met het doel om eikels, kastanjes etc te zoeken voor de herfstschaal, maar of ik was te vroeg of de natuur aan de late kant. In elk geval ik hoop dat er toch nog een mooie dag komt, dat er wel wat ligt, over een week of 2 of zo. Maar als dat niet lukt, heb ik iets nieuws bedacht voor de winterdagen, zodat u mijn blogje kunt blijven volgen als u dat leuk vindt. het plan is nl om, samen met mijn moeder, elke 14 dagen een museum of concert te bezoeken en daar dan mijn bevindingen over geef. Ik wist eerst niet of ik dit wel mocht doen, omdat ik bang was dat je dan als influencer wordt gezien en ze dan denken dat je er geld voor krijgt. Maar ik verzeker u, ik ben een gewone vrouw, die van natuur houdt, maar ook van kunst en cultuur en u graag deelgenoot wil maken. Tot mijn schande heb ik een aantal musea in de buurt nog nooit gezien of heel lang geleden en om mezelf te plezieren en indirect ook u, heb ik dit plan geopperd. Dus mocht u dit idee leuk vinden, houdt dan mijn blogje in de gaten, de 1e zal ergens begin oktober zijn. Ik heb nog geen keuze gemaakt, wat de 1e zal zijn, laat me een beetje leiden door de plaatselijk krant.
