We vertrokken als vanouds om kwart voor 7, want we wilden om 7 uur bij de grens zijn in Oeding. Omdat er nog steeds ergens in het Sauerland een brug los ligt, moesten we ook dit jaar een kleine omweg maken, maar het was wel een mooie omweg.
Om half tien waren we bij ons ontbijtadres in Werl, daar genoten van een lekker ontbijtje met een kopje thee en mijn ouders een kopje koffie. Om tien uur gingen we daar ook op de autobaan. Het was een rustige weg en we hadden geen vertragingen, dus kwamen we rond half 2 aan bij Tennenlohe, waar we onze lunch gebruikt hebben.
Daarna vervolgden we onze weg naar Kirchberg, waar we om kwart voor 6 aankwamen. We werden weer enthousiast onthaald door Leni, onze gastvrouw. Ze was blij met de bloemen die we meegebracht hadden en kregen een lekker glaasje vlierbessensap en mijn vader een koud biertje, dat had hij wel verdiend, want hij had ons goed in Oostenrijk gebracht.
Nadat we de tassen in ons huisje gepakt hadden, zijn we naar Ephesus gegaan waar we hebben gegeten. Er was weer nieuwe bediening, maar wel een aardige jongedame en het eten was lekker en we werden vlot bediend. Later hoorden we dat de andere bediening het allemaal niet aan kon en ontslagen was. Dus ik beveel het gewoon weer aan.
Nadat ik de administratie gedaan had en de kleren uitgepakt had, ging ik moe maar voldaan slapen.
Dag 2 woensdag 7 juni
We werden wakker met een lekker zonnetje en een goede temperatuur en dat betekende dat we buiten konden eten, wat we overigens elke ochtend konden doen, behalve de vertrekochtend, want dat was te vroeg en te fris. Ik vind het altijd echt vakantie als we daar buiten mogen eten. Zelf ontbijt ik nooit buiten, dus waarschijnlijk is het daarom.
De 1e dag is steevast de NKD dag, ook hier hebben we kleding gekocht, althans mijn vader en ik. Had wat vakantiegeld gekregen en geld van de belasting, dus heb een paar setjes gekocht. Mijn moeder en ik hebben dezelfde smaak en dezelfde maat ongeveer, dus kunnen we daar samen mee doen. We gaan altijd zowel naar Kirchberg als naar Hopfgarten. Al zijn het dezelfde winkels, ze hebben toch weer andere kleding. Dus ik zou, als jullie in de buurt zijn, beide bezoeken. Het is leuke mode voor weinig geld en het wordt niet veel gedragen in Nederland.
Geluncht hebben we zoals elk jaar bij de Spar in Brixlegg, om daarna de Gerlospas te gaan rijden. We hebben een ree gezien op de pas, althans mijn ouders, ik was net te laat met kijken. Er lag ook veel sneeuw, zowel daar als later op de Grossglockner, waarover later meer. We hadden mooi weer, dus veel vergezichten, vooral in het begin kregen we een mooie blik op het Zillertal, zie foto 1
Nadat we terug kwamen even gerust en naar ons favoriete restaurant Kalswirt gegaan. Ook daar werden we warm onthaald. We kregen meteen "onze" tafel en hebben weer lekker gegeten. We vroegen of we voor de vrijdag een Tiroler gröstl konden bestellen, dat staat nl niet meer op de kaart, maar gelukkig dat kon, dus hadden we weer een lekker vooruitzicht.
Dag 3 donderdag 8 juni
Het was deze dag Frohnleichnam, bij ons heet dat Sacramentsdag, dus stond heel Kirchberg in het teken van de paardenprocessie. Die zou pas om 2 uur beginnen, dus besloten we om eerst nog een kleine ronde te rijden. We reden oa naar Reith bij Kitzbühl, daar was ik nog nooit geweest en het was een mooie weg.
We moesten om 12 uur weer terug zijn, want de weg tussen Brixen en Klausen zou een paar uur afgesloten worden ivm de processie. Dus waren we op tijd terug, we hebben eerst even op de handwerkersmarkt gelopen, daar 2 paar echte wollen Tirolerkousen gekocht met een mooie korting, want de verkoopster hield er mee op. Daar had ik dus geluk mee. In de souvenirwinkel, waar we ook weer enthousiast begroet werden, heb ik wat poppetjes gekocht.
Daarna gingen we naar het terras van Kalswirt en we hadden geluk, er was nog een tafeltje vrij. Om 12 uur stelden de paarden zich op om naar Brixen te gaan, daar zou de pastoor worden opgehaald en kwamen de paarden van de andere dorpen om zich te verzamelen. Ondertussen genoten we van gebak en chocolademelk en was er live muziek.
Om 2 uur kwam de stoet van de Antlassrit, zoals de processie heet, door het dorp. Het is vrij uniek in Oostenrijk en het is al een eeuwenoude traditie. De pastoor komt met begeleiding van paarden en muziek de zegen brengen aan een ieder die aan de kant staat en uiteindelijk lopen ze naar een klein kappelletje in Klausen waar dan nog een ceremonie plaats vindt, om daarna weer terug te keren via Kirchberg naar Brixen. Op foto 2 zien jullie de pastoor met de monstrans om zijn nek.
Na de processie hebben we binnen nog nagenoten en lekker gegeten, weer iets nieuws voor mij, nl Semmelknödel, dat is een soort broodbal, wat je, in mijn geval, bij de Goulash gebruikt. Erg lekker. Tegen 18.00 uur vertrokken we naar ons huisje en na nog even nagepraat te hebben, ben ik lekker gaan slapen.
Dag 4 vrijdag 9 juni
Vandaag stond de Grossglockner op het programma, dat is de naam van een berg in de Tiroolse alpen en daar loopt een mooie panoramastraat doorheen. had ik al verteld over veel sneeuw bij de Gerlospas, hier lag nog veel meer sneeuw, zie foto 3. Ik heb ontzettend genoten van al dat moois. Ik ben absoluut geen winterfan, hou er dus ook niet van om in sneeuw te lopen of zo, maar ik vind het wel een prachtig gezicht. Elke bocht is ook weer anders en echt ik heb de Grossglockner vaker gereden, maar nog nooit zo mooi in de sneeuw gezien.
In de omgeving van Heiligenblut hebben we geluncht en ook hier weer iets nieuws gegeten, Spinatknödel. Dit is ook een broodbal, maar nu gevuld met spinazie, ook dit vond ik erg lekker.
Via de Felbertauerntunnel gingen we weer naar huis. We hebben een klein extra rondje gereden via Itter, ook die weg en dat dorp kende ik niet. Zo zie je maar weer, dat je elk jaar weer iets nieuws kunt zien in het mooie Tirol. in Hopfgarten een broek geruild, die mij te groot bleek. Heb een andere broek gevonden die 0.30 cent duurder was, maar die kreeg ik van de winkelierster geschonken, wat een service hé?
'S avonds genoten van onze Gröstl, dat is een pannetje met gebakken aardappels, spek, vlees en gebakken uien en een spiegelei erboven op.
dag 5 zaterdag 10 juni
Deze morgen zijn we naar de rommelmarkt in Ebbs geweest, dat viel ons alledrie een beetje tegen, a was er grind en dat reed erg moelijk met de rolstoel en b het was erg proffessioneel geworden, er stonden bijna geen particulieren, dat vonden we alledrie jammer. Toch nog 2 bloesjes en een sjaal gevonden.
Daarna gingen we op weg naar ons lunchadres in Schwend, voor de vaste lezers bekend, nl de Angelteich en ja u kunt het geloven of niet, maar ik heb echt een forel gegeten,zie foto 4. De insiders weten dat ik een visfobie heb, dus dat dit een hele overwinning was. Ik mocht een kinderportie proberen en ik vond het nog lekker ook. Volgend jaar neem ik de volwassen portie.
Via een mooie route gingen we weer naar huis. Bij Kalswirt een kleinigheid gegeten, een Wiener Suppentopf, lees groentesoep en een Nusstraum, een notencoupe.
Dag 6 Zondag 11 juni
Vandaag stond de 4 merentocht op het programma, de planning was om er 6 te rijden, maar de Walchsee en de Schwarzsee hadden we van de week al gezien, daarom dus 4 meren.
We begonnen bij de Achensee, waar we normaal altijd een boottocht op maken. Nou dat we dat deze keer niet besloten hadden was goed, want bij de afrit in het Zillertal stonden we al in de file. Daarna ging het richting de Tegernsee en via de Schliersee, foto 5, naar de Thiersee. Dat was een erg mooie route. Bij Kufstein vonden we een andere route naar Kirchberg en bij Schwoig hebben we een verlate lunch gegeten. Ditmaal Käseröllchen, een soort loempiadeeg gevuld met gesmolten kaas. Erg lekker en ook weer nieuw.
Tegen 4 uur weer thuis. na rustpauze en administratie weer lekker gegeten bij Kalswirt
Dag 7 maandag 12 juni
Het plan was om naar het Wildpark in Aurach te gaan, we hadden echter niet gekeken of het open was. Toen we daar aankwamen bleek het gesloten. Het Wildpark Aurach kennen jullie misschien, omdat het het park is van Hansi Hinterseeer, of het echt zijn park is weet ik niet, maar op tv is hij vaak daar te zien.
Afijn omdat we nu toch halverwege de Gerlospas waren zijn we die maar weer gaan rijden, maar nu andersom, dus via de Krimml Watervallen, zie foto 6. Deze keer hebben we wel loslopende koeien gezien, helaas niet op de weg, maar wel op een voetpad. Als je hem andersom rijdt, dan is je blik toch weer heel anders, ik heb er echt van genoten. Op mijn fotosite https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/ kun je veel meer foto's zien van de Gerlospas, maar ook van de andere dagen.
Vanavond was dan voorlopig onze laatste avond in Kirchberg en uiteraard weer gevierd bij Kalswirt. Zie foto 7. Omdat mijn ouders voor het 20e jaar daar vaste gast zijn en naar volle tevredenheid altijd gegeten hebben, hebben we ze getrakteerd op een boeket bloemen. Dit vonden ze natuurlijk erg aardig. Traditie voor deze avond is de grillplatte. Deze platte is een tablet voor drie personen met vier verschillende soorten vlees, diverse groenten, aardappels, friet en rijst. Mijn afsluiter als toetje is steevast een alcoholvrije cocktail die niet op de kaart staat, maar die Thomas altijd voor mij persoonlijk maakt. Ik vind dat zo ontzettend lief.
Daarna de bus weer ingepakt, althans mijn ouders, want ik kon niet meer helpen, mijn lichaam was te moe, 8 dagen bleek net een dagje te lang geweest te zijn, maar dat is weer een leer voor de volgende keer.
Dag 8 dinsdag 13 juni
Na ons laatste ontbijt afscheid genomen van Leni en Gert, we vertrokken op een mooie tijd nl 08.08 uur. Om negen uur waren we aan de grens en hebben eerst getankt, want het scheelt een behoorlijk stuk of je daar tankt of in Duitsland. Op weg naar de grens kregen we ook nog een politiecontrole, Leerling politie-agenten kregen cursus hoe ze een controle moesten uitvoeren. We moesten onze pas laten zien en mijn vader de autopapieren en de binnenkant van de bus. Gelukkig hoefden we niet alles uit te pakken. Alles bleek in orde, dus konden we weer verder gaan. Was even bang dat ze wat zouden zeggen van het feit dat ik dwars in de bus zit, maar toen we uitlegde dat ik gehandicapt was vonden ze het goed, als we maar rustig reden. Nu dat doet mijn vader wel, dus konden we met een goed gevoel aan de terugreis beginnen.
In Schlusselfeld gingen we lunchen bij Petra, voor wie mijn blogje vaker leest, weet dat we Petra hebben leren kennen in Geisselwind, waar ze werkte. Mijn vader kent haar al vanaf de begintijd dat hij vrachtwagenchauffeur is. Ditmaal nodigde ze ons uit bij haar thuis, ze was verhuisd en woont nu beneden, dus konden we haar nieuwe huisje bewonderen en we zeiden alledrie ze woont daar erg mooi. Ze trakteerde op eigengemaakte kippensoep en als toetje 2 soorten gebak. Zie foto 8
De terugweg verliep zonder problemen, aan de andere kant zagen mijn ouders nog wel 2 vrij grote ongelukken, maar wij konden gewoon doorrijden en ik heb een paar keer heerlijk geslapen.
Tegen half 7 kwamen we weer in Oeding, daar gegeten bij El Paso, een balkanrestaurant. Daar konden we eindelijk onze asperges eten en het was lekker. We troffen daar een bekende van mijn vader, we zeiden hallo en eigenlijk meer niet. Maar toen mijn moeder wilde betalen, zei de barman dat alles al betaald was door die bekende. Helaas was de man al vertrokken, dus konden we hem niet bedanken, Wat overigens later uiteraard wel gebeurd is. Er bestaan dus nog echt aardige mensen.
Het was weer een mooie vakantie met als thema kunnen we wel zeggen nieuw. Nieuwe wegengevonden, nieuwe dingen gegeten en nieuwe beelden gezien van de alpen in de sneeuw. Wat helaas niet nieuw is en waar we afscheid van moesten nemen is ons huisje. Daar hebben we dit jaar voor het laatst geslapen. Het wordt nl afgebroken en er komen 2 appartementen in. Dus volgend jaar is alles weer anders. Zie foto 9
Zo dit waren weer onze vakantieperikelen in Oostenrijk. Als alles meezit en het weer laat het toe, dan wil ik over tien dagen het Ludgerpad rijden en ook de wandeltochten uit het boekje van Truus Wijnen, wandelen in de Achterhoek, staat ook nog op het programma. Als je mijn blogje leuk vindt, blijf hem dan de komende tijd in de gaten houden.
