Het was gisteren een schitterende dag, dus heb ik de taxi gebeld en me naar Dinxperlo laten brengen. Ik ben bezig met een grote route van ca 60 km en ik probeeer hem in 4 keer te rijden. De vorige keer ben ik in Dinxperlo geeindigd en daar dus ook gisteren weer begonnen.
Dinxperlo is een grensplaats met Duitsland, het grappige is dat de grens hier een straat is, zie foto. Links op de foto is Nederlands grondgebied en rechts op de foto Duits en wel het plaatsje Süderwick. Ook in de oorlog was dit dus erg apart, wat eens je buren waren, waren toen de vijanden, toch heb ik me laten vertellen dat ze dat hier niet helemaal zo nauw namen en dat er ook veel heen en weer gesmokkeld werd en ook de Achterhoekse Noaberhulp werd hier nog wel uitgevoerd. Maar ook tegenwoordig zijn er nog verschillen, niet alleen staan de namen van winkels in het Duits, maar ook de prijzen zijn anders. Een paar jaar geleden werden aan beide zijden van de straat nieuwe huizen gebouwd. De huizen waren hetzelfde en ook de makelaar was hetzelfde, maar het scheelde bijna een ton of je het huis aan de Duitse kant vd straat kocht of aan de Nederlandse. Maar er is tegenwoordig ook veel samenwerking. Zo zijn er 2 bejaardenhuizen gebouwd en daartussen hebben ze een overdekte verbindingsbrug gemaakt, zodat ze elkaar kunnen bijstaan. Ook de beide politiekorpsen werken samen. Kortom er is gelukkig heel veel verbeterd in de loop der jaren.
In Dinxperlo kun je ook het kleinste kerkje van Nederland vinden, het is ooit echt als kerkje gebouwd, aan de hoogte van de bomen kun je ongeveer zien hoe klein die is. Tegenwoordig is het een kunstgalerie en heet het de Rietstap, zie ook http://www.marline.nl/kerk2.html .
Onderweg kom je, zeker in de Achterhoek vele stops tegen, sommige zijn erg leuk. Zo is dit een leuke houten bank, gewoon puur natuur. De meeste worden ter beschikking gesteld door verenigingen. Deze bv is geschonken door stichting behoud karrespoor. Zij hebben oude karresporen weer in ere hersteld, zodat wij als fietser, wandelaar, scootyrijder weer op de oude paadjes kunnen rijden of lopen. Ook de Kerkepaden worden weer in oude ere hersteld. Echt leuk om die te rijden.
Dit is een typisch Holland plaatje, een molen, in dit geval de Teunismolen in de Aaltense Heurne, je hebt nl ook een Dinxperse Heurne, met mooie Hollandse lucht. Dit is tevens een tankstation, de zgn witte pomp. Tot voor kort, stonden hier rijen auto's, vioornamelijk Duitsers, omdat de brandstof hier zo goedkoop was. Maar omdat de brandstof nu in Duitsland net zo duur of zelfs goedkoper is, zie je er nieand meer. De eigenaar zat ook een beetje beteuterd op een krukje voor zich uit te kijken.
Dit is nog zo'n grappige stop die ik onderweg tegenkwam, in dit geval stond er een tuinsetje onder een grote eikenboom, soms heb je ze ook nog met koffie en thee die je kunt gebruiken, tegen een kleine vergoeding, maar dat was hier niet. Wel kon je hier genieten van de vrolijke noten van diverse vogelsoorten.
Wat je ook veel ziet, in de Achterhoek zijn kraampjes. Zo kwam ik vandaag een bloemenkraam tegen, heb je in de herfst veel pronkappels en gisteren dus deze cake en eierenkraam. Dus damens houden jullieu van bakken en kokkerellen, zet een tafel bij uw tuin en breng het aan de man of vrouw, een goede tip....?
Toen kwam ik nog langs dit zondagschooltje. Aalten is een zeer christelijk dorp en elke buurtschap had vroeger een zondagschooltje, waar kinderen dan bijbelles etc kregen. De meesten zijn gesloopt, maar deze hebben ze in ere gehouden.
Bij het eindpunt, museum de Neeth in Aalten liet ik me weer ophalen dor de taxi, maar je moet dan altijd een uurtje wachten, dus heb ik daar een beetje rond gekeken. Je kunt daar oa de stallen bekijken en tot mijn verbazing zag ik dat er net een kalfje was geboren, was ik 5 minuten eerder geweest, dan had ik het zelfs geboren zie worden. Hier op de foto likt moeders haar jong schoon, echt aandoenlijk vond ik het. Naast oude boerderijwerktuigen etc hebben ze ook dit grappige wcpapiermuseum.
Vandaag was het onverwachts ook mooi weer en heb ik een kleine tocht gemaakt, maar daarover vertel ik jullie morgen meer.......
Gisteren stond dus een dagje Zwijndrecht op het programma. Om half 10 vertrokken we, onze 1e halte was Doetinchem, want OZ moest een stempel halen bij de belastingen voor zijn werk. OZ dacht dat gaat zo, nu dat ging dus niet zo, maar uitendelijk na ongeveer een uur had hij zijn stempel op zak en konden we richting het Westen, richting Zwijndrecht of eigenlijk richting Heerjansdam.
Daar had mijn vader nl een camper gekocht en die gingen we nu met zijn vieren ophalen. OZ was vrij, dus dat kon mooi. Het weer werd steeds mooier en tegen half 2 kwamen we aan. Mijn vader en ik hebben toen een proefritje gemaakt en hij liep als een trein.
De kleur is parelmoer geel, dat houdt in dat de kleur veranderd door het licht, dat hangt er dus vanaf waar je staat. De ene keer lijkt hij okergeel, de andere keer vanillegeel. Echt heel apart. Op de foto kun je dat helaas niet goed zien.
Ingewijden zullen nu zeggen, jullie hadden er toch al eentje gekocht, klopt. Maar de reparatie en spuitkosten waren duurden dan deze en hier hoeft vooralsnog niet zoveel aan te gebeuren, dus besloot mijn vader om deze te kopen en de andere probeert hij dan weer te verkopen. Dus mocht iemand belangstelling hebben, is dezelfde als deze, maar dan lila-achtig.
Omdat het kenteken nog overgeschreven moest worden, konden we even geniet van de omgeving, en de leuke boten op de Oude Maas. Ik had even een dejavus, gezien mijn dag bij de Sluizen van IJmuiden, een paar weken geleden. Ook hier kwamen grote schepen voorbij.
Op de terugweg wilden we wat eten en kwamen restaurant Den Tol in Meteren tegen, Bij aankomst werd vermeld dat ze 100 gasten verwachten. Heb toen gevraagd kunnen we dan wel wat eten, dat kon. Dus we gingen naar de wc en bestelden wat te drinken en dus wat te eten. Bij de 2e consumptie vroegen we duurt het lang, waarop we niet echt een bevredigend antwoord kregen. Na een uur wachten vonden we het welletjes en zei mijn vader we gaan nu weg, we annuleren de bestelling en we zullen de drank betalen. Echt prettig vonden ze dat natuurlijk niet, maar we kregen de drank dan nog voor niets. Dus daar hoef je niet heen te gaan, ze waren onpersoonlijk en je moet er dus meer dan een uur op je eten wachten. Uiteindelijk hebben we toen gegeten in Vreden bij restaurant Am Berkelsee in Vreden, Duitsland. Waar je goed en goedkoop eten kunt en de bediening erg aardig is.
Opnieuw een vreselijke regendag, maar ik heb hem zeer nuttig besteed. Natuurlijk zoals ik gisteren zei, ben ik met de kattenkamer bezig geweest. Hij is nu voor de helft klaar. Maar Otto vond het leuk dat ik een blogje bijhield en toen opperde ik het idee om voor hem ook een blogje te maken. Hij maakt immers vele reizen enhij had ook al leuke foto's gemaakt. Dat vond hij een reuze idee en ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken om ok een blogje voor hem aan te maken. Mochten jullie belangstelling hebben, kijk dan even op http://blog.seniorennet.be/otjesavontuurlijkreizen/.
Nu ben ik behoorlijk moe, dus het wordt even een korte deze keer. Ik wens iedereen een fijne voetbalavond, ik zelf zal er weinig van zien, want morgen staat er een dagje Zwijndrecht op het programma, maar daarover morgen meer.
Hallo lieve lezers, wat een weertje vandaag hé? het is goed voor moeder natuur, maar o,o wat verveelt het gauw. Een voordeel is wel dat je dan weer wat aan je huis doet, ik heb de hal maar eens onder handen genomen, jassen die we niet meer dragen opgeruimd, lees in de zak voor Max en verder wat overtollige dingen weggedaan. Morgen wordt nog zo'n fijne dag, dus dan ruim ik de kattenkamer op, althans ik begin ermee, want dat is meer een rommelkamer geworden en dat red ik niet in 1 dag.
Ik ben zo enthousiast geworden van Cissy van Marxveld, dat ik nu bij Marktplaats, de Marijke trilogie besteld hebt. Ik ben zeer benieuwd. Ik heb ook even gegoogeld en ze is in 1948 al gestorven, ze is maar 59 geworden. het frappante vind ik dat het Joop ter Heul verhaal ook nu nog leuk is om te lezen, de gevoelens en emoties die in dit boek beschreven worden, zouden nu ook nog gewoon kunnen, allleen de entourage is natuurlijk wat veranderd. Als je haar biografie leest op http://nl.wikipedia.org/wiki/Cissy_van_Marxveldt dan zie je dat ze helemaal niet zo'n rooskleurig leven gehad heeft, rijkdom ja, maar geteisterd door ziektes en later ook door verdriet van het verlies van haar man. Een bijzonder vrouw in mijn ogen. Ik durf hier geen foto van haar te plaatsen ivm copyright, maar als je haar naam in google afbeeldingen intikt, dan zie je er een aantal.
Nu ga ik genieten van mijn eigen gebrouwde soepje, ik heb gisteren groentesalade gemaakt, ik eet dat altijd zonder dressing, omdat ik dat jammer van de smaak van de groente vind en ik had wat over, dus daar maak ik nu een soepje van. fijne avond allemaal
Ik had gisteren eigenlijk gezegd dat ik vandaag op pad zou gaan met scooty, maar toen wist ik nog niet dat OZ pas om 3 uur vertrekken zou. Dus ik vond het niet kunnen om dan weg te gaan, ik zie hem immers maar zo weinig, vanwege zijn werk. Hij is nu onderweg naar Engeland. Dat wordt nog wel spannend, want de tunnel schijnt deels dicht te zijn, dus of hij heeft vertraging of hij moet met de boot, we horen morgen wel wat het geworden is.
Dus hebben we samen gezellig ontbeten en heb ik wat huishoudelijke klusjes. Hebben jullie dat ontevreden gevoel nu ook? je bent een paar uur zoet met het huishouden, dan lijkt het ook wel echt wat, maar dan ben je een uur verder en staat het aanrecht weer vol, de tafel heeft weer kruimels, kortom het gevoel dat je voor niets bezig geweest bent. Ik heb dat dus wel, nu vind ik het ook al geen leuke bezigheid, dat moet gezegd worden, maar het is ook echt het onbevredigendste beroep wat je kunt voorstellen, althans dat vind ik.
Vanmiddag toen mijn mannetje vertrokken was, heb ik mezelf genesteld buiten op het ligbed en heb het laatste deel van Joop ter Heul gelezen, wat een mooi boek, ze had er nog wel een deel bij kunnen schrijven, je blijft er geboeid door en het is af en toe ook erg humoristisch.
