Dit wordt het verslag van ons weekje Nederland met onze vriend Dennis.
Dag 1 maandag 6 maart:
We hebben Dennis deze avond opgehaald op het vliegveld in Dusseldorf. Om 4 uur vertrokken we, want we wilden op tijd zijn en niet door files verrast worden. Goed kwart over 5 waren we op het vliegveld en moesten een uurtje wachten. Die tijd hebben we doorgebracht door een kopje koffie en cacao te drinken en mensen te kijken. Het was vrij rustig op het vliegveld. We wetenn inmiddels uit ervaring dat Dusseldorf een mooi rustig vliegveld is. Maar er viel genoeg te zien, dus de tijd vloog om. Er was even sprake van vertraging ivm een staking van Finair, maar die 5 minuten waren te verwaarlozen.
Dennis was niet echt veel veranderd, na elkaar begroet te hebben gingen we richting auto en op weg naar huis. Dennis houdt erg veel van kroketten, die hebben ze nl in FInland niet. Dus toen we over de grens waren gingen we meteen naar de cafetaria aldaar. Hij genoot volop en heeft er zelfs een foto van gemaakt en op facebook geplaatst.
Eenmaal thuis hebben we bij mama koffie gedronken en hebben we hem zijn slaapplaats gewezen. Alledrie gingen we moe maar voldaan naar bed.
Dag 2 dinsdag 7 maart
Een gezellige dag. Dennis wilde uitslapen, dus die zagen we pas tegen 12 uur. We zijn meteen op pad gegaan richting Lievelde. 1e stop was Erve Kots. dit openluchtmuseum heet zo omdat de 1e bewoners familie Kots was en de familie Weenink heeft het uiteindelijk geerfd. We kregen nog uitleg van een vrijwilliger over de rosmolen en de zaaginstallatie. De rosmolen werd vroeger gaande gehouden door rossen ofwel paarden. Op het terrein was verder oa een Loshoes te zien uit Twente. Een Los hoes betekende vroeger dat het vee en de woonkamer + bedsteden in 1 ruimte was. Verder de originele boerderij van familie Kots, een schuur met oa vervoersmiddelen, oude ambachten, zoals een smid en zadelmakerij. Kortom echt een aanrader om eens te gaan kijken als jullie in de buurt zijn.
Daarna trakteerde Dennis ons op koffie en thee met pillewegge. Pillewegge is krentenbrood met een verhaal. Vroeger kreeg je pillewegge bij geboortes, de naobers, ofwel de naaste boeren gaven dat als geschenk, zodat de familie een vruchtbare periode tegemoet kon zien met hun nieuwgeborene. Tegenwoordig kennen we het beschuit met muisjes. Daar weet ik nog een leuke anekdote bij te vertellen. We hadden vroeger een Marokkaanse vriendin en toen zij in het ziekenhuis bevallen was en de verpleegster vroeg of ze ook beschuit met muisjes wilde, riep ze verschrikt "O nee ik lust geen muizen". Ze dacht echt dat, wij Nederlanders, muizen op beschuit aten. Maar dit terzijde.
We hoorden in het restaurant ook waarom de huizen zowel binnen als buiten blauw geschilderd waren, dat was om de vliegen tegen te houden. Blijkbaar houden vliegen niet van blauw. Leuk weetje, nietwaar?
Daarna gingen we naar de Kaasboerderij aan de overkant van het museum. We waren helaas te vroeg voor de excursie en geen tijd om te wachten, maar we mochten even door de ramen kijken. In het winkeltje hebben we nog hangop (een zuivelprodukt van uitgelekte yoghurt met slagroom) en gele vla gekocht. Dit was ook een wens van Dennis.
Toen we richting huis gingen begon het te gieten, dus we hebben echt geluk gehad.
Dag 3 woensdag 8 maart:
Ondanks de regen hebben we een heerlijke dag gehad.
We begonnen met een gezamelijk ontbijt en na getankt te hebben gingen we richting Montferland. Van daaruit naar de Posbank in Anrhem. Daar hebben we de regen getrotseerd en op het uitzichtpunt genoten van het mooie, maar druilerige uitzicht.
Toen richting Otterlo waar we geluncht hebben. De volgende etappe was Park de Hoge Veluwe, waar we een groot deel van gezien hebben. Toegegeven als het mooi weer is, lijkt het allemaal wat mooier, maar het druilerige effect had ook wel wat en het was er erg rustig, dus konden we alles mooi zien. Zo hebben we zelfs een hert kunnen waarnemen in de bossen, zie foto onder.
Weer gingen we verder, nu richting Kootwijk, Assel en Hoog Soeren, waar de moeder van Otto haar roots heeft liggen. Uiteindelijk kwamen we in Apeldoorn terecht waar Dennis 4 jaar als kleine jongen heeft gewoond. Het huis stond er nog en ook was het nog steeds van de kerk, waar het toen ook al van was. In zijn beleving was de voortuin iets groter, maar ja, een kind heeft zo wie zo een ander beeld van tijd en ruimte. Er kwamen meteen herinneringen naar boven, dat was leuk.
Eenmaal thuis had mama een lekkere maaltijd klaar staan, na zo'n drukke dag ging dat er graag in.
Dag 4 donderdag 9 maart:
Weer een leuke dag. Ik moest eerst naar therapie, dus de dag begon wat later en wel rond 2 uur. Ons doel was Zwillbroek, een klein dorpje net over de grens bij Groenlo. Onze 1e stop was het biologisch station. Daar wordt op een leuke manier informatie gegeven over wat het Zwilbroek is, hoe het ontstaan is en hoe het door de jaren heen veranderd is.
Daarna zijn Otto en Dennis op pad gegaan om de flamingo's te zoeken en die hebben ze ook gevonden. Ik kon niet mee omdat het veel te dras was voor scooty, maar ik kan bij mooi weer zelf ook een keer kijken. Ze ontmoetten daar ook een wandelaar en die gaf ze een tip waar je een hele troep ganzen kon vinden. Dus toen ze weer in de auto zaten reden we daarheen. Het was vlakbij waar het maisdoolhof in de zomer is. Nu, de man had geen woord teveel gezegd, echt honderden waren er. Ze schrokken van onze auto, dus die hele troep vloog op, dat had voor ons weer een voordeel dat we ze mooi konden fotograferen.
Een eindje verder was nog een uitkijktoren, waar de heren uiteraard even opgeklommen zijn. Diezelfde man was er ook en kon ze veel over de omgeving vertellen, dat was dus een gratis geluksmoment. Zo vertelde hij ze bv dat ganzen niet altijd op dezelfde plek zitten, dat hangt af van hoe de wind staat en hoe sterk de wind waait.
Als laatste hebben we hem kamp Holterhoek laten zien. Er waren nl die dag 2 helikopters overgevlogen en Dennis wilde weten waarom. Van het kamp durfde hij geen foto's te maken, maar ik wist nog een weiland in de buurt waar antennes van het kamp stonden en daar heeft hij wel foto's van gemaakt. mama vertelde later nog dat wanneer Trump op zijn bewuste rode knop drukt, hier een signaal afgaat en dat dan de procedure van de kernbom od. in werking treed.
dag 5 vrijdag 10 maart:
Een interessante dag. Na het ontbijt gingen we op weg naar Kamp Westerbork, dat stond nl ook op Dennis verlanglijstje. De zon scheen volop en dat zou ook de hele dag zo blijven.
Tegen 12 uur waren we in Westerbork. We gingen eerst naar het museum, dat was erg indrukwekkend. Dat heeft mij meer gedaan dan kamp Auschwitz waar mijn moeder en ik ook geweest zijn. Er waren veel koffers met bezittingen van kampbewoners, vele foto's en video- en geluidsfragmenten. Het was bijna tastbaar
Kamp Westerbork is in de 30er jaren begonnen als vluchtelingenkamp, net als nu de azc's bij ons. In de oorlog werd het door de Duitsers geannexeerd en werd het een doorgangslager, waar mensen (joden, sinti's en Roma's) op de trein werden gezet richting het bovengenoemde Auschwitz en andere concentratiekampen. Ook na de oorlog werd het kamp gebruikt. Eerst waren het NSBérs en andere landverraders, daarna soldaten van het Indische leger en de laatste bewoners waren Molukkers. Deze laatste hebben er nog tot de 70ér jaren gewoond.
Van het kamp zelf is weinig over, er staat een wagon, die gebruikt is voor transport, een ruine van een oude barak. Deze laatste is na de oorlog gebruikt als stal in Zelhem, maar toen dit kamp een monument werd, heeft hij het terug gegeven. Verder is het huis van de Ortskommandant nog intakt en werd het gerestaureerd. Het belangrijkste deel is het monument. bestaande uit een stuk spoor met gekromde rails, dat symboliseert dat het een uitzichtloze weg was. Het einde was een muur van kinderkopjes, dat de gevallenen symboliseerde en het stootblok was origineel uit die tijd. Verder was er een kunstwerk in de vorm van Nederland. Dit is opgebouwd uit grote en kleine steentjes, die de bewoners symboliseren. Het jammere vond ik dat ze geen foto van bovenaf erbij hadden gezet, dan was het voor mij nog indrukwekkender geweest. Maar zo riep het al veel emoties op.
Ons 2e doel van deze dag was Giethoorn, u weet wel het Venetie van het noorden. We waren net te laat voor de Gondel, want in deze tijd vaart hij om het uur, dus besloten we te voet te gaan en ik met scooty. Dat was soms best spannend, want de paadjes waren behoorlijk smal, ook de bruggetjes en eentje ging behoorlijk omhoog en omlaag. De terugweg ben ik ook anders gegaan, maar dat terzijde. Ik ben niet zo'n grote held. Dat we te voet gingen was achteraf een puik idee, want Dennis wilde graag foto's maken en de gondels waren dicht ivm de temperatuur, dus had hij niet zulke mooie foto's kunnen maken. Overigens een aantal van onderstaande foto's zijn door hem gemaakt. Wilt u meer foto's van Dennis bekijken, klik dan op https://flic.kr/s/aHskVUHund, wilt u zijn gehele album bekijken, met oa mooie foto's uit Finland, kijk dan hier: https://www.flickr.com/gp/dennnis/2Ppg27
We hebben nog even in een restaurantje wat genuttigd. Hij verbaasde zich over onze beleefdheidsnormen. Als je bij ons in een horecagelegenheid komt, zeggen ze je goedendag en vragen of ze iets voor je kunnen doen. In Finland bestel je gewoon koffie en dat is het enige wat je zegt. Ook dat de mensen hier elkaar begroeten als ze langs elkaar komen is hem vreemd, hij vond het wel een mooi gebaar en vond het jammer dat Finnen zo afstandelijk waren.
Rond 7 uur waren we thuis en had mama Humkessoep klaar, sommigen zullen het kennen onder brokkebonensoep en anderen zullen het helemaal niet kennen want het is echt iets uit de Achterhoek en in Winterswijk wordt het met name gegeten tijdens het volksfeest.
dag 6, zaterdag 11 maart:
Vandaag hielden we het dichter bij huis, ons eerste doel was de markt in Winterswijk. Dennis wilde graag wat kaarten, DE koffie en tulpenbollen kopen. Dit hebben we ook allemaal gevonden. We hadden wat tijd over dus zijn we naar Groenlo gegaan, eerst naar de Groenlose Basiliek. Daarna nog even rondgelopen over de halve maan, een natuurpark midden in Groenlo, rond de gracht.
Bij ons is het traditie dat elke gast op zijn laatste dag een bbq aangeboden krijgt en zo geschiedde. Rond 4 uur stak mijn vader de bbq aan. Mijn moeder had alleleri lekker dingen voorbereid en het weer was opperbest. Dus hebben we met zijn allen een gezellige middag/avond gehad.
dag 7 zondag 12 maart:
De laatste dag met Dennis en dat begon al emotioneel, want hij had een verrassing voor ons in petto, waar we heel blij mee waren. Daarna ging het richting 's Heerenbergh waar een neef van hem woont met zijn vrouw. Het was erg gezellig en ze had een lekkere lunch voorbereid. Ze vroeg van alles en ik vertelde over mijn nieuwe project en ik kreeg heel spontaan een boekje van haar. Ik ben die avond meteen begonnen met lezen.
Tegen 1 uur weer vertrokken. Bij Etten hebben we nog een ijsje gegeten. Thuis hebben we nog even buiten gezeten, zodat Dennis zijn spullen kon pakken. Toen het tijd van vertrek daar was heb ik van hem afscheid genomen, we weten allemaal dat het de laatste keer zal zijn, dus dat was best even emotioneel. Vandaar dat ik ook niet mee ben gegaan naar het vliegveld. Otto heeft hem weggebracht. Ook nu kunnen we weer terugkijken op een hele mooie vakantieweek. Dat was het nl. voor ons ook, omdat ik nu plekken gezien heb waar ik tevoren nog niet geweest was, zoals bv Kamp Westerbork.
Nu duurt het weer even, dat ik mijn blogje bijwerk. Ik hoop in mei of juni mijn laatste stukje rondje Nederland met mijn scooty af te maken en wie weet voor de tijd nog een paar dagen met mijn ouders ergens heen. Tot die tijd moeten jullie even geduld hebben.
