De afgelopen week heb ik het Scholtenpad gereden, een wandeltocht van 103 km lang, hoewel ik er waarschijnlijk een paar meer gereden heb. Reden is dat ik met mijn scootmobiel niet overal bij kon en ik dus alternatieve routes moest zoeken. Wilt u deze route ook rijden met een scootmobiel, dan kunt u bij mij de aanpassingen aanvragen, stuur een mailtje naar medelander123@gmail.com. Het Scholtenpad dankt zijn naam aan Scholtenboerderijen, dit waren vanaf de Middeleeuwen grote boerderijen, kenmerkend met een Herenhuis en daarachter de boerderij, zie foto 1. Scholtenboerderijen zijn uniek in onze omgeving, het werd bevolkt door de landadel, een soort leenheren, die door de adel of bisschop werd aangesteld om hun eigendommen te beheren. Later eigenden de Scholten zich zelf allerlei rechten toe. Aldus het boekje van het Scholtenpad. Je had hele Scholten, halve Scholten en kwartjesscholten. Mijn oma behoorde tot de laatste.
De route is bewegwijzerd met roodgele vlakken, maar u doet er verstandig aan om het boekje Streekpad Winterswijk, Scholtenpad, erbij te houden. Soms was het erg moeilijk om een markering te vinden en soms zag ik het helemaal niet en ook voor de alternatieve routes was het handig om het boekje ter hand te nemen. Het boekje is via diverse kanalen op het internet te koop en ook bij de bibliotheek is het nog te leen, maar dan moet je wel rekenen op een lange wachttijd, heb ik vernomen. Gelukkig had ik lieve wandelvrienden, die het boekje destijds gekocht hadden en ook gelopen hebben en ik mocht het lenen, samen met een navigatieapp kon ik de alternatieve routes goed vinden.
Onderweg zijn er diverse horecagelegenheden en zelfs enkele rustpunten, al zijn die wel iets uit de route, maar toch vrij dichtbij, zodat het niet een overkomelijkheid is en als je nodig moet plassen, een welkome verrassing.
Hieronder dan mijn verslag van de belevenissen van mijn vakantie en het Scholtenpad:
Maandag 9 mei, dag 1
Om 10 uur vertrokken vanaf het station in Winterswijk. 1e attractie was de Borkense baan, hier heeft ooit de trein gelopen van Winterswijk naar Borken. Nu liggen deels de rails er nog, maar hebben ze het teruggegeven aan de natuur en bloeien er bijzondere planten en komen er veel insekten, vogels ed voor. Algauw zie je de 2e attractie nl het openlucht zwembad, het gebouw is in al die jaren niet veranderd, ik ging hier vroeger als kind al heen. Het is even gesloten geweest, maar door de Winterswijkse bevolking, die een actie ter behoud op touw heeft gezet, is het nog steeds in gebruik als zwembad. Heel actueel is dat het zwembad met dit mooie weer gesloten is, omdat er personeelstekort is. Naast zwemmen kun je er ook nog naar een restaurant. Even verderop kom je bij de 1e watermolen, nl Den Helder. Deze watermolen draait niet meer, maar wel kun je er roeibootjes huren, waarmee je over de Slinge kunt varen of iets nuttigen in het restaurant. Via allerlei zandweggetjes kom je bij de 2e watermolen, Berenschot, deze molen draait nog wel. Dit is een toplocatie, hier kun je bv naar de wc, is er een informatiepunt en kun je ook wat eten en drinken. Helaas was deze keer de wc defect. Ik heb geluncht op de Kreilweg, het leuke was dat ze hier stenen hadden liggen en op 1 van die stenen kon je boter kaas en eieren spelen, leuk voor als je met kinderen onderweg bent. Daarna pauze gehouden bij de Bosweg, bij de schapen, het grappige was dat er alleen maar donkere schapen waren, meestal zie je witten en af en toe een donkere er tussen. Wel hadden ze allemaal een witte bles. Daarna ging de tocht richting Aalten, ik ben even van de route afgeweken, want ik zag een bordje rustpunt staan en toen kon ik eindelijk naar de wc. Het was tevens een ijsboerderij genaamd het Oude Pietenpol, aan de Lieversdijk nr 4, Ik heb me dus getrakteerd op een lekker boerdeij-ijsje. Op Nummer 1 zou je olifanten moeten zien, daar werd ik over getipt, maar helaas ik heb ze niet gevonden. Dit was 800 meter uit de route, dus dat viel mee. Mijn eindpunt van deze dag was bij de Huiskermatedijk, daar heb ik de taxi besteld en kon ik op een bankje zitten wachten en mijn dag overdenken en wat eten uit de proviandtas.
Dinsdag 10 mei, dag 2
Om half elf was ik weer in de Haart, ik heb me met de taxi laten brengen naar jongerencentrum Atlantic, dat was bijna bij het eindpunt van gisteren en makkelijker voor mij te bestellen. Rond kwart over 11 had ik mijn 1e pauze bij de Walfortlaan. Dit ligt in Landgoed Walfort, wat weer hoort bij Havezate Het Walfort, een havezate is een versterkt huis of boerderij, De route ging verder langs de beek, richting Bredevoort, hier heb ik op het Zand geluncht. Op het Zand staat een standbeeld van Hendrikje Stoffels, zij was de vrouw of minnares van Rembrand van Rijn, de bekende schilder. Ik heb hier veel voetstappen staan, want ik heb op de Veste, dat gevestigd is aan het Zand, stage gelopen en een leuke tijd beleeft. Bij de plaatselijke VVV mocht ik even naar de wc, er was nl geen openbare toilet, dat vond ik dus erg lief. We kwamen nog even aan de praat, omdat mijn moeder hier in het stadje een winkel gehad had, maar ze waren te jong om het zich te herinneren. Ben ook even in de enige kerk dat Bredevoort nog heeft, geweest. Helaas hebben ze het mooie interieur afgebroken en staan er alleen nog maar stoelen, dat vond ik reuze jammer. Wel een kaarsje aangestoken. Via natuurgebied het Klooster naar Vragender gereden. Het Klooster dankt zijn naam aan een klooster wat hier ooit gestaan heeft, het enige dat daar nog aan herinnert is een klein standbeeldje van de oprichter, bij een driesprong. In Vragender heb je twee horecagelegenheden, maar helaas beiden waren gesloten, althans, ik zag er geen leven in. Voor Vragender heb ik even gepauzeerd bij een picknickplaats met een kruisbeeld. Vragender is één van de kerkdorpen van Lichtenvoorde, Lichtenvoorde is Katholiek van oorsprong, dus vandaar overal in de omgeving kapelletjes en kruisbeelden. Via Vragender en natuurgebied de Schans ging het richting het Station van Lievelde. In de Schans heb je nog restanten van de schanzen ten tijden van de oorlog met Frederik Hendrik, zo heb je bv de Engelse Schans. Bij het station in Lievelde heb ik weer op de taxi gewacht. Nu denk je dat je bij een station een toilet vindt, helaas dus niet. Nu kun je wel in de horecagelegenheid terecht, maar dat wilde ik niet, omdat ik immers op de taxi moest wachten.
Woensdag 11 mei, dag 3
Ik heb me met de taxi weer naar Station Lichtenvoorde - Groenlo laten brengen, zo heet het station in Lievelde officieel. Via mooie zandwegen kwam ik vlak voor Zwolle uit, Zwolle bij Groenlo of Grolle zoals ze hier zeggen, Bij de beek heb ik geluncht. Hier kun je een perceel zien waar ooit ook een kamp van Frederik Hendrik of zijn tegenstanders hebben gestaan. Via het Reirinckpad, wat hoort bij het Reirinck, een oude boerderij, nu een groepsaccomodatie, langzaam richting Meddo gereden. Meddo is een buurtschap van Winterswijk, maar het enige Katholieke, want Winterswijk is eigenlijk Nederlands Hervormd. Bij café Spiekerman heb ik een plaspauze gehouden en een ijsje gegeten. De tocht ging verder richting het Hilgelo in Winterswijk. Hier heb ik de route weer moeten omzeilen, want de tocht ging langs een beek en als er geen pad langs loopt, is dat voor scooty niet te doen, maar de aanpassing was vrij simpel en ook erg mooi. Bij het Hilgelo heb ik de laatste pauze gehouden en gereden tot aan de Sevink Molen ben op eigen kracht weer naar huis gereden. Overigens het Hilgelo is een grote zandafgraving en nu recreatiegebied.
Donderdag 12 mei dag 4
Heb me weer af laten zetten bij de Sevink Molen, vanaf hier ging het eerst goed, een heel mooi zandpad, later asfaltweg tussen bomen door, tot we weer langs de beek verder moesten. Dus maar weer voor een alternatieve route gekozen, deze dag moest ik zelfs meerdere keren voor een alternatief kiezen. Maar evengoed het was een mooie route. Geluncht bij de Balkende ezel, een rustpunt, die overigens ook weer iets uit de route ligt, maar daar kun je een plaspauze doen en wat lekkers gebruiken als je dat wilt, ik koos voor Thee en eigen gebakken chocoladecake. Hier kun je ook ezeltochtjes maken, maar heel eerlijk ik heb geen ezels gezien, wel schapen. Ben geeindigd in Ratum, ook nu kon ik weer zelfstandig naar huis rijden.
Vrijdag 13 mei dag 5
Weer met de taxi naar gebouw Emma in Ratum laten brengen, vandaar ging de tocht naar de Steengroeve, deze bestaat uit meerdere groeven, de ene groeve is nog steeds in bedrijf en de andere is terug gegeven aan de natuur en hier broeden oa elk jaar uilen, die je via de site WWW.BELEEFDELENTE.NL in de lente kunt volgen. Het is een trekpleister voor natuurliefhebbers en voor archeologen, maar ook voor kunstliefhebbers, want meestal elke 2 jaar wordt er een musical uitgevoerd in het zogenaamde Steengroevetheater. Dit jaar wordt er Freule van Dorth opgevoerd. Ook kun je daar beschilderde silo's vinden. Dat is tegenwoordig helemaal hot, ze zijn natuurlijk een doorn in het oog, maar nu ze beschilderd worden is het een heuse trekpleister. Heel eerlijk ik kon niet echt goed ontdekken wat het voor moest stellen, maar dat ligt beslist aan mij, zie foto en oordeel zelf. Ook hier moest ik weer een stukje anders rijden, want in het bos lag een dikke boomstam op het pad en ja daar kunnen we niet overheen, maar via de Vosseveldseweg kwam ik toch weer op het goede punt uit. Overigens mijn roots liggen hier in de buurt, want ik ben hier geboren, een paar huizen eerder dan de Steengroeve, vanuit Winterswijk gezien, maar dat terzijde. Ik heb geluncht bij de Italiaanse Meren, ook dat was even uit de route, maar het was vrij fris op scooty, omdat het weer niet zo mooi was als ze voorspeld hadden. De Italiaanse Meren is een camping, maar ze hebben ook een cafetaria en een restaurant en daar heb ik me tegoed gedaan aan een kop warme choclademelk en een lekker kopje champignonroomsoep. Een leuke afsluiting dus en ik was meteen weer lekker opgewarmd. Via het Woold en de Bocholtsebaan richting huis gereden. Ook de Oude Bocholtsebaan is een oude spoorlijn en deze ging naar het Duitse Bocholt. Nu is dat een mooi fietspad geworden, tussen bomen door en die komt uiteindelijk weer uit waar we begonnen zijn bij de Borkense baan.
Deze vakantie zit er weer op, ik hoop in september het vervolg te rijden van het Jacobspad, waar ik vorig jaar aan begonnen ben. Maar tussendoor zullen er vast nog wel mooie ritjes op mijn pad komen. Blijf dus mijn blohgje in de gaten houden. Veel leesplezier en als u een reactie wil sturen, schroom niet, dat zou ik erg leuk vinden, via bovenstaand emailadres of via de link onder het blogje
