Na een voor mij doen, goede nachtrust, zijn we om half negen vertrokken. Beetje vroeg, maar mijn vader moest onderweg nog naar Oldenbroek om er iets te kopen en dat bedrijf ging om 12 uur dicht. Vandaar het vroege tijdstip van vertrek. We waren mooi op tijd, dus kon mijn vader rustig de tijd nemen en mijn moeder en ik genoten van een paar kleine kittens, die aan het spelen waren, naast onze bus. Toen ging de reis verder naar Hasselt. We hebben daar op een terrasje geluncht. Helaas viel er een buitje, maar met wat geschuif zaten we toch allemaal droog onder de parasol, zelfs scooty. Na scooty weer helemaal gepakt te hebben, nam ik afscheid van mijn ouders en ging ik Hasselt ontdekken. Hasselt is een Hanzestad, Hanzesteden waren steden waar kooplieden een handelsverbond mee hadden. Mijn 1e doel was een stempel halen van het Jacobspad van vorig jaar, die had ik nl toen gemist en die heb ik gekregen bij de VVV aldaar. Tegenwoordig heet het daar TIP, Toeristisch Informatie Punt. Helaas kon ik niet naar binnen ivm trapje, maar de vrouw was zo vriendelijk om het stempelkussen naar buiten te halen en zo kreeg ik alsnog mijn stempel. Overigens ook de enige stempel dit jaar, sterker nog, ik heb alleen aan het begin en aan het einde een kerk gezien en ook bezocht. Mijn 2e doel was broodjes halen, we hadden gezien dat er markt was, maar het bleek dat die ten einde liep. Toch mocht ik nog wat mueslibollen kopen, erg aardig. De broodkraam was dezelfde die bij ons ook altijd staat. Het 3e doel was de Stephanuskerk, hier kreeg ik een kleine rondleiding. Het was nl Open Monumentendag, omdat ik alleen was, kreeg ik een prive rondleiding. Hier hebben ze een bijzonder orgel, met allemaal beelden erop, zie foto 1. In het midden staat David met de harp, aan de zijkanten beelden van Geloof, hoop en liefde. Daarna ging ik verder naar de RK Kerk. Daar zong het Hasselts Mannenkoor, maar ik was net te laat, ze waren met het laatste nummer bezig. Ik wist dat ze ook in de Stephanuskerk zouden zingen. Het lied smaakte naar meer, dus nadat ik de RK kerk had bewonderd, een kaarsje aangestoken en de tuin bekeken, ging ik weer terug naar de Stephanuskerk. Ik was mooi op tijd en had een plaatsje vooraan. Daar kwam ik aan de praat met een stel, ik denk vader en dochter, maar je weet het tegenwoordig niet hoe de vork in de steel zit. Afijn ze vroegen of ik uit Hasselt kwam. Nee dus, daarom mijn verhaal verteld, hoe ik daar toe was gekomen en hoe dat met slapen ging enz. Kortom het was gezellig en de wachttijd vloog om. Het koor zong heel mooi, het leek een beetje Gregoriaans, maaar dan met Nederlandse, Duitse en Engelse teksten. Vooral de bas was indrukwekkend. Ook de dirigente zong een Hongaars lied, dat was nog mooier, afijn ik heb genoten. Ik volg deze tocht via Knooppunten, maar bij de 1e beste afslag was het al raak, wegwerkzaamheden, dus ik braaf de omleiding gevolgd. Geluk bij een ongeluk, ik zag een supermarkt. een Boni, ik had er nog nooit van gehoord, maar in deze streken komen ze vaker voor, ik ben er diverse tegengekomen. Daar heb ik kaas en nectarines gekocht. Dit was nl de enige dag dat ik geen ontbijt had bij de slaapplaats, omdat ik op een camping gestaan heb. Voor de rest van de week sliep ik op plaatsen van Vrienden Op De Fiets. Toen ik weer op de route zat, ging ik veel langs water en over diverse bruggetjes. Het waren mooie kleine paadjes, waar ik geen mens gezien heb, o ja een visser, daar heb ik nog even een praatje mee gemaakt. Na de drukte van Hasselt, was dit voor mij zeer aangenaam. Onderweg ook nog 2 koppel zwanen gezien, niet in het water, maar in de wei langs het water. Bij de camping zag ik meteen de pipowagen. Dus gestopt en de boel uitgeladen en Scooty aan de lader gedaan. Het was een erg rustige camping, er was niemand, er kwam later alleen een camper aanrijden met een jong stel erin. Ik had een "emmertje" meegenomen voor de nachtplas, maar wat bleek er lag een po onder het bed, wat een service. Eenmaal geïnstalleerd genoten van een mueslibol met kaas en een nectarine, lekker buiten opgegeten en mijn verslag bijgewerkt. Daarna het thuisfront gebeld en lekker onder de wol gekropen.
Dag 2 zondag 11 september
Na een heerlijke nacht werd ik met zon en nevel wakker, het beloofde een mooie dag te worden. Nadat ik ontbeten had en mijn moeder gebeld, ging ik om half tien op pad. Eerst moest ik weer terug naar Hasselt, onderweg opnieuw een koppel zwanen gezien, ditmaal in het water. In Hasselt was het nu uitgestorven, hier geldt nog echt de zondagsrust en dat was te merken, zelfs geen fietser op pad, later toen ik richting Zwolle ging overigens wel weer. Het is dus echt plaatsgebonden. Via het industrieterrein van Hasselt kwam ik langs een water, deze dijk liep helemaal tot aan Zwolle. Eerst heette hij de Zwolse dijk en later de Hasseltse dijk. Hier zag ik ook een mooie skyline van Zwolle, zie foto 2 Omdat de knooppunten een omweg maakte en ik niet zeker wist of scooty het zou halen, heb ik een verkorte route genomen. Ook dit ging deels over het industrieterrein, maar later werd de omgeving weer mooi. Ben een paar keer water over gestoken en ik denk dat het de IJssel was. Ik ging verder op weg naar Hattem, daar zou ik vrienden ontmoeten, die in Drenthe op vakantie zijn. Een paar kilometer voor Hattem, overigens ook een Hanzestad, stonden mijn vrienden aan de kant van de weg, Ze hadden me zien rijden. Na elkaar even begroet te hebben, gingen we beide op weg naar Hattem, waar we elkaar weer zouden ontmoeten op de Markt bij de Jongens, een café restaurant. Helaas wist ik niet dat het centrum autovrij was, dus het duurde even voordat mijn vrienden een plaats voor de auto gevonden hadden. maar uiteindelijk hebben we elkaar getroffen. We hebben samen gezellig bijgekletst, ook met zijn vrouw Joep. Genoten van warme chocolademelk en een appelgebakje, het leuke is dat ze mij getrakteerd hebben, erg lief dus. Er was nog tijd eer mijn taxi zou komen, dus ging ik nog op verkenning. Ik kwam bv langs een molen, één van de velen die ik zou zien onderweg. Iets verder in de straat was het Anton Pieckmuseum, daar ben ik ook even in geweest. Anton Pieck was een schilder, tekenaar en ik denk dat iedereen hem wel kent van de Oud Hollandse taferelen, oa schaatstekeningen etc. Maar de man had veel meer in zijn mars, bleek in het museum. Hij heeft oa veel tekeningen gemaakt op de Efteling, maar ook vele reizen gemaakt en dat vast gelegd op papier.. Omdat het al bijna sluitingstijd was, mocht ik gratis naar binnen, omdat de rolstoel die ze hadden, niet geschikt was voor mij. Heb een film gezien met een interview van hem en het museum en daarna beneden wat rond gekeken.en in de shop voor mijn moeder en mij een boekenlegger van Anton Pieck gekocht. Mijn moeder en ik zijn verwoede lezers en al kunnen we ons behelpen met van alles en nog wat, een heuse boekenlegger met een tekening van Anton Pieck is toch wel een extraatje. Omdat scooty aan haar einde was, had ik van te voren al een taxi besteld naar mijn slaapplaats Wezep, ik wist nl al van te voren dat hij dat niet zou redden. Daar werd ik warm onthaald door een lieve dame met thee en een lekkere koek. Na me geïnstalleerd te hebben en mijn ouders over de dag verteld heb, kwam ik erachter dat ik mijn oplader op het vorige adres had laten liggen, erg handig...... Inmiddels is hij naar mijn huis gestuurd, maar ja daar had ik op dat moment niets aan. Gelukkig was de lieve mevrouw mijn reddende engel. Ik mocht kijken of haar stekker aan mijn telefoon pastte en gelukkig dat deed hij, dus kon ik hem in ieder geval voor de volgende dag opladen.Ik erg blij en opgelucht natuurlijk. We hebben nog heerlijk buiten gezeten, mevrouw haar vriend was er ook, hij bleek familie in Winterswijk te hebben, mijn woonplaats. Wat is de wereld dan weer klein. Na dit verslag bij gewerkt te hebben, ging ik moe maar voldaan slapen.
Dag 3 maandag 12 september
Deze morgen eerst gebeld met een plaatselijke tankstation, of ze mijn telefoonstekkertje hadden, hoera ze hadden de goede, dus ik helemaal opgelucht. Daarna me aangekleed en ontbeten, de koelkast en trommel waren rijkelijk gevuld. Na het inpakken nog even schapen en walliby's op de foto gezet, zie foto's op mijn fotopagina, waar ik de link weer onder aan dit bericht zal zetten.. Hartelijk afscheid genomen en toen de rit voortgezet richting benzinestation. Ik was blij dat ik hem op had kunnen laden, want ik heb onderweg weer veel moois gezien om te fotograferen. Het tankstation lag ook nog op de route. Die ging eerst over 2 landgoederen met heuse oprijlanen, Het ene landgoed, ik bedoel dan het huis, was niet echt veel bijzonders naar mijn smaak, je kon het ook wat moeilijk zien, maar het andere was een statig herenhuis, zie foto 3 Daarna ging het over fietspaden en landwegen, opvallend was dat de naam van de wegen en paden allemaal "boven" in hun naam hadden. Dus Bovenweg, Bovenpad, Bovenstraatweg etc, zelfs de volgende dag zou dat verder gaan,. Ik heb niet kunnen achterhalen, waarom dat nu zo heette, want het was helemaal niet hoog of zo. Dat ik in de buurt van het Harde zat, was duidelijk te horen, ze schoten met ........., echt hele harde knallen,het leken wel kanonnen van het Grolsch beleg. Het leuke van een scootyreis, naast dat je veel natuur en leuke dorpjes tegenkomt, is de ontmoeting met mensen. De meesten zeggen gewoon hallo en goedemorgen. Maar ook veel mensen zijn nieuwsgierig en belangstellend en willen graag weten wat ik doe en dan kom je vanzelf tot een gesprekje. Blijkbaar zijn er niet veel mensen als ik, die met een scootmobiel op vakantie gaan. Ze vinden het allemaal bijzonder. Nu ik vind het gewoon leuk en leerzaam. Van Oldebroek niet veel gezien, de route ging er als het ware langs heen, je kon het van de verte zien liggen. Maar ik ben er met mijn ouders 2 keer doorheen gereden, zo zie je maar weer niets komt voor niets...... Rond het middaguur kwam ik in het Harde en daar heb ik wel even het centrum bezocht. Dat stelde niets voor, 2 supermarkten, een bloemenzaak en een drogist. Ik heb toen even op de navigatie gekeken naar een horecagelegenheid en ja ze hadden een veredelde cafetaria met terras. Daar naar de wc gegeaan en genoten van een tosti Hawaii. Verder ging de route, nu over kleine maar geteerde bospaadjes. Overigens heb ik wel geteld 1 zandpad, deze vakantie gehad, dus ik kan u verzekeren, deze route is met scooty goed te doen. Aan het einde zal ik de diverse knooppunten noteren, voor het geval u er ook eentje wilt rijden. Het heette het Oude Schietveld, dus als mijn fantasie klopt, dan was dit vroeger een oud militair oefenterrein. Op sommige punten leek het net het donkere bos van Hans en Grietje. Midden in het bos was een rustpunt, letterlijk een oase van rust. Helaas waren er wel 2 mensen zeer luidruchtig aanwezig, ik was blij dat ze vertrokken. Maar verder een leuke plaats met veel dieren, alpaca's, kippen, hertjes, pauwen en fazanten. Ik heb daar een ijsje gegeten en 2 zakjes chips gekocht voor het geval ik even wat nodig had. Ik heb daar ook mijn verslag bijgewerkt. Ik was te vroeg op mijn slaapplaats en scooty had nog wat energie over, dus heb ik nog een klein rondje gereden. Het was erg mooi daar, er was zelfs een zandverstuiving, maar dat was weer net te ver voor scooty, bovendien had ik er niet echt veel van kunnen zien, zei een bewoonster van het pad. Dus rond 4 uur weer naar mijn slaapaadres. Ik sliep in een huisje groter dan die van zondag. Alleen de ontvangst was, zeker vergeleken met gisteren, puur zakelijk. Er werd getoond waar alles stond, geld in ontvangst genomen en gezegd, "Je red je zelf wel hé? Morgen kun je gewoon vertrekken" en daar kon ik het mee doen. Afijn, ik had het lekker rustig en kon lekker buiten zitten, mijn ouders bellen, broodje eten en wat mensen appen.
Dag 4 dinsdag 13 september
Het ontbijt was wel volop, ik heb een bruine boterham met kaas gegeten en een beschuit met eigen gemaakte aardbeienenjam. Ik eet 's morgens niet echt veel, dus dat lag echt aan mij. Tegen kwart over negen vertrokken, ik kon de route meteen weer oppakken, want de slaapplaats lag nl aan de route. Deze dag bestond uit bos, molens en dieren. het begon al met een ruiter als tegenligger, verder gezien alpaca's, geiten, kippen, paarden, koeien, schapen en ganzen, die laatste kon je al van ver horen. Het 1e dorp was Nunspeet, het is een dorp als Winterswijk met een leuk winkelcentrum. Heb hier een kussen gekocht, ik had de mijne nl in de taxi laten liggen, het was wel de week van vergeten, alhoewel het ook wel weer mee viel. Deze omgeving is van oorsprong heel rijk, want er stonden ontzettend veel grote huizen, nieuw en oud. In Hulshorst kwam ik ook langs een molen, waar de deuren van open stonden. Ik dacht ik neem een kijkje, maar het bleek een pannenkoekenmeelwinkeltje te zijn. Ik heb daar een kilo Veluws pannenkoekmeel gekocht, ik kon de verleiding niet weerstaan. en ook een pakje ministroopwafeltjes. Ze smaakten echt lekkerder dan bv bij de supermarkt en ze waren niet eens zo gek veel duurder. Het verschil met gewoon pannenkoekmeel is overigens de vanille die ze er aan toegevoegd hebben, dus het zal wat zoeter smaken, denken mijn moeder en ik. Binnenkort zullen we gaan proeven. Uiteindelijk kwam ik aan in Harderwijk. Mijn ouders hebben daar een favoriet visrestaurant genaamt Dries van de Berg en dat ook een palingmuseum heeft. Dit uiteraard bezocht, het was leerzaam en nog gratis te bezoeken ook. Je leert over de voortplanting van de paling, de vangst, het roken en de geschiedenis van dit alles. Aanrader dus, zelfs voor mensen als ik die niets met vis hebben. zie foto 4 Natuurlijk moest ik daar ook vis proeven. Ik heb geleerd om kibbeling te eten, dus ook hier gegeten. Die van de foodcorner zijn lekker, maar heel eerlijk, deze waren echt stukken lekkerder. Ik was veel te vroeg voor mijn taxi, ja ook hier wist ik dat scooty mijn slaapplaats niet zou redden, dus heb ik Valys gebeld of de rit vervroegd kon worden. Normaal kan dit niet, maar ik dacht wie niet waagd die niet wint. En tot mijn verbazing kon er al een taxi komen binnen het kwartier. Dus dat was wat anders dan 2 uur te wachten. In Putten, mijn overnachtingsadres, werd ik warm onthaald met een kopje thee en we hebben even gezellig gekletst Kon nog lekker buiten zitten tot 6 uur en heb dus mijn dagelijkse dingen gedaan.
Dag 5 woensdag 14 september
Het zou een spannende dag worden qua weer, de voorspellingen waren niet zo denderend, dus had een plan b in gedachten, dat was dat ik me met de taxi zou laten afzetten bij het artilleriemuseum in Amersfoort. Echter het was droog toen ik op stond en ik dacht ik waag de gok. Dat was maar goed ook, want ik heb geen regen gehad onderweg. Eerst echter genoot ik van een vorstelijk ontbijt, er was van alles wat, echt een grote keus. Er stond zelfs een bakje vers fruit, dat ik later mee kreeg voor onderweg, ik kon het nl allemaal niet op. Nadat ik mijn moeder gebeld had en scooty weer rijklaar was, ging ik op weg. Het knooppunt waar ik heen moest was makkelijk te vinden, dankzij de hulp van mijn slaappadres. Het dorp Putten heeft een vrij groot winkelscentrum en deze dag was er ook nog markt. De route ging er dwars doorheen. Daarna ging de route langs drukke N wegen, dat vond ik minder geslaagd. Zo wie zo had ik deze dag veel last van auto's. De route was verder mooi, langs landweggetjes en door bos, maar het waren allemaal smalle verkeerswegen, dus ik moest vaak stoppen voor een auto, zodat die er langs konden, anders zou ik een file veroorzaken. In Hoevelaken had ik met de taxi afgesproken, dus toen ik er rond 2 uur was, heb ik gezocht naar een VVV, die was er niet. Ik dacht ik heb tijd voor een museum, maar helaas ook die had Hoevelaken niet, kon niets op internet vinden. Dus toen maar kijken wat het winkelcentrum bood, dat viel me een beetje tegen. Wel hadden ze een tweedehands winkel, daar even rond gelopen, genoeg leuke dingen gezien, maar kon helaas niets mee nemen. Toen zag ik een Hema en dacht hier kan ik naar de wc, dus niet, die hadden ze daar niet. Bij ons in Winterswijk wel, jammer maar helaas. Ze wisten ook geen andere plek. Nu ja dan maar even ophouden. Wel heb ik 2 paar handschoenen gekocht, het was nl behoorlijk fris aan de handen en deze waren in de aanbieding.. Toen zag ik ook nog een Bruna en dacht eindelijk een kaartje kopen voor een vriendin. Helaas geen enkele kaart uit Hoevelaken, dus toen maar voor een alternatief gekozen. Ik zag een bankje en heb daar de kaart en dit verslag geschreven. Bij een plaatselijke cafetaria een broodje kroket gegeten en naar de wc geweest. Tegenover het cafetaria was een supermarkt, daar heb ik in de opruimbak voor onderweg krentenbrood gekocht en ging ik naar buiten om te wachten op de taxi. Die was een beetje aan de late kant, maar er was genoeg te zien langs de straatkant. Door het onverwachte weer was er veel volk op straat. Op mijn slaapplaats, in Amersfoort, aangekomen moest ik mijn rijkunsten vertonen, scooty moest nl langs smalle tuinpaadjes die ook nog hoekig was, maar het is me gelukt. Wel heb ik de dag erop scooty voor bij de parkeerplaats gezet en daar scooty ingepakt, want ik vond het toch behoorlijk eng. Nog niet eens dat ik bang was om scooty te beschadigen, maar meer dat ik de tuin zou vernielen met mijn bandjes. Maar goed het is gelukt en ik kreeg ook nog hulp van de "beheerder". Het was ook goed dat ik de beschermhoes had meegenomen, want scooty moest hier buiten staan. Zelf sliep ik in een leuk huisje genaamd het vogelhuisje. Hierin stond veel decomateriaal op het gebied van vogels, zelfs het behang had vogels. Ik vond een leuk welkomstbord bij binnenkomst, zie foto 5. Ik kon ook deze middag nog even buiten zitten, hoewel je wel kon merken dat het richting herfst ging, door de luchtvochtigheid. Het verbaasde mij overigens, dat de bomen nog zo goed als groen waren. Ik had gedacht dat door de warme zomer en de droogte dat ze al veel in herfsttitnten zouden zijn, maar dat was dus niet zo. Wel lag de grond bezaaid met eikels, kastanjes en dennenappels.
Dag 6 donderdag 15 september
Deze mnorgen ook hier genoten van een vorstelijk ontbijt, eigenlijk identiek aan die van woensdag en ook hier aardige mensen. Rond kwart over negen vertrokken richting de Leusdense hei, uiteraard niet meer in bloei, maar het was er niet minder om. Toen ging de route verder richting Soesterberg. Ik kwam langs diverse kazernes en langs kamp Soest. Deze laatste had ik al eens bezocht, dus deze keer links laten liggen. Daarna kwam ik in Zeist, ook deze plaats is van oudsher rijk en groen, met een moooi winkelcentrum en het was er niet overdreven druk. Voor mij dus ideaal. Alle merken winkels waren voorhanden en ook een Gerry Weber winkel. Wij dragen regelmatig tweedehands kleding van Gerry Weber, mooie mode en past altijd. Ik heb de nieuwe collectie bekeken, maar deze keer was het niet echt mode naar mijn smaak. Even verderop was slot Zeist, helaas kon ik er niet in, want er was een zakenparty. Wel kon ik op het terras zitten bij de Orangerie en daar gebeurde iets wonderlijks. Ik had warme chocomelk en een stuk appeltaart besteld. Ondertussen ging ik naar de wc en er bleek een VVV te zijn, die een tentoonstelling in een deel van het slot had. Ik besloot die later te bekijken. Dus ik ging weer naar buiten en genoot van mijn bestelde. Tot zover ging alles nog normaal. Toen ik echter wilde afrekenen, bleek de rekening al betaald te zijn, door een dame die anoniem wilde blijven. Je kunt je wel voorstellen dat ik erg verbaasd en verrast was. Uiteraard de dame hartelijk laten bedanken, ze zouden het doorgeven. Echt wonderen bestaan nog, is nu wel gebleken en lieve mensen ook. De tentoosntelling ging over de geschiedenis van het slot. De kleinzoon van Willem van Oranje had het slot laten bouwen. Echter de man had veel schulden gemaakt en toen de familie het later erfden moesten ze het verkopen en kwam het beheer in handen van 2 families. Eerst was het een zomerresidentie, later ging men er permanent wonen. Voor de oorlog heeft de gemeente het gekocht en heeft het diverse functies bekleed. Sinds 1969 is het gerenoveerd en in oude stijl teruggebracht en het dient het als congres- partycentrum. De Orangerie is wel voor het publiek bijna elke dag toegankelijk en er zijn soms rondleidingen. Wat echt de moeite waard is, want ik heb een virtuele toer gemaakt bij de tentoonstelling en ik vond het erg mooi wat ik zag. Vanaf oktober hebben ze een nieuwe expositie Bierenbroodspot, van de kunstenaar Gerti Bierenbroodspot. De route ging verder naar Bunnik, daar vond ik niet veel aan. Wel ben ik nog even in de Mariakapel geweest, heb daar een kaarsje aangestoken en bedankt voor een hele mooie en bijzondere tocht. en dat ik ontzettend geboft heb met het weer. De kapel had overigens ikonen, dat vond ik wel heel apart, mijn moeder vertelde me dat het waarschijnlijk een oud Katholieke kerk was. Zie foto 6. Verder ging de tocht naar het eindpunt van deze dag, klein Armelisweerd, een zorginstelling voor mensen die hulp nodig hebben. De laatste slaapplaats was erg sober. In 1e instantie was er geen gas, water en elektra, maar dat laatste kreeg ik wel eventjes om mijn telefoon op te laden. Verder was het heel primitief. Wel kreeg ik 2 warme ouderwetse wollen dekens, waar ik heerlijk onder geslapen heb.
Dag 7 vrijdag 16 september
Ik heb heerlijk geslapen, alleen het aankleden ging vrij primitief in het donker, maar ik heb me gered. Het is voor avonturiers echt een leuk adres, maar voor mensen als ik is het niet echt aan te raden. De service daarentegen was prima. Ik werd op allelei manieren geholpen. Het weer was niet zo best en ik vroeg de beheerder of ik mocht blijven tot mijn ouders mij op zouden halen en dat mocht gelukkig. Normaal moet je nl tussen negen en tien uur vertrekken. Ook het ontbijt was goed, er was van alles wat, zoet, hartig, en zelfs komkommer, tomaat en 2 pruimen. Zie foto 6 voor mijn minihuisje ofwel trekkershut. Tegen half 12 werd ik opgehaald, scooty werd weer ingeladen en we togen opnieuw richting Oldebroek, waar mijn vader iets om moest ruilen. Maar we kwamen nu ook langs Harderwijk, we hebben daar met zijn drietjes vis gegeten, dat was dus 2 keer kibbeling in een paar dagen, maar ook deze keer smaakte het goed. In Oldebroek waren deze keer de kleine kittens niet, wel vader en moeder kat. Toen mijn vader het geruilde weer in de auto had gingen we op weg naar huis. In Vorden heb ik mijn ouders getrakteerd op een ijsje, ik had nog iets geld over gehouden. Eenmaal thuis nog even samen wat gegeten, de bagage naar boven gebracht, lekker onder de press gegaan, die had ik nl echt gemist en toen moe maar voldaan gaan slapen.
Ik kan terug kijken op een hele fijne vakantie, waarin ik veel dieren heb gezien, veel mooie mensen heb ontmoet, veel kleine wondertjes heb beleefd en op leuke slaapplaatsen heb overnacht. Dit was de laatste vakantie op deze manier. Volgend jaar pak ik het ietsje anders aan. Dan bespreek ik 1 of 2 slaapplaatsen en maak van daaruit dagtochten. Ik ben nu een hele dag bezig geweest om slaapplaatsen te zoeken en dat was teveel stress voor mij, heb ik gemerkt. Ik was er een dag helemaal door van slag en dat is niet bevordelijk vlak voor een vakantie. Onder aan de foto's ziet u de link, (in het klein, kan dat niet groter krijgen) naar de fotosite van mij, waar u nog veel meer foto's zult vinden. U hoeft niet te wachten tot volgend jaar om mijn blog te volgen, want ik hoop dat ik deze winter met mijn moeder een paar leuke middaguitjes mag beleven, mits er geen coronamaatregelen meer zijn uiteraard. Ik hoop dat u genoten heeft en een beetje met mij meegereisd bent, lieve groet Lientje.
Hieronder de knooppunten die ik gereden heb, voor het geval u in de buurt bent en ook de route wilt rijden:
