Om de veertien dagen is het hier van dat... ophaling van PMD zakken en RA zakken (restafvalzakken.)..Zo ook vandaag. Mooi gerecycleerd staan de gevulde zakken langs de weg maar als ik zo de inhoud van de zakken bekijk dan leidt dat onvermijdelijk tot het volgende logje...
In den beginne schiep God hemel en aarde. Hij sprak: Ik wil dat er licht is, en er was licht. Tegen wie hij dat zei is niet geweten. Het zou me verwonderen dat hij dat tegen elektriciens zei want die moesten nog geboren worden. Maar goed, God zou God niet zijn als hij geen trukendoos achter de hand had. Er was dus licht dan kon hij toch al zien waar hij mee bezig was. En toen bleek dat er nog werk aan de winkel was. Dus ging hij aan de slag. Hij schiep zo nog één en ander. Het ene al nuttiger dan het andere. Wat nuttig is en wat niet laat ik in het midden, want daar heeft ieder zijn persoonlijke mening over. Gedurende zes dagen was God dus druk in de weer met scheppen en schapen. En telkens weer "zag hij dat het goed was" al heb ik hier wel enkele bedenkingen, maar kom niemand is perfect. De zevende dag rustte hij. Dat was, toen al, een vakbondseis van het intergalactische godensyndicaat. Tot daar het bijbelse sprookje.
Maar wat niemand weet is dat hij de achtste dag opnieuw begon met zijn goocheltrucjes. Een normaal mens zou denken dat hij al genoeg gedaan had en dat al dat geschapene zichzelf wel naar de filistijnen zou helpen. Maar nee, hij wist niet van ophouden. De achtste dag schiep hij dan maar de PMD zak. En daar is iets mis mee, luister! Ik beweer niet dat PMD zakken niet nuttig zijn, want recycleren is een goede zaak alleen, geen mens die weet wat er precies thuishoort in die PMD zak. Yoghurtbekers, plasticfolie, boter- en margarinevlootjes bijvoorbeeld mogen er niet in die moeten bij RA, aluminiumbakjes dan weer wel. Aluminiumfolie echter weer niet. Plasticflessen met dop mogen er in. Een eenzame, achtergelaten, flesloze dop mag er dan weer niet in. Pure discriminatie is dat. Dat arme dopje heeft toch ook zijn nut bewezen. Waarom mag dat niet gerecycleerd worden bij zijn lotgenoot? Misschien moet ik er eens aan denken om een actiegroep op te richten ter bescherming van de rechten van alleenstaande flessendopjes? Als voorbereiding voor de oprichting van die actiegroep ben ik eens op zoek gegaan naar de oorzaak van die schandalige achteruitstelling. Veel informatie is daaromtrent niet te vinden. Maar toch ben ik er in geslaagd om de reden te achterhalen. Nu ja, een echte reden is er niet. Het heeft meer te maken met menselijke bemoeienis. Want wat blijkt? In den beginne mocht geen enkel dopje in de PMD zak omdat het moeilijk te recycleren is. Dopjes veroorzaken brokken in het afvalmateriaal. Maar dan vonden enkele mierenneukers dat samengeperste plastiek flessen de neiging hadden om terug hun oorspronkelijke vorm aan te nemen en dus teveel plaats innamen in de PMD zak. Om die gebiedsuitbreiding te voorkomen, werd bij ministerieel besluit besloten om toe te laten dat samengeperste flacons een dop mochten dragen zodat ze klein en pietluttig bleven wegens gebrek aan lucht. Maar de flesloze doppen werden hier schromelijk verwaarloosd. Geen plaats voor hen in de prestigieuze PMD zak. In de plaats daarvan werden ze verwezen naar de ordinaire restvuilzak. Dat respectloos behandelen van alleenstaande doppen is een schrijnende onrechtvaardigheid. Daar moet met onmiddellijke ingang een einde aan komen. Daarom een actiegroep. Naar analogie van de dierenbescherming moet er een doppenbescherming komen met doorslaggevende argumenten, argumenten waar niks tegen in te brengen is. Ik kom graag op voor achtergestelden en om mijn grote gelijk te bewijzen gebruik ik het argument waar andere groeperingen ook gebruik van maken nl. " Het is de wil van God".
Vandaag wandel ik op de aangelegde paden in mijn hoofd. Zowel links als rechts zijn gebouwen opgetrokken uit het niets. Meer dan honderd ramen, meer dan honderd beeldbuizen, meer dan honderd herinneringen.
Als ik door een raam kijk dan zie ik een weerspiegeling van mezelf. Soms maak ik een korte stop om te kijken hoe de weerspiegeling van de herinnering verder afloopt. Maar na die korte stop marcheer ik door op weg naar elders. Ik kan niet eeuwig blijven stilstaan bij wat is geweest. Ik wil niet vastroesten in de tijd. Ik wil geen melancholische schim van mezelf worden. Levenloos, vreugdeloos, hopeloos.
De gebouwen zijn reusachtig. Ze zijn zelfs zo hoog dat ze de wolken kunnen krabben. De top is slechts een klein puntje in de verte. Ik voel me ongemakkelijk klein. Elke ruimte in al die gebouwen is volgestouwd met films, films over mij. Dat lijkt een beetje egocentrisch maar als hoofdspeler voel ik me verplicht om het zo te laten zijn. De reden waarom er zoveel gebouwen zijn, is simpel. Ik kan de herinneringen niet weggooien, ik wil ze niet vergeten. Bij één gebouw hangt een dik slot rond de deur. Ik ben bang dat iemand zal inbreken en die herinnering zal willen stelen. Ik ben bang dat ik ze niet meer zal kunnen bekijken, dat ik zal vergeten wie ik ben, wie ik was en wie ik hoop nog te kunnen worden al begint de tijd te dringen. Ik bewandel de schoongeveegde straten in mijn hoofd. Ondertussen laat ik verschillende gebouwen aan mij voorbij gaan. Zoals ik al zei: ik wil niet vastroesten in de tijd. Ik sta in een straat waarvan de gebouwen heel kleurrijk zijn, niet grijs en grauw zoals die in een andere straat wel zijn. De zon straalt een warme gloed uit. Ik wil heel graag deze gebouwen binnenwandelen, maar ik doe het niet. Ik zet het loopje door mijn gedachten verder.
Hoe langer ik wandel en hoe verder ik ga, hoe meer het straatbeeld verandert. De schoonveegde straat gaat langzaam over in een oneffen pad bezaaid met kiezeltjes en gevuld met regenplassen. De gebouwen hebben plaatsgemaakt voor open velden aan mijn ene zijde en dichtbegroeide bossen aan mijn andere zijde. Ik kan niet meer naar herinneringen kijken. Ik moet niet meer aan de verleiding weerstaan. Het oneffen pad maakt een bocht een links. Ik weet niet waar het heen gaat maar ik blijf het volgen. Ik volg het pad tot de horizon het van me scheidt.
En zo wandel ik verder door het straatbeeld van mijn verbeelding op zoek naar wat?
Mijn maatje en ik hebben hier zaterdagnacht tot 4u30 zitten praten en al moesten we af en toe geeuwen toch kwam de slaap maar niet! Geeuwen , we doen het allemaal, maar waarom eigenlijk? De doodgewone geeuw is voor wetenschappers nog altijd een mysterie. Na een lange dag of een te korte nacht kunnen we er eigenlijk niet aan ontkomen we geeuwen ten passe en ten onpasse ! Maar ook op momenten dat we ons vervelen tijdens een saaie vergadering bijvoorbeeld kan de geeuw de kop opsteken. En dat begint al vroeg: uit onderzoek is gebleken dat mensen al in de baarmoeder geeuwen. Nochtans zijn wij mensen heus niet de enigen die eigenlijk een leven lang gapen. Ook honden en katten en chimpansees geeuwen regelmatig. Maar waarom geeuwen wij en al die dieren met ons nu precies? Dat is nog altijd een raadsel.
Wetenschappers hebben er stuk voor stuk verschillende ideeën over. Zo is uit recentelijk onderzoek gebleken dat gapen iets te maken heeft met de temperatuur van het brein. Door te geeuwen zouden we ons hoofd (letterlijk!) koel houden. De onderzoekers baseerden die conclusie op het feit dat mensen s winters vaker geeuwden. In de zomer is de temperatuur van de lucht hoog en heeft geeuwen weinig zin: warme lucht koelt het brein immers niet, zo stelden de onderzoekers. Een andere heel populaire theorie is dat geeuwen het resultaat is van een zuurstoftekort. Deze theorie gaat ervan uit dat mensen geeuwen om het zuurstofgehalte in het bloed te verhogen en het koolstofdioxidegehalte te verlagen. Geeuwen zou dan een reflex zijn als gevolg van een hoog koolstofdioxidegehalte in de lucht. Omdat iedereen in één ruimte dezelfde lucht inademt, gaat bij meerdere mensen deze reflex werken. Hierdoor lijkt het of gapen aanstekelijk werkt, terwijl het eigenlijk het gelijktijdig optreden van dezelfde reflex is. Maar lang niet alle wetenschappers zijn ervan overtuigd dat die theorie wel klopt.
Recent onderzoek gooit het over een heel andere boeg en zoekt de verklaring voor geeuwen niet in de fysieke, maar in de sociale hoek. Misschien is het u al wel opgevallen tijdens het lezen van dit artikel: u moet ervan geeuwen. Dat is heel normaal: wanneer we anderen zien gapen (of plaatjes en teksten zien van geeuwende mensen) moeten we ook gapen. Geeuwen is namelijk besmettelijk. En dat zette onderzoekers aan het denken. Want hoe kan geeuwen nu besmettelijk zijn?
Een aantal interessante experimenten is dat van onderzoeker Molly Helt. Het viel haar op dat haar autistische zoontje nooit meegaapte wanneer zij moest geeuwen. Toeval of niet? Ze verzamelde 120 kinderen en las ze voor uit een boek. Tijdens het voorlezen gaapte Helt regelmatig. Met behulp van cameras werd gekeken hoe de kinderen daarop reageerden. De resultaten zijn opvallend. De éénjarigen geeuwden niet mee. Van de tweejarigen geeuwde er slechts één mee. Onder de driejarigen ging het om twee kinderen. Van alle vierjarigen geeuwde bijna de helft mee. En zo ging dat verder: hoe ouder de kinderen waren, hoe meer er ook geeuwden. Helt herhaalde het experiment daarop met 28 autistische kinderen die tussen de zes en vijftien jaar oud waren. De kinderen geeuwden ongeveer de helft minder vaak dan gezonde kinderen van dezelfde leeftijd. Kinderen met een zware vorm van autisme geeuwden zelfs nooit mee. Helt concludeert dan ook dat geeuwen een andere belangrijke functie heeft: binding krijgen met anderen. Samen geeuwen, schept een band. Dat autistische kinderen minder snel meegeeuwen zou komen doordat zij lang niet alle sociale signalen opvangen en kunnen verwerken. Mijn vraag echter:Als ongeboren al geeuwen hoe kan het dan een sociale bezigheid zijn?
Dat geeuwen besmettelijk is, lijkt dus vast te staan. Maar wat maakt geeuwen nu zo besmettelijk? Is het echt empathie?, of eerder een onbewuste imitatie? Of is het een vast actiepatroon: automatisch gedrag dat volgt op een bepaalde prikkel (in dit geval: een ander zien gapen)?
Conclusie: Men is het nog steeds niet eens, wat de reden is dat mensen geeuwen. Is het zuurstoftekort? Is het een vorm van communicatie?. Je kan hierbij ook denken aan lachen: door te lachen laat je andere mensen merken dat je iets leuk vindt of dat je blij bent. Het zou kunnen zijn dat mensen geeuwen ook gebruiken als zon communicatiemiddel. Door te gapen wanneer je iets saai vindt, laat je anderen weten dat je je verveelt en wat anders wilt gaan doen. Op deze manier kan je ook anderen aangeven dat je moe bent. Is het een overblijfsel uit de oertijd. We leerden dat geeuwen in de oertijd diende om aan te geven dat we honger hebben. Omdat het vroeger niet veilig was om alleen op jacht te gaan, gaven de mannen met geeuwen aan dat ze honger hadden en op jacht wilden. Andere mannen die ook honger hadden konden dan terug geeuwen om aan te geven dat ze ook honger hadden en mee op jacht wilden. Nu nog moeten mensen geeuwen als ze honger hebben. Blijkbaar heeft de wetenschap nog werk om dat geeuwprobleem te verklaren tot dan gapen en geeuwen we lustig op los en als je na dit logje bijna niet meer kan wakker blijven, geeuw dan gerust maar eens heel grondig, zeker weten dat het helpt!
Het zal jullie zeker niet opgevallen zijn... Maar vandaag bestaat mijn blog 6 jaar!!
Er zullen vast meer mensen zijn die al zo lang een blogje hebben. Deze mensen wil ik ook feliciteren omdat ze eigenlijk een beetje bij de inboedel horen. Het lijkt precies alsof ik nog maar recentelijk hier begon te schrijven.. Intussen, zoveel logjes verder heb ik hier een paar heel goede contacten gelegd die in sommige gevallen uitgegroeid zijn tot echte vriendschap. !
Kan jij het geloven? Voor mijn gevoel ben ik echt net begonnen, wat vliegt de tijd. Al slijt onze blogmat niet van de bezoekjes, toch is er een warm gevoel gegroeid tussen mij en sommige blogmaatjes. Bedankt voor de vriendschap, de bezoekjes , de reacties. Anyway, er is reden voor een virtueel feestje. In de reactiekamer kunnen jullie een rondje geven, felicitaties uitwisselen, jezelf op de schouder kloppen als je hier regelmatig bent en reageert, een polonaises doen kies maar uit want lieve volgers zonder jullie had ik het bloggen nóóit zo lang volgehouden! Ik hoop dat jullie nog lang langskomen
en af en toe ook iets neerpennen!
Gelezen in de namiddageditie van het Nieuwsblad op donderdag 26 sept 2013..
"De gijzelaars in het Keniaanse winkelcentrum Westgate werden gruwelijk gemarteld alvorens ze vermoord werden. Dat vertelde een dokter die tijdens de gijzeling hulp bood aan een Keniaanse krant.
De dokter wenst anoniem te blijven, maar vertelde de Keniaanse krant The Star enkele gruwelijke details over de gijzeling in het Westgate shoppingcenter in Nairobi. Ze verwijderden teelballen, ogen en oren. Bij sommige mensen werden de handen geslepen als een potlood, waarna de slachtoffers hun naam moesten schrijven met bloed. Sommige vingers werden afgeknipt en neuzen werden bewerkt met een tang, verklaarde de arts.
De man bood eerder al hulp aan slachtoffers van een explosie op een olietanker, in 2009. Maar dat was maar de helft zo erg als nu. Toen hadden de mensen het bewustzijn verloren voor ze stierven. In Westgate kenden ze enkel pijn voor hun dood, getuigde hij. Volgens de arts werden de lijken van de slachtoffers bovendien aan haken aan het plafond gehangen.
De getuigenissen van de arts worden door de hele wereld met ongeloof en op afgrijzen onthaald. Het nieuws werd evenwel nog niet officieel bevestigd.
Het officiële aantal dodelijke slachtoffers van de aanval op het winkelcentrum staat nog op 67, maar ligt vermoedelijk hoger."
Is dit nu anno 2013 vraag ik me af en wordt dat het toekomstbeeld dat we voor ogen moeten houden als het moorden omwille van godsdiensten en religies blijft aanhouden? Heeft de geschiedenis het mensdom dan niets geleerd, of zijn we echt zo dom? Ik zou bijna zeggen dat dieren hoger scoren dan mensen. Dieren verpesten de aarde niet als je hen hun gang laat gaan;ze voeren ook geen oorlog, doen niet aan genocide.
Is het vol te houden dat de mens beter is dan het dier?
Dieren hebben geen ziel, werd vroeger gezegd en daarom stond de mens volgens die opvatting hoger in de hiërarchie. Waar is die ziel dan vraag ik me af bij het lezen van dit artikel..Arme jeugd , arme kinderen die de toekomst moeten trotseren als dit de normen zijn en niemand durft te reageren...Wegblijven uit die landen en hen zo volledig isoleren dat lijkt me de enige weg die een normale burger kan gaan, maar wat is nog normaal? Hitler en consorten werden decennia verwenst en beschimpt maar wat er nu gebeurt in vele van die Afrikaans landen vindt ook zijn gelijke niet! Dit moest ik even kwijt!
Dromen zijn bedrog zegt men en toch kleeft men vaak aan elke droom een plaatje zoals bij dromen van wijn. Heb je zo'n droom, hier dan enkele verklaringen
- Dromen dat u wijn drinkt, voorspelt vreugde en hechte vriendschappen - Dromen dat u een fles wijn laat vallen, geeft aan dat u hoge eisen zult stellen aan liefde en passie. - Het zien van vaten met wijn voorspelt veel luxe. - Wanneer u droomt wijn van het ene naar het andere glas over te schenken, zult u veel plezier hebben en verre reizen maken. - Dromen dat u handelt in wijn voorspelt dat uw werkzaamheden u geen windeieren zullen leggen. - Als een jonge vrouw droomt wijn te drinken, zal zij trouwen met een welvarende en eervolle man. - Als je droomt dat je wijn drinkt, verwijst dit naar feestelijkheden en gezelschap. - Wanneer je droomt dat je wijnflessen breekt, duidt dit op en overdaad aan verlangen en passie. - Een andere betekenis is dat wijn staat voor het mannelijke.
Tot nog toe droom ik nog niet van wijn ,ik drink die alleen heel soms ....
Oud mogen worden is een zegen,
maar t zijn de jaren die wegen.
Het geheugen laat het weten,
men begint alles te vergeten.
t Gehoor, t gezicht is aangetast, en iedere beweging zorgt voor last!
Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen.
Want slapeloze nachten,
dat staat u te wachten!
En medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven.
Begin maar iedere morgen,
met u goed te verzorgen!
U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten.
En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet,
het volstaat dat u ons goed beziet!
Trappen werden vroeger op en af gelopen,
nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, t was een lust.
Nu zoekt men alleen nog rust!
Winkelen of wandelen, gaan
lang recht blijven staan,
is ook al uit den boze,
t zorgt voor pijn, t is artrose!
Dit alles en nog meer
Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men dan de schone ouden dag
Laat mij toe dat ik eens even lach
Vanavond na een regenbui een prachtige regenboog gezien alsof ze de hand uitstak naar lieve mensen waar we de namiddag doorbrachten.
De wetenschappelijke verklaring van een regenboog kan je misschien niet boeien maar dit verhaal over het ontstaan ervan zeker wel.
Heel lang geleden begonnen de kleuren van de wereld te kibbelen. Allemaal beweerden ze dat zij de beste waren, de belangrijkste, de meest bruikbare, de favoriet.
Groen zei: "Het is duidelijk, ik ben de belangrijkste. Ik ben het teken van leven en hoop. Ik ben gekozen voor gras, bomen en bladeren. Zonder mij, zouden alle dieren sterven. Kijk naar het landschap en je zult zien dat ik in de meerderheid ben."
Blauw onderbrak: "Je denkt alleen maar aan de aarde, maar denk eens aan de lucht en de zee. Het water is de basis van het leven en wordt opgetrokken vanuit de diepe zee naar de wolken. De hemel geeft ruimte en rust en sereniteit. Zonder mijn rust zouden jullie allemaal niets zijn."
Geel gniffelde: "Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik breng gelach, vrolijkheid en warmte in de wereld. De zon is geel, de maan is geel, de sterren zijn geel. Elke keer dat je naar een zonnebloem kijkt begint de hele wereld te glimlachen. Zonder mij zou er geen plezier zijn.
"
Oranje begon daarna op zijn beurt: "Ik ben de kleur van gezondheid en sterkte. Ik ben misschien schaars, maar ik ben kostbaar daar ik dien voor de noden van de mensheid. Ik draag de meest belangrijke vitaminen. Denk aan wortelen, pompoenen, appelsienen, mango's en papaja's. Ik hang niet de hele tijd rond, maar als ik de hemel kleur bij zonsopgang of zonsondergang, dan is mijn schoonheid zo sensationeel dat niemand meer aan jullie denkt." Rood kon het niet meer aanhoren en begon te roepen: "Ik ben de heerser van jullie allen. Ik ben bloed, levensbloed! Ik ben de kleur van gevaar en van moed. Ik ben bereid te vechten voor een doel. Ik breng vuur in bloed. Zonder mij, zou de aarde zo leeg zijn als de maan. Ik ben de kleur van passie en liefde, de rode roos en de klaproos." Paars begon op z'n luidst, hij was heel groot en sprak met grote trots: "Ik ben de kleur van royalty en macht. Koningen, chefs en bisschoppen hebben mij altijd gekozen daar ik het teken ben van autoriteit en wijsheid. Mensen stellen geen vragen. Ze luisteren en gehoorzamen".
Uiteindelijk sprak Indigo, veel rustiger dan alle anderen, maar met evenveel vastberadenheid: "Denk aan mij. Ik ben de kleur van de stilte. Je merkt me amper maar zonder mij zouden jullie alleen oppervlakkig worden. Ik vertegenwoordig gedachten en reflectie, schemering en diep water. Je hebt me nodig voor het balans en contrast, voor gebed en innerlijke rust."
En zo bleven de kleuren maar bluffen, elk overtuigd van zijn eigen belang. Hun ruzie werd luider en luider. Plotseling was er een hevige bliksem en donderslag. Regen viel meedogenloos neer. De kleuren bukten zich neer uit angst en trokken dichter bij elkaar voor troost.
Te midden van hun geroep, begon de regen te spreken: "Jullie dwaze kleuren, tegen elkaar vechten, elkaar trachten te domineren. Weten jullie niet dat jullie elk gemaakt zijn voor een speciaal doel, uniek en verschillend? Reik elkaar de hand en kom tot mij." Ze deden zoals het hun gezegd werd, de kleuren verenigden zich en reikten elkaar de hand. De regen sprak verder:"Van nu af aan, als het regent, zal elk van jullie zich over de hemel uitstrekken als een boog van kleuren, als een herinnering dat jullie allen in vrede kunnen leven. De regenboog is een teken van hoop voor morgen."
Deze uitleg vind ik persoonlijk toch veel mooier dan de geleerde !
Over het ene ( winden) mag je niet praten want het is taboe over het andere ( dun of dik) durf je niet praten want het ligt gevoelig...nochtans beide behoren bij het leven zoals leven en dood, vreugde en verdriet. Daarom stamp ik graag duren open... iedereen begint me toch wat te kennen hé en weet dat de o voor mij staat voor openheid of het nu taboe is of niet.... Moet toch kunnen?
Ik kom even terug op wat ik recentelijk op de radio hoorde nl dat prinses Kate, je weet wel de mama van de onlangs geboren George, al weer in haar jeans broek kan!! Wereldnieuws hé zeker als je het zet naast het gebeuren in het midden oosten!!!! Dan gaat er bij mij iets kriebelen zoals het mij ook kan ergeren als ik toevallige reacties opvang over de lijfelijke toestand van sommige vrouwen zoals bv Maggie De Block . Ik onthou me van elke politieke strekking maar die dame heeft wel haren op de tanden al heeft ze haar figuur niet mee . Maggie wordt omwille van haar overgewicht vaak serieus over de hekel gehaald. Wat mij in zo'n geval wat kregelig maakt is dat onbeleefde gegniffel over ronde dames. En dan denk ik direct aan hun tegenpolen die je ziet verschijnen op naaktfotos van één of andere Pirelli kalender. Veel van die modellen zijn dan weer akelig mager en zetten jonge meisjes soms aan tot anorectisch gedrag.
Dit soort van zwart-wit-commentaren maakt mij dus kittelorig alsof een mens niet meer is dan vlees en bloed! Zodra er een heupbeen te zien valt, wordt de BMI-inquisitie samengefloten. Vrouwen zonder vet worden aangevallen door een leger van vrouwen met vet en omgekeerd er is geen plaats voor nuances in die strijd.
Ik ben in het geheel niet afkerig van mals vlees of rondingen. Mooie ronde en pronte vrouwen, onverzuurd, kunnen zeer bekoorlijk zijn. Schoonheid ligt volgens mij meer in de houding en in het vuur in de ogen dan in de ideale maten. Hoe jammer dan, dat steeds meer ronde vrouwen gebukt gaan onder de gedicteerde perfectie of de standaardmaat. Sommigen schreeuwen het uit dat ze fier zijn om hun volslankheid, maar ik vrees dat ze diep in het hart misschien wat wrokkig en verbitterd lijken omdat ze vastzitten in hun dilemma - rond blijven, of toch streven naar het gevierde schoonheidsideaal- teneinde zich compleet aanvaard te weten. Daarom verwijs ik als boosdoener naar De Media, want zij zijn het die de "slanke den" als kapstok prefereren om allerlei waren en diensten aan te prijzen. Als men zich blijft scheel staren op magere modellen op catwalks, in modefotos en in advertenties, dan wordt men ongelukkig, gegarandeerd. Als je altijd maar een paar naaldboomvrouwen in het gezichtsveld krijgt, loop je gegarandeerd de kans om malcontent oud te worden. Het is nu eenmaal zo dat de huidige topmodellen mager moeten zijn, soms te mager, maar de voorkeur van de meeste modemachthebbers lijkt onwrikbaar, wat dat betreft, helaas.
Anderzijds, stellen dat de modewereld alleen verantwoordelijk zou zijn voor anorexia en boulimie bij jonge meisjes is even discutabel als beweren dat er meer verkrachtingen plaatsgrijpen sinds er porno op het web te vinden is. Het probleem zit bij bepaalde mensen veeleer in hun hoofd of de genen niet bij het aanbod van De Media. Sommige meisjes gaan zich te buiten aan drugs, anderen aan seks, nog anderen worden anorectisch. Indroevig, maar in wezen niemands schuld.
Tenslotte, liefste lezer, lijkt iedereen te vergeten dat modellen géén rolmodellen zijn maar vrouwen-hors catégorie. Nochtans zijn zoveel jonge meisjes geneigd om automatisch hun eigen postuur in de weegschaal te leggen wanneer ze een mager model op een foto zien. Is het niet compleet absurd om zichzelf te meten met "wezens" die een andere constitutie, andere genen, een andere spijsvertering en een geheel ander levensritme hebben?
Ach het draait hem allemaal om vrouwenvlees: eindeloos fascinerend, denk ik dan maar en in al dat "streven naar " vergeet men één ding .
Als je even niet weet wat te vertellen dan maar teruggrijpen naar iets heel gewoon: een windje!
"Winden laten is gezond en het blaast het stof uit je kont." Echt waar, zo staat het op een website over winden laten. Waarom ik nu daarover begin? Laat mij eens even uit de biecht klappen...
Iedereen kent dat wel zo'n gênant moment waar een windje zomaar opeens de vrijheid kiest! Dat overkwam mij gisteren aan de kassa van de supermarkt, ( ja het was vrijdag de 13e hé!!) niet echt een gênant moment want het was een geniepigerd, zo eentje dat je niet hoort maar wel kon rieken. Ik hield me van de domme. De mensen rond mij keken eens rond en ik ook alsof ik volledig onschuldig was en ook de dader zocht om hem of haar daarna met een vernietigende blik de grond in te boren van schaamte. Maar niemand kroop onder de grond omdat niemand schuldig was. En zelf kan ik gemakkelijk een heel onschuldig gezicht opzetten als het echt moet al had ik het even moeilijk met een opkomende lach! Maar meteen was mijn interesse gewekt over het hoe en waarom van winden. En wat is er tegenwoordig gemakkelijker dan info opzoeken. Via het internet kwam ik te weten dat winden laten ook wel flatulentie genoemd wordt en dat flatuleren goed is voor de bloeddruk. Dus laat je maar gaan lieve lezer het bespaart je misschien een bezoek aan de hartspecialist Over de oorzaak is er ook één en ander te vinden. Het is een normaal verschijnsel. Zowat elk zoogdier laat winden. Dat is blijkbaar een gevolg van het spijsverteringsstelsel. Al heeft voeding er ook wat mee te maken. Bonen en uien zijn oorzaak van een grote gasproductie zo blijkt. Maar ook zonder bonen en uien is er gasproductie in de darmen. En dat gas moet er natuurlijk uit. Dat kan op verschillende manieren. Soms met het nodige lawaai en soms heel onbewust. Want er zijn ook winden waarvan je helemaal niet bewust bent dat ze het luchtruim kiezen. Dat zijn dan spionnen. Ongemerkt glippen ze door de mazen van het net naar buiten. Je hoort ze niet en je riekt ze niet. Handig om zo uw darmen te ontluchten. De meesten voel je echter komen. En daar zijn dan verschillende soorten in van die onbenullige kleine korte die niet echt belangrijk zijn. Maar er zijn ook van die langgerekte die een hele opluchting in de darmen teweegbrengen. En dan zijn er nog van die knallers die je drie straten ver kan horen. Of ze een aroma meekrijgen weet je echter nooit op voorhand. Dat is afwachten. Feit is wel dat een normale mens tussen een halve en anderhalve liter broeikasgassen per dag naar buiten stoot. De mens als milieuvervuiler zeg maar. Want als ik een kleine berekening maak dan kom ik op een gemiddelde van zeven miljard liter gas per dag wereldwijd natuurlijk al zijn het niet de mensen alleen die het milieu belasten. Alle zoogdieren, de meeste insecten en sommige vissen doen dapper mee. Als we dat allemaal optellen komen we aan een gigantische hoeveelheid stinkende rotzooi die elke dag de lucht wordt ingeblazen. Genoeg om een laag van twee meter dik te verspreiden over de hele aardbol. Wat het dan bedenkelijk maakt is het feit dat die overtollige gassen zwaarder zijn dan gewone lucht. De vervuiling blijft dus zweven op grondhoogte. En dan vinden veel mensen dat sporten in de buitenlucht gezond is. Tot wat een geniepig windje leiden kan!!
Hier zie je Sven de jongste radioamateur in ons land . Hij was ook op de velddag actief want men wil jongeren terug warm maken voor de hobby.
Omdat ik hier en daar de vraag kreeg wat radioamateurs eigenlijk doen en wat de bedoeling is van de hobby nu er zoveel andere mogelijkheden zijn om wereldwijd te communiceren, geef ik graag even door wat er verscheen naar aanleiding van de velddag van radioamateurs in MEEUWEN vorig weekend!
Een velddag betekent dat je opereert vanuit een bepaalde locatie zonder van het lichtnet gebruik te maken voor de verbindingen. De amateurs moeten in dat geval zelf voor stroom zorgen zoals ze ook moeten doen in geval van nood en dat kan zijn via batterijen of via een generator die stroom produceert! Dit even terzijde!
-Radioamateurs hebben vorig weekend een grote noodoefening in een veld in Meeuwen gehouden. Wanneer bij een ramp alle communicatiemiddelen uitvallen, zal beroep gedaan worden op de radioamateurs.
Enkele tientallen radioamateurs zakten afgelopen weekend af naar een veld in Meeuwen voor een grote noodoefening, georganiseerd door de Limburgse radioamateurs. In deze oefening is België uitgeroepen tot rampgebied. Alle vaste communicatiemiddelen zijn uitgevallen en er is een stroomonderbreking, zegt Marc Cosemans van de organisatie. Bedoeling is om zo snel mogelijk zendmasten en apparatuur in werking te stellen en contact maken met de buitenwereld, voegt radioamateur Rudi Geerits toe. De nadruk ligt op de paraatheid bij het verzorgen van communicatie in noodgevallen. Tijdens een veldslag moeten we kunnen aantonen dat we op korte tijd een volledig autonoom radiostation kunnen opbouwen en bedienen.
Radioamateurs lijken niet meer van deze tijd. Toch krijgen de hobbyisten grote erkenning en blijven ze belangrijk. De radioamateurs leverden in het verleden belangrijk werk in de radiocommunicatie. De meeste radioamateurs zijn uitstekende technici die hun eigen toestellen bouwen. De meesten onder ons zijn ooit gestart uit interesse voor techniek, maar ook de adrenaline om met iemand uit de andere kant van de wereld contact te maken, was groot, zegt Marc. Het internet en de gsm bestonden toen nog niet.
Vandaag bestaan er tal van wedstrijden waardoor de radioamateurs interesse blijven hebben in hun hobby. Er is elke week wel een wedstrijd, die gaan van contact maken met zoveel mogelijk landen tot contact maken met bepaalde eilanden.
Daarnaast blijft de radiocommunicatie ook de meest betrouwbare manier van communiceren. De eerste hulp na de tsunami in Japan en 9/11 is op gang gekomen door radiocontact. Ook in België worden radioamateurs speciaal opgeleid om bij rampen de civiele bescherming, rode kruis en andere hulpdiensten bij te staan. Vandaag zijn er in ons land 5.000 radioamateurs met een licentie. Dit willen niet zeggen dat ze alle vijfduizend nog even actief zijn. Radioamateurs vind je vooral in de leeftijdscategorie van veertig tot tachtig jaar. Het is belangrijk om de jeugd warm te maken voor de hobby. Daarom is deze noodoefening dan ook speciaal naar jongeren gericht, zegt Rudi. Zijn zoon Sven Geerits (13) is de jongste radioamateur in ons land. Het is een niet-alledaagse hobby. Ik leer er Engels en Duits mee spreken, zegt Sven. Ik wil zoveel mogelijk contact maken met verre landen. Dat vind ik het plezantste.
Elke week valt er wel een roddel of schandaal uit de bus
zoals recentelijk ook al weer ivm het Koningshuis en als je dan de trukendoos ziet die er soms wordt opengetrokken dan vraag je je af of dat gezegde " hoge bomen vangen veel wind" tegenwoordig nog klopt? Ik denk het niet, want die Hoge Bomen hebben juridische adviseurs en die zorgen er wel voor dat die Hoge Bomen óók bij wanprestatie kunnen wegkomen zelfs in bepaalde gevallen met met een mooie bonus. Nee, ze vangen geen wind meer, alles is reeds van tevoren juridisch dichtgetimmerd, helaas.
Wat me echter meer aanspreekt zijn die verweerde en gehavende bomen die wel veel wind opvangen maar waar niemand over spreekt. Misschien kan ik het beter uitleggen aan de hand van het volgende.
In een hoekje verscholen zit een eekhoorn op de grond onder een boom.
De wind had alle bladeren naar een hoek gedreven. Zo was een holletje ontstaan, waarin de eekhoorn kon wegduiken, maar daar ziet de eekhoorn geen kans toe, het beestje is te onrustig bezig met alle geluiden die de wind produceert. Daarom lijkt een toevlucht zoeken onder een boom veiliger, rustgevender, minder bedreigend. De boom biedt beschutting tegen de wind, de boom staat stil, maar de takken bewegen heen en weer, de bladeren op de grond ritselen en zo vormen ze een veilige haven voor onze eekhoorn. Even verderop zit ook een egel diep verscholen tussen bladeren die heen en weer lijken te gaan, maar toch een veilige haven vormen. De egel weet zich geborgen tussen de bladeren. De wind is zijn metgezel en blaast de bladeren bij elkaar zodat een holletje kan gevormd worden. Die oude, verweerde boom is een welgekomen plek om geborgenheid te vinden. De boom beweegt door de wind stevig verankerd met wortels die de lengte van de boom ver overtreffen. Zo is de boom onverzettelijk en onverwoestbaar aanwezig. Een tak was ooit afgeknapt, maar de wonde van toen is al genezen. De boom is op eigen kracht sterker geworden, hij had zich om de wonde heen volop ontwikkeld en nieuwe takken weten te vormen. De boom kan tegen een stootje, de boom houdt stand in de wind en kan zo bescherming bieden aan de egel en de eekhoorn.... Onderdak en veiligheid zijn in ruime hoeveelheid aanwezig bij de boom. In de takken nestelen weer nieuwe vogels. De takken zijn nog kaal, maar de eerste tekenen van bladeren hebben zich al getoond en de boom die alle winden getrotseerd heeft, zal nog maar eens de rots in de branding zijn... Kan je de vergelijking volgen?
Als de dag van gisteren
kan ik me nog herinneren
dat jij geboren bent
dat we je mochten verwelkomen
in deze wereld.
Het was liefde op het eerste zicht. Toen ik je voor het eerst zag, wist ik meteen
hier komt niets meer tussen,
een band van oma en kleinzoon
zo'n sterk gevoel
had ik nog nooit gehad.
Vandaag verjaart onze oudste kleinzoon, 11 jaar, een crème van een kerel, de grote broer voor zijn drie zussen. Gelukkige verjaardag schat!
)
Dat is heel normaal: wanneer we anderen zien gapen (of plaatjes en teksten zien van geeuwende mensen) moeten we ook gapen. Geeuwen is namelijk besmettelijk. En dat zette onderzoekers aan het denken. Want hoe kan geeuwen nu besmettelijk zijn? 
