Vandaag is mijn schat jarig. Hij stapt ook op het laatste wagonneke van tram zes . Met de vier van de zoon hier wordt een drukke maar gezellig dag en als het weer meezit dan doen we samen wel iets!
Voor jou T een dikke kus en proficiat met je verjaardag.
Als zelfs de tour de France een stukje van Flanders Fields - het decor van éen van de meest verwoestende conflicten uit de geschiedenis- in zijn ritten opneemt dan wil dat wat zeggen en daarom sta ik ook even stil bij wat zich daar 100j geleden afspeelde. De beelden van die duizenden kruisjes netjes naast elkaar met enkel een bloemetje als waardering, daar word je stil van, het grijpt je naar de keel. Al die levens, in rijen naast elkaar gevochten, in rijen naast elkaar gesneuveld en nu in rijen naast elkaar begraven. Wat een zinloos verlies en toch.. helemaal zinoos is het niet want aan hen die daar al een eeuw liggen danken we ons leven.
Daarom het lied van Willem Vermandere dat ze deze week als afsluiter bij Vive le vélo speelden... ontroerend mooi!
Terwijl ik hier in een vorig logje vertelde van de rariteiten in mijn tuin door de regenval “sakkeren “ sommige blogvriendinnen dat de regen hun plannetje om te gaan shoppen letterlijk in het water deed vallen. Kijk zie dat is nu eens iets waar ik geen last van heb. Het is voor mij eerder een marteling als je me meeneemt op kroegen of -winkeltocht. Ik heb daar echt zelden behoefte aan. Ik moet daar niet aan denken. Urenlang tutten in een winkel vind ik horror. Met een vriendin een middagje door de stad lopen vind ik wel leuk, maar niet zozeer voor de kleren. Ik hoor andere vrouwen vaak over 'lekker shoppen' praten. Ben ik nu echt zo apart? Soms vraag ik me af of ze bij het samenstellen van mijn persoontje niet bepaalde typische eigenschappen opzettelijk weggelaten hebben ? Eerlijk? Ik luister nog liever naar de klaagzang van mijn tuin die door de regen overrompeld wordt door onkruid dat je hoort en ziet groeien dan te moeten gaan winkelshoppen..
Julllie horen dat klagen niet hé maar ik wel zelfs tot achter mijn pceeke …Mijn bloemen roepen moord en brand omdat dat verdomd slingergroen hen bijna versmacht! Jaja ,ik zal nog maar eens in gang schieten zodat mijn bloemen weer in alle glans en glorie kunnen stralen…………….
En voor diegenen die het niet kunnen laten… shop meteen voor mij!
Ik had dit logje gisteren al geplaats maar er even weer afgehaald omdat mijn sporthart even stoom moest aflaten! Maar nu is het logje terug!
Hier staat in de voormiddag de radio altijd aan kwestie van het wat levendig te houden terwijl ik klus. Maar moeten ze ons dan ook elke dag om de haverklap met de tune..“ Radio twee de zomer is van jou” om de oren slaan terwijl het hier al een paar dagen regent? Galgenhumor noem ik dat! Meer nog .. die radiolui hebben lef om zomaar een x keer per dag te zeggen dat de zomer van ons is. Willen ze een schuldige zoeken voor de regen en het tegenvallend weer? Moest die zomer van mij zijn dan zouden we ’s nachts een verkwikkend buitje krijgen en overdag zon en een staalblauwe hemel. ..Maar de zomer is niet van mij maar van deze hierboven en niettegenstaande Hij zijn werk al eeuwen geleden gedaan heeft, denkt Hij nog steeds dat Hij ons af en toe eraan moet herinneren dat het hier beneden geen paradijs maar een tranendal is maar moet dat dan zo letterlijk?
Je gelooft het nooit maar ik zag vanmorgen een regenworm boven piepen en tot mijn ontzetting droeg dat ding een regenkapje… En neen Vifke ik was op dat moment mijn gedachten niet kwijt ! Blijkbaar is het ondergronds ook " genen vetten". En mijn buurman die al jaren klaagt van eksterogen en vaak op blote voeten loopt om die dingen wat ruimte te geven, geloofde zijn ogen niet toen hij zag dat zijn eksterogen ruitenwissers voor hadden…Tsonge tsjonge waar gaan we naar toe? Ik weet het, er staat veel op zijn kop in de wereld de dag van vandaag maar zoiets…Ne jamais vu…
En zeggen dat ik met mijn nieuwe e-bike terug fietsambities kreeg! Ik had al gedacht dat de zon zich wel heel erg bereidwillig toonde in de afgelopen maanden, alsof ook zij echt wilde dat ik mijn fietsambities waar zou maken. Maar nu ik wat kilometers in de benen heb, is zij duidelijk van mening dat een extra uitdaging er nog wel bij kan. Ik probeerde met de dapperste glimlach de regen te overwinnen. Maar nu piep ik al anders en beginnen allerlei vreemde uitvluchten vorm te krijgen in mijn hoofd zo in de zin van :dat ik dat mijn Beauty toch niet kan aandoen ( en dan heb ik het over mijn e-bike voor diegenen die aan iets anders dachten!!) je moet dat ding erna schoonmaken als je door modderplassen rijdt. Of dat het toch ook niet ongevaarlijk is. Maar je hoort mij nog niet sakkeren hoor de natuur had regen nodig zolang het maar geen 40 dagen regent.
Waarom ik naar die 40 verwijs… ja ik heb ooit eens - in een ver verleden - een verhaal gehoord waarin het 40 dagen regende en hoe alleen een paar enkelingen in een ark overleefden. Ik houd in ieder geval de duifjes in de gaten en zolang ze terug komen met een takje in hun bekje is er nog hoop! Je weet niet waarover ik het hier heb? Tsja… dan heb je de verhalen van de nonnekes gemist!!
Ik had reeds een ander logje geplaatst maar dit moet even wijken ….
Heb je gisterenavond ook de match Brazilië- Duitsland gezien? 1-7 !
Dat Brazilië sterspeler Neymar zou missen in de halve finale tegen Duitsland, was vooraf voorspeld. Maar dat Duitsland de vloer zou aanvegen met het gastland, dat verwachtte niemand. De Mannschaft had alleszins geen medelijden en vernederde 'La Seleçao' met waanzinnige 1-7-cijfers, Al na een halfuur voetballen stond het maar liefst 0-5! 'Duitsland speelde hogeschoolvoetbal, terwijl Brazilië onder aanvoering van die twee treurwilgen centraal vanachter, onvoorstelbaar slecht voor de dag kwam', zei de flamboyante Nederlander Jan Mulder in de nabespreking van de wedstrijd. Wat hoor ik die man graag bezig!!
Brazilië huilde van schaamt en verdriet. De wedstrijd was pure afgang, vernedering , ellende , verdriet , woede, ontgoocheling , frustratie, een bom van emoties die zich ontlaadden na een wedstrijd die nooit een wedstrijd was…Het spel van de Duitsers was subliem, perfect en de Brazilianen die liepen erbij en keken ernaar…Als zich dat maar niet vertaalt in oproeringen buiten het stadium?
De doorsnee Braziliaan is al niet tevreden met het kostenplaatje dat het WK met zich meebrengt terwijl er geen geld is voor dringende maatschappelijke aanpassing maar de successen van de Brazilaanse ploeg waren tot op vandaag een pleister op de wonde maar na die nederlaag zou de etterbuil wel eens kunnen ontploffen. De Brazilianen zijn boos en verdrietig .Het land dat al weken geel blauw gekleurd is , rouwt ,Duitsland jubelt…
Ik kijk al uit naar de krant deze morgen en naar de wedstrijd Nederland- Argentinië vanavond. Voor één keer supporter ik voor onze noorderburen en hoop dat ze die Argentijnen die onze Duivels eruit wipten van hetzelfde laken een broek geven!
Weten jullie ook hoe moeilijk het soms is om een pak gemalen koffie te openen zonder dat er korrels naast het pak vallen? En het vreemde aan de zaak is, wie hier in huis heeft het steeds aan haar been om een pak koffie te openen? Inderdaad, ik...
Vanmiddag was het weer van dat. Koffieblik leeg, zin in een kop koffie? Ja hoor.. dan maar een nieuw pak openen. Het zweet begon uit mijn poriën te gutsen, mijn handen trilden bij het idee... Wat een pak koffie toch niet kan doen hé. Ok, ik nam een huishoudschaar uit de keukenlade, een pakje koffie uit de kast en daar ging ik dan.
Fase 1: leverde geen problemen op, het verwijderen van de verpakking is kinderspel.
Fase 2: was een stuk delicater. Het openknippen van de vacuümverpakking is geen lachertje. Voor je het weet zijn een aantal koffiekorrels ontsnapt. Maar ook deze fase leverde geen problemen op, geen korreltje dat erin slaagde om vervelend te doen. Prachtig dacht ik bij mezelf. Ik zal het toch nog leren.
Fase 3: het okselzweet begon in straaltjes naast mijn zijden naar beneden te lopen. The final test... Volledig geconcentreerd met mijn focus op het pak en het blik, iedere beweging gecontroleerd... tot mijn handen opeens weer een zenuwtrek vertoonden die niet in het plaatje pasten. En ja hoor, een gigantische berg koffie naast het blik. O jee, zie je wel? Ik zal het nooit leren. Met het koffieschepje de koffieberg gereduceerd tot een minihoopje, maar hoe zal ik dat aanpakken om die restjes koffiekorrels te verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden, want dat zou betekenen dat ik de keukenvloer zou moeten dweilen? Ah, neen hé, niet met mij hoor! Dit was een crisissituatie, dus, even gaan zitten aan de keukentafel zonder kop koffie... en de ADS methode toegepast.
ADS?? Wel ja, analyse, doelstelling en strategie - methode. Een vereiste voor een situatie als dit.
Analyse: de koffiekorrels liggen naast het blik.
Doelstelling: de koffiekorrels verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden.
Strategie: misschien stoffer en blik? Neen, er kunnen nog korrels ontsnappen. En de korrels met de vaatdoek naar de pompbak vegen? Neen, de vaatdoek is dan heel erg vuil èn verstoppinggevaar voor de pompbak... Eummm, wat zijn de opties dan nog??
Na mijn hersenen langdurig te hebben gepijnigd, vond ik DE oplossing!!! De stofzuiger!!! Wat is dat toch een schitterend apparaat. Het zuigt in een oogwenk alle stofjes, vuiltjes èn koffiekorrels weg. Ik was zodanig in mijn schik dat ook de keukentafel werd gezogen en de stoelen en .... En ondertussen een lachstuip van hier naar ginder, zo erg dat ik aan het gezicht van mijn liefste zag dat hij zich vragen ging stellen bij mijn geestelijke gezondheid.
Ondertussen is de stuip al over hoor èn zijn er een aantal elementaire huishoudelijke taakjes verricht mèt de stofzuiger. Wat moet het vroeger toch moeilijk zijn geweest zonder, ik kan het me gewoon niet voorstellen... Stofzuigergroeten,
Het regent na een periode van relatieve droogte en dat beetje water is welkom voor de tuin en de natuur!Ze hadden hierboven blijkbaar geen goed oog in de afloop voor onze Duivels en weenden al op voorhand! Maar toch een dikke proficiat aan onze jongens. Dit terzijde!
Wat zouden we zijn op deze aarde zonder water en lucht of anders gezegd zuurstof? Heb je daar ooit al eens bij stilgestaan?
We weten allemaal dat God 6 dagen nodig had voor zijn scheppingswerk en dat hij op zondag rustte maar is dat wel zo?
Ik geloof het niet. Ik verdenk hem ervan dat hij die dag niet echt gerust heeft. Op die 'zevende dag keek hij even rond zich heen en was verbaasd dat er niettegenstaande alles toch nog zoveel leegte was in zijn paradijs. Twee dikke tranen kwamen in Zijn ogen en Hij nam ze beide op, één links, één rechts en keek ernaar. Tussen duim en wijsvinger nam Hij die tranen en ...'ha', dacht hij, 'twee O!!' en zo ontstond H 2 O= water!!'
Verderop waren Adam en Eva bellen aan 't blazen want het was zondag en niemand werkte. Twee heel mooie grote blaasbollen vol kleurenglinsteringen dansten voorbij. Hé', dacht God toen hij die ballen zag 'O 2 !!" En zo ontstond zuurstofgas een belangrijk bestanddeel van lucht.
Toen was zijn schepping volledig! Geloof me maar want ik was er bij, stiekem als een oeratoompje!!
Ik had het niet beter kunnen doen: een dag voorbehouden enkel en alleen voor mezelf.
Vandaag. Zomerweer was het. Al van 's morgens had ik door dat het een meevaller op dat gebied zou worden en ik zat er recht op. Een normaal mens zou dan eens een stapje in de wereld zetten liefst met de fiets op zo'n mooie dag, ergens naartoe gaan en relaxen, genieten van de vrije tijd....ik ben niet normaal. Ik heb gewerkt alsof het voor een baas was maar ik vond het zo plezant, niet te geloven. De godganse dag ben ik in de tuin bezig geweest zodat die er weer een stuk netter uitzag
Tussen die bedrijvigheden door de wasmachine twee keer haar werk laten doen, twee keer de was buiten gehangen en terug binnengehaald toen ze droog was en de strijk....die is voor morgen of overmorgen. Een mens moet niet overdrijven .
Een middagmaal ineen geflanst en buiten opgegeten. Iets later buiten koffie gedronken met een koekje.
Eén keer naar het containerpark gereden met brol uit het tuinhuis en ik weet nu al dat ik morgen als een houten klaas zal rondlopen. Dat voel ik nu al, ik ben gekraakt en gebroken. De zon gaf mij een energieboost waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt maar....een beetje rustiger aan was misschien beter geweest maar eens ik bezig ben weet ik van geen ophouden. Soms vergeet ik dat ik geen twintig meer ben en mijn lijf denkt er ook maar aan als het te laat is . Maar die mooie, vruchtbare dag pakt niemand mij meer af. De tuin ziet er terug uit als een tuin in plaats van als een wildernis, een plezier om naar buiten te kijken nu. Als een voldaan mens zal ik heel waarschijnlijk een goede nachtrust tegemoet gaan. Constant bezig zijn in open lucht werkt heilzaam wat de slaap betreft. Of het morgen nog zo heilzaam zal zijn als het tijd is om op te staan....ik zal daar nu nog niet aan denken maar ik kan me voorstellen dat het zal spokken en kraken..
De maand juli is vernoemd naar Gaius Julius Ceasar. Deze Romeinse politicus, generaal en schrijver werd in het jaar 100 voor Christus geboren. In de maand juli, waarschijnlijk de 12e of de 13e. In 44 voor Christus besloot deze machtige man zijn geboortemaand naar zichzelf te vernoemen. Daarvoor werd deze maand ‘Quintilis’ genoemd, wat vijfde betekent. Dat lijkt misschien raar, maar omdat het jaar toen in maart begon was het toch echt de vijfde maand.
De meer Germaanse, alternatieve naam voor de maand juli is ‘hooimaand’ omdat in deze periode van oudsher het hooien plaatsvindt.
Weerspreuken Juli
Is in juli de morgen rood, ’s avonds verkeert het weer in nood.
Wil het in juni niet heten, zal men in augustus zweten.
Is juli heet en droog, dan houdt de winter een kwaad betoog.
Juli broeierige daagen, wordt gevolgd door donderslagen.
Regent het op St. Margriet (20 juli), krijgen we zes weken een natte tied.
Prijkt in juli hete gloed, dan zijn in het najaar de vruchten goed.
Wisselen in juli regen en zonneschijn, het zal het naaste jaar voor de boeren kermis zijn.
Is juli goed voor de bijen goed, boer kan dan maar hebben goede moed.
Brengt juli een hete gloed, zo gedijt september goed.
Is de eerste juli regenachtig, gans de maand is twijfelachtig.
Juli zonnebrand, wenst de man op het land.
Juli helder en klaar, heet altijd een goed jaar.
Blaast juli hard op de donderhoorn, dan doet dat geen kwaad aan het rijpen van de koren.
Als we de weermannen of- vrouw mogen geloven dan staan ons een paar zomerse dagen en zwoele nachten te wachten . Mogen we nu ten volle genieten van de eerste warme zomerdagen of laten we dat vergallen door de alarmerende berichten over de relatie tussen zon en huidkanker?
Ik blij ervan overtuigd dat de zon meer goeds dan kwaads voor ons in petto heeft en dat wij een natuurlijke behoefte aan zonlicht hebben..Is het niet zo dat onze huid zich aanpast aan de klimatologische omstandigheden waarin we leven? Vandaar dat wij in het noorden een blanke huid hebben en dat die huid steeds maar donkerder wordt naarmate we naar het zuiden schuiven.
Toch is het zo dat wij noorderlingen, die bovendien ook al veel meer binnenshuis werken dan onze voorouders, op een andere manier met de zon moeten omgaan dan vb de Italianen. Ik geloof dat als je je zonder overdrijving en met de juiste maatregelen tegen zonnebrand geregeld aan zonlicht blootstelt dat dat gezondheidsvoordelen zal opleveren zoals de nodige hoeveelheid vitamine D.
We leven in onze moderne tijd steeds minder volgens natuurlijke ritmes, we stellen ons overdag veel minder bloot aan zonlicht en ’s avonds blijven we veel langer wakker bij het kunstlicht van televisie en computerschermen. Daarom geloof ik dat het nodig is dat je overdag voldoende dag- en zonlicht krijgt. Natuurlijk is de zon bij ons veel minder fel dan in pakweg Zuid Europa daarom moeten we er ook anders mee omgaan. Met lichtbanktherapie heeft men al bewezen dat bij depressies en ook bij de ziekte van Parkinson voldoende licht van nut kan zijn. Waarom zouden we dan niet profiteren van het echte zonnelicht als we dat zomaar cadeau krijgen? Met een goeie crème besherm je je tegen verbranding al is die crème geen vrijgeleide om urenlang te liggen bakken . Neen het komt er op aan al naar gelang je huidtype en de omstandigheden op een verstandige manier met de zon om te gaan en één en ander geleidelijk op te bouwen. En dan zal de zon je niet enkel laten genieten maar ook je algemene gezondheid ten goede komen. Als we op een gezonde manier van de zon genieten moet dat toch een aanrader zijn? Dus beste bezoekers .. geniet met mate (n) van de komende zomerse dagen!
Een blanco blad, een blanco geest en toch een overvolle agenda bij het begin van de vakantie.. wat moet ik ermee? Voor menigeen is de zoektocht naar een ideale vakantiebestemming waarschijnlijk al weer even achter de rug, want vroeg boeken levert zo her en der nogal wat voordeel op. Nochtans hebben we geen reisplannen, die houden we voor een koudere periode in het jaar. Nu kan ik me perfect gelukkig en relaxed voelen thuis zelfs met de vele BBQ’s die hier weer gepland zijn. Dit is stilaan een ritueel geworden dat zich jaarlijks herhaalt . Of het een hete zomer wordt, moet nog blijken, maar het wordt alleszins weer een lange zomer. En wie geen zomerreis heeft gepland, , hoeft niet te wanhopen. De komende maanden zijn er overal evenementen genoeg om er iets tofs van te maken. Voor onze oudste kleinzoon zit de lagere school er op en zet hij in september de eerste stappen naar de grote school. Toen hij vrijdag opbelde met de schoolresultaten , klonk hij eerder verdrietig.. nochtans waren zijn punten ok! Toen ik hem naar de reden vroeg , zei hij dat hij een beetje geweend had omdat hij afscheid moest nemen van zijn vrienden en de meesten in september niet meer zou terug zien. Zo is onze prille tiener die zich vaak stoer wil voordoen maar toch een klein hartje heeft. Het vertedert deze oma en ik zou hem willen beschermen tegen dat kleine verdriet maar ook dat is groot worden en je kan hen het best dat verdriet laten tonen en een plaats geven … een afsluitende les na een geslaagde tijd op de lagere school….Nu waren ze de oudsten maar straks weer de jongsten. Hoe zal dat gaan? Kunnen ze dit wel aan? Zoveel vragen bij het afsluiten van 6 jaar onbezorgd leven. Daarom voor onze grote schat…
Vrijdag was het einde van jullie schooljaar.
En dit schooljaar was dan weer het einde van de basisschool.
Hopelijk wordt het niet het einde van vriendschappen
en bewaar je de mooie herinneringen.
Maar het is ook weer het begin,
het begin van groot worden,
het begin van nieuwe dingen ontdekken
het begin van nieuwe vriendschappen
en vooral van een mooie toekomst.
Grote jongen van ons veel succes in het middelbaar ….
Een blondje moet rijexamen doen. - Wees maar niet bang, zegt haar vriendin -ook een blondje- Het zal wel lukken, ik zal vanavond eens bellen om te horen hoe het gegaan is. 's Avonds belt ze haar vrioendin op die snikkend vertelt dat ze niet geslaagd is. - Hoe kan dat nu? Je hebt zoveel geoefend. Vertel! - Ik was nog maar net de weg opgereden of ik kwam aan een rond rotonde en daar stondeen bord met 30. Ik heb dus 30 toertjes op de rotonde gereden en toen zei de examinator dat ik niet geslaagd was en ik terug mocht rijdennaar het examencentrum. Ik weet echt niet wat ik verkeerd gedaan heb! Haar vriendin denkt even na en zegt dan troostend: - Maak je maar geen zorgen het kan geen zware fout geweest zijn. Je zal waarschijnlijk een rondje te veel of te weinig geteld hebben...
Maandag met vrienden Blankenberge onveilig gemaakt. Gelukkig kozen we de beste dag want normaal stond ons uitje voor vandaag donderdag gepland maar we veranderden zomaar en zie.. sinds dinsdag zitten we hier met kleinzoon 2 die ziek is, enkel koorts en voorlopig nog geen reden gevonden van waar die koorts komt. Het ventje heeft geen geluk want zo te zien zal hij de ganse week moeten uitzieken bij oma en mist hij de plezantste dagen van het schooljaar met sportdag en schoolreis en spelletjes want de toetsen zijn gedaan!
Maar ik wilde het over maandag hebben..
Terwijl onze vrienden op de dijk flaneerden , verkozen mijn ventje en ik de waterrand. Ik vind het zalig om zo pootje badend langs de waterlijn te lopen. Het was ontzettend druk op het strand want blijkbaar hadden veel scholen dezelfde dag uitgekozen voor een schoolreis. Nochtans.. zo veilig was het strand nu niet . Ik heb het nog nooit gezien maar het was echt een pest van aangespoelde kwallen. Bij elke zeegolf bleven er een groot getal achter en zo was het uitkijken geblazen om niet op zo’n glibberding te stappen met alle gevolgen van dien. Hopelijk is die kwallenplaag voorbij tegen de tijd dat de vakantiegangers naar zee trekken….Nu zit het weer eens mee en dan heb je dat…
Waar komen die” beestjes “ vandaan vraag je je af? Even gaan googlen..
Volwassen kwallen overleven normaal gezien de winter niet’, legt marien bioloog Karl Van Ginderdeuren uit. ‘Maar omdat het zacht bleef, zal dat dit jaar wel het geval zijn geweest, waardoor ze zijn blijven groeien. Dat is waarschijnlijk de verklaring voor hun grootte.’ ‘In een koude winter sterven de volwassen kwallen en blijven alleen de poliepen, die ontstaan uit kwalleneitjes, in leven. Pas aan het einde van de lente groeien daar weer nieuwe kwallen uit, waardoor ze ‘s zomers doorgaans veel kleiner zijn’, Maar door het zachte weer van de voorbije maanden is de kwallenpopulatie groot.
Gelukkig drogen die engerd snel uit als ze op het strand liggen zodat ze niet lang de kwelduivels van de badgasten zijn….en kunnen de vakantiegangers genieten van een zalig zeeweertje deze zomer!
Ik had gezworen nooit nog in een boot te stappen, het verleden heeft mij 2 keer bij de lurven gehad, dus geen derde keer! De eerste keer was de overtocht naar Engeland toen ik zo’n 20 was en ik was zo ziek als een hond. De tweede keer was in Florida 1998 toen we een tocht deden in een glass bottom boot .. Daar kon je niet ziek in worden werd me gezegd.. Tarara en nougabollen ,dees biebie hier hing meer met het hoofd over boord dan ze kon genieten van de schoonheid onder haar… Dus concludeerde ik dat mijn evenwichtsstelsel zich verzette tegen boottochten en ik nooit een goeie matroos zou worden.. Dat toekomstplan heb ik dan ook geschrapt .
Maar dochter lief en onze schoonzoon hebben daar een totaal andere mening over en nu hun boot eindelijk vaar-klaar is, vroegen ze ons zondag mee op een tochtje met de boot niet op de zee maar binnenvaart .. Ik heb hen gevraagd of ik de boot mocht onderkotsen want dat dit een voorwaarde was om op hun voorstel in te gaan… Dat bleek geen goed idee te zijn.
“Neem een reispilletje vooraf” kreeg ik als goede raad mee..alsof ik hier zomaar een hele apotheek in huis heb. Maar mijn nieuwsgierigheid om hun aanwinst Fistandantilus te zien ( what’s in a name?) overtrof mijn vrees om ziek te worden en dus waagde deze oma zich aan een tochtje. Opa die geniet van zoiets met volle teugen en stond vooraan naast de “ captain” de wind te trotseren… Hij opperde zelfs dat hij weer zin kreeg in waterskiën waar deze oma terug haar bedenkingen bij had want dat is van 1970 geleden dat hij dat nog deed ..al was hij er echt goed in…
Wat ik nooit gedacht had, is toch gebeurd.. ik heb genoten, ben niet ziek geweest en zie een tweede “vaartje” wel zitten.. Onze “ captain” trok wel af en toe het gas handle eens goed open tot groot jolijt van de kids , de opa’s en stiekem ook van mij… Tiens heb ik mijn roeping dan toch gemist?
En dan krijg je een paar deugdoende reacties en ben je terug verzoend met de situatie want het zijn juist die paar welgemeende reacties die een mens hier nog bezig houden. Die virtuele vriendschap daar trek ik me dan maar aan op om hier toch nog regelmatig iets te posten want het contact met sommige mensen wil ik niet kwijt.. het lijkt wel alsof er ergens een "bekende onbekende" of omgekeerd een snaar geraakt heeft en snaren moeten bespeeld worden hé?
Op bepaalde momenten in je leven heb je het zo druk dat je amper behoefte hebt aan sociale contacten, je leven lijkt voldoende gevuld en ingevuld maar soms komt een moment dat al die drukte en dat geloop en dat bezig zijn niet meer volstaat, zelfs even teveel wordt...Je wil leven zoals je zelf verkiest en niet geleefd worden. En inderdaad Pazke leven is evolueren maar ik geloof nog steeds dat mensen mensen nodig die gelijk gevooisd zijn met wie je kan praten en bij wie je je ei kwijt kan zoals Meeuwke zegt. Het gevoel dat er gelijkgestemden je pad kruisen en een spoor achter laten....dat houdt me bezig en boeit me. Ik ben nooit een " einzelganger" geweest en wil het in " mijn oude dag" ook niet worden.Al heb ik hier genoeg drukte rondom mij, toch voelt het goed aan dat ook mensen van buiten onze familiekring een plaats innemen op mijn levenspad...Ik denk dan maar ..een mens wordt ouder, de jeugd gaat zijn gang en moet vooruit, je kan/mag hun leven niet opeisen en wie zit er nu beter op de juiste golflengte dan zij die bijna hetzelfde parcours achter de rug hebben dan jijzelf?
Ik veroordeel ook niemand die het even elders gaat zoeken of gaat verpozen maar dat sluit niet uit dat ik bepaalden hier mis! Ken je nog dat lied: "People , people who need people .. are the luckiest people in the world..." Oeps dat ben ik ten voeten uit.. en dat blootgeven van mezelf... dat herhaal ik niet vaak hoor .
Van natuur ben ik een vasthouder, geen hip hopper, wat ik heb koester ik. Al die jaren buitenland waar we steeds opnieuw moesten beginnen hebben me geleerd dat contact houden ook een serieus werkwoord is dat enkel een waarde heeft als het langs twee kanten beoefend wordt....Spijtig dat niet iedereen er zo over denkt.
Ach, soms ben ik een denker en een prater. Rare combinatie zeg je? Toch niet wie me kent weet dat het zo is . Niet dat ik me hier zomaar "ten kijke stel" maar zo af en toe kan/kon ik mijn ei hier kwijt en geeft /gaf jullie reactie stof om dat ei uit te broeden of te laten vallen. Maar ja... volhouden is nog zo'n werkwoord dat rekbaar en interpreteerbaar is...
Soit ... ik zal hier nog maar niet vertrekken en doe mijn best om jullie -die me een goed gevoel geven door een reactie te plaatsen - niet te vergeten want weet je wat we zongen toen we jong waren?
"En as we dwood zin groeit er gras op onze buk, gras op onze buk, gras op onze buk...." en als je wil dat dat gras verzorgd wordt dan moet je hier en nu voor de tuiniers zorgen.....
Ik begin precies ook van de malaise te weten die er onder de blogvrienden heerst
Terwijl in ons groepje de éne na de andere afhaakte , bleef ik maar dapper verder bloggen in de hoop ze toch terug over de streep te trekken temeer omdat ik er ook later dan de meesten mee begonnen ben maar het wordt echt een triestige bedoening in bloggenland. Ligt het nu aan de zomer die voor de deur staat of aan FB waar iedereen naar toe vlucht of gewoon aan het feit dat we ouder worden, ik weet het niet maar het bloggen is niet meer wat het was. Je kan hier natuurlijk altijd nog je ei kwijt maar een ei dat zomaar in het "ijle" gelegd wordt , gaat stuk en wat dan meestal volgt zijn " windeieren" of in dit geval hier gewoon wat geklets ... Ja ik denk dat we allemaal een dagje ouder worden en luier en meer en meer op onszelf terugvallen ...Spijtig maar so be it!
Ik zal me dus maar focussen op de Rode Duivels te beginnen bij morgen en hopelijk laten die ons nu ook niet in de steek of het wordt een " Nationaal drama"!! En gelukkig is er ook nog een bomvol programma voor de komende weken met BBq en bezoekers hier dus .. vervelen zullen we ons niet doen!
En voor de sympathisanten .. Duimen omhoog morgen vanaf 18 u!!
)
Wat is dat?
Maar nu is het logje terug!
Blijkbaar is het ondergronds ook " genen vetten". En mijn buurman die al jaren klaagt van eksterogen en vaak op blote voeten loopt om die dingen wat ruimte te geven, geloofde zijn ogen niet toen hij zag dat zijn eksterogen ruitenwissers voor hadden…Tsonge tsjonge waar gaan we naar toe? Ik weet het, er staat veel op zijn kop in de wereld de dag van vandaag maar zoiets…Ne jamais vu… 
