Regelmatig vallen mensen zomaar over hun eigen voeten, ze glijden uit of ze struikelen over iets je kan het zo gek niet bedenken en breken daardoor soms een arm of een been. Het kan gebeuren, het is menselijk.
Zelf ben ik geen liefhebber van valpartijtjes zeker niet als het over mezelf gaat. Als de situatie zich voordoet, zal ik er alles aan doen om recht te blijven vooral als er toeschouwers in de buurt zijn. Dat de poging om staande te blijven een gekker zicht is dan meteen op de grond te donderen, daar denk ik dan niet aan. De bewegingen die ik dan maak vooral met mijn armen...ik kan me voorstellen hoe het er uit ziet .
Gisterenmorgen was het zover, ik viel in de prijzen toen ik in een buurtwinkeltje wilde binnengaan. Ik zette één voet op de dorpel en voelde meteen hoe mijn knie vooruit schoof. Die miserabele gladde sandalen ook! Ondanks de ellendige situatie zag ik direct de klanten en de winkelier waardoor mijn armen onmiddellijk in de verdediging gingen en de gekende spastische bewegingen maakten in een poging om niet languit in het deurgat te gaan liggen. Net toen ik de grond zag naderen kon ik met één hand de deur grijpen waardoor ik half gebogen de winkel in strompelde. Oef...niet gevallen. De aanwezigen stonden mij geschrokken aan te kijken en om mijn eer te redden zei ik gewoon:
"Ziezo, zo ben ik snel binnen."
De winkelier grijnsde terwijl hij lachend vroeg of er misschien veel wind was? "Neen," antwoordde ik, "het komt door door uw dorpel."
"Die ligt hier nochtans al heel lang was zijn repliek."
Een beleefde manier om te zeggen dat het mijn eigen schuld was .
Terwijl ik mijn beurt afwachtte, voelde ik dat mijn pols ietwat stug was ondertussen is er niets meer van te voelen. Waarschijnlijk van de snelle slag met mijn hand toen ik de deur vastgreep. Ik stond te denken dat ik alsnog een breuk had kunnen oplopen, eigenlijk had ik best geluk gehad.
"Wat is het voor u?", hoorde ik de winkelier vragen. In al mijn overpeinzingen had ik niet gezien dat ik aan de beurt was en zijn vraag overrompelde mij.
"Een klein groot bruin brood," antwoordde ik.
"Mevrouw," zei de man met een ernstig gezicht terwijl ik zag dat hij ieder moment in lachen kon uitbarsten, "het is precies uw dagje niet vandaag."
Vol medelijden met mezelf schudde ik met mijn hoofd van neen en vroeg een klein bruin brood. Het was pas toen ik thuis was dat het mij inviel dat ik eigenlijk een stokbrood nodig had. Neen ,het was mijn dagje niet.....
Recept voor elke dag ....Niet gemakkelijk maar als je het blijft proberen dan lukt het wel
Neem zes opgehoopte lepels optimisme , een theelepel verdraagzaamheid, een snufje tact en een paar pittige korrels volharding. Om het gerecht luchtig te maken, voegt men er een flinke dosis levensblijheid aan toe, die eerst gezeefd dient te worden, om harde stukjes tegenslag te vermijden .
Mochten deze toch in het beslag voorkomen, indien de gaatjes in de zeef te groot zijn, dan dient men zich er doorheen te bijten . Kneed de massa vervolgens door elkaar, met milde en gulle hand . Ten einde het geheel smeuïg te maken, roert men er een rijkelijke hoeveelheid liefde doorheen .
Als het gerecht klaar is, garneert men het met kleine takjes attenties, verkrijgbaar in het magazijn " De Goede Wil ". Serveer het dagelijks met een opgewekt gezicht, op een glanzende schotel van bereidwilligheid .
Dit recept is goedgekeurd , door het Ministerie van "GEESTELIJKEVOLKSGEZONDHEID " met de aanbeveling het dagelijks te gebruiken , wegens zijn hoge voedingswaarde .
Het wordt hier even uitblazen en bekomen van een superleuk en geslaagd weekend. Dochter en schoonzoon worden beiden 40 j dit jaar en zijn deze maand ook 15 j getrouwd en daarom planden ze een poolparty ...Dat is durven in ons Belgiekske waar het weer nooit voorspelbaar is maar kom ze hadden de goden met zich.. Stel je voor dat dit vandaag zou gepland zijn!
Nu nat werden we zaterdag hoe dan ook. Wie dacht via een zijpoortje droog binnen te geraken kwam van een natte reis terug want iedereen werd verwelkomd met een tuinsproe!er waar je door moest... De sfeer zat er meteen in en bij een natje en een droogje voor de inwendige mens ging de lol crecendo omhoog! Deze oma heeft het zelfs gedurfd om een mojito te drinken...al is alcohol niet direct mijn ding! Het feestje liep uit tot laat in de avond om voor de geïnteresseerden te eindigen in een sfeervol bubbelbad met de nodige bubbels (letterlijk) en lichtjes...
Gisteren waren dan de 4 van de zoon hier want mama en papa zouden in hun " oude dag" de sfeer in Tomorrowand opsnuiven. We brachten de kids terug naar huis om hen in hun eigen bedje te laten uitslapen want na een week talenkamp en dan de party op zaterdag waar de animatie voor de kids tiptop was , vielen die bijna om van de vaak en vandaag start hun sportkamp!
Wij oudjes hebben dan maar met één oog open en het ander op half tien bij hen thuis gewacht tot hun fuivers thuiskwamen ...Tegen dat wij dan in onze bivak lagen was het al een stukje nacht ,daarom dat ik pas nu tijd vind voor een logje. Het wordt pas vandaag rustig ten huize Natoken Vifke!
Voor iedereen een toffe week en die regen mag al stoppen . Hier viel in 24 u al 48l water!!!
Als ik kijk naar onze twee prachtige kinderen, besef ik dat we geluk hebben. Met vallen en opstaan hebben wij elkaar opgevoed. Ik hen als mijn kinderen… zij mij als hun moeder. Ik heb veel van hen geleerd, stond daar ook open voor. En zij… zij op hun beurt hebben veel van mij geleerd. Hebben geleerd dat emoties niet verkeerd zijn, dat houden van uitgesproken mag worden, dat je goed bent zoals je bent, dat je respect voor anderen en andermans mening moet hebben maar ook dat je met respect voor je zelf en je eigen mening mag opkomen…..
Betekent dit nu dat ik achterover mag gaan hangen en denken dat mijn werk gedaan is nu ze 42 en 40 zijn? Nee dat denk ik niet. Een moeder ben je vanaf het moment van bevruchting en eindigt met je dood. Dankbaar ben ik wel dat wij het tot hier met elkaar gered hebben, want soms is er niets voor nodig om je kind af te zien glijden naar de groep jongeren die schreeuwen om iemand die hun grenzen vastlegt, omdat zij het zelf niet kunnen…
Maar het meest dankbaar ben ik voor de kleinkinderen die ze ons schonken...die voor zoveel drukte zorgen als ze hier zijn maar die we ook missen zodra ze weg zijn...gelukkig zijn daar dan de vakanties om wat schade in te halen
In mijn mailbox krijg ik met de regelmaat van een klok tips door om gezond te leven .. Ik krijg daar stilaan mijn bedenkingen bij.
Even kijken...
Ons gewicht moet heel dicht bij een door doktoren of wetenschapper uitgedacht gemiddelde liggen anders zijn we ongezond.
We moeten daarbij gemiddeld zoveel uur per week sporten en we moeten ons aan de schijf van vijf houden met ons eten, dan krijgen we binnen wat we gemiddeld binnen moeten krijgen.
Er is uitgedacht hoeveel we gemiddeld moeten slapen, mogen zitten en moeten bewegen.
Bloeddruk moet ook vooral binnen de uitgerekende en vastgestelde waarden blijven, anders moet er afgevallen, gesport of pillen worden geslikt. Bloeddruk mag eigenlijk geen paar streepjes afwijken van wat ze gemiddeld vinden, want dan kijkt men al bezorgd. Een hartaanval of beroerte ligt al op de loer.
Ze kunnen tegenwoordig precies vertellen wat je gemiddelde levensverwachting is als je gezond of ongezond gegeten hebt en daarbij wel of niet gerookt en alcohol gedronken hebt.
Dan hebben ze ook weer andere gemiddelden als je veel of weinig gesport hebt en veel of weinig stress ondervonden hebt.
Maar is het niet vaak zo: gebruik je gezond verstand en luister naar je lichaam en als het nodig is naar de dokter. Want geen mens is hetzelfde. We zijn geen eenheidsworsten.
Het vasthouden aan die heilige gemiddelden maakt ons vaak ontevreden daarom zeg ik op mijn manier :
Wereldwijd reageert men nog steeds vol afschuw en met ongeloof op de ramp met vlucht MH17 van Malaysia Airlines donderdag ll Met 193 Nederlandse slachtoffers is niet alleen Nederland maar de hele wereld geschokt. Het is een zinloze en verschrikkelijke catastrofe . Er is zeker een behoefte om de zo breed gevoelde pijn te benoemen, om aan te geven dat een land zich in het hart geraakt voelt. 193. Het is een getal met vele gezichten, vele dieptrieste verhalen, van rouw in vele variaties. Deze ramp, deze aanslag, raakt ons allemaal Belgen Australiërs , Nederlanders en zoveel meer … Als je meevoelt met de slachtoffers .. laat het weten
En dan bedoel ik de stilte hier ten huize van Natoken na een week van jong geweld. Het was een toffe week met onze 6 schatten , ze zijn om te stelen ieder op zijn / haar manier maar ... ik draai niet om de pot, het is stilaan een vermoeiende bezighouding! Ik heb een schat van een slaapgenoot die altijd bezig is ,iedereen helpt waar hij kan en die zijn nakomelingen dolgraag ziet. Ze weten perfect bij wie ze moeten zijn als er iets kapot is want.. opa kan alles maken maar ... diezelfde opa heeft het niet echt in de genen om hen echt bezig te houden. Daarom dat deze oma na een week even moet bij tanken, gewoon even alleen wil zijn met haar gedachten want die snatertjes staan geen seconde stil en willen respons en ook dat kan vermoeiend zijn! Komt daarbij dat ik iets extra wil koken zoals hun lievelingsgerechtjes en hun dessertjes.. ik wil er even op uit trekken met de fiets s om hen te leren genieten van de stilte van het bos en van het groen en het leven dat tussen de struiken leeft... Ik moest af en toe eens tussenkomen als het er te levendig aan toe ging, meespelen als er eentje uit de boot viel , voor doktertje spelen als een wondje voor pijn zorgde en intussen zien dat onze eigen huishouding bleef draaien, dat de boodschappen gedaan werden, dat het huis geen te grote chaos werd dat..
Och stop Natoken en geef toe dat je niettegenstaande alles genoten hebt en je al die drukte zal missen als ze eenmaal groter zijn. Dus ga nu slapen en droom maar verder van je schatten want morgen zijn het volwassenen en ben jij misschien diegene die oppas nodig heeft!!Ook geen gedachte om vrolijk van te worden dus zal ik me maar focussen op de gezellige drukte van de voorbije week ...
Vandaag is mijn schat jarig. Hij stapt ook op het laatste wagonneke van tram zes . Met de vier van de zoon hier wordt een drukke maar gezellig dag en als het weer meezit dan doen we samen wel iets!
Voor jou T een dikke kus en proficiat met je verjaardag.
Als zelfs de tour de France een stukje van Flanders Fields - het decor van éen van de meest verwoestende conflicten uit de geschiedenis- in zijn ritten opneemt dan wil dat wat zeggen en daarom sta ik ook even stil bij wat zich daar 100j geleden afspeelde. De beelden van die duizenden kruisjes netjes naast elkaar met enkel een bloemetje als waardering, daar word je stil van, het grijpt je naar de keel. Al die levens, in rijen naast elkaar gevochten, in rijen naast elkaar gesneuveld en nu in rijen naast elkaar begraven. Wat een zinloos verlies en toch.. helemaal zinoos is het niet want aan hen die daar al een eeuw liggen danken we ons leven.
Daarom het lied van Willem Vermandere dat ze deze week als afsluiter bij Vive le vélo speelden... ontroerend mooi!
Terwijl ik hier in een vorig logje vertelde van de rariteiten in mijn tuin door de regenval “sakkeren “ sommige blogvriendinnen dat de regen hun plannetje om te gaan shoppen letterlijk in het water deed vallen. Kijk zie dat is nu eens iets waar ik geen last van heb. Het is voor mij eerder een marteling als je me meeneemt op kroegen of -winkeltocht. Ik heb daar echt zelden behoefte aan. Ik moet daar niet aan denken. Urenlang tutten in een winkel vind ik horror. Met een vriendin een middagje door de stad lopen vind ik wel leuk, maar niet zozeer voor de kleren. Ik hoor andere vrouwen vaak over 'lekker shoppen' praten. Ben ik nu echt zo apart? Soms vraag ik me af of ze bij het samenstellen van mijn persoontje niet bepaalde typische eigenschappen opzettelijk weggelaten hebben ? Eerlijk? Ik luister nog liever naar de klaagzang van mijn tuin die door de regen overrompeld wordt door onkruid dat je hoort en ziet groeien dan te moeten gaan winkelshoppen..
Julllie horen dat klagen niet hé maar ik wel zelfs tot achter mijn pceeke …Mijn bloemen roepen moord en brand omdat dat verdomd slingergroen hen bijna versmacht! Jaja ,ik zal nog maar eens in gang schieten zodat mijn bloemen weer in alle glans en glorie kunnen stralen…………….
En voor diegenen die het niet kunnen laten… shop meteen voor mij!
Ik had dit logje gisteren al geplaats maar er even weer afgehaald omdat mijn sporthart even stoom moest aflaten! Maar nu is het logje terug!
Hier staat in de voormiddag de radio altijd aan kwestie van het wat levendig te houden terwijl ik klus. Maar moeten ze ons dan ook elke dag om de haverklap met de tune..“ Radio twee de zomer is van jou” om de oren slaan terwijl het hier al een paar dagen regent? Galgenhumor noem ik dat! Meer nog .. die radiolui hebben lef om zomaar een x keer per dag te zeggen dat de zomer van ons is. Willen ze een schuldige zoeken voor de regen en het tegenvallend weer? Moest die zomer van mij zijn dan zouden we ’s nachts een verkwikkend buitje krijgen en overdag zon en een staalblauwe hemel. ..Maar de zomer is niet van mij maar van deze hierboven en niettegenstaande Hij zijn werk al eeuwen geleden gedaan heeft, denkt Hij nog steeds dat Hij ons af en toe eraan moet herinneren dat het hier beneden geen paradijs maar een tranendal is maar moet dat dan zo letterlijk?
Je gelooft het nooit maar ik zag vanmorgen een regenworm boven piepen en tot mijn ontzetting droeg dat ding een regenkapje… En neen Vifke ik was op dat moment mijn gedachten niet kwijt ! Blijkbaar is het ondergronds ook " genen vetten". En mijn buurman die al jaren klaagt van eksterogen en vaak op blote voeten loopt om die dingen wat ruimte te geven, geloofde zijn ogen niet toen hij zag dat zijn eksterogen ruitenwissers voor hadden…Tsonge tsjonge waar gaan we naar toe? Ik weet het, er staat veel op zijn kop in de wereld de dag van vandaag maar zoiets…Ne jamais vu…
En zeggen dat ik met mijn nieuwe e-bike terug fietsambities kreeg! Ik had al gedacht dat de zon zich wel heel erg bereidwillig toonde in de afgelopen maanden, alsof ook zij echt wilde dat ik mijn fietsambities waar zou maken. Maar nu ik wat kilometers in de benen heb, is zij duidelijk van mening dat een extra uitdaging er nog wel bij kan. Ik probeerde met de dapperste glimlach de regen te overwinnen. Maar nu piep ik al anders en beginnen allerlei vreemde uitvluchten vorm te krijgen in mijn hoofd zo in de zin van :dat ik dat mijn Beauty toch niet kan aandoen ( en dan heb ik het over mijn e-bike voor diegenen die aan iets anders dachten!!) je moet dat ding erna schoonmaken als je door modderplassen rijdt. Of dat het toch ook niet ongevaarlijk is. Maar je hoort mij nog niet sakkeren hoor de natuur had regen nodig zolang het maar geen 40 dagen regent.
Waarom ik naar die 40 verwijs… ja ik heb ooit eens - in een ver verleden - een verhaal gehoord waarin het 40 dagen regende en hoe alleen een paar enkelingen in een ark overleefden. Ik houd in ieder geval de duifjes in de gaten en zolang ze terug komen met een takje in hun bekje is er nog hoop! Je weet niet waarover ik het hier heb? Tsja… dan heb je de verhalen van de nonnekes gemist!!
Ik had reeds een ander logje geplaatst maar dit moet even wijken ….
Heb je gisterenavond ook de match Brazilië- Duitsland gezien? 1-7 !
Dat Brazilië sterspeler Neymar zou missen in de halve finale tegen Duitsland, was vooraf voorspeld. Maar dat Duitsland de vloer zou aanvegen met het gastland, dat verwachtte niemand. De Mannschaft had alleszins geen medelijden en vernederde 'La Seleçao' met waanzinnige 1-7-cijfers, Al na een halfuur voetballen stond het maar liefst 0-5! 'Duitsland speelde hogeschoolvoetbal, terwijl Brazilië onder aanvoering van die twee treurwilgen centraal vanachter, onvoorstelbaar slecht voor de dag kwam', zei de flamboyante Nederlander Jan Mulder in de nabespreking van de wedstrijd. Wat hoor ik die man graag bezig!!
Brazilië huilde van schaamt en verdriet. De wedstrijd was pure afgang, vernedering , ellende , verdriet , woede, ontgoocheling , frustratie, een bom van emoties die zich ontlaadden na een wedstrijd die nooit een wedstrijd was…Het spel van de Duitsers was subliem, perfect en de Brazilianen die liepen erbij en keken ernaar…Als zich dat maar niet vertaalt in oproeringen buiten het stadium?
De doorsnee Braziliaan is al niet tevreden met het kostenplaatje dat het WK met zich meebrengt terwijl er geen geld is voor dringende maatschappelijke aanpassing maar de successen van de Brazilaanse ploeg waren tot op vandaag een pleister op de wonde maar na die nederlaag zou de etterbuil wel eens kunnen ontploffen. De Brazilianen zijn boos en verdrietig .Het land dat al weken geel blauw gekleurd is , rouwt ,Duitsland jubelt…
Ik kijk al uit naar de krant deze morgen en naar de wedstrijd Nederland- Argentinië vanavond. Voor één keer supporter ik voor onze noorderburen en hoop dat ze die Argentijnen die onze Duivels eruit wipten van hetzelfde laken een broek geven!
Weten jullie ook hoe moeilijk het soms is om een pak gemalen koffie te openen zonder dat er korrels naast het pak vallen? En het vreemde aan de zaak is, wie hier in huis heeft het steeds aan haar been om een pak koffie te openen? Inderdaad, ik...
Vanmiddag was het weer van dat. Koffieblik leeg, zin in een kop koffie? Ja hoor.. dan maar een nieuw pak openen. Het zweet begon uit mijn poriën te gutsen, mijn handen trilden bij het idee... Wat een pak koffie toch niet kan doen hé. Ok, ik nam een huishoudschaar uit de keukenlade, een pakje koffie uit de kast en daar ging ik dan.
Fase 1: leverde geen problemen op, het verwijderen van de verpakking is kinderspel.
Fase 2: was een stuk delicater. Het openknippen van de vacuümverpakking is geen lachertje. Voor je het weet zijn een aantal koffiekorrels ontsnapt. Maar ook deze fase leverde geen problemen op, geen korreltje dat erin slaagde om vervelend te doen. Prachtig dacht ik bij mezelf. Ik zal het toch nog leren.
Fase 3: het okselzweet begon in straaltjes naast mijn zijden naar beneden te lopen. The final test... Volledig geconcentreerd met mijn focus op het pak en het blik, iedere beweging gecontroleerd... tot mijn handen opeens weer een zenuwtrek vertoonden die niet in het plaatje pasten. En ja hoor, een gigantische berg koffie naast het blik. O jee, zie je wel? Ik zal het nooit leren. Met het koffieschepje de koffieberg gereduceerd tot een minihoopje, maar hoe zal ik dat aanpakken om die restjes koffiekorrels te verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden, want dat zou betekenen dat ik de keukenvloer zou moeten dweilen? Ah, neen hé, niet met mij hoor! Dit was een crisissituatie, dus, even gaan zitten aan de keukentafel zonder kop koffie... en de ADS methode toegepast.
ADS?? Wel ja, analyse, doelstelling en strategie - methode. Een vereiste voor een situatie als dit.
Analyse: de koffiekorrels liggen naast het blik.
Doelstelling: de koffiekorrels verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden.
Strategie: misschien stoffer en blik? Neen, er kunnen nog korrels ontsnappen. En de korrels met de vaatdoek naar de pompbak vegen? Neen, de vaatdoek is dan heel erg vuil èn verstoppinggevaar voor de pompbak... Eummm, wat zijn de opties dan nog??
Na mijn hersenen langdurig te hebben gepijnigd, vond ik DE oplossing!!! De stofzuiger!!! Wat is dat toch een schitterend apparaat. Het zuigt in een oogwenk alle stofjes, vuiltjes èn koffiekorrels weg. Ik was zodanig in mijn schik dat ook de keukentafel werd gezogen en de stoelen en .... En ondertussen een lachstuip van hier naar ginder, zo erg dat ik aan het gezicht van mijn liefste zag dat hij zich vragen ging stellen bij mijn geestelijke gezondheid.
Ondertussen is de stuip al over hoor èn zijn er een aantal elementaire huishoudelijke taakjes verricht mèt de stofzuiger. Wat moet het vroeger toch moeilijk zijn geweest zonder, ik kan het me gewoon niet voorstellen... Stofzuigergroeten,
Het regent na een periode van relatieve droogte en dat beetje water is welkom voor de tuin en de natuur!Ze hadden hierboven blijkbaar geen goed oog in de afloop voor onze Duivels en weenden al op voorhand! Maar toch een dikke proficiat aan onze jongens. Dit terzijde!
Wat zouden we zijn op deze aarde zonder water en lucht of anders gezegd zuurstof? Heb je daar ooit al eens bij stilgestaan?
We weten allemaal dat God 6 dagen nodig had voor zijn scheppingswerk en dat hij op zondag rustte maar is dat wel zo?
Ik geloof het niet. Ik verdenk hem ervan dat hij die dag niet echt gerust heeft. Op die 'zevende dag keek hij even rond zich heen en was verbaasd dat er niettegenstaande alles toch nog zoveel leegte was in zijn paradijs. Twee dikke tranen kwamen in Zijn ogen en Hij nam ze beide op, één links, één rechts en keek ernaar. Tussen duim en wijsvinger nam Hij die tranen en ...'ha', dacht hij, 'twee O!!' en zo ontstond H 2 O= water!!'
Verderop waren Adam en Eva bellen aan 't blazen want het was zondag en niemand werkte. Twee heel mooie grote blaasbollen vol kleurenglinsteringen dansten voorbij. Hé', dacht God toen hij die ballen zag 'O 2 !!" En zo ontstond zuurstofgas een belangrijk bestanddeel van lucht.
Toen was zijn schepping volledig! Geloof me maar want ik was er bij, stiekem als een oeratoompje!!
)
