BABY-SITTER: Jongeling die zich moet gedragen als een volwassene opdat de volwassenen zouden kunnen uitgaan en zich gedragen als jongelingen.
BANKIER: Persoon die je een lening wil toestaan als je kan bewijzen dat je er geen nodig hebt.
SCOUT: Een kind dat gekleed is als een idioot en geleid wordt door een idioot die gekleed is als een kind.
KAPITALIST: Persoon die vanuit zijn kantoor met airco in een wagen met airco naar zijn club met airco rijdt om daar in de sauna te gaan.
ECONOMIST: Expert die morgen zal weten waarom vandaag niet uitgekomen is wat hij gisteren voorspeld heeft.
GYNECOLOOG: Persoon die op een plaats werkt waar anderen zich amuseren.
INTELLECTUEEL :Persoon die gedurende twee uur aan iets anders kan denken dan aan sex.
HOOFDPIJN: Het door de vrouw meest gebruikte voorbehoedsmiddel.
HUWELIJK: Verbond dat twee personen toelaat problemen op te lossen die ze niet zouden gehad hebben als ze vrijgezel gebleven waren.
ORTHODONTIST :Tovenaar die een deel van wat hij uit je zakken haalt in je mond steekt.
PESSIMIST: Optimist met ervaring.
PROGRAMMEUR: Onbegrepen persoon die op een onbegrijpelijke manier een onbegrijpelijk probleem oplost, dat enkel door een programmeur gecreëerd kon worden.
PSYCHOLOOG :Iemand die andere mensen bekijkt als er een mooie vrouw binnen komt.
SARDIENTJE :Visje zonder kop dat in olie leeft.
GEHEIM : Informatie die men slechts aan een persoon per keer doorgeeft.
SNOBISME: Zaken kopen die men niet graag ziet met geld dat men niet heeft om indruk te maken op mensen die men niet mag.
SYNONIEM :Woord dat men gebruikt in de plaats van een ander waarvan men de schrijfwijze niet kent.
GROEPSWERK :Mogelijkheid om fouten op de rug van een ander te schuiven.
VEDETTE: Persoon die zijn hele leven hard werkt om bekend te geraken en dan een donkere bril opzet om niet herkend te worden.
Ze zijn weer achter de rug de twee drukke dagen van Kerst.
Eerst was het hier op Kerstavond volle bak met 6 volwassenen en 6 kleinkinderen. Het begon met de dochter in de verjaardagsbloemetjes ( lees cadeautjes) te zetten. Ik heb daar al van kinds af aan een gewoonte van gemaakt om Kerst en verjaardag qua cadeautjes niet te combineren want als een kind in het jaar verjaart krijgt het ook iets extra en dat blijft ook nu zo!
Daarna was het gezellig eten en tussendoor een pakje van onder de kerstboom kiezen en verder eten en als afsluiter de nieuwjaarsbrieven van de kids van de zoon want die zien we niet op 1 jan, die van de dochter wel!
Mijn stapeltje brieven dikt elk jaar flink aan met 6 kleinkinderen (dit jaar maar 5 de oudste zit in het middelbaar) die op “ het toneel” verschijnen. Ik bewaar die brieven in mapjes per kind samen met alle briefjes en tekeningen en creaties die elk kind ons al gaf.. Ooit ..als ze trouwen of samenwonen of wie weet wat, verzamel ik dan hun hebbedingetjes en krijgen ze die met een strik terug!!
Maar ik dwaal af…
Bekaf en doodop vielen we hier op Kerstnacht rond 2 u in bed. Normaal heb ik dan al flink opgeruimd maar dit jaar bleef het meeste staan tot ’s morgens …Alleen de vaatwasser deed zijn nachtwerk … wat een verwondering toen ik ’s morgens opstond en dat ding nog aan het draaien was…Eerst dacht ik dat de kabouters ’s nachts de vaat eruit gehaald hadden en een tweede lading erin gestoken hadden.. maar helaas, twee maal helaas.. mijn vaatwasser was blijven hangen en heeft gans de nacht gedraaid voor niets want de vaat was niet gedaan en dat rotding weigerde dienst!!.. Dus mijn Kerst begon goed .. een huis op stelten of beter vol met pakjespapier en alles wat herinnert aan een gezellig bijeenzijn van 12 personen, een keuken nog vol met de herinneringen van de avond ervoor in geuren en kleuren en een stapeltje vaat om U tegen te zeggen.. Gelukkig mochten we tegen de middag de voetjes onder tafel steken bij de dochter .. dat was een zorg minder.
Mijn halfbedde heeft dan maar weer eens zijn magische handen bovengehaald terwijl ik probeerde om het kaf van het koren te scheiden of beter het vet van de vaat te halen en glazen te wassen en op te blinken tot ik er scheel van zag!! Vandaag werkt mijn vaatwasser terug maar ik vertrouw hem niet meer.. als hij nog eens blijft hangen hebben we misschien niet zoveel geluk meer want stel je voor wat er kan gebeuren met een machine die meer dan 5 uur op éénzelfde stand blijft draaien .. Dat ding stond bloedheet!! Het had eens letterlijk een hete kerst kunnen zijn …
Tot daar de perikelen, wat dan volgde was goed. Samen met de dochter , haar gezinnetje en de schoonpapa hebben we genoten van een lekker, origineel Kerstdiner.
We waren gisterenavond nog steeds moe maar eerder van de drukte … Vandaag is het relaxen en genieten van de stilte en de rust ten huize van Natoken..Op die vaatwasser na hebben we een heerlijke kerst gehad om weer met stip op te bergen in mijn geheugenkastje!
En nu op naar 31 december.. Tot dan staat mijn weegschaal gestraft in de hoek van de badkamer.. dat ding werkt tegen!!
Ik heb twee fantastische blind dates gehad in mijn leven.. de eerste in 1972 bij de geboorte van de zoon en de tweede 41 j terug bij de geboorte van onze dochter. Die tweede vieren we vandaag …. een dikke verjaardagskus lieve Nesky
Blijkbaar was het gisteren in bepaalde streken Sluiterkensdag. Ik heb dat ook vaak gedaan toen ik nog kind was ,maar wat is Sluiterkensdag?
Sluiterkensdag is een traditie die stilaan aan het verdwijnen is. Vandaag de dag weten nog maar weinig mensen wat sluiterkensdag inhoudt terwijl deze traditie vroeger algemeen gekend en verspreid was in Vlaanderen.
Op sluiterkensdag mocht iemand worden buiten- of opgesloten. Het zogenaamde slachtoffer werd pas weer vrijgelaten wanneer hij of zij beloofd had iets (niet) te zullen doen of wanneer hij of zij beloofd had de zogenaamde daders te zullen trakteren.
Oorspronkelijk werd het zowel door volwassenen als door kinderen gedaan, maar na verloop van tijd sloten enkel kinderen iemand buiten of op. De persoon die werd buiten- of opgesloten was meestal één van de ouders of de onderwijzer of de onderwijzeres. Wanneer bijvoorbeeld de leerkracht buiten de klas werd gesloten, moest deze eerst beloven geen huiswerk te zullen geven die dag. In bepaalde streken werd er gesproken over “iemand thomassen”. Dit refereert naar de heilige Thomas die vroeger op 21 december werd gevierd.
Sluiterkensdag wordt echter in verschillende streken op verschillende data gevierd. Zowel op de vier dagen voor Aswoensdag als op 21 december en ook op 28 december kon iemand worden buitengesloten of opgesloten, afhankelijk van de streek.
Ik denk dat die traditie vergeten is... spijtig want het was toch altijd spannend om te zien wat je kon " losweken" bij de opgeslotene.
December is alweer ruim twee weken onderweg. Mocht je dit nog niet gemerkt hebben aan die oude gek met dat wit paard die over de daken wandelde, dan heb je het wel gemerkt aan de wildgroei van kerstmarkten op dit moment. De kerst- en eindejaarsdagen zijn duidelijk in zicht. De winkeletalages, de straten, boompjes zijn weer versierd met wel duizend lichtjes. Ze geven een feeëriek schijnsel, een sprookje om in te wandelen..
Voor sommigen is het heerlijk al die standjes van een kerstmarkt " af te dweilen", de één nog meer troep dan de andere. Rondkuieren op zo'n kerstmarkt met al die hebbedingetjes, een kerstman die rondborstig en vrolijk roept: “ Ho, Ho, Ho”. De geur van glühwein en warme wafels, het heeft wel iets. Maar één kerstmarkt volstaat voor mij.
Af en toe kom je dan vrienden of bekenden tegen van wie er hier en daar soms ééntje rondloopt met een neus zo rood als een tomaat en dit jaar zeker niet van de koude dat is duidelijk te zien. Ik vraag me zelfs af of het dit jaar nog zal winteren?
Een bekende figuur tijdens de kerstdagen is de Kerstman. Met zijn arrenslee en rendieren brengt hij tijdens de kerstdagen cadeautjes rond. Vooral in Amerika is de Kerstman heel erg beroemd.Maar wist jij dat de Kerstman eigenlijk uit Nederland komt?
Rond 1600 gingen er Nederlanders in Amerika gingen wonen. Thuis vierden zij in december Sinterklaas. In Amerika vertelden deze Nederlanders het verhaal over Sinterklaas door aan de Amerikanen. Zo ontstond ook in Amerika een soort Sinterklaasfeest. Onder invloed van andere culturen veranderde deze Amerikaanse Sint Nicolaas wel steeds een beetje. Er kwamen rendieren, een arrenslee en elfjes bij. Ook werd hij (in 1773 voor het eerst) St. A Claus (St. er Klaas) genoemd. Later werd dit Santa Claus, de Amerikaanse naam voor de Kerstman. De datum van het Amerikaanse Sinterklaasfeest verschoof naar eind december. Zo kwam het feest samen te vallen met het Kerstfeest.
De Kerstman werd pas echt bij veel Amerikanen bekend door het bedrijf Coca Cola. In 1931 tekende een Amerikaanse reclamemaker voor een advertentie van Coca Cola een tekening van de Kerstman. De advertentie was een succes en de Kerstman werd beroemd. Omdat de Amerikaanse cultuur zo populair is, is de Kerstman ook hier bekend geworden. Nu vieren wij dus op 6 december Sinterklaas en komt met Kerstmis de Kerstman langs. Maar stiekem zijn zij dus dezelfde persoon!
De kerstboom staat er weer mooi bij, de pakjes liggen er onder en met 6 kleinkinderen kan dat al een stapeltje worden en dan willen de groten ook nog wat.. Het is elk jaar een hele opgave om altijd maar weer iets te bedenken al roep ik de laatste tijd de mama’s erbij , die weten beter wat er door het verlanghoofdje van de kleinkinderen gaat en we kopen liever iets dat ze willen dan zomaar lukraak te kiezen. Ik weet alleen dat tegen het einde van het jaar onze beurs altijd heel wat lichter is!! Maar ja we moeten de economie laten draaien hé lieve mensen , bij deze hebben we ons steentje weer bijgedragen!
Ook buiten zorgden we zoals naar jaarlijkse gewoonte voor kerstsfeer. Mijn ventje kroop nog maar eens in de mast met zijn zelfgemaakte lichtkrans die een ster op een kerstboom vormt in de grootte van die mast en de buren zijn weer blij met de lichtjes die je van ver in de straat al ziet stralen!
Normaal is T niet zo’n aanhanger van al dat kerstgedoe maar de mast dat is zijn terrein en een versierde mast hoort er nu eenmaal bij in deze periode van het jaar. En eerlijk, als die lichtjes er hangen dan kan ik het ook best smaken al ben ik anders niet zo’n voorstander van buitenversiering…!! En zo geraken we langzaam in de sfeer Toch een speciale periode van het jaar die decembermaand ..
Examens afschaffen in het middelbaar onderwijs of niet?
Sommige scholen denken eraan om de kerstexamens bijna volledig af te schaffen. Enkel voor de hoofdvakken zou er nog een examen zijn voor de kerstvakantie, voor de andere vakken komt er dan een permanente evaluatie.Volgens de scholen biedt dat twee voordelen: de leerlingen hebben minder stress en de leerkrachten kunnen langer les geven.
De gedachte is wel een beetje misleidend. Scholen zijn momenteel vrij om een evaluatiemethode te hanteren. Permanente evaluatie is er in elke Vlaamse secundaire school en moet er uiteraard blijven zijn. We zijn ten slotte met kinderen bezig, die niet altijd even veel zin hebben om uit zichzelf te studeren en op tijd en stond nood hebben aan bijsturing. Dat is onmogelijk zonder permanente evaluatie. Maar toch geloof ik dat examens een goede voorbereiding zijn op hoger onderwijs.
Studenten op het eerste jaar unief of hoger onderwijs zijn nu al weinig of niet voorbereid op de hoeveelheid examenleerstof en dan spreekt men van examens afschaffen in het middelbaar, dat gaat helpen! Manmanman
Zowel in hoger onderwijs als in een werksituatie moet je een grote hoeveelheid informatie op korte tijd kunnen verwerken. Een diploma zegt ook iets over stressbestendigheid. We kunnen de lat in het onderwijs zo laag leggen dat diploma’s helemaal niets meer waard worden. Dan wordt de finale test - en de rekening - naar de latere werkgever verschoven.
Examens hebben zoals alles hun voor- en nadelen maar ze zijn ook een karaktertest, vereisen discipline en planning, ze leren jongeren met stress en tegenslag om te gaan... ik denk dat iedereen daar op lange termijn alleen maar baat bij heeft . Daarom lijkt het mij verkeerd om examens definitief af te schaffen. Permanente evaluatie is goed, maar er dient een moment van spanning en hoogtepunt worden ingebouwd, waarbij studenten leren een extra inspanning te leveren die hen onder druk in een situatie van challenge plaatst.
Wat mij echter het meest bezorgd maakt is dat we stilaan het kind met het badwater weggooien en dat op allerlei gebieden!
"Stop het gepamper, doe normaal met onze jeugd en maak aub geen watjes van de jonge generatie!"
Ik vrees dat de minister een stok in het hoenderhok gegooid heeft met dit voorstel. En zoals bij elk voorstel zijn er voor en nadelen maar bij mij blijft de vraag hangen..”
Waren wij in het verleden dan zo fout bezig dat alles moet omver gegooid worden of in twijfel getrokken?”
Maar er is een alternatief...
In het Don Bosco college in Zwijnaarde doen ze het zo...
Veel belangrijker is het dat eerstegraadsleerlingen leren organiseren, routine aankweken, regelmatig studeren. Zodat ze niet de mentaliteit hebben van uitstellen en punten tellen. Daarom evalueren wij in onze eerste graad alleen met kleine en grote overhoringen. In de tweede graad hebben we examens voor de hoofdvakken, maar voor een beperkt aantal punten. Pas in de derde graad en vooral omdat we de druk van het hoger onderwijs voelen, is er een examensysteem. Leerlingen weten wanneer ze die grote overhoringen hebben. Ze krijgen een schema en kunnen dus plannen. In een klassiek systeem met een examenperiode gebeurt het wel eens dat alle leerkrachten gezamenlijk overhoringen beginnen te geven als het rapport eraan komt. Dat kan bij ons niet. De medaille heeft uiteraard wel een keerzijde: er is geen examenstress, maar wel gespreide stress. Leerlingen zijn eigenlijk nooit echt ‘gerust’ en daar klagen sommigen af en toe eens over. Elk vak komt zo’n vijf à zes keer aan bod. We verliezen op die manier geen vier weken voor examenperiodes. Bovendien hebben we veel vlugger al degelijke informatie over de leerlingen, zodat we vlugger kunnen remediëren. Bij ons rinkelt de alarmbel nooit pas met het kerst- of junirapport.»
De tijd zal wel uitwijzen wie gelijk had, denk ik dan maar!
Reeds 10 jaar kennen we mekaar ttz op mezelf na ik ben er pas twee jaar later bijgekomen. We? Een groepje van gezellige senioren die mekaar via sennet en de blog hebben leren kennen ( al zijn de meesten nu al terug weg van sennet) en op een bepaald moment afspraken om eens bijeen te komen. Het groeide uit tot één keer per maand samenkomen om ditjes en datjes uit te wisselen bij een koffie ofte drankje. Van het ene kwam het andere en nu vormen we een toffe vriendengroep die weet dat ze op elkaar kunnen rekenen.
Die 10 jaar, dat hebben we gevierd bij - wat hadden jullie gedacht- een lekker etentje op een gezellig locatie. Alleen spijtig dat onze lieve vriend Louis -die nu bijna 2 maanden gestorven is - dat niet heeft mogen meemaken. Hij zou nogal genoten hebben tussen zijn dames!!!! Maar in gedachten was hij bij ons.
Hoe verschillend we ook zijn, er is een klik die verder gaat dan gewoon hier een paar logjes neerzetten..We zijn van plan om dat etentje vanaf nu elk jaar te herhalen want er kan zoveel gebeuren in korte tijd en nog eens 10 j wachten...
Om jullie een idee te geven en te laten likkebaarden even een paar schoteltjes .. want er waren er meer omdat iedereen nam waar haar maagje zin in had.
De goede Sint en Zwarte Piet zijn weerom met lege zakken terug naar Spanje en zo zijn onze schoorstenen terug gekuist en kan Zwarte Piet het roet van zich afwassen met goed veel zeep. Fris en kort zijn nu de winterdagen aan het worden. In ons warme stulpje is het superdruk. De Kerstboom staat zoals elk jaar half december weer te flikkeren, de pakjes wachten aan zijn voet op Kerstavond om dan weer vol verwachting geopend te worden. Ik maakme ook dit jaar klaar om " de boom" te zetten maar eerst nog wat andere klusjes onder handen nemen.
Ik loop rond op roze pluchen pantoffeltjes (om een kat jaloers te maken ) een plumeau in de hand die dartel het stof wegborstelt. Op de radio klinken na de sinterklaas liedjes nog even de dagelijkse deuntjes want straks is het weer al kerstmuziek dat de klok slaat! Een keer per jaar wil ik de traditie eer aan doen! Mijn slaapgenoot zit in de zetel de gazet lezen. Als ik voorbij “dans” , kijkt hij even op en vraagt:
“ Wat is’t, zijt ge gebeten door mister Proper?” .
Tsja… hoe maak je een man duidelijk dat niet alleen de schoorsteen af en toe een beurt nodig heeft zeker met de feestdagen in het vooruitzicht?
Ja December is inderdaad al weer vier dagen oud maar de winkels zijn al een hele tijd bezig om zich voor te bereiden op het grote kinderfeest. Speculaas, chocolade, marsepein en veel meer zoetigheid liggen in alle vormen en kleuren al weken uitnodigend ons aan te staren.. niet goed voor de lijn ook niet voor onze jongsten . Maar voor deze ene keer maakt het niets uit als je die blije gezichtjes van de kinderen ziet. In veel huiskamers zitten ze af en toe uit volle borst te zingen van de Sint en zijn stoomboot, want als je lief bent geweest zit er zeker een cadeautje voor je in de zak van zwarte piet. Geen enkele volwassenen die zich op zo’n moment schuldig voelt al weten we allemaal dat we de leugen in stand houden van die man met die lange baard en de donker gekleurde piet in zijn mooie pak.
Niemand wacht op het moment dat je die kinderen moet vertellen dat Sinterklaas en Zwarte Piet eigenlijk niet bestaan en dat jij diegene bent die de beurs gebruikt om de cadeautjes in te slaan. Wij hebben er nog ééntje lopen dat echt in de Sint gelooft en zich helemaal geen vragen stelt wie dit alles toch betaalt.. Ze stelde alleen maar de vraag hoe het mogelijk is dat Klaas over het dak kan lopen mét paard en al? Het zaadje van de twijfel is gezaaid, vrees ik… maar voorlopig houdt ze zich aan de wetenschap dat - als je zorgt dat je het hele jaar lief bent en op 5 dec lekker meezingt met de deuntjes van al die Sinterklaas liedjes - er altijd wel iets in de zak zit, hoe klein dan ook.
Soms vraag ik me af hoe het komt dat ik met bepaalde mensen direct een klik heb en dat met anderen niet lukt...
Er zijn theorieën dat wij niet toevallig in onze relaties en vriendschappen verzeilen. Volgens een bepaalde theorie gaan we in dit leven verbindingen aan met mensen van wie hun zielen in een eerder leven al met ons verbonden waren en met wie wij nog iets uit te werken hebben, zo wordt toch vaak beweerd...Over dat " vorige leven" ga ik niet doorbomen...want ik geloof er al even min in als in één erna...
Maar " stel" dat het toch kan dan zou het in elk geval kunnen verklaren waarom je bij sommige personen direct iets hebt van: ik ken jou of waarom wij hardnekkig een bepaald type mensen blijven ontmoeten en patronen zich herhalen. Soms duurt het contact met zo iemand niet heel erg lang, bij anderen blijft het een leven lang....
Passanten of blijvers.... daar moet ik even over nadenken!
Vorig jaar of is het al langer stond Nederland op zijn kop met de discussie rond al of niet een Zwarte Piet bij de Sint! Ik denk dat door wat er recent allemaal in Europa gebeurt even geen tijd is om dat koetje terug uit de gracht te halen..
Maar het is bijna weer zover en dan vraag ik me af : Is er nu een Zwarte Piet bij de heilige man bij onze noorderburen of niet?
Persoonlijk vind ik dat hij er hoort bij te zijn en waarom? Dat lees je hier..
Ik heb even gewacht om te reageren op wat er de afgelopen tijd allemaal gebeurt maar ik denk dat iedereen nu al wel weet wat er gaande is..
De één trekt er zich allemaal niets van aan (tot het gevaar dichter bij blijkt dan gedacht), de ander worstelt er voortdurend mee. Weltschmerz heet ik dat dan = Wereldpijn, oftewel "melancholie die ontstaat door de onvolmaaktheid van de wereld" dit volgens Wikipedia. Ikzelf noem het 'samenlevingspijn'.
Mijn gevoel voor rechtvaardigheid maakt dat ik er van overtuigd ben dat ik die weltschmerz altijd al in mij gehad heb, maar sinds ik kinderen en kleinkinderen heb en me in meer of mindere mate verantwoordelijk voel voor hun geluk, heb ik er meer en meer last van. Iets in mij kan niet vatten dat er zoveel ruzie en oneerlijkheid is op deze aardbol en in de meeste gevallen gaat het dan nog om religie.
Dat een paar mensen beslissen hoe iedereen moet leven en dat al de rest zich daar maar naar moet schikken.. dat gaat mijn petje te boven. Voor mijn part mag iedereen geloven wat hij/zij wil en denken dat ze het bij de juiste godsdienst hebben .. Godsdienst is al sinds mensenheugnis de opium om het volk in bedwang te houden en dat zal altijd zo zijn. Maar via terreur of wreedheden jouw religieuze " waarden ?" opleggen aan anderen? Dat gaat voor mij een stap te ver.
Soms zou ik willen schreeuwen tegen de wreedheid in deze wereld en dan flits zomaar het beeld van " De Schreeuw" van Munch door mijn hoofd!
Munch Schilderde het zo mooi : de wereld die gilt naar ons en hoe reageren we? Velen bedekken hun oren omdat ze niet willen denken aan al die wreedheid in de wereld. Anderen besterven het bijna van angst. Maar angst kan ook leiden tot struisvogelpolitiek en dan merk je dat sommigen radio, nieuws, kranten en sociale media verbannen ter zelfbescherming. Ze hullen zichzelf in de veilige cocon van hun gezin, familie en geliefden. Ze proberen er vooral niemand anders mee te belasten, maar dat is onvermijdelijk. Dromen van wonen 'op een onbewoond eiland', dat is pure utopia en lost niets op.
Angst laten domineren heeft echter ook geen zin al is het normaal dat de dramatische gebeurtenissen van de afgelopen tijd afschuw en verdriet met zich meebrengen.
Iedereen zegt wel: 'Je mag geen angst hebben, want dan geef je toe aan de terroristen.' We weten dat we geen angst mogen hebben, maar soms hebben we dat wel . Angst voor de wereld waarin onze kinderen en kleinkinderen zullen leven, angst voor de toekomst, angst dat onze maatschappij nog meer verdeeld zal raken. We hebben mekaar nodig. We moeten juist samenspannen tegen die gevaarlijke en verwerpelijke ideologie die ons allen bedreigt. We moeten samenspannen ongeacht welk geloof (of geen geloof) we hebben. Dat lijkt voor mij de enige oplossing.
Ik besef dat ik waarschijnlijk heel naïef overkom, maar ik weet ook geen andere uitweg....
Nu is het stilaan gedaan na die ene nacht vorst( -2,5 gr)...
De laatste rozen uit de tuin heb ik snel afgesneden om er binnen nog even van te genieten. Er stonden ook nog 6 aronskelken die nog wilden opengaan. Ik heb ze ook afgesneden maar blijkbaar zijn die minder vorstbestendig en staan er nu maar bruintjes bij !!
Farid rijdt met zijn VW-busje en gezinnetje (Fatima en 9 schattige kinderen) voor het eerst naar het Noordzeestrand. In Bredene aangekomen bemerkt hij een bord met een tekst: "DUINWEG" "Nondeju" sakkert Farid," Duinen zijn weg".
Even later merkt hij een bord met "STRANDWEG" en daarna met "ZEEWEG". "Alles weg", sakkert hij nogmaals. Wij dan maar beter terug gaan naar huis, maar dan nog even iets eten onderweg".
Komen ze bij een bord "WEGRESTAURANT". Farid heeft het niet meer.
Het begint al te schemeren als een politiepatrouille Farid staande houdt op de autobaan.
"Uw rechtervoorlicht brandt niet" , meldt de agent.
"Lamp en licht ook weg" sakkert de radeloze Farid.
"Geen nood" , zegt de agent, " 3 km verder bevindt zich een benzinestation, daar kunt u een nieuwe lamp kopen".
Farid is opgelucht dat hij geen boete heeft gekregen.
Even later arriveert hij bij het benzinestation en bemerkt een bord met de tekst: " HALOGEENLAMPEN"
Ik heb in het bos een ‘geheime plek’. Je komt er via een klein paadje dat flink overwoekerd is. Ergens middenin is een kleine open plek waar een boomstronk ligt als een stoeltje. Je kunt erop zitten en met je rug leunen tegen de stam van een grote spar. Echt geheim is de plek overigens niet. Ik kom er soms een vrouw tegen die dan op de stronk een sigaretje rookt terwijl haar hond om haar heen scharrelt. Een sigaret roken in het bos vind ik onder ons gezegd niet echt verstandig, heb er al eens iets van gezegd maar blijkbaar is die dame langs één kant doof...
Maar meestal heb ik er het rijk alleen. Gisteren baande ik me nog dapper een weg langs natte takken en door natte sporen. Ik ging op de stronk zitten en sloot even mijn ogen. Er was een frisse wind die door de bomen ruiste. Af en toe voelde ik zelfs even de stam van de spar bewegen, een apart gevoel: een levende rugleuning. Het voelde aan alsof ik op schoot zat, op de schoot van een boom in het bos, mijn universum… Ik voelde me omvat door iets dat groter is dan ik en het voelde veilig, verruimend en ik nestelde me erin. De ideale plek om even onze verstoorde wereld te vergeten...
)
.. Dus mijn Kerst begon goed .. een huis op stelten of beter vol met pakjespapier en alles wat herinnert aan een gezellig bijeenzijn van 12 personen, een keuken nog vol met de herinneringen van de avond ervoor in geuren en kleuren en een stapeltje vaat om U tegen te zeggen.. Gelukkig mochten we tegen de middag de voetjes onder tafel steken bij de dochter .. dat was een zorg minder. 
