We worden de laatste weken regelmatig met dramatische beelden en berichtgevingen over aardbevingen geconfronteerd. Het is niet verwonderlijk dat juist nu weer overal aardbevingen voorkomen. Als je het opvolgt dan zal je zien dat er twee periodes in het jaar zijn waarin aardbevingen " normaal" zijn nl rond mei en rond oktober. Omdat wij het ook meegemaakt hebben , zocht ik indertijd info op. Er zal wel een veel wetenschappelijker uitleg bestaan maar dit is wat ik mij nog herinner van school en de plaatselijke kranten. De aardkorst is geen vaste massa , hoewel je dat zou denken, maar eerder een elastische korst die drijft op de levende binnenkern van de aarde. In het midden van de Atlantische en de Stille oceaan loopt een breuk en daar komt de aarde omhoog met als gevolg dat de oceaanplaten aan het schuiven gaan , beetje bij beetje zoals een vinger die je over een tafelblad schuift. Op een bepaald moment zal je vinger opspringen door de kracht die je erop zet, wel hetzelfde gebeurt met die oceaanplaat. Daar is dan het episch centrum van een beving. Door de kracht van de schok, bots de schuivende plaat nu tegen de plaat van het vastenland ipv eronderdoor te schuiven. De hevigheid van die botsing wordt weergegeven door de schaal van Richter. Hoe hoger het cijfer, hoe erger de beving. Het gaat niet procentueel omhoog maar logaritmisch waardoor een beving van 5 op de schaal, schade betekent, 6 verwoesting en ravage maar 7 en meer totale vernieling Waarom in bepaalde periodes van het jaar meer aardbevingen voorkomen dan in andere periodes? Het zou te maken hebben met de maximale doorgang van de zon op dat moment. Aarde, zon en maan hebben wel degelijk een invloed op elkaar anders zouden we niet steeds op dezelfde afstand van mekaar blijven draaien. Als die zon nu wat dichter langskomt ( en dat gebeurt rond mei en oktober)dan heeft dat blijkbaar een invloed op de aarde en zouden alzo meer kansen op bevingen ontstaan. Dit als eenvoudige uitleg. We vinden het erg als we de beelden zien, maar je moet het meegemaakt hebben om je er een idee van te vormen en dat is ons overkomen!!!. We verbleven al een paar maanden in Lima, hoofdstad van Peru en woonden op de 7e verdieping van een appartementsgebouw. Wij, dat was mijn ventje, onze zoon van 2jaar en ikzelf. Peru ligt aan de Stille oceaan en heeft vaker te kampen met aardbevingen omdat het land op het breukvlak van continentale platen ligt. Het was de 3e oktober 1974 om 9.15u in de morgen. Mijn ventje was al vertrokken naar het werk.De zoon was rustig aan het spelen in een kamer naast de keuken en ikzelf was aan het opruimen. We hadden vast tapijt in de living. Ik had geen stofzuiger maar wel een rolletje waarmee je ook een tapijt kan schoonmaken, alleen vraagt het wat meer kracht en beweging. Terwijl ik bezig was, vond ik dat ik toch precies met nogal veel " zwier " bezig was. De deinende beweging van die tapijtreiniger werd heviger en heviger. Ik keek verwonderd naar ons groot raam dat aan het rammelen ging en hoorde ook een enorme bons in de kinderkamer en tot mijn ontzetting ging ons wandmeubel, dat nochtans groot was en zwaar geladen, aan het wandelen. . De schuifdeurtjes vlogen er uit en een rommelend geluid vulde de kamer.Het was precies alsof een warme tocht door de living trok. Ik wist niet wat me overkwam tot ik in de gang het woord " Terremoto" wat zoveel is als aardbeving hoorde roepen. We hadden in Venezuela al eens een lichte beving meegemaakt, maar voor we het beseften was het al voorbij . Het was maar een temblor geweest want amper 4 op de schaal van Richter. Toen ik dus het woord terremoto hoorde , wist ik meteen dat het serieus was. Je kan je niet voorstellen hoe snel een mens in een reflex handelt!! Hoewel ik 7maanden zwanger was van de dochter en ik in werkkledij stond en de zoon nog in pyjama rondliep, heb ik instinctmatig de kleine uit de kamer gesleurd, de sleutels van het appartement gepakt en met de zoon onder de armen gekneld, ben ik naar buiten gerend. Dat instinkt om leven in en rond je te beschermen geeft je een adrenalinestoot!!! Ik hoorde ramen naar beneden komen en de paniek in het gebouw was enorm. Instinctmatig vloog ik langs de trap naar de beneden. Iemand riep nog dat ik de lift niet mocht gebruiken want dat is het eerste wat uitvalt bij een aardbeving.Sommige mensen riepen me toe om bij hen te schuilen onder de deurpost. Blijkt dat dit het stevigste gedeelte van een gebouw is .Maar ik dacht maar aan éen ding : " Mijn zoontje en de baby in mijn buik te beschermen en daarom zo snel mogelijk buiten te geraken"!! Ik donderde de trap af , vloog af en toe tegen de leuning of de muur zodanig stond het gebouw te trillen. Ik was juist de laatste treden aan het afrennen , stenen vlogen uit de muur, toen de aardbeving ophield. Precies 3 min en 12 sec en met een hevigheid van 6,3 op de schaal van Richter had die beving geduurd. Dat was precies de tijd geweest die ik nodig had om met de zoon onder mijn armen gekneld en met mijn tonnetje via de trappen van 7 hoog beneden te geraken. Je kan je niet voorstellen hoe lang 3min in zon omstandigheden duren.!! Beneden was de paniek enorm. Mensen stonden te huilen en te roepen, sommigen half naakt anderen kwamen juist uit het bad of het bed. Er volgden nogal snel naschokken en ik was ten einde raad. Daar stond ik met een huilende kleine zonder warme kleren aan en op blote voetjes.( oktober is mistig en fris in Lima). Ik durfde niet meer naar binnen te gaan en vroeg me angstig af hoe het met Tony zou zijn? Ik wist dat zijn kantoor ook in een hoog gebouw lag . Was hij veilig, zou hij ons kunnen bereiken.? Ik wilde enkel maar dat hij bij ons was. Geen 8 min later kwam hij er al aan. Toen de aardbeving begon, hadden zijn Peruaanse collegas geroepen dat hij direct naar huis moest vertrekken want dat hij er anders niet meer zou geraken. Ze wisten dat ik zwanger was en dat in veel gevallen vrouwen vroeger bevallen na zon ervaring vandaar..Tony is dan wellicht even snel als ik naar beneden gedonderd, in de auto gesprongen en naar huis geracet . Hoewel van dat racen zal niet veel in huis zijn gekomen !. Omdat de electriciteit in zon geval uitvalt, was het verkeer binnen de kortste keren een chaos. Iedereen wilde naar huis, de verkeerslichten werkten niet meer, brokstokken vielen naar beneden. Hij vertelde achteraf dat hij zoiets nog nooit gezien had. De bussen en autos dansten over het wegdek dat in een brede sinusbeweging voortbewoog. Kan je je voorstellen een betonnen weg die govend beweegt!! Maar dat was niet het enige onnatuurlijke fenomeen. Mijn eerste verwondering boven in ons appartement was ook dat alle wetten en alles wat we geleerd hadden nu tegengesproken werd. Normaal bewegen wij tov de dingen maar nu was alles in beweging tov mij Een beangstigende ervaring. Toen Tony aankwam, zijn we huilend van opluchting in mekaars armen gevlogen , blij dat we alle 4 ongedeerd waren maar met de angst hoe het nu verder moest. Niemand waagde het om direct terug binnen te gaan. De naschokken volgden mekaar op en we hadden alleen maar ons armen om mekaar te steunen. Na zon uur werd het relatief kalm en is Tony dan toch snel naar boven gelopen om wat kleren voor mij en de kleine te halen zodat we de rest van de dag buiten konden doorbrengen. Normaal is oktober een kille, mistige periode in Lima dus konden we onmogelijk een ganse dag rondlopen met de schaarse kleren die we aan hadden. Wij waren niet de enigen die buiten bleven. De mensen die éen verdieping onder ons woonden, waren Peruanen die een paar jaar ervoor hun hebben en houden verloren hadden bij een grote aardbeving in het binnenland ( het gebergte). Ze waren uit schrik naar Lima gekomen en maakten nu een tweede keer zoiets traumatisch mee. Het was een familie met 3 kinderen en die hebben een ganse week van pure schrik buiten geleefd, overdag in het park en s nachts in de auto. Zo diep zat de angst erin. Wij hebben die dag wat rondgekeken naar de ravage alom Het meest beangstigende was het feit dat de zee zich zon 100m teruggetrokken had en er van dan af aan een groter strand was. Duizenden kwamen kijken naar die gril van de natuur. Het kwam omdat het episch centrum zon 80 km ver in zee lag!. Naderhand viel de schade relatief mee als je rekening hield met de hevigheid en de duur van de beving omdat in Lima de gebouwen gebouwd zijn om zware aarbevingen te doorstaan. Tegen de avond keerden we doodop terug naar ons appartement. We zagen daar dat stoelen omver lagen, boeken uit de verplaatste boekenkast gevallen waren en dat de bons die ik gehoord had, veroorzaakt was door een bed dat naar beneden gevallen was. In de kinderkamer hadden wij twee éenpersoonbedjes die in een kast omhoog geklapt konden worden. Omdat de zoon nog te klein was voor zon bed, waren ze niet opengesteld maar door de schok was 1 bed losgekomen en neergedonderd. Wat een geluk dat de kleine op dat moment daar niet aan het spelen was !!!! Onze eerste nacht sliepen we niet goed. Bij de minste beving , zaten we recht in bed en als het wat erger werd, sprong Tony het bed uit om de kleine te halen en stonden we onder de deurpost te wachten tot het over was. Nog veel dagen daarna waren er af en toe natrillingen. Wij wisten nu wat het betekende en dat het nodig was om zo een tweede zware beving te voorkomen. De aarde moest terug in evenwicht geraken!.We herkenden nu ook al de voortekenen zoals een soort gerommel dat opstijgt voorafgegaan door een warmtegevoel. In onze living stond ook een heel grote plant, zeker 1,5m hoog en telkens als die begon te trillen , wisten we hoever het was. Dat die aardbeving een serieuze impakt gehad had, bleek maanden later. We kwamen rond juni in verlof en sliepen bij mijn schoonouders. Die woonden langs een grote baan waar veel zwaar transport voorbij kwam dat naar de autostrade reed. Toen we daar de eerste nacht sliepen en het huis wat daverde van de camions, zaten we weer rechtop en was onze eerste reactie temblor tot we beseften dat we in België waren .. Juist rond die periode draaide men de film Earthquake een kaskraker. Of we mee gingen zien , vroegen onze vrienden?? Voor geen geld ter wereld!! Wij moesten die kick niet , de ervaring lag nog te dichtbij!! Bij mijn eerste bezoek aan de genecoloog zei hij dat hij mij min of meer vroeger verwacht had na die aardbeving omdat veel vrouwen vroeger bevallen door de schrik of emotie of Blijkbaar zat ons dochtertje goed vastgemets in mijn buikje. Twee maanden na de beving werd ze geboren. Goddank had ze er niets aan overgehouden!! Dus als wij die beelden zien en de berichten van de recente aardbevingen lezen of horen , dan komen al die ervaringen en angsten van toen weer boven. Je krijgt dat blijkbaar nooit meer uit je systeem.!!
ZO ZAG DE KUST ERUIT VOOR DE AARDBEVING Stel je die waterlijn nu eens voor zo'n .100m.. verder in zee en die bleef daar permanent!!!! Niet te verwonderen dat duizenden mensen kwamen zien!!
En nu ons spreekwoord. Amor Fati, Lipske en Thea zijn het er mee eens: Haastige spoed , is zelden goed of Haast en spoed , is zelden goed, het doet et niet toe hoor Lipske!!
En wat vinden jullie van het volgende?: O P . E . E . O . . N . I . T E .!!
De meesten onder jullie kennen een mondje Engels niet? Probeer dan eens het volgende telezen!! Gewoon lezen, niet ontleden!!
Aoccdrnig to a rscheearch at Cmabrigde Uinervtisy, it deosn't mttaer in waht oredr the ltteers in a wrod are, the olny iprmoatnt tihng is taht the frist and lsat ltteer be at the rghit pclae. The rset can be a tatol mses and you can sitll raed it wouthit a porbelm. Tihs is bcuseae the huamn mnid deos not raed ervey lteter by istlef, but the wrod as a wlohe. Fcuknig amzanig huh?
Niet te geloven hoe raar onze hersenen werken niet? Want normaal moest daar staan:
According to a research at Cambridge University, it doesn't matter in what order the letters in a word are, the only important thing is that the first and last letter be at the right place. The rest can be a total mess and you can still read it without a problem. This is because the human mind doesn't read every letter by itself, but the word as a whole. Fucking amazing huh?
Heb vandaag een paar uurtjes dia's ingescand om later te gebruiken als ik over ons buitenlands verblijf vertel. Heb nog heel wat laders te doen, dit wordt een werk van lange adem, niet dat ik ze allemaal op de blog kan zetten maar op die manier leg ik ze vast voor ons voor het geval de dia's verkleurd geraken ( wat al een beetje gebeurd is!!!).
Ik heb de indruk dat iedereen het vorige spreekwoord : Het hazenpad kiezen, letterlijk genomen heeft want alleen Thea, Amor fati en nu zie ik ook nog Huismusje gaven het juiste antwoord!! Proberen we het toch nog eens?. H . . . T I . . . P . . D . . . E . D . N . O E . !
Zoals jullie al en paar dagen zien, heb ik eindelijk een persoonlijke kleur gevonden voor mijn blog waarmee ik behoorlijk tevreden ben. Die standaardkleur wijzigen naar een eigen keuze duurde wel even want ik heb er veel uitgeprobeerd!!! Nu wil ik nog iets bijleren. Ik zie regelmatig bij andere blogs dat in hun " rubriekje" soms een link gelegd wordt naar een andere blog en die kan je bezoeken door eenvoudig op de naam van de blog in de tekst te klikken. Handig is dat om zo bezoekers naar andere blogs te leiden. Maar kan iemand mij zeggen hoe je dat doet? Ik veronderstel in brontekst en daar een url code neerzetten, maar weet niet hoe of waar dat op te halen. Wie geeft mij een tip? Naar aanleiding van de reactie van Thea voeg ik er snel iets bij; Het gaat niet om links naar blog( als favorieten, die heb ik al aan de linkerkant van mijn blog staan) het gaat wel om links in de tekst zoals bij de laatste reflectie van Troubadoerke bv .Ze zette midden haar tekst " HIER" in het rood en als je daarop klikt kom je bij haar link uit. Sommigen doen dat ook met namen van blogs. Zo leer ik stapsvoets bij, een mens is nooit te oud hé? Verder niet veel te vertellen want was een drukke dag met het schilderen van de binnenmuren van de garage vooraleer ze hier een gasketel installeren! Zie dat er nog spatjes op mijn armen zitten, zal dat even moeten rechtzetten!! Onze spreuk van gisteren? Voor iemand in de bres springen.
Amor Fati was er natuurlijk zeker van en toonde zelfs dat het letterlijk kan. Thea twijfelde omdat ze de spreuk niet ken(?) maar het was juist hoor! Bojako kon toch niet slapen dus puzzelde ze mee . Ik vreesde bijna dat ze zou geschreven hebben: Voor iemand uit zijn vel springen"!!! Musje zegt dat ze niet veel tijd heeft , puzzelde natuurlijk juist maar weinig tijd om 1u20u 's nachts ...leg dat eens uit!!!!haha Hotlipske deed het in 2 keer en dat fotootje was koddig hoor!!!
Bijna aan het einde van de weg gekomen, kijk ik nog even om. Ik aarzel nog vooraleer de hoogste top te bestijgen. Ik ben weer dat kind dat iets moois verwacht, als straks het morgenlicht over de heuvels valt. De blijdschap van de verwachting is te groot voor een mensenhart, ik ben bevreesd voor een te groot geluk. Daarom kijk ik nog even om naar het verleden, niet zonder schroom, maar met het gevoel dat het leven een boeiend gevecht was waarvoor ik dankbaar moet zijn, want het heeft zin gehad. ( Pieter G Buckinx)
Ik botste per toeval op deze bedenking en vond het de moeite om hier neer te zetten want ooit komen we allen aan het einde van de weg ........
Vandaag naar ons ma geweest. Ze doet haar best om op haar eigen benen te staan in de geborgenheid van haar huis, maar het wordt moeilijk!
Even kijken wie de vorige spreuk vond: Waar het hart vol van is, loopt de mond van over.
Huismusje uiteraard en Amor Fati is er ook altijd bij. Hotlipske en Thea beaamden de spreuk ook, dus we gaan naar de volgende
V . . R . . M . N . . N . E B . . S . P . I . . E N!
Ik heb het al gezegd dat mijn grootvader een schat was. Ik hield ontzettend veel van hem, hij was mijn tweede pa met wie ik een betere band had dan met mijn echte pa die de strenge man was in ons leven, die werkte voor ons maar geen tijd had om met ons te spelen. Hij was een stadsjongen die nu in een dorp op den buiten beland was. Zou hij zich hier ooit echt thuis gevoeld hebben, vraag ik mij nu af?? Mijn grootvader was diegene met wie ik optrok en die mijn kinderfantasieën hielp verwezenlijken.. en toch heb ik hem vaak geplaagd zoals die keer toen hij zijn scheerpotje bijna op zijn hoofd kreeg!! In die tijd schoren de mannen zich nog met een scheermes maar eerst moesten ze zich goed inzepen. Als ik in de buurt van mijn grootvader kwam ( ik vond het altijd boeiend om hem bezig te zien en keek angstig toe of hij zich niet zou snijden..) kreeg ik altijd een lik van de dikke zeepkwast tegen mijn gezicht. Ik zou het hem dus eens betaald zetten. Daarom vulde ik zijn aluminium bekertje met water en zette het op de buitendeur van de veranda die op een kier stond Dan was het wachten tot mijn grootvader zou binnenkomen en dan het water op zijn hoofd zou krijgen . Maar mijn grootmoeder was de eerste en ze kreeg het water over haar schoon kapsel!!!! Toeval wil dat mijn grootvader het zag gebeuren, hij aan de ene kant van de deur en ik aan de andere kant Wij konden erom lachen, alleen had ik de verkeerde persoon uitgekozen want mijn grootmoeder vond het alles behalve plezant.We zijn dan alle twee maar een ganse dag uit haar buurt gebleven. Ik vraag me nu nog steeds af of peter ook zo zou gelachen hebben, had hij dat water over zich gekregen??? En toch ik hoop dat hij besefte dat ik enorm van hem hield. Maar toen werd er nog niet zo geknuffeld als nu. Als ik zie welke knuffeldiertjes onze kleinkinderen zijn en hoe we er samen van genieten dan wenste ik maar dat ik met mijn grootvader ook zo vaak geknuffeld had!! Maar verder dan gezellig op zijn schoot zitten en samen kaart leggen ging de intimiteit niet.. Dat ik nu van muziek houd en mezelf erop betrap dat ik loop te zingen of te neurieën dank ik aan ons ma. Hoewel ze het niet gemakkelijk had als werkende vrouw met 4 kinderen die 6 tot 10 jaar verschilden in leeftijd, heb ik haar altijd weten zingen. Die oude schlagers van toen kennen we alle 4 nog en die hebben bij familiebijeenkomsten vaak tot hilarische samengezangen geleid!!! De onderwerpen van de schlagers toen waren meestal alledaagse gebeurtenissen, meisjes die hun lange haren afknipten ( een schande), vergaan van schepen, een moord enz Trouwens mijn eerste publieke optreden was ook met een liedje. Telkens als we met vrienden , familie of buren bijeenkwamen, werd ik boven op een tafel gezet om als 3 jarige Aan het strand stil en verlaten te zingen.. Ik heb er veel chokoladerepen aan overgehouden . Mijn grootouders hadden ook een radio met platendraaier waar je 10, 78 toerenplaten ineens kon opleggen. Als we moesten meehelpen met het aannaaien van knopen dan kon ik me enkel met het rotjobke verzoenen als de platen van Mario Lanza of Rudy Schuricke of operette muziek gespeeld werden .Ik hield van die muziek en dan neurieden we allemaal mee, een vergane herinnering die me nu wat weemoedig maakt. In onze buurt was er ook een boerderij. Daar gingen we regelmatig verse melk halen of zelfgemaakte boter. Dat was toen nog eens melk!!. Als je die gekookt had dan lag er een dik vel room op de melk en daarvoor maakten we toen ruzie zodat we om beurt het vel kregen om op te eten. Zalig, zou ik het nu nog lusten??? Wedden van wel maar waar vind je dat nog??? W gingen die melk gaan halen in een grote kan. Langs de boomgaard en de akkers hadden wij een prive wegje tot aan de boerderij. In de zomer was het wel eng om s avonds langs de tarwevelden naar de boerderij te gaan. Dan zette ik het meestal op een lopen in het doorgaan want wie weet wat er allemaal uit die graanvelden kon tevoorschijn komen!!! Het terugkeren ging langzamer want met een volle kan lukte het lopen niet. Meestal nam ik dan een zaklamp mee en die diende meer om achter mij te lichten dan voor mij!! Waarom ik dacht dat het gevaar van achteren kon komen ipv van vooraan is mij niet duidelijk, haha. Niet dat ik zon bang ding was maar als ik al eens iets uitgestoken had, zei mijn grootvader altijd dat Pietje beu !! mij zou komen pakken en waar kon die zich beter verschuilen dan in de korenvelden!!.... Ik heb al gezegd dat ons graan gedorst werd met dat van de boer. Zon dorsmachine lokte meestal veel kijkers want dat was toen een hele renovatie. Ik heb de boer nog weten dorsen met dorsvlegels. Het was boeiend om die mannen bezig te zien. Meestal stonden ze met 4 gespierde bonken in een bloot bovenlijf te kloppen op het graan op de grond maar dan in een ritme waarin ieder na elkaar aan de beurt kwam. Nooit sloegen ze verkeerd of raakten ze mekaar, de harmonie waarmee ze dat werk deden ..daar heb ik uren staan naar kijken. Tot de machine haar intrede deed. Dan kwam de ganse buurt kijken. De strohalmen gingen er langs boven in, het graan werd in zakken opgevangen , het kaf werd op een hoop gespoten en de rest van het stro werd tot pakken gebonden. Een wonder was dat toen en welk een tijd werd er uitgespaard voor de boer. Wij als kinderen stonden dan in die stapel kaf te springen tot we overal vol zaten van dat zootje . Het kroop in ons oren, onze neus, onze schoenen ( ben er ooit eens één in verloren!!) en in ons broekje. Toen kon je als kind nog onbezorgd je kleren uittrekken om je van het kaf te ontdoen. De groten lachte erom en deden verder en wij vonden het zalig om in ons blootje in het kaf te ravotten. Waar kan dat nu nog zonder dat er problemen van komen???? Het was ook op die boerderij dat we zagen hoe de koeien gemolken werden. Als we te dicht in de buurt van de koe of de boer kwamen dan spoot hij met de speen een straal melk naar ons tot we het uitgierden van het lachen. Ik was regelmatig op de boerderij want er woonde daar een dochtertje van mijn leeftijd .Daarom mocht ik af en toe mee met boer en kar naar het veld . We waren nogal wat fier toen we naast de boer op de kar mochten zitten en heel soms de teugels van het paard mochten vasthouden. Dat was een hele eer!!!! Ook de grachten rond de weiden boden een zee aan verrassingen. Wij zochten er dikkopjes ( kikkers in spé) en probeerden die in bokalen op te kweken, we legden hindernissen aan in de gracht om zo de scheepvaart ( van onze papieren bootjes) wat spannender te maken. De hagen rond de tuinen waren ook niet veilig voor ons. In de meimaand stonden wij vroeger op om meikevers te vangen. Ze hadden allemaal een naam volgens hun uitzicht en kleur. We staken ze dan in luciferdoosjes met een groen blaadje erbij om ze dan op de gepaste tijd met een draad aan hun pootje te laten rondvliegen en te genieten van hun zoemend geluid (eigenlijk wel erg voor het beestje en we zouden nu zeker Gaja op de hals krijgen!!) Nu gaan de kinderen lopen als ze al in de verte een kever bespeuren!!! Op zo'n 300m van thuis was er ook een bos en daar gingen we braambessen plukken. Als kind stak ik die in de zakjes van mijn short. Wist ik veel dat die plekken er nooit meer uitgingen!! Later werden wij met een emmertje het bos ingestuurd. Die bessen samen met rabarber leverden zalige confituur op. Maar de afsluiter van de dag was s avonds als wij in het bad moesten. Wij hadden toen nog geen badkamer dus stond er overdag een groot, gegalvaniseerd ( dank voor de tip Amor Fati) bassin met water gevuld op te warmen in de zon. Mijn oudste zus moest niet elke dag in het bad, een rap kattenwasje volstond bij haar. Bij mij was het altijd een serieuze schrobbeurt met overtollig wat zeep erbij die dan nog eens behoorlijk in de ogen prikte ,maar daarna blonk ik gelijk een spiegel Nu lijkt het wel of wij enkel in de zomerperiode buiten speelden. Ook de winter had zijn charme, maar de dagen waren dan veel te kort om na school nog te ravotten, tenzij in de weekends en de winter vakanties. Wij hebben gegleden en geschaatst op bevroren grachten en overgelopen weiden. Sneeuwmannen gemaakt die groter waren dan wijzelf ( met hulp van wie anders dan peter!!) En zo kan ik nog dagen verder gaan, want de herinneringen blijven maar boven komen. Als ik het zo allemaal bekijk dan heb ik een prachtige, gelukkige kindertijd gehad. Ik was zon beetje een kleine Pallieter die leefde van de dag in de openheid van de natuur! Begrijpen jullie nu dat die kostschool een serieuze beknotting was van mijn vrijheid en dat ik mij in het begin voelde als een vogeltje waarvan men de vleugeltjes afgeknipt had.. tenzij jullie ook vinden dat er wat moest gedaan worden om van die kwajongen een deftig meisje te maken ??? Of ze daarin geslaagd zijn, laat ik in het midden. . Herinneringen , een ode aan mijn lieve grootvader.
Wie heeft er zijn beste beentje voorgezet? Huismusje natuurlijk en Amor Fati en Stupido. Cientje, Hotlips en Bojako zetten ook hun beste beentje voor.
Gaan ze met het volgende ook akkoord?
W . . R . . T . A . T V . . . A N I . , . O O . . . E M . . D V . . . V . R!
Het viel dan uiteindelijk nog mee met het weer. In de voormiddag kregen we een flinke regenbui maar daarna bleef het droog en de temperatuur viel best mee. We besloten dan toch maar om dat glaasje op de jarigen buiten te drinken. De twee kleinzoontjes hadden mekaar direkt gevonden tot grote frustratie van grote zus die anders de speelkameraad is van broerlief. De tweeling peddelde op hun trapfietsjes rustig achter de oudsten en de jongste liet even horen dat ze er ook nog was maar was daarna uitgeteld en deed een dutje. Het was druk maar voor geen geld wil je dat missen. Onze tuin echoode weer van kinderstemmetjes en hun gejoel en gelach ( soms geween als ze weer eens te ontstuimig waren). Opa was druk in de weer met het vuur en de BBQ, oma pendelde tussen de groten en de kleinen en de mama's en papa's hadden ondereen heel wat te vertellen, een gezellige drukte dus. We hebben wel wijselijk binnen gegeten om niet verrast te worden. Terwijl we knusjes aan tafel zaten, zei de oudste kleinzoon opeens: " Oma, jij bent de liefste oma van heel de wereld!". Mijn tikkertje sloeg een slag over bij zoveel kinderliefde. " Dat vindt oma heel lief jongen", zei ik " en je krijgt van mij een dikke knuffel"! " En ook een ijsje oma?..... Die lieve kinderlijke spontaniteit ontlokte hier wel gelach, maar we begrepen mekaar de kleinzoon en ik! Wij hebben hier " de hongerigen gespijzigd en de " dorstigen gelaafd"!! en toen ze later op de avond éen na een terug vertrokken ,werd er flink wat afgeknuffeld. Wij kunnen weer een hele tijd teren op al die zachte kusjes en lieve knuffels van kleine armpjes rond de nek. Slaapwel en tot de volgende keer en 5 paar kinderarmpjes wuifden tot ze ons niet meer zagen. Moe? Ja, maar daar gaat niets boven.
Weinig zoeklustigen die " Door het oog van de naald kruipen", maar Amor Fati en Hotlipske geven niet op!!
Misschien doen er meer het volgende:
Z I . . . E . T E . E E .T . E V . . R . E . T. E . .
Zoals gezegd, mijn leven speelde zich buiten af waar er zoveel te beleven viel. En omdat ik niet kon stilzitten ( nu zouden ze van mij een ADHDertje gemaakt hebben) liep dat spelen niet altijd goed af, maar dat hoort er dan bij zeker? Ik had een fiets gekregen zo éen met trappers die bleven draaien ( met een vaste pion zeiden we toen!!). Dus vonden we daar niets beter op dan met het ene been op een van de trappers te staan en dan zo op en neer te bewegen zonder de ander trapper aan te raken. Hopelijk volgen jullie. Om je evenwicht niet te verliezen moest je daarvoor wel snelheid hebben. Dus toen ik op zekere dag weer aan het racen was , miste ik de bocht en kwam pardoes in de gracht terecht en botste met mijn hoofd op de stenen afboording van de tuin aan de andere kant van de gracht. Gevolg een groot gat in mijn voorhoofd , zes haakjes erin ( toen werd zon wonde nog niet genaaid) en for ever and ever een litteken op mij voorfaçade Je zou denken dat ik het daarna wat rustiger zou doen maar neen hoor diezelfde zomer , ik had een short aan en een bloesje, ben ik in volle vaart terug in een gracht maar nu met hoge netels gevallen. Ik kan je verzekeren dat dit niet de plezantste ervaring was. Ik stond zo onder de bobbels en verging zo van de jeuk dat ik s avond met wat koorts vroeg het bed invloog. Als driejarige was ik eens mijn zus gevolgd. Zij stond te kijken naar de buurjongens die in de gracht kikkers probeerden te vangen. Hoe het gebeurd is, weet ik niet maar blijkbaar stond ik opeens ook in die gracht maar dan in de rioolpijp die de twee kanten van de weg verbond Om de een of ander reden kon ik noch vooruit noch achteruit en viel ik steeds in de modder. Het was een buurman die de kinderen hoorde roepen en toesnelde. Hij heeft me uit die netelige situatie gered.. Het schijnt dat enkel mijn ogen nog wit waren en al de rest onder de modder zat. Toen hij mij dan bij ons ma deponeerde was zij natuurlijk verschrikkelijk geschrokken maar toen ze zag dat alles ok was kreeg ze ter plaatse een lachbui zo komisch moet ik eruit gezien hebben. (Mijn grootvader begreep maar niet waarom ons ma zo lachtte). Maar het had anders kunnen uitdraaien en dan zat ik hier wellicht niet alles opnieuw te beleven .Maar dat alles nam niet weg dat ons pa mijn poepeke s avonds eens goed verwarmde .. Waarom ik dat allemaal vertel omdat de kinderen van vandaag met al hun gesofistikeerd speelgoed in mijn ogen niet altijd beter af zijn. Ik moet zeker niet terugkomen om te spelen .. De zomers waren een droomspeeltuin.. Als het te heet was kon ik uren onder een boom zitten met een boek en een rabarber in de hand en dan maar smullen ( was nog goed voor de dorst ook!! ) De weiden gaven ons de ruimte om te voetballen en geloof mij ik deed niet onder voor de jongens. De lege akkervelden waren onze reuzezandbak waar we naar hartewens in bouwden en konden crossen. De bomen, vooral de wilgen rond de weide, waren onze wigwam waarin we als volbloed indianen huisden. Met een pluim van de kippen van de buren in ons haar en strepen van rood krijt op ons gezicht waren we echte indiaantjes. We ,dat was ons clubje, 4 meisjes en 3 jongens. Er was er altijd wel eentje met een lumineus idee. Ooit waren we aan het voetballen op een patattenveld toen de bal in de weide ernaast vloog. Geen probleem ik zou die wel halen de koeien stonden toch rustig te grazen!!,. Dus dook ik onder "de pinnekes draad "op zoek naar de bal tot ik opeens geroep hoorde: Pas op een stier!! Nooit ben ik zo snel uit een weide gevlucht en heb ik het record van onder de pinnekensdraad duiken zeker gebroken. We hadden de bal terug maar ik bleef achter met een ferme haak in mijn broek, een serieuze schram op mijn arm en been, mijn sandaaltjes en voeten onder de koeiendrek, maar de stier was te laat Dat was echter zon serieuze adrenalinestoot geweest dat ik in t vervolg twee keer uitkeek vooraleer ik de weide indook!!!! Naast de boomgaard waar ik soms zat te lezen ,was een andere geliefdkoosde plek de tarwe- opper van mijn grootvader. Elk jaar werd er tarwe gezaaid en als het oogsttijd was dan maaide mijn grootvader met een zeis de tarwe en bonden mijn grootmoeder , ons ma en mijn grootvader de tarwe tot bundels. Die werden dan in kegelvorm te drogen gezet en later gestapeld in afwachting dat een dorsmachine naar een boerderij in de buurt kwam die dan ook ons graan mee verwerkte. Als het te heet was om te ravotten of ik wilde even wegdromen dan ging ik boven op de opper liggen ( nu ik eraan denk niet zonder gevaar stel dat die omver viel !!) en dan maar staren naar de staalblauwe lucht of figuren zoeken in de wolken Dat heeft me als kind altijd gefascineerd.Wat je daar allemaal in zag!! Toen kwam de tijd dat ik niet meer naar de wolken keek wegens te druk en .. nu betrap ik mezelf erop dat ik weer aan het zoeken ben naar figuren in de schuivende wolkenmassa. Het is zalig om samen met de kleinzoon of - dochter de verbeelding los te laten!!Een aanrader!!
Nu de oplossing van het spreekwoord. Amor Fati gaf weer een sprekend beeld van het spreekwoord : Zich voelen al een vis op het droge Huismusje, Stupido en Hotlipske wisten het ook en Bojako zorgde voor een goeie variant!!
Maar vinden jullie ook het volgende? D . . R . E . . . G . A . . E N . . L . K . . I . E .
Zoals al gezegd verkoos en verkies ik nog steeds de buitenlucht. Dat ravotten liet natuurlijk zijn sporen na. Het was zelfs zo erg dat klanten tegen ons ma zegden dat ze niet meer zo fier was met haar jongste als met de oudste. Ons ma vond probeerde uit te leggen hoe de vork aan de steel zat en dat het niet aan haar lag s Morgens trokken we beiden nette kleren aan.Tegen s avonds zag mijn zus er nog even proper uit, ikzelf zag er tegen de middag al zwart uit of onder de schrammen van tussen de braambessen struiken te zitten of ergens in te vallen !!!! Mijn haren hingen dan meestal verward langs mijn gezicht en mijn strikjes zagen er niet uit. Ik had eigenlijk liever twee gevlochten staartjes zonder strikjes want die dienden toch maar om door de jongens opengetrokken te worden!!!( Maar mijn zus speelde niet met jongens.) Het was dan ook niet moeilijk dat ik als klein kind van sinterklaas een zwarte satijnen barbeteuse kreeg ( klinkt dat satijn vertouwd Pazke?) dan was dat minder snel vuil Vraag me niet naar de precieze naam voor dat ding het was zon "poefbroekje " met borstlapje eraan voor kleintjes Alleen op zondagvoormiddag mocht ik niet buiten spelen. Dan moest ik er netjes uitzien want dat was een super drukke dag bij ons. Wij woonden naast mijn grootouders. De twee huizen waren met verandas achteraan met elkaar verbonden en de tussendeur stond meestal open. We liepen dus steeds van het ene huis in het andere temeer omdat mijn ma haar kapsterssalon altijd in haar ouderlijke thuis gebleven is. Mijn grootouders en ons ma hadden het op zondag steeds druk met mensen die naar de hoogmis gingen en vooraf nog even een boodschappenlijstje binnenbrachten. Na de mis zouden ze dan de voorraad voor een ganse week afhalen! Ook voor ons ma was de zondagvoormiddag heel druk, want de vrouwtjes wilden nog rap even gekapt worden om dan in de namiddag te kunnen flaneren.!! Daarom werden we nogal jong ingeschakeld om mee te helpen in de winkel. Dat vond ik niet erg ,eerder plezant. Aan de kaasmachine of afwegen van eten mocht ik niet komen wegens te jong. Mijn zus die 6 jaar ouder was wel, maar er bleef genoeg te doen dat wel mocht. Vooral snoep verkopen was mijn favoriete ding. 4 snoepjes in het zakje , éen in het mondje .. Ik volg Ludovicus met zijn snoepenverhaal goed hoor, ik heb me er ook vaak aan bezondigd. Zo had ik dan weer iets om te gaan biechten!!!!! Ik wist ook wanneer ik in de winkel moest zijn. We hadden een goede timing wanneer de mis uit was en hoelang het dan nog zou duren voor de kerkgangers terug waren om hun bestelling op te halen. Sommigen waren op zondag heel royaal vooral de mannen als ze eerst nog snel een pintje gedronken hadden en soms gaven ze een halve frank omdat we hielpen om de zakken op de fiets of éen enkele keer in de auto te laden. Dus was het vechten om de juiste personen te bedienen!!!! Want zoals iedereen weet zakgeld was een luxe in die tijd. Maar wij hadden nog een kans om dat zakgeld aan te dikken. Wanneer de schoolreis in het vooruitzicht was, kregen wij van ons grootmoeder 5 centiemen voor elke knoop die we aannaaiden aan de kleren die ze gemaakt had. We hielden daar dus rekening mee om de weken ervoor niet te ijverig te zijn zodat we op het einde nog heel wat te naaien hadden en zo wat bijverdienden voor de schoolreis.( want veel zakgeld kregen we niet mee). Werken was bij ons schering en inslag ,ik heb het nooit anders geweten. Er viel altijd wel wat te doen. Mijn grootouders hadden rond hun huis twee behoorlijke stukken grond liggen. Op het ene stuk werden aardappelen gekweekt , op het ander tarwe en op een zijperceel groenten. Omdat ik toch altijd buiten was , werd ik veel ingeschakeld om mee te helpen. Mijn oudere zus, de poppemie, was wellicht slimmer , die maakte zich nooit vuil en moest dan ook niet meehelpen, ze zou wel naaien of braafjes binnen bezig zijn en boeken lezen. Ikzelf heb ook boeken verslonden maar dan meestal s avonds juist voor we gingen slapen, dan viel ik stil in een hoekje en hoorden noch zagen ze me!!! In de zomer mochten we in bed nog altijd wat blijven lezen met ons raam open zodat de kamer opfriste. Als ik kattenkwaad uitgehaald had, dan was de ergste straf naar bed zonder boek en rolluiken naar beneden. Maar in de zomer lag het lezen een beetje stil. In de winterperiode haalde ik ruimschoots mijn schade in. Trouwens de dorpsbibliotheek kon toch mij tempo van lezen niet volgen. Binnen de kortste keren waren al de nieuwe kinder- en jeugdboeken verslonden s Zomers zaten mijn ouders en de buren vaak gezellig buiten te praten of een kaartje te leggen. Daar werden dan moppen verteld of andere verhalen die niet voor kinderoortjes bestemd waren. Vaak zat ik dan met de rolluiken op kiertjes te luisteren of ik iets kon opvangen, tot ze beneden plots in de gaten hadden dat daarboven iemand luistervinkje speelde. Dan kwam ons pa naar boven en kon ik niet snel genoeg in bed duiken en doen alsof ik sliep Zou hij het nooit doorgehad hebben??? Ik denk het wel want aan zijn strenge ogen ontsnapte niets maar soms liet hij het niet blijken.
Maar ik had het over het meehelpen met mijn grootvader. Ik heb patatten geraapt tot ze me de oren uitkwamen.Tegen de tijd dat wij opstonden , had mijn grootvader al voor hij naar het werk vertrok zon 10tal rijen patatten uitgedaan ( van zo'n 15m lang)en die moesten opgeraapt worden voor we mochten spelen. . En het was niet zomaar rapen. Neen de grote moesten in de ene mand de kleintjes in de andere en de patatten die gestoken waren door de riek in de emmer . Als kind is het eerst plezant maar na een tijdje hangt dat rapen je de voeten uit!!! Wij begonnen vaak met twee te rapen maar na een smoes was mijn zus riebedebie en kon ik het verder alleen klaren. Gelukkig had ik veel speelkamaraadjes die wel af en toe meehielpen zodat ik vlugger kon meespelen. Maar ja, na een tijdje waren ze dat ook beu . Ooit ben ik eens zo kwaad geweest dat ik niet mocht gaan spelen maar eerst moest rapen dat ik over de middag en put maakte en daar loof op legde. Dus toen mijn grootvader , de riek op de schouder en de klak op het hoofd met grote klompenstappen in de namiddag het land weer opstapte, hoorde ik daar plots een litanie die niet voor kinderoortjes bestemd was want de arme mag lag met de neus op de grond, de klak een paar meter verder , de klompen in de put en de riek (gelukkig) naast hem!!! Geen zicht maar lang heeft mijn lachen niet geduurd. Ik denk dat dit de enige keer geweest is dat ik het op een lopen gezet heb met mijn grootvader achter mij aan. Hij was nochtans een koekengoede man , had altijd een karamel of snoep op zak en we mochten er altijd eentje hebben. Hij was het die onze schommels aan de boomtakken hing en onze vliegers maakte of onze bikkels uit de fietsenketting haalde, of onze fiets repareerde, en toch . Bad me ,ik heb hem zo vaak geplaagd. Lieve, arme peter, maar ik was ook steeds bij en rond hem. Ik was de kleinzoon die ze niet hadden ( ons pa was er nochtans heilig van overtuigd dat ik een zoon zou worden voortgaande op de voetbalmatchen die ik speelde in ons mas buik). Ik haalde dan ook de streken uit die ze van zon manneke hadden kunnen verwachten!!!! Daardoor had ik dan ook een totaal andere band met hem dan met mijn grootmoeder. Die wilde van mij teveel een meisje maken dat er altijd netjes bijliep en schoon in huis bleef en waar je mee kon pronken in de winkel of in het kapperssalon zoals ze met mijn zus deed. Mijn zus was er wel bij toen als afsluiter van de patattenoogst mijn grootmoeder s avonds op de buizestoof ofte de Leuvense stoof pannenkoeken bakte. Hoge stapels lagen dan op ons te wachten en bij de geur alleen al kwijlde je weg!!! Dat was het moment dat ik mij terug met die patattenbedoening kon verzoenen. Meestal kwamen dan de vriendjes en vriendinnetjes die af en toe meegeholpen hadden mee eten , vandaar dat meter zog grote stapels moest bakken. Wij aten die pannenkoeken dan met boter en veel bruine suiker of van die donkere zoete stroop erop. Ik lik nu nog mijn vingers af als ik eraan denk. Lichtmis was ook zon moment van pannenkoekenbak, dus niet alleen de zomer was culinair een hoogtepunt voor ons kinderen. ( wordt vervolgd)
< body> En nu ons spreekwoord: Amor Fati en Huismusje hadden het spreekwoord gezien: De poten onderiemands stoel zagen . We voegen er nog eentje aan toe: Z . C . V . . L . N . L . E . . V . . . . H . T . . O G . !
Het was mij het dagje wel vandaag. Vanmorgen rap nog iets gebakken om de laatste cursusles te kunnen afsluiten bij een tasje koffie of thee en natuurlijk een gebak. In de namiddag dan de cursus en als ik terug thuis kwam rond 17 u nog rap de laatste plankjes afschuren want ik haat het als een werk half gedaan blijft liggen. Ik heb precies geteld 109 plankjes geschuurd. "Waarom dat nu allemaal vandaag moest" , vroeg mijn ventje... Kent hij mij dan nog niet na al die jaren?? Als ik aan iets begint, dat is het " vollen bak". Zo was het vroeger als kind ook en dat bracht mij bij mijn kinderjaren.
Herinneringen!! We spreken zo gemakkelijk van schatten op zolder maar heb je er ooit al eens bij stil gestaan dat er ook schatten in de kelder kunnen verstopt zitten? Ik weet het,dat is nu niet bepaald de gezelligste plaats om te blijven hangen maar de ervaring leerde ons dat je daar ook soms rariteiten kan terugvinden!! Bij mijn schoonouders hebben we bij het opruimen van het huis in de kelder 4 piepschuimen koppen gevonden die mijn schoonvader gebruikte om zijn haarstukjes op te verluchten!! Het leidde tot hilarische toestanden want elke kop kreeg een naam en ze bleven maar komen . Ook aan de weckpotten kwam maar geen einde. Ze stonden langs alle kanten vol of leeg en brachten de herinnering boven aan al het lekkers dat er toen in bewaard werd. Hoe het komt dat ik daar nu aan denk, weet ik ook niet. We zeggen steeds tegen de kinderen, je moet niet blijven stilstaan bij het verleden maar vooruit kijken. Waarom blik ik nu zelf terug in het verleden? Misschien omdat te ver vooruit denken wat afschrikt, want ouder worden kan soms onaangename verrassingen in petto hebben. Toen ik een tijd terug mijn lagere schooljaren herbeleefde, kwamen zoveel andere vergeten herinneringen terug boven. Wat heb ik toch heerlijke kinderjaren gehad. Als ik nu de kinderen bezig zie met hun technische vernufjes en speeltjes, dan vind ik het zo spijtig dat er zoveel uit onze tijd verloren gegaan is. Buiten dat was onze speeltuin en daar vind ik tot op heden nog het best mijn draai. Steek mij niet in de stad ik zou er niet aarden. Uiteraard geldt dat niet voor iedereen maar de stad met zijn drukte en gebrek aan ruimte is niet aan mij besteed. Als kind leefde ik buiten, op straat, langs de velden en in de bomen. Mijn grootouders hadden een grote boomgaard met veel fruitbomen. Elke zomer zat ik met mijn grootvader ergens op de takken fruit te plukken. Je wil de emmers kersen, pruimen, appelen en peren die ik geplukt heb niet tellen. Maar dat was geen straf, het was zalig daar op een van die stevige takken te zitten turen met een sappige peer of pruim in de hand of met de kersen die aan mijn oor bengelden en waarvan er voor elk handvol in de emmer een paar in de mond verdwenen!!! In de bomen klimmen en van daaruit de " wereld" beleven en gadeslaan, dat was éen van mijn lievelingsspelletjes.En als er dan nog eens volop fruit in de buurt was...... Bij ons thuis was de zomertijd een heel drukke tijd. Er werd dan volop fruit en groenten ingelegd in steriliseerpotten.( weckpotten ). Mijn grootouders kweekten ook elk jaar een varkentje en dat werd dan ten gepaste tijde geslacht en daarvan werden dan hespen gerookt en paté gemaakt en worst gedraaid en vooral kop , hoofdvlees heet dat bij ons, gemaakt. Daarvoor werd eerst het vlees in stukken gesneden, dan moest het van de benen gehaald worden en daarna gekookt. Daar werd dan vleesgelei bijgevoegd om alles samen te houden en alles werd dan in grote, glazen potten gesteriliseerd. Dat was vlees om je duimen van af te likken en dat samen met kleine aardappels in hun frakske gekookt heerlijk was dat. We hadden ook van die grote stenen kruiken daar werd dan spek in gepekeld. Bloedworst werd door de slager gemaakt. Ik heb gans dat proces meegemaakt , een unieke herinnering en drukke tijden .. Dat brengt mij bij wat mijn grootmoeder ooit vertelde. Gedurende de oorlog werd veel vlees in stenen potten "opgelegd".Frigo's bestonden toen nog niet. Ooit moesten ze schuilen bij een bomaanval in de tweede wereldoorlog. Ze waren met zijn allen in de kelder gevlucht. Bleek achteraf dat éen van de vrouwen juist op dat moment ongesteld was ;; Gevolg al de stenen potten met opgelegd vlees waren slecht!!! Een fabeltje?? Neen hoor. Ik heb het ook aan de lijve ondervonden dat die bepaalde periode van de maand een mens soms parten kan spelen. Je moest me dan niet vragen om mayonaise te maken. Ooit had ik een buurvrouw in het buitenland die dat maar flauwe praat vond . OK, zei ik de eerst volgende keer dat het zover is, maak jij mayonaise en ik zal erbij komen, we zullen zien! Dat hebben we dan ook uitgeprobeerd. Ze was volop bezig om een mooie, gladde mayonaise te maken tot ik erbij kwam . Nog geen minuut later begon dat brijtje te schiften en vloog ik terug buiten. Wat moest bewezen worden!!!! Mijn grootouders hadden een winkel, deels kruidenierszaak en deels kleerwinkel Een rare combinatie???? Mijn grootmoeder was nogal handig met naald en draad en had zo al eens voor klanten iets gerepareerd en van t een kwam het andere en zo begon ze alledaagse kleren te maken. Toen we klein waren en ons ma druk bezig was ( kapster) werden mijn oudere zus en ik bij grootmoeder boven op de tafel gezet met een lapje om ons bezig te houden. Mijn oudste zus kon daar uren zitten, mij hebben ze er twee keer opgezet en twee keer donderde ik binnen de kortste keren naar beneden ..Gevolg ik mocht weer lekker rondlopen . Stilzitten was dus niet aan mij besteed en is dat nog steeds niet hahaha!!!( wordt vervolgd)
En als afsluiter wisten Huismusje, Amor Fati en Hotlips dat : De liefde niet van éen kant kan komen. Het volgende kan je best niet letterlijk uitvoeren.!
D E . . T . N O . . E . I . . A N . . . T O . L . A G . . ! Het volgende kan je best niet letterlijk opnemen!!
Kreeg van Ludovikus een tip om alles mooi onder elkaar te zetten zodat ik in de toekomst een deftige reactie kan geven bij Bojako en dat moet ik natuurlijk uittesten. Daarom vandaag een relaasje in puntjes!!!! "
Heb vandaag nog maar weer eens plankjes geschuurd.
Omdat het niet vooruit ging, hebben we een schuurmachientje ingeschakeld.
Mijn vingertjes kunnen nu eindelijk wat gespaard worden.
Nu geen zere vingertjes meer maar ik vrees dat ik "forsballen" krijg want er moet nogal wat kracht gezet worden op dat ding, is geen strijkijzer zei Tony toen ik met een gentle touch begon!!
Nog 25 plankjes te doen en dan kan ik sappen.
Straks even checken of dit experiment hier geslaagd is;
Om af te sluiten nog iets proberen
Van een knappe tafel kan je niet eten
Dat hadden Bojako en Musje direct gezien al verkozen ze "schone" , maar what's in a word...
Amor Fati en Thea wisten het ook en een nieuwkomer Stupido gokte ook correct. Even verwarring bij de laatste reactie, ik vermoed van Lipske ( ze gokte ook op schoon ) maar onder de reactie stond " geschreven door Stupido"., en die had pas gereageerd. Wie was het nu?
Nu gaan we naar het volgend spreekwoord.
Rara. Een waarheid als een koe!
D . L. . . . E . A . . I E . . A . E . . K . . . K . . E . !!
Zo ongeveer zat ik er vanavond bij . Weer teveel hooi op mijn vork willen nemen. Na het bezoek van de kindjes twee weken na elkaar, moesten de ramen dringend een beurt krijgen. Ze zijn wel schattig die vingertjes en die snoetjes maar niet op de vensters!!! Ik had gisterenavond al rabarber met gedroogde abrikozen en sinaasappelreepjes ( pel) op suiker klaar gezet om de eerste confituur te maken...Dus dat stond ook nog te wachten. Ventje reed intussen onze gazon af maar de voorkant is voor mij omwille van de bloemenstruiken( als er dan een tak je af is heeft biebie het gedaan!!.) Kwam datzelfde ventje ook nog met het idee om de plankjes van de buitenluifel opnieuw te sappen. Die waren eraf genomen omwille van het plaatsen van een zonnescherm. Maar eerst moesten die geschuurd worden. Zo'n kleine 100 plankjes van 1m lang afschuren, begin er maar aan!!. Het was dus een jobke voor ons beiden en nu heb ik bijna geen vingertjes meer om te typen. En ze zijn nog niet allemaal geschuurd Wat een moeder lijden kan (om dan nog niet van de vader te spreken, krijg ik dan meestal als antwoord haha!). Maar allé het houdt ons fit en gezond zeker? Zoonlief was in de buurt en wipte even binnen en ...zag dat het goed was 'k Zal goed slapen vannacht ! Dus als je hoort dat er vannacht ergens iemand serieus aan het proberen is om door een houtblok te geraken, dan denk je maar aan mij ....snurk, snurk...
Jullie lezen het , veel onzin, geen pit meer voor iets anders .... Even zien wie het wist dat : Wie bij de hond slaapt zijn vlooien krijgt!! Amor Fati als eerste en Bojako en Hotlips kenden dat ook, Thea had die spreuk nog nooit gehoord... Hebben de hondjes in Nederland dan geen vlooien misschien?
Op naar de volgende, simpel dus Bojako je hebt ruimschoots de tijd!
V . . E . . K . A . P E . . F . L K . . . E N I . T . T . N !
Wat moet ik als jij vertraagt en ik niet meer verder kan?. Wat moet ik als jij verzwakt en ik mijn steun verlies? Wat moet ik als jij mij verlaat en ik dan helemaal alleen verder moet? Wat moet ik als jij twijfelt en de onzekerheid ook mij vastgrijpt? Wat moet ik als jij kwaad bent en ik me daardoor verlaten en alleen voel? Wat moet ik als jij opgeeft en ook ik de moed verlies?
dan
Neem ik jouw hand en jij wordt weer rustig. zeg ik dat we vol hoop weer verder gaan en jij volgt mij vol vertrouwen. streel ik jouw ogen en je kijkt mij aan vol tederheid. kus ik jouw mond en je fluistert mijn naam. worden wij stil en ademen we verder op ons intieme ritme.
En nu terug naar onze spreuk: Wie kende dat van " DE kat in het donker knijpen?" Uiteraard Musje als eerste. Amor Fati haalde er weer een plaatje bij , amaai arme poes!! Hotlips wist het ook maar waar verdenk jij mij van?? en Bojako heeft steeds weer haar eigen versie klaar!!! Myette zegt dat lookteentjes in de grond naast je plantjes ook de bladluizen tegenhouden. Zo zie je maar tips genoeg!!
Wij blijven bij de beestjes!!
W . . B . . . . . O . D . . A A . . , . R . J . . Z . . N . L . . I . N !
Bij mijn tips gisteren ontbraken nog een paar heel toepasselijke hints.
Bladluis Allé het beestje is wat groot uitgevallen maar eet blaadjes dus... Iedereen zal er wel last van hebben van die groene kleine luisjes langs de onderkant van de blaadjes of op de rozenknoppen. Hier een heel handig en goedkoop middel. Maak een zeepsopje en doe dit in een verstuifbusje en ga daar eens je planten mee bestuiven. Liefst niet in de volle hitte.. Je plant ondervindt er geen nadeel van en de luisjes gaan ervan kapot. Wij bestuiven daar ook onze fruitbomen mee maar dan gebruiken we wel een grote spuitbus onder druk. Dat middeltje kreeg ons ma ooit van een oud boerke en die mensen hadden ervaring genoeg niet?
Slakken We kennen ze allemaal die vieze bruine slijmerige dinges die overal op of onder zitten. Naslag leerde mij dat hosta's de planten bij uitstek zijn waar slakken verzot op zijn. Lap heb mij dus de " verdoemenis" in de tuin gehaald door twee hosta's te zetten!!!! Ben gaan informeren en blijkt dat ze in tuincentra algen verkopen die de slakken doden. Een andere tip is om in de buurt van je plant in een kuiltje een kommetje met wat bier te zetten. ( Vraag maar aan Ludovikus die weet het ook!!) De slakken komen naar die zoetigheid , geraken in een roes en vallen in het potje., poepeloere zat!!! Je moet wel elke dag het potje controleren. De slakkenkorrels zijn ook effectief maar slecht voor het milieu omdat ze de grond aantasten en de groei van de plant alzo vertragen. Blijkt dat strooien van koffiedik of eierschelpen rond de plant ook effectief is tegen slakken. Maar de beste oplossing is nog steeds 's avonds met een lamp op zoek gaan onder bladeren of takken en die lieve " diertjes " te pakken. Veel plezier. Verwittig wel op voorhand de buren vooraleer ze de politie opbellen dat er verdachte beweging is bij jou in de tuin Dat is het "voordeel" van een tuin te hebben! Heb vrijdag nog snel de laatste bloembollen in de grond gestoken ( gladiolen ) en hier en daar in volle grond gezaaid ( papaver en stinkers ofte tageten!!). Nu is mijn bloementuin klaar om te groeien en te bloeien en mij veel bloem te geven in de zomer. Heb nu een grote variatie van dahlia's, gladiolen, rozen, lupinen, irissen, tageten, hortensia's, rododendron, varens, hibiscus, aronskelken, vuurpijlen, pioenen, lelies, anjers , geitenbaard, ( vraag me niet naar de goede naam!) floksen in alle kleuren en dan nog twee struiken waarvan ik de naam vergeten ben . Lijkt veel? Misschien, maar weten jullie dat ik elke dag van de zomer overal verse bloemen in huis wil ? Dan heb ik ook veel bloemen nodig en ... ik ben een buitenmens hé dus ... die groene vingertjes kriebelen altijd!! Tot daar" voor boer en tuinder"!!!
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel. Huismusje was er weer eens als eerste bij. Bojako vond ook dat de muizen graag dansen als ze het kot alleen hebben. Amor Fati illustreerde het met een mooi plaatje maar amaai die poes die zal na een tijdje ook wel tureluurs zijn!! Myette vond de spreuk ook en wat je vraag betreft, ja ik ben geen vlieg zunne, anders zou ik het jou vertellen!! haha
Maar wie gaat voor de volgende??Poepsimpel, denk aan Miel Cools....
Las bij Bojako dat ze last heeft van slakken bij haar hosta's. Ben direct die van mij gaan inspecteren want heb ze nog maar zo'n 14 dagen geplant , had die bloemen nog niet in de tuin. Maar so far so good!! Maar er zijn ook andere beestjes waar we allemaal mee te maken krijgen als het een lange hete zomer wordt, dus hier een paar tips die ik ook al toegepast heb!!
Vliegen Deze tip is een typische zomertip. In de zomer als het lekker weer is staat nog wel eens de deur naar buiten open. Lekker wat frisse lucht naar binnen maar helaas ook vliegen. Een hor werkt niet altijd. Hier een tip om vliegen buiten de deur te houden. Pak een diepvries zakje en vul dat voor de helft met koud water. Doe het zakje goed dicht met een touwtje en hang dit in het deurkozijn waar de vliegen binnenkomen. De vliegen kijken niet recht vooruit, maar schuin, ze hebben dan breedbeeld. En zo komen ze niet naar binnen. Het werkt echt!
Wespen Als je in de zomer lekker in je tuin zit een drankje te drinken kan het zijn dat je gezelschap van wespen krijgt. Wespen komen namelijk op zoetigheid af. Om op een vreedzame manier van de wespen af te komen de volgende tip: Neem een soepkommetje gevuld met koud water met daar in enkele hele kruidnagels. Zet dit neer daar waar je de wespen niet wilt hebben. Het geeft een lekkere lucht af en niet schadelijk.
Fruitvliegjes verjagen Nare beestjes zijn dat. Vooral in de zomer zijn ze vaak in je keuken te vinden. Met mijn tip zijn ze zo verdwenen. Om ervoor te zorgen dat de vliegjes verdwijnen, zet je een bakje met 1 dl azijn en een druppel vloeibare zeep neer. De vliegjes zijn zo weg Mieren Met de zomer komen ook de mieren. Het zijn kleine en onschuldige beestjes maar je hebt ze liever toch niet in en rond het huis. Verdelgingsmiddelen zijn doeltreffend maar niet goed voor de gezondheid.en het milieu. Mieren kun je weg krijgen door wat bakpoeder te strooien bij de plek waar ze zitten. Na een dag zijn ze voor maanden weg. Wanneer ze weer terug komen herhaal je het trucje nog een keer. Doeltreffend !
Voilà hopelijk hebben jullie er iets aan..
Amor Fati en Hotlips wisten het " Daar haalt Abraham de mosterd vandaan". Alleen vroeg Hotlipske zich af van waar dan wel? Bojako geraakte er zelfs helemaal ontredderd door , maar toch goed geprobeerd. Voor het weekend mag het ietske makkelijker zijn. Dus lady's ( en de heren ook natuurlijk) shoot!
A . . D . . A . V . . H . I . . S . A . S . . D . . U . . . N . . . . F . L !
Nu ga ik iets doen wat ik bij SOS Piet nooit zou doen. Ten eerste: Jullie zullen wel begrijpen dat ik nog een groentje ben in bloggenland en daardoor gemakkelijker in paniek sla. Maar mijn pcke hier heeft de laatste tijd weer kuren en precies op het moment van het wegschrijven van het bericht was alles verloren. Ten tweede: Op seniorennet verveel je je niet de laatste tijd , er valt altijd iets te beleven. Ten derde: Je sais, I know, ik heb van alle kanten al de tip gekregen om eerst alles in Word te maken en dan pas over te zetten maar nonchalantie van mijn kant? Maar ik heb mijn lesje geleerd!!! ' k Heb wat ontspanning gezocht bij mijn bloemen. Wat vinden jullie van mijn pioenen, mooi hé?
Nu even antwoorden op de vragen van Ludovikus. Oleander kan tegen een beetje vorst Ludovikus zolang het niet onder de -5 graden gaat. Ik heb hier ook een vijgenboompje staan, meegebracht uit Spanje twee jaar terug. Hebben nog geen vruchten gehad het moet daarvoor een hete zomer zijn.Maar het boompje op zich is ook al mooi hoor! Bedankt voor de tip wat kadertjes betreft. Ga daar volgende week eens gaan zien want zaterdag komen de twee van de dochter en zondag en maandag hebben we vrienden op logies dus druk , druk, druk.. Verder gaat mijn inspiratie niet vandaag, op zwier met seniorennet??,
Dan maar zien dat we de " gokkers" een kans geven zeker, hoewel gokken wordt er weinig gedaan , jullie zijn (de ene al meer dan de andere) heel inventief in het vinden van de oplossing. Zal het moeilijker moeten maken!!!
Huismusje wist weer als eerste ( maar ja slaapt die eigenlijk wel?) : " In het land der blinden is éenoog koning . Amor Fati wist het natuurlijk ook evenals Bojako van wie ik weer een eigen versie verwacht had. En Hotlipske 't is niet omdat jij wat later komt kijken dat je niet meedoet hé en inderdaad wij zijn er van de goede klas!!!!
Wie vindt het volgende of een eigen ludieke versie???
. A A . . A A . . A . . A . A . . E M . . T . . . . A . . A A . .
Vandaag nog genoten van het mooie weer, heb zelfs de weermaker uitgedaagd door al mijn winterkleren uit te kast te halen en te vervangen door zomerkleren...Dat hij het maar niet riskeert om met mijn voeten te spelen( want 't zijn geen kleine ..).. Maar als je naar de laatste voorspellingen luistert dan zal het volgende week een pulletje meer zijn : Hopelijk hebben we met die 2 weken de zomer niet gehad.!! Vorig jaar was april ook prima en daarna ... nougabollen. Heb mij weer laten verleiden en twee grote " Oleander" planten gekocht voor op het terras. Maar ja ik heb nu eenmaal iets met bloemen en vind dat ik er nooit teveel heb!!! Gelukkig kan Tony mij daarin volgen.. Voor diegenen die zich die plant niet kunnen voorstellen heb ik even een fotootje getrokken. Normaal zijn dat bloemen die in het middelands zeegebied volop voorkomen maar hier lukt het ook en ze kunnen tegen een ietsie bietsie vorst dus...
Voilà tot daar was ik gekomen deze namiddag. Ik sloeg alles op als kladversie en floep toen ik naar mijn blog ging zien waren alle berichten weg, ook geen archief, geen gastenboek en al mijn persoonlijke instellinge foetu!!!! PANIEK want ik had van gans de maand mei niets gesaved door het drukke gedoe hier. Ik wilde mijn miserie delen met anderen dus eerst naar Paz geweest. Zij ging zien op haar peeceeke en idd ,nada. Nu vreesde ik echt dat mijn bakske hier mij een loer gedraaid had want was al gans de namiddag aan het gekken... Toen ik bij Bojako, Ludovikus, Huismusje ging zien ,was alles ok daar alleen Hotlipske kreeg dezelfde melding als ik. Dat stelde mij al een beetje gerust. Het lag dus niet aan mij maar bij seniorennet. Kreeg daarna een troostend woordje via mail van Bojako, Hotlips en Huismusje en voelde mij al stukken beter en zie nu eindelijk rond 22u is alles bijna weer ok. Alleen mijn teller ontbreekt nog maar dat zal mij een zorg zijn!! Het eerste wat ik nu gedaan heb is alles gesaved op Word en .. vanaf nu maak ik alles eerst daar. Je sais, I know, ik had al langs alle kanten die tip grkregen, maar ja soms een beetje nonchalant zeker?? Maar ik heb geleerd!!!!! Nu een diepe zucht slaken en Slaapwel allemaal.
Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, dat vond Thea ook. Bojako maakte er een eigen versie van (die gekookte hersentjes van haar maken nog steeds rare kronkels.) Gelukkig lagen er hier een paar stevige bretellen!!!! Amor Fati had het ook bij het juiste eind evenals Hotlipske die meteen Gezelles O Blomme ,Oblomme op een ludieke manier begon!!!!
Zien of er nog zo zal gelachen worden met volgende spreuk: I . . E . . A . D . E . . L . . D . N . S . E N . . G . O . I . G
Waarom die herinnering bovenkwam toen ik in het weekend die bloemen kreeg, weet ik ook niet maar spontaan kwamen flarden van het gedicht in mij op. Ik was 18 toen op school ter gelegenheid van ik weet niet meer wat een avond poëzie ingelast werd. Ik " mocht" het emotioneel geladen gedicht van G. Gezelle : " Dien avond en die rooze " voordragen. Toeval wilde dat éen van onze priester leraars godsdienst een fervente Gezelle kenner was. Juist daarom werd de lat wel heel hoog gelegd. Het gedicht moest met veel gevoel en doorleefd naar voor gebracht worden. Persoonlijk vind ik dat levenservaring daar een heel belangrijke rol kan spelen. Maar als braaf en " kortgehouden maagdeke " waren mijn ervaringen op " liefdesgebied" toen nul komma nul !!.Maar iedereen verwachtte dat het wel zou lukken dus had ik me heel goed voorbereid en zou het beste van mezelf geven ...tot ik op het podium stond helemaal alleen met enkel een roos in de hand en een spot op mij gericht en ....ik opeens de tekst kwijt was. Zo vaak had ik al op de Bühne gestaan op school -en andere feesten en nooit had ik een black out tot nu op zo'n intens moment !! Men hoorde de fluisteraar zeker tot halfweg de zaal maar ik leek wel potdoof!. Ik heb me dan verontschuldigd ben even achter de gordijnen geweest , heb wat water gedronken( iets sterkers was ondenkbaar!!) en .. ben eens goed kwaad geweest op mezelf en ben dan terug het podium opgegaan. Na een aarzelende start ging het stilaan beter en ...nooit heb ik het gedicht intenser voorgedragen dan toen. Ik denk dat ik door de emotie van het moment de juiste intonatie gevonden had. Maar spreek mij nooit meer van " dien avond en die rooze"... Veel verzen, zelfs van de lagere school, kan ik nog afratelen maar met dat gedicht lukt het niet. Begrijpe wie het begrijpen kan!! Dus heb ik het van internet geplukt en hier neergeplakt en zeg eens zelf , het was niet simpel!!!
DIEN AVOND EN DIE ROOZE k Heb menig menig uur bij u gesleten en genoten, en nooit en heeft een uur met u me een enklen stond verdroten. k Heb menig menig blom voor u gelezen en geschonken, en, lijk een bie, met u, met u, er honing uit gedronken; maar nooit een uur zo lief met u, zoo lang zij duren koste, maar nooit een uur zoo droef om u, wanneer ik scheiden moste, als d' uur wanneer ik dicht bij u, dien avond, neêrgezeten, u spreken hoorde en sprak tot u wat onze zielen weten. Noch nooit een blom zo schoon, van u gezocht, geplukt, gelezen, als die dien avond blonk op u, en mocht de mijne wezen! Ofschoon, zoo wel voor mij als u, - wie zal dit kwaad genezen? - een uur bij mij, een uur bij u niet lang een uur mag wezen; ofschoon voor mij, ofschoon voor u, zoo lief en uitgelezen, die rooze, al was t een roos van u, niet lang een roos mocht wezen, toch lang bewaart, dit zeg ik u, t en ware ik t al verloze, mijn hert drie dierbre beelden: u dien avond - en - die rooze!
Dan is mijn spreukenzoekertje toch poepsimpel niet? Dat vond Amor Fati ook van : WIE HET SCHOENTJE PAST, TREKT HET AAN.. Bojako had wel wat last van " gestoofde hersenen" maar Thea had het dan weer juist.
Wie vindt het volgende ?
Z . A . S . E . A A . . I . , V . . T . O . W . . I . . I . N . A S . . N !
Ja, ik ben er eens vroeg bij om een berichtje op mijn blog te zetten, maar moest even onthaasten haha
Toen de 2 kleinsten gisterenavond in het bad zaten , mochten de twee grootsten nog eventjes TV kijken en hun voorkeur viel op de Lion King. Ik had beloofd dat ze deze morgen nog eventjes mochten verder kijken en ... een kind vergeet niets en belofte maakt schuld dus... Terwijl opa en de twee jongsten vanmorgen nog sliepen , zaten oma en de 2 anderen naar de Leeuwenkoning te kijken. Het succesnummer is natuurlijk Hakuna Matata dat wij " probeerden" mee te zingen. Omdat de film in het Engels is en de twee nog niet kunnen lezen " mocht " oma meekijken en vertellen... Maar het was een moment om te genieten met zijn drietjes dicht bijeen ...... Dan was het gezellig tafelen met zijn 6, en de tatertjes stonden niet stil ( wat een verschil met onze kindertijd , toen was het eten en zwijgen aan tafel). Daarna stonden de shift fietstochtjes op het programma. Opa met de kleinzoon en ik met de kleindochter want er moest telkens iemand bij de twee kleinsten blijven want die fietsten enkel op hun driewieler rond het huis. In de namiddag mochten we genieten van het zwembad bij de overburen. De kinderen kennen hen goed en gaan er graag naartoe. Wij hebben een opblaasbaar bad maar voor die twee dagen wilden we het niet opstellen want dan is het water verloren. Als de twee oudsten in de grote vakantie een week hier zijn en.. het weer is goed (!!) dan installeren wij het wel! Toen de papa hen in de namiddag kwam ophalen waren wij allemaal uitgeteld maar de gasten hadden het tof gevonden dus wat moeten wij meer. Maar ik kan jullie verzekeren dat je na 2 dagen met 4 zo'n gasten heel goed slaapt!!!!!!En zeggen dat de schoondochter elke dag die drukte rond zich heeft! Ze is natuurlijk stukken jonger maar toch "chapeau" want het is heel druk met zo'n bendeke dat mekaar in leeftijd opvolgt!!! Maar ze zijn éen voor éen schatjes, elk op zijn of haar manier we zouden ze niet willen missen!! Nu kunnen wij hier eindelijk verder doen met wat we bezig waren want deze week komen ze een zonnescherm hangen over het terras en opa moet nog voorbereidende werken doen en ik ...moet dringend weer door de tuin ( als de rug het toelaat!!) Maar Hakuna Matata
Ik hoop dat iedereen genoten heeft van het verlengde weekend, de zon heeft in ieder geval haar/ zijn best gedaan!!Maar blijkbaar komt er weeral een einde aan het mooie liedje!!
Nu even terug naar de dapperen onder jullie, hoewel ik heb het toch heel gemakkelijk gemaakt hé. Het plaatje sprak voor zichzelf dat : Morgenstond goud brengt in de mond . Dat vonden ook: Amor Fati; Hotlips en Bojako!!
Dus laten we nu de grijze massa wat meer werken . . E . E . S . . O . . . . E . A . T . R . . T . E . . A . !!
Had gisteren gewoon zin om even stil te vallen. Kennen jullie dat gevoel? Neen, dan doe ik ook geen moeite om het uit te leggen Straks komen de 4 van de zoon voor de rest van het Pinksterweekend. Het wordt hier weer gezellig druk in en rond het huis. Misschien was het dus de nood om even de batterijen op te laden... Maar ik zou het niet uitleggen.... Zijn gezellig gaan BBQen bij de dochter. Gewoon eens nietsdoen (hoewel , mama kan niet lang stilzitten!!). Maar hebben genoten van de twee kleintjes daar. Kleindochtertje Kitiara is een echt poppemieke aan het worden( 5m1/2) en broerlief is trots op zijn zusje hoewel ik vermoed dat ze volgens hem wat rapper mag groeien dan kan hij ermee spelen!! Ben blij te lezen dat er nog zijn die tegen hun planten praten. Ik zeg altijd: Zot zijn doet geen zeer het kriebelt alleen een beetje!! En als ze ons dan toch komen oppakken (die met hun witte kiels), dan weten we al dat we met zielsverwanten zullen samenzitten . Zeg Musje, weet jij waarom we altijd over " schone jongen" spreken als wij tegen de planten bezig zijn ( doe ik ook)? Waarom niet schoon meiske? Zou het kunnen zijn dat wij meer oog hebben voor mannelijk schoon?? Moeten eens een mannelijke plantenfluisteraar contacteren en horen wat hij zegt!!!! Dus mensen blijven slijmen tegen de plantjes ...!. Verder ben ik vandaag inspiratieloos. Erg hé! Tony zou zeggen: " Jij die niets weet te vertellen, dat is niet normaal!!" Zou hij mij kennen?
Voor alle moeders hier op mijn blog een fijne moederdag gewenst en daarom dit bloemetje!
Dan nu naar de zoekers!! Huismusje ( zouden het die Troubadoertrekjes zijn Lipske die van haar een vroege vogel maken?), Thea, Amor Fati, Lipske en Bojako wisten het dat het soms gebeurt dat wij :Iemand stroop om de mondsmeren ( Bij Amor Fati letterlijk )
Speciaal voor die vroege vogels een tip ( en de anderen natuurlijk ook)
D . . . R . . . S . . . D . . . F . . . U . . . . E . . N . !
Soms wil ik even alleen zijn en voelen wat niemand anders voelt gewoon heel even mezelf zijn en zeggen: dat ben ik! Samen met mensen , dat wil ik wel zijn. Maar soms heb ik het gevoel dat dit gewoon niet alles is. Dan wil ik even alleen zijn en horen wat niemand hoort gewoon heel even mezelf zijn : ik en het kloppen van mijn hart. (Natoken 10/05/2008)
Huismusje , Amor Fati en Thea wisten het ook: Beter een half ei dan een lege dop.
En wat te denken over het volgende?
I . M . . D S . . O . P . M . E M . . D . M . . E N
)
){kind=icon}
. Weer teveel hooi op mijn vork willen nemen. 
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}