BINNENLANDS JAAROVERZICHT 2008
EN NIEUWJAARSWENSEN VOOR 2009
Tweeduizendenacht was een schrikkeljaar, het was verschrikkelijk, dat is waar,
voor de heren Lippens en Davignon
en voor menig andere "nobiljon",
maar ook voor de gewone Vlaamse man, die dacht dat men bij Fortis sparen kan. In Hasselt herbergier en gouverneur, in Limburg is hij een geacht seigneur, maar van bankieren heeft hij geen verstand, daardoor is Ethias op de buik geland. Voor de Progressieven werd het een ramp,
Bertje speelt nu scout in een ander kamp. Geert Lambert verloor veel van zijn gewicht,
maar ook zijn partij weegt nu wat te licht. Voor de sp.a viel het jaar niet mee,
ondanks Genez haar sexy decolleté. VLD werd geplaagd door schandalen
die de titels van de kranten halen.
Karel met zijn vrouw die toch niet luistert
als hij zorgzaam 'niet verkopen' fluistert.
Patrick De Wael met zijn politietop die 'koekelt' en scharrelt, de chef op kop.
Slangen pakte veel poen en de biezen
na een paar betwistbare adviezen. Maar Keulen verdient een bosje bloemen omdat hij de drie niet wil benoemen.
Open VLD staat zo wijd open
dat veel liberalen buiten lopen, maar ook het Vlaams Belang is nogal bang
voor Dedecker en zijn sirenenzang. En wie gelooft die man, Leterme nog, na zijn finaal electoraal bedrog? Yves was eerlijk en zuiver op de graat! "Vooraf de hervorming van deze staat
en onverwijld splitsing van BHV,
anders (zo zei hij) speelde hij niet mee!" Wat nu rest is alleen het naakte feit: zijn ploeg heeft zelfs een Franse meerderheid!
In een nooit geziene kakofonie, pleegde hij schriftelijk euthanasie.
Neelie Kroes noemde de premier zowaar,
heel cool en onverbloemd, een leugenaar. Zijn ministers draaien elkaar een loer en rollen dan ruziënd over de vloer.
Frankrijk kreeg bijna al onze banken
en ook Duitsland moeten we bedanken, want het kocht voor een appel en een ei onze Belgische luchtvaartmaatschappij. Het gat in de begroting is vandaag nog groter dan dat in de ozonlaag. Peeters' communautaire dialoog is nu geëindigd aan de herbergtoog. Bart en Jo waren ooit een aardig stel,
en toch kwam er een breuk in het kartel. Geert Bourgeois, die is nu minister af, daardoor scheidt men het koren van het kaf. Maar wat is het kaf en wat is koren? We zullen 't op 7 juni horen!
Groen! kan maar geen nieuwe kiezers lokken,
men schept niet veel jobs met wollen sokken. Omdat veel mensen in armoe leven heeft men aan Albert opslag gegeven. Voor de illegalen en 'sans papiers': 'adressez-vous: Belgique, U.L.B !' Pieter De Crem verdedigde ons land,
in New-York, met de whisky in de hand. Hollands sperma werd hier massaal aanvaard,
en bij moe in Lovendegem bewaard.
Tia, onz' laatste hoop, stopt met springen,
want ze moet straks wiegeliedjes zingen. Hugo Claus en Wannes Van de Velde namen beiden afscheid van de Schelde. Wannes overleed zonder veel omhaal,
maar Hugo stierf zoals geleefd: theatraal!
Ik ben bijna aan 't eind van mijn Latijn,
maar voor jou moet er nog een slotwoord zijn: geluk in alle omstandigheden,
blijf gezond van hart en lijf en leden en zinkt de 'Belgica' weg uit de vloot,
neem dan de 'Flandria', de reddingsboot !
Veel meer kunnen we hierover niet schrijven, want in 't parlement blijven die mannen maar kijven! En al hebben we dan niet veel te zeggen niets houdt ons tegen om 't toch eens uit te leggen!
Het is de bedoeling om te kijken of je zo oud bent als je je voelt ???? Soms is het resultaat heel grappig, onthullend of misschien ben je zo oud als Methusalem!!! Waag je kans.. Ik heb het ook gedaan ....het resultaat???? Ik laat het in het midden als dat volstaat!!! (smile)...
Vandaag was het weer zover.. mijn 5 wekelijks bezoekje aan de " podologe" (schoon woord he! ) stond op mijn kalender aangeduid. Vroeger en dan spreek ik voor de tijd dat T oogproblemen had, liet ik mijn " ventje" af en toe met mijn voeten "spelen".. maar sinds zijn dieptezicht op het ene oog verdwenen is... liever niet, , mocht hij dat " jobke" missen dan kan hij het nog altijd " figuurlijk" proberen!!!!!!!! Nu heb ik enkel een probleem met de nagelbedden rond mijn grote tenen, maar als ik hem erop los laat dan zou het eens veel erger kunnen zijn!! De dame in kwestie kent niet alleen goed haar vak, ze is ook nog eens " goed van de tongriem gesneden"!!! Moest ze kunnen ze praat je tenen eraf! Ikzelf trek ook wel behoorlijk mijn plan als het er op aan komt (!!) daarom is dat ook meestal een kletsuurtje erbovenop. Mijn " podologe" is een 5tal jaren ouder dan ik maar we hebben wel dezelfde herinneringen aan vroeger. Van het éen kwam het ander en opeens waren we bezig over het naaien en breien in onze lagere school tijd. We hadden beiden nog van die kleine , schattige kindersokjes gebreid en ook echte wollen kousen. We hadden het er nog over hoe kundig we waren met ons breiwerk met 4 naalden en hoe we op de wanten die we maakten ook nog eens figuurtjes of diertjes "maasden". kennen jullie dan ook nog?
We hebben gelachen met de japons die we moesten maken. De nonnekes indertijd zorgden er angstvallig voor dat die niet teveel de " contouren " accentueerden want je kon er een half dorp in kwijt... Een half schooljaar deden we aan 1 japon en .. daarna werd die zo diep mogelijk in de kast gestopt!!!! Naaien en breien waren nooit echt aan mij besteed, maar doekjes met de" kruiskessteek" of " smyrnakussens" maken .. daar kon ik mij wel mee bezig houden! Ik heb in Nigeria zelfs bedspreien gehaakt om de tijd te doden als ik weer eens alleen was en T voor een week in het binnenland zat!! We noemen dat " crocheteren"....of is dat een echt West Vlaams woord??? We vroegen ons ook af of er nu nog geweven werd met zo'n lange platte naald en papieren reepjes.??
Zij vertelde dat er op haar school tijdens de naai/breilessen voorgelezen werd uit een boek. Bij mij was het veel toffer,... wij dreunden dan de 12 artikelen van het geloof af , de akte van Geloof, Hoop , Liefde en Berouw, de 10 geboden van God en de 5 geboden van de H.Kerk en eindigden steevast met het paternoster.....Zou iemand van de jonge mensen dat nog allemaal kennen???? Ze denken steevast dat je van een andere planeet kom als je dat nu nog afdreunt..... Als de " non" een heel goeie dag had mochten we ook religieuze liederen zingen... Herinneringen die mij nu enkel aan het lachen brengen en zeggen dat we het vroeger zo echt meenden!!!!!!!
Als ik bedenk dat er maar éen generatie verlopen is en dit nu allemaal als achterhaald bekeken wordt dan is het bijna niet te geloven . Wij zijn toch wandelende antiquiteiten aan het worden of niet??.. (Dat niemand het waagt om dat tegen mij te zeggen, ik alleen heb de toestemming!!!!)
Het werd een gezellige babbel en intussen vergat ik dat het gewroet aan mijn tenen soms wel pijnlijk was... Nog nakeuvelend en lachend gingen we naar de kassa en toen ik wilde betalen, kreeg ik laconiek te horen : " er is éen euro bijgekomen"... Een euro, niet zo erg misschien maar ik zat met mijn gedachten nog in het jaar " stillekes" en dan was éen euro 40 bfr...40 FR , ik wist direct dat die "goede oude tijd" " vorbei, verweht , nie wieder " was .. en dat we nu anno 2009 zijn waar alles langzaam maar zeker duurder en duurder wordt!!!!
Soms maakt onze geest bokkensprongen en die van mij kent er bij momenten wat van dus probeer die niet te volgen , ik heb het er al moeilijk mee ( !!!!! Toen ik deze morgen opstond en dat prachtig, helderwitte tapijt zag , dacht ik ineens aan het sterke contrast met zwart en flitste zomaar het lied Swing low, sweet Chariot door mijn geest en zo zat ik in de wereld van Afro Amerikanen. Vraag mij niet waarom!!! Meteen dacht ik terug aan mijn favoriete songs toen ik zon 21 was en voor het eerst voor de klas stond. Ik heb toen mijn leerlingen (17j) proberen mee te slepen in wat voor mij the rhythm and the blues waren op dat moment!!! Negro Spirituals!!! Ik heb geprobeerd om hen te passioneren met de verhalen over de slavernij tijdens de burgeroorlog in Amerika, stukken voorgelezen uit het boek De hut van oom Tom, de achtergrond van de Negro Spirituals uitgelegd en mijn zware, houten bandopnemer die T. voor mij in elkaar gestoken had ( en toen waren dat nog banden!!) meegesleurd en samen hebben we genoten en bewogen op het ritme van de muziek .
Als ik het nu neerschrijf, lijkt het wel of ik opnieuw tussen dat jonge volkje sta en kan ik die passie van toen weer terug oproepen!! Op de éen of andere manier voelde ik mij verbonden met die zwarten. Ik had het boek De hut van oom Tom al zeker 2x verslonden en mijn ballingschap bij de nonnen (8j internaat) was "pea nuts" in vergelijking met de slavernij van toen. Wij werden weggehouden van rock en roll en beat en swing, dat stond synoniem voor zonde en verderf Religieuze liederen daarentegen waren dagelijkse kost. Maar de drang naar ritme, beweging en dans die diep in mij borrelde en als een lontje aan een buskruitvat om vuur vroeg , vond een uitlaatklep in de blues, de passie en het
meeslepende van Negro Spirituals.
Negro spirituals waren liederen ontstaan bij de Afro Amerikanen in de slavernij. Afrikanen gebruikten liederen om hun geschiedenis, hun gevoelens en alles wat met het leven te maken had, uit te drukken. Meestal was het een enkeling die een song maakte maar die werd dan door de groep overgenomen. Negro Spirituals waren christelijke liederen en vanuit hun geloof verwoordden ze het verlangen en de hoop dat ze ooit eens vrij zouden zijn. Ze baseerden zich vaak op verhalen uit het oud testament waar het volk ook uit de verdrukking opstond. Daar vonden ze hun intens geloof dat ze ook ooit de vrijheid zouden kennen. Omdat de slaven geen controle hadden over hun leven sprak ook de zorg en de angst uit hun liederen. Maar ze hadden geen vrees voor de dood want ze geloofden in een beter leven na de dood, daar zou het einde liggen van hun lijden. Vandaar dat het niet te verwonderen was dat ze graag het lied Swing low, Sweet chariot zongen dat de dood verwelkomde.
In hun liederen verwerkten ze soms ook codes die verwezen naar ontsnapping en het gaan naar een vrij land. Als ze spraken over home dan was dat een veilige plek waar iedereen kon leven in vrijheid .. en dat was als de hemel voor de zwarten. Vandaar dat ze reden in a chariot en een trein Dat verwees indirect naar de underground railroad een informele organisatie die slaven hielp te vluchten. " Swing Low Sweet chariot " verwees naar een station van de ondergrondse waar vluchteling- slaven welkom waren. Het lag in een dorp op een berg bij de Ohio rivier die niet gemakkelijk kon overgestoken worden. Dus om dat station te bereiken moesten de slaven wachten op hulp uit de bergen. Vandaar de woorden: I looked over Jordan en what did I see/ coming for to carry me home/ a band of angels coming after me/ coming for to carry me home!!!... en zo probeerde ik mijn passie over te brengen...
Waarom ik daar uitgerekend nu aan dacht?? Misschien het contrast zwart/ wit of de reinheid en het licht van de sneeuw tegen het wrange , zwarte van de verdrukking...Ik weet het niet maar ik wilde het even kwijt want heel even voelde ik in mij dat ritme en die passie van zoveel jaren terug. Daarom een paar " Negro songs" op mijn blog om jullie heel even " mee te sleuren"... Ik in ieder geval kan er niet bij stil zitten ( nog steeds niet !!!!!!). Het is alleen spijtig dat ik de originele versies die ik vroeger liet horen niet terug vind bij mijn muziekprovider want dat was stukken beter!!!!
en intussen even genieten van de mooie natuurbeelden van vandaag
" Indien je de kans zou hebben om terug te keren naar een bepaald moment in je verleden wetende wat je nu weet, zou je het dan doen indien de prijs hiervan vijf levensjaren zou zijn?"
Ik geloof niet dat ik zou willen terugkeren zelfs al zou ik er geld voor krijgen. Ik mag er niet aan denken om die lange weg opnieuw af te leggen!
Het verleden maakt van je de mens die je tegenwoordig bent. Alles wat zich in het verleden heeft afgespeeld, heeft een impact op het heden. En ook al zouden we graag de tijd terugdraaien, dit lukt niet
In feite heb je twee mogelijkheden:
- Ten eerste: je kwelt jezelf met de dingen die gebeurd zijn. Je denkt in termen als " had ik maar...".... " wat als.." Je leeft in het verleden en maakt jezelf verwijten of je houdt je krampachtig vast aan de heerlijke momenten. Energieverspilling noem ik het... maar ook een verwerkingsproces, zolang je er maar niet te lang bij stil staat.
- Tweede mogelijkheid: Je gaat verder met je leven. Vergeten hoef je het niet. Integendeel, want dan komt je verleden terug als een boemerang, op een moment waarop je het niet verwacht. Nee, je denkt terug aan wat voorbij is en probeert er uit te leren of dankbaar te zijn voor wat je kreeg.
Is het leven mij dan altijd zo goed gezind geweest?
Als je bedenkt dat het leven eigenlijk een kaartspel is, dan mag ik zeggen ja! Als ik het vergelijk met 90% van de wereldbevolking en kijk en hoor wat er nu allemaal gebeurt dan mag ik zeggen dat ik schitterende kaarten heb gekregen. Het leven is een rollercoaster. Omhoog, omlaag, snel, te snel en voor jet weet zit je in een looping en ga je overkop. Ondersteboven, omhoog, opzij, door elkaar geschud. Massa's adrenalinestoten. Weer omlaag voor je nog maar de tijd gekregen hebt om te beseffen dat je pijlsnel omhoog aan het gaan was. En plots kom je tot stilstand met een schok, besef je maar half wat je meegemaakt hebt en twijfel je of je het nog eens wilt doen of toch maar liever niet. Weer een dol ritje op de rollercoaster van het leven of toch maar stabiel met beide voeten op de grond blijven staan deze keer?
Leren uit dat verleden is zo ongelooflijk belangrijk en het verder gaan met wat je nu hebt en met waar je voor gekozen hebt, blijft uiteindelijk het belangrijkste. Trouwens een perfecte mens is waarschijnlijk saai, zonder uitdagingen en verrassingen. Mijn credo is altijd blijven kijken naar de dag van morgen en van de mindere dagen of tegenslagen toch het goede te onthouden want het leven is zo relatief.... Het leven is een evolutie die je doormaakt en zolang je ervaring opdoet, ben je goed bezig. Niet?
Bij het begin van dit nieuwe jaar sta ik even stil bij wat voorbij is en misschien komen kan. Dan bedenk ik dat zelfs met al de dingen die minder goed gegaan zijn ik toch blij ben met mijn leven. Niettegenstaande foute of goede beslissingen uit het verleden, goede of foute ontmoetingen, foute of goede gebeurtenissen ze waren allemaal nodig om te zijn wie ik nu ben en te begrijpen hoe goed ik het nu eigenlijk wel heb.
Zou mijn leven anders verlopen zijn had ik eens " stop" gezegd in plaats van "ja " of " ik geef het op " in plaats van " ik ga door "? Dat is de enige " What if "... die nog eens voorbij durft flitsen. Maar omdat al mijn beslissingen zoveel andere zaken in gang gezet hebben, wil ik het alternatief niet kennen.
Toen we op oudejaarsavond naar het WW reden, viel mij een enorm heldere ster op die ons vanaf de afrit van de E40 naar onze bestemming "leidde"!! Ik had nog half lachend gedacht:" Ons ma denkt dat we de weg niet meer weten en leidt ons zoals de ster met de Drie Koningen deed indertijd"!!!
Ik was het voorval vergeten tot ik op de scheurkalender het sterrenbeeld van de maand zag. Dan ben ik beginnen zoeken en kwam tot de vaststelling dat éen van de helderste sterren aan de hemel Sirius is. Mijn ventje beaamde dat direct want hij was in zijn " jeugd" een echte sterrenkijker. Eén van zijn vrienden had een koepel met een sterrenkijker erin gebouwd en samen hebben ze " uren" naar de sterren gekeken, tot T " zijn ster" tegenkwam!!!!
Al vóór het begin van de geschreven geschiedenis volgden mensen de zon, de maan, de planeten en andere hemellichamen in hun bewegingen aan de hemel. Dat deden ze ook nadat het schrift was uitgevonden en ze schreven hun waarnemingen op. Dat waarnemen gebeurde altijd met het blote oog. Alles leek rond de aarde te draaien en de aarde leek het middelpunt van het heelal te zijn. Nadat de telescoop was uitgevonden en Galilei als eerste een telescoop gebruikte om de hemel te bestuderen, kwam vast te staan dat de aarde níet het middelpunt van alles is. De telescoop hielp wetenschappers het heelal steeds beter te begrijpen. Ze verleggen op hun manier telkens de grenzen. Ik ben geen wetenschapper maar toch soms geboeid door wat er aan de hemel te zien valt dus ging ik op zoek naar meer info over Sirius .
Sirius staat in de buurt van Orion en voor wie er interesse voor heeft , een korte beschrijving.
ORION
In januari beheerst Orion de winterhemel. Het trapeziumvormige sterrenbeeld prijkt rond middernacht boven de zuiderlijke horizon en is bij dit helder vorstweer goed te zien! Opvallend zijn de drie gordelsterren ( in het midden). Daaronder is de beroemde Orionnevel duidelijk zichtbaar door de roze stip. Hier worden uit nevels van gas en stof nieuwe sterren geboren. De meeste sterren van Orion zijn niet meer dan enkele miljoenen jaren oud, wat nog heel " jong" is voor een ster! De linkerbovenhoek van het trapezium wordt gevormd door Betelgeuse, een rode superreus, die 800 keer groter is dan de zon en op een afstand van 430 lichtjaar staat. Rechtsonder staat Rigel, een blauwwitte reuzenster. Het kleurverschil met Betelgeuse is opvallend. Rigel geeft 50.000 keer meer licht dan de zon. Gelukkig bevindt ze zich op een veilige afstand van ons nl 770 lichtjaar. Heel veel dichter bij ons staat dan Sirius. Op de afbeelding valt die ster juist af maar ze bevindt zich in de linker onderhoek. Sirius is de helderste ster aan de hemel. Die bevindt zich op iets minder dan 9 lichtjaar van hier. Vanuit ons land zien we Sirius alleen laag boven de horizon.
Als afsluiter mijn mijmering bij al dat sterrenkijken:
Ik zag vanavond voor het eerst haar ster. Ze stond alleen, ze trilde niet. Ik was ineens van haar doordrongen, ik zag de ster, zij stond alleen Ze was van licht , ze scheen zo jong en van voor verdriet.
Het jaar 2008 fluisterde voorbij Zijn onze dromen uitgekomen? Onze onzekerheden vervaagd?
Zijn jouw dromen uitgekomen? Jouw onzekerheden vervaagd? Keek je en zag je dat het goed was? Met het rotsvaste vertrouwen dat we soms niet vinden en af en toe in mekaars ogen komen zoeken?
En we blijven kijken en glimlachen en weten het nieuwe jaar lonkt om de hoek.
Maatschappelijk stond 2008 in het teken van de crisis. Allereerst waren er de hoge olieprijzen gevolgd door de stijgende voedselprijzen. En naar het einde toe de grote bankellende. Verschillende banken werden door overheden uitgekocht om de economie te stabiliseren.
Op politiek gebied waren er enkele verrassende verschuivingen in Zimbabwe, Nepal en de VS, terwijl onze Belgische regering echter maar niet op het juiste spoor geraakte.
In het Midden Oosten blijven de problemen tussen Israël en Palestina ons raken.We keken met afkeer naar het bloedvergieten in Gaza, ontsteld over hoe de crisis verder ontaardde in een spiraal van geweld met steeds meer mensenleed en een escalatie van het conflict.
Oostenrijk en Duitsland stonden op hun kop na enkele ongelooflijke onthullingen over opsluitingen en vergrijpen. Maar ook ons land ontsnapte niet aan zinloos geweld en mishandelingen.
Maar 2008 was ook het jaar van het Europese kampioenschap en de zomerspelen in Beijing met onze Belgische atleten die ons heel even terug de nationale fierheid lieten herontdekken.
En . wat dit blog betreft. Pas vorig jaar ermee begonnen en toen twijfelde ik nog of het wel zou lukken. Maar blijkbaar had ik meer te vertellen dan ik dacht en ontstond er een band met zoveel lieve, hartelijke bezoekers waarvan er zelfs een paar echte blogvrienden zijn geworden . Mijn gedachten en een heel warm gevoel gaan vooral naar die blogvrienden en de vele anderen die mij door een moeilijke periode gevolgd en getroost hebben. Een ding is zeker, 2008 is omgevlogen niettegenstaande zijn ups en downs.
Wat 2009 zal brengen , weet ik niet maar samen met mijn lieve vechtgenoot , kinderen en schatten van kleinkinderen en al die lieve mensen die hopelijk ook in het nieuwe jaar mijn pad kruisen, vliegen we er terug in. Hier dan mijn nieuwjaarswens voor jullie:
Ik wens Dat de zon het hele jaar voor je mag schijnen
Je oog bevestigt wat je hart ziet. Dat er altijd een vriend dicht bij jou zal zijn En dat je gul je liefde geeft.
Ik wens Dat je glimlach de kortste afstand is tot je naaste En dat je na het lachen het geluk behoudt. Dat je steeds dezelfde mens mag blijven
Want voor mij ben je heel uniek!
Ik wens je tijd om van kleine dingen te genieten Sterkte om tegenslagen te over winnen en humor om wat somber is te kleuren vrede, vriendschap, en alle goeds voor 2009!!
We zijn een beetje aan het uitbollen na Kerstmis. Het familiefeestje van Kerstavond was reuze gezellig met de kinderen en kleinkinderen rondom ons.Het begon met de dochter in de bloemetjes te zetten voor haar verjaardag en dat was het startsein voor de allerjongsten!!! De schoonzoon had er zelfs voor gezorgd dat ons ma er even op een speciale manier ook bij was. Bedankt Stefan, een onverwachte maar warme attentie! Later op de avond zorgde mijn ventje met een speciaal cadeau om ma er nog eens even bij te brengen. Het was intens en goed! De enige valse noot was dat uitgerekend de 24ste mijn ventje opstond met een aanval van Crohnen. Het was al lang geleden dat hij daar zon last van had. Op hem heb ik dus niet moeten rekenen en het werd stressen om op tijd alles rond te krijgen Hij is niet de ganse avond bij ons kunnen blijven want zijn buik speelde teveel op. Nu gaat het al iets beter maar het blijft uitkijken.
Gisteren aten we de laatste restjes op van de Kerstmaaltijd. Zoals ieder jaar had ik van alles teveel.
Het is een beetje stil nu, een anticlimax na een paar drukke dagen. We kunnen ons rustig houden tot maandag want dan komt de tweeling een paar dagen logeren. Daarna wuiven we bij vrienden 2008 uit en zullen er op de gepaste manier 2009 inzetten. We zullen weer 3 zoenen geven en mekaar het allerbeste toewensen en natuurlijk met een heleboel goede voornemens het nieuwe jaar starten.
Kerstmis vieren is nu zo totaal anders geworden dan vroeger.
Als klein meisje keek ik altijd uit naar Kerstavond. We hadden toen nog geen TV maar brachten de lange winteravond door met een gezellig etentje. Dan aten we tomatensoep met heeeel veel balletjes. Ik mocht op de vooravond van Kerst altijd balletjes rollen en "kroketjes" helpen draaien om te eten bij konijn of een grote kip ( pas later deed de kalkoen zijn intrede) en daarbij smulden we van die zelfingelegde peertjes!! Daarna speelden we soms met het ganzenbord of het paardjesspel en was er muziek op de achtergrond.( Strauss: het land van de glimlach, de mooie blauwe Donau, Stille nacht Heilige nacht... kwamen steevast uit die grote houten bak die we radio noemden en die stond te prijken op de buffetkast!)
Pure Kerstnostalgie..
Nu behoren we tot de sandwichgeneratie met onze kinderen die we het beste ter wereld willen geven aan de ene kant en vaak met onze ouders of éen ervan aan de andere kant. En op Kerstmis en Nieuwjaar komen we dan meestal samen want we willen mekaar een Zalige Kerst wensen en een week later een gelukkig Nieuwjaar. Daarbij moeten we allemaal eten en drinken en moeten we geschenkjes geven en willen we persé weten wat de kinderen op school gedaan hebben en hoe het op het werk is .. Kortom teveel verplichte nummertjes omdat het al jaren zo is. En zo komt het dat je op éen week tijd een paar kilootjes bijkomt omdat je de kans niet hebt om veel te bewegen. Daarom bij deze mijn wens aan alle sandwich-lotgenoten een goede gezondheid , weinig eten en veel bewegen de komende weken en laten we genieten van onze eigen ,broze cocon!!!
En tot slot het Kerstverhaal en de kribbe. Ik had het stalletje dat we vanuit Afrika meegebracht hadden weer eens boven gehaald en opgesteld.Toen kleinzoon 2 op Kerstavond aankwam, zag hij het staan en vertelde mij dat alle deurtjes open waren waren en het kindje nu in het stalletje lag. Gelukkig kon oma vlug de link leggen en herinnerde ik mij iets van een adventskalender bij de dochter... Op mijn reactie ivm het "kindje", wist de schoondochter te vertellen dat bij hen het " kerstverhaal" wel heel live beleefd werd de voorbije dagen. De tweeling had er niets beter op gevonden om Maria en het kindje Jezus te spelen... Gelukkig was kleinzoon 1 er om hen erop te wijzen dat het kindje nog niet in de stal mocht.....Ik had die 2 schatjes willen bezig zien..... Hoe lang zal het " Kerstverhaal " hen blijven boeien en... wat had ik graag eens, op dat moment, in het hoofd van de zoon gekeken!!!
Kerst Is... samen zijn Is ...overal lichtjes aan Is...weer intens bij elkaar horen Is ...einde en daarna een nieuw begin Is...een warme handdruk en een hartelijke groet Is...houden van elkaar en dan kan het niet meer stuk Is gezelligheid geborgenheid dankbaarheid
Het druilerige weer is niet erg bevorderlijk voor het humeur maar we doen ons best hoor. De kinderen en kleinkinderen ( 6 in totaal Ludovikus!!) zijn er ook nog en dat scheelt een slok op de borrel... of hoe zeggen de Antwerpenaren het " een neutje"? Zaterdagavond waren we uitgenodigd door dochter en schoonzoon samen met de andere ouders op een verrassingsetentje voor een speciale gelegenheid in de Troubadour ergens in Antwerpen. Het was een heerlijke, lekkere, gezellige verrassing maar uiteindelijk weer niet goed voor de "lijn" en er volgen nog zo'n paar dagen....Waarom moeten wij vrouwen daar altijd mee rekening houden!!! De ma van de schoonzoon en mijn ventje speelden Bob. Mijn vechtgenoot deed het prima maar te horen aan de verhalen van de schoonzoon was de andere Bob eerder " Bobette!!!! en was het maar best dat zij niet heeft moeten blazen. ( enkel de schoonzoon was de uitverkorene en zonder problemen!!!). Gisteren hadden we een gezellig dag samen met vrienden die hier op bezoek waren en dat heeft ook deugd gedaan want we konden weer volop bijpraten. Gisterenavond rond 9.30u kreeg ik dan een telefoontje van de zoon. Ons oudste kleindochtertje was ziek en ze moest oma hebben....We wonen nu niet zo dicht bij elkaar en even binnenwippen zit er dus niet in maar ik heb haar langs de telefoon getroost en tussen de traantjes door hebben we mekaar een dikke " telefoonknuffel en -kus " gegeven. Toen ik haar vanmorgen terug opbelde, klonk ze al stukken beter!!! En zo gaan we naar Kerstavond toe en..meteen ook het verjaardagsfeestje voor de dochter die uitgerekend op 24 dec jarig is!!! ( vindt ze helemaal niet zo plezant....maar sorry zus, al kan ik niet beweren dat we er voor niets tussen zaten : :
Ik was vandaag op Thea 's blog en ze vertelde dat ze nog niet in de Kerstmood is. Hier is het ook van dattem alleen denk ik de reden te kennen. De boom staat versierd in huis en de pakjes liggen klaar. Buiten straalt onze ster ook hoog in de mast, ik zorgde zelfs voor Kerstmuziek op mijn blog en toch... ik geraak maar niet in de mood erger ik zie er zelfs een beetje tegenop!! Ik vrees dat het alles te maken heeft met die eerste Kerst zonder ma. Die jaarlijkse gewoonte om op bezoek te gaan op Kerstdag zelf en gezellig bij haar te zijn... jongens wat zal ik dat missen en dan komt die nieuwjaarsdag.... het mag voor mij dit jaar snel voorbij zijn. Ik weet nog niet hoe ik die dagen moet aanpakken zonder hier als een " lopende kraan " rond te lopen. Ik ben kwaad op mezelf dat het maar niet lukt om de knop om te draaien want ik wil die dagen voor mijn omgeving niet verbrodden maar de " waterlanders" zoals ons ma ze zo mooi beschreef, zijn altijd dicht in de buurt, ik heb echt niet veel nodig om te grienen!!! Ik hoop nu maar dat de kleinkinderen mij helpen om de avond " normaal" door te komen. T doet zijn best maar ja uiteindelijk moet ik er zelf uit geraken en het gaat zo moeilijk en dat maakt mij soms doodongelukkig temeer omdat ik weet dat het uiteindelijk voor ma allemaal beter is zo. Waarom is het zo moeilijk die gedachte te laten primeren? !!! Niet een echt Kerstgevoel hé.. Maar het zal wel komen zeker???
We hadden nog filmtickets liggen die op 31/12 vervallen , dus zouden we vandaag een filmpje meepikken. Onze keuze viel op de Nederlandse film WIT LICHT.
Eduard Zuiderwijk baat in Afrika een restaurant uit. Hij verliest op een tragische manier zijn vrouw. Een jaar daarna wordt de politieke situatie in het Afrikaanse land instabiel. Abu, het beste vriendje van Eduards zoontje Thomas, wordt gekidnapt en onder bedreiging met de dood opgeleid tot- en ingezet als kindsoldaat onder leiding van de rebellenleider Obeke.
Thomas wil dat zijn vader Abu probeert vrij te krijgen. Hij trekt er op uit en zijn zoontje gaat mee. Ze gaan naar een vluchtelingenkamp, waar mensen verblijven die gevlucht zijn voor de rebellen. Daar ontmoeten ze Valerie en terwijl Eduard verder trekt, blijft Thomas bij haar. Door omstandigheden geraakt hij bij de rebellenleider die een oude bekende van hem is. Eduard ziet kans om met Abu in een vliegtuig te ontsnappen. Abu wil eerst niet mee doordat hij is gehersenspoeld en ook mogelijk wegens zijn daden, ook al waren ze gedwongen, want hij durft zijn moeder niet meer onder ogen komen. Abu komt in een rehabilitatie- en deprogrammeringskamp en pas maanden later wordt hij met zijn moeder herenigd.
Een groot deel van de opnames zijn geschoten in Port Saint Johns aan de oostenlijke Wild Coast in Zuid Afrika. Wilde oerwouden, gapende afgronden maar vooral een verlaten vliegveld boven op een berg waren redenen om voor die lokatie te kiezen. De film werd ook voor een deel in Oeganda geschoten in een gebied waar de oorlog net voorbij is en waar de vrede nog niet getekend is. Als figuranten spelen honderden mensen mee die de oorlog hebben meegemaakt.
De regie en het camerawerk is vlot en dat houdt het verhaal spannend. Het scenario is wel soms te wisselend waardoor er rare sprongen in het verhaal gemaakt worden om het geheel op gang te houden.
Maar verder toont de film de harde werkelijkheid in alle eerlijkheid en gruwelijkheid.. Zo is bv de scène waarin éen van de kinderen een ander kind moet vermoorden met een machete op straf van zijn eigen dood als hij het niet doe, vreselijk!! Maar gelukkig heeft de regisseur ( Van de Velde) ervoor gezorgd dat op zijn geheel gezien de film toegankelijk gebleven is door toevoeging van acties en avontuur.
Wit licht behandelt het verhaal van de kindsoldaten met respect en de personages staan dan ook vooral in dienst hiervan. Puur als actie/avonturenfilm zal Wit Licht weinig opzien baren, maar in combinatie met een heel aangrijpend verhaal maakt de film een blijvende indruk op de kijker. De film slaagt erin pakkend over te komen. Het vreselijke lot van de kindsoldaten in Afrika wordt niets ontziend belicht zonder belerend te zijn.
In éen woord , een film waar je stil van wordt
Zonder in te gaan op de acteerprestaties is dit een film die je moet bekijken zoals hij bedoeld is, de gruwelijke werkelijkheid zonder Rambo achtig over te komen.
Je moet de film als een drama bekijken en niet als een documentaire hoewel Afrika een prachtig, dynamisch maar soms hartverscheurend gruwelijk continenent is..! De beelden zijn fraai, de acties groots en veelzijdig en de manier waarop de gruwelijkheden rondom de kindsolsaten wordt getoond, verdient respect!
Een feelgood movie voor de Kerst is het in ieder geval niet geworden, een eerlijke film over kindsoldaten inclusief de gruwelijkheden wel. Een aanrader als je in je achterhoofd houdt dat dit de ruwe realiteit is.
In nederland kreeg de film veel negatieve kritiek. Hij zou als een egotrip van de hoofdacteur Marco Borsato afgedaan worden. Boirsato regeert door te zeggen: Als acteur mogen ze mij afbreken, maar aan mijn integriteit mogen ze niet raken ( Borsato is immers al 10 j ambassadeur van War Child, een organisatie die opkomt voor kinderen in oorlogszones) . Dit is een verhaal dat moet verteld worden voor alle kindsoldaten in Afrika.
Omwille van onze verbondenheid met Afrika (8 jaren daar gewoond) was ik heel erg onder de indruk van de thematiek en de beelden. We zagen hier bevestigd wat we sinds onze terugkeer al duizend maal gezegd hebben: Wat gebeurt er toch met dit unieke continent? Het gaat totaal kapot en verloren door etnische oorlogen en uitmoordingen. Geen plaats waar ik nu nog zou willen wonen!!!
Bij gebrek aan inspiratie en tijd even de lyricks van het liedje dat je nu hoort....een goed ritme om in de juiste "weekend mood" te geraken???
Oh the wind whistles down
The cold dark street tonight
And the people they were dancing
To the music vibe
And the boys chase the girls, with curls in their hair
While the shocked too many sit way over there And the songs get louder each one better than before And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size
where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight?
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size
Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
So youre heading down the road in your taxi for 4 And youre waiting outside jimmys front door But nobodys in and nobodys home till 4 So youre sitting there with nothing to do Talking about Robert Ragger and his 1 leg crew And where you gonna go, where you gonna sleep tonight?
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size
Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
And you singing the song thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight?
NEDERLANDS (1 tso): - De trappen van vergelijking : De positief, de comparatief en de aperitief. - Uit een opstel: Stappend door het landschap naderde de kerktoren - Een zelfstandig journalist is een taxfree-journalist.
ENGELS (3 aso): - Verklaar : 'workaholic'. Verslaafd aan werken en alcohol. - Vertaal : 'Een vleermuis.' a floddermouse - Vertaal : 'Een mooie vrouw.' A bediful woman. - Uit een opstel : He shot three times and now he is dad. A person who doesn't eat meat, is a vegetable.
FRANS (zelfde 3 aso): - Vertaal : 'Duitsland was de vijand'. La Germaine était la viande - Traduisez : 'Ce soir c'est la finale de la coupe du monde'. Vanavond is het de finale van... de haarsnit van het volk. - Vertaal : 'Een woordenboek'. Un prisma - Vertaal : 'Nou en of !!' Maintenant et ou !!
GESCHIEDENIS (5+6 lj): - Wat is Bouillon? -De stad van de bouillonblokjes. - Beschrijf de reisroute van Christoffel Columbus in 1492. -Via het Suez-kanaal. - Wat deed Clovis om de Alemannen te overwinnen? -Vechten. - De piramiden dienden om koningen in te doen. - De steden ontstonden doordat er mensen in de steden gingen wonen. - Vroeger leefden de mensen van armoe.
GODSDIENST (zelfde graadsklas) - Noem een paar vreemde godsdiensten. -De bamboes en de honda's. - Verklaar de naam van de stad Babylon.- Daar is een belangrijke baby geboren - Waarom kwamen de eerste missionarissen vooral uit Ierland?- Omdat ze er daar te veel hadden.
BIOLOGIE (1 aso): - Tijdens de ovatie is de vrouw vruchtbaar. - Een betovergrootvader is een bedlegerige overgrootvader die zich in een terminale fase bevindt. - Geef een symptoom van zware brandwonden.- Assen. - Sinds wanneer kan de mens rechtop lopen?- Een jaar na de geboorte. - 'Padden hebben een uitwendige bevruchting'. Wat betekent dat?- Als ze kinderen hebben, smijten ze de mannen buiten!!. - Wanneer is een meisje geslachtsrijp?- Wanneer ze vruchten kan geven.
Die kinderen, ze zorgen op de éen of andere manier voor dat lichtpunt als het even tegenzit.. Dat doet mij denken aan de kleinzoon. Ze waren onlangs hier blijven eten : kip met friet, speciaal voor hen klaargemaakt. De kleinzoon vroeg mayonaise maar omdat er al wat bij zijn salade was, vond zijn ma dat hij maar ketchup moest nemen. Het ventje kijkt sip naar de frietjes en naar oma en...ik leg stiekem een toetje mayonaise op zijn bord. Niets aan de hand tot de kleinzoon zegt: " mama , niet kijken hé...!!". Waarop de mama lakoniek antwoordt:" ja, nu heb ik het toch gezien als je het zo zegt...". in zijn onschuldige eerlijkheid had de kleine " ons geheimpje" verklapt!!!
Of de kleindochter die zondag even hier was met haar pa. Er lagen al pakjes onder de kerstboom. -" Voor wie zijn die pakjes, oma?" - " Voor jullie allemaal op kerstavond". - Oma ik wil die pakjes want dat is mijn lievelingskleur en ze duidt de lila roze pakjes aan " - " Die zijn ook voor jou zoetje, want oma weet dat je die kleur mooi vindt. Maar niet vertellen aan je broer en zusjes hé? Het is ons geheimpje". - " Neen oma, dat is ons geheimpje en wat erin zit ook hé???" - " Neen, neen, kleine kapoen DAT is oma's geheimpje!!" Slimme meid , die dacht mij zo de inhoud van het pakje te ontfutselen!!!!!!
We kennen dat allemaal die examenperiode. Sommigen onder ons hebben kinderen of kleinkinderen die nu in die stressperiode zitten. Soms valt er al eens een "verspreking" in zo'n examen....
*
Hij is niet meer zo vriendelijk als vroeger. Hij zegt nog wel een dag, maar geen goeie. * Ze sloegen de ruiten kapot van alle auto's en fietsen die daar stonden * Ze hebben daar een grote hond. Als er iemand van voor belt, begint hij vanachter te blaffen. * We hadden veel werk, want er waren boterkoeken voor 300 mensen die allemaal opengesneden en gesmeerd moesten worden. * Reeds van aan De Kromme Elleboog kunnen we het achterste van tante Martha zien blinken als de zon erop zit. * Velen gaan naar de winkel om een groot stuk vlees zoals mijn moeder. * We mochten spelen met oude kleren van mijn grootouders die netjes gewassen en gestreken in hun kist liggen. * We mochten een karretje maken met de overschotjes van grootvader. * Nu ik miljonair ben, koop ik een kasteel van wel vijf miljard * Maar ja, om miljardair te zijn, moet je veel geld hebben. * Hoe noemt men de plaats waar beenderen samenkomen? (gewricht) - De beenderen komen samen op het kerkhof. * De beroemdste schilder uit die tijd was Pieter Breughel Rubens. * Vader is een echte mopperaar. Hij kent altijd de laatste moppen. * ... gelukkig dat onze stofzuiger nogal langdradig is. * Er was waarschijnlijk een ongeval gebeurd, want de politie stak ons al voorbij in zijn flikker. * Omdat het zo'n mooi weer was, mochten we nog enkele minuutjes overspel doen. * Toen ik de brug overreden had, sloeg ik rechtsaf. * Ik ben gestraft omdat ik naar de WC ben geweest achter de bel. * Spaghetti smaakt naar macaroni, maar een beetje langer. * Ik denk dat ik al lang dood zal zijn tegen dat ik tachtig jaar ben * Als grootvader nog leefde, zou hij zich doodgelachen hebben.
* Zus heeft pilletjes gekregen voor de afgang van de dokter. * Ik ging mijn neef bezoeken die ziek was om hem geluk te wensen. * We gaven haar een klein pakje met een grote theepot erin. * Mijn zus was verkleed als verpleegster. Dat was gemakkelijk, want ze is verpleegster. *" En nu, beste vrienden, gieten we het glas uit op onze dierbare jubilarissen."
* We speelden een leuk spelletje en wie won was dan de winnaar. * Ik vind dat het gymnastiekuurtje het rapst voorbijgaat. Dat komt misschien omdat het maar een half uurtje is. * Ik zette er mijn naam op, zodat iedereen kan zien van wie ze is. Ze is namelijk van mij. * We mogen geen vuile spelletjes spelen op school, want we hebben daar onze kleren aan. * We mogen de speelplaats niet verlaten, want we zouden onder een auto kunnen lopen en verongelukken en daarvoor moeten we toelating hebben. * Hij vond de WC niet en gebruikte toen maar zijn zaklamp. * Er waren veel Engelsen aan de kust, vooral Duitsers. * Op een mooie dag in de vakantie toen het eens slecht weer was ... * De vissen namen vlug de benen, toen ze de vissers hoorden aankomen. * .. waar niks meer overgebleven is van al wat er te zien is. * We zagen in de dierentuin apen, olifanten, giraffen en ook twee zustertjes waar ik nog bijgezeten heb in de kleuterschool. * Het was een goede chauffeur. Met zijn ene hand stuurde hij, en met zijn andere zong hij liedjes. * Tegen de avond kwamen we aan onze laatste rustplaats. * Door de grote droogte zagen we overal lege plassen staan. * Eerst vulden we onze buik en toen onze emmertjes met zand. * "We zullen hem de kop inslaan", siste de bandiet, "of als dat niet helpt, een andere remedie." * ... en opeens begon mijn hart te kloppen ... * Ze schoten hem dood, juist toen hij een nieuw leven wilde beginnen. * "Schiet eerst het licht uit", snauwde de boef, "dan zullen we zien!" * Agenda: "Tegen morgen de postbode verder afmaken."
* "Ik herinner het mij niet meer zo precies, maar in elk geval: het was onvergetelijk." * De vissen steken de handen uit de mouwen om eitjes te leggen. * De vogels leggen eitjes en na enkele dagen beginnen ze al rond te fladderen. * Het wordt stilaan warmer, ik voel dat aan de kleren die ik uitgelaten heb * Mijn vriend houdt parkieten, kippen, Spaanse ratten, vier zussen en een motorboot. * We hebben een huis van ongeveer drie verdiepingen. * Ik lees het liefst sprookjes die echt gebeurd zijn. * Sommige mannen gaan naar het café om hun gestorven vrouw te verdrinken. * Ik denk later ook te trouwen met een vrouw die veel houdt van beesten zoals ik. * Vader speelt het liefst met moeder, maar hij verliest dan altijd. * Mijn broek gaat toe zoals een meisje. * (Raket = vuurpijl) Een deel van de raket vliegt naar de maan, en de rest is dan natuurlijk naar de maan. * We gingen naar Oostakker met een hele bende bedevaartgangers en -gangsters. * De kerk gaat rap vooruit. Nu hebben de priesters al een broek aan. * De nonnetjes zijn daar bekend voor hun zacht vlees. * Mijn zus is nog wel in het klooster, maar ze heeft geen kleren meer aan. * Voor kippen is eieren leggen een hoofdzaak. * De rijken komen met hun auto, maar de gewone mensen met een paraplu. * Hij is uit het venster op de vierde verdieping gesprongen, omdat hij te diep in de put zat. * Gelukkig dat alle rode lichten groen waren. * Opeens zag de grond zwart van de witte mieren.
Hoe staat dat in de bijbel?? " Indien je niet wordt zoals de minsten der mijnen...." Vertederend toch hé die kinderlijke taalslippertjes..!!
Geen kerstboom zonder kerstballen!!! Hij staat er de Kerstboom; Het wordt weer zo'n 3 weken " genieten" van lichtjes en kleurtjes en traditie....
De kerstballen en andere ornamenten komen de kast weer uit in december. Veel van de tradities, versieringen en gebruiken hebben niet direct verband met de viering van de geboorte van Jezus. Kerstballen bijvoorbeeld....waar komen die vandaan? Als we op het Internet zoeken komen er verschillende interessante verklaringen tevoorschijn......
Onze klassieke glazen en zilveren kerstballen komen voort uit oude tradities om kwade geesten uit je huis te weren met behulp van spiegelende oppervlakten die boze geesten afschrikken, of om ze te vangen in een transparante glazen bol (geest in de fles). Deze transparante glazen bollen waren al meer dan 300 jaar geleden in gebruik in de vorm van 'heksenballen', die met name in Engeland populair waren en voor het raam werden gehangen om kwade geesten (heksen) te weren. In een klassiek opgetuigde kerstboom overheersen dan ook transparante of zilveren glazen kerstballen.
De traditie om de kerstboom te versieren met kerstballen zou ontstaan zijn in de XIde eeuw In die tijd gaven de troubadours voorstellingen op het kerkplein. Vooral het 'mysterie ' (de naam die gegeven werd aan deze voorstellingen) van het Paradijs was zeer in trek en kreeg een vaste stek in de Adventsperiode. Een boom (meestal de takken van een appelboom) versierd met rode appels symboliseerde dan de boom van het Paradijs.
In de loop van de XVde eeuw vatten de gelovigen dan de gewoonte op om op 24 december, de feestdag van Adam en Eva, hun interieur op te smukken met deze versierde takken. Later werden door de Duitse kerstboomtraditie de appelboomtakken vervangen door een spar en de appels door kerstballen in allerhande kleuren.
In de 18e eeuw waren de heksenballen in Engeland erg populair, maar de eigenlijke oorsprong is veel ouder. Al meer dan 300 jaar worden de glazen ballen voor de ramen opgehangen om vervloekingen, bozen geesten en ongeluk af te weren. Men hangt deze ballen op met het doel dat voorbijgaande bozen geesten die een gevaar vormen voor de harmonie in huis, af te leiden. De geest werd dan door de schittering van de bal gehypnotiseerd. Als een geest de bal aanraakt wordt hij geabsorbeerd en raakt gevangen in de bal. Het is misschien vreemd dat een geest gevangen zou kunnen raken in glas, maar er komen in vele oude sprookjes geesten in lampen en flessen voor.
Een kerstbal is geblazen uit vloeibaar glas. In 1831 maakte men de eerste glazen kerstbal. Deze bal werd in Tsjechië geblazen. Het werd een echte traditie om rond de Kerstperiode een versierde boom in de kamer te zetten. Vroeger vonden mensen een kerstbal erg magisch. Ze dachten dat er magische krachten in de bal waren. Al snel kregen kerstballen bijnamen zoals geestenoog en heksenbal. Mensen geloofden dat je door kerstballen bij de deur te hangen, het boze-oog buiten kon houden. De traditie dat blinkende voorwerpen zoals kristallen of glazen spiegels heksen kunnen afweren is dus al oud . Heksen zijn bang voor hun eigen spiegelbeeld en zeker wanneer het beeld nog eens extra verwrongen wordt door een bolronde bal van zilverglas, die een heksenbal wordt genoemd...........
Dat weten we nu ook weer ( voor wie er interesse voor heeft!!) En nu maar proberen de link te leggen naar onze huidige kerstboom....
Het was een gewone weekse dag ergens in den vreemde en ik maakte een rondritje met de auto op de flanken van een berg. Dat op zich was al heel ongewoon want ik waagde mij niet zo gauw alleen op " sightseeing tour" in het buitenland... Terwijl ik genoot van de omgeving, de zon en de rust van de bergen bleef ik de hoofdbaan volgen altijd maar hoger en hoger zonder een bepaald doel voor ogen. Ik wist alleen dat ik niet van die baan mocht afwijken want ik ben hopeloos als het op oriëntering van wegen aankomt. Op een bepaald moment bemerkte ik een huis in aanbouw en zonder reden besloot ik om even te stoppen. Het bleek het huis van een vriendin te zijn zo vertelde mij een vrouw die toevallig langs kwam. Ik kende haar niet maar moest haar wel geloven toen ik daar de man en het zoontje van mijn vriendin zag rondlopen. Ik stond er wat onwennig rond te zien. We hebben mekaar niet aangesproken want blijkbaar herkenden zij mij niet. Ik besloot de wagen te laten staan en verder te voet de omgeving te verkennen. Ik zou niet meer hoger gaan maar de afdaling nemen
Ik bleef maar dalen en genieten. Intussen was het al laat in de namiddag geworden en ik besloot terug te keren naar mijn wagentje Ik volgde de hoofdbaan terug bergopwaarts maar niets kwam mij nog bekend voor.. Ik vond geen enkel herkenningspunt en liep er verloren bij. Opeens stond T naast mij, zijn werkdag zat er op en samen zouden we wel de auto vinden want hij is een crack in het herkennen van een omgeving alleen nu moest hij op mijn aanduidingen verder gaan en die waren blijkbaar heel verwarrend. Ik wist enkel nog dat de auto aan een huis in opbouw stond en dat het toebehoorde aan een vriendin
Opeens lag ik klaarwakker in ons bed. Dat was deze morgen naar de vroege ochtend toe dat ik mij vlijmscherp mijn droom herinnerde en de auto die ik ergens had achtergelaten bij een huis en de naam van een straat: Calle de las Madres ( Straat van de moeders) Hoe ik aan die naam gekomen ben, weet ik niet want in mijn droom was mij dat niet opgevallen.
Ik probeerde om terug in mijn droom te stappen om van dat frustrerend gevoel van iets achter gelaten te hebben af te geraken en nam T mee op zoek naar die straat
We hebben samen nog wat in de sluimering van de ochtend gezocht op die bergflank ergens in een Spaans sprekend gebied, maar het lukte mij niet meer om opgeslorpt te worden in mijn droom.
Nu loop ik al gans de dag met het ambetante gevoel dat drie dissonanten de toetsen van mijn geheugen bespelen: een auto ergens achtergelaten op een heuvelflank; een huis van een vriendin in aanbouw en de naam van een straat Calle de las madres .. Maar een mooie symfonie vormen die droomflarden niet ..
Dromen doen we allemaal, maar niet iedereen kan ze onthouden.
Voor diegene die ze wel onthouden kan een droom soms heel verwarrend overkomen.