Een vrouw komt binnen in de keuken en treft daar haar man aan druk in de weer met een vliegenmepper. "Wat doe je nu ?", vraagt ze. Hij antwoordt : " ' k jaag op vliegen ..." "En, heb je er al gedood ? " "Ja, drie mannetjes en twee vrouwtjes." Heel verwonderd vraagt ze : "Hoe kun je nu het verschil zien tussen die twee ?" Antwoord : " 3 zaten op dat bierblikje en 2 op de telefoon."
Geen grapje....
We reden op de autostrade richting Brussel toen ik plots heel dringend naar het toilet moest. We stopten bij het eerste benzinestation en ik liep er naar de toiletten. Het eerste was bezet, dus nam ik het tweede. Net toen ik goed neerzat zat begon de persoon in het eerste toilet te praten. "Hey, alles in orde ?" Ik vond het noch de plaats noch het tijdstip om hier een gesprek aan te knopen, maar uit beleefdheid antwoordde ik toch. "Euh...ja hoor, alles goed." "Wat ben je aan het doen "? vroeg zij. Nu ja, een rare vraag in deze omstandigheden, maar kom. "Wel euh, ja, ik moest dringend ... en jij ?" Toen hoorde ik die vrouw plots geïrriteerd zeggen : "Sorry schat maar ik ga je seffes terugbellen, er zit hier een rare op het toilet die op al mijn vragen antwoordt."
In afwachting van meer inspiratie ga ik nog even door. Ik heb het geprobeerd om het af te leren Amor Fati maar het is mij nog niet echt gelukt!!...
Deze zijn niet echt grappig!!
Een loodgieter die het loodje legt. Een stratenmaker met straatvrees. Een kapper die in een scheiding ligt.
Een piloot die ze ziet vliegen. Een bakker die er geen brood meer in ziet. Een kok die kookt van woede. Een exporteur die niks uitvoert.
Een wetenschapper die het even niet meer weet. Een kapper die met zijn handen in het haar zit. Een grafdelver die zich laat kisten. Een terrorist die een rubberboot opblaast. Gehecht zijn aan je litteken. De brandweer bellen en zeggen dat het achterlicht van je fiets brandt.
Michael Jackson die zegt dat zijn relatie nog in de kinderschoenen staat. Een DJ die doordraait. Een Pool vragen of hij uit Noord of uit Zuid komt. Je een ongeluk zoeken naar geluk. Michael Jackson zwart maken.
In een antiekzaak vragen of er nog wat nieuws is.
Een hartchirurg die zegt: "hmm, hier klopt iets niet". Tijdens een vrouwenbijeenkomst vragen of zij de lippen op elkaar willen houden. Een voetballer vragen of hij het al ver geschopt heeft. De patiënt wakker maakt omdat hij zijn slaappil niet heeft ingenomen.
Wat dachten jullie van de volgende woordspelingen/ doordenkertjes
- Arafat was zijn sjaal kwijt, hij had er zijn " yasser" over gehangen. - Amerikaanse buffels hebben iets " bisonders". - Als hij niets anders te eten had, leefde Godfried van bouillon. - Kwaliteitslingerie is bijzondergoed. - Mag je op zondag weekdieren eten? - Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel... - Word bokser : meer kans op slagen. - Frans Brood kwam van de bakker. - Ik ging hem een trap verkopen, maar hij woonde op het gelijkvloers. - Roken : het blijft een teer onderwerp. - English beer is like sex in a canoo : fucking close to water. - Doodgaan is stoppen met sterven. - Ik heb een mooi figuur geslagen. Ze sloeg wel terug. - We nemen als twaalfuurtje een half eendje. - De bultenaar besefte dat hij het ergste achter de rug had. - Alleenstaande dame zoekt zittend beroep. - De ontevreden klant sleurde het restaurant voor het gerecht.
Een zonnig en relaxed weekend voor alle bezoekers!
"Are you lost or incomplete? Do you Feel like a puzzle? You cant find your missing piece?
Tell me how you feel
. Well, I feel like theyre talking in a language I dont speak
And theyre talking it to me" COLDPLAY -(Talk)
Bovenstaande woorden komen uit het nummer " Talk " van Coldplay , een lied dat mij meer aanspreekt omwille van de tekst eerder dan de song zelf. Ze deden me denken aan wat een goeie vriendin me onlangs zei nl dat het leven als een puzzel is. Is het niet zo dat die vergelijking voor een groot deel klopt? We zijn constant bezig met onze eigen levenspuzzel op te lossen. Soms vinden we het stukje dat we op een bepaald moment nodig hebben niet ook al is het er wel. Soms valt de puzzel uiteen en moeten we herbeginnen. Het lijkt ook constant alsof de puzzel stukjes mist en nooit compleet af zal zijn. Maar dat is nu net het levensdoel onze puzzel afwerken. Een metafoor die verdomd sterk lijkt te kloppen. Talk ,de titel van het nummer waaruit de bovenstaande strofe komt, is trouwens een schone boodschap: Praat!! Dat doen we tegenwoordig te weinig. Ja, er wordt veel gekletst maar weinig echt gepraat en dat is jammer want zo groeien we steeds verder uit elkaar en lijkt het alsof we allen een andere taal spreken. We praten zonder elkaar echt te verstaan, terwijl het op zich niet zo moeilijk is maar het vraagt echtheid en daarbij moet je je ziel af en toe eens durven blootleggen en dat maakt het voor sommigen wat moeilijk Je ziel blootleggen, tijd nemen om te vertellen wat er echt in je omgaat dat doe je niet zomaar. Openheid dat missen we in onze rush rush mentaliteit, in onze huidige samenleving.
Praten zorgt er nochtans voor dat we ervaringen uitwisselen, puzzelstukjes uitwisselen of elkaar aanwijzen waar we het nodige stukje kunnen vinden. We kunnen het niet allemaal zelf leren, we hebben de anderen nodig. En dat zien we vaak te laat in. Sociale vaardigheden zijn veel mensen met de jaren kwijt gespeeld. Mijn puzzel is nog verre van af. Ik lijk steeds te moeten herbeginnen maar zolang de nodige levensenergie er is, blijft het boeiend. Ik zie wel wat het uiteindelijk geeft als het laatste stukje gelegd is.Voor mijn part mag dat nog lang duren en wil ik nog heel lang puzzelen als ik maar de mensen rondom mij heb die belangrijk zijn om mijn puzzel te helpen vervolmaken.
Het is steeds een kunst om kleine bezoekertjes bezig te houden. Gelukkig liggen hier laden vol spelen van vroeger en van ons kinderen. Daarom had ik besloten om eens de schifting te maken wat er nu al wel of niet kon gespeeld worden. Zo botste ik op een van de meest vermakelijke spelletjes die ik ken: het ganzenbord. Dat moet tegenwoordig met een tussen-n, dus doe ik dat maar. Al die spelletjes uit mijn jeugd worden ook nu nog gespeeld en hebben maar één ding gemeen: elkaar aftroeven en dwars zitten. Of je het nu hebt over domino, ganzenbord, mens erger je niet of Monopoly. Ik vond dat Monopoly altijd lagere instincten losmaakte.
Geld, geld, geld, bezit, bezit, huizen en hotels. Kwam je op de Kalverstraat met een hotel, dan was je geruïneerd.
Je kreeg bij AF dan wel 200 franken, maar dat was een druppel op een hete plaat. Alle kaarten omleggen en hypotheken nemen, was dan de boodschap. Het begin van het einde.
En het duurde zo gruwelijk lang. Vooral als je het met vier speelde. Een hele middag was je bezig, afin als het regende, had je toch niks te doen dan maar Monopoly.
Maar ik wilde het nu over het ganzenbord hebben. Het beginspelletje voor de kleintjes dacht ik en dat heb ik hier vorige week met de tweeling geprobeerd om te spelen. Zo leren ze tot 6 tellen door de dobbelsteen en opmerkzaam zijn door te zien naar welke kant de ganzen kijken. So far so good maar ...leg maar eens uit aan zo'n " piepkuikentjes" waarom ze ineens zes plaatsen mogen opschuiven en dan ineens vier terug moeten!!. Dat kan nog juist als je de oogjes op de dobbelstenen uitlegt! Maar vertel ze eens dat ze opnieuw moeten beginnen! Huilbuien en weglopen en ze dan teruglokken met allerlei onzin. Daarom dat ik het eenvoudig hield. Met de oudsten kan ik al wat verder gaan, denk ik. Hoewel.. Ik herinner me dat het meest vreselijke de gevangenis was. Wachten tot je verlost wordt! Niemand deed dat, ze liepen allemaal dwars over je heen en daar zat je dan te zuchten in de kluisters. .Niemand kwam, iemand anders won. . Voetangels en klemmen dat is het ganzenspel. Het is naar het leven getekend. Alle goede en kwade kwaliteiten van het leven zijn erin verwerkt. Over levenslessen gesproken. Zal ik het een volgende keer toch eens uitproberen met de oudste kleinkinderen? Ik aarzel nog want ik weet nu al wat ik mij op de nek haal ......en toch die levenslessen hé..!!
Ik was even bij ani op bezoek en las daar zoveel herinneringen dat die van mij spontaan ook boven kwamen. Zoals hoe wij over de " Klokke " spraken ipv de Paashaas... Blijkbaar was dat een combinatie van Klok en kloek want we geloofden dat de Klokken met Pasen uit Rome kwamen hoewel er op ons paasnestje toch meestal een grote chocoladen kip zat!!! Rare combinatie als je het mij nu vraagt maar we stelden ons daar blijkbaar geen vragen bij. Ik herinner mij wel dat we ervoor zorgden dat er ergens een nestje van stro klaar stond want daar lagen dan meestal de eitjes in. Naast die ene grot kip waren er wel nog kleine paaseitjes maar in de buurt ervan lagen steeds mooi gekleurde echte eieren die de " klokke" blijkbaar onderweg tussen de bloemen en op de grond verloren had. Later leerde ik van ma hoe ze die eitjes zo mooi gekleurd kreeg. Sommigen kookte ze in water met de bladeren van rode kool in of met die van de groene kool.. alles was puur natuur!!! Ooit heeft de Klokke zich volgens mij eens schromelijk vergist.. We hadden de eitjes en dito paassnoepjes al gevonden toen ik opeens bemerkte dat er een uur later een " schaar " in mijn nestje lag!! Blijkbaar had ik een schaar van doen en mijn grootmoeder, die naast ons woonde, had die gewoon in het nestje gelegd... De bedoeling zal wel goed geweest zijn, maar ons ma mocht daarna wel even verklaren hoe een schaar daar door " de klokke " kon gebracht worden....Ik kreeg de link maar niet gelegd.... Ik denk dat toen al het eerste zaadje wantrouwen tegenover dat kindermysterie gezaaid werd!! Dat " klokkegedoe " had toen ook veel meer impact op ons dan op de kinderen nu, vermoed ik toch. Wij kwamen uit de periode van de Vasten en dat betekende 6 weken lang geen snoep eten. Hoe kregen ze dat toen aan ons kinderen verkocht!!! Maar er waren wel meer gewoontes die toen nooit overtreden werden. Zo aten we gedurende de vasten op vrijdag en woensdag nooit vlees, zelfs geen soep. Het was de dag van pap - meestal karnepap- en kaas of eitjes. Af en toe kwam er ook wel vis op tafel maar dat was dan gewoonlijk een stukje kabeljauw... verder ging mijn vissensmaak niet. En nu ik toch aan het mijmeren ben .. die Goede Week mocht er ook zijn al weet ik niet of we dat toen bepaald een " Goede Week" vonden. Het leek mij eerder een sombere, donkere week met veel kerkgeloop en preken en urenlange " vieringen" in een donkere, sombere kerk.!! Ons zieltje moest wit gewassen worden dus werden we klaargestoomd voor de Paasbiecht. Blijkbaar was dat nog specialer dan onze 2 weekse schoolbiecht... De kerken liepen 's avonds vol met mensen die nog snel na het werk hun Paasbiecht kwamen afdreunen want zonder die biecht geen Paascommunnie!! Ik weet nog dat ik dikwijls geprobeerd heb om me dat " spierwitte" Paaszieltje voor te stellen.. Allé in de veronderstelling dat ik dat ooit gehad heb!! We durfden de dagen na die biecht haast niet meer buiten komen om toch maar niet te zondigen voor we die Paascommunnie gekregen hadden... En dan praten we nu over die fanatieke Moslims.... Waren we zoveel beter??? We " geloofden" ook alles en de donderpreken van de pastoors waren ook niet minnetjes en hielden de " gelovigen " ook serieus onder de knoet!!..... Het ergste vond ik wel altijd de dienst op vrijdagnamiddag ( Goede Vrijdag). Ik ben steeds naar een katholieke school geweest en heb gans dat ritueel al die schooljaren meegemaakt. Maar we waren niet enkel met schoolkinderen in die namiddagdienst. Meestal zat de kerk bomvol en walmde het naar wierook en zweet ...Ik kan nog steeds die pijnlijke knietjes voelen door het urenlang zitten op harde, rieten stoelen!! En aan die litanieën kwam maar geen einde.... om nog maar niet over de kruisweg te spreken om het Kruis te kussen...Het was ook de enige keer dat we een ratel hoorden in de kerk ipv een bel, want alle klokken waren naar Rome vertrokken en zouden pas op Paaszaterdag terug komen. Hebben we dat echt allemaal meegemaakt... het lijkt eeuwen ver en toch is het nog van onze generatie.
Ze hadden het voorspeld dat het een mooie dag zou worden. Vermits de tweeling hier nu al gans de week is, planden we op vrijdag een uitstapje naar Bellewaerde, dat is eens iets anders want je moet ze maar zien bezig te houden zo'n week na elkaar!!!., Kleinzoon 2 en zusje zouden dat ook wel leuk vinden, dachten we zo, maar 4 kleuters ( 4j, 3j1/2 en 16 maanden) dat was wat van het goede teveel. Met de schoonouders van de dochter moest het wel lukken om dat jonge volkje onder controle te houden. Dus even opbellen.... We hebben alle vier een tandje bijgestoken, handjes vastgehouden, treintje op , treintje af, giraffen, tijgers, leeuwen en aapjes gezien, bootje gevaren tussen de eendjes en de flamingo's, op draaimolens gezeten.. we hadden zelfs bijna een abonnement op de wc!!!, in éen woord, we zijn bekaf maar enorm content als we de reactie van onze schatjes zien! Het werd een heel aangename dag voor jong en oud alleen voelen we ons nu nog een stukje " ouder " want het is niet " minnekes" om met 4 peutertjes een pretpark te bezoeken. Gelukkig was het nog relatief kalm. Het zal wel met de periode van het jaar te maken hebben en wellicht ook met de hoge inkomprijzen....Het valt niet mee om als gezin met jonge kinderen naar zo'n park te gaan. Je bent al een fortuin kwijt om binnen te geraken en dan volgt nog de parking een drankje een snackje....Gelukkig zijn het geen snoepertjes , dus geen ijs of snoepgezaag... Ik had via internet gezien dat er tot eind april een actie liep voor 55 plussers en hun kleinkinderen tot 5 jaar. We werden verrast met een gratis inkom.. dus als er nog ergens " moedige " oma's en opa's rondlopen... nu is het moment.
Morgen leren we ons kapoentjes fietsen met steunwieltjes als het weer het toelaat tenminste. Zondag worden dan eitjes geraapt en " vliegen de klokken terug naar Rome" en ons bengels naar huis.... Daarna val ik in mijn zetel en blijf er gegarandeerd een paar uur in plakken!!! Ons Paasvakantie kan dan beginnen ....
Als je muziek wil horen die over de generaties heen blijft " aansteken " dan verwijs ik jullie naar Petra . Met haar ruime keuze en perfecte selectie en daarbovenop nog eens een hartelijk woordje, beroert ze veel emoties. Ikzelf zal mij niet zo'n kenner van de song noemen, maar dat neemt niet weg dat ik kan genieten van vroegere of hedendaagse toppers. Ze nodigen me steeds uit om luidop mee te zingen in de geslotenheid van mijn wagentje (neen niet de badkamer) en.. kijkt een opgeschrikte voorbijganger eens verbaasd op bij de decibels die een " overbejaarde twen " als ik produceer als ik hen voorbijsjees... so what!!.... Blijkbaar is het een gegeven dat zich in de familie herhaalt.!
Toen mijn halfbedde onlangs met de kleinzoon onderweg was, speelde men Amy Mac Donald met het liedje: " This is the life." Jullie kennen dat zeker allemaal. Het behoort trouwens tot éen van mijn huidige toppers!! Het gehoor van mijn ventje mag dan achteruitgegaan zijn toch dacht hij geluid te horen vanop de achterbank ...Toen hij even omkeek, bleek het onze onze 6 jarige kleinzoon te zijn die zat mee te zingen... " And you're singing this song en...Where you gonne go , where you gonno sleep tonight..." klonk stemvast vanaf de achterbank, de rest zal wel Chinees Engels geweest zijn. De radio werd wat luider gezet, het klein baaske gaf ook wat meer volume en binnen de kortste tijd was er daar een gemengd duet in de auto!!!! Op de vraag van wie hij dat liedje geleerd had, antwoordde kleinzoon: " Van mijn papa, wij zingen altijd samen als ze dat liedje spelen".... Zou het dan echt in de genen zitten om in de auto te zingen en over de generaties doorgegeven worden?? Ik kan enkel afronden door te zeggen dat dit kinderstemmetje, in Chinees Engels, het schoonste is dat we recent hoorden!!!! Dixit een oma die deze dagen de handen vol heeft aan twee (b) engeltjes!!!.
Ik ben dan nog maar eens de lyrics van de song gaan opzoeken en wil je die meevolgen , klik op de link. ook voor de " niet stresskonijnen" he Ludovikus.
"This Is The Life" Oh the wind whistles down The cold dark street tonight And the people they were dancing To the music vibe And the boys chase the girls, with curls in their hair While the shocked too many sit way over there And the songs get louder each one better than before
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the sizxe Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
So you're heading down the road in your taxi for 4 And you're waiting outside jimmy's front door But nobody's in and nobody's home till 4 So you're sitting there with nothing to do Talking about Robert Ragger and his 1 leg crew And where you gonna go, where you gonna sleep tonight?
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight?
Meer heb ik vandaag niet te vertellen, het wordt lekker genieten van de zon en de zondag want volgende week vallen er hier twee binnen ( de tweeling) tot Pasen en dan wordt het meer dan druk!!
Wat is het toppunt van zelfbedrog? Je buik inhouden als je op de weegschaal staat.
Wat is het toppunt van een vetvrij dieet? Geen vetgedrukte teksten meer lezen.
Wat is het toppunt van brutaliteit? Een spookrijder inhalen.
Wat is het toppunt van dankbaarheid? Een kietelaar die terugkietelt.
Wat is het toppunt van snelheid? - Met zijn tweeën de bus instappen en er met zijn drieën weer uitkomen. -Een slak die uit de bocht vliegt.
Wat is het toppunt van geduld? -Een ei pellen met een bokshandschoen aan.
-Op je kop gaan staan en wachten tot je sokken afzakken. -Een dove roepen en wachten tot die komt. -Een vis op de muur tekenen en wachten totdat hij wegzwemt.
Wat is het toppunt van egoïsme? -Je eigen naam roepen als je klaarkomt.
-Een kuil graven voor een ander en er zelf in gaan zitten.
Dit is de spin Sebastiaan
Het is niet goed met hem gegaan
Luister!
Hij zei tot alle and're spinnen: Vreemd ik weet niet wat ik heb, maar ik krijg zo'n drang van binnen tot het weven van een web.
Zeiden alle and're spinnen:
O, Sebastiaan, nee Sebastiaan,
kom Sebastiaan, laat dat nou wou je aan een web beginnen in die vreselijke kou??
Zei Sebastiaan tot de spinnen: 't web hoeft niet zo groot te zijn,
't hoeft niet buiten, 't kan ook binnen
ergens achter een gordijn.
Zeiden alle and're spinnen: O, Sebastiaan, nee Sebastiaan,
toe Sebastiaan, toom je in! Het is zò gevaarlijk binnen,
zò gevaarlijk voor een spin.
Zei Sebastiaan eigenzinnig: Nee, de drang is mij te groot.
Zeiden alle and'ren innig:
Sebastiaan, dit wordt je dood! O, o, o, Sebastiaan...
Het is niet goed met hem gegaan... Door het raam klom hij naar binnen. Eigenzinnig! En niet bang!
Zeiden alle and're spinnen: Kijk, daar gaat hij met zijn drang!
Na een poosje werd toen even
dit berichtje doorgegeven: Binnen werd een moord gepleegd.
Sebastiaan is opgeveegd.
Voilà, dat is wat er hier ook gebeurd is met die Sebastiaan die Paz over het haagske naar mij stuurde. Het beestje zal het ook niet geweten hebben wat hem te wachten stond of was misschien ook van het " eigenzinnige type "!! Wedden dat Paz de klaagzang van de andere spinnen onder die folie niet hoorde!! Jaja, van je buren moet je het hebben.!! En neen Ani, ik heb geen nachtmerries gehad hoewel er heel ver in mijn achterhoofd zoiets hangt van een vogelspin die mij met grote zwarte ogen aankeek en een zwart gif spuwde... Wellicht een overblijfsel van een droom uit lang vervlogen jaren. Is daar die fobie van spinnen ontstaan?? Ik weet het niet want ben helemaal niet het type dat hysterisch wordt of bang is en ik kan ook niet zeggen dat ik bang ben van een spin maar ik krijg de kriebels als ik er een tegenkom. De enige die op nog een beetje genade mag rekenen is de " hooiwagen ". Lijkt mij een benadeelde spin tov die andere vettige dinges en dan heb ik er wat medelijden mee en gooi ik haar meestal bij 1 poot het raam of de deur uit!!! Maar die Sebastiaan heeft mij, die anders nogal milieu bewust ben, inderdaad aangezet om het ozongat groter te maken. Sorry, Amor Fati ik heb niet aan de inhoud van de spuitbus gedacht want tegen dan zou dat kreng misschien al gaan lopen zijn en je gunt mij toch mijn nachtrust , hoop ik!!! ( smile) Gelukkig kunnen Thea en Erwin mij toch wat begrijpen anders voelde ik mij toch een " klein beetje" schuldig!! VERGEET DAT LAATSTE, ik voel helemaal geen schuld, die Sebastiaan had maar moeten luisteren naar de anderen, zeg dat Annie M.G Schmidt het voorspeld heeft en die madame kan het weten!!!
Om de eerste warmte binnen te laten, zet ik natuurlijk de ramen open. Toen ik die vanavond wilde dicht doen, ontdekte ik dat we bezoek hadden van een hele grote, zwarte, harige spin!!! Is het nu al spinnentijd?? Ik heb hier al zoveel ontboezemingen gedaan dat die ene er ook nog wel bij kan dus mogen jullie weten dat deze dame helemaal niets te maken wil hebben met achtpotige griezels, van welk formaat dan ook.
Vanmorgen had ik al heel stoer geprobeerd om een kleintje te pakken in de badkamer, maar als ik hem bijna had, ging de bel.Toen ik uiteindelijk terug in de badkamer kwam, was dat beestje zoek. Tot daar dan maar, doch met dat groot, zwart harig exemplaar dat door het slaapkamerraam gekomen is, ga ik echt niet slapen met het risico dat zo'n ding in mijn bed belandt ... Ik had nog een kleine hoop dat het naar beneden zou vallen maar neen het zakte aan een draadje naar beneden, dus ik moest nog haast maken ook. Ik heb dan maar snel mijn bus haarlak gepakt en net zo lang gespoten tot het beest werkelijk droop! Toen het op de grond viel, heb ik er snel een kamermat op gegooid en ben er op gaan staan. Ja het kraakte wat en neen dat kwam niet van de haarlak ..shock:.... Sorry als ik hier nu mensen geshockeerd heb of Gaia op mijn nek krijg. In ieder geval heb ik daarna alles hermetisch afgesloten, liever wat warmer dan wakker worden met zo'n griezel naast mij op mijn kussen. Ik durf te wedden dat dergelijke beestjes niet bij T. op bezoek gaan want die negeert hen straal of klopt ze met éen mep naar spinnenland!!! Toen ik hem vertelde wat er gebeurd was, kon hij het niet laten om me weer te plagen met mijn spinnenfobie!! En ik was nog zo trots op mezelf dat ik het eens zonder zijn tussenkomst gered had!!! Normaal ben ik helemaal niet bangelijk aangelegd, ik heb voor " hetere beestje " gestaan in onze jaren buitenland, maar ik heb het niet met spinnen. !!! Nu ga ik proberen te gaan slapen zonder aan die griezeltjes te denken. Stel dat hij een partner mee had, het ding zat wel in onze slaapkamer hé !!!!!
Een dame van rond de 75 jaar rijdt met haar splinternieuwe Ferrari op de A67 ongeveer 66 km/h. Een stel agenten in een politiebusje merken dit op en zetten de dame bij de eerstvolgende afrit aan de kant. Een van de agenten stapt uit, loopt naar de Ferrari en
vraagt de dame haar raampje naar beneden te doen. De agent ziet dat een bejaarde dame achter het stuur zit en zegt: "Mevrouw, u rijdt hier op een snelweg en de minimum snelheid is hier 80 km/h..."
"Is dat zo?" vraagt de dame, "Ik zag een stukje terug een bord met A67 en nam aan dat ik hier maar 67 mocht rijden!".
Naast de dame zit een oud manneke te rillen als een rietje.
De politieagent is zichtbaar geamuseerd door de situatie en zegt: "Wat is er meneer? Gaat het wat te snel voor u?". De oude man snauwt: "Wil je alsjeblieft je mond houden, we komen juist van de N256 !!! " .
Nu het weer stilaan beter wordt is het ideaal voor de sterrenkijkers want als je in april 's avonds naar de zuidelijke hemel kijkt dan zie je de Leeuw. Het trotse sterrenbeeld onder de vorm van een zittende leeuw, is gemakkelijk te vinden boven de zuidelijke horizon. Onder de opgerichte kop bevindt zich Regulus, de helderste ster van de Leeuw. Regulus betekent " kleine koning ". De naam werd gegeven door Copernicus, de man die ons leerde dat de aarde om de zon wentel en niet omgekeerd. Soms wordt die ster ook " Cor Leonis" genoemd = hart van de leeuw. Regulus staat betrekkelijk dichtbij nl 72 lichtjaar = 680 biljoen km, een boogscheut in het heelal. Iets ten oosten ( links) van Regulus zie je een heldere ster die hier echter slechts tijdelijk staat. Het is echter geen ster , het is de planeet Saturnus, momenteel op doortocht door de leeuw. Later dit jaar schuift Saturnus verder naar het oosten in de richting van het sterrenbeeld Maagd. Als een planeet van de zon staat Saturnus veel dichter bij de aarde dan alle sterren aan de hemel. In april bedraagt de afstand 1,3 miljard km, dat is nog vijhonderdduizend keer dichter dan Regulus. Uitermate boeiend als je die beelden terugvindt!
En opgepast vandaag voor die " kikker " en die " bil "....
Klopt het mannen dat jullie simpelweg gelukkig zijn ? Even zien....
* Jullie achternaam verandert niet.( allé is nu voor ons dames ook geen must meer..!!) * De garage is helemaal van jou alleen.( moet nu ook af en toe herzien worden..!) * Chocolade is gewoon een tussendoortje. * Je wordt nooit zwanger. * Je kan zonder shirt naar een waterpark. * De wereld is jouw urinoir. * Zelfde werk, meer salaris. * Rimpels geven je karakter. * Mensen staren nooit naar je borstkas, als ze tegen je praten. * Telefoongesprekken duren nooit langer dan 30 seconden. * Een vijfdaagse vakantie behoeft maar één tas. * Drie paar schoenen is meer dan genoeg. * Je kapsel blijft hetzelfde voor jaren, soms zelf decennia * Je hoeft alleen maar je gezicht en je hals te scheren.
Je zou al voor minder gelukkig zijn ....
PS. Ter verduidelijking, ik heb niets tegen mannen hoor integendeel, maar zegt men niet: " Wie men lief heeft , plaagt men het meest??" of bestaat dat gezegde alleen in mijn " fantasie"?? ( smile)
Ooit eens ergens gelezen, heb het zelfs verwerkt in de pps die ik maakte voor de 40jarige huwelijksverjaardag van T's zus en vind het nog steeds de moeite dus toen ik het gisteren tegenkwam, dacht ik eraan om het met jullie te delen.
Ieder mens draagt in zijn leven een onzichtbare rugzak mee bergt daarin zijn vreugde en zorgen,
verzameling van wel en wee.
Soms is de rugzak zwaar van stenen, dan weer vederlicht blijft er nog wat ruimte over, maar dikwijls kan hij niet meer dicht.
Kijk je in een verloren uurtje heel de inhoud nog eens door kan er meestal iets verdwijnen
wat zijn waarde reeds verloor.
Langzaam wordt de rugzak leger, 's levensmiddag is voorbij
en bij het naderen van de avond
werpt men een deel der last opzij.
Maar er is nog veel van waarde
wat men koestert, graag behoudt al schijnen het soms kleinigheden
het zijn herinneringen, meer dan goud.
Ieder draagt zijn eigen rugzak, niemand die hem over neemt en men hoeft niet bang te wezen dat een dief hem ontvreemdt...
Het wordt een uur minder slapen vannacht, we moeten onze klok een uur vooruit zetten. Twee uur wordt dan 3 uur.
Alle landen van de Europese Unie schakelen over op het zomeruur.
Als we wetenschappers mogen geloven dan stapelen de wetenschappelijke bewijzen voor de " immense invloed van de biologische klok " zich op. Door dat overschakelen geraakt bij sommige personen die inwendige klok danig in de war. Zweeds onderzoek heeft aangetoond dat het aantal hartinfarcten in de eerste week na het verzetten van de klok duidelijk stijgt. Maar ook het immuunsysteem kan in de war raken, terwijl het bioritme eveneens van invloed lijkt te zijn op de werking van organen.
Het blijkt dat vooral avondmensen moeite hebben om zich aan te passen aan de overgang. Deze groep voelt zich niet moe op het tijdstip dat ze normaal naar bed zouden gaan. Hierdoor gaan ze later naar bed en zijn ze in de ochtend minder uitgeslapen en minder geconcentreerd.
Dit komt omdat onze biologische klok in de war raakt. Onze biologische klok is ons dagritme en dit bestrijkt de 24 uur van een dag. Deze biologische klok past zich normaal gesproken goed aan. Zo loopt ons dagritme in de winter gelijk met de momenten waarop het licht en donker wordt. Als het donker is, voelen wij ons moe worden. Als het licht is, worden we wakker en hebben we de energie om dingen te doen. In de zomermaanden blijft het langer licht en krijgen wij niet zo snel het gevoel dat we moeten gaan slapen. Hierdoor gaan mensen later naar bed en ontstaat er een tekort.
Ben jij een voorstander van het omschakelen van wintertijd naar zomertijd en omgekeerd?
klik op de link
Bij het afspelen zie je nog meer filmpjes over Kevin en de leeuwen zoals hoe het begon enz... Echt het zien waard hoewel ... ..geef mij maar een normale kat , die kan nog vals genoeg uit de hoek komen!!! Die " welcome to my world" die jullie hier horen, geldt niet direct voor die lieve beestjes!!
Hebben jullie ook Koppen gezien ? Dan waren jullie ook getuige van de indringende vraag naar euthanasie van Amelie van Esbeen een 93jarige vrouw die levensmoe is. Maar waardig sterven is nog steeds niet simpel. Amelie zou voor euthanasie niet in aanmerking komen, omdat ze niet ziek genoeg is. Ze zocht en ze kreeg nu aandacht van de media voor haar vraag om euthanasie, ze vatte een hongerstaking aan, maar in wezen veranderde er niets. Haar familie besloot om een beroep te doen op dokter Cosyns die, en dat is bekend, een voorvechter is van zelfbeschikking als het op sterven aankomt. Wat de ene arts niet wil goedkeuren, wordt misschien door een andere wel goedgekeurd moet men gedacht hebben. Toen ik het oude vrouwtje zag liggen was het precies of ik werd 5 maanden teruggegooid in de tijd. Precies zo lag ons ma er toen ook bij met dezelfde vraag, met het papier met toestemming in haar bezit en met een nog ondraaglijke pijn erbovenop. Al mijn frustraties, pijn en verdriet om wat ma meemaakte kwamen in éen slag terug. Ik dacht dat ik met de verwerking al verder stond maar ik kan nog steeds niet praten over wat ma meemaakte noch kijken naar soortgelijke situaties zonder opnieuw die machteloosheid en pijn te voelen. Wat had ik nu gehoopt dat na ma de aanpak van euthanasie plotseling zou veranderen??? Ik heb na haar dood nog wel een heel ernstig gesprek gehad met de pastorale begeleiding van ma en ze hebben toen toegegeven dat ze ergens niet klaar waren voor de situatie waarin ma hen geplaatst had, maar haar lijdensweg heeft te lang geduurd, haar vraag " naar.." herhaalt zich nog te vaak in mijn slaap. Haar aftakeling, op zo'n korte termijn, staat nog te diep in mij geheugen gegrift om al objectief naar zo'n programma te kunnen kijken. Ik denk dat de verwerking zo moeilijk is omdat ik ergens blijf zitten met het gevoel dat ik ma in de steek gelaten heb door haar niet te kunnen helpen om van de pijn af te geraken. Ergens heb ik gefaald en dat tegenover éen van de dierbaarste personen in mijn leven en dat gevoel geraak ik maar niet kwijt. Die korte reportage op TV toonde nog maar eens vlijmscherp aan hoe afhankelijk wij zijn als het erop aankomt om op de meest prangende vraag in ons leven gehoor te krijgen. Ik ben zoveel bij ons ma geweest, we hebben zoveel gepraat en toch heb ik het gevoel dat ik niet genoeg met haar gepraat heb over wat haar op het einde wellicht bezig hield : haar levensmoeheid en hoe ze het einde zag! Had ze schrik en waarvoor, misschien voor het einde of voor wat er haar na de dood wachtte of omwille van het definitieve doorknippen van de band die haar fysiek met ons verbond?? Nu vraag ik mij af of dat ook de vragen waren waarover ze lag te denken toen ze eventjes geen contact had met ons?... Waarom komen die vragen nu in mij op nu het te laat is....Heb ik haar allen gelaten met haar twijfels en angsten? Ik was zo begaan met het moment zelf en wat ma doorstond en met haar aftakeling en de verbittering had mij zo in de ban dat ik wellicht heel essentiële vragen gemeden heb en wellicht begon ma er ook niet over begon om mij te sparen.? Haar woorden : " niet huilen, ik zal mijn best doen om het zo lang mogelijk vol te houden.." blijven in mijn gedachten nagalmen...". Toen ik vanavond Amelie zo zag liggen, had ik zo graag even de klok teruggedraaid en opnieuw aan het sterfbed van ma gezeten en nog eens die tedere handen van haar in de mijne genomen en ik weet nu precies wat ik zou zeggen en vragen. Want zelfs na 5 maanden mis ik haar nog heel erg. Misschien had ik dat veel vaker moeten zeggen dat ik haar zou missen toen ze daar lag. Neen, ik heb haar heengaan nog steeds geen plaats gegeven in mijn leven. Maar zo werkt het niet hé, we moeten verder, het verleden loslaten of op zijn minst proberen te verwerken. Maar ik ben er blijkbaar nog niet, dat heb ik na het Tv programma nog maar weer eens ondervonden.
Wij willen allemaal het beste voor onze kinderen en kleinkinderen. Met een eindeloze stroom liefde en aandacht komen we al heel ver maar af en toe willen we hen wel éen of ander leuk hebbedingetje in de hand steken want kids van nu zijn echte " consumensjes"! Aan de allerkleinsten waren het vooral rammelaars en knuffels die we hen toestaken want dat was ruim voldoende om hun eerste levensfase door te geraken. Van zodra ze wat ouder zijn willen we onze mini bouwvakkertjes stimuleren met bouwsteentjes van Duplo en Playmobil. Ondervinding leerde me dat er hier nog geen seksenverschil is . Worden ze wat ouder dan komt de creativiteit van de jongens boven terwijl de meisjes hun ouders imiteren en poppenhuisjes en Barbies heel " in " worden. Heb je een bolleboos in spé dan krijgt die al eens een computer met Vtech bij de éen of andere verjaardag. Nog wat ouder krijgen ze ook al de smaak te pakken van een eigen behangpapier in de slaapkamer of een dekbed van Piet Piraat of cars of Winnie de Poeh... Tot hier nog geen probleem om een cadeautje te bedenken. Verder gaat mijn ervaring " nog " niet maar van vrienden hoorde ik dat het- naar mate ze ouder worden- steeds moeilijker wordt! Dan zit die lieve schat gevangen tussen twee werelden die van een tiener en die van af en toe nog even kind zijn. Het is zo moeilijk, het ene moment zijn ze gelukkig met hun Barbiepop en het volgende moment voelen ze zich beledigd als je voorstelt om naar een Mega Mindy film te gaan zien. De oudere broers en zussen of klasgenootjes beïnvloeden die lieve schatten en ze bepalen stilaan zelf wat " cool" en " uncool" is.. En daar sta je dan als goedbedoelende oma en opa!! Maar blijkbaar is het pas " serieus " als het puberalarm intreedt!!
Vrienden van ons hebben een 14jarige kleindochter en of die aan het puberen is!!!! Voor sommige pubers kan het meevallen maar anderen jagen je soms de bomen in of de muren op!! De hormonen die door hun lijf gieren, kunnen leiden tot hevige huilbuien en driftaanvallen want voor tieners kan een bagatel uitgroeien tot een ramp van wereldformaat! De dingen in perspectief zien, is niet hun sterkste kant en sociaal aanvaard worden door vriendjes is van levensgroot belang. Toen de kleindochter van onze vrienden zomaar leuk kwam binnenwandelen met een piercing door de neus kregen de mama en de oma bijna een appelflauwte! Ze hadden het haar nog zo afgeraden en verboden, maar de papa van de puberende kleindochter had mooi ingespeeld op de scheidingssituatie en het geld gegeven om de piercing te laten doen. Tot nu toe hadden de ma en grootouders de luidruchtige computerspelletjes, waarbij je horendol wordt, al gehad. De eerste GSM was ook al een feit en de mama had al toegevingen gedaan met de eerste make up hoewel die bloss afschuwelijk stond maar een piercing..... Voor tieners bepaalt vaak voor een groot deel de kleding wie ze zijn en zolang ze er niet halfnaakt bijlopen, kan je nog een oogje dichtknijpen maar dat hadden ze nu echt niet gewild.
Ik heb wat ingepraat op mijn vriendin met de bedenking dat het rebelse gedrag wellicht overwaait. Maar toch hou ik even mijn hart vast als ik aan onze 6 opgroeiende kleinkinderen denk.!!!! Kan/moet je hen zomaar hun gang laten gaan in de hoop dat ze wel bijdraaien of moet je af en toe eens een ernstig gesprek inlassen of even bijsturen? Natuurlijk, voor hen is het een spannende periode in hun leven met veel nieuwe ervaringen maar je probeert het toch wat onder controle te houden....
Om alle misverstanden te voorkomen. Het gaat hier niet zozeer om de piercing op zich ( dat is te subjectief) maar wel om het feit dat een 14 jarige zomaar alle opmerkingen naast zich legt om toch haar wil door te voeren en de machteloosheid dan van de betrokkenen met pubers!
Begrijpen jullie nu waarom ik probeer om nu volop van de kleinkinderen te genieten want ze worden snel genoeg groot!! En zijn ze dan nu eens overactief , so be it ,voor mij nog geen reden om direct te schermen met Relatine of dergelijke... Laat ze maar bezig zijn, de toekomst wordt nog " complex " genoeg voor beide partijen...
)
