Ze hadden het voorspeld dat het een mooie dag zou worden. Vermits de tweeling hier nu al gans de week is, planden we op vrijdag een uitstapje naar Bellewaerde, dat is eens iets anders want je moet ze maar zien bezig te houden zo'n week na elkaar!!!., Kleinzoon 2 en zusje zouden dat ook wel leuk vinden, dachten we zo, maar 4 kleuters ( 4j, 3j1/2 en 16 maanden) dat was wat van het goede teveel. Met de schoonouders van de dochter moest het wel lukken om dat jonge volkje onder controle te houden. Dus even opbellen.... We hebben alle vier een tandje bijgestoken, handjes vastgehouden, treintje op , treintje af, giraffen, tijgers, leeuwen en aapjes gezien, bootje gevaren tussen de eendjes en de flamingo's, op draaimolens gezeten.. we hadden zelfs bijna een abonnement op de wc!!!, in éen woord, we zijn bekaf maar enorm content als we de reactie van onze schatjes zien! Het werd een heel aangename dag voor jong en oud alleen voelen we ons nu nog een stukje " ouder " want het is niet " minnekes" om met 4 peutertjes een pretpark te bezoeken. Gelukkig was het nog relatief kalm. Het zal wel met de periode van het jaar te maken hebben en wellicht ook met de hoge inkomprijzen....Het valt niet mee om als gezin met jonge kinderen naar zo'n park te gaan. Je bent al een fortuin kwijt om binnen te geraken en dan volgt nog de parking een drankje een snackje....Gelukkig zijn het geen snoepertjes , dus geen ijs of snoepgezaag... Ik had via internet gezien dat er tot eind april een actie liep voor 55 plussers en hun kleinkinderen tot 5 jaar. We werden verrast met een gratis inkom.. dus als er nog ergens " moedige " oma's en opa's rondlopen... nu is het moment.
Morgen leren we ons kapoentjes fietsen met steunwieltjes als het weer het toelaat tenminste. Zondag worden dan eitjes geraapt en " vliegen de klokken terug naar Rome" en ons bengels naar huis.... Daarna val ik in mijn zetel en blijf er gegarandeerd een paar uur in plakken!!! Ons Paasvakantie kan dan beginnen ....
Als je muziek wil horen die over de generaties heen blijft " aansteken " dan verwijs ik jullie naar Petra . Met haar ruime keuze en perfecte selectie en daarbovenop nog eens een hartelijk woordje, beroert ze veel emoties. Ikzelf zal mij niet zo'n kenner van de song noemen, maar dat neemt niet weg dat ik kan genieten van vroegere of hedendaagse toppers. Ze nodigen me steeds uit om luidop mee te zingen in de geslotenheid van mijn wagentje (neen niet de badkamer) en.. kijkt een opgeschrikte voorbijganger eens verbaasd op bij de decibels die een " overbejaarde twen " als ik produceer als ik hen voorbijsjees... so what!!.... Blijkbaar is het een gegeven dat zich in de familie herhaalt.!
Toen mijn halfbedde onlangs met de kleinzoon onderweg was, speelde men Amy Mac Donald met het liedje: " This is the life." Jullie kennen dat zeker allemaal. Het behoort trouwens tot éen van mijn huidige toppers!! Het gehoor van mijn ventje mag dan achteruitgegaan zijn toch dacht hij geluid te horen vanop de achterbank ...Toen hij even omkeek, bleek het onze onze 6 jarige kleinzoon te zijn die zat mee te zingen... " And you're singing this song en...Where you gonne go , where you gonno sleep tonight..." klonk stemvast vanaf de achterbank, de rest zal wel Chinees Engels geweest zijn. De radio werd wat luider gezet, het klein baaske gaf ook wat meer volume en binnen de kortste tijd was er daar een gemengd duet in de auto!!!! Op de vraag van wie hij dat liedje geleerd had, antwoordde kleinzoon: " Van mijn papa, wij zingen altijd samen als ze dat liedje spelen".... Zou het dan echt in de genen zitten om in de auto te zingen en over de generaties doorgegeven worden?? Ik kan enkel afronden door te zeggen dat dit kinderstemmetje, in Chinees Engels, het schoonste is dat we recent hoorden!!!! Dixit een oma die deze dagen de handen vol heeft aan twee (b) engeltjes!!!.
Ik ben dan nog maar eens de lyrics van de song gaan opzoeken en wil je die meevolgen , klik op de link. ook voor de " niet stresskonijnen" he Ludovikus.
"This Is The Life" Oh the wind whistles down The cold dark street tonight And the people they were dancing To the music vibe And the boys chase the girls, with curls in their hair While the shocked too many sit way over there And the songs get louder each one better than before
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the sizxe Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
So you're heading down the road in your taxi for 4 And you're waiting outside jimmy's front door But nobody's in and nobody's home till 4 So you're sitting there with nothing to do Talking about Robert Ragger and his 1 leg crew And where you gonna go, where you gonna sleep tonight?
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight
And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size Oh where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? And you singing the song thinking this is the life And you wake up in the morning and your head feels twice the size where you gonna go, where you gonna go, where you gonna sleep tonight? Where you gonna sleep tonight?
Meer heb ik vandaag niet te vertellen, het wordt lekker genieten van de zon en de zondag want volgende week vallen er hier twee binnen ( de tweeling) tot Pasen en dan wordt het meer dan druk!!
Wat is het toppunt van zelfbedrog? Je buik inhouden als je op de weegschaal staat.
Wat is het toppunt van een vetvrij dieet? Geen vetgedrukte teksten meer lezen.
Wat is het toppunt van brutaliteit? Een spookrijder inhalen.
Wat is het toppunt van dankbaarheid? Een kietelaar die terugkietelt.
Wat is het toppunt van snelheid? - Met zijn tweeën de bus instappen en er met zijn drieën weer uitkomen. -Een slak die uit de bocht vliegt.
Wat is het toppunt van geduld? -Een ei pellen met een bokshandschoen aan.
-Op je kop gaan staan en wachten tot je sokken afzakken. -Een dove roepen en wachten tot die komt. -Een vis op de muur tekenen en wachten totdat hij wegzwemt.
Wat is het toppunt van egoïsme? -Je eigen naam roepen als je klaarkomt.
-Een kuil graven voor een ander en er zelf in gaan zitten.
Dit is de spin Sebastiaan
Het is niet goed met hem gegaan
Luister!
Hij zei tot alle and're spinnen: Vreemd ik weet niet wat ik heb, maar ik krijg zo'n drang van binnen tot het weven van een web.
Zeiden alle and're spinnen:
O, Sebastiaan, nee Sebastiaan,
kom Sebastiaan, laat dat nou wou je aan een web beginnen in die vreselijke kou??
Zei Sebastiaan tot de spinnen: 't web hoeft niet zo groot te zijn,
't hoeft niet buiten, 't kan ook binnen
ergens achter een gordijn.
Zeiden alle and're spinnen: O, Sebastiaan, nee Sebastiaan,
toe Sebastiaan, toom je in! Het is zò gevaarlijk binnen,
zò gevaarlijk voor een spin.
Zei Sebastiaan eigenzinnig: Nee, de drang is mij te groot.
Zeiden alle and'ren innig:
Sebastiaan, dit wordt je dood! O, o, o, Sebastiaan...
Het is niet goed met hem gegaan... Door het raam klom hij naar binnen. Eigenzinnig! En niet bang!
Zeiden alle and're spinnen: Kijk, daar gaat hij met zijn drang!
Na een poosje werd toen even
dit berichtje doorgegeven: Binnen werd een moord gepleegd.
Sebastiaan is opgeveegd.
Voilà, dat is wat er hier ook gebeurd is met die Sebastiaan die Paz over het haagske naar mij stuurde. Het beestje zal het ook niet geweten hebben wat hem te wachten stond of was misschien ook van het " eigenzinnige type "!! Wedden dat Paz de klaagzang van de andere spinnen onder die folie niet hoorde!! Jaja, van je buren moet je het hebben.!! En neen Ani, ik heb geen nachtmerries gehad hoewel er heel ver in mijn achterhoofd zoiets hangt van een vogelspin die mij met grote zwarte ogen aankeek en een zwart gif spuwde... Wellicht een overblijfsel van een droom uit lang vervlogen jaren. Is daar die fobie van spinnen ontstaan?? Ik weet het niet want ben helemaal niet het type dat hysterisch wordt of bang is en ik kan ook niet zeggen dat ik bang ben van een spin maar ik krijg de kriebels als ik er een tegenkom. De enige die op nog een beetje genade mag rekenen is de " hooiwagen ". Lijkt mij een benadeelde spin tov die andere vettige dinges en dan heb ik er wat medelijden mee en gooi ik haar meestal bij 1 poot het raam of de deur uit!!! Maar die Sebastiaan heeft mij, die anders nogal milieu bewust ben, inderdaad aangezet om het ozongat groter te maken. Sorry, Amor Fati ik heb niet aan de inhoud van de spuitbus gedacht want tegen dan zou dat kreng misschien al gaan lopen zijn en je gunt mij toch mijn nachtrust , hoop ik!!! ( smile) Gelukkig kunnen Thea en Erwin mij toch wat begrijpen anders voelde ik mij toch een " klein beetje" schuldig!! VERGEET DAT LAATSTE, ik voel helemaal geen schuld, die Sebastiaan had maar moeten luisteren naar de anderen, zeg dat Annie M.G Schmidt het voorspeld heeft en die madame kan het weten!!!
Om de eerste warmte binnen te laten, zet ik natuurlijk de ramen open. Toen ik die vanavond wilde dicht doen, ontdekte ik dat we bezoek hadden van een hele grote, zwarte, harige spin!!! Is het nu al spinnentijd?? Ik heb hier al zoveel ontboezemingen gedaan dat die ene er ook nog wel bij kan dus mogen jullie weten dat deze dame helemaal niets te maken wil hebben met achtpotige griezels, van welk formaat dan ook.
Vanmorgen had ik al heel stoer geprobeerd om een kleintje te pakken in de badkamer, maar als ik hem bijna had, ging de bel.Toen ik uiteindelijk terug in de badkamer kwam, was dat beestje zoek. Tot daar dan maar, doch met dat groot, zwart harig exemplaar dat door het slaapkamerraam gekomen is, ga ik echt niet slapen met het risico dat zo'n ding in mijn bed belandt ... Ik had nog een kleine hoop dat het naar beneden zou vallen maar neen het zakte aan een draadje naar beneden, dus ik moest nog haast maken ook. Ik heb dan maar snel mijn bus haarlak gepakt en net zo lang gespoten tot het beest werkelijk droop! Toen het op de grond viel, heb ik er snel een kamermat op gegooid en ben er op gaan staan. Ja het kraakte wat en neen dat kwam niet van de haarlak ..shock:.... Sorry als ik hier nu mensen geshockeerd heb of Gaia op mijn nek krijg. In ieder geval heb ik daarna alles hermetisch afgesloten, liever wat warmer dan wakker worden met zo'n griezel naast mij op mijn kussen. Ik durf te wedden dat dergelijke beestjes niet bij T. op bezoek gaan want die negeert hen straal of klopt ze met éen mep naar spinnenland!!! Toen ik hem vertelde wat er gebeurd was, kon hij het niet laten om me weer te plagen met mijn spinnenfobie!! En ik was nog zo trots op mezelf dat ik het eens zonder zijn tussenkomst gered had!!! Normaal ben ik helemaal niet bangelijk aangelegd, ik heb voor " hetere beestje " gestaan in onze jaren buitenland, maar ik heb het niet met spinnen. !!! Nu ga ik proberen te gaan slapen zonder aan die griezeltjes te denken. Stel dat hij een partner mee had, het ding zat wel in onze slaapkamer hé !!!!!
Een dame van rond de 75 jaar rijdt met haar splinternieuwe Ferrari op de A67 ongeveer 66 km/h. Een stel agenten in een politiebusje merken dit op en zetten de dame bij de eerstvolgende afrit aan de kant. Een van de agenten stapt uit, loopt naar de Ferrari en
vraagt de dame haar raampje naar beneden te doen. De agent ziet dat een bejaarde dame achter het stuur zit en zegt: "Mevrouw, u rijdt hier op een snelweg en de minimum snelheid is hier 80 km/h..."
"Is dat zo?" vraagt de dame, "Ik zag een stukje terug een bord met A67 en nam aan dat ik hier maar 67 mocht rijden!".
Naast de dame zit een oud manneke te rillen als een rietje.
De politieagent is zichtbaar geamuseerd door de situatie en zegt: "Wat is er meneer? Gaat het wat te snel voor u?". De oude man snauwt: "Wil je alsjeblieft je mond houden, we komen juist van de N256 !!! " .
Nu het weer stilaan beter wordt is het ideaal voor de sterrenkijkers want als je in april 's avonds naar de zuidelijke hemel kijkt dan zie je de Leeuw. Het trotse sterrenbeeld onder de vorm van een zittende leeuw, is gemakkelijk te vinden boven de zuidelijke horizon. Onder de opgerichte kop bevindt zich Regulus, de helderste ster van de Leeuw. Regulus betekent " kleine koning ". De naam werd gegeven door Copernicus, de man die ons leerde dat de aarde om de zon wentel en niet omgekeerd. Soms wordt die ster ook " Cor Leonis" genoemd = hart van de leeuw. Regulus staat betrekkelijk dichtbij nl 72 lichtjaar = 680 biljoen km, een boogscheut in het heelal. Iets ten oosten ( links) van Regulus zie je een heldere ster die hier echter slechts tijdelijk staat. Het is echter geen ster , het is de planeet Saturnus, momenteel op doortocht door de leeuw. Later dit jaar schuift Saturnus verder naar het oosten in de richting van het sterrenbeeld Maagd. Als een planeet van de zon staat Saturnus veel dichter bij de aarde dan alle sterren aan de hemel. In april bedraagt de afstand 1,3 miljard km, dat is nog vijhonderdduizend keer dichter dan Regulus. Uitermate boeiend als je die beelden terugvindt!
En opgepast vandaag voor die " kikker " en die " bil "....
Klopt het mannen dat jullie simpelweg gelukkig zijn ? Even zien....
* Jullie achternaam verandert niet.( allé is nu voor ons dames ook geen must meer..!!) * De garage is helemaal van jou alleen.( moet nu ook af en toe herzien worden..!) * Chocolade is gewoon een tussendoortje. * Je wordt nooit zwanger. * Je kan zonder shirt naar een waterpark. * De wereld is jouw urinoir. * Zelfde werk, meer salaris. * Rimpels geven je karakter. * Mensen staren nooit naar je borstkas, als ze tegen je praten. * Telefoongesprekken duren nooit langer dan 30 seconden. * Een vijfdaagse vakantie behoeft maar één tas. * Drie paar schoenen is meer dan genoeg. * Je kapsel blijft hetzelfde voor jaren, soms zelf decennia * Je hoeft alleen maar je gezicht en je hals te scheren.
Je zou al voor minder gelukkig zijn ....
PS. Ter verduidelijking, ik heb niets tegen mannen hoor integendeel, maar zegt men niet: " Wie men lief heeft , plaagt men het meest??" of bestaat dat gezegde alleen in mijn " fantasie"?? ( smile)
Ooit eens ergens gelezen, heb het zelfs verwerkt in de pps die ik maakte voor de 40jarige huwelijksverjaardag van T's zus en vind het nog steeds de moeite dus toen ik het gisteren tegenkwam, dacht ik eraan om het met jullie te delen.
Ieder mens draagt in zijn leven een onzichtbare rugzak mee bergt daarin zijn vreugde en zorgen,
verzameling van wel en wee.
Soms is de rugzak zwaar van stenen, dan weer vederlicht blijft er nog wat ruimte over, maar dikwijls kan hij niet meer dicht.
Kijk je in een verloren uurtje heel de inhoud nog eens door kan er meestal iets verdwijnen
wat zijn waarde reeds verloor.
Langzaam wordt de rugzak leger, 's levensmiddag is voorbij
en bij het naderen van de avond
werpt men een deel der last opzij.
Maar er is nog veel van waarde
wat men koestert, graag behoudt al schijnen het soms kleinigheden
het zijn herinneringen, meer dan goud.
Ieder draagt zijn eigen rugzak, niemand die hem over neemt en men hoeft niet bang te wezen dat een dief hem ontvreemdt...
Het wordt een uur minder slapen vannacht, we moeten onze klok een uur vooruit zetten. Twee uur wordt dan 3 uur.
Alle landen van de Europese Unie schakelen over op het zomeruur.
Als we wetenschappers mogen geloven dan stapelen de wetenschappelijke bewijzen voor de " immense invloed van de biologische klok " zich op. Door dat overschakelen geraakt bij sommige personen die inwendige klok danig in de war. Zweeds onderzoek heeft aangetoond dat het aantal hartinfarcten in de eerste week na het verzetten van de klok duidelijk stijgt. Maar ook het immuunsysteem kan in de war raken, terwijl het bioritme eveneens van invloed lijkt te zijn op de werking van organen.
Het blijkt dat vooral avondmensen moeite hebben om zich aan te passen aan de overgang. Deze groep voelt zich niet moe op het tijdstip dat ze normaal naar bed zouden gaan. Hierdoor gaan ze later naar bed en zijn ze in de ochtend minder uitgeslapen en minder geconcentreerd.
Dit komt omdat onze biologische klok in de war raakt. Onze biologische klok is ons dagritme en dit bestrijkt de 24 uur van een dag. Deze biologische klok past zich normaal gesproken goed aan. Zo loopt ons dagritme in de winter gelijk met de momenten waarop het licht en donker wordt. Als het donker is, voelen wij ons moe worden. Als het licht is, worden we wakker en hebben we de energie om dingen te doen. In de zomermaanden blijft het langer licht en krijgen wij niet zo snel het gevoel dat we moeten gaan slapen. Hierdoor gaan mensen later naar bed en ontstaat er een tekort.
Ben jij een voorstander van het omschakelen van wintertijd naar zomertijd en omgekeerd?
klik op de link
Bij het afspelen zie je nog meer filmpjes over Kevin en de leeuwen zoals hoe het begon enz... Echt het zien waard hoewel ... ..geef mij maar een normale kat , die kan nog vals genoeg uit de hoek komen!!! Die " welcome to my world" die jullie hier horen, geldt niet direct voor die lieve beestjes!!
Hebben jullie ook Koppen gezien ? Dan waren jullie ook getuige van de indringende vraag naar euthanasie van Amelie van Esbeen een 93jarige vrouw die levensmoe is. Maar waardig sterven is nog steeds niet simpel. Amelie zou voor euthanasie niet in aanmerking komen, omdat ze niet ziek genoeg is. Ze zocht en ze kreeg nu aandacht van de media voor haar vraag om euthanasie, ze vatte een hongerstaking aan, maar in wezen veranderde er niets. Haar familie besloot om een beroep te doen op dokter Cosyns die, en dat is bekend, een voorvechter is van zelfbeschikking als het op sterven aankomt. Wat de ene arts niet wil goedkeuren, wordt misschien door een andere wel goedgekeurd moet men gedacht hebben. Toen ik het oude vrouwtje zag liggen was het precies of ik werd 5 maanden teruggegooid in de tijd. Precies zo lag ons ma er toen ook bij met dezelfde vraag, met het papier met toestemming in haar bezit en met een nog ondraaglijke pijn erbovenop. Al mijn frustraties, pijn en verdriet om wat ma meemaakte kwamen in éen slag terug. Ik dacht dat ik met de verwerking al verder stond maar ik kan nog steeds niet praten over wat ma meemaakte noch kijken naar soortgelijke situaties zonder opnieuw die machteloosheid en pijn te voelen. Wat had ik nu gehoopt dat na ma de aanpak van euthanasie plotseling zou veranderen??? Ik heb na haar dood nog wel een heel ernstig gesprek gehad met de pastorale begeleiding van ma en ze hebben toen toegegeven dat ze ergens niet klaar waren voor de situatie waarin ma hen geplaatst had, maar haar lijdensweg heeft te lang geduurd, haar vraag " naar.." herhaalt zich nog te vaak in mijn slaap. Haar aftakeling, op zo'n korte termijn, staat nog te diep in mij geheugen gegrift om al objectief naar zo'n programma te kunnen kijken. Ik denk dat de verwerking zo moeilijk is omdat ik ergens blijf zitten met het gevoel dat ik ma in de steek gelaten heb door haar niet te kunnen helpen om van de pijn af te geraken. Ergens heb ik gefaald en dat tegenover éen van de dierbaarste personen in mijn leven en dat gevoel geraak ik maar niet kwijt. Die korte reportage op TV toonde nog maar eens vlijmscherp aan hoe afhankelijk wij zijn als het erop aankomt om op de meest prangende vraag in ons leven gehoor te krijgen. Ik ben zoveel bij ons ma geweest, we hebben zoveel gepraat en toch heb ik het gevoel dat ik niet genoeg met haar gepraat heb over wat haar op het einde wellicht bezig hield : haar levensmoeheid en hoe ze het einde zag! Had ze schrik en waarvoor, misschien voor het einde of voor wat er haar na de dood wachtte of omwille van het definitieve doorknippen van de band die haar fysiek met ons verbond?? Nu vraag ik mij af of dat ook de vragen waren waarover ze lag te denken toen ze eventjes geen contact had met ons?... Waarom komen die vragen nu in mij op nu het te laat is....Heb ik haar allen gelaten met haar twijfels en angsten? Ik was zo begaan met het moment zelf en wat ma doorstond en met haar aftakeling en de verbittering had mij zo in de ban dat ik wellicht heel essentiële vragen gemeden heb en wellicht begon ma er ook niet over begon om mij te sparen.? Haar woorden : " niet huilen, ik zal mijn best doen om het zo lang mogelijk vol te houden.." blijven in mijn gedachten nagalmen...". Toen ik vanavond Amelie zo zag liggen, had ik zo graag even de klok teruggedraaid en opnieuw aan het sterfbed van ma gezeten en nog eens die tedere handen van haar in de mijne genomen en ik weet nu precies wat ik zou zeggen en vragen. Want zelfs na 5 maanden mis ik haar nog heel erg. Misschien had ik dat veel vaker moeten zeggen dat ik haar zou missen toen ze daar lag. Neen, ik heb haar heengaan nog steeds geen plaats gegeven in mijn leven. Maar zo werkt het niet hé, we moeten verder, het verleden loslaten of op zijn minst proberen te verwerken. Maar ik ben er blijkbaar nog niet, dat heb ik na het Tv programma nog maar weer eens ondervonden.
Wij willen allemaal het beste voor onze kinderen en kleinkinderen. Met een eindeloze stroom liefde en aandacht komen we al heel ver maar af en toe willen we hen wel éen of ander leuk hebbedingetje in de hand steken want kids van nu zijn echte " consumensjes"! Aan de allerkleinsten waren het vooral rammelaars en knuffels die we hen toestaken want dat was ruim voldoende om hun eerste levensfase door te geraken. Van zodra ze wat ouder zijn willen we onze mini bouwvakkertjes stimuleren met bouwsteentjes van Duplo en Playmobil. Ondervinding leerde me dat er hier nog geen seksenverschil is . Worden ze wat ouder dan komt de creativiteit van de jongens boven terwijl de meisjes hun ouders imiteren en poppenhuisjes en Barbies heel " in " worden. Heb je een bolleboos in spé dan krijgt die al eens een computer met Vtech bij de éen of andere verjaardag. Nog wat ouder krijgen ze ook al de smaak te pakken van een eigen behangpapier in de slaapkamer of een dekbed van Piet Piraat of cars of Winnie de Poeh... Tot hier nog geen probleem om een cadeautje te bedenken. Verder gaat mijn ervaring " nog " niet maar van vrienden hoorde ik dat het- naar mate ze ouder worden- steeds moeilijker wordt! Dan zit die lieve schat gevangen tussen twee werelden die van een tiener en die van af en toe nog even kind zijn. Het is zo moeilijk, het ene moment zijn ze gelukkig met hun Barbiepop en het volgende moment voelen ze zich beledigd als je voorstelt om naar een Mega Mindy film te gaan zien. De oudere broers en zussen of klasgenootjes beïnvloeden die lieve schatten en ze bepalen stilaan zelf wat " cool" en " uncool" is.. En daar sta je dan als goedbedoelende oma en opa!! Maar blijkbaar is het pas " serieus " als het puberalarm intreedt!!
Vrienden van ons hebben een 14jarige kleindochter en of die aan het puberen is!!!! Voor sommige pubers kan het meevallen maar anderen jagen je soms de bomen in of de muren op!! De hormonen die door hun lijf gieren, kunnen leiden tot hevige huilbuien en driftaanvallen want voor tieners kan een bagatel uitgroeien tot een ramp van wereldformaat! De dingen in perspectief zien, is niet hun sterkste kant en sociaal aanvaard worden door vriendjes is van levensgroot belang. Toen de kleindochter van onze vrienden zomaar leuk kwam binnenwandelen met een piercing door de neus kregen de mama en de oma bijna een appelflauwte! Ze hadden het haar nog zo afgeraden en verboden, maar de papa van de puberende kleindochter had mooi ingespeeld op de scheidingssituatie en het geld gegeven om de piercing te laten doen. Tot nu toe hadden de ma en grootouders de luidruchtige computerspelletjes, waarbij je horendol wordt, al gehad. De eerste GSM was ook al een feit en de mama had al toegevingen gedaan met de eerste make up hoewel die bloss afschuwelijk stond maar een piercing..... Voor tieners bepaalt vaak voor een groot deel de kleding wie ze zijn en zolang ze er niet halfnaakt bijlopen, kan je nog een oogje dichtknijpen maar dat hadden ze nu echt niet gewild.
Ik heb wat ingepraat op mijn vriendin met de bedenking dat het rebelse gedrag wellicht overwaait. Maar toch hou ik even mijn hart vast als ik aan onze 6 opgroeiende kleinkinderen denk.!!!! Kan/moet je hen zomaar hun gang laten gaan in de hoop dat ze wel bijdraaien of moet je af en toe eens een ernstig gesprek inlassen of even bijsturen? Natuurlijk, voor hen is het een spannende periode in hun leven met veel nieuwe ervaringen maar je probeert het toch wat onder controle te houden....
Om alle misverstanden te voorkomen. Het gaat hier niet zozeer om de piercing op zich ( dat is te subjectief) maar wel om het feit dat een 14 jarige zomaar alle opmerkingen naast zich legt om toch haar wil door te voeren en de machteloosheid dan van de betrokkenen met pubers!
Begrijpen jullie nu waarom ik probeer om nu volop van de kleinkinderen te genieten want ze worden snel genoeg groot!! En zijn ze dan nu eens overactief , so be it ,voor mij nog geen reden om direct te schermen met Relatine of dergelijke... Laat ze maar bezig zijn, de toekomst wordt nog " complex " genoeg voor beide partijen...
1. Als je van zwemmen slank wordt, wat doen walvissen dan verkeerd?
2. Als maïsolie van maïs wordt gemaakt, hoe zit het dan met babyolie?
3. Als superlijm werkelijk alles vastlijmt, waarom dan niet de binnenkanten van
de tube?
4. Als het vandaag 0 graden is en morgen wordt het 2x zo koud, hoe koud wordt
het dan morgen?
5. Waarom worden mensen meteen geloofd als ze zeggen dat er aan de hemel 400
biljoen sterren zijn, maar als je ze vertelt dat de deurpost pas geverfd is moeten
ze voelen?
6. Waarom bestaat citroenlimonade voor het grootste gedeelte uit kunstmatige
middelen en zit er in afwasmiddel echte citroen?
7. Als een schizofreen persoon met zelfmoord dreigt, kan hij dan wegens
gijzeling veroordeeld worden?
8. Waarom wordt er geen kattenvoer met muissmaak verkocht?
9. Waarom loopt je neus, terwijl je voeten ruiken?
10. Waarom worden voor ter dood veroordeelden in de VS steriele naalden
gebruikt?
11. Waarom zitten er in vliegtuigen zwemvesten en geen parachutes?
12. Als de zgn. zwarte doos van een vliegtuig onverwoestbaar is, waarom maken ze
de vliegtuigen niet van dat materiaal?
13. Als je een smurf wurgt, welke kleur krijgt hij dan?
14. Hebben analfabeten evenveel plezier aan lettertjes in de soep?
15. Toen de mens ontdekte dat melk van koeien kwam, waarmee dacht hij
dan dat hij bezig was?
16. Als Amerikanen rijst gooien op huwelijken, gooien Chinezen dan
hot-dogs?
17. Waarom droegen kamikaze piloten helmen?
18. Als de meest auto-ongelukken gebeuren in een straal van vijf
kilometer rond de woning, waarom gaat iedereen dan geen tien kilometer
verder wonen?
19. Hoe merk je dat de onzichtbare inkt op is?
20. Waarom heeft Noach die twee muggen niet doodgemept?
21. Als konijnenpootjes geluk brengen, wat gebeurde er dan met dat
konijn?
22. Een boterham landt altijd met de beboterde kant naar beneden.
Een kat landt altijd op haar poten. Wat gebeurt er als je boter op
de rug van een kat smeert?
23. Welke sadist kwam er op het idee om een "s" in het woord "lispelen"
te steken?
24. Waarom krimpen schapen niet als het regent?
25. Als je probeert te falen en je slaagt, wat van de twee heb
je dan gedaan?
Ik een kort lontje??? Wie, ik ??? Neen, echt niet!!!
Maar op de één of andere manier halen die nutsbedrijven ( Electriciteit, Belgacom enz) toch altijd het 'beste' in mij naar boven als ik ze moet opbellen. Vooral de magische woorden 'alle medewerkers zijn momenteel bezig, blijf aan je toestel en we beantwoorden dadelijk uw oproep' doen wat dat betreft wonderen.....
Ik blijf geduldig wachten bij een slaapverwekkende muziek, het gaat lang goed........ heel goed maar dan......
.
na 5 of 10 minuten wachten, ik weet het niet meer want wachten duurt altijd lang..,nog steeds geen gehoor dan maar heel voorzichtig de telefoon terug ingelegd en
inderdaad Kaboem!!!!
Komt dat bekend over of heb ik dan toch een kort lontje???
Weet u, lieve blogvrienden, toen ik nog een eigenwijs kind was en later een opgroeiende tiener, vond ik de grote mensen soms hele rare wezens. Zij begrepen namelijk helemaal niks en wilden dat ook helemaal niet. Zij hadden altijd gelijk en wat kon ik er nu van weten, zeiden zij . . Ik, die nog helemaal niks beleefd had en nog geen ziertje meegemaakt had van wat zij allemaal al niet beleefd hadden. In de oorlog, toen hadden zij pas echte angst gehad met al de bombardementen en wat stelde die angst van mij daarbij nu voor: bang voor een buurjongen die mij dreigde te slaan of mijn haren uit mijn hoofd te rukken,?? . En waarom ik op een bepaalde leeftijd zo moest lachen? Om niks, vonden zij en ook mijn leerkrachten ergerden zich en zetten mij op de gang, waar ik kon uitlachen, wat natuurlijk niet lukte. Weet je, wat ik toen niet begreep? Dat zij zich ook niet eens een bult lachten! Maar nee, voor alles was een uur en een tijd, zeiden ze . Gelukkig ben ik nog steeds niet zon "droog" wezen geworden en hoop het ook nooit te worden . Aangezien mijn " jeugdige" leeftijd zit er nog weinig kans op " verandering" in hoop ik dan maar. Maar in één opzicht begin ik toch op hen te gelijken, tot mijn stomme verbazing. Dat is als ik nu net zo hard meeklets op wie onze kleindochter of-zoon lijkt. Dat is nu zo iets, waar ik mij vroeger zo aan ergerde en het belang er ook niet van inzag, laat staan dat ik überhaupt een gelijkenis zag tussen dat babybolletje en het kale koppie van een opa of het stijfgepermanente hoofdje van de een of andere tante. Ik kon nooit de familietrekken in de verschillende personen onderscheiden, maar en dat was de grootste ergernis- ik vond het ook dom en onbenullig om daarover te praten. Bovendien, was het zo prettig dat de nazaat ook zon knolneus zou krijgen of een dikke wrat of juist een stom piepklein neusje of die hele grote flaporen om nog maar niet over de karaktertrekken te spreken!! Ah zie, nu doe ik net zo goed mee zeker!. Wie had dat vroeger gedacht? Ik niet dus. Het kan verkeren zei...
Dit logje heb ik geschreven om te laten zien, dat men zich best kan relativeren, wat ik probeer te doen dat hoop ik dan toch .en intussen zoek ik heimelijk naar bekende trekjes in onze kleinkinderen!!
Het gaat over Denglish een taalverschijnsel waarbij Nederlandssprekenden hun gedachten letterlijk omzetten naar het Engels of gewoon verder Nederlands praten maar hier en daar Engelse woorden tussengooien.
Onlangs kreeg ik dit boekje in handen van iemand die vond dat ik wel een lachstuip kon gebruiken en geloof me...... ik heb het niet droog gehouden!!
Wat te denken van een Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken (ook nog eens een vrouw) die tijdens een speech in het buitenland vrolijk het volgende zegt: "I'm the first woman State Secretary for the inside...... and I'm having my first period"
. Ze wilde dus zeggen dat ze de eerste vrouwelijke Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken was en in haar eerste ambtstermijn zat. In werkelijkheid vertelde ze iedereen dat ze haar eerste menstruatie beleefde, om over de letterlijke vertaling van haar functie maar niet eens te spreken!!
Of:
"How do you do and how do you do your wife?" Hoe gaat het met u en met uw vrouw? Nee dus......hoe gaat het met u en hoe n**kt u uw vrouw?
Of iemand die over z'n beroep vertelt:
"I fuck (spreek uit fock) horses" (Ik fok paarden)
"Pardon?" (spreek uit Pahrden). "Ja, paarden".
En iemand die na het eten het volgende tegen de kelner zegt: "May I see your cock please, I like to thank him for the lovely dinner". Die persoon wil de kok bedanken voor het heerlijke diner, maar vraagt helaas of hij de p*k.. van de kelner mag zien, omdat hij hem wil bedanken voor het heerlijke diner.
of : " make that the cat wise" ,waarin niet bedoeld wordt om te gaan praten met de kat maar om te zeggen dat hij men jou niet gelooft!!.
of: " I have not fallen on my behindhead" wat figuurlijk in het nederlands wil zeggen: ik ben niet zot!
En wat te denken van : " It was put in the deafpot!
" Its cookie and egg between them
You can my back up! " That hits like a pair of pliers on a pig "(dat slaat als een tang op een varken). " Dont take me in the mailing"!!! " Now breaks my wooden shoe" " You are walking to hard from staple" " He is a strange duck in the bite" " I do not want to fall with the door in house" " I lived in your country as a child for some years. You may not know it, but I was fed up there. !!
"I hate you very welcome"( hate = heten)
En zo kan ik maar doorgaan, je moet het gewoon zelf lezen als je eens goed wil lachen. Daarom eindig ik met mijn Denglish zin:
" After reading "We always get our sin too " you know inmiddles that you should not fall into this trap. Because if you translate Dutch expressions letterly you will be on glad ice
.
Het kwam voor sommigen in de familie aan als een donderslag bij heldere hemel toen een nicht van T ons onlangs een mail stuurde met de melding: Ik ben aangenomen om een All Age DTS, Discipelship Training School te gaan volgen in Engeland. Deze opleiding wordt georganiseerd door Jeugd met een Opdracht (Youth with a Mission) die als slogan heeft: 'To know God and to make Him known' en daarmee is alles gezegd. De meningen in de familie zijn natuurlijk verschillend en de raad " navenant " maar de dame in kwestie is 36j oud en alleenstaande dus kan ze zelf wel beslissen welke weg ze gaat, denk ik! Alleen sta ik wat sceptisch tegenover dergelijke organisaties!!!Als ze maar niet in een sekte terecht komt......!!! Ik hoop dat ze daar de antwoorden vindt die ze er hoopt te vinden. Nochtans staan hier in 2 parabels 3 levensvragen zo eenvoudig uitgelegd. Maar soms moet het ietske meer zijn zeker??
I) De drie levensvragen van de Tsaar
Lang geleden leefde er in Rusland een tsaar, die alles bezat wat een mens zich maar wensen kon, maar hij wist niet waarvoor hij leefde. Wat zou er in dit leven van hem verlangd worden? Drie vragen kwelden hem, drie vragen over zin geven aan zijn leven: Wat moet ik doen? Met wie? Wanneer? Na alle wijzen, alle geleerden te hebben geraadpleegd, hoorde hij over een boer, ergens ver weg, die hem misschien een bevredigend antwoord zou kunnen geven. De tsaar ging meteen op reis en na vele weken kwam hij op het land van de boer aan. Deze keek nauwelijks op toen de tsaar zich tot hem richtte met zijn vragen. De boer gaf geen antwoord maar ging door met ploegen. De tsaar werd kwaad en zei: "Weet je wel tegen wie je spreekt? Ik ben de tsaar aller Russen." Maar ook dit maakte geen indruk op de boer, die doorging met zijn werk. Plotseling kwam een zwaargewonde man het veld op gewankeld. Voor de ploeg viel hij neer. De boer zei tegen de tsaar: "Help mij deze gewonde naar mijn hut te dragen." "Ik zal je helpen," antwoordde de tsaar. "Maar geef je me dan antwoord op mijn vragen?" "Straks," zei de boer, en samen brachten zij de man naar de hut en verbonden zijn wonden. "Zeg je het me nu?" vroeg de tsaar. "Je kunt naar huis," zei de boer. "Je hebt de antwoorden gehad op je vragen: Wat moet ik doen? Wat op mijn weg komt. Met wie moet ik het doen? Met degenen die aanwezig zijn. Wanneer moet ik het doen? Op het moment dat het zich voordoet."
II) De drie vragen van paard
Paard leefde op een enorme grasvlakte. Hij was de leider van een grote groep wilde paarden. Ze hadden gras om te grazen en voldoende water om te drinken. Eigenlijk was er niets meer te wensen. En toch paard miste iets. Paard miste de antwoorden op drie belangrijke vragen. Vragen, waarop de antwoorden hem zouden kunnen vertellen, dat het goed was, dat hij leefde, dat het belangrijk was. Maar waarvoor? Wat moet ik doen? Met wie? Wanneer?, zo piekerde paard. Hij vroeg het aan de oudere paarden, aan de hengsten met de grijze koppen, aan de merries met hun veulens, Maar hun antwoorden hielpen hem niet verder. Helemaal in gedachten dwaalde hij wat af van de kudde, totdat hij opeens alleen was. En daar, in de verte, zag hij een heel oud paard. Hij galoppeerde er naar toe. Dichtbij gekomen zag hij dat het oude paard niet alleen was. Er lag een heel jong veulentje bij hem op de grond. Een heel moe, verdwaald, dorstig, hongerig veulentje. Dag paard, zei paard tegen het oude paard. U bent al zo oud, al aan het einde van het leven. U heeft vast een antwoord op de drie belangrijkste vragen van mijn leven. Wat moet ik doen? Met wie? Wanneer? Zullen we eerst even dit jonkie helpen?, vroeg het oude paard. Ja, natuurlijk, zei paard en hij boog zijn kop naar het veulentje, sprak het bemoedigend toe, samen duwden ze het zachtjes overeind en paard leidde het terug naar de kudde, naar zijn moeder, waar het meteen mocht drinken. Toen liep hij terug naar het oude paard. Kunnen we het nu hebben over mijn vragen? vroeg hij. Je hebt de antwoorden net aan jezelf gegeven, zei het oude paard. Wat moet ik doen? Wat er nodig is. Het veulentje had jouw hulp nodig. Met wie? Met wie er is. Wanneer? Op het moment, dat je iets kan doen. Paard was er even stil van. Toen hinnikte hij, boog zijn kop voor het oude paard en draafde terug naar de kudde.
Misschien kan ik haar die 2 parabels doorsturen, maar ik betwijfel of dat zou volstaan, nochtans zou T.'s zus maar al te graag hebben dat haar dochter die stap niet zet zeker niet in de huidige economische crisis, want om haar" droom " te realiseren neemt haar dochter loopbaanonderbreking en draagt ze ook nog eens de kosten van haar verblijf in Engeland.!
Tijdens ons recent verblijf in Spanje hebben we een bezoek gebracht aan Valencia de op twee na grootste stad van Spanje. We hebben er met onze eigen ogen gezien hoe de stad die eens slechts bekend stond om de sinaasappelen hard op weg is naar wereldfaam. Valencia doet haar uiterste best om de culturele dynamiek die Madrid en Barcelona wordt toegedicht te evenaren. Niet ver van de haven, aan de vroegere monding van de Turia, werd tussen 1998 en 2002 een nieuwe stad van kunst en en wetenschappen opgetrokken. De Valenciano, Santiago Calatrava, nam met zijn fantasie een sprong in de toekomst en wist met zijn droomproject zijn stad in éen klap op de kaart te zetten. We waanden ons in een science fiction film toen we de 5 onderdelen van een onwerkelijk ogende ministad zagen. Eénmaal "binnen " bleken de gebouwen prachtige bouwwerken van cultuur, kunst en wetenschappen te zijn. We bezochten er achtereenvolgens het Palacio de las Artes Reina Sofia, een gebouw voor dans, opera en theater.
Daarnaast ligt l' Umbracle, een botanische tuin met zicht op het hele project.( was maar gedeeltelijk open, spijtig)!
Maar we kregen wel een idee hoe mooi het er binnen kon zijn.
Wat ons vooral fascineerde was l' Hemisfèric omwille van zijn uitzicht - in de vorm van een oog- waar drie soorten audiovisuele spectakels te zien zijn nl een planetarium, IMAX en Laserium = lasershow
Verder staat er het museo de las Ciencias Principe Felipe, een wetenschappelijk en technologisch museum
en als laatste l' Oceanografic het grootste onderwatermuseum van Europa.
Hier nog even een panoramisch zicht van de nieuwe ministad.
We waren geboeid door al het futuristische dat hier was neergezet. Het contrast van " die stad van kunst en wetenschappen " en de oude stad is heel groot. De toekomst en het verleden zijn prachtig met elkaar verbonden door een acht kilometer lang park. Na zware overstromingen van de Turia, waarbij in 1957 veel slachtoffers vielen , werd besloten om de rivier buiten het centrum om te leiden. Een wandeling door die rivierbedding geeft een apart zicht op de stad. En voor de echte floraliefhebbers grenst aan de bedding van de Turia in het noorden van de stad de botanische tuin van de universiteit van Valencia. In dit beroemde, bijna 200 jaar oude botanische wonder kan je duizenden plantensoorten bezichtigen, een welkome afleiding na een dag stadsgewoel. Al oogt de moderne ministad dan ook heel mooi, je kan na een uurtje wandelen door de oude stad wel concluderen dat Valencia toch nog heel wat werk moet verzetten om zijn oude centrum, dat er zo'n 5 jaar geleden verpauperd bij lag, volledig te renoveren.
Te midden van die statige oude gebouwen worden jaarlijks in maart de Fallas-feesten gehouden. Jammer genoeg waren we al weg toen de feesten eraan kwamen. Naar het schijn worden traditioneel poppen in papier mâché- die een satirische voorstelling geven van éen of andere BV- in brand gestoken. Een beroemd gezegde in Valencia wordt daarmee in verband gebracht : "Quedarse a la luna de Valencia" en dat refereert naar iemand die op iets hoopt maar zijn wens niet weet te vervullen. Die spreuk stamt uit de tijd dat Valencia nog een ommuurde stad was met 12 toegangspoorten. Elke avond werden de poorten hermetisch gesloten en wie zich dan nog buiten de stadsmuur bevond, moest maar buiten slapen. We bezochten er wel het Fallas museum en hebben er stiekem een paar foto's genomen van taferelen die door de jaren heen als Fallas figureerden. Hier zien jullie het museum en daarna een paar Fallas.
Normaal moet je een bezoek aan Valencia afsluiten met hun gastronomische traditie nl de beroemde paella Valenciana en daarbij een agua de Valencia drinken dat is een mix van cava en sinaasappelsap. Maar dat zal voor een volgende keer zijn! Dus als jullie er ooit in de buurt komen, is een bezoek aan het nieuwe en oude Valencia zeker een aanrader!
De slideshow geeft jullie nog eens een sfeerbeeld.
Voilà die storm hebben we ook weer overleefd want geloof me als er zo ineens 3 peuters en 3 kleuters binnen vallen dan is het nogal rap " vollen bak "!! Ik betrap er mij telkens op dat ik er haast niet meer toe kom om eens een " goed klappeke" te doen met onze kinderen en hun partners als dat klein " grut " erbij is... Die willen alle 6 op hetzelfde moment de aandacht of de schoot of de armen van oma en ... ik laat mij gewoon doen.... maar het is ook zo zalig!!! En of ze snel veranderen!! Onze jongste spruit spant daarin de kroon vooral nu ze loopt en haar "grijpgrage" vingertjes alles willen oppakken om te verkennen. De dochter had me reeds verwittigd: " Ma zet alles waar Kitiara aan kan opzij, want ze is niet te doen.".. Inderdaad niets is veilig binnen haar bereik.. Het is alsof ze wil zeggen: " Ik heb lang genoeg in mijn beperkt wereldje geleefd, ik wil eruit...". Ze is een echte ontdekkingsreizigster die geleerd heeft dat behalve zitten en liggen, ook stappen tot de mogelijkheid behoort. Omdat ze haar eigen kunnen nog niet volledig onder controle heeft moet ze ook vlugger stappen om niet te vallen en zeg dat haar treintje vooruit gaat.... De knopjes van de afstandsbediening oefenen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit, " piepe muisje" spelen achter de gordijnen is buitengewoon boeiend en stoelen moeten gewoon omvergetrokken worden om dan nog niet te spreken van de aantrekkelijkheid van allerlei kleine snuisteringen die elke huiskamer sieren!!!! !Als je haar iets verbiedt dan kijkt ze je aan en schudt dan met haar hoofdje neen, ze weet dus perfect wat mag en niet onze 15 maanden oude peuter en toch probeert ze het. Een doortastende dame, dat is ze... Met haar is er nog werk aan de winkel!!! De tweeling ontwikkelt zich ook als een TGV, ik sta telkens versteld van alle nieuwigheden die ze aanleren. Maar die beginnen ook stilaan te beseffen dat ze niet alleen echte individuen zijn maar vooral een " perfect span "!! De confrontatie met die kleine karaktertjes kan al eens tot peuterpuberdriftbuien leiden.Vooral Maura spant de kroon, in haar handen is ook niets veilig. Waar ze haar " deugnieterijstreken " blijft halen... niemand weet het.. Nog zo'n verhaaltje apart!!! Die kleine pagaddertjes imiteren graag de mama en daarom zijn momenteel de poppen aan de macht. Gelukkig heb ik er een paar exemplaren zodat er niet teveel armen en benen uit het poppenlijfje getrokken worden omdat ze beiden dezelfde pop willen...Maar verder zijn het echt twee poppemiekes en heel aanhankelijk... Dan zijn er onze twee kleuters van 4 en 5 . Die zitten al in de tweede kleuterklas en je ziet het dat ze al veel zelfstandiger zijn, de buitenwereld krijgt ook zijn plaatsje in hun leventje en je kan reeds zien welke kant ze uitgaan. Kleindochtertje 2 wordt een echt " juffertje " dat precies weet wat ze wil en door haar glimlach iedereen weet te bekoren zelfs onze " ernstige, strenge" zoon!!! Ik lach stiekem in mijn vuistje als ik zie hoe zij steeds weer die " grote slungel" van ons om haar pinkje windt en ze erin slaagt om altijd iets langer aan zijn nek te hangen!!!! Nu ja die papa moet echt in shift werken wil hij ze alle vier op tijd en stond knuffelen!!!! Kleinzoon twee is wel diegene die sinds hij school loopt het meest veranderd is. Hij is echt opengebloeid en van een bedeesd, teruggetrokken baaske is hij nu een veel opener kereltje geworden en als er te zingen valt " lang zal ze leven " dan overstemt hij iedereen!!!!( het viel mij op dat het jongenskoor hoewel in de minderheid meer volume bracht dan het meisjeskoor!!! En dan is er onze " grote " ( eerste leerjaar!!) schat kleinzoon 1 die zich nu hij in het eerste leerjaar zit echt groot voelt en fier laat zien hoe goed hij al kan lezen en rekenen en daardoor plots een stuk boven de anderen staat. Hij wordt " echt " zelfstandig!! Hij gaat nu ook naar de jeugdbeweging en heeft naschoolse activiteiten en zo wordt zijn wereldje groter en groter. Tja kleine kinderen worden groot hé. Gelukkig kunnen we hen nog steeds voldoende opvangen om te helpen de buitenwereld aan te kunnen... De tijd gaat te snel en weldra willen ze het allemaal alleen ontdekken dus ... deze oma geniet ervan zo lang het kan!! Want straks slaat het puberalarm aan en plots kunnen we kleinkinderen hebben die precies van een andere planeet komen als ik de ervaring uit de vriendenkring mag geloven.. En zo kan ik nog uren doorgaan zoals elke oma als ze over haar kleinkinderen begint. Ik ( wij) hebben genoten van de gezellige drukte en ... daar is gelukkig ook nog opa om mee te helpen opruimen als de bende weg is. Een slagveld heeft er niets aan hoewel iedereen al een handje toestak om op te ruimen. Ik kijk al weer uit naar de volgende samenkomst maar dan hopelijk met goed weer dan kunnen de kinderen hier buiten spelen en dat scheelt een slok op de borrel!! Zij die moe maar voldaan gaat slapen , groet jullie allemaal....