Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    20-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hug
    Mijn vertrouwde plekje is tijdelijk opgedoekt tot na de werken. Daarom even kort

    Van mij voor jou.

     Image Hosted by ImageShack.us

    Slaapwel
     Image Hosted by ImageShack.us
    PS. Bedankt Loewieke en Bojako voor de tip. Maar inderdaad ervaring heeft mij geleerd dat noteren de oplossing is daarom heb ik ook de meeste dozen gemarkeerd hoor en verder een lijst aangelegd waar op staat waar alles ligt of staat maar als ik dan opeens iets nodig heb dan zal je zien dat het in de verste en minst bereikbare doos zit!!. En het gaat hier wel om een slaapkamer en een garage vol met dozen en kasten en allerlei.!! Maar we geraken er wel uit , we wisten dat het even druk zou zijn, het is maar tijdelijk hé en er gebeuren ergere dingen in het leven!

    20-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (4)
    19-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat verbazend traag vooruit!!

    Toen ik deze morgen opstond en het hele huis overhoop zag liggen, jeukten mijn handen om ergens te beginnen. Ik zeg wel "ergens" want ik weet bijna niet waar eerst te beginnen. Overal staan er meubels en dozen met gerief want die mogen niet in de living. Maar heel veel kan ik nog niet doen. Vandaag heb ik twee muren een verflaag gegeven ( ik weet nu precies wat de Karatekid voelde, mijn armen protesteerden ook af en toe,  het is geen effen muur die ik beschilderde en dat betekent goed wrijven ). Morgen zet T de eindlaag erop en dat allemaal voor een muur die volledig achter een wandmeubel zit!!!
    De gordijnen en overgordijnen zijn naar de droogkuis.. Dat wordt weer een plezant werkje om de haakjes er terug in te steken en daarna op te hangen. Ik had al kramp in de armen om ze af te halen. Eén overgordijn is dan ook enorm breed en zwaar…Het gevolg is dat ik nu heel goed zie dat de vensters aan een wasbeurt toe zijn. Maar daar kan ik nog niet aan beginnen want T wil eerst de deuren lichtjes afschuren en terug sappen en dat geeft wat stof en de laminaat moet ook nog uitgebroken worden .. Er resten dan nog een paar modificaties aan schakelaars en hier en daar nog wat opsmukken en daarna is het wachten op volgende week dinsdag tot de vloerlegger komt.
    Het ergste van heel de situatie is dat ik alles in dozen gestoken heb en als we nu iets nodig hebben dan is het echt hersengymnastiek om te bedenken waar dat verdomde ding kan zitten. Als T begint met : “ Waar is…?” dan sla ik al wit uit (en dat is niet van de witte verf).
    Maar ik weet dat het achteraf allemaal de moeite loont, alleen … ik stond op de laatste rij toen ze geduld uitdeelden!!

    19-05-2010 om 00:02 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    18-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom? Daarom.
    We hebben hier echt wel meer te doen dan te bladeren in boekjes maar toen ik op een werk van mijn eeuwige favoriet botste, was ik voor eventjes toch verkocht.
    Ik wil een doordenkertje met jullie delen!!


    Waarom gaat de lamp uit?
    Ik bescherm hem met mijn jas
     om hem af te schermen tegen de storm.
    Daarom gaat de lamp uit.


     Waarom verwelkt de bloem?
     Ik druk haar aan mijn borst
     in angstige liefde.
     Daarom verwelkt de bloem.

    Waarom droogt de stroom op?
     Ik heb een dam gebouwd,
    om het water voor mijzelf te hebben.
     Daarom droogt de stroom uit.

     Waarom breekt de snaar van de harp?
     Ik probeer haar een toon te ontwringen
     die niet bij haar past.
     Daarom breekt de snaar van de harp...

    Rabindranath Tagore

    18-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    17-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Decadent
    Vandaag op TV gezien en dat overtreft elke verbeelding... een bruiloft in Rio van twee honden , ja jullie lezen goed, twee hondjes zouden met elkaar trouwen met alles erop en eraan, een feest, fotoshoot, maaltijd en huwelijksreis.. Ben ik nu wereldvreemd of hebben bepaalde mensen een wel erg gestoorde afwijking? Waar  is de tijd dat een hond nog een hond was en een gewoon hondenleven leed en daar bedoel ik niets negatiefs mee?
    Och arme het teefje, ze werd toch wel eerst in een luxebad gestoken zeker vooraleer ze de "bruidsjurk" aankreeg en voor haar " mannetje" verscheen!!! Dat arm beestje, het zat te trillen in de badkuip. Ik geloofde mijn ogen niet en vroeg mij af hoe dat te rijmen valt met de armoede wat verder in die wereldstad. En dan hier maar 11/11/11 en andere inzamelingen promoten om de armoede in de derde wereld te bestrijden. Ik weet het, je moet niet veroordelen of veralgemenen, maar dergelijke verspilling van geld en eten stoot toch tegen de borst en is wraakroepend!! En die arme beestjes.. ik ben er zeker van dat die even gelukkig en tevreden zijn met een goeie kluif, een eenvoudig slaapplaatsje en een vriendelijk baasje!!
    En dan denk ik aan het logje van Ludovikus  waarin hij de bedenking maakt of het wel zinvol is om zoveel geld te spenderen aan het onderzoek naar leven in de ruimte? Daar kan ik mij beter mee verzoenen dan met wat ik hier vandaag zag. De mens heeft al altijd zijn horizonten willen verleggen en de uitdaging om ooit misschien op een andere intelligentie te botsten... daar kan ik inkomen. We hebben allemaal al op de één of andere manier baat gehad  van die onderzoeken, dat vertaalde zich in renovatie op  zowel medisch, economisch als op maatschappelijk gebied. Maar een klein fortuin uitgeven om twee honden te " trouwen".. sorry, daar kan mijn simpel verstand niet bij en ik ben zeker niet de enige!!

    17-05-2010 om 00:05 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    16-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Evolutie
    Het is hier druk, druk , druk.. vandaar een kort logje in de orde van ..Een dag niet gelachen.......

    Na opgravingen in de Russische bodem tot een diepte van 100 meter hebben Russische wetenschappers resten gevonden van koperdraden, met een geschatte leeftijd van zo'n 1000 jaar. De Russen hebben hieruit de conclusie getrokken dat hun voorouders al 1000 jaar geleden beschikten over een kopernetwerk!
    Om niet achter te blijven, zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem gaan afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van glasvezels aantroffen. Deze vezels bleken na onderzoek zo'n 2000 jaar oud te zijn, waaruit de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar geleden al een zeer geavanceerd digitaal fiber netwerk in hun bezit hadden.En dat zo'n 1000 jaar voor de Russen...
    Een week later hebben de Belgen het volgende rapport gepubliceerd:
    "Na opgravingen in de Belgische bodem, tot op een diepte van 5000 meter, hebben Belgische wetenschappers helemaal niets gevonden." De Belgen concluderen hieruit dat zo'n 5000 jaar geleden de oude Belgen reeds in het bezit waren van een draadloos netwerk.

    16-05-2010 om 23:53 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (6)
    15-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Port Zeelande
    Terug van weggeweest!!
    We hadden het zo gepland.. we zouden er nog even  samen met de dochter en co en haar schoonfamilie voor een weekje tussenuit gaan vooraleer de grote werken hier beginnen. Het is een uitje dat we samen al zo'n 10 jaar doen rond deze periode van het jaar en tot nog toe viel het meestal reuze mee. Onze keuze viel dit jaar terug op Port Zélande, in de buurt van het  Grevelingenmeer. Port Zélande ligt daarbij niet enkel vlak aan de haven maar je hebt er het strand in de buurt wat ervoor zorgt dat het er "hartstikke" gezellig vertoeven is!! Alles ligt er op wandelafstand, want het park is niet zo groot.
    We waren er vorig jaar ook geweest en het was voor herhaling vatbaar zegden we toen!! Maar deze keer was het echt te bar, het leek wel of we in novembervakantie waren. De gure wind, zeker aan zee en de bittere koude verplichtten ons om de meeste tijd door te brengen in het park. Zwemmen en alle toestanden daarmee verbonden zijn best leuk en gezellig voor een paar keer maar niet om 5 dagen na elkaar als haringen in een ton in het bad rond te dobberen. We hadden ook gehoopt dat het minstens tot O.L.H. Hemelvaart  rustig zou zijn in het park ... Vergeet dat maar, ook een deel van de Nederlandse scholen  had de ganse week verlof vandaar de drukte.
    Ik had maar een beperkte toegang tot internet zodat ik mijn dagelijkse bezoekjes niet allemaal kon afleggen, maar daar komt weer verandering in, dat is beloofd hoewel de komende weken behoorlijk hectisch beloven te worden maar daar passen we wel een mouw aan!! Waarmee ik probeer duidelijk te maken dat we blij zijn dat we terug op ons vertrouwde stekje zijn hoewel het weer nog niet denderend is!

    Maar nog even terugblikken.
    Met de zee in de buurt heb je In Port Zélande nochtans alle ingrediënten voor een heerlijke strandvakantie bovenop de parkvakantie, maar dit jaar was het - zoals ik al zei- buiten de weerman gerekend!.
    Het zwembad is er iets minder "Centerparcs" achtig, maar dat komt omdat het oorspronkelijk geen CP park was. Als je de "echte originele parken" gewoon bent, kan de inrichting qua warmte en gezelligheid en het gemis van de gewone standaardattracties een afknapper zijn, maar dat is eigenlijk minder erg omdat je daar het geluk hebt om vlak aan een echt strand te zitten; ook de haven en de zeilboten zorgen voor een toffe afwisseling .. als het weer het toelaat!!.

    Naast het zwembad zijn er ook voldoende andere activiteiten, ik denk dan aan klimmen, mountainbiken, raften, fietsen, vliegeren, bowlen, kanovaren, midgetgolf (zalig woord), tennissen en badminton. Je moet hier ferm je best doen om je in het park te kunnen vervelen. Alleen.. ik val in herhaling , het weer moet wel meezitten met al die buitenactiviteiten.
    Maar aan alle liedjes komt een einde ook aan dit lichte " klaagliedje"..
    Hier in België hebben we niets gemist en we hebben daar dan toch op zijn minst genoten van de familie en de kleinkinderen!! Maar niets boven home sweet home!
     

    15-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    13-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een dag niet gelachen


    Twee bowlingteams, de ene allemaal blondjes en de andere brunettes, charteren samen een dubbeldekkerbus om mee te doen aan een toernooi.
    Het team van de brunettes zat in het onderste gedeelte van de bus, de blondjes boven.
    Beneden in de bus, bij de brunettes, ging het er heel plezant aan toe. Zingen, moppen tappen, de ambiance zat er goed in. Tot het één van de brunettes opviel dat het boven bij de blondjes wel héél stil was. Ze besloot poolshoogte te gaan nemen en ging naar het bovenste gedeelte van de bus. Wanneer ze boven kwam zag ze alle blondjes heel angstig in de stoelen zitten, allemaal met opengesperde ogen rechtdoor starend, de leuning van de zetel voor hun zo hard vastklampend dat hun knokkels er wit van zagen.
    De brunette vroeg :
     "Wat is hier allemaal aan de hand. Bij ons beneden zit de ambiance er goed in...!".
    Eén van de blondjes keek verschrikt op, slikte hard en fluisterde :
     "JA, MAAR JULLIE HEBBEN WEL EEN CHAUFFEUR"

    13-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    12-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het verhaal van de roos
    Voor moederdag werden velen onder ons weer in de bloemen gezet. Terwijl ik wat surfte rond het woord roos vond ik het volgende.

    "God schiep de roze,de mens gaf ze ene name"
    (Guido Gezelle)



    Venus was een romeinse liefdesgodin, zij had een zoontje Cupido, een slim ventje met vleugeltjes en pijl en boog.
    Hij had al vlug door dat zijn moeder het ene vriendje na het ander versleet.Venus, beloofde hem een prachtige witte bloem als hij zijn mond zou houden! Cupido beloofde met zijn hand op zijn hart dat hij zou zwijgen en zo is dan de witte roos ontstaan.
    De witte roos werd zo het symbool van "stilzwijgen", daarom hangen in grote kastelen witte rozen boven de feestdis. De rozen moeten de gasten eraan herinneren dat ze hun mond moeten houden over wat ze bij hun gastheer horen en zien.
    Bij de Grieken was Aphrodite de liefdesgodin, zij had ook een zoontje "Eros". Hij schoot net als Cupido pijltjes in het rond.Op een dag was hij verstrooid en schoot een pijltje recht in het hart van Adonis en eentje in het hart van zijn moeder! Dat kon natuurlijk niet! Hephaistos de aartslelijke man van Aphrodite, werd zo kwaad dat hij zichzelf in een everzwijn veranderde en zo Adonis omver liep zodat hij dood neerviel. Op de plaats waar Adonis stierf groeiden uit zijn bloed de eerste rode rozen, dat was het laatste geschenk van Aphrodite aan haar grote liefde.
    Tot op heden is de roos nog altijd het symbool van de liefde.........

    12-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    09-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schatten in de kast...
    Als we het over schatten hebben, gaat het meestal over schatten op zolder maar deze keer zaten ze bij ons in de kast.
    Omdat er hier deze maand een paar renovatiewerken gepland zijn, moet alles in de living eruit en ben ik beetje bij beetje bezig om de kasten te ledigen en eventueel spullen en boeken weg te gooien...
    Sommige zaken gaan echter nooit weg al zitten ze jaren heel diep opgeborgen. Zo botste ik op mijn eerste gedichtenboekje ( allé mijn pogingen daartoe), mijn citatenboekje en poëzieboek van in mijn humanioratijd!. Het was heel even confronterend om die rijmelarij van zo lang geleden terug in handen te krijgen. Ik keek zelfs even verwonderd op toen ik las hoe " serieus" we toen bezig waren....Voor iemand die zo jong was, leek het mij toch behoorlijk " zware kost"....
    En die citaten....Rilke, Daisne,Tagore, Kant, Kierkegaard, St Exupery, Dostojewski, Camus, Sarte....waren dat mijn " favorieten" van toen? Dan waren er toch een paar binnengesijpeld zonder medeweten van de nonnen.
    Waar was mijn speelse ik, die "broekvager" zoals ons ma mij zo vaak genoemd heeft? Ik was nog maar 17/18j....was ik dan al zo erg gebrainwashed door de 6 jaren internaat bij de nonnen? Waar was het frisse, het jeugdige, de levensvreugde in mijn kattebelletjes...Ik weet dat ik als buitenkind een mooie  kindertijd had en waren we toen niet de "berenklas" die iedereen grijze haren bezorgde of...was dat rebelse toen enkel een masker om te verbergen wat de nonnen ons als lijfspreuk meegaven: "Plus est en vous"?
    Ik heb mij bij mijn " ontboezemingen" neergezet en vaak gefronst bij wat ik las. Het voelde aan alsof ik een gekortwiekt vogeltje in de hand hield en luisterde naar de kreet om terug vrij te zijn en ongeremd de wereld te ontdekken. Ik heb mij nooit gerealiseerd dat die internaatsjaren indirect zo'n remmende invloed gehad hebben. Gelukkig is het " tij"  daarna toch wat gekeerd  ....en heb ik de kans gehad om die vleugels uit te slaan , letterlijk en figuurlijk, door samen met mijn  liefste de wereld te ontdekken.
    Als één van mijn kleinkinderen mij zoveel jonge ernst en melancholie onder de neus duwt, dan weet ik nu al wat ik ermee zou doen....Alles op zijn tijd en niets te vroeg!!
    Ik geef jullie één enkel gedicht mee, dan begrijpen jullie  wat ik bedoel; de rest gaat  mooi terug achter slot en grendel..

    Inzicht

    Vanuit een leegte woorden schrijven
    en denken aan een vreemd begin;
    wanhopig klampen aan de zin
    van dingen die niet kunnen blijven.

    Vanuit een volheid handen voelen
    en warmte grijpen in de huid;
    het rood vergeten aan de ruit
    en langzaam schatten openwoelen.

    Vanuit een zwakheid wilskracht puren
    en parels vangen in de schaal;
    de lippen sluiten voor het maal
    dat tijdsgebonden moet verzuren.

    Vanuit een sterkte tranen weven
    en bidden voor een zuiver land;
    twee schelpen rapen op het strand
    en nooit meer dit gevoel beleven.

    ( 15 april 1963)

    09-05-2010 om 00:05 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    08-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vriendschap
    Jeske  liet vandaag op mijn blog onder de log “ Lentefeest van onze oudste kleinzoon" een mooie reactie achter over vriendschap. Toevallig lag er ook vandaag een PPS met veel mooie woorden over vriendschap in mijn mailbox. Dat wil ik graag even met jullie samen lezen want iedereen heeft wel al eens nood aan een goeie vriend of vriendin.


    Vriendschap is zwijgen, niets zeggen
    maar een arm om schouders leggen.
    Vriendschap is in iemands leven,
    samen vreugde en verdriet delen.
    Vriendschap is niets vragen
    maar gewoon helpen dragen.
    Vriendschap is gauw even mailen,
    om laatste nieuwtjes te delen.
    Vriendschap is durven tonen,
    welke problemen in je wonen.
    Vriendschap is delen in iemands geluk
    en bidden:" Ga toch nooit stuk".
    Vriendschap zit in kleine dingen,
    die je niet tot wedervriendschap dwingen.
    Aan een goede vriendschap komt geen end,
    waar ter wereld je ook bent.
    Vriendschap is een kostbaar kleinood,
    dat met je meegaat tot in de dood.
    En heb je echte vriendschap gevonden,
    legt ze een pleister op vele wonden.


    Ik wens jullie een "vriendschapsvolle" dag.

    08-05-2010 om 14:14 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    07-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ogentroost
    Vandaag zou ons ma 90 j geworden zijn



    Zeg niets
    zolang de stilte breekbaar is
    en woorden krassen achterlaten
    op mijn huid.

    Neem een stoel
    en ga in mijn zwijgen zitten
    het eerste en het laatste woord is stilte
    de weemoed ertussen het geluid.



    07-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (16)
    05-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weet iemand een verklaring en oplossing?
    Toevallig was ik vandaag op zoek naar iets op mijn blog om aan vrienden te tonen en ik stelde vast dat op verschillende logjes de foto's gewoonweg weggelaten zijn en er in de plaats staat:
    "This file removed due to violation of Image Shack terms bij service or by users request".

    Mocht het om plaatjes gaan die van internet komen dan zou ik het nog begrijpen hoewel  je wordt steeds op voorhand verwittigd als je het plaatje wel dan niet mag gebruiken...,maar in 99 van de gevallen gaat het om eigen foto's. Het is nog straffer dat ze er een hele tijd opgestaan hebben en nu opeens overal verdwijnen.
    Ik zie ook in bepaalde reacties dat er hier en daar plaatjes dezelfde mededeling krijgen en niet meer getoond worden. Raar maar waar, het heeft dus wel degelijk iets met mijn blog te maken.
    Ik heb al vastgesteld dat ik problemen heb met Image shack. Zo kon ik, toen we in Spanje waren, geen slide show op mijn blog zetten. Ik kon die wel aanmaken met Image shack maar als ik hem op de blog zet dan zie je enkel een wil vlak en daarbij "bezig met verbinden met Image shack" en daar houdt het op. Nochtans heb ik er vroeger heel veel gebruik van gemaakt toen ik slideshows op de blog zetten als ik onze reizen beschreef. Ik ben momenteel met Nigeria bezig maar vind nog steeds geen oplossing om ook deze keer een slideshow met Imageshack te maken. Amor Fati en Ludovikus hebben al andere wegen gesuggereerd maar ik blijk ook daar dezelfde problemen te hebben. De enige weg waarlangs ik foto's in bulk kan opladen en weergeven is via sennet maar dat is ook omslachtig.. Ik vermoed dat het probleem met Image shack ontstaan is nadat ik de klok op mijn blog installeerde want nu krijg ik ook telkens ik een show wil laden onderaan links "  bezig met verbinden met clocklink" en dat blijft duren. Ik heb al  geprobeerd om de klok eraf te gooien om te zien wat dat geeft maar het probleem blijft.Misschien is er na de installatie van de klok iets blijven hangen op mij PC dat remmend werkt of is er een instelling veranderd...?
    Heeft iemand hier een verklaring voor want ik heb echt geen zin om op al de logjes waar mijn foto's verdwenen zijn , die opnieuw in te laden!!!
    Heeft nog iemand dat probleem gehad??? Ik vind het heel vervelend wat nu lijkt het wel of ik continue de Image Shack wetten aan mijn laarzen lap en ongeldige foto's plaats!! En ik heb er nog zoveel werk van gemaakt om  ze te "resizen" en te optimaliseren...

    05-05-2010 om 00:17 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    04-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Met dank aan Eva

    De zoon heeft 3 dochtertjes en die hadden zaterdag op het lentefeest van grote broer allen een nieuw jurkje aan en waren zelfs fierder dan grote broer die "nog" niet zo erg modebezeten is. Hij heeft wel een lievelingskleur maar twee van zijn zusjes hebben al een uitgesproken smaak en weten  precies wat " in" is en wat niet en  je zal het wel horen als je er  mooi  of " flets" bijloopt!!.
    Frailty thy name is....
    Hoe is dat " modegevoel" ontstaan?.

    De eerste en meest belangrijke kledij-ontwerpster in de geschiedenis van de mensheid is volgens mij ongetwijfeld Eva. In een ver, ver verleden wandelde zij vredig met haar partner in het wonderschone Paradijs. Eva en Adam waren naakt, maar het deerde hen niet. Ze waren onschuldig en volmaakt gelukkig totdat Eva in de door de slang aangeboden appel beet en erger, ook Adam verleidde tot een beet in die verboden vrucht. Plotseling besefte Eva dat zij iets om het lijf moest hebben! Of zou het Adam geweest zijn die hun  naaktheid wilde bedekken? Dit raadsel zal ongetwijfeld nooit opgelost worden. Feit is dat toen “de mode” haar intrede deed.
    Hun oog viel op de bladeren van een vijgenboom en hup, het eerste kledingstuk sierde het menselijk lichaam. Ondanks dit gebaar, werd het ongehoorzame paar onverbiddelijk uit het Paradijs verjaagd. Weg was de onschuld, verdwenen het geluksgevoel….. Sindsdien jagen hun nakomelingen tevergeefs het geluk na. En dat gebeurt op veel gebieden zo ook op zoek naar schoonheid. Zo zijn de mode-ontwerpers/ontwerpsters ontstaan. Elke samenleving brengt de eigen creatieve persoonlijkheden voort, mannen en vrouwen die diep van binnen naar de schoonheid en harmonie zoeken en net dat tikkeltje extra scheppingsdrang bezitten om  aan het werk te gaan.

    Over het wel een wee van Eva en Adam na hun verjaging uit het Paradijs wordt in het Bijbelboek Genesis niets meer vermeld. Maar er is geen tekeningetje nodig om te weten dat het eerste vijgenblad zeker verdorde en op de lange duur niet meer de nodige bescherming tegen de hitte van de zonnestralen bood of tegen de koude van de noordenwind. Met het vernuft, eigen aan de mens, werd de kledij aangepast aan de behoeften en aan het klimaat. De creatieve mens ontwierp kledingstukken, hoeden, schoenen, sieraden, gebruiksvoorwerpen, maar ook gebouwen om in te schuilen wanneer het donker werd en een veilige beschutting tegen de steeds wisselende weersomstandigheden. De massa, de grote kudde, keek toe, zag dat het goed was en maakte gretig gebruik van de artikelen. Schafte één van hen zich een hoed van stro aan om zich tegen de zonnestralen te beschermen, dan volgde al vlug de rest. Het gevoel van comfort gaf een klein geluksgevoel.
    Het verschijnsel “mode”, ooit door Eva of Adam geschapen, beheerst sindsdien de gehele wereld. De wereldeconomie dankt grotendeels zijn bestaan aan het vijgenblad dat evolueerde van  vijgenblad tot jeans, van strohoed tot een hoed van Coco Chanel, van sandalen gemaakt uit lapjes leer tot Nike´s, van logge brillen tot een bril van Armani en ga zo maar door…..
    Ode aan de mode?
    Achter dat  kort en vluchtig gevoel van zich " goed" te voelen, die " mode façade"  schuilt jammer genoeg een harde zakenwereld. Maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Ying en Yang,. goed en slecht, zoet en bitter! Aan ons  de keuze in hoever wij ons in “de mode” willen verliezen....Maar van "kleinsaf" aan worden we blijkbaar al besmet! 

    04-05-2010 om 08:29 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (5)
    03-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo was het vroeger, zo is het nu....
    Een knikker, een bal en een step,
    wat hadden we toen een reuze pret.
    Nu verlangt men enkel nog internet.

    Met zijn tienen op straat, allemaal ondereen.
    nu op je eentje voor de computer helemaal alleen.

    Een oude fiets, soms geleend.
    Nu een fonkelende nieuwe of er wordt geweend.

    Een boterham met jam, zo uit de vuist
    Nu een belegd broodje, heel netjes zo is het juist.

    Ons taaltje was pittig, het zuiverste dialect.
    Nu algemeen beschaafd Nederlands,
    anders kom je nergens nog terecht.

    Dikkopjes vangen
    en in de wei kalfjes horen loeien.
    Nu naar de kinderboerderij,
    om nog dieren te zien groeien.

    Wij speelden op straat,
    geen auto in zicht.
    Nu op elke hoek een rood licht.

    Wij konden van sleutel-en korenbloemen
    een boeketje binden.
    Nu zijn het beschermde bloemen
    enkel nog in boeken te vinden.

    Onze kennis raapten we op van de straat en de natuur.
    Nu halen we onze kennis van internet, uur na uur.

    03-05-2010 om 00:18 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    02-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lentefeest van onze oudste kleinzoon
    Er gaat in de maand mei geen weekend of feestdag voorbij of honderden jongeren vieren hun communie of lentefeest. Maar wat betekenen die vieringen? Gaat het nog om een betekenisvol ritueel, of blijft er niets meer over dan een cadeaufestijn?

    Veel jongeren worden nog steeds aangespoord om via het geloof in God zin te geven aan hun leven. Maar ik stel mij stilaan de vraag: " Hoe geloofwaardig kan een Kerk zijn wanneer hun eigen leiders de fundamentele krijtlijnen van hun eigen wetboek (in casu de Bijbel) en respect voor de medemens aan hun laars lappen"?
    Ik vermoed dat na de recente gebeurtenissen binnen de kerk toch wat ouders deze denkoefening opnieuw zullen maken.
    Voor onze zoon stond het al vanaf de geboorte van zijn kinderen vast welke levensvisie zou meegegeven worden. De definitieve keuze wil hij hen later zelf laten maken!
    Daarom dit lentefeest!
    Het doet je toch wat als je oudste kleinkind die eerste mijlpaal bereikt heeft.
    Wij gingen dan ook trots en maar al te graag meevieren met hem en veel familie en heel wat kinderen!!!

    Sommigen vragen echter: "Vind je het niet erg dat hij zijn communie niet doet"?
    Mijn antwoord is kort maar krachtig: Neen!

    Zo heb ik het na al veel jaren uiteindelijk leren zien .
    Het Lentefeest is voor kindjes uit het eerste of tweede leerjaar ( zoals bij onze kleinzoon) een fijn moment. In de lente immers begint alle nieuw leven en wordt alles mooi.
    Een tijdje terug begon voor onze kleinzoon ook een nieuw leven : dat van de lagere school waar hij heel wat moesten leren om stapje voor stapje de wereld van de volwassenen binnen te gaan. Hij leerde lezen, rekenen en schrijven. Maar hij leerde intussen dat er naast rekenen, lezen, schrijven nog zoveel meer dingen te leren en te ontdekken vallen.
    Beetje bij beetje probeert hij al gevat een eigen mening te vormen en een eigen kijk te hebben op de dingen. Hij leert ook al dat er al eens iets voor een ander gedaan moet worden, ook al is er geen beloning.
    Voor de kleinzoon geen bijbel of gebeden of Eucharistievieringen, maar zijn ouders leren hem wel waarden zoals anderen helpen, dat het belangrijk is anderen te waarderen, ook als ze anders denken, anders leven of er anders uitzien dan wij en ook dat het in zijn leventje om meer draait dan zijn eigen persoontje ...
    Om die eerste stap in zijn leven een extra accent te geven, wordt hij dan ook heel eventjes gevierd en op een verhoogje geplaats met dit lentefeest.

    Het was dan ook met een enorm trots oma-hart dat ik naar hem luisterde en hem bezig zag

    .


      

    02-05-2010 om 12:06 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (13)
    01-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Meiklokje en meitradities

    Maiglöckchen, Muguet of  het "Lelietje-van-dalen".

    Het is nog altijd de gewoonte om op 1 mei een tuiltje meiklokjes te geven aan al wie we lief hebben. Dit is waarschijnlijk nog een restant van een oud Germaans gebruik.
    Het meiklokje zou volgens de Germanen gewijd geweest zijn aan Ostara, de godin van de aanstaande lente en het opkomende licht. Ostara, de zus van de god Donar/Thor (de god van de donder), kondigde in die tijd de lente aan. Om haar te eren brandden de Germanen vreugdevuren. Haar vereerders gooiden meiklokjes in het vuur omdat ze geloofden in haar goddelijke waardigheid en uiting wilden geven aan hun respect.
     Bij de opkomst van het christendom was het uit met de carrière van Ostara. Zij ruimde de plaats voor Maria. De lelietjes-der-dalen staan van dan af mooi te wezen aan de voeten van Maria-beelden.

    Sinds de jaren 70 wordt het lelietje-van-dalen commercieel met 1 mei geassocieerd.
    Ben je op 1 mei in Frankrijk, kijk dan niet raar op als er wordt aangebeld en schoolkinderen je een boeketje komen verkopen, het bloempje dat op 1 mei op alle hoeken en pleintjes in de streek aangeboden wordt. In Frankrijk is/was het de gewoonte om op 1 mei, de dag van de arbeid, een klein bosje Lelietjes-der-Dalen in huis te zetten als symbool van geluk.
    Maar al eeuwen geeft men een boeketje cadeau als geluksbrenger.
    Ook in bruidsboeketten wordt het lelietje héél veel daarin verwerkt. Vroeger kregen in de katholieke streken meisjes het als een diadeem in hun haar gevlochten als ze hun eerste communie doen, want het symboliseert reinheid en zuiverheid
    Wist je dat: jonge lelietjes-der-dalen, voor zonsopgang geplukt en aan het gezicht gewreven, de eigenschap hadden zomersproeten te voorkomen?
    Kleine zomersproetjes heten trouwens in het Zwabisch: ‘Maienblümlein’ (‘Meibloempjes’). Een vers van de Duitse dichter Ludwig Uhland (1787 – 1862) herinnert hier trouwens nog aan :

    “Mit dem Tau der Maienglocken
     Wäscht die Jungfrau ihr Gesicht,
     Badet sie die goldnen Locken.”

     “Met de dauw van het Meiklokje
    wast het meisje haar gezicht,
    baadt ze haar gouden lokken.

    Nog een 1 mei-gebruik…
    In de streek van de Kempen werd er altijd een meiboomplanting gehouden .



    Dit volksfeest vond zijn oorsprong in zeer oude gebruiken. De versierde boom -  gewoonlijk een berk versierd met linten en kransen- was het middelpunt van het volksfeest en stond symbool voor de vruchtbaarheid van mens, dier en akker. Tijdens de 1 mei - nacht laaiden de meivuren op.
     In de natuur bestaat er geen leven zonder licht noch warmte, het branden van het vuur is de symboliek ervan. Zou die traditie nog bestaan?

     " Schoon lief, waar waarde gij den eerste meinacht, da gij mij genen mei en bracht", is een gekend meilied.

    Daarbij wordt dan geduid op een even oud meinacht - gebruik: het planten van de mei.
    Het behoorde vroeger tot de traditie dat de jongens aan de huwbare meisjes een " meitak" schonken. Dit teken was algemeen verspreid toen mijn grootmoeder nog een jong meisje was en de meitakken spraken voor ieder meisje verstaanbare taal.
    In de vroege morgen van 1 mei voor de deur van de uitverkorene geplant, symboliseerden ze het oordeel van de jongelingen over de huwbare meisjes. Sommige onbetrouwbare kregen een kerselaar. Een haagdoorntak bestempelde het meisje als een katje dat niet zonder handschoenen mocht worden aangepakt. Een bremstruik betekende ' flauwe trees' en een elzentak een praatzieke meid. Eigenlijk was het wel weer de jongens die oordeelden, en niemand die er als meisje aan dacht net even het omgekeerde met de mannen te doen, van gebruiken gesproken!!.
    Als inleiding tot het eigenlijke feest, werd in liederen de komst van de mei bezongen. Het strijdlustig verdrijven van de winter vinden we thans wel niet meer terug maar anderzijds zijn de volksspelen een vaste waarde gaan betekenen. Wat wel is overgebleven tot vandaag is dat er gestreden moet worden door een groep ongehuwde jongens en de overwinnaar die daar naar voren komt wordt dan Meigraaf en uit een groep van deelneemsters van ongehuwde meisjes kiest hij dan zijn Meigravin.
    Het Meipaar wordt dan officieel gekroond met een krans van loof en veldbloemen, en blijft dit voor een ganse jaar! Vervolgens wordt de Meiboom plechtig in stoet aangebracht en overhandigd. Die meiboom is bij voorkeur een berkenstam, ontdaan van alle takken, behalve de kruintop. Om de stam hangt men een loofkrans waarvan kleurige linten weerhangen. In stoet gaat het naar het terrein waar de Meiboom wordt aangeplant. Het Meipaar plaatst zich naast de Meiboom terwijl vendeliers "ter hunner ere " de vlaggen zwaaien. Dan wordt het feest ingezet met een lintendans en verder worden volksdansen - vooral gemeenschapsdansen - afgewisseld met meiliederen.
    In onze huidige moderne levenswijze zijn de traditionele banden met de natuur echter danig losgeweekt. Nochtans bij de eerste warme zonnestralen in het voorjaar, voelen wij ons allen een beetje kind van de natuur. Het volkse Meifeest biedt/bood deze uitlaat in het raam van onze oude Vlaamse tradities!Spijtig dat die stilaan verloren gaan.
    Maar van mij krijgen jullie allemaal een meiklokje:


    01-05-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    30-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste conmmunie
    Morgen, op 1 mei, vieren we het lentefeest van kleinzoon 1. Geen ingewikkelde catechismusvragen of ellenlange gebeden voor hem. Ik heb het ooit anders geweten
    Ik heb me reeds een week suf zitten zoeken naar mijn oude Catechismus. Ik wist dat ik hem nog bezat want ik was hem nog tegengekomen bij ’t opruimen van de kamers. Vandaag heb ik hem  teruggevonden! (Na een schietgebedje voor de H. Antonius. Ons ma deed dat ook altijd, ze mummelde dan : "Heilige Antonius, Goede Vriend, zorg dat ik mijn .... terug vind". En zo vond ze dan verloren gelegde brillen, vingerhoeden, papieren, sleutels,... echt álles terug. En ja, bij mij werkt dat meestal ook )!

    Het was halverwege het eerste studiejaar, de voorbereidingen op de Eerste Communie namen een aanvang.
    De “aktes van geloof, hoop, liefde en berouw”  werden van buiten geleerd. Geen kind dat er iets van snapte. Alleen het woord “akte” al…
    De waanzinnige tekst van de Akte van Geloof luidde als volgt :
    ”Mijn Heer en mijn God, Ik geloof vast al wat Gij geopenbaard hebt en wat de Heilige Kerk mij voorhoudt te geloven, omdat Gij de opperste en onfeilbare Waarheid zijt. In dit geloof wil ik leven en sterven".  Dat leven kon ik nog begrijpen maar dat sterven...
    Het toverwoord “Supercalifragilisticsupercalidocious” uit de film van “Mary Poppins” is voor een kind nog gemakkelijker te bevatten en zeker eenvoudiger van buiten te leren dan die aktes van toen. Dat kan je tenminste nog zingen. Dat moet je maar eens proberen met die “Aktes”… Woorden als “geopenbaard”, “onfeilbaar”… waar haalden ze ’t in godsnaam vandaan om zoiets aan zes-jarigen  aan te leren?…
    Dat doet me er aan denken dat ik ook jarenlang het woord “win-gewest” heb gelezen als “winge-west”.
    De zin uit het aardrijkskundeboekje “Congo is het win-gewest van ons vaderland” is me  ook jarenlang niet duidelijk geweest. Er waren destijds nog wel meer misverstanden.
    Zo kwam ik eens thuis met een blinde landkaart van België waar ik als huiswerk aardrijkskundige namen op moest invullen. De namen van de steden lukte nog vrij goed maar met het woord “Kanaal” wist ik geen blijf. Ik toog dus naar ons ma en in plaats  dat ze het woord op het stuk water tussen België en Engeland schreef, tekende ze ergens een kanaal bij op het blad en daar moest ik “het Kanaal” bij schrijven. Overbodig te zeggen dat het maar een 9/10 heeft opgeleverd en dat ons ma de schuld kreeg van de fout. Maar kom, het had ook erger gekund, ze had er voor ’t zelfde geld de Mandel op kunnen tekenen.( West Vlaams bijriviertje van de Schelde -Leie).

    Maar we waren over de mysteries van de godsdienst bezig. En ’t waren geen blijde mysteries, geloof me…
    We hadden een catechismus. (Dat woord alleen al!!!) In dat nietig boekje stonden vragen en antwoorden en die moesten we klakkeloos van buiten leren.

      


    “Waar is God"?
    “God is overal : in de hemel, op de aarde, en op alle plaatsen.”
    Maar dat was nog een heel simpele. Qua tekst althans want begrijpen deed ik daar geen snars van. God hing ’s avonds ergens onzichtbaar boven mijn bed te luisteren naar mijn avondgebed. En waar die kerel voor de rest van de dag uithing daar had ik niet het minste benul van. Maar één ding wist ik zeker. Hij kon nooit op twee plaatsen tegelijk zijn.

    Erger was de vraag :
     “Hoeveel Goddelijke Personen zijn er?”
    Het antwoord :
    “Er is slechts één God, maar er zijn drie Goddelijke Personen. Te weten : God de Vader, God de Zoon en de God de Heilige Geest".
    Dat vond ik helemaal onbegrijpelijk. Bij mijn weten waren dat dan wel niet één maar drie goden… Als de zuster al niet fatsoenlijk kon tellen, hoe moesten wij dat dan “in godsnaam” leren…Catechismus, geef toe dit is nog een pak moeilijker dan de eerste rekenles... Toen was 1+1+1=3 nog juist

    En wat te denken over: “Wat zijn onkuise gedachten?”
    In mijn ogen moest het iets met Javel te maken hebben maar dat bleek onmogelijk te kunnen kloppen volgens de tekst van het antwoord.

    En dan nog de griezeligste vraag van allemaal :
     "Ziet en weet God alles"?
    In koor rammelden we dan af :
     "God ziet alles, zelfs onze geheimste gedachten. Hij weet alles, ook de toekomstige dingen." Beangstigend gewoon!

    Ik had nog geen weet van George Orwell’s boek “1984” en toch werd ik al geconfronteerd met een “Big Brother” die het zelfs zag als we op de toilet eens genoeglijk in onze neus zaten te peuteren… Ik vond die catechismus echt een dramatisch boekje !

    Het vage begrip “Vagevuur” kwam in die tijd ook op de proppen. Ik hoopte van harte dat ik daar met mijn warm, wollen onderlijfje nooit in terechtkwam..
    Er bestond ook zoiets als het woord “eucharistieviering”.
    Probeer dat maar eens te schrijven zonder fouten! En dat bleek dan simpelweg “de mis” te zijn… Volwassenen hadden er toch wel talent voor om ’t leven van een kind moeilijk te maken. Maar ik had al de flauwekul er best voor over want ik wist dat er uiteindelijk cadeaus aan die "Eerste Communie" vasthingen. En dat maakte de martelgang wel al veel draaglijker.

    Maar terug naar de catechismus.
    De meesten onder ons zullen misschien nog stukjes uit dat boekje van buiten kennen en voor diegenen die er nog nooit van gehoord hebben even een toelichting. Ik zou écht niet willen dat zij een belangrijk deel van de lijdensweg van onze jeugd moeten missen…

    Leg maar eens uit aan een zesjarige wat een dagelijkse zonde en een doodzonde is .

     

    Ik dacht dat een dagelijkse zonde iets met vingers in confituurpotten te maken had en met “zagen” tegen ons ma… En toen dacht ik ook wel dat ons ma wel veel doodzonden deed, zij zei  regelmatig
     “Nee, dat restje patatjes moogt ge niet in de vuilbak gooien, ik zal dat vanavond nog wel opeten, das toch doodzonde om dat weg te gooien!”
    En : “Och, hoe spijtig! Das nu toch wel doodzonde dat ik die vlek niet meer uit uw ’s zondags kleedje gekregen heb!!"
    Dat zag  er dus niet goed uit. Ons ma zou zeker  naar de hel gaan!
    Ik dacht toen, dan moet ik ook dringend wat serieus gaan zondigen want ik wil niet in de hemel zitten als ons ma ergens anders zit!
    Die catechismus... stel je voor dat je die nu nog moet aanleren!!

    30-04-2010 om 00:01 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (14)
    28-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even terug in de tijd
    De kunst van de traagheid is één van de voorwaarden om te genieten van het leven. Hier volgt een voorbeeld uit de praktijk


    Omdat we hier een paar veranderingen willen doorvoeren, moet ik voor plaats zorgen voor als we beginnen af te breken. Zo botste ik op een oude koffiemolen en dat herinnerde mij aan de laatste keer dat ik die gebruikt heb.
    Het was een gure zaterdagnamiddag in december. Ik had boodschappen gedaan en uitzonderlijk een pakje koffieboontjes gekocht, dit naar aanleiding van een artikel dat ik ergens had gelezen.
    Volgens statistieken staat koffie op de eerste plaats van de geliefde geuren. Het verdient de voorkeur om de boontjes te malen juist voor het zetten van de koffie. Dat wilde ik eens uitproberen om onze bezoekers te verrassen, maar er was een klein probleempje, geen elektrische koffiemolen die nog werkt!!
    Ik dacht koortsachtig na en mijn oog viel op de antieke koffiemolen dia al jaren ergens als vergane decoratie weggestopt zat. Je kent die wel, zo een houten met een laatje waarin de koffie terecht komt.. een erfstuk van ...???....
    Door het lange staan, zag die er binnenin niet echt proper uit. Er zat dus niets anders op dan het oude geval onder handen te nemen. Het hout werd mooi opgeschuurd en afgewassen, er kwam zelfs een tandenborstel aan te pas voor de hoekjes en randjes. Mijn geduld werd serieus op de proef gesteld. Na een tijdje was de klus geklaard en kon het malen eindelijk beginnen.!

    Ik verplaatste mij terug in de tijd en zag mijn grootmoeder zitten op haar stoel naast de Leuvense stoof. De koffiemolen tussen haar knieën geklemd, draaide ze rustig aan het hengeltje.

    En terwijl in ik gedachten ver weg was , knarsten intussen de bruine, blinkende pareltjes in de molen, terwijl een heerlijke geur de keuken vulde. Ik ben geen echte koffiedrinker maar toch heb ik genoten van het aroma van die vers gezette tas koffie.
    Waarom ik het gedaan heb???
    Af en toe moet je ervoor kiezen om alledaagse gewoontes te doorbreken en te vertragen, waarom niet bij het zetten van een lekker tasje ouderwetse koffie??


    Image Hosted by ImageShack.us

    28-04-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    27-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar je gaat langs vlaamse wegen, kom je wegenwerken tegen....
    Deze morgen moesten we tegen 9u in het ziekenhuis zijn voor een laatste controle van T's oog. We vertrokken hier een uur voor tijd omdat het op maandagmorgen altijd wat drukker is op de weg. We hadden er geen rekening mee gehouden dat Deurne nu helemaal op zijn kop staat! Vorige week zondag waren we nog even naar de spoed van het ziekenhuis geweest omdat T een probleem had met zijn oog maar toen konden we nog via de normale weg rijden, nu hebben we alle hoeken van Deurne gezien vooraleer we op de juiste locatie aankwamen. Natuurlijk een half uur te laat maar blijkbaar waren we niet de enigen, zelfs de arts was nog onderweg en zou ook 3/4 uur te laat aankomen.

    Maar de rit loonde de moeite. Het gaat nu eindelijk de goede kant uit met dat oog . T heeft nu terug 8/10 wat zijn zicht betreft en dat is meer dan wij durfden verwachten na die rampzalige 3/10 van oktober vorig jaar. De arts heeft dus schitterend werk geleverd, het netvlies is terug ok en de nieuwe lens doet haar werk prima.. Nu nog een nieuwe bril om de laatste details nog wat scherper te zien en ik heb hier weer een gelukkige slaapgenoot rondlopen ( en ik erbij natuurlijk).
    We zijn weer gewapend voor de volgende stap en er zullen een paar serieuze moeten gezet worden de komende weken... maar we zijn ook dankbaar want het maakt een dag en een nacht verschil - letterlijk en figuurlijk- met of zonder goeie ogen!

    27-04-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    26-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lente ervaring
    Het was hier gisteren uitzonderlijk en voor één keer rustig, stil...  Het was gewoon genieten met zijn tweetjes, lekker lui in de zon en verdween die af en toe eventjes.
    Stilte voor de storm???
    Een beetje ,want volgens mijn agenda kondigt mei zich aan als hectische op allerlei gebied, daarom dat even bijtanken..

    Laten we samen de stilte verstoppen
     in het voorbijschuiven van wolken
    of het neerdwarrelen van zonlicht!

     Laten we samen de stilte verstoppen
     in kriebelgras onder blote voeten
    of schaduw onder een frisgroen lentebos!

    Laten we samen de stilte verstoppen
     in een oneindige blik
    een flinterzachte aanraking
     en een bodemloze kus!

    26-04-2010 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (6)







    Laatste commentaren
  • mooi zo -- terug naar huis -- in de startblokken --smile (ani)
        op Voor iedere passant
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Voor iedere passant
  • Niet meer op de blog komen? (Martin)
        op Voor iedere passant
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • Wij komen helpen de week door te zagen. (Jan en Elena )
        op Voor iedere passant
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!