Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    03-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo van die dagen

    Soms heb je van die dagen waarop van alles en nog wat tegen zit. Dan denk je:
     "Gelukkig kan het niet veel erger meer worden".
    Juist, "niet veel erger"...

    Als toppunt van onhandigheid probeer ik mijn daglogje over ons uitje met de dochter en co naar de Sinksenfoor voor de tweede keer te plaatsen. Op de één of ander idiote manier klikte ik het vorige weg en had het in "word " al gedeleted!!.

    Jullie zullen het voor vandaag met dit moeten stellen want heb echt geen zin om alles opnieuw te schrijven. Het lukt toch nooit meer zoals de eerste keer!

    Dan maar zeggen zoals onze Noorderburen zeker?



    03-07-2011 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    02-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op een mooie avond

    Ik las dit en vond het een grote waarheid ...


     


    Un beau soir 


     "Un beau soir l'avenir s'appelle le passé.
     C'est alors qu'on se tourne et qu'on voit sa jeunesse."
    Louis Aragon



    Op een mooie avond

    "Op een mooie avond heet de toekomst verleden tijd.
    Dan draait men zich om en kijkt men terug op zijn jeugd."


    02-07-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    01-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag niet gelachen..
    Na die zware boterham van gisteren even de riem eraf ...

    De leugendetector:

    Een man komt thuis van zijn werk, met een leugendetector onder de arm.
    Zijn zoon van 12 komt thuis van school, twee uur over tijd...

    'Waar heb jij gezeten', vraagt zijn vader.
    'Ik was in de bibliotheek om een huistaak voor te bereiden!'

    De robot richt zich naar de knaap, en geeft hem een ferme oorveeg...
    De vader legt uit:

    'Zoon, deze robot is een leugendetector! Je doet er beter aan direct de waarheid te vertellen...'
    'Ok... Ik was bij een vriend en we hebben een film bekeken, De Tien Geboden.'

    En paf ! De robot geeft hem opnieuw een oplawaai...

    'Aai ! Wel ja! Eigenlijk was het een pornofilm...'

    De vader:
    'Ik ben beschaamd in jou! Op jouw leeftijd beloog ik nooit mijn ouders!'

    En paf ! De robot geeft de vader een muilpeer...

    De moeder zegt, met binnenpretjes:
    'Natuurlijk, het is jouw zoon.'

    En paf ! Moeder krijgt een draai om de oren...

    01-07-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (8)
    30-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wordt het moederschap overschat?

    Volgens de Nederlandse journaliste en feministe Elma Drayer (55j) moeten de moderne vrouwen stoppen met zeuren over de combinatie werk/moederschap. Ze werken te vaak niet of parttime en het moederschap wordt, volgens dezelfde dame, fel overschat.

    Elma Drayer vindt dat de Nederlandse vrouwen zich te vaak gedragen als prinsesje en als de partner genoeg verdient, houden ze op met werken.
    Volgens haar hebben de vrouwen de plicht om te werken met de mogelijkheden die ze hebben.
     
    " Vrouwen moeten ophouden met zeuren dat de combinatie van moederschap en werk zwaar is. In het leven kan nu eenmaal niet alles leuk zijn. Bovendien: een huishouden heb je tegenwoordig in 3 uur aan de kant en kinderen opvoeden is niet moeilijk".

    Met deze en andere uitspraken lokte Drayer in Nederland behoorlijk wat reacties uit en daar niet alleen , vrees ik!

    Zelf heeft de dame in kwestie een volwassen dochter en 3 grote stiefkinderen. Op de reacties van veel vrouwen dat ze niet in de positie is om kritiek te geven op vrouwen die nu kleine kinderen hebben, zegt ze:
    " Dat is zo'n typisch argument van de moedermaffia, " en ze verwijst dan naar jonge vrouwen die haar gelijk geven en zeggen dat ze zich ergeren aan die generatie van moeders die dat beeld van de slovende, zielige moeder gecreëerd hebben terwijl ze  nog nooit zoveel kansen hebben gekregen. Ze vindt het geen dubbele belasting maar eerder een kans. Zo ontstaat er een probleem dat de mythe van " het zware moederschap" stilaan in het nadeel gaat spelen van de vrouwen die er wel voor gaan en dat tot in het bedrijfsleven toe. Hiervoor verwijst ze naar een headhunterskantoor dat een vrouw doorstuurde , hoewel ze alle gevraagde capaciteiten had, omdat ze twee kleine kinderen had en men ervan uitging dat ze de daardoor de job niet aankon!

    Daarenboven lopen vrouwen  mekaar voortdurend bang te maken:
    " Ja, de jouwe is nog klein, maar wacht tot ze op de lagere school zitten, dan moet je veel tijd in het huiswerk steken? En wacht tot ze in het middelbaar zitten. Als je dan niet thuis bent, zitten ze te blowen op hun kamer."
    Zo ontstaat een hysterisch klimaat dat de moederrol de allerbelangrijkste is en dat je altijd beschikbaar moet zijn.
    Tot 's nachts staan moeders klaar om traktaties te maken voor verjaardagen.  Vrouwen zijn volgens haar veel te emotioneel rond dat moederschap. Het rationeel denken van de man zijn  ze als koud, zelfs onderontwikkeld gaan bekijken. Zij is het daar niet mee eens; volgens haar kunnen wij vrouwen daar van leren!

    Over opvoeden wordt veel te moeilijk gedaan, volgens Elma Drayer.

    " Tot ze drie zijn en naar school gaan, dàt zijn de moeilijke jaren. De tropenjaren! Dan is het volop zorgen en het is niet altijd gemakkelijk om opvang te vinden en daar schiet de overheid tekort. Een plaats in de crèche zou even hard gegarandeerd moeten zijn als een plaats op school, want alleen zo kunnen vrouwen in het arbeidscircuit blijven. Maar veel moeders zitten er veel te dicht op en daarbij schatten ze hun eigen rol zo hoog en dus blijven ze thuis want dat is beter voor het kind"!

    Haar houding is:
    " Kinderen horen erbij maar ze zijn niet het centrum van het universum. Denk je dat de moeders vroeger monopolie zaten te spelen met hun kinderen? Neen hoor, de kinderen moesten zichzelf vermaken. Maar nu is er iets vreemds aan de hand, we creëren een moederbeeld dat niet eens heeft bestaan. de vrouwen werkten zich vroeger ook uit de naad."

    Natuurlijk dat ze met zo'n houding boze moeders over zich heen krijgt. Maar ze trekt er zich niets van aan. Volgens haar moet je een beetje polemisch zijn om je punt sterk te maken. En ze gaat verder:
    "Het huidige " feminisme" met zijn voortdurende nadruk op de verschillen tussen de sekten bevalt haar maar matig. Velen prijzen zich gelukkig omdat volgens hen vrouwen van nature intuïtiever, empathischer (= inlevingsvermogen in de gevoelens van anderen) en zachtaardiger zouden zijn en ze kijkt ook niet op bij die mannelijke eigenschappen van hard werken, daadkracht, oplossingsgerichtheid ....Vrouwen die binnen patriarchale culturen leven hebben alle, werkelijk alle reden om zich te beklagen maar wij niet! Wij zijn al lang geen zielige vrouwtjes meer die onderworpen worden aan sluwe machtsstructuren.
    Elke mens wordt geboren met mogelijkheden en talenten die het biologisch feit van Y - of X- chromosoom ver overstijgen. Er bestaat niet zoiets als vrouwelijke of mannelijke essentie, zodat de wereldbevolking twee fundamenteel verschillende mensensoorten kent. Wij komen niet van twee verschillende planeten maar wij mannen én vrouwen komen van  die ene zelfde planeet : de aarde."

    Na het lezen van van haar boek ( Verwende Prinsesjes) vroeg ik mij af of wij Belgische vrouwen ons ook zouden afzetten tegen dergelijke gedachten?
    Daarom dit logje en aan jullie om te reageren als jullie er zin in hebben...en ik denk dat ik het boek niet in de handen duw van onze werkende dochter ( onderwijs) met 2 en werkende schoondochter ( ziekenhuisapotheek)  met 4 kleine kinderen ! Ik wil de huiselijke vrede niet storen!!

    30-06-2011 om 09:33 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    29-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomervakantie

    Straks is het weer zover. Wij senioren hebben elke dag vakantie, beweert men toch, maar voor de werkende bevolking komt de periode van uitrusten en genieten er aan..

    Bij het woord zomervakantie denken we aan lekker relaxen in de zon, leuke plaatsen bezoeken, sporten, uit eten, feesten enz. Het is één van de belangrijkste dingen in ons leven geworden. Alleen al bij gedachte dat we de rest van ons leven geen vakantie meer zouden hebben of nooit meer op vakantie zouden kunnen, krijgen we het benauwd .

    Hoe is de zomervakantie ontstaan en waarom is die zo belangrijk geworden?

    Nog niet zo lang geleden waren de meeste mensen nog werkzaam in de agrarische sector en was het noodzakelijk dat de kinderen van jongs af aan meewerkten op het bedrijf. Toen de leerplichtwet werd ingevoerd, moest daarmee natuurlijk rekening worden gehouden. Daarom kregen de kinderen zomers 6 weken landbouwverlof om thuis te kunnen helpen met de oogstwerkzaamheden. Ze werkten dan 6 dagen per week van ’s ochtends 6 tot ’s avonds 9. Ze waren dan na 6 weken ook wat blij als ze weer naar school mochten.
    Na verloop van tijd werkten er steeds minder mensen in de agrarische sector maar de scholen gingen wel 6 weken dicht. Hun kinderen hoefden dus opeens 6 weken niets te doen. Opeens zaten de ouders dus 6 weken met hun kinderen thuis opgescheept. Na een paar weken begon dit tot irritaties te leiden. Daarom gingen de ouders dingen verzinnen om deze irritaties te voorkomen. Het begon met dagjes uit naar een speeltuin of een bezienswaardigheid.

    Nu gaan we met het hele gezin een aantal weken met de auto of het vliegtuig naar zee, naar de Ardennen of naar één of ander vakantieoord. Het is grappig om vast te stellen dat wat begonnen is als een recht tot verlof om te werken nu veranderd is in een recht op vakantiedagen om niet te werken. Het is zelfs zo dat voor veel mensen de zomervakantie de belangrijkste periode van het jaar is geworden.

    Maar die zomervakantie bezorgt sommige mensen echter ook stress. Zoals zoveel luxe dingen is het een statussymbool geworden. Als je niet op vakantie kan, hoor je er vaak niet meer bij. Veel mensen werken dus de rest van het jaar extra hard om zich een dure vakantie te kunnen veroorloven. Doordat ze daarvoor zo hard werken kijken ze steeds reikhalzend naar de vakantie uit. Daardoor raken ze de laatste werkweken steeds meer gestrest. Vaak zijn ze zelfs de eerste dagen ziek en hebben ze vervolgens de eerste week nodig om bij te komen. Daarna kunnen ze twee weken helemaal ontspannen. Als ze na hun vakantie weer naar hun werk gaan moeten ze meestal de eerste week extra hard werken om hun achterstand in te halen. Toch is het voor de meesten dit allemaal waard.

    Nu maar te hopen dat het weer geen spelbreker is voor al die vakantiegangers en dat het klank-en lichtspel van vorige nacht de zomer niet op zijn kop gezet heeft!

    29-06-2011 om 00:29 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    27-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herinneringen tussen de weidebloemen

    De natuur heeft momenteel haar groenste kleed aangetrokken ( kan moeilijk anders na die regen) en de mode wil dat er ook af en toe een schoon “motiefke” opstaat. Nogal snel zullen de gele boterbloemen terug te zien zijn daar waar we ze een tijdje hebben moeten missen. Straks staan de weiden er weer vol van en zullen de koeien ervan grazen alsof het nooit anders is geweest.
    Maar ook de madeliefjes en de kamillebloemen zullen terug hun plaats innemen in het veld. Ja, zelfs de “Flanders field poppies” staan al een tijdje langs de berm.
    De enkele gele boterbloemen die er reeds staan, wiegen zacht heen en weer als herinneringen in de wind en het is alsof het gisteren was...

    Ik zie mij daar nog liggen zo'n kleine zestig jaar geleden ( ,) op mijn rug in het gras tussen de boterbloemen met een geplukt "margrietje" tussen de lippen.  Zonder zorgen lag ik met mijn handen achter mijn hoofd in het zachte gras met de blauwe hemel als plafond af en toe druk zwaaiend naar een wesp of een strontvlieg die mijn jeugdige rust kwam verstoren. Boven mij vlogen de zwaluwen met de meest ongelooflijke capriolen, gevolgd door een veel tragere bosduif die op weg was naar haar nest. En ik…ik droomde weg tussen het hoge gras omgeven door een wereld van fantasie. Ik ging zodanig op in al mijn fantasierijke avonturen dat de stengel van het madeliefje tussen mijn tanden gemalen werd. Telkens ik de stengel tussen mijn lippen had plat geknabbeld, werd hij vervangen door een grassprietje of iets anders met bittere smaak.
    Uren kon ik naar de hemel staren waar de wolken als grillige figuren figureerden in mijn verhalen. Goudgeel brandde de zon op mijn huid en af en toe scheen ze zo fel dat ik haar de rug moest toekeren en op mijn buik ging liggen met mijn hoofd steunend op mijn handen. Mijn ellebogen stonden dan als steunpalen in het gras en na enige tijd hadden de grassprietjes hun afdruk gezet in mijn schoon vel!! Soms keek ik ver voor mij uit met een dromerige blik en wel duizend vragen. Hoewel…echt veel vragen hoefde ik mij niet te stellen op die jonge leeftijd. Ver weg van de schoolbanken waren er geen vragen en nog minder antwoorden.

    Op een bed van zacht gras ontsnapte ik zo uit de realiteit om volledig weg te dromen in mijn eigen fantasie, een fantasie waar ik als "snotter" (zoals ik soms genoemd werd als ik teveel binnendrong in de wereld van de volwassenen) precies al een grote was. Je had mij daar moeten zien liggen met dat geplukt madeliefje waar ik één voor één de blaadjes afplukte met de woorden “ hij houdt van mij, hij houdt niet van mij, hij houdt van mij, hij houdt niet van mij ..” en dat tot er maar een paar blaadjes meer over schoten en ik schrik begon te krijgen dat hij niet van mij zou houden en dat terwijl ik bij lange nog geen vriendje had of er zelfs nog niet aan dacht om er eentje te hebben. Dat spelletje deden we trouwens ook met de uitgebloeide paardenbloemen toen we de witte donszaadjes wegbliezen! Maar toen waren de magische woorden: " hemel, hel, vagevuur".. aan jullie om te raden waar ik meestal belandde haha!

    Af en toe kwam er een vlieg op één van de bloemen zitten en het was dan de kunst om die te vangen en soms lukte mij dat aardig om ze dan met een pats naar de andere wereld te helpen..  Ja, toen lag die Van den Bossche van G.A.I.A nog niet op de loer want hoewel ik geen vlieg kwaad zou doen, had hij mij waarschijnlijk een proces aangedaan.
    Hoe schoon is het niet als een kind kan opgroeien in de schoot van moeder natuur? Het was niet alleen op avontuur trekken maar tevens een leerzame reis waar ik al vlug wist dat men geen klaprozen moest plukken om een boeket te maken want binnen de kortste keren waren ze verslenst. Toen wist ik nog niet dat ze van papavers opium maakten en dat drugs het slechtste was wat de mens te wachten stond omdat men na het innemen van drugs zelfs roze olifanten kon zien.

    Ook de drinkbak voor de koeien was een plaats waar ik vaak vertoefde. De kikkerdril die ik in de grachten ging vangen, groeide in de drinkbak uit tot waardige dikkoppen. Minuten kon ik op de rand van die bak zitten met mijn blote voeten in het water terwijl dikkoppen gevolgd door een zwarte staart tussen mijn benen en tenen zwommen. De koeien gaapten mij dan wel aan maar wakker liggen van mijn zweetvoeten in hun water deden ze niet.

    Het was een prachtige tijd waar ik onverstoord tussen het bloemenbehang van de natuur mocht lopen zonder regels of wetten.
    Maar meestal was er altijd wel een stem die mij terug naar huis riep  waar er wel wetten golden voor "kleine snotters" zoals ik. Dan galmde mijn naam over de velden en weiden, in die vlakte was er geen echo om die stem te kopiëren.  Meestal moesten die familieleden een paar keer hun keel open zetten om mij terug weg te halen bij moeder natuur om terug de realiteit binnen te stappen.
    Vlug plukte ik nog een boeket madeliefjes en boterbloemen dat ik schoon met wat grassprieten versierde als omkoopboeketje omdat ik niet direct geantwoord had op de stem aan het achterpoortje.

    Het verschil met wat eraan voorafging, was groot! Nadat het boeket uit mijn handen gesnokt werd omdat er geen tijd te verliezen was om aan tafel te gaan ,werd ik geïnspecteerd van onder tot boven. Ik moest naar de pomp lopen om mijn groene handen en voeten te wassen en met hetzelfde washandje werden ook nog eens mijn oren, neus en mond rood gewreven om zeker geen restanten van mijn avontuurlijke uitstap mee aan tafel te brengen. In een glas met helder pompwater plaatste ma dan mijn boeketje boterbloemen en in haar ogen kon ik lezen dat het toch wel goed was.
    Maar er waren altijd wel anderen die de wetten lieten gelden: 
     -" Natoken ,zet u eens schoon aan tafel, hoe hangt ge daar weer!
         Doe eens je elleboog van tafel en zwijg en eet"!
    - " Natoken, ’t is naar je bord dat je moet kijken, buiten is er niks te zien"!
    Niets te zien, dacht ik dan bij mezelf…ze moesten het eens weten hoe schoon het buiten is onder een blauwe hemel tussen de boterbloemen. Af en toe keek ik ma dan aan en hoopte dat zij mij wel begreep.

    Ma is er niet meer om de herinneringen te delen maar de boterbloemen staan er straks terug.
    Ja en dan leg ik er mij misschien nog eens tussen met een madeliefje tussen de lippen op weg naar vroeger en lekker genietend van de zon die eindelijk terug is!

    27-06-2011 om 08:18 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    26-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Achillespees

    Kennen jullie het gedicht van de spin Sebastiaan? Daarin zegt Sebastiaan na de wijze raad van de andere spinnen dat hij toch zijn zin zal doen “ want de drang is hem te groot

    Wel, 1 keer per maand geef ik ook toe aan die drang om even een logje neer te zetten dat voor sommigen misschien “ belerend” overkomt maar dat deel uit maakt van de eigenheid van deze blog hier. Mijn “drang” om nog heel even “de juf” te spelen is mij misschien ook te groot, haha.
    Dus voor wie dit geen spek is voor zijn bek… sla die pagina maar om en kom morgen terug dan gooi ik het wel weer over een andere boeg. Voor de anderen heel even wat over die Achillespees…

    Achilles, de grootste Griekse strijder in de oorlog van Troje, was de zoon van koning Peleus en de nimf Thetis. Om hem onkwetsbaar te maken, had zijn moeder hem ondergedompeld in de rivier de Styx. De plaats boven de hiel, waar ze hem bij het onderdompelen had vastgehouden, was echter niet met het water in aanraking gekomen en daar was hij dus nog kwetsbaar. Op die plaats werd hij dan ook dodelijk verwond tijdens de Trojaanse oorlog, door een pijl.

    Waarmee ik maar wil meegeven dat iedereen wel ergens een tere achillespees heeft waar men je kan raken of treffen! ( letterlijk en/of figuurlijk)
    Heb jij ook ergens zo'n pees ?

     


    26-06-2011 om 09:50 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    25-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Electronische identiteit

     

    Elke dag maak ik mijn brievenbus leeg en zo kreeg ik laatst een oproeping om mijn identiteitskaart te laten vernieuwen. Ja, ook onze identiteit moet het modernisme volgen niet?

    Ik herinner mij nog dat mijn ouders - in lang vervlogen jaren - naar het gemeentehuis moesten om een kaartje aan te vragen om mee te mogen met CM naar het buitenland. In feite was het niet meer dan een stukje wit karton dat ik met een lint rond mijn nek kon hangen.  Ik weet niet meer hoe oud ik was toen ik een echte identiteitskaart mocht gaan halen. Maar ik weet wel dat ik schoon gewassen was en mijn haar proper gekamd om dan bij de fotograaf een pasfoto te laten trekken. Ja, je moest er wat deftig opstaan want het was voor lange tijd.
    Bij mij thuis hadden ze er de nadruk op gelegd dat ik vanaf dan steeds mijn identiteitskaart moest bij hebben om te kunnen bewijzen dat ik dezelfde was als deze die op de foto stond.
    Evident was dat niet want waar steekt je je paspoort als je gaat zwemmen? Die passen van vroeger stonden nog niet echt op punt, ze waren nog niet waterbestendig. Door de chloor die ze in dat water van het zwembad doen, ben ik een paar keer terug naar het gemeentehuis moeten gaan om een” lifting” te laten doen van mijn identiteit. Hoe dat kon?  Even een doordenkertje!!

    Later evolueerde ook de administratieve wereld van de identiteitskaart  waar je naam en je adres opstonden. Maar ook je geslacht staat er op vermeld. In feite staat alles er op zodat je zeker niet aan je eigen " ik" moet twijfelen . Ja, er staat zelfs een vervaldatum op ..en bij mij vervalt die pas ergens in augustus 2011.
    Ik begaf mij dus maar naar het gemeentehuis .
    - "Goeiendag, kan ik u helpen"?
    - " Ja ,ik kom voor mijn elektronisch paspoort".
    -" U mag naar dat bureau gaan
    ", en men verwees mij een stukje verder..

     En daar zit je dan oog in oog met de dame die je paspoort van “elektriek” zal voorzien. Opgelet je moet je daar nu niks bij voorstellen hoor dat ze jou naar een  apart bureautje sturen. Je leest de laatste tijd veel over stralingen en misschien zetten ze je daar apart om de anderen aan het loket niet te bestralen met die elektronische dinges hé. .

    En wees er maar zeker van, jouw identiteit is iets wreed serieus en daarom mag je niet teveel lachen op de foto. Die foto moet tegen een witte achtergrond getrokken zijn en wat je gezicht betreft, ze hebben liever niet dat je je tong uitsteekt of je neus naar omhoog krult. Ik moet zeggen dat ik er nu eens wreed serieus zal opstaan 
    Je moet ook nog eens je handtekening zetten en klaar is kees.

     -"Voila, dat is dan geregeld ik moet u nu nog juist 12,50€ vragen".
    - "Hoe…ik heb hier toch niks gegeten of gedronken"?
    - "Nee nee, dat is de prijs van uw elektronische identiteitskaart
    " .

    Jawadde zeg, mijn oude is nog niet verlopen en ik moet hier al een voorschot op mijn nieuwe elektronische identiteit geven.
    Ja, de aansluiting op het modernisme mag wat kosten hé en in feite is het maar de aanloop naar de volgende stap van onze evolutie. Wie weet hoe onze identiteitskaart er over twintig jaar zal uitzien? Misschien krijgen we - zoals bij de honden - allemaal wel een chip ingeplant met alle details op? Misschien krijgen we aan ons lichaam wel een aansluiting waarmee we op een computer kunnen aangesloten worden?.

    Ik hoor het mijn ventje zeggen, “ Binnen 50jaar zijn we allemaal robotten” , héwel hij kan nog gelijk krijgen ook.
    Och…we kunnen er eens mee lachen, hoewel we vijftig jaar geleden waarschijnlijk ook nooit zouden gedacht hebben dat de toekomstmuziek een serenade van elektronica zou geweest zijn.
    We kunnen niet anders dan met onze tijd meelopen hoewel de tijd steeds sneller loopt en onze benen een dagje ouder worden, of die van jou niet? 

    Vandaag gaan we bij de dokter om vitamientjes en wie weet lopen we binnen een paar jaar zoals dat konijn op de televisie met batterijen die langer meegaan?
    "Met Duracell geef je langer van de bil  of zoiets.."
    Ik weet het niet, maar als ik mag kiezen kunnen ze mij beter aansluiten op zonne-energie.
    " Op zonne energie heb je pit voor drie.."  Ze zouden ons graag zien komen in de rusthuizen.

    In elk geval het doet niks terzake, mijn nieuwe electronische kaart is in de maak en dan kan ik weer verder. Mijn identiteit zal waarschijnlijk niet meer veranderen of het zou moeten zijn dat ik mij laat opereren.!! Maar daar is het al veel te laat voor en ik heb er ook geen behoefte aan!

    25-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    24-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het blijft nog even druilen....

    Regen

     en in het weiland koeien
     onverstoorbaar grazend
    de ruggen nat
     hoofd naar de grond.
     
    Regen

     en in het weiland
     onverstoorbaar grazend
      doen ze hun ding
    grazen
     de ogen gericht op gras
    vals ideaal.

     En wij

     in de regen van het alledaagse
     wijdopen ogen
    gericht op malse, valse idealen
     onverstoorbaar
    met het hoofd naar de grond.

    In dat wij-land
     malse, valse idealen
    onverstoorbaar
    en de regen
     zure regen
    valt verder
     onverstoorbaar
    .

    24-06-2011 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (8)
    22-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van een mug een olifant maken.

    Toen ik gisteren ging slapen, trok ik de slaapkamerdeur dicht en dook ik onder de wol want momenteel zijn de nachten nog fris! Ik was juist het lijstje van mijn dromen aan het aflopen om te zien wat ik nu wel of niet wou dromen. Och…een droom blijft maar een droom, maar een mens kan beter over iets plezant dromen hé?

    Ik zag daar dromen staan over ruzie en ambras en dacht nog, als ik daar moet van dromen is het om een ganse nacht wakker te liggen. Dromen over de liefde moet ik ook niet doen, want ik ben nog steeds content met mijn slaapgenoot naast mij! 
    Ik weet niet of jullie zo’n droomlijst hebben, maar je moet eens kijken welke rare titels daar opstaan!
    En plots zie ik daar staan:
    De droom van de hoestende mug.
    Wat een titel zeg!

    Ik was zo curieus dat ik die droom heb aangestipt.
    Omdat ik niet meer moest wakker liggen om verder mijn droom te kiezen, was ik dus ook rap in dromenland verzeild.
    Ik hoorde nog vaag het deuntje dat mijn halfbedde zou snurken als ik daar plots hoor hoesten. Ja, dat is verschieten zie!
    Ik luisterde nog eens en ja hoor, iets later was het er weer. Wat raar was, eerst kwam het gehoest van boven mijn hoofd en dan van tegen de muur. Ik zoek in mijn droom naar de schakelaar om het licht aan te steken en terwijl ik zit te zoeken of daar misschien iemand onder mijn bed zit te hoesten, hoor ik plots terug dat hoesten boven de kleerkast. Ik vlieg uit "mijne nest" en spring op die kleerkast .( onderschat die senioren niet hé!!)
    Maar toen ik op de kleerkast zat, kwam het gehoest van tegen de verwarming.
    Zeg mannekes , niet met mijn voeten spelen hé! 
    Ik kroop terug van de kleerkast en ging stilletjes op zoek als ik daar plots tegen het raam terug hoor hoesten. Ik wreef eens in mijn ogen en daar zag ik toch wel een mug zitten zeker! Ik dacht er eerst aan haar een klop te geven, zodat ze geen ganse nacht zou zoemen boven mijn hoofd, maar dan begon die daar toch wel opnieuw te hoesten .

    -"Euh…wat is dat hier, een mug die hoest, dat heb ik nog nooit gezien"!
    -" Ja Natoken, er zijn geen seizoenen meer hé…..hoest, kuch…hoest".
    -" Hoe…jij kan niet alleen hoesten, maar ook spreken"?
    - " Vaneigens ,…hoest…in jouw droom kan iedereen toch spreken"?
    - " Euh….allé dan, dan kan ik jou ook vragen waarom jij hier zo zit te hoesten, kan je potverdikke niet zoemen zoals iedere mug"?
    -" I k zou wel willen, maar ik heb een valling opgedaan met dat regenweer en ik zit met een klein zoemstemmetje en moet alsmaar hoesten".
     -"Jamaar, je moet je verzorgen hé"!
    - " Och…Natoken, met de klimaatsveranderingen is het geen leven meer hé. Vroeger konden we nog eens lachen als mug, als we zo een ganse nacht iemand konden wakker houden, maar nu zit ik hier met rillingen op mijn vleugels en is het plezante eraf hoor".
    -" Och, je moet de moed niet laten zakken, hé".
    -" Hoest…kuch…nies…zoem…kuch " .
    -" Allé, kan ik iets voor je doen"?
    -"Ik heb dorst "!

    Ik nam de mug op en zette ze bij het raam waar ze van een druppel kon drinken die naar binnen geregend was maar ze zag zo bleek, dat ze zelfs de kracht niet meer had om iemand te steken. Ik zag in die kleine natte oogjes dat ze haar eigen gezoem miste.

    -" Natoken, zal je het licht niet uitdoen, want het doet zeer aan mijn ogen".
     -"Euh…ja, kan ik nog iets doen"?
     -" Liefst niet te luid praten, want ik heb zeer aan mijn kop".
     -" Ja, jij bent  nogal een straffe, als jij hier een ganse nacht rond mijn hoofd zoemt, heb ik ook zeer aan "mijne kop".
    -" Jamaar, dat is het leven hé, we zijn er om te zoemen".
    -" Weet je wat, ik heb daar in mijn kast nog een fles staan die ik in een andere droom gekregen heb van een tsee-tsee vlieg en daar zal je goed van slapen".
    -" Nee nee, ik moet niks hebben van een ander, ’t zal morgen wel beter gaan".

    Ik heb de mug op mijn hoofdkussen gezet en de ganse nacht blies ik mijn adem in haar richting om haar warm te houden . Ja, dat van die warme adem had ik eens in een kerststal gezien!:
    Toen deze morgen mijn wekker in mijn dromen afliep, sprong die mug daar toch wel ineens recht zeker.

     -" Zoem….zoeeeeeem….bzzzzzz….zoembzzzzzzzzz "-
     -" Zeg, wat krijgen we nu"?
    -" Ja, bzzzzzzzzz ,’t is al veel beter Natoken".

    Ik stak het licht aan en ze vloog tot op de kast, waar ze in het licht van die mooie schaduwen vormde op de muur. Ik keek bewonderend toe, want het is niet elke dag dat je een mug ziet dansen in het licht ! Ineens begint ze zich te rekken en te kronkelen en tovert zo met haar schaduw een olifant op de muur.

    -" Zozo, jij kan er nogal wat van hoor!"
    -" Bedankt voor je goede zorgen Natoken, dank zij jou kan ik volgende nacht weer boven je hoofd komen zoemen".
    -" Hélaba,  ik heb een ganse nacht wakker gelegen om jou te verzorgen en dat is jouw dank?
    -"Ja Natoken, een mug is er om te zoemen en te steken, hé!".
    -" Euh…ja dat is ook waar, maar moet dat dan juist boven mijn hoofd en op mijn corpus, er slaapt hier nog eentje in de kamer hé!
    -" Nee ,jouw geur trekt mij meer aan, dat is het leven en daar kan ik ook niks aan veranderen maar weet je wat? Ik zal elke morgen voor jou een paar schaduwen op de muur komen dansen".
    -" Jaja, ’t is goed, dat zie ik graag, vooral die schaduw van die olifant".
    -"Oei Natoken, dat is juist de moeilijkste schaduw, want van een mug een olifant maken is juist zo moeilijk"!
     -" Bah nee hoor, dat kunnen wij mensen heel goed".
    -" Nee nee, het hangt ervan af hoeveel licht er op mij schijnt".
    - " Ha, nu begrijp ik het, hoe meer je in de schijnwerpers staat, hoe meer je van een mug een olifant kunt maken"?
    -"Juist Natoken."

    Toen ik deze morgen echt wakker werd, was mij dat toch wel bijgebleven zeker en naar het schijnt neem je uit je droom altijd iets mee naar de realiteit van het leven.
    Ja, van een mug een olifant maken dat kan ook in de realiteit hé?. Hoe meer je iets kleins in de schijnwerpers zet, hoe groter het wordt !

    In feite is dat nogal een geluk dat een mens eens iets speciaal droomt om dan wakker te worden in de realiteit, niet?
    ’t Is nu maar te hopen dat ik volgende nacht niet van een olifant ga dromen die zit te trompetten op de kleerkast.

    22-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    21-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even de zomer uitlokken....?
    Hoe kan je de zomer beter welkom heten dan met een lach? Misschien voelt de zon zich dan toch terug aangesproken?

    Een man is samen met zijn vrouw boodschappen aan het doen. Op een gegeven moment is hij zijn vrouw kwijt en hij rijdt dus alleen met het karretje door de winkel, op zoek naar zijn vrouw.. Plots botst hij met zijn karretje tegen het karretje van een andere man aan.
    'Oh, mijn excuses meneer' zegt de man. 'Ik lette even niet op, het is namelijk zo dat ik mijn vrouw kwijt ben en die ben ik aan het zoeken'.
    'Nou, dat is toevallig' zegt die andere man. 'Ik ben ook mijn vriendin kwijt en zoek haar ook'.
    'Dat is inderdaad toevallig', zegt de andere man en vraagt hoe zijn vriendin eruit ziet.
    'Nou' zegt de man.. 'Ze is lang, slank, lang blond haar, mooie grote borsten, lange benen, zwarte laarzen en een kort rokje..
    'En hoe ziet die van jou eruit?' vraagt de man..
    'Dat zal mij een zorg zijn' zegt de andere man. 'We gaan die van jou zoeken!!'

    21-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (9)
    20-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Inspiratie

    Ik ben normaal een gezonde slaapster. Maar als het al eens gebeurt dat ik maar niet in slaap val, dan sta ik op om mijn pcee te treiteren tot die het beu is en ik terug de warmte van mijn nestje opzoek of... blijf ik koppig liggen en begin stukjes te verzinnen voor op mijn blog in plaats van schaapjes te tellen.
    Die nachtelijke hersenspinsels zijn blijkbaar altijd zo boeiend dat ik binnen de kortste keren terug inslaap.

    's Ochtends blijken de ingevingen echter steeds uit mijn geheugen verdwenen te zijn. Wie weet welke schrijfsels zo reeds verloren gegaan zijn voor de mensheid, vraag ik mij dan af. 
    Dat mocht niet meer gebeuren.
    Dus legde ik een papiertje en een bic op mijn nachtkastje zodat - als het nog eens voorvalt - ik een paar kernwoorden kon neerpennen om mij de dag nadien op het juiste pad te zetten.
    Ik laat u even meegenieten van de resultaten van de eerste en meteen ook de enige nacht van het experiment:

    - kikker - bal
    - foto
    - spin stofnet grapje?
    - braasj.. of wat dat ook mag wezen. (dat is wat ik uit het laatste woord kon opmaken, het is natuurlijk duidelijk dat ik het licht niet aansteek om te schrijven).
    Deze woorden samen zouden dus een logje moeten vormen.

    Onnodig te zeggen dat ik geen idee meer heb welke samenhang daar achter zou kunnen steken. Ik denk dat ik in het vervolg toch beter schaapjes tel.

    Daarbovenop droomde ik daarna over internetproblemen. (Zou dat komen door over dito problemen bij Bojako te lezen?)
    Wellicht ben je het met mij eens dat behoudens sterfte, hongersnood, oorlog en tandpijn er niks ergers is.!!

    Gelukkig voor mij was dat maar een droom ....

    20-06-2011 om 10:35 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    19-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag niet gelachen
    Er was eens een man die na een liederlijk leven geleid  te hebben, stierf. Zijn vrouw was echt boos op hem en weigerde om hem in een kist te laten begraven uit wraak voor wat hij haar aangedaan had.
    " Ik laat hem in een kartonnen doos begraven", zegt ze.
    Zo gezegd  zo gedaan en de man werd in een ordinaire kartonnen doos begraven.
    Enkele maanden later krijgt de vrouw toch wroeging en spijt van haar impulsieve handeling. Hij was toch de vader van haar kinderen, dus besluit ze om hem te laten opgraven en in een kist te begraven.
    Maar groot is haar ontzetting als ze na het opgraven de kartonnen doos leeg vindt! Er ligt enkel een briefje in met de volgende boodschap..

    " Roosje , mijn roosje
    ik ben weg uit mijn doosje
    ik lig in rij vijf
    bij een ander wijf!"

    19-06-2011 om 08:28 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (4)
    18-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Na een dagje aan zee.....
    Woensdag genoten van een heerlijke, zonnig dag aan zee samen met vrienden en dat eindigt dan hiermee...

    Op de golven drijven
    woorden uit schelpen.
    De wind brengt zinnen van zand
    en wiegt ze op de golven verder.

    Een meeuw
    schreeuwt ze uit.

    Ik verdrink in hun klanken.
    Ze nemen me mee
    steeds dieper in zee.

    Gedachten stromen in mijn hoofd
    mijn handen schrijven
    ze aaneen
    als woorden uit schelpen.

    18-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (5)
    17-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een jammerlijk gegeven

    Een jammerlijk gegeven, maar overal waar men gaat langs Vlaamse wegen, daar komt men wegenwerken tegen ...en dat hebben we woensdag nog maar eens gezien, zelfs in de badsteden liggen de straten open en dat vlak voor het hoogseizoen...
    Onze wegen liggen er " belabberd bij" niettegenstaande er constant aan gewerkt wordt. We reden woensdag via de expressweg naar de kust en het leek wel of we op een afgezwakte rollercoaster zaten zoals die banden daverden over de hobbelende asfalt. Wat een verschil met de autowegen in Frankrijk bv dat ondervonden we toen we onlangs naar Eurodisney reden.. je hoort er enkel het zachte ronken van de motor en het zingen van de wind over de wagen heen...Wanneer leren ze dat in België in plaats van hun lap -en stikwerk!!

    Voor een land dat de ambitie heeft om de logistieke draaischijf van Europa te zijn, is dit bijzonder problematisch. We slalommen immers al jaren voorbij putten, gaten, bulten en scheuren in het wegdek. De gebreken aan het wegennet worden volgens het Agentschap Wegen en Verkeer veroorzaakt door de ouderdom van de wegen en de onaangepastheid van het toen gebruikte materiaal aan de huidige verkeersintensiteit.
    Het is inderdaad een feit dat in de winter de koude scheuren en gaten veroorzaakt in het wegdek, terwijl in de zomer de warmte voor bulten en scheuren zorgt. Die temperatuursgevoeligheid van het wegdek komt niet voor in onze buurlanden en evenmin in andere Europese landen die vaak extremere temperaturen kennen dan wij. Volgens experts zou een duurzaam aangelegd of hersteld wegdek 30 à 40 jaar meegaan zonder te scheuren, zonder putten of bulten. Vandaag rijden we onze auto kapot op de putten die jaren van slecht beleid hebben achtergelaten.
    Het ongeloof als je over onze wegen rijdt, is terecht. Want hoewel ook onze buurlanden te kampen hebben met vorstschade en het vrachtverkeer inderdaad een onvoorziene omvang heeft aangenomen, blijken de Vlaamse wegen er een stuk slechter bij te liggen dan die in het buitenland. En dat heeft alles te maken met het onderhoud, of beter het gebrek eraan, van al die wegen.
    "Staan we dan niet al jaren aan te schuiven bij de zoveelste wegenwerken"?, hoor ik u denken.
    Ja, alleen ging het vaak om oppervlakkig opsmukwerk. Telkens opnieuw worden een aantal toplagen vervangen. Maar als je een nieuwe weg aanlegt, worden de fundamenten berekend op het aantal vrachtwagens - auto’s zijn verwaarloosbaar zegt men, dat voelt zo’n weg niet - en het aantal jaren dat ze moeten meegaan. De oorspronkelijke fundamenten waren dus nooit voorzien op zoveel verkeer, maar tijdens de onderhoudswerken werden ze ook nooit aangepakt. Daarom staan we vandaag voor een enorme inhaaloperatie.’
    "We moeten nu door de zure appel bijten. Dat is nog de enige mogelijkheid", stelt het Agentschap wegen en verkeer..
    Die zure appel is dan hopelijk ook een grondige aanpak van de funderingen van de wegen. Fileleed dus, maar dan hopelijk mét resultaat.
    Maar als je na een dag rijden over die Vlaamse wegen thuiskomt dan stel je toch de vraag:
     “ Komt het ooit nog goed met die Vlaamse wegen? Of zijn we gedoemd om het Albanië van West-Europa te worden? Moeten we overwegen om toch maar een grote, benzineverslindende 4x4 aan te kopen om al de hindernissen onderweg te nemen? Of komt er ooit nog een dag dat het weer comfortabel kan zonder dikke banden en grote wielen”?
    De toekomst en veel fileleed zullen hier hopelijk een positief antwoord op geven! Tot dan:

    lang leve de verkeershindernissen en wegenwerken!!




    17-06-2011 om 00:24 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    15-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleur in de tuin
    Ik verwelkom de kleur en het leven in mijn tuin. Ik zeg hier “mijn” want de bloemen zijn mijn domein, groenten zijn die van mijn halfbedde!
    Het prachtige weer van de voorbije weken heeft ervoor gezorgd dat de bloemen vroeger bloeien en er al een mooi kleurenpalet de tuin siert. Dat nodigde uit om een paar fotootjes te trekken.


    De papavers schieten als onkruid overal te voorschijn. Ik heb er flink in gegrasduind want wil niet op de " zwarte lijst" terecht komen hoewel ...die papavers mogen voor mijn part lang de tuin kleur geven!

     
     

    Het maagdelijk wit van de Aronskelk steekt mooi af tegen de grote groene blaren en vormt een mooie harmonie met de rode en lichtroze rozen.


     


     
     



    Normaal groeien mijn zonnebloemen heel hoog maar dit jaar zijn ze door het droog weer kleiner . De franse benaming Tournesol vind ik beter want ze draaien inderdaad mee met de zon.




    Het paarse van de lavendel en de hangpetunia's geven het terras dat extraatje dat rust uitstraalt.

     

    Ook de groententuin moet niet onder doen qua kleur. De gele pompoenbloemen laten vermoeden dat we ook dit jaar weer een ruime oogst zullen hebben.



    De serre voorziet ons  ( en de buren haha) al weken van verse salade en peterselie.




    En de tomaatjes ruilen binnenkort hun onschuldig groen in voor de rode passie van een gerijpte vrucht!



    De besjes hebben we dit jaar tijdig achter draad weggestoken want de vogels lusten ze ook!
    Door de droogte zal de appeloogst dit jaar stukken minder zijn dan vorig jaar toen we zo'n 250 kg appels mochten plukken. Ik vrees dat we het met minder dan de helft zullen moeten doen! En onze pruimelaars zullen ook niet die reuzelading geven..



    Voor het eerst waagden we ons aan venkel al weet ik nog niet goed wat ik ermee moet aanvangen.. Maar misschien een groentenlasagne van courgetten ,venkel en tomaatjes.. Lijkt mij een goed idee en dat zag ik onlangs bij "Piet of .. wat hebben we vandaag geleerd" !!



    Van boontjes en kolen valt niemand meer achterover en de eerste courgette kondigt zich al aan en dan zijn er nog rabarber, radijs, komkommer en natuurlijk aardappeltjes (vroege en late)!

       

    15-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    14-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het ezelsbrugje

    We hebben het met de kleinkinderen erg getroffen we houden  heel erg van hen en wat nog leuker is, zij houden ook van ons.
    Zo ging een gesprekje met één van de kleinkinderen:

     


    Kleinkind: " Oma, ik zie je graag".
    Ik: "Maar ik zie jou nog veel liever!"
    KLk: "Dat kan niet, want ik hou van jou van hier tot de maan... én terug!"
    Ik: "En ik hou van jou... van hier tot... wat ligt er eigenlijk verder dan de maan?"
    KLk: "De zon".
    Ik: "Wel... ik hou van jou van hier tot de zon... én terug".
    KLk: "En ik hou van jou van hier tot PLUTO en terug!"
    Ik: "Hmmm, verder dan Pluto kan helaas niet meer zeker?"

    Daarna volgde een lesje over het "oneindige" heelal, waarachter "niets" is. Ik onthou helaas nooit de stand van de planeten en nu las ik ergens dat er een ezelsbruggetje bestaat om het te onthouden:
    Gebruik telkens de eerste letter van elk woord. Er wordt gestart met de planeet die het dichtst bij de zon ligt.
    Zo klinkt het:
    Maak Van Acht Meter Japanse Stof Uw Nieuwe Pyjama.

    Mercurius Venus Aarde Mars Jupiter Saturnus Uranus Neptunus Pluto. ( Alleen vind ik 8m stof wel erg veel voor een pyjama, )

    Hopelijk vergeet ik nu dat ezelsbruggetje niet .

    14-06-2011 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    13-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Those were the days mij friend...

    Amor Fati neemt ons momenteel mee naar het fantastische land van de Azteken en de Maya's en bij het lezen ervan bekruipt me een gevoel van nostalgie en weemoed.
    Nostalgie omwille van de vele herinneringen aan intense momenten van verwondering, geluk en gemis die we gedurende ons verblijf daar ervaren hebben.
    Weemoed omdat alles al zover achter ons ligt en het besef dat de lente van ons leven ook tot het verleden behoort.
    Nochtans als ik terugblik naar wat voorbij is dan hebben we een mooi en rijk gevuld leven gehad , zoveel beleefd, zoveel mensen ontmoet en culturen ontdekt, zoveel om dankbaar voor te zijn, samen zo'n lange weg gegaan met ups en downs om uiteindelijk te staan waar we nu staan twee stevige rotsen ( wel al wat geërodeerd ) centraal tussen onze kinderen en kleinkinderen. Het maakt mij weemoedig omdat die herinneringen de realiteit van de herfst van ons leven overkoepelen.
    En dan denk ik heel even.. mocht ik er morgen niet meer zijn dan is mijn leven "goed" geweest. Ik had een speelse kindertijd, een gekortwiekte puberteit die ik toch niet had willen missen als ik zie welke levenslange banden eruit voortgevloeid zijn, 13 avontuurlijke jaren die zeker zinvol waren en waar we beiden sterker uitgekomen zijn..en nu een plekje waar ik uiteindelijk ben thuisgekomen!
    Ik kijk met dankbaarheid en vreugde terug op mijn leven als een geschenk, een boeiend verhaal! Ikzelf heb er geen enkele verdienste aan, ik kan alleen maar dankbaar zijn voor het leven zoals het zich tot nu toe heeft voltrokken. Maar ook het heden en de toekomst blijven mij boeien. In mijn hart blijf ik jong!
    En in de herfst van mijn leven koester ik het tevreden gevoel dat verankerd is in ons gezin met de kinderen en kleinkinderen. Dat hebben we gisteren weer ervaren toen ze allemaal hier waren! Het was vermoeiend druk maar ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen!
    En nu maar stevig vasthouden dat gevoel en hopen dat het nog lang niet gedaan is.
    Dat riep het bezoekje aan Amor Fati's blog op....

    En als afsluiter even dit...

     We zijn in de herfst van ons leven,
    jij verliest je haren en wordt grijs.
     ik word kleiner en krijg rimpels
    maar samen zijn we (eigen) wijs.

     De tijd heeft ons dingen geleerd
    die we vroeger niet hebben geweten.
    We leerden lief te hebben
    zodat we het nooit zullen vergeten.

     De herfst van ons leven is mooi
     daar blijven we van genieten.
    Een tijd waarin we vast nog lachen
    maar ook af en toe tranen vergieten.

    Aan de na-herfst willen we nog niet denken.
    Die tijd ligt ( hopelijk) nog ver in het verschiet.
     We willen in het heden leven en verder denken....
    dat doen we nog eventjes niet.

    13-06-2011 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    12-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vaderdag

    Veel vaders worden vandaag verwend met slagboormachines, elektrische schroevendraaiers of allerhande zaag- en schuurmachines. Of vader blij is met z'n nieuw gereedschap hangt geheel af van de categorie van klussers waartoe vader behoort.
    Bij de mannelijke klussers kan men namelijk vier categorieën onderscheiden. Graag wil ik deze even met jullie overlopen.

    Categorie 1 : de handige Harry's.
    Bij deze categorie klussers zit het klussen in het bloed. Het zijn doe-het-zelvers in hart en nieren. Klussen is hun hobby, zelfs hun passie. Zij zijn dan ook heel erg blij als ze met vaderdag nieuw werkgereedschap krijgen. Ze gaan er dan ook zo gauw mogelijk mee aan de slag. Ze weten hoe het moet en in een wip is zelfs de meest ingewikkelde klus geklaard. Dit is de categorie klussers waar alle andere klussers stikjaloers op zijn.

    Categorie 2 : de onhandige Harry's.
    Bij deze klussers zit het klussen helemaal niet in het bloed. Maar daar hebben ze meestal zelf geen weet van. En ook al zijn ze zich bewust van hun eerder onhandige aanleg, dan nog denken ze dat dit euvel gemakkelijk te overbruggen is, als men maar het juiste materiaal ter beschikking heeft. Deze klussers zijn dan meestal ook heel blij met hun vaderdag cadeau. Maar ze zijn tegelijkertijd niet gauw tevreden. Ze willen alleen werken met het duurste en meest professionele gereedschap. De "aan- en uitknop" weten ze doorgaans wel te vinden, maar verder hebben ze geen benul hoe ze zo'n duur apparaat moet hanteren. Ze vatten de klus telkens blijgezind en met veel goeie moed aan, maar algauw ontaard de klus in een regelrechte ramp en een nachtmerrie voor de mensen die met hen samenwonen.

    Categorie 3 : de voorzichtige klussers.
    De klussers uit deze categorie hebben een hekel aan klussen. Iedere klus is voor hen een helse karwei. Zij zijn dus niet blij met hun vaderdag geschenk. Enkel als de nood het hoogst is en als de klus niet langer kan worden uitgesteld, beginnen ze eraan. Maar eenmaal ze begonnen zijn storten ze zich vol overgave op het werk. Eerst bereiden ze zich grondig voor. Alles wordt berekend en gemeten, er worden plannen getekend en er wordt nagedacht en beraadslaagd. Vaak stellen deze klussers een één- of tweejarenplan op. Ze gaan erg precies te werk en zorgen ervoor dat alles nauwkeurig verloopt. Ieder foutje wordt meteen weggewerkt en desnoods beginnen ze gewoon opnieuw van voren af aan. Op die manier schieten ze niet op. Vaak ontaard hun tweejarenplan in een drie- vier- vijf- of nog meer jarenplan. De klus geraakt nooit geklaard en hun huisgenoten zijn genoodzaakt om vele achtereenvolgende jaren te leven in een half afgewerkte keuken of slaap- of badkamer.

    Categorie 4 : de onvoorzichtige klussers.
    De klussers uit categorie 4 hebben heel wat overeenkomsten met deze uit categorie 3. Maar er is één groot verschil. Deze klussers willen namelijk dat de klus zo snel mogelijk achter de rug is. Het moet dus opschieten, zodat ze zo gauw mogelijk van de hele rompslomp verlost zijn. Ze beginnen dan meestal wel met een goede voorbereiding, maar éénmaal de klus is aangevangen, moet het voorruit gaan. Daarbij nemen deze klussers vaak risico's. Ze doen manoeuvres die ze, gezien hun ietwat gevorderde leeftijd en/of hun gebrek aan professionele ervaring, maar beter niet zouden doen. Zo gebeurt het al eens dat een klusser uit categorie 4, na amper één uur klussen op een erg onelegante wijze van z'n ladder dondert en even later met twee gebroken ribben in het ziekenhuis ligt. De klus waaraan hij net was begonnen, wordt dan maar uitgesteld tot het volgend jaar.

    Maar ik kan op mijn twee oren slapen want “ mijn Harry” is ééntje uit categorie 1 en elk jaar is er wel ergens een toestel dat hij nog niet heeft of kan gebruiken!

    12-06-2011 om 00:38 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    11-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag niet gelachen

    Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt. Hij wandelt de keuken in en begint onmiddellijk te roepen :
     "PAS OP! PAS OP!
     MEER BOTER! DRAAI ZE OM!
     DRAAI ZE OM!
     BOTER, MEER BOTER,
     ZIE JE DAT NIET? ZE GAAN AANBRANDEN!
     PAS TOCH OP! DRAAI ZE, DRAAI ZE!
    ALLE, HAAST U, DRAAI ZE NU OM! ! NU !!!
    PAS OP, TE VEEL BOTER, HET GAAT SPATTEN!
     PAS OP! GE GAAT U VERBRANDEN !
     HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER! EN TE WEINIG ZOUT, TE WEINIG ZOUT!...."

    De vrouw is compleet uit haar lood geslagen en gilt :
     "Waarom roep jij zo? Wat is er met jou aan de hand?"
    De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
    " Gewoon om u duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit als ik met de auto rijd."

    11-06-2011 om 00:18 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (5)







    Laatste commentaren
  • Goede Vrijdag vandaag! (Martin)
        op Voor iedere passant
  • mooi zo -- terug naar huis -- in de startblokken --smile (ani)
        op Voor iedere passant
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Voor iedere passant
  • Niet meer op de blog komen? (Martin)
        op Voor iedere passant
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!