|
Het is weer zover: het jaar is bijna voorbij. Voor het feest losbarst zijn de laatste dagen van een jaar gereserveerd voor terugkijken. De kranten staan vol met lijstjes van de beste boeken en cd’s. Op televisie zie je alle ellende die je eigenlijk niet had willen weten, nog een keer voorbij komen, in ontelbare jaaroverzichten. Op de radio zijn ze bezig aan de top 1000 en zo gaat het verder. Ik lees, kijk en luister er liever niet naar.
Als het einde van een jaar nadert dan voelt het alsof je iets verloren hebt… tijd die voorbij gevlogen is zonder dat je er erg in had. Dan heeft een mens vaak de neiging om eens achterom te kijken om te zien of je niets vergeten bent, wie je verloren bent in de loop van het jaar maar ook naar de mooie momenten van tevredenheid.
Ik betrap mezelf ieder jaar weer op het evaluatie moment. Wat heb ik het afgelopen jaar allemaal gedaan? Naar de grote lijn gekeken was het voor ons best een goed jaar. Voor sommige blogvrienden dan weer wat minder en kan het niet snel genoeg voorbij zijn! Naast de grote lijn en vele hoogtepunten, waren er ook dieptepunten. Er waren nog genoeg fouten te maken en diepe kuilen om in te vallen.
Maar dat maakt niet uit. Ik ben dit jaar gelukkig geweest en er is niets dat ik anders had willen doen. De volgende stap is het bedenken van goede voornemens. Ik weet geen dingen die ik het afgelopen jaar gedaan heb, die ik komend jaar niet meer wil doen. Goede voornemens, zeker als ze ingaan op 1 januari, zijn volgens mij gedoemd te mislukken. Daarom blijf ik mijn leuze “ carpe diem” trouw en geniet met volle teugen van elke dag ook tot het einde van dit jaar en dan opnieuw beginnen zeker?
|
)
.
.
