Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
31-01-2008
Bewegende panorama's
Bewegende panorama's
klik op de foto en beweeg dan traag de muis in alle richtingen.
Toen de evolutietheorie bedacht werd, was de wetenschap nog niet zo ver gevorderd als vandaag. De Antwerpse imam Nordin Talhaouit draait de redenering gewoon om.
Volgens hem kon Charles Darwin de waarheid niet helemaal doorgronden, omdat hij nog niet beschikte over de actuele wetenschappelijke kennis.
Wij noemen de evolutieleer geen theorie maar een hypothese. Charles Darwin was toch geen heilige? Sommige mensen dénken dat het leven op aarde zich zo ontwikkeld heeft.
Ik, als moslim, aanvaard die verklaring niet. Ik weet dat de mens niet tot stand is gekomen in verschillende etappes. De koran geeft een duidelijke verklaring van de creatie, en dat is ook mijn persoonlijke overtuiging.
God heeft Adam gemaakt van klei en hem leven ingeblazen daar valt niet aan te tornen. Dat wij zouden afstammen van de apen, geloof ik niet. God heeft wel een aantal volkeren veranderd in varkens en apen, omdat ze Hem niet respecteerden en zich niet naar behoren gedroegen, maar Hij heeft zeker nooit mensen laten geworden uit dieren.
Het hele scheppingsverhaal en de eerste hoofdstukken van de koran (die inhoudelijk in grote lijnen overeenkomen met de bijbelse variant) hebben zich volgens imam Nordin Talhaouit echt afgespeeld, amper een paar duizend jaar voor Christus nog wel.
Ik ken de juiste data niet maar de stelling dat de schepping miljoenen jaren oud zou zijn, deel ik ook niet.
En toch is Talhouit niet tégen de wetenschap, zegt hij zelf.
Wetenschap is belangrijk, ik raad jonge moslims zeker aan om te studeren, maar dan moeten ze wel kennis kunnen nemen van verschillende visies. Als ze aan de universiteit de evolutieleer studeren, moeten ze die proberen te verzoenen met de standpunten van de islam. Alleen zo kan je tot de waarheid komen, en dat is uiteindelijk de taak van elke wetenschapper. De koran en de bijbel zijn geen gewone boeken. Het gaat om Gods woord, kennis die kan helpen om het leven nog beter te doorgronden. De koran zit vol wetenschap. Het proces van de ontwikkeling van de foetus bijvoorbeeld stond 1400 jaar geleden al gedetailleerd beschreven in de koran, lang voor de Europese wetenschappers die inzichten kenden.
Eindelijk heeft Hamas een stap gezet naar vrede. Geheel onbewust heeft Hamas getracht het Palestijns-Israëlische conflict te Arabiseren. Van islamisering naar Arabisering, dat is de weg naar vrede.
Dit conflict kent tenslotte drie fases:
1) Het Arabisch-Israëlische conflict Deze fase begon onmiddellijk na de oprichting van de staat Israël. Er zouden op het grondgebied dat deel uitmaakte van het Britse mandaat twee staten verrijzen: een staat voor de joden en een Arabische staat.
De Arabische, omringende landen, moest hierover een besluit nemen. Zij weigerden dat. Ten gevolge hiervan ontstond het Arabisch-Israëlische conflict.
De Gazastook behoorde tot 1917 tot het Ottomaanse Rijk en daarna tot het Briste mandaat. Na de Arabisch-Israëlische oorlog heeft Egypte in 1949 Gazastrook bezet. De Egyptische rechtsorde was er van toepassing. Tot voor kort gold in Gaza zelfs het Egyptische burgerlijk wetboek. Het is misschien nog steeds het geval. In 1967 heeft Israël Gazastrook bezet. Dat was het gevolg van de Zesdaagse oorlog.
2) Het Palestijns-Israëlische conflict Yasser Arafat ontdekte het Palestijnse volk. Inmiddels bestaat het Palestijnse volk echt. We zien dat in de loop der tijd minder over het Arabisch-Israëlische conflict, en meer over het Palestijns-Israëlische conflict werd gesproken.
De Palestijnen werden een middel voor andere landen om de strijd tegen de joodse staat op te voeren. De Arabische landen en de Sovjet-Unie ondersteunden de Palestijnen in hun strijd tegen Israël.
De Palestijnen ontwikkelden een unieke industrie: de terreurindustrie. Een aantal nieuwe wrede vormen van het terrorisme werd door Palestijnen uitgevonden, waardoor de Israëliërs werden gedwongen hard op te treden.
De Egyptische overheid wilde, zelfs na Camp David, de Gazastrook niet. Tja, je moet in het Midden-Oosten bijna een gek zijn om het gezag over de Palestijnen te willen voeren: kijk ook maar naar Libanon. Waar de Palestijnen komen, ontstaat burgeroorlog.
3) De jihad tegen de Joodse staat Deze fase begon in de jaren tachtig van de vorige eeuw, na de Iraanse revolutie. De strijd was niet meer gefundeerd op nationalistische, panarabistische opvattingen en retoriek, maar op de politieke islam, die het bestaan van een joodse staat in de islamitische gebieden onaanvaardbaar acht.
Imam Khomeini noemde Israël als een kankergezwel aan het lijf van de islam. Het nieuwe parool luidde: de joodse staat moet van de kaart worden geveegd. Uiteindelijk verliet Israël in 2005 definitief de Gazastrook. Sindsdien heerst Hamas er.
Scheidingswand Nu heeft de Hamas de scheidingwand tussen Egypte en Gaza opengebroken. Een mooie daad. Gaza moet weer worden beheerd door Egypte.
De Arabische landen in het Midden-Oosten beweren dat ze echt van de Palestijnen houden. Nu moeten ze dat maar eens bewijzen. Egypte kan moeiteloos de Palestijnen inlijven: ze spreken dezelfde taal en hebben dezelfde religie.
De Europese Unie moet dit aanmoedigen. Natuurlijk zullen de Egyptenaren keihard optreden tegen Hamas. En dit zal nooit de Westerse media halen, althans niet in dezelfde mate als nu. Want het zijn dan niet de joden die optreden.
Afkicken Na een aantal jaren zullen de Palestijnen ook afkicken van de EU- en VN-uitkeringen. Ze zullen weer leren om te gaan arbeiden. Ze zullen ook minder kinderen krijgen. Hopelijk gaan ze die kinderen wel opvoeden.
Daarna ontstaat een nationalistische Palestijnse beweging die er naar tweestatenconcept streeft. Met wijsheid en onderhandelingen zal dan een Palestijnse staat worden uitgeropen naast de Israëlische staat.
Lef en wijsheid Egypte moet nu lef en wijsheid tonen! Dit is echt een reële kans voor een realistische vrede.
Maar de Egyptenaren zijn geen liefhebbers van moslimsfundamentalisten. Bovendien is Europa niet bereid om ze aan te moedigen dat zij tijdelijk Gazastrook gaan beheren.
Kairo, 30 jan. Aanhangers van de bahai-religie hoeven in Egypte op hun identiteitsbewijs niet meer moslim, christen of jood te zijn; ze mogen hun geloof onvermeld laten. Dat heeft een rechtbank in Kairo besloten in een zaak die bahai-aanhanger Raouf Hindi tegen de staat had aangespannen.
Een moslim die tot de islam is bekeerd en moslim op zijn identiteitsbewijs via de rechter wilde laten omzetten in christen kreeg echter niet zijn zin, zo werd gisteren bekend.
De bahai-religie wordt in Egypte niet erkend en burgers moeten tot nog toe wél hun geloof op hun papieren opgeven. Hindi weigerde ermee akkoord te gaan dat op de papieren van zijn in het Golfgebied geboren tweeling een van de drie geoorloofde religies zou worden vermeld. Volgens de rechter mag het geloof onvermeld blijven.
De staat kan nog in beroep gaan. Maar Hossam Bahgat, wiens Initiatief voor Persoonsrechten Hindi bijstond, sprak van het eerste goede nieuws dat bahai-Egyptenaren en hun verdedigers en aanhangers sinds heel lange tijd ontvangen. Er zijn enkele duizenden bahais in Egypte.
De rechtbank weigerde uitspraak te doen in de zaak die de bekeerling Mohammed Higazy had aangespannen. Het bestuurshof in Kairo gaf als motief dat er geen officieel decreet is dat Higazy verbiedt zijn naam en religie op zijn identiteitsbewijs te wijzigen. Higazy noemde het besluit van de rechtbank hard en oneerlijk. Het is mijn recht en ik geef niet op. Higazy is de eerste bekeerling die ook op zijn papieren probeert christen te worden. De meeste bekeerlingen houden zich stil.
Het internetverkeer in India en Egypte verloopt ernstig gestoord. De oorzaak zou een beschadigde communicatiekabel zijn in de Middellandse Zee. Vermoedelijk heeft een anker van een schip voor de kabelbreuk gezorgd.
De informatie komt van het Egyptische Ministerie van Telecommunicatie dat waarschuwt dat de problemen nog enkele dagen kunnen aanslepen. In Egypte verloopt bijna driekwart van het internetverkeer gestoord. In de o-zo-belangrijke it-regio India is naar schatting 60 procent getroffen. Verscheidene Westerse bedrijven die bijvoorbeeld hun callcenter outsourcen in India zouden daardoor ook in de problemen delen.
Hoewel de oorzaak officieel nog niet bekend is, menen Indiase media dat een anker van een schip de schuldige is. De streek kampt met slecht weer, waardoor veel schepen noodgedwongen voor anker moesten. Vermoedelijk zouden daardoor een of meerdere kabelbreuken ontstaan zijn. Of hoe het thema 'disaster recovery' overal kan opduiken.
Gepubliceerd: 24 januari 2008 08:19 | Gewijzigd: 25 januari 2008 12:01
Tienduizenden Palestijnen trokken gisteren zuidwaarts om inkopen te doen. Daarvoor werd eerst de grensschutting opgeblazen.
Door Alexander Weissink
De metalen grensafscheiding bij Rafah werd van tevoren met snijbranders bewerkt en daarna opgeblazen met zeker vijf explosieven. Foto AFP
Rafah, 24 jan. De belegering van Gaza is doorbroken, roept een vrouw uit. Haar man draagt met een brede grijns twee grote zakken met sigaretten de grens over. De kilometerslange metalen afscheiding, vijf meter hoog, tussen de Gazastrook en Egypte werd gisterochtend deels opgeblazen. Vanuit de hele Gazastrook stroomden te voet, op de fiets of met ezelskarren Palestijnen naar de grens bij Rafah om Egypte binnen te gaan.
De toegangswegen zaten in mum van tijd verstopt met autos en vrachtwagens waarop mensen in de openlaadbak naar de grens werden vervoerd. Een handelaar zette een kraampje op met nootjes. Israël toonde zich bezorgd, en zei te verwachten dat Egypte het probleem oplost.
President Mubarak zei gistermiddag dat hij de grensbewaking opdracht had gegeven de Palestijnen toe te laten omdat zij honger lijden wegens de Israëlische blokkade. Voorlopig kijkt de Egyptische grensbewaking dus toe en legt zij de mensen, inmiddels tienduizenden in totaal, geen strobreed in de weg.
Een oude vrouw dankt een Egyptische soldaat en kust hem op de wangen. We zijn allemaal broeders, iedereen mag komen en gaan, zegt een Egyptische officier. Het is aan de politici om te beslissen hoe lang dit gaat duren, zegt een veiligheidsagent van de moslimfundamentalistische organisatie Hamas die in de Gazastrook de macht heeft.
Het Hamasleiderschap in de Gazastrook noemt de uittocht een natuurlijke reactie van een volk dat sinds eind juni vorig jaar door Israël economisch wordt geïsoleerd. Het verzwijgt dat dit een goed voorbereide operatie was. Met snijbranders is de metalen schutting in de afgelopen weken doorgezaagd.
Palestijnen die maandenlang aan de Egyptische kant van de grens vastzaten, profiteren van de situatie en komen huilend de grens over, eveneens bepakt en bezakt. Ze kunnen eindelijk terug naar huis.
In de loop van de dag dragen Palestijnen allerlei goederen die in de Gazastrook extreem duur of helemaal niet meer verkrijgbaar zijn als gevolg van het vorige week nog verscherpte Israëlische economische beleg terug de grens over. De buit is groot: ezelkarren met cement, jerrycans benzine, gasflessen, olijfolie, Coca-Cola, chips, koekjes, shampoo, schapen, computerschermen, een boiler en vooral heel veel sigaretten. In de Gazastrook zijn direct de prijzen van sigaretten gedaald.
Een zoon rijdt zijn moeder in haar rolstoel door de mensenmassa de grens over, in de hoop op medische behandeling in Egypte. Er heerst een uitgelaten stemming. We kunnen er eindelijk even uit, zegt een vrouw die met wat vriendinnen familie in Egypte gaat opzoeken. Een jongeman heeft voor 1.000 dollar in de Egyptische stad Al-Arish een motorfiets gekocht. Sommige mensen reageren teleurgesteld dat fel begeerde producten in Egypte te duur of niet te krijgen zijn. Ze hebben vast de prijzen omhoog gegooid, klaagt een man van middelbare leeftijd die twee rieten matten meedraagt.
De voorgaande dag vormde een Palestijnse vrouwendemonstratie in het stuk niemandsland voor de grensovergang bij Rafah de inleiding tot de grensdoorbraak van gisteren. Een vrouw in gezichtssluier stond hysterisch te schreeuwen door de megafoon. Ze moedigde honderden zusters aan. Hamas had de vrouwen met bussen naar de grens gebracht. We gaan de islam laten zegevieren! Allah Akbar!, scandeerden de vrouwen, in overgrote meerderheid met gezichtssluier en in het zwart gehuld.
Enkele tientallen vrouwen wisten de Egyptische zijde van de terminal binnen te dringen. Ze werden opgewacht door de gemobiliseerde Egyptische grensbewaking.
De vrouwen eisten de opening van de enige grensovergang die de Gazastrook naar de buitenwereld heeft, anders dan de grensposten met Israël. Sinds juni vorig jaar, toen Hamas alle macht overnam, heeft Israël de Gazastrook afgegrendeld. Een half jaar lang zijn alleen basisbenodigdheden om humanitaire redenen binnengelaten. In de afgelopen maanden is de blokkade geïntensiveerd om Hamas ertoe te dwingen een einde te maken aan de dagelijkse raketbeschietingen op Israël. Vrijdag werden de grensposten helemaal gesloten. Zelfs de levering van brandstof werd beëindigd waardoor de enige krachtcentrale van de Gazastrook kwam stil te liggen. Sinds dinsdag, na zware internationale kritiek op Israël, is de toevoer van diesel, gas en medicijnen hervat, maar andere goederen komen nog altijd niet binnen.
Er is onbegrip onder de Palestijnen dat de Arabische broeder Egypte weigerde de helpende hand uit te steken. Kairo is gebonden aan een afspraak tussen de Europese Unie, de Palestijnse Autoriteit, Israël en Egypte. Zolang er geen gezamenlijk besluit is om de grens te openen blijft hij dicht, was het Egyptische standpunt tot Kairo gisteren voor een voldongen feit werd geplaatst.
Waarom laten ze ons in de steek? Dit is een crisissituatie, krijste dinsdag een demonstrerende Hamaszuster. We weten dat Egypte ons kan helpen. Waarom willen ze ons geen spullen geven? Waarom mogen we niet heen en weer reizen?
De demonstratie ontaardde in een confrontatie tussen de Hamasvrouwen en Egyptische grensbewakers. De vrouwen werden met waterspuiten teruggedrongen. Anderen kregen klappen. Ten slotte maakten de organisatoren een einde aan de betoging.
De Hamastelevisie- en radiozender Al-Aqsa deed rechtstreeks verslag. De presentator sprak van een spontane uitbarsting van woede over de Israëlische belegering van de Gazastrook. Maar zondag kondigde Hamas al een explosie van frustraties aan de grens met Egypte aan. Als de mensen de grensmuur willen opblazen, houden wij ze niet tegen, voorspelde een woordvoerder.
Deze granieten zuil reikt bijna 30 meter de hoogte in en is 9 meter breed.
Het was voor vroege reizigers in Egypte altijd al een belangrijk herkenningspunt geweest. De Zuil van Pompeius heeft door kruisvaarders de verkeerde naam gekregen. Hij werd namelijk opgericht ter ere van keizer Diocletianius.
De zuil wordt gezien als het belangrijkste oudheidkundige monument in Alexandrie.
In de buurt staan ook twee sfinxen en resten van het Serapeum, een van de oudste en belangrijkste gebouwen die Alexandrie heeft gekend.
Bijzonder is dat de zuil uit een enkel blok steen is gehakt.
Ga mee met de Radio 2-reis naar Egypte en Jordanië!
Ga mee met de Radio 2-reis naar Egypte en Jordanië!
De Madammen geven reizen weg naar Egypte & Jordanië! We doen dat met een wedstrijd 'Op zoek naar de schat van de farao'.
Want, de beroemdste tempel in Petra (dat is trouwens 1 van de nieuwe wereldwonderen!) staat bekend als de schatkamer van de farao.
Tijdens de Radio 2-reis bezoeken we o.a. de Mozesberg, het Sint-Catharinaklooster en de roze rotstempels van Petra. We zullen ook varen op de Rode Zee, en in de haven van Taba kunnen onze winnaars snorkelen of diepzeeduiken tussen prachtige kleurrijke vissen!
Hoe speel je mee? Eerst moet je zorgen dat je de schatkamer van de farao kunt betreden. Dat doe je door jezelf via deze pagina in te schrijven als kandidaat én door een juist antwoord te geven op de vraag van de schatbewaardster. Je kunt zo vaak proberen als je wilt, maar je laatste antwoord telt. Is dat juist, dan sta je op de lijst met deelnemers die in de schatkamer geraakt zijn en ben je een kandidaat-winnaar.
Vanaf 18 februari laten De Madammen in hun uitzending af en toe (en onaangekondigd) een codewoord horen, waarmee je de schatkist in de schatkamer ook echt kunt open krijgen. Daarna bellen ze (opnieuw volledig onverwacht!) iemand die op de lijst met kandidaat-winnaars staat. Kan die kandidaat het codewoord zeggen, dan is de reis binnen!
De Egyptenaren hadden een vrije en ongebonden houding tegenover seks en beeldden zowel de geslachtsdelen als de geslachtsdaad in alle openheid af.
Overspel werd afgekeurd. Homoseksualiteit werd oogluikend toegestaan, maar niet toegejuicht.
Seks met dieren kwam in de boerengemeenschap van Egypte vrij veel voor. Seks met dieren kwam ook in de rituele context voor.
Vrouwen sliepen met de heilige bok van Mendes of toonden hun geslachtsdelen aan de Apisstier van Memphis.
Necrofilie kwam regelmatig voor.
Herodotos beschrijft dat hooggeplaatste vrouwen na hun dood eerst een paar dagen moesten dood zijn voordat hun lichaam naar de balsemers ging omdat deze zich anders aan hen zouden vergrijpen.
Om de begeerte van de man op te wekken gebruikten Egyptische vrouwen een aantal hulpmiddelen: pruiken, parfums en geurige zalven, doorzichtige kleding, muziek en drank.
Prostitutie kwam regelmatig voor, niet alleen in bordelen, maar ook in achterkamertjes van de kroeg.
Nederlandstalige kinderen in Egypte schrijven over Egypte
De vele feestdagen van Egypte
Anita vanuit Alexandrië Egypte
In Egypte hebben we een heleboel feestdagen, maar helaas worden ze niet allemaal gevierd.
We hebben moederdag op een andere dag dan Nederland (21 maart), we hebben een feest in het begin van de lente (Shem Elnisiem), en sommige mensen vieren de dag waarop de profeet Mohammed geboren werd (Mawlid el nabawie).
Maar de belangrijkste feestdagen van Egypte zijn de twee Aieds zoals ze die hier noemen.
Alle moslims vieren die twee feesten.
Het eerste is zoals ze het in Nederland noemen Het Suikerfeest oftewel de kleine Aied, dat duurt drie dagen en komt gelijk na de Ramadan, de maand waarin alle moslims moeten vasten. Het feest is er om te vieren dat de Ramadan klaar is. Op de eerste dag van het suikerfeest mag je niet vasten zodat je een verschil voelt tussen de Ramadan en het feest
.De tweede Aied wordt in Nederland het Offerfeest genoemd oftewel De Grote Aied, dat duurt vier dagen en komt op een bepaalde datum een paar maanden na het suikerfeest. Het Offerfeest is er om te herdenken dat God een schaap aan Abraham heeft gegeven toen hij bereid was zijn zoon voor hem op te offeren.
Beide feesten worden bepaald door het Islamitische jaar (het Hiqrie-jaar), dat wordt bepaald door de stand van de maan, en met beide feesten krijgen we vrij van school.
s Ochtends gaat iedereen naar de moskee voor een speciaal Aied-gebed, dat is heel leuk, het is het begin en voor mij het belangrijkste van de Aied. Het is heel grappig, want omdat iedereen gaat, zie je na het gebed een heleboel mensen die je kent, die je anders nooit had opgezocht of buiten had gezien. Zoals klasgenootjes, of leraressen en buren. Of mensen die je al een hele tijd niet hebt gezien. Dat is min of meer ook de bedoeling van dat gebed, alle moslims bij elkaar brengen. En daarna begint het feest! Alle families komen samen en gaan uit, het is dan overal heel erg druk.
We hebben nog een paar feesten die alleen voor Egypte zijn. Een daarvan heet het 6 oktoberfeest. Dan krijgen we ook vrij van school, maar niemand die ik ken viert het echt. Op die dag won Egypte de oorlog tegen Israel.
Op 26 April vieren we de bevrijding van Sinaï, een gebied in Egypte, we noemen het Tahrier Sinaa (Sinaa betekend Sinaï in het Arabisch.) Sinaï grenst aan Israel, en Israël had Sinaï afgesloten van de rest van Egypte en wilde dit gebied hebben. Ze hadden een reusachtige muur van zand gebouwd om de Egyptenaren buiten te houden. En zand kan meer dan je denkt, want bommen en raketten maakten het niet kapot. En omdat ze een wachtpost hadden, werd iedereen die het Suezkanaal over wou steken gelijk neergeschoten. Toen heeft het Egyptische leger het water uit het kanaal gebruikt om de muur op te lossen en hebben ze Sinaï terug gewonnen.
Hier in Egypte vieren ze niet echt kerst, omdat het van oorsprong een christelijk feest is. Sommige mensen denken zelfs dat het op oudejaarsavond is, omdat ze in films mensen merry christmas and a happy new year hebben horen zeggen. Maar op 6 en 7 januari hebben ze wel een kerstfeest voor de christenen hier.
In Egypte begint het nieuwe jaar ook op 1 januari. Op oudejaarsavond slaapt iedereen meestal, wat ik heel zonde vind, want dan kun je het niet vieren. Wij zetten thuis altijd de Nederlandse tv aan en als het hier 12 uur is (als het in Nederland 11 uur is) steken we kleine bommetjes af. En soms tellen we nog een keer af samen met Nederland (een uur later).
Een paar jaar geleden gooiden we een paar bommetjes van het balkon, en toen kregen we op onze kop van de mensen beneden. Dat vond ik heel flauw. Ze eten hier niks speciaals op oudejaarsavond, maar de mensen die wij kennen wel, want ons moeder bakt lekker elk jaar oliebollen!!!
Een Egyptische moeder vecht voor het recht van haar tweeling om weer christen te worden. Zij staan sinds 2002 ingeschreven als moslim, toen de vader van Mario en Andrew Medhat Ramsis zich tot de islam bekeerde om met een andere vrouw te kunnen trouwen. De koptische kerk staat geen echtscheiding toe.
Afgelopen maand februari ontdekte de moeder dat haar zoontjes tijdens godsdienstles op school onderwezen werden in de islam. In mei weigerde de tweeling examen te doen in dat vak. Zij leverden hun examen in met alle vragen oningevuld.
De moeder van Mario en Andrew eist nu dat de kinderen weer worden ingeschreven als christen. Er was me verteld dat de Egyptische wet de moeder het voogdijschap over haar kinderen gunt totdat zij 15 jaar oud zijn, zei zij tegenover het koptische weekblad Watani, maar onlangs ontdekte ik dat dit alleen geldt voor moeders die moslim zijn.
Haar advocaat Naguib Gabriel heeft de rechtzaak met opzet laten verdagen , wanneer de rechtbank uitspraak moet doen in een gelijksoortige zaak van twaalf moslims die zich willen terugbekeren tot het christendom. Waar het om draait is of de rechtbank zal oordelen volgens het burgerlijk wetboek of volgens de sjaria. In het eerste geval staat het hun vrij om terug te keren tot het christendom, in het andere geval niet, zei Naguib Gabriel. De christen-advocaat is de laatste tijd onder toenemende druk gezet door conservatieve moslims wegens zijn rol in de verdediging van de tweeling.
In Egypte wordt water al jaren uit de Nijl gehaald. Sinds een grote dam gebouwd werd (van 1960 tot 1971), regelt Egypte het water dat door de Nijl stroomt. Zo kunnen ze bepalen hoeveel en wanneer ze het nodig hebben.
Het water dat in de leidingen terecht komt, wordt eerst een paar keer gezuiverd. Als het bij de huizen en flats in de grote steden komt, is het meestal helemaal schoon en gewoon drinkbaar.
Het water bij ons in Alexandrië is helder en schoon, maar het smaakt wel naar chloor. Toen we hier kwamen wonen, werden we in het begin wel ziek van het water (waarschijnlijk door het chloor), dus kookt mijn moeder het water altijd in een waterkoker en doet het als het is afgekoeld in een fles en stopt die in de koelkast.
Nu kunnen we het water gewoon drinken zonder ziek te worden, maar we koken het nog steeds vanwege de smaak. Sommige mensen die ik ken hebben waterfilters aan hun kranen om de smaak te verbeteren en het nog schoner te maken.
In de grote steden komen de waterleidingen uit op grote vierkante watertanks op de daken van flatgebouwen, en daarvandaan gaan ze naar de appartementen zelf.
Maar niet overal in Egypte is het zo makkelijk. Vorige zomer gingen we op vakantie naarMars-Matrouh (een andere stad aan de Middellandse zee). Daar hadden ze voor alle villas grote containers waarvandaan leidingen naar de villas zelf leiden. Er komt daar regelmatig een tankwagen langs om de containers te vullen.
Ik weet niet of er overal genoeg water is, maar waarschijnlijk is het water in kleine steden en dorpjes lang niet zo schoon als hier. Op het platteland halen de boeren hun water soms rechtstreeks uit de Nijl of kleine irrigatie-kanalen zonder dat het wordt gezuiverd.
Maar de meeste mensen drinken gewoon schoon water, en als je dat nog niet lekker vindt, kun je altijd nog mineraalwater kopen.
JERUZALEM - Israël blijft de geblokkeerde en belegerde Gazastrook van humanitaire hulp voorzien. Dat heeft premier Olmert van Israël de Palestijnse president Abbas gisteren in Jeruzalem beloofd.
Palestijnen vluchten de grens over naar Egypte. FOTO AP
De toezegging leek verband te houden met de opening van de grens tussen Egypte en de Gazastrook door Palestijnse militanten. Abbas overlegt woensdag met zijn Egyptische ambtgenoot Moebarak over de situatie bij de grensplaats Rafah.
Palestijnen in de Gazastrook kunnen nog altijd relatief ongehinderd de zuidgrens met Egypte over. Caïro wil zo snel mogelijk de grens sluiten, maar wil ook een veldslag met Palestijnen vermijden.
De Palestijnse Hamas-beweging, die het voor het zeggen heeft in de strook, heeft zich bereid getoond om met Egypte een oplossing te zoeken. Hamas heeft gisteren ook laten weten eventuele besluiten over de grenscontroles van Abbas, die tot de rivaliserende Fatah-partij behoort, te negeren.
Israël heeft zaterdag van Egypte maatregelen geëist om de orde langs de grens met de Gazastrook te herstellen. De Egyptenaren blokkeerden het autoverkeer, maar hielden Palestijnse voetgangers die boodschappen wilden doen aan de Egyptische kant van het grensstadje Rafah niet tegen.
Opvallend was dat het beetje ordebewaking uit gezamenlijke patrouilles van Egyptische agenten en Hamas-militanten bestond.
Later op de dag keerden Palestijnen terug naar de Gazastrook, nadat er in de winkels in Rafah niets meer te krijgen zou zijn geweest.
De Egyptische autoriteiten beloofden eerder dat de Palestijnen konden kopen wat ze nodig hadden, maar in de praktijk lijken ze de schaarste te bevorderen. Vrachtautos met goederen zijn door de autoriteiten tegengehouden, melden waarnemers. (AP)
Boven de gehele Egyptische kunst staat echter als een motto dat vrijwel geen uitzondering kent,: Kunst is een instrument van de religie
En daar de Egyptische religie zich in de eerste plaats bezighoudt met het hiernamaals, kan van een groot deel van de voortbrengselen van de Egyptische kunst worden gezegd, dat kunst niet voor de levenden maar voor de doden wordt vervaardigd. De gehele Egyptische kunst architectuur, driedimensionale beeldhouwkunst, reliëf is één gigantische poging de sterfelijkheid en vergankelijkheid van al het geschapene uit te bannen en te overwinnen, een blijvende, betere, ideale wereld te scheppen die nog zal bestaan wanneer haar scheppers al lang vergeten zijn.
De kunst weet niet alleen volledig uitdrukking te geven aan het heden van de oude Egyptenaar, maar ook gestalte te geven aan zijn toekomst, aan zijn eeuwig leven.
In Egypte moet elke weergave van een mens de uitbeelding zijn van een ideaal type, waarin de opdrachtgever zich kan herkennen, zodat hij in zekere zin tot een representant van de hele mensheid wordt
Zo ziet in de Amarna-tijd elke Egyptenaar er min of meer uit als Echnaton, en in de tijd van de Kuschitische heersers vertonen ook alle Egyptenaren Soedanese trekken.
In deze zin is elke Egyptische uitbeelding van een mens een portret , weliswaar niet dat van een enkeling maar van een volk, waarmee de enkeling zich identificeert, dat van een cultuur die zich zelf steeds opvatte als de eenheid van al haar dragers.
Merkwaardig is hier dat de stellers van de catalogus vergeten te melden dat deze kunst en religie uitsluitend de macht dienen en die oude Egyptenaar vooral proberen in te peperen dat alles was, is en blijven zal zoals de goddelijke continuïteit dit heeft voorzien:
Zonder mythe raakt elke cultuur haar gezonde, scheppende natuurkracht kwijt, pas een met mythen afgeperkte horizon verleent een cultuurbeweging haar eenheid. Aldus Friedrich Nietzsche
Steeds meer Egyptische schrijvers worden aangeklaagd door mensen die zichzelf beschouwen als beschermers van de islam. Het regime gaat daarin mee en vijzelt zo zijn islamitische kredietwaardigheid op.
Door Alexander Weissink
Cairo
De Egyptische dichter Abdel Moati Hegazi (foto links) moet genoegdoening betalen aan de schriftgeleerde Yusuf el-Badr (foto rechts), omdat hij hem een gevaarlijke extremist noemde en vergeleek met fundamentalistische joden. (Fotos AFP)
Er is tegenwoordig al snel sprake van heiligschennis in Egypte, zegt de Egyptische dichter en schrijver Abdel Moati Hegazi.
Na vijf jaar procederen heeft de rechter bepaald dat hij genoegdoening moet betalen aan de aartsconservatieve schriftgeleerde Yusuf el-Badri.
In 2002 had hij zich in een krantenartikel kritisch uitgelaten over de islamitische golf die het dagelijkse leven van Egypte overspoelde. Dat was natuurlijk tegen het zere been van al die islamistische fundamentalisten, zegt Hegazi met een grijns. Nu proberen ze me bang te maken.
In zijn kantoor van de staatsuitgeverij Huis van de Cultuur kan Hegazi er wel om lachen. Hij had sjeik El-Badri uitgemaakt voor gevaarlijke extremist. Erger nog, hij had islamitische geestelijken zoals de sjeik vergeleken met fundamentalistische joden. Daarop klaagde El-Badri hem aan wegens godslastering.
Als ze het geld willen zullen ze me moeten bestelen, verklaart Hegazi. De deurwaarders kwamen, taxeerden voor ruim 2.500 euro aan stukken uit zijn inboedel en legden er beslag op. Als u op tijd op de veiling komt, kunt u mijn dressoir misschien kopen, zegt hij droog.
Thuis bij sjeik El-Badri heerst een vrolijke stemming. Hij toont gretig de aankondiging in de krant dat de meubels van Hegazi worden geveild. Ik hoef alleen maar hier te wachten tot ze me het geld komen brengen, zegt de sjeik in zijn studeerkamer.
De zaak tegen Hegazi is slechts een van de vele zogeheten hesba-zaken tegen Egyptische schrijvers, journalisten en bloggers. Deze op islamitisch recht gebaseerde procedure maakt het mogelijk dat elk individu een ander kan aanklagen op beschuldiging van godslastering. Sommigen zijn in de gevangenis beland, anderen sloegen op de vlucht.
Vol trots haalt El-Badri de dossiers van al zijn rechtszaken uit de kast, als waren het trofeeën. Ik wil ervoor zorgen dat iedereen die leeft van de pen, dat doet zonder Allah te belasteren. Hij is ervan overtuigd dat hij resultaat boekt. Zelfs de meest recalcitrante schrijver denkt nu wel duizend keer na voordat hij Allah beledigt.
Ruim tien jaar geleden leidde een beruchte hesba-zaak tot het vonnis dat de academicus Nasr Hamid Abu Zeid van zijn vrouw moest scheiden. Een afvallige kan immers niet met een islamitische vrouw getrouwd zijn. Zijn vergrijp? Hij had in zijn proefschrift de traditionele interpretatie van de koran in twijfel getrokken. Verschillende schriftgeleerden, onder wie Yusuf el-Badri, maakten hem uit voor ketter. Abu Zeid zag zich gedwongen om met zijn echtgenote naar Nederland te vluchten waar hij politiek asiel kreeg. Hij werkt er nu als hoogleraar aan de universiteiten van Leiden en Utrecht.
Sindsdien kan niet iedereen meer zomaar een zaak tegen je aanspannen, aldus Negad Mohammed el-Borai, een advocaat die zich heeft gespecialiseerd in het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting. Na de zaak tegen Abu Zeid bracht de regering een wijziging aan in de hesba-procedure. Je moet je klacht eerst bij de openbare aanklager indienen en hij beslist of je een zaak hebt. Maar dat heeft niet geleid tot een vermindering van het aantal hesba-zaken, want de openbare aanklager gaat er meestal graag in mee.
De dichter Helmi Salim is het meest recente doelwit van wat door intellectuelen ook wel de nieuwe mohtaribeen (religieuze politie) van Egypte wordt genoemd.
Zijn gedicht over de vele verschijningsvormen van Allah werd uit een tijdschrift geweerd. In reactie op een klacht had een speciale commissie van Al Azhar, de toonaangevende sunnitische leerinstelling van Egypte, het gedicht godslasterlijk bevonden.
Selim werd aangeklaagd voor heiligschennis en de openbare aanklager nam de zaak in behandeling. Zo gaat dat in dit ellendige land, zegt El-Borai. Wat weet een religieuze instelling nu van dichten? Waar bemoeien ze zich mee?
Salim, stoppelbaard, bruine tanden, achterovergekamd haar, blijft er kalm onder. Het is niet de eerste keer dat ze me proberen te intimideren, zegt de man in zijn afgeleefde kamertje in het hoofdkwartier van de socialistische Togamu-partij. Hij breekt een stukje van zijn sigaret af voordat hij die opsteekt. Ik heb twee jaar geleden een beroerte gehad, daarom moet ik een beetje op mijn gezondheid letten. Ik maak ze korter, dan is de schade minder, zegt hij serieus. Figuren als El-Badri doen alsof ze uit religieuze gronden bezwaar maken, aldus Salim. In werkelijkheid willen ze politieke macht verwerven door zichzelf als de morele beschermer van het geloof voor te doen.
In een obscuur kantoor ontkent de gevreesde advocaat Nabih el-Wahsh uit te zijn op politieke invloed. Met zijn gevloek maakt hij bepaald geen godvrezende indruk, maar toch klaagt hij in naam van de islam om de haverklap schrijvers aan. Ik doe wat nodig is om ze te disciplineren, vertelt hij. God zal mij op een dag vragen of ik mijn plicht heb gedaan.
El-Wahsh heeft een lange staat van dienst. Als hoogtepunt noemt hij de filmproducent die door de rechter tot tachtig zweepslagen werd veroordeeld omdat ze had gezegd dat Egyptische meisjes niet lang maagd bleven. De rechter beriep zich terecht op de koran, maar het vonnis werd niet uitgevoerd omdat dit land zich niet houdt aan de sharia, zegt hij teleurgesteld . Een ander recent doelwit van El-Wahsh is de feministische schrijfster Nawal El-Sadaawi die onlangs het land is ontvlucht. Ze had geschreven dat Allah een vrouw is. Het werd hoog tijd dat iemand haar een halt toeriep.
De vraag waarom de openbare aanklager al deze hesba-zaken in behandeling neemt, is volgens El-Borai makkelijk beantwoord. Het is een manier om kritische schrijvers aan te pakken. De openbare aanklager en mensen zoals Yusuf el-Badri and El-Wahsh ontvangen orders van het regime, zegt hij overtuigd. Daarnaast gebruikt het regime deze zaken om haar islamitische geloofwaardigheid op te vijzelen. De regering zou willen aantonen dat ze minstens zo vroom is als de islamitische oppositiegroepen, met name de Moslimbroederschap die steeds meer aan populariteit wint.
De advocaat noemt het de reflexen van een regime dat zich bedreigd voelt. President Hosni Mubarak is al 26 jaar aan de macht en vrijwel iedereen gaat ervan uit dat zijn zoon Gamal hem wil opvolgen. Daarom moet de regering zich presenteren als de hoeder van het volk en het geloof, zegt ook Hegazi. We zitten gevangen tussen de dictator aan de ene kant en de fundamentalisten aan de andere. Het resultaat is ernaar. Alle zogenaamde intellectuelen van vandaag zijn opgegroeid in het tijdperk van de dictatuur, aldus Hegazi. Alle progressieve liberale denkers doen aan zelfcensuur. Het zijn allemaal makke schapen geworden.
Faraonisch Egypte - Hoe is de natuur georganiseerd?
Faraonisch Egypte - Hoe is de natuur georganiseerd?
De natuurvisie in het oude Egypte werd gedomineerd door het geloof in een kringloop van leven, dood en wedergeboorte. In natuurverschijnselen als de jaarlijkse overstroming van de Nijl, en het dagelijks ondergaan en opkomen van de zon, werd deze kringloop herkend.
Eeuwig leven
De kringloop was een gevolg van een godenstrijd, die nooit definitief gewonnen kon worden door het goede of het kwade. Zo geloofden de Egyptenaren dat de zon iedere avond stierf.
De hemelgodin Noet slikte hem in, waarna een nacht in de onderwereld volgde en de zonnegod strijd moest leveren met de machten van het kwaad. 's Ochtends werd de zon weer geboren. Het ochtendrood werd aangezien voor het bloed dat bij de geboorte vloeit.
De cartouche, een koord waarvan het einde aan het begin is gebonden, is het symbool van de eeuwigdurende kringloop. In Egyptische teksten is de naam van een farao vaak omcirkeld door een cartouche. Door de magische kracht die de Egyptenaren aan het hiëroglyf toekenden, zou de farao op deze manier van het eeuwige leven verzekerd zijn.
Stabiliteit
De enige natuur die de Egyptenaren kenden, was die van Egypte. En hier waren de natuurlijke omstandigheden eeuwenlang uiterst stabiel.
Er waren drie seizoenen van elk vier maanden: Droogte, Overstroming en Opkomen.
In de zomermaanden, wanneer de zon op zijn heetst is, leed Egypte honger en werden de mensen door besmettelijke ziektes bedreigd. De machten van de chaos deden een aanval. Maar dan kwam de Nijl, die alle leven mogelijk maakt. Nadat het land bevloeid was, werd gezaaid, en het land beleefde een wedergeboorte. Ieder jaar zag Egypte er weer uit als net na de schepping.
Het fenomeen kringloop was zo dominant in de Egyptische denkwereld, dat men vanzelf aannam dat alle levensvormen, dus ook de mensen, een kringloop moesten doormaken. De mens kwam na zijn dood voor een rechtbank die besliste of hij het dodenrijk mocht betreden. Osiris was de koning van het dodenrijk, nadat hij zelf eens was vermoord om daarna weer tot leven te komen. Zijn rijk bevond zich buiten de zichtbare hemel.
Het geluid van hakken in het zand klinkt een archeoloog als muziek in de oren. Egypte, waar het zand zoveel moois bewaart, trekt al eeuwenlang geïntrigeerde wetenschappers van over de hele wereld.
Sinds vijftig jaar voert ook het Rijksmuseum van Oudheden, vermaard om zijn indrukwekkende Egypte-collectie, eigen opgravingen uit.
Maar al in de zeventiende eeuw verdiepten Nederlanders zich in het oude Egypte en verzamelden 'oudheden en rariteiten' van deze bijzondere beschaving.
De tentoonstelling Hakken in het Zand - Nederlandse opgravingen in Egypte (Rijksmuseum van Oudheden, 29 november 2007 - 11 mei 2008)vertelt het verhaal van de archeologische activiteiten in Egypte door Nederlanders, aan de hand van persoonlijke notities, dagboekfragmenten, fotos en vondsten.
Nederlandstalige kinderen in Egypte schrijven over Egypte
Anita over Nederland
Een vergelijking Egypte/Nederland door Anita
Wat valt mij op aan Nederland?
Nederland is een echt fietsland, dat merk je bijna overal. Je ziet een heleboel fietsende mensen en er zijn zelfs speciale paden voor langs de weg. Voor Nederlanders lijkt dit heel normaal, maar als ik dit in Egypte vertel krijg ik verbaasde reacties.
De wegen in Egypte zijn vreselijk druk. Overal rijden autos snel en roekeloos, zoals je ze hier zou beschrijven als wegpiraat. Als je ergens drie banen hebt, maken zij er wel vijf van, en het oversteken is in sommige plaatsen een levensgevaarlijke opgave. Dus het idee van fietsen op openbare wegen is daar niet zo aantrekkelijk. Kinderen in Egypte zien fietsen als een vorm van entertainment, dan fietsen ze op plekken waar de wegen minder druk zijn, zoals de plaats waar ik woon. Als mijn nichtjes op feestdagen bij ons kwamen wilden ze altijd fietsen, omdat zij langs drukke wegen wonen, net als de rest van Egypte.
De lucht in Nederland is ook veel schoner dan in Egypte. Als ik op vakantie naar Nederland ga, is het eerste wat ik merk als ik uit het vliegveld kom, dat ik al twee jaar niet echt heb geademd. Zo fris en schoon ruikt het! Mischien komt dat omdat er in Nederland veel weides zijn, en veel meer natuur zoals bossen. Als je er rondloopt ruik je bloemen en planten, of gewoon de frisse buitenlucht.
Het grootste deel van Egypte is woestijn, dus het klimaat daar is veel droger en veel stoffiger dan in Nederland. En in Nederland regent het ook veel vaker, dat is voor de mensen die er wonen niet zo fijn, maar na de regen merk je dat de lucht is veranderd, net alsof alle fijne deeltjes zijn weggewassen uit de lucht. En dan ruik je alleen nog maar de geur van alle bloemen en planten. In Egypte regent het bijna nooit, maar als het regent ruik je het natte stof en is de lucht ook schoner, maar dat duurt maar twee maanden per jaar en niet eens elke dag.
De winkels in Nederland gaan altijd vroeg dicht, behalve op koopavond. En op zondag is bijna alles gesloten. In Egypte blijven de meeste winkels open tot laat in de avond, en op vrijdag, de vrije dag in Egypte in plaats van zondag, zijn de meeste winkels ook gewoon open. Vooral in de zomer, als het s middags te heet is om naar buiten te gaan en alle mensen pas na donker uitgaan, blijven de winkels open tot laat in de nacht en soms wel tot vroeg in de ochtend. Als je dan om twee uur s nachts buiten rijdt zijn er zo veel mensen, dat als je geen klok bij je had, je zou zweren dat het net pas donker was geworden!
De huizen in Nederland zijn ook heel anders, al verschillen die ook per regio. In Nederland heb je huizen, villas, appartementen, twee onder een kap woningen, enz. In Egypte heb je voornamelijk flats. Overal waar je naartoe gaat zie je flatgebouwen, de meeste hebben vijf etages, maar er zijn ook gebouwen met wel twintig etages of meer. De meeste hebben geen liften, dus moet je overal met de trap naar boven.
Natuurlijk verschillen de flats ook van elkaar. Je hebt grote en kleine flats, flats aan zee of aan een drukke straat. Je hebt ook overbevolkte gebieden, waar de flats bijna tegen elkaar aan zitten met maar hele smalle straatjes er tussen, en er zijn maar weinig plaatsen waar de flats een eind van elkaar afstaan. Maar voor de rijkste mensen zijn er natuurlijk ook villas. En in Nederland hebben een heleboel huizen hun eigen tuin, terwijl er in Egypte geen ruimte voor is. Op het platteland zijn er natuurlijk wel plantages, maar een privé-tuin is alleen voor mensen met een villa.
In Egypte is er veel gedoe over een lesbische kus in een nieuwe film. Het gaat om "Hina maysara", de prent van de jonge regisseur Khaled Youssef die in december 2007 uitgebracht werd.
De film doet het goed in de Egyptische cinema's. De controverse rond een kusscène doet de prent zeker geen kwaad. In de scène zie je hoe een vrouw probeert de heldin van de film, een jonge arme vrouw, te verleiden. De heldin wordt gespeeld door de filmster Summaya Al-Khashab.
Proffen van de islamitische Al-Azhar-universiteit in Caïro keerden zich in het openbaar tegen de film. De prent promoot homoseksualiteit en ontucht, vinden ze.
Volgens Elwi Amin, een professor islamitisch recht, zijn er in Egypte geen lesbiennes. "Er is hier geen lesbianisme, en dat zal ook nooit zo zijn."
De professor klaagt over "de invloed van de immorele westerse cultuur die de media controleert". Hij ziet de film als een onderdeel van "een Amerikaans-zionistisch complot".
In 2006 waren er gelijkaardige reacties op "Het Yacoubian-gebouw", een film waarin homoseksualiteit in beeld kwam.
Homoseksualiteit is in principe niet verboden in Egypte, maar de politie vervolgt geregeld homo's. En homo's worden soms ook veroordeeld omdat ze de openbare zeden zouden schenden en zouden indruisen tegen de gangbare normen en waarden.
De situatie bij de grens tussen Gaza en Egypte wordt steeds onoverzichtelijker. Nadat Egyptische veiligheidstroepen waren begonnen met het sluiten van de grens met de Gazastrook, werd later besloten om de grens toch op bepaalde plekken weer te openen.
Tienduizenden Palestijnsen steken de grens over met Egypte
De Egyptische oproerpolitie wist zich geen raad met de situatie en er is een complete chaos ontstaan. Dat meldt RTL Nieuws
Eerder op de ochtend hielden de grensbewakers met onder meer waterkanonnen Palestijnen tegen die hun buurland Egypte binnen wilde komen. Palestijnen die vanuit Egypte terug wilden keren naar hun woonplaats in de Gazastrook, werden wèl doorgelaten.
Schaarste Sinds Israël als gevolg van aanhoudende luchtaanvallen op het land de Gazastrook afsloot van de buitenwereld, heersen daar grote tekorten aan levensmiddelen en andere goederen. De afscheidingsmuur tussen Egypte en de Gazastrook werd als gevolg van de schaarste deels door opstandelingen vernield om zo inkopen te kunnen doen. Tienduizenden Palestijnen drongen het buurland binnen.
Israël heeft er bii Egypte op aangedrongen iets aan de situatie te doen om te voorkomen dat er tijdens de chaos wapens de Gazastrook in worden gesmokkeld.
Condoleezza Rice De BBC meldt dat ook de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken, Condoleezza Rice, Egypte tot actie maande. Het is een internationale grens die bewaakt moet worden en ik geloof dat de Egyptenaren het belang er van inzien dit ook te doen.
De Israëlische luchtmacht voerde vrijdagochtend luchtaanvallen uit boven de Gazastrook, in de buurt van de grensplaats Rafah Vier Hamasleden werden hierbij gedood. Israël zegt dat deze aanvallen specifiek op terroristen zijn gericht.
Het hele scheppingsverhaal en de eerste hoofdstukken van de koran (die inhoudelijk in grote lijnen overeenkomen met de bijbelse variant) hebben zich volgens imam Nordin Talhaouit echt afgespeeld, amper een paar duizend jaar voor Christus nog wel. 
