Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
20-04-2006
Een geliefkoosde amulet was zeker de scarabee
Diende als bescherming bij jonge kinderen tegen ziekte en vroegtijdig sterven. Bij overlijden kreeg de mummie zulke amulet mee als bescherming tijdens zijn reis door het dodenrijk
De scarabee de mestkever werd door de oude Egyptenaren als een heilig dier beschouwd. Het dier werd ook wel drekroller genoemd of pillendraaier.
Waarom kreeg het dier zulke namen??? Van afval maakt de kever met zijn pootjes een bolletje van ongeveer vijf centimeter groot. In dat bolletje wordt een eitje gelegd. Dan gaat het bolletje de grond in. Na enige tijd komt uit het eitje een larfje en het leven begint opnieuw. De Egyptenarenhadden een groot geloof in het leven na de dood en de mestkever deed precies wat ze geloofden. Daarom was deze kever het symbool van de voortgang van het leven en de opgang van de zon. In de rotsgraven langs de Nijl zijn gebalsemde kevers gevonden. Ook in de tempels zie je afbeeldingen van de scarabee.
Bij de tempel van Karnak staat een grote granieten scarabee. Nog altijd lopen Egyptische vrouwen rondjes rond dit beeld waarmee ze hopen dat dit de vruchtbaarheid van hun schoot bevordert.
En vergeet niet, de scarabee met die prachtige groenblauwe kleuren is thans nog altijd een sieraad dat door vele vrouwen gedragen wordt.
De mensen trouwden tamelijk jong in Egypte. De jongens waren meestal 15, de meisjes 12. De meeste mensen stierven als ze tussen de 40 en de 50 jaar zijn. Huwelijken werden niet geregeld door de ouders. Wel probeerden ze ervoor te zorgen dat de jongen en het meisje dezelfde achtergrond hadden.
Meubels en andere bezittingen van het pasgehuwde koppel werden na het huwelijk naar hun huis gebracht. Daar werden ze verwelkomd door hun buren. Het huis, de meubels en andere bezittingen waren volgens de Egyptische wet zowel van man als vrouw. Bij een scheiding mocht de vrouw alle dure spullen die ze zelf had meegebracht behouden. De echtgenoot was verplicht om haar ook na het huwelijk geld te betalen. ( een vorm van alimentatie)
De kinderen: Vanaf hun vierde jaar leerden de jongens het beroep van vader. De meeste meisjes die getrouwd waren zorgden voor de huishouding en de kinderen De Egyptenaren hielden veel van kinderen. Op schilderijen en beelden namen ze een belangrijke plaats in. Helaas stierven veel kinderen bij de geboorte of kort daarna. Daarom probeerden de ouders met amuletten ongelukken en ziekten te voorkomen.
De samenleving in Egypte was een standenmaatschappij, waarbij de farao bovenaan stond. 5 Verschillende lagen: slaven, de boeren en werklieden,de ambtenaren, de priesters, en de familie van de farao
Na de slaven waren de boeren en werklieden de laagste stand en hadden niet veel rechten. De boeren moesten een deel van hun oogst aan de farao als belasting afstaan. De zonen van de boer volgden hun vader op. Ze hadden weinig kans om een ander beroep te leren.
De werklieden waren handelaren of handwerkers. Zij stonden iets hoger op de maatschappelijke ladder. Hun kinderen konden het beroep van hun vader leren.
Dan kwamen de ambtenaren van de farao. Zij hadden tamelijk veel te zeggen in de Egyptische samenleving.
De staf van de farao bestond uit boekhouders en belastingophalers. Deze mensen konden lezen en schrijven. Dat leerden ze op de weinige scholen die er bestonden . Hun kinderen gingen ook naar deze scholen.
Vervolgens kwamen de priesters en tenslotte de familie van de farao.
Om een groter rijk te krijgen, trouwden faraos dikwijls met prinsessen uit naburige landen.
Egypte was een dictatuur. Alles ging via de farao, er werd geen besluit genomen zonder hem. De farao was meestal aanwezig bij de oorlogen en veldslagen die er plaats vonden.
De Egyptenaren maakten gretig gebruik van hun vrije tijd en genoten van sport en ander vermaak.
Door de lange dagen en het zonnige klimaat hadden de Egyptenaren veel vrije tijd.
De Egyptische adel pakte altijd groots uit als ze zich wilden vermaken. Ze jaagden op gevogelte, krokodillen, nijlpaarden en leeuwen tijdens de jachtpartijen met strijdwagens en honden .
Banketten waren luxueus en werden gehouden bij geboorte, huwelijk of een religieus festival. Ze droegen prachtige kleding, lieten de wijn rijkelijk vloeien en lieten zich vermaken met muziek en dans.
De sport zorgde vermaak voor iedereen. Boksen en schermen waren populair, en de farao's organiseerden regelmatig renwedstrijden rond de piramiden.
Ook bordspelen waren populair, ze waren rustgevend - vooral Senet, een spel dat gebaseerd was op de reis van de doden naar de onderwereld .
Om een beter beeld te geven van de kleding afbeeldingen van de kleding van; P1 de koninklijke familie P2 de priesters P3 het leger P4 de nobelen Klik op de afbeelding om te vergroten
Een plant die een centrale rol speelde in de mythologie was papyrus (mehyt), een symbool van het leven en het moeras waaruit alle leven voortkwam. Men dacht dat de hemel werd gedragen door pilaren van papyrus. De plant stond ook symbool voor Neder-Egypte.
Van evengroot belang was de lotus (seshen), een bloem die 's nachts sluit en onder water verdwijnt. Hierdoor werd de bloem een symbool van de zon en de schepping; men dacht dat Amon uit een lotusbloem werd geboren. Als symbool van wedergeboorte werd de bloem geassocieerd met Osiris en de begrafeniscultus. De plant stond symbool voor Opper-Egypte.
De meest vereerde bomen waren de plataan, die aan de hemelpoort stond en de wilg, de boom die rond de doodskist van Osiris groeide.
Leven in het oude Egypte; De pruikenmaker was een belanrijk man
De pruikenmaker was een belangrijke man.
Hij kende de trends en de pruiken die gedragen werden. Voor het maken van een pruik was bijzondere kennis en vaardigheid vereist.
De kunde en vindingrijkheid van een pruikenmaker warn bekend. . In zijn atelier vulde hij vazen met pas geknipt haar en hij maakte vlechten en toupetjes. Hij gebruikte allerlei accessoires als spelden en naalden. Er stond een heel assortiment flesjes met parfums en zalfjes om de pruiken heerlijk te laten reuken. Naast de ingang stonden houten hoofden als paspoppen.
In een mand bewaarde de pruikenmaker valse baarden.
De vorm en lengte van de baard was een indicatie van de status en het maatschappelijk aanzien van de drager.
De oude Egyptenaren scheerden zich al 6000 jaar voor Christus, maar de hogere klasse en iedereen wie het zich kon veroorloven, bezaten ook pruiken. In alle kleuren, zelfs in goud en gemaakt van mensenhaar.
Zowel mannen als vrouwen gebruikten crèmes en beschilderden hun oogleden met het malachiet, een koperverbinding. De ooghoeken werden met een zwart streepje verlengd in de richting van het oor. Lippen en wangen werden gekleurd met henna en nagels van vingers en tenen werden gelakt. Op papyrusrollen werden recepten gevonden tegen kaalhoofdigheid en er werd puimsteen gebruikt om de huid soepel te houden. Tegen zonnebrand en insectenbeten werden speciale oliën gebruikt.
De Egyptenaren droegen het liefst linnen stoffen, hoewel ze ook wol gebruikten en grover weefsel. Zeer geliefd waren zuiver witte, ragfijne linnen weefsels die men vouwde tot fijne plissé . Deze stoffen werden ook gebleekt voor een extra wit resultaat. Na het wassen legde men de kleding in de zon. De Egyptenaren konden kleding ook verven.
Standbeelden van de koningen en burgers geven een goed beeld van de veranderende mode. In het Oude Rijk en het Middenrijk droegen vrouwen eenvoudige en nauwsluitende jurken, mannen droegen nauwsluitende tunica's tot op kniehoogte Sinds het Nieuwe Rijk gaf men de voorkeur aan wijd zittende tunicas voor mannen Vrouwen droegen grote wikkeljurken gemaakt van een grote lap rechthoekig stuk stof
ze droegen bij feestelijkheden mooie kapsels en een pruik in verschillende lengtes .
In alle periodes was de sandaal het voornaamste schoeisel. Sandalen werden vervaardigd uit plantaardige grondstoffen zoals palmbladeren of papyrus. Ze werden niet gemaakt in werkplaatsen maar door de vrouwen thuis.
Er bestonden ook duurdere exemplaren. Deze werden van leer vervaardigd en waren duurzamer .
In het oude Egypte waren drie soorten schrift in gebruik. Een geheime taal voor de priesters, het hiëratische schrift, het demotische schrift, bedoeld voor dagelijks gebruik door het volk, en het hiërogliefenschrift.
Hiërogliefen dateren uit ca. 3200 v.Chr. en vormen het oudste bekend schrift ter wereld. Het woord 'hiëroglief' betekent 'heilige gegraveerde letter' en verwijst naar het beeldschrift dat de oude Egyptenaren gebruikten om hun geloof uit te drukken. De Egyptenaren zelf noemden de hiërogliefen ook wel godenwoorden. Het hiërogliefenschrift is van oorsprong een zuiver 'beeldschrift', en de tekens betekenden aanvankelijk precies wat ze voorstelden.
Door de jaren heen gebruikten de Egyptenaren hiërogliefen om de tempels mee te versieren en om verhalen uit te beelden en de verering van de goden kracht bij te zetten door de heilige teksten op de muren af te beelden.
Om de kunst van hiërogliefen te leren, waren jaren van oefening nodig. . Er zijn drie hoofdtypen hiërogliefen. 'Fonogrammen' brengen de klanken van lettergrepen over,
'ideogrammen' beelden het object of de handeling zelf af,
het 'determinatief' bevestigt, verandert of geeft de betekenis van het naastgelegen woord aan.
Het lezen wordt bemoeilijkt doordat woorden en zinnen noch door afstanden, noch door leestekens van elkaar gescheiden worden. Een hulpmiddel is dat symbolen van dieren en mensen altijd kijken naar de richting waar de tekst begint.
In 1798 werd een aanwijzing gevonden waarmee de hiërogliefen konden begrepen worden.
Bij Rosetta, in de delta, werd een steen gevonden door een franse soldaat uit het leger van Napoleon. Deze steen van Rosetta bevatte drie maal dezelfde tekst alleen in drie verschillende talen.
Nu is de steen van Rosetta te vinden in Britse Museum van Oudheden in Londen.
Jean François Champollion (1790-1832), een Franse professor, vergeleek de Griekse tekst met de hiërogliefen en wist na 14 jaar de tekst te vertalen, dit na voorbereidend werk van de Zweed Johan David Åkerblad en de Engelsman Thomas Young. Champollion wist echter voor de doorbraak te zorgen door de tekens niet als aparte woorden te zien zoals in het Chinees Dit kwam omdat de tekst ongeveer 500 Griekse woorden telde terwijl de Egyptische 1400 tekens kende.
De tekst was een decreet van in Memphis verzamelde priesters. Dat decreet was gericht aan koning Ptolomeus
Het griekse deel op de steen is te verklaren door het feit dat de koning een Griek was Het demotisch was voor de normale egyptenaar De aanwezigheid van de hiërogliefen is te verklaren dat het een priesterdecreet betreft van heilige teksten
Als schrijfmateriaal gebruikten de Egyptenaren 'papyrus', gemaakt van de papyrusplant.
De stengel van de plant werd in stroken verdeeld, die in twee lagen, dwars op elkaar en dan werden samengeperst. De vellen 'papier' werden daarna tot rollen samengevoegd.
Zowel de plant, de vellen, de rollen als de aangebrachte teksten en afbeeldingen werden als 'papyrus' bekend.
Papyrus bleef tot in de 10e eeuw in gebruik als schrijfmateriaal. De tekst werd geschreven met een schrijfriet, dat in inkt werd gedoopt. Dikwijls werden de hiërogliefen van een kleur voorzien.
Een soldaat van het leger van Napoleon vond een steen in de het plaatsje Rosetta, in de buurt van Alexandrie. Het was de beroemde steen van Rosetta - die zoals achteraf bleek, de geheimen van de hiërogliefen prijs gaf
afbeelding: een zo groot mogelijk beeld van deze steen om de drie geschriften te onderscheiden: Grieks, demotisch en hiëroglief ( zie 2 artikels hieronder)
legende en geheimen omtrent het hiërogliefenschrift en de god Thot
Het hiërogliefenschrift wordt door de Egyptenaar toegekend aan de god Thot
Hij gaf het hiërogliefenschrift als een volledige openbaring aan het volk van Egypte. Het schrift kende echter niet, zoals andere geschriften, een lange tijd van ontwikkeling maar werd, volgens een legende, aan hen plotseling vanuit het niets geopenbaard. Het schrift bevat aanduidingen van dingen, spreektekens en verborgen geheime tekens.
Zo heeft het Hiërogliefenschrift een driedubbele betekenis. De geheime betekenis van het schrift werd door de priesters bewaard. De vertaling van het schrift werd slechts aan priesters, die in het mysterie van Thot werden ingewijd, geopenbaard en geheim gehouden.
Egyptologen zijn nooit verder gekomen dan de gewone vertaling. Van de ongeveer 7000 tekens, die men heeft ontdekt, zijn er door de wetenschappers slechts 700 ontcijferd. Dat betekent, dat er 6300 tekens zijn waar men niet eens de betekenis van kent.
Herodotus, men noemt hem de vader van de geschiedenis, zegt over het hiërogliefenschrift ; "Het hiërogliefenschrift is een Heilig schrift met een verborgen betekenis, die alleen via een symbolische weg is te vinden, want de taal der hiërogliefen werd alleen door de Goden gebruikt". In 1822 werd de sleutel van het schrift ontdekt door een Franse geleerde, Champollion, die 21 jaar lang naar de betekenis van het schrift heeft gezocht.
Bij (toeval) werd door een soldaat van het leger van Napoleon een steen ontdekt in de buurt van het plaatsje Rosetta, in de buurt van Alexandrie.
Eeuwenlang is het schrift een groot raadsel geweest en al denkt de wetenschap dat zij van Champollion de sleutel heeft gekregen.... hij geloofde daar zelf niet in. Hij dacht dat hij niet alle geheimen had ontcijferd... . Een vroegtijdige dood belette hem om verder het schrift te onderzoeken en latere onderzoekers stelden zich tevreden met de sleutel die Champollion had aangereikt.
Het was de droom van Champollion een boek te schrijven met symbolische verklaringen van het schrift.Doch hij stierf vroegtijdig..
Alzo sprak hij op zijn sterfbed: "Verwonder U er niet over, Verwonder U er niet over dat ik ween. Gij zult niet denken dat ik een zwakkeling was, of dat ik mij ongerust maakte over wat de dokter mij te vertellen had, ik was op alles voorbereid." "Het koste mij alleen de grootste moeite om de wetenschap vaarwel te zeggen, want er is nog zoveel wat ik niet weet en wat ik nog zo graag had willen leren. De Egyptenaren zijn waarlijk grote kunstenaars".
De ware betekenis van het schrift is voor veel egyptologen een doorn in het oog.
De priesters, die de geheimen kenden, kenden ook de code van Thot; "Hij die de ware betekenis van het schrift ontdekt, dient er voor te zorgen deze in geheimnis te bewaren en indien men er over spreekt dat te doen op een gesluierde en raadselachtige manier".
Betrekkingen met andere landen bestendigde de vrede
De koning zorgde voor betrekkingen met omliggende landen...
De koning was niet alleen heerser over het Egypte. Hij regeerde ook, ten tijde van de Egyptische expansiepolitiek, over de veroverde gebieden in Nubië en Voor-Azië.
Hij onderhield diplomatieke betrekkingen met buitenlandse staten. Het in Amarna gevonden kleitablettenarchief toont de correspondentie aan tussen Egypte en de Voor-Aziatische staten. De koning was verantwoordelijk voor reizen m.b.t. de buitenlandse handel, waarvan de bekendste de expedities naar Poent zijn ( in volgend artikel - zie hierondermeer over Poent).
Sinds de regeerperiode van Thoetmosis IV sloot men het liefst vrede door een huwelijk van de koning met een van de prinsessen van dat land. Zo kwamen ten tijde van de 18de dynastie prinsessen uit Mitanni als gemalinnen naar Egypte, en later, tijdens Ramses II, de dochters van de Hetietenkoning.
De vredelievende betrekkingen tussen de landen werden zo, in de persoon van de koning, gesymboliseerd door zijn huwelijk.
Expeditie naar Poent. Het land Poent voorzag de egyptische vorsten van afrikaanse producten, zoals dierenhuiden, slagtanden, wierook De grote expeditie over de Rode zee naar Poent werd door Hatsjepsoet georganiseerd.
Egyptische schepen gevonden Er zijn Oud-egyptische 'zeevarende' schepen gevonden aan de kust van de Rode Zee. Men denkt dat dit de opbergplaats is voor de schepen van de expeditie van Hatsjepsoet naar Poent, maar er is ook een cartouche gevonden van farao Amenemhat III.
Hatsjepsoet is vooral verbonden aan de uitgebreide expedities die ze naar het buitenland zond. Iedereen wist dat uit Poent allerlei aantrekkelijke zaken kwamen als wierook, mirre, apen, giraffen, jachtluipaarden, goud, ivoor, struisveren en kostbare soorten hars,
maar ook dwergjes waar het hof zo dol op was en negers om als bedienden te laten werken.
In het negende jaar van haar regering stuurde ze een expeditie naar Poent en deze geschiedenis staat uitgebreid vermeld op de wanden van haar dodentempel
Beschrijving van de reliëfs in haar dodentempel Op de reliëfs zijn de schepen in Poent te zien . Een baardig opperhoofd en vrouw komen met aantal hoorwaardigheidsbekleders eer bewijzen aan de Egyptenaren. Ze smeken om vrede van Zijne Majesteit. "Heil u koning van Egypte, vrouwelijke zon die straalt als de goddelijke zonneschijf.
OP die reliëfs kan men zien hoe de mensen in Poent woonden: huizen op hoge palen die men via een ladder bereikte. De Egyptische afgezant schonk namens de farao vlees , bier, fruit en wijn. Het opperhoofd gaf een baviaan als geschenk.
Hatsjepsoet Hofkroniek van de farao zonder baard
Een boek: Barbara M Veenman
Ongetwijfeld was farao Hatsjepsoet één van de machtigste koningen die ooit hebben geregeerd over het land van de Nijl. Onder zijn bewind kende Egypte een langdurige periode van voorspoed, kwam de mooiste tempel uit de oudheid tot stand en werd de legendarische expeditie ondernomen naar het sprookjesachtige land Poent.
Het koning zijn was een goddelijke ambt. Plaatsvervanger zijn van de koningsgod Horus op aarde zegt al voldoende. Vanaf de 4de dynastie wordt de goddelijke afkomst door 'Zoon van de Zonnegod' uitgedrukt. Sedert de regeerperiode van Hatsjepsoet wordt deze goddelijke afkomst voorgesteld in een beeldcyclus; de geboortelegende, waarbij de goddelijke vader de god Amon-Re is.
De Egyptische staat was een absolute monarchie. Alles wat er gebeurde in het land ging terug op de koning. Hij had als enige wetgevende macht. Wetten en decreten werden door hem uitgevaardigd. Hij benoemde ambtenaren en priesters. Wetgevende en uitvoerende macht vormen een eenheid in de persoon van de koning.
Het begrip staat moet worden omschreven met uitdrukkingen die koning en koninkrijk betekenen. Dit omvat de centrale positie van de koning in het land: De koning is de staat !
De koning is degene die alle beslissingen in zijn rijk neemt.
Uit teksten van de 'Koningsnovelle' blijkt dat er ook een staf van raadslieden overwegingen en voorstellen doet maar die door de koning in laatste instantie genegeerd worden. Gedaan werd wat de koning zei, en dat alleen was juist! De teksten uit de koningsnovelle onderlijnen dus zijn superieure machtspositie: zijn wijsheid, grootte en superioriteit
De koning was ook bevelhebber van het leger. Bovendien was hij degene die de beslissing nam over oorlog en vrede en het leger liet oprukken.
Ondanks zware tactische fouten behaalt Ramses II als bij wonder de overwinning
Ramses II maakte een aantal onbegrijpelijke fouten.
*Ten eerste liet hij de vier eenheden van zijn hoofdleger op meer dan 10 kilometer van elkaar door de woestijn marcheren. Dat betekende bijna een dagmars wilde men een ander korps ter hulp komen. *Bij het oversteken van de rivier Orontes liet hij de legers niet tegelijkertijd oversteken. Hij wachtte zelfs niet op de laatste twee eenheden *Verkenning vond hij niet nodig omdat hij zeker van de overwinning was.
Dit kwam hem later duur te staan. Vlak voor Kadesj ontstond een hachelijke situatie. Ramses II was de rivier overgestoken met het 1ste korps. Ook het tweede korps had de rivier inmiddels bereikt maar de laatste twee eenheden waren nog 10 en 20 kilometer verwijderd. Bovendien hadden de Egyptenaren twee bedoeïen gevangen genomen die vertelden dat de Hettieten zich hadden teruggetrokken.
*Ramses II geloofde dit maar al te graag . Hij had niet in de gaten dat het hier om spionnen ging. Alsof er niets aan de hand was trok Ramses II verder. Plots trof hij tot zijn verbazing 1000 zware Hettitische strijdwagens met elk 4 tot 5 personen. Deze strijdwagens doorkliefden de linies van de Egyptenaren .
De tweede eenheid werd op een doorwaadbare plaats in de rivier in de flank aangevallen en totaal vernietigd.
Gevolg: de afstand tussen het eerste leger van Ramses en de twee overige was meer dan 20 kilometer. Bovendien lag ook de rivier Orontes tussen deze legers in.
Ramses vluchtte met zijn eenheid naar een heuveltop in de omgeving en richtte daar een kamp op. De Hettieten vielen dit echter aan en veroverden bijna het hele kamp.
Door de dapperheid van de farao en zijn de resterende troepen wisten ze een totale nederlaag te voorkomen.
Toen gebeurde er een klein wonder. Op het ogenblik dat de Hettieten het kamp aan het plunderen waren kwam het kleine zeeleger aan, deze vielen de Hettieten aan en overwonnen het.
Ramses liet in Egypte grote feesten houden vanwege de overwinning die hij behaald had op de Hettieten. In alle belangrijke tempels die hij liet bouwen werd zijn versie van de overwinning voorzien.
Zijn falen als legeraanvoerder was volledig te wijten aan het onderschatten van de tegenstander en het falen op tactisch gebied.
Gelukkig heeft zijn kleine leger dat over zee kwam zijn hachje kunnen redden.
Echte oorlogsschepen kende men niet in Egypte. Men zette daarvoor altijd gewone Nijlschepen in. Men was intens bezig met het oprichten van vestingen voor het beschermen van de goederen. Al in de vroege tijd is de vesting Elefantine bekend. Het was de meest zuidelijk gelegen stad en een strategisch bolwerk dat aanvallen vanuit het zuiden moesten tegen gaan.
Om aanvallen uit het oosten af te slaan hadden de Egyptenaren een muur opgetrokken die later vervangen werd door een netwerk van vestingen.
Een belangrijke uitvalsbasis voor de Egyptische krijgstochten naar Syrië was Sile, helemaal in het oosten van de Delta.
Het zich verplaatsen door de woestijn verliep nogal moeilijk. Daarom maakten de Egyptenaren het liefst gebruik van het water. Men kende in die tijd geen transportwagens en daarom moesten ze hun vrachten vervoeren met ezels en andere muildieren. Ook de eigen voorraad moest meegenomen worden en dit betekende dat hoe langer de route was, des te kleiner de vracht was.
Over de strategie en tactiek van het Egyptische leger is weinig bekend. Het meest waarschijnlijke is dat de plannen per situatie bekeken werden ..
Er is maar een slag waar we de tactiek terug hebben kunnen vinden omdat er naast de Egyptische verslagen ook de verslagen van de Hettieten(de vijand) gekend zijn.
de strategie van Ramses II
In het jaar 5 van zijn regeerperiode (1274 v.Chr.) besloot Ramses II om tegen de Hettietenkoning Moewatallis ten strijde te trekken. Ramses II verdeelde zijn leger in vier delen en deze moesten door de woestijn trekken richting de Dode Zee. Vervolgens moesten ze de vesting Kadesj aanvallen want daar zou de vijand zich verschuilen.
Een tweede leger moest met boten ten noorden van Byblos aan wal gaan en dan via het land oprukken naar Kadesj.
De strategie van Ramses was duidelijk; hij wilde via een tangbeweging de Hettieten omsingelen en verslaan.
Maar .... Ramses maakte zware fouten - zie volgend deel hier boven
"Zij is als de liefde, die uit de dood is herrezen. Wie met haar praat hoort zichzelf. Als je bereidt bent met haar te praten, ben je ook bereidt naar jezelf te luisteren. De lotusbloem en haar geur geven je het antwoord". Zij is het symbool van zelfkennis Zij spiegelde zichzelf in het water van de Nijl, waar nog nooit iemand anders in had gekeken . Ze werd getroffen door de schoonheid van haar eigen spiegelbeeld.....en zo vond zij zichzelf terug. Uiteindelijk had zij zichzelf terug gevonden, degene waar ze het meest naar verlangd had.
De lotusbloem is het symbool van zelfkennis, eigenwijsheid. "Hij die uit de lotusbloem geboren wordt, heeft kennis over zichzelf".
Toetanchamon werd uit de lotusbloem geboren. Hij had inzicht en kwam verlicht ter wereld, zoals alle kinderen van Achnaton en Neferteti.
Het huwelijk
De pruikenmaker was een belangrijke man. 
Een soldaat van het leger van Napoleon vond een steen in de het plaatsje Rosetta, in de buurt van Alexandrie.
De koning zorgde voor betrekkingen met omliggende landen...
Expeditie naar Poent. 
