17 februari 2011 t/m 31 augustus 2012

De kindertentoonstelling 'Nieuws uit het Midden-Oosten' neemt je mee op reis door verschillende landen, en door de tijd. Je ziet niet alleen hoe het er nu is, maar ook hoe de mensen daar duizenden jaren geleden leefden. Wist je bijvoorbeeld dat het wiel in het Midden-Oosten is uitgevonden? Ook asfalt en zeep komen daar vandaan!

Je eigen krant maken

In de kinderexpo 'Nieuws uit het Midden-Oosten' ga je als verslaggever op pad door de landen van het Midden-Oosten. Je wandelt over de markt in Turkije, neemt een kijkje in een moskee in Afghanistan en belandt op een opgraving in Egypte. Door eeuwenoude objecten te bestuderen en spelletjes te spelen, krijg je informatie over alle gebieden en culturen. Die heb je nodig om aan het einde van de tentoonstelling je eigen krant te maken. Maak je de Afghaanse Courant, het Egyptisch Dagblad of geef je je krant je eigen naam? Schrijf je een reisverslag, interview, weerbericht of horoscoop? Je kunt zelf kiezen!

Kindercollege

Maak via deze proefles kennis met de MuseumJeugdUniversiteit, een collegereeks voor nieuwsgierige kinderen van 8 t/m 12 jaar. Elk half jaar is er een nieuwe collegereeks van de MuseumJeugdUniversiteit. Je kunt zo'n reeks colleges volgen dooor je van tevoren hiervoor in te schrijven. Op deze proefles kun je een keer komen kijken of je het leuk vindt.

Bestond er duizenden jaar geleden al asfalt?
Mensen hebben heel veel uitgevonden: het vuur, de stoomlocomotief, de computer. Soms per ongeluk, maar meestal werd er lang over nagedacht. Ook de inwoners van het Midden Oosten vonden duizenden jaren geleden al allerlei dingen uit. Die zijn natuurlijk allemaal ouderwets en achterhaald. Of toch niet?

De proefles wordt gegeven door dr. Lucas Petit. Hij is conservator bij het Rijksmuseum van Oudheden.

• zondag 3 april 2011, 14.00 - 15.00 uur
• kosten: €5 p.p.
• vooraf reserveren via dit reserveringsformulier (gegevens invullen en klik op 'verzenden')
• kijk op deze website voor meer informatie over de MuseumJeugdUniversiteit`

Vakantieactiviteiten

Voorjaarsvakantie (19 t/m 27 februari 2011)
Maak je eigen kleitablet met spijkerschrift, laat je omtoveren tot oosterse prins of prinses, en luister naar de verhalen van Duizend-en-één-nacht.

Meivakantie (30 april t/m 8 mei 2011)
Stap binnen in het mozaïek-atelier. Teken, schilder, puzzel, en maak je eigen mozaïek.

Herfstvakantie (15 t/m 30 oktober 2011)
Welkom in het theehuis: versier een theeglas en stel je eigen thee samen.

Kerstvakantie (24 december 2011 t/m 8 januari 2012)
Het is feest! Maak een olielampje of een feestelijke placemat, knutsel een oosterse kerstversiering, en doe mee aan een workshop buikdansen.

Alle vakantieactiviteiten zijn gratis bij een museumbezoek. Kinderen t/m 12 jaar hebben gratis toegang tot het museum.

Bezoek met school

Bij de tentoonstelling is een museumles voor groep 6, 7 en 8 van het basisonderwijs. (Kosten: €75, max. 35 leerlingen).

03-03-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Oudste voorloper van 'Steen van Rosetta' werd slordig gekapt

• maandag 28 februari 2011, 05u00
•  
• Auteur: Manu Tassier

01-03-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Mummies en mammelukken in Teylers

Egypte door Napoleon ontsloten

AMSTERDAM -  Voordat Napoleon in 1798 met zijn legers Egypte binnenviel, wist men bijna niets over het land van de farao’s.
 De reizigers, die het bezochten, begrepen niets van de cultuur. Kunstenaars, die het land verbeeldden zoals Piranesi, tekenden piramides die zo puntig waren als obelisken. Maar het land sprak wel enorm tot de verbeelding. Men geloofde dat de oude Egyptenaren een mystieke kennis bezaten over leven en dood.

 

Op de tentoonstelling ’Egypte & Napoleon’ toont het Teylers Museum in Haarlem de ontdekkingen die de 163 wetenschappers deden, die met het leger meereisden. Het museum bezit niet alleen het reisverslag van teamleider Dominique Vivant Denon, die later directeur werd van het Musée Napoleon (het huidige Louvre).
In 1828 werd ook een eerste druk aangeschaft van de 23-delige ’Description de l’Egypte’, waaraan de Franse wetenschappers 20 jaar werkten. De platen uit de enorme boeken (keizerlijk formaat: 110 bij 72 cm) vormen het decor van objecten, die o.m. geleend werden van het Rijksmuseum van Oudheden, Naturalis en het Museum van Volkenkunde in Leiden.
 Zo zien we mummies, kledingstukken van de Mohammedaanse mammelukken, en opgezette dieren als ibissen en krokodillen.

„Het is dit jaar 200 jaar geleden dat Napoleon Nederland en ook Teylers Museum bezocht”, zegt Terry van Druten, conservator tentoonstellingen en kunstverzamelingen van het museum. „Hij verbleef hier in 1811 twee maanden om ons land te inspecteren,dat sinds 1810 deel uitmaakte van het Franse keizerrijk.
In de Grote Herenkamer van het voormalige woonhuis van Pieter Teyler ontving hij de notabelen van Haarlem. Hij kreeg ook een rondleiding door het museum en bood naar verluidt één van zijn soldaten aan als proefkonijn voor de grote elektriceermachine. Gelukkig was het vochtig weer en kwamen er slechts kleine vonken."

Op de tentoonstelling, die één grote zaal omvat, is een Egyptische tempel nagebootst waarin we een gemummificeerd 7-jarig meisje uit het Zeeuws Museum zien, dat door VOC-officier Adriaen Moens werd meegenomen, en de babymummie van graaf Willem Bentinck, die eenmaal opengesneden een brok hars bleek te bevatten.
 Verderop in de zaal is een Arabisch koffiehuis gebouwd, waarin men door middel van touchscreens de boeken van de ’Beschrijving van Egypte’ kan doorbladeren. Er zijn 12 boeken met platen en 13 boeken met wetenschappelijke artikelen over Antiquités (oudheden), Etat Moderne (het land en de cultuur) en Histoire Naturelle (van onbekende diersoorten tot het ontstaan van fata morgana’s).

Het Institut d’Egypte, dat Napoleon in Cairo oprichtte, vormde het begin van de egyptologie. Het had een bibliotheek, werkplaatsen en laboratoria. Behalve objecten verzamelen en onderzoeken was het ook bedoeld ter ondersteuning van het enorme leger van 35.000 man. Zo diende het instituut om buskruit en uniformen te maken, voedsel en schoon drinkwater te verzorgen, en om bier te brouwen zonder hop.

Dankzij de bescherming van het leger konden de onderzoekers veel verder in Egypte doordringen dan individuele reizigers. Daardoor (her)ontdekten ze tal van tempels in het zuiden. De beschrijving van de gevonden Steen van Rosette leidde na terugkomst tot het ontcijferen van het hiërogliefenschrift door de jonge taalkundige Jean-Francois Champolion.
De Steen van Rosette zelf ging samen met vele andere Egyptische vondsten naar de Engelsen, die de Fransen in Egypte hadden verslagen.
 Op de tentoonstelling is wel een papyrus, die privé door een Franse soldaat werd meegenomen. Hij hing tot Denon’s dood op zijn werkkamer en werd op een veiling gekocht door Baron van Westreenen van Museum Meermanno in Den Haag.

’Egypte & Napoleon’ is nog en met 8 mei te zien in Teylers Museum, Haarlem. Voor de ware liefhebber zijn er op donderdag, zaterdag en zondag bezoeken onder begeleiding door de historische bibliotheek. Kosten 3 euro bovenop de toegangsprijs, voor tijden zie www.teylersmuseum.nl Parkeren in De Raaks en De Kamp.

27-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Kunstteen Egyptische mummie is oudste prothese

Een uitstekend bewaard gebleven kunstteen die vastgebonden zat aan de gemummificeerde overblijfselen van een Egyptische vrouw, is de oudste functionele prothese ooit gevonden
. Dat hebben wetenschappers in gemeld in het Britse tijdschrift The Lancet.

De kunstteen van hout en leer was van Tabaketenmut, dochter van een hogepriester, die tussen 950 en 700 voor Christus leefde. Haar lichaam werd tien jaar geleden gevonden in een necropolis bij de stad Luxor.

Onderzoekers lieten vrijwilligers zonder grote teen replica's van de kunstteen uitproberen, om te testen of die ook goed functioneerde.
 Ze moesten ook nagemaakte Egyptische sandalen dragen.
 De vrijwilligers vonden de teen zeer comfortabel.
Wetenschappers noemden de resultaten spectaculair.

De kunstteen uit Egypte is meerdere eeuwen ouder dan een kunstbeen van hout en brons uit Capua, Italië. Dat was tot nu toe de oudste prothese. (anp/odbs)

25-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Egyptenaar noemt zijn dochter Facebook

Sociaalnetwerksites hebben een belangrijke rol gespeeld in de omwentelingen in Egypte.
 Uit erkentelijkheid daarvoor heeft een Egyptenaar besloten zijn pasgeboren dochter Facebook te noemen. Dat meldt de krant Al-Ahram.

Facebook heeft zowat vijf miljoen gebruikers in Egypte.
Het netwerk was een bepalende factor in de revolutie in het land van de farao's.
Via de site spraken de manifestanten af en werden de protesten georganiseerd.

Ook Twitter, YouTube en Google speelden een belangrijke rol bij de opstand tegen het regime van president Moebarak, maar zover bekend zijn daar nog geen Egyptische baby's naar vernoemd. (eb)

24-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Egyptische gidsen smeken toeristen om terug te komen

Reizen naar Egypte mag weer. Tenminste, het negatieve reisadvies is versoepeld door Buitenlandse Zaken voor de badplaatsen aan de Rode Zee en de golf van Aqaba. Die bestemmingen worden beschouwd als relatief veilig. Reizen naar Caïro en Luxor wordt nog afgeraden, maar de gidsen bij de piramides van Gizeh en Cheops kunnen niet wachten tot de toeristen weer komen.

Rustig rondwandelen op de site van de piramides kan een droom zijn voor toeristen. Maar het is een nachtmerrie voor de gidsen en souvernirverkopers die hun inkomsten mislopen. De piramides staan er wezenloos bij. De hotels zijn leeg en de cafés verlaten. 
Gizeh en Cheops zijn slechts een schim van de drukke toeristische trekpleister die ze waren voor de onlusten begonnen. Op een normale dag strijken hier immers zo'n 50.000 toeristen neer, nu blijven de parkings ongebruikt.
De gidsen zijn wanhopig en richten nabij één van de zeven wereldwonderen een smeekbede aan de toeristen in alle mogelijke talen: "Come back, reviens, komm wieder, vuelve, Kom terug!"

Nieuw land
"We moeten er voor zorgen dat de mensen terugkomen naar Egypte", verklaart de 27-jarige Hossam Khairy. "Toeristen over de hele wereld moeten de boodschap krijgen dat ze welkom zijn. Eens hier zullen ze een nieuw land ontdekken."

Khairy nam zelf deel aan de protesten op het Tahrirplein die leidden tot de val van Moebarak. Sommige gidsen en souvenirverkopers keerden zich af van de protestbeweging uit angst om hun inkomsten uit het toerisme te verliezen.
Ze gingen naar Caïro en chargeerden gezeten op hun paarden en kamelen tegen de betogers.

De gidsen geven toe dat de meningen verdeeld waren over de politieke situatie in hun land maar nu sluiten ze opnieuw de rangen met een gemeenschappelijke oproep.
 Wat hun betreft, verdwijnt de politiek weer voorgoed naar de achtergrond. "De terugkeer van de toeristen is immers in het belang van iedereen", vertelt gids Hashem.
"We hebben ons inkomen verloren door voor onze vrijheid te strijden, we hopen dat nu alles snel normaal wordt. Wij zijn alvast klaar om toeristen rond te leiden doorheen ons prachtige land." (kve)

23-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Beide touroperators kondigden vorige week al aan de vluchten naar de Egyptische badsteden te hervatten op 21 en 22 februari. Buitenlandse Zaken versoepelde al het reisadvies voor Egypte door reizen naar de badsteden aan de Rode Zee niet langer af te raden. Nu komt daar ook de hoge Nijlvallei bij, met de steden Luxor en Aswan. Voor de rest van het grondgebied blijven niet-essentiële reizen afgeraden. (LEE)

22-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Egypte: touroperators vliegen binnenkort ook weer naar Luxor

(Belga) Touroperator Jetair vliegt vanaf zaterdag 26 februari opnieuw naar Luxor, in het binnenland van Egypte. Thomas Cook hervat de vluchten naar Luxor wellicht begin maart. Er kunnen daardoor opnieuw Nijlcruises worden aangeboden.
Dat melden de touroperators maandag.
 Beide kondigden eerder al aan de vluchten naar de Egyptische badsteden te hervatten op 21 en 22 februari.

Buitenlandse Zaken versoepelde eerder al het reisadvies voor Egypte door reizen naar de badsteden aan de Rode Zee niet langer af te raden. Nu komt daar ook de hoge Nijlvallei bij, met de steden Luxor en Aswan.
Voor de rest van het grondgebied blijven niet-essentiële reizen afgeraden.
 Jetair vliegt vanaf donderdag ook opnieuw naar de hoofdstad Kaïro, maar biedt nog geen pakketvakanties aan naar die regio.
Daarvoor wacht Jetair nog tot Buitenlandse Zaken het reisadvies nog meer versoepelt.
Eind januari annuleerden de touroperators hun vluchten naar Egypte nadat er onlusten waren uitgebroken. Jetair evacueerde toen zelfs zijn klanten. (LEE)

22-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Pyramides en musea Egypte weer open

CAÏRO - Tal van pyramides en musea in Egypte zijn zondag voor het eerst in drie weken weer opengegaan. Dat hebben de autoriteiten laten weten.
 De toeristische trekpleisters hadden hun deuren gesloten nadat eind januari de protesten tegen de inmiddels afgezette president Hosni Mubarak waren begonnen.

Toeristen konden zondag onder meer de pyramides van Gizeh en musea in de hoofdstad Caïro bezoeken. Om de bezoekers te beschermen, stuurden de autoriteiten zondag agenten naar de bijzondere locaties.

Ook andere activiteiten werden zondag hervat. Banken, die tijdens het protest tegen Mubarak dicht bleven, gingen weer open.
Verder gingen circa 15.000 medewerkers van het staatsbedrijf Misr Spinning and Weaving weer aan het werk. Het personeel was woensdag in staking gegaan om hogere lonen en het vertrek van een directielid te eisen.
De fabriek in de stad Mahalla al-Kubra in de Nijldelta heeft circa 24.000 medewerkers.
 Faisa Naousha, een van de stakingsleiders, stelde dat het personeel een loonsverhoging van 25 procent is toegezegd en dat een van corruptie verdachte manager is ontslagen. (ANP)

21-02-2011 om 12:47 geschreven door andre&ida

23/02 Leuven - 24/02/11 Gent - Bert Verrept - Gebel Barkal

by Malfliet» Sun Jan 16, 2011 11:31 am

21-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Spreker: Joost Golverdingen  

Joost Golverdingen neemt u mee op een informatieve reis naar Thebe West, in de voetsporen van Carter en Cerny. Tijdens het Nieuwe Rijk (ca. 1560 - 1075 v Chr.) was Thebe (het huidige Luxor) de hoofdstad van het oude Egypte.

Vele farao's hebben hun sporen achtergelaten in het landschap door het bouwen van grote tempelcomplexen en verborgen graven. Vele toeristen bezoeken vandaag de dag deze tempels, zoals de tempel van Karnak, Luxor en Deir el-Bahari en de koningsgraven in het Dal der Koningen.

Echter, in de droge heuvels aan de westoever van de Nijl, bevinden zich persoonlijkere aandenken van de 'gewone' mensen uit die tijd. Arbeiders en schrijvers, de personen die de graven van de koningen hebben uitgehakt en gedecoreerd, hebben overal in de West-Thebaanse heuvels kleine inscripties in de rotsen gekerfd: soms slechts een naam, maar soms ook prachtige tekeningen.
Sommige van deze personen waren hoge ambtenaren van wie we redelijk veel weten.

Hij zal komen vertellen over de bijzondere graffiti die hij is tegengekomen in de afgelegen, niet toeristische dalen. Deze dalen zijn in het verleden al bezocht door de Egyptologen Howard Carter (6 jaar voordat hij het graf van Toetanchamon ontdekte) en Jaroslav Cerny.
 Vooral in de afgelegen dalen in de omgeving van het rotsgraf van koningin Hatsjepsoet bleken deze interessant te zijn, en sommige Egyptologen denken dat hier nog faraograven verborgen liggen.

Donateurs van Mehen betalen € 8,00.

19-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Jongen vindt beeld farao bij afval

De jongen nam het beeld mee naar huis.
Zijn oom, een professor aan de Amerikaanse universiteit in Caïro, herkende de farao en bracht het naar de autoriteiten.

Akhenaton stond in het Egyptisch Museum in Caïro.
Tijdens de protesten op het Tahrirplein verdwenen acht topstukken uit het museum.
 Daaronder zijn ook twee beelden van farao Toetanchamon.

© ANP

17-02-2011 om 17:28 geschreven door andre&ida

Suezkanaal levensader van Egypte

 Stoomschip op het Suezkanaal Timea

 

Al bijna 4000 jaar geleden was duidelijk dat het relatief kleine stukje land tussen de Middellandse Zee en de Rode Zee een ideale zeeverbinding kon bieden.
 Farao Senoeseret III legde een verbinding aan, toen nog via de Nijl. Ideaal om oorlogsschepen en steen voor de enorme monumenten van Egypte te verplaatsen.

Maar het was pas toen de Fransen in de 19de eeuw begonnen te graven dat het Suezkanaal de echte levensader van Egypte werd.

Napoleon had al plannen om het werk van de farao's te verbeteren, maar door een foutje in de berekeningen dachten zijn ingenieurs dat de Middellandse Zee meters lager lag dan de Rode Zee. Het project met sluizen uitvoeren zou veel te duur worden, dus werden de plannen afgeblazen.

99 jaar

Een halve eeuw later realiseerden de Fransen zich dat ze een fout hadden gemaakt en werd het project nieuw leven ingeblazen. Ferdinand de Lesseps wist gouverneur Said Pasja van Egypte enthousiast te krijgen.
 De Fransman richtte een bedrijf op, dat het te graven kanaal 99 jaar mocht exploiteren, daarna zou het overgaan op Egypte.

Het werd een project zoals Egypte sinds de tijden van de farao's niet meer had gezien: tienduizenden werkten tien jaar lang aan het kanaal.
 Het zou uiteindelijk 190 kilometer lang worden en 24 meter diep. Bij de noordelijke ingang werd een nieuwe stad gesticht, Port Said, vernoemd naar Said Pasja.

In 1869 voer het eerste schip door het nieuwe kanaal, het jacht van de Franse keizer. De koningshuizen van Groot-Brittannië, Pruisen en Nederland stuurden afvaardigingen naar de festiviteiten, die wekenlang duurden.

Dicht

Het gebruik van het Suezkanaal werd vastgelegd in de Conventie van Constantinopel, waar de belangrijkste handelsmachten van die tijd (waaronder Nederland) afspraken dat schepen van elke nationaliteit in vrede en oorlog van het kanaal gebruik mochten maken.
Alleen in de beide Wereldoorlogen werd afgeweken van die regel: de Britten stonden Duitsland en zijn bondgenoten niet toe gebruik te maken van het kanaal.

In de 140 jaar dat het Suezkanaal bestaat, is het vijf keer compleet afgesloten geweest. Dat gebeurde bijvoorbeeld tijdens de Suez-crisis van 1956, toen de Egyptische president Nasser het kanaal nationaliseerde.
 Israël, Frankrijk en Groot-Brittannië vielen Egypte binnen om Nasser te dwingen het kanaal terug te geven, maar de VS dwong de strijdende partijen tot een compromis: Egypte zou miljoenen uitkeren voor het kanaal, maar het wel mogen houden.

Ook tijdens de Zesdaagse Oorlog tussen Israël en Egypte werd het kanaal gesloten. Het zou acht jaar dicht blijven. Veertien schepen die werden overvallen door de gebeurtenissen zaten al die tijd vast in het kanaal, omdat doorgang onmogelijk was geworden door mijnen en gezonken schepen.

Melkkoe

Sindsdien is het kanaal altijd open gebleven. Van alle goederen die wereldwijd per zee worden vervoerd, passeert acht procent het kanaal. De reis van Rotterdam naar Tokio wordt een kwart korter, omdat er niet meer rond Kaap de Goede Hoop gevaren hoeft te worden.

Gemiddeld varen er zo'n 47 schepen per dag door het kanaal, met een snelheid van ongeveer 13 kilometer per uur. De tol die ze betalen kan in de honderdduizenden euro's lopen en is goed voor zo'n acht procent van het budget van Egypte. Grootste gebruiker van het kanaal is Saudi-Arabië.

Een Amerikaanse admiraal stelde al dat de VS "diplomatiek, economisch en militair" zou reageren als de nieuwe machthebbers in Egypte de toegang tot het kanaal aan banden leggen. "Maar we verwachten niet dat het zo ver komt."

17-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

 Het vreemde voorval was waarschijnlijk gewoon een lens flare, een weerspiegeling van het vuur als de camera beweegt


We leven nu in 'interessante' tijden, maar ik denk niet dat MSNBC ving de vierde ruiter op tape.


Egypte is altijd al een plaats van mysterie, maar dit mysterie werd gevangen op tape. Laat op donderdag was MSNBC toont beelden van Tahrir-plein, terwijl over de laatste ontwikkelingen op het Egypte situatie, toen er plotseling een groenachtige paard met ruiter weglopen verscheen uit het niets. Het vreemde voorval was waarschijnlijk gewoon een lens flare, een weerspiegeling van het vuur als de camera beweegt.


In de kortst mogelijke tijd, "de geest paard video" begon te verspreiden als een wildvuur, vergezeld van op godsdienst gebaseerde theorieën.
 De meest gehoorde theorie, andere dan de lens flare theorie, is het een van 'De Vier Ruiters van de Apocalyps', een apocalyptische visie voorspeld voor de toekomst in het Boek van de Openbaring van Johannes de Evangelist.

Hoofdstuk 6 vertelt van een scroll-bezit  van God, dat is verzegeld met zeven zegels. De eerste vier worden geopend door Jezus Christus - The Four Horsemen - vier ruiters op wit, rood, zwart en bleke paarden, die verwarring, oorlog, hongersnood en dood symboliseren.

Openbaring 06:08
"Ik keek, en er voor me was, een vaal paard! De ruiter heette Dood, en Dodenrijk was dicht volgende achter hem. Ze kregen de macht over een vierde deel der aarde om te doden door het zwaard, hongersnood en pest, en door de wilde beesten van de aarde. "

Een heleboel mensen nu denken dat ze de Pale Horseman of de vierde ruiter gezien in het midden van de Egyptische botsingen. Het spook paard heeft zeker een bleke kleur ...

Andere, meer technische georiënteerde mensen beweren CGI (Computer-Generated Imagery) software werd gebruikt, maar dan moet je jezelf afvragen waarom een tv-netwerk zou zoiets doen.

het lijkt duidelijk dat als gevolg van een ongelooflijk toeval, een verbazingwekkende lens flare is opgetreden op een zeer ongelukkig moment.
 We leven nu in 'interessante' tijden, maar ik denk niet dat MSNBC ving de vierde ruiter op tape.

http://www.youtube.com/watch?v=tnWo1kbu ... r_embedded
Bron: http://www.cafemom.com/group/416/forums ... t_of_egypt

16-02-2011 om 12:14 geschreven door andre&ida

 Afshin Ellian

Mubarak, de Lodewijk de 16e van Egypte?

De Egyptenaren vieren feest. Maar waarom eigenlijk? De tiran is verdreven.
je hebt in deze wereld verschillende soorten en maten van despoten. De westerse journalisten mochten in de afgelopen weken live verslag doen van demonstraties in Egypte.

Moslims
Het Tahrir-plein schijnt te transformeren in een openbare moskee. Wat? Een openbare moskee? Is het vrijheidsplein een openbare moskee geworden?
Ja, er waren afgelopen vrijdag duizenden mensen die op Tahrir-plein het vrijdagsgebed ten uitvoer brachten. De islamisering van de Egyptische publieke ruimte is nu al aan de gang.

Vanuit Moskou en Teheran is het niet mogelijk om live-verslag te doen van demonstraties. Dus, wees voorzichtig met de definitieve kwalificatie van Mubarak.
 Hij was een despoot, maar de mate en de ernst van zijn despotisme zal later nog moeten worden bepaald. Desalniettemin nemen sommige westerse media de taal van de moslimfundamentalisten over. De Volkskrant kopte: ‘De gevallen farao vocht voor zijn gekwetste eer’.

Farao
Het was imam Khomeini, de leider van de Iraanse islamitische revolutie die president Saddat als een Farao aanduidde. Een Farao moet door een Mozaïsche kracht, in dit geval een Mohammedaanse kracht worden verslagen. Dat gebeurde ook.
 Saddat werd vermoord door een militante moslim. De Moslimbroederschap en Khamenei duiden nu Mubarak aan als Farao. Maar was hij een Farao?

Als Mubarak een professionele dief was, dan was hij al lang met koffers vol geld en goud naar het buitenland gegaan. Natuurlijk bestond en bestaat de Egyptische staat uit corrupte mensen die ook zeker een en andere hebben gejat uit de publieke middelen.
 Maar Mubarak wilde niet zijn land verlaten. Houdt hij zo veel van Egypte waarvoor hij bereid is om zijn leven te riskeren? Waarom? Eer? Sinds wanneer hebben dieven en grote despoten eergevoel?

Sjah
Waarschijnlijk heeft Mubarak een andere afweging gemaakt. Hij dacht bij zichzelf: ‘Ik ben geen dief zoals Ben Ali van Tunesië. Immers als president heb ik niet meer gejat dan de rest van de topambtenaren en generaals van Egypte.
 Daarom ga ik niet vluchten als een dief.’ Daarna dacht hij over de vraag hoe hij de recente Amerikaanse verzoeken om Egypte te verlaten moest beantwoorden.

President Carter vroeg aan de Sjah om Perzië te verlaten. Hij gaf hem de garantie dat hij in Amerika welkom zou zijn . Maar dat gebeurde niet. Ondanks het feit dat de Sjah ziek was, moest hij Amerika onder druk van de Iraanse revolutionaire verlaten.
 Zelfs de Amerikaanse ambassade in Teheran werd om die reden bezet. De Sjah van Iran werd een zwerver. In de hele wereld was slecht één politieke leider die bereid was de Sjah asiel te verlenen. Dat was president Saddat van Egypte.
Daar stierf hij. In Caïro werd de Sjah begraven.

Shakespeare
Toen Mubarak aan de Sjah van Perzië dacht, ging een weemoedige kracht door hem heen: ‘Ik wil niet zwerven. Ik wil in mijn eigen land kunnen leven en sterven. Laat ze maar komen. Ik was een verlichte despoot. Laat ze mij doden.
 Maar dan sterf ik in de zandkorreltjes van Egypte, dat ik meen gediend te hebben.’  Zodoende belde Mubarak president Obama met de mededeling: ik ga niet weg en ik blijf hier zoals de demonstranten op het Tahrir-plein. Met King Richard II van Shakespeare dacht president Mubarak:

A little, little grave, an obscure grave;

Or I'll be buried in the king's highway,

Some way of common trade, where subjects' feet

May hourly trample on their sovereign's head;

For on my heart they tread now whilst I live;

And buried once, why not upon my head?

Historie
Nee, vrienden, Mubarak was geen Farao. Er leefden geen joden of moslims als slaven onder Mubarak. Voor de radicale volgelingen van Mohammed was hij een Farao.
Maar met een Shakespeariaans gevoel en ook met enig historisch besef zouden we Mubarak met Lodewijk de 16e kunnen vergelijken. Mubarak was een koninklijke president in een republiek zonder een monarch.

De Jacobijnen (de Moslimbroeders), de ware politieke volgelingen van Mohammed, met hun extreemlinkse vrienden willen weer de machine van de revolutie, de guillotine, in werking zetten. Naar het koninklijk bloed, daarnaar verlangt de uitzinnige massa.
 En hiervoor heeft kennelijk Mubarak gekozen. Mubarak is de Lodewijk de 16e van Egypte, tenzij het Egyptische leger een herhaling van de geschiedenis weet te voorkomen.

Patriot
Wat wil Mubarak? Hij wil niet de geschiedenis ingaan als knecht van de Amerikaanse president. Temeer nu hij zijn val te danken heeft aan het verdedigen van de westerse belangen in een land waar de Moslimbroeders sterke wortels hebben.
Mubarak wil als een gewone oosterse leider in de zandkorreltjes van het antieke Egypte sterven.

Als een patriot wil Hosni Mubarak worden herinnerd. Kan een despoot als een patriot sterven? Zolang de democratie en vrijheid niet meer zijn dan lege woorden, zullen de oosterlingen moeten balanceren tussen de gematigde despoten en de totalitaire tirannen.

Afshin Ellian

15-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

Toch kunst gestolen uit Egyptisch museum
ANP − 13/02/11, 13:10
 
Er is ook kunst beschadigd.

CAIRO - Er zijn toch belangrijke kunstvoorwerpen gestolen uit het Egyptisch Museum in Caïro tijdens de betogingen eind vorige maand. Dat maakte de minister van Oudheden, Zahi Hawass, zondag bekend.
Eerder meldde de Egyptische overheid dat plunderaars zeventig voorwerpen hadden beschadigd in het wereldberoemde museum, maar dat niets was meegenomen.

Volgens Hawass, de bekendste archeoloog en Egyptoloog van het land, gaat het om acht belangrijke stukken, waaronder een verguld houten beeld van farao Toetanchamon, die wordt gedragen door een godin. Eenzelfde soort beeldje van Toetanchamon met een harpoen is ook zoek.

Na grondig onderzoek bevat de collectie niet langer:

 
Plunderaars braken op 28 januari in bij het museum, nadat de politie zich uit de straten van Caïro had teruggetrokken.
Hawass, die toen nog geen minister was, meldde toen dat de meeste inbrekers niet verder waren gekomen dan de souvenirwinkel, die grotendeels werd leeggeroofd.

14-02-2011 om 15:03 geschreven door andre&ida

Egyptische staatsmedia gooien roer om

(Novum/AP) - De Egyptische staatsmedia waren tot het eind van zijn regime de spreekbuis van Hosni Mubarak, maar vieren nu de verdrijving van de voormalig president.
 
De staatstelevisie beloofde zaterdag voortaan meer rekening te houden met de gewone burgers in Egypte. De zender zegde zelfs toe waarheidsgetrouwer verslag te doen.

Tijdens de opstand die achttien dagen duurde zetten de kranten en televisiestations die achter Mubarak stonden de honderdduizenden demonstranten neer als een minderheid die problemen zoekt.
 Terwijl het protest hevig woedde in het centrum van de Egyptische hoofdstad Caïro, waren op de door de staat beheerde zender Al-Nil beelden te zien van de Nijl die in alle rust stroomde.

Maar zaterdag, een dag na het vertrek van Mubarak, was een plotselinge omslag te zien. "De mensen hebben het regime verjaagd", kopte de krant Al-Ahram op zijn voorpagina.
 De krant was tot voor kort een groot voorstander van Mubarak.

Bij de krant woedde intern al een strijd. Een dag voor het vertrek van Mubarak eisten verslaggevers het vertrek van de hoofdredacteur.
 Zij vonden de verslaggeving over de demonstranten te negatief.
 Ook eisten ze dat de krant op de voorpagina zijn excuses aanbood voor de 'onethische verslaggeving'.

Een journalist van de staatszender deed zaterdag verslag voor een paleis van Mubarak en zei dat de Egyptenaren 'vrijheid ademen'. De staatskrant Al-Gomhouria riep op tot meer transparantie en stelde dat de 'haaien van het oude regime het leven uit Egypte zogen'.

De staatstelevisie feliciteerde de Egyptische bevolking zaterdag met 'hun grote revolutie, geleid door de beste Egyptische jongeren'.
 
"De Egyptische televisie zal eerlijk zijn in zijn boodschappen", zei de zender in een verklaring. "De televisie is van de Egyptenaren en zal hen van dienst zijn."

Het leger staat nu aan het roer van de staatsmedia. Het heeft aangekondigd dat het deze media blijft gebruiken als platform om boodschappen over te brengen.
 Zo zijn er regelmatig woordvoerders in uniform te zien die plannen aankondigen.

Maar Hisham Qassam, een uitgever van onafhankelijke Egyptische kranten, denkt dat de staatsmedia geen lang leven beschoren is. Hij rekent erop dat de staatsmedia uiteindelijk geen subsidie meer krijgen en langzaam verdwijnen. "Dat kan meer dan een jaar duren, maar het is voorbij."

Het ministerie van informatie was een paar keer het doelwit van gewelddadige protesten toen Mubarak nog aan de macht was. Vanuit dat ministerie zenden de staatsmedia uit. De politie moest meerdere keren de strijd aan met de demonstranten om te voorkomen dat ze het gebouw binnenkwamen.

Volgens velen had minister van informatie Anas al-Figgi een media-campagne opgezet om de demonstranten ervan te beschuldigen dat ze Egypte saboteren.
Enkele uren voor het vertrek van Mubarak scandeerden duizenden mensen voor het gebouw leuzen als 'de leugenaars zijn hier, waar is Al-Jazeera?'.

Ze verwezen naar de Arabische nieuwszender met het hoofdkantoor in Qatar. Al-Jazeera was meerdere keren het doelwit van de Egyptische overheid omdat het partij voor de demonstranten zou kiezen. Volgens velen kon het aantal demonstranten zo snel groeien door de verslaggeving van Al-Jazeera.

14-02-2011 om 00:00 geschreven door andre&ida

• zondag 13 februari 2011


Een dag na het vertrek van president Hosni Moebarak overheerst in Egypte nog altijd de euforie. Maar de tijd van feesten is voorbij. Nu moeten de handen uit de mouwen. Niet alleen om het Tahrirplein, het epicentrum van het protest, weer schoon te maken.
 Maar ook om het nieuwe Egypte op te bouwen. 'Ons Egypte', hoor je overal. Al zijn er wel verschillende 'onzen'.

Op normale dagen maakt hij boeken, zegt Galal Alfi. Boeken voor speciale gelegenheden, zoals Valentijnsdag. Maar vandaag heeft hij zichzelf een andere taak toebedeeld. Hij probeert de kasseistenen die de voorbije dagen zijn uitgebroken, weer in het trottoir van het Tahrirplein te puzzelen. 'Ik draag mijn steentje bij, zoals iedereen dat zou moeten doen', zegt hij lachend. Het ziet er een beetje klungelig uit, want materiaal heeft hij niet bij zich.
Alleen een fles water, waarmee hij het stof tot mortel probeert om te toveren. Het is vooral de geste die telt. Duurzaamheid is vandaag niet zijn grootste bekommernis.

'Ik wil tonen dat we dit land zelf kunnen opbouwen', zegt hij. 'Dat we Moebarak daar niet bij nodig hebben. Onze voorouders hebben dat bewezen met de piramides. Wel, dit trottoir is mijn piramide.'

Hij staat er gelukkig niet alleen voor, voor die piramide. Met vele honderden, duizenden misschien zelfs, kwamen de jongeren van Caïro meehelpen om het grote plein weer schoon te maken. Met borstels en trekkers, met plastic vuilniszakken, met emmertjes water. 'Er stond een oproep op Facebook om te komen helpen', zeggen ze. 'Dus zijn we gekomen.'

Eenzelfde soort oproep volstond op 25 januari ook al om de revolutie op te starten.

Voor diegenen die de symboliek van 'de grote schoonmaak' niet meteen zouden snappen, droegen veel aanwezigen een duidelijke boodschap op de borst. Zoals Asa, een lerares, die met haar hele gezin kwam helpen. 'Gisteren was ik een betoger, vandaag bouw ik Egypte.'

Hervonden trots

Andrew is 21 jaar. Hij is ingenieursstudent. Maria is 22, en hoopt architect te worden. Maar vandaag even niet. Vandaag hebben ze zich bij het legertje schoonmakers gevoegd en lopen ze op het Tahrirplein papier, plastic en andere rommel bij elkaar te zoeken. Een vervelend klusje, maar het geluk en het enthousiasme stralen van hun gezicht.
'We hebben onze trots teruggevonden. En het lijkt zelfs alsof we letterlijk vrije lucht kunnen ademen', zeggen ze. 'Jarenlang zijn wij, Egyptenaren, een volk geweest dat op zijn knieën zat. We durfden niet te spreken. Erger zelfs, we beseften zelfs niet meer dat we niet mochten spreken. We deden het gewoon niet meer. Tot de Tunesiërs ons enkele weken geleden wakker maakten. We moeten hen dankbaar zijn, want dankzij hun signaal zijn ook wij recht gesprongen.'

Ze zijn lang niet de enigen die er zo over denken. De boodschap klinkt overal op het Tahrirplein. Bij Moustafa Shalaby bijvoorbeeld, een jonge advocaat uit Sharm el-Sjeikh die zich van bij het begin bij de protestbeweging heeft aangesloten. 'Ik werk vaak met buitenlanders', zegt hij. 'En ik merk dat zij de Egyptenaren zien als een volk van dienaren, als onderdanige mensen. Moebarak heeft ons beetje bij beetje van onze waardigheid beroofd. En dat voor een volk met duizenden jaren beschaving. De jongste dagen hebben we dat imago van ons afgegooid. En het is de jonge generatie die het voorbeeld heeft gegeven. Zij hebben hun leven geriskeerd voor hun vrijheid. Ik ook. En ik heb geen seconde getwijfeld aan de zin daarvan. Want wat had ik te verliezen? Wie zichzelf kwijt is, heeft toch al niets meer.'

Ophouden of doorgaan: de discussie

Shalaby was de voorbije weken niet weg te slaan van het Tahrirplein. Hij kampeerde er dag en nacht in een klein tentje, tussen de rest van de harde kern. Om de tijd te doden, maakte hij protesttekeningen. En als het van hem afhangt dan blijven die nog wel even hangen.

'Want we zijn er nog lang niet', zegt hij fel. 'Moebarak is weg, en dat is een stap in de goede richting. Maar voor mij mag het protest pas stoppen als het leger de macht heeft overgedragen aan de burgers. Dán pas is ons doel bereikt.'

Het is een stelling die voor verhitte discussies zorgt. Er zijn er die vinden dat het protest nu moet stoppen, dat het hoog tijd is om het normale leven te hervatten. Zodat ook de toeristen terug kunnen komen. Maar er zijn er ook die vinden dat het nog veel te vroeg is om alweer naar huis te gaan. En allebei de groepen verdedigen hun overtuiging met bijzonder veel passie en met wilde gebaren.

Usama Khalil niet. De leraar van 32 jaar uit noordelijk Sinaï is geen man van grote of luide woorden. Maar dat maakt hem niet minder overtuigd. 'Eén eis is ingewilligd. Vijf andere zijn nog te gaan', draagt hij op een stuk karton met zich mee.

Ook hij is al kort na de start van het protest naar Caïro gekomen. Zijn kinderen en zijn zwangere vrouw liet hij thuis achter. 'Omdat onze persoonlijke belangen nu even niet van tel zijn. We beleven nu iets waarvan we jarenlang alleen maar konden dromen. We hebben samen gevochten om onze vrijheid terug te krijgen, en we zijn op de goede weg. We mogen die vrijheid nu niet opnieuw laten ontsnappen.'

Natuurlijk is hij moe, na al die dagen van protesteren en waken. Maar toch staat hij ook nu nog altijd aan een burgerbarricade bij de ingang van het plein. Een beetje vreemd misschien, nu de strijd gewonnen lijkt en heel Egypte in feeststemming is. 'Misschien wel', zegt hij. 'Maar wij zijn de aanvallen van enkele dagen geleden nog niet vergeten. Laten we nog maar wat voorzichtig zijn.'

Leger wikt en beslist

Houssein Tantawi heet de nieuwe sterke man van Egypte. 75 jaar is hij. En tot voor enkele dagen stond hij, als minister van Defensie en dus als baas van het leger, in Egypte bekend als 'de poedel van Moebarak'. Maar toch hebben veel Egyptenaren er vertrouwen in dat hij het land op korte termijn op weg zal zetten naar democratische verkiezingen.
Ook jonge studenten als Andrew en Maria geloven dat. 'Omdat we vertrouwen hebben in ons leger, en in de belofte om snel duidelijkheid te brengen over de toekomst.

13-02-2011 om 10:40 geschreven door andre&ida

Tahrir-plein barst uit voegen

Bloed, zweet en tranen heeft het de Egyptenaren gekost om hun leider Mubarak ten val te brengen. Na vele lange dagen en nachten van protest doet de president die dertig jaar aan de macht was, eindelijk een stap terug. Opluchting, geluk en trots: Egypte viert feest.

Vertrek Moebarak ontketent nooit gezien volksfeest

Caïro in extase na vertrek Moebarak

• zaterdag 12 februari 2011
•  
• Auteur: Steven De Bock in Caïro

Het vertrek van president Hosni Moebarak ontketende gisteravond een nooit gezien volksfeest op en rond het Tahrir-plein in het centrum van Caïro. Van overal stroomden uitzinnige mensen toe. Sommigen zingend, schreeuwend en dansend. Anderen sprakeloos, maar met tranen in de ogen. 'Welkom in het nieuwe Egypte.'

Het avondgebed van 18 uur is nog maar net achter de rug, als vanop een uitgebrande auto midden op het Tahrir-plein plots een schreeuw weerklinkt. 'Moebarak is vertrokken.' Het is een kreet die meteen duizendvoudig wordt herhaald. Ze trekt in golven over het hele plein en laat overal mensen rechtveren, springen en dansen.

In sommige ogen blinkt er nog twijfel. 'Is het waar?' 'Weet jij iets?' 'Is het deze keer echt waar?' De betogers grijpen massaal naar hun gsm in de hoop dat die bevestiging zal brengen. En enkele minuten later komt die er ook
. Omar Soeleiman, de man die gisteren nog door Moebarak naar voren was geschoven om de meubelen te redden, maakt bekend dat de president de macht heeft overgedragen aan het leger. Moebarak zelf is al gevlucht naar Sharm el Sheikh, waar hij een residentie heeft. Een dictatuur van dertig jaar is gestruikeld over achttien dagen vreedzaam, maar hardnekkig protest.

Het nieuws is het startsein voor een uitzinnig volksfeest op het Tahrir-plein, dat al wekenlang het epicentrum van de volksopstand is. De ellende en de pijn van de voorbije dagen zijn in één klap vergeten. Ze maken plaats voor een tomeloze vreugde. Zonder remmen.

'Ik heb hier op dit plein een rubberkogel tegen mijn hoofd gekregen. Ze hebben mijn hand kapot geslagen. Maar dat maakt nu allemaal niets meer uit', zegt Mahmoud, een 28-jarige boekhouder uit Caïro. 'We hebben hier keihard voor gewerkt. En we hebben gewonnen. Nu is het aan ons om een nieuw Egypte uit te bouwen. Een Egypte voor het volk.'

Dat de macht nu in handen is van het leger, daarover maakt voorlopig haast niemand zich zorgen. Moebarak, de verpersoonlijking van dertig jaar corruptie en onderdrukking, is weg. De toekomst, die is voor later. Eerst feest.

Net Gentse Feesten

Ook voor het nieuws over het verdwijnen van Moebarak was het al bijzonder druk geweest op het Tahrir-plein. Van overal uit Egypte waren mensen op hun vrije vrijdag naar Caïro gekomen om deel te nemen aan het protest. Maar van de agressie van donderdag, toen Moebarak tegen de verwachtingen in niet was afgetreden, was niets te merken.
Vrijdag heerste er de hele dag een sfeer die meer weg had van de Gentse Feesten dan van een revolutie. Geen boze gezichten, geen kwade leuzen. Wel zang, dans, gelach. 'Hier heerst hoop', klonk het overal. 'Hier kunnen we de vrijheid al smaken.
Omdat we weten dat wij uiteindelijk toch zullen winnen. En we zullen dat doen zonder geweld te gebruiken, want we zijn geen barbaren.'


Een Egyptisch jongetje kust een soldaat vlak nadat de demonstranten bij het presidentiële paleis hebben gehoord dat hun president aftreedt.

Als ze enkele uren later al gelijk krijgen, wordt het toch al volle Tahrir-plein pas echt overvol. Het stroomt over van de dolle Egyptenaren, die van overal in lange files komen aangereden met toeterende auto's. Studenten en scholieren.
Vaders met dochters. Modern geklede meisjes en vrouwen in nikab, met alleen de felle ogen zichtbaar. Rijk en arm. Soldaten en jongeren. Egypte in al zijn schakeringen.
 'Maar wel één volk', zegt Seif.

De 18-jarige student heeft zijn land de jongste weken zien veranderen. 'De mensen zijn veranderd. Ze hebben meer respect voor elkaar en ze hebben de handen in elkaar geslagen. En samen hebben we iets gepresteerd waar niemand enkele weken geleden van had durven dromen.'


Een Egyptische vrouw. Uitgelaten en blij met het aftreden van Mubarak.

Een hele feestnacht lang blijft het Tahrir-plein een enorme collage met allemaal stukjes blijdschap. Een oude man in een lang wit gewaad vergeet even dat hij moeilijk te been is en gooit zijn wandelstok juichend de lucht in.
Een vader maakt foto's van zijn kinderen, hoog op een van de vele werkloos gebleven legertanks. Een betoger die dagenlang op het plein heeft gekampeerd, is zo ontroerd dat hij met tranen in de ogen naar het feest zit te kijken.
En Karim, de directeur van een jeugdtheater in Caïro, houdt zijn nichtje Maryam wild dansend hoog boven zijn hoofd. 'Net vandaag wordt ze één jaar', zegt hij. 'Ze verjaart op een dag die voor altijd historisch zal blijven.'

Dat is immers het gevoel waarmee Egypte de nacht in gaat: de hoop dat er een nieuw Egypte is geboren.

12-02-2011 om 11:23 geschreven door andre&ida

'Plunderaars Egypte op zoek naar magie'

 Sarcofaag van Toetanchamon Foto: mharrsch / Flickr / CC / by-nc-sa

Sommige plunderaars die het Egyptisch Museum in Caïro binnenvielen aan het begin van de onlusten in het land waren op zoek naar de magische stof rood kwikzilver. Dat zegt de minister van Oudheden van het land, Zahi Hawass.

De plunderaars drongen het gebouw, waar ook het beroemde masker van Toetanchamon ligt, twee weken geleden binnen.
De massademonstraties tegen het regime van president Mubarak kwamen toen net op gang. Het museum ligt vlakbij het Tahrirplein, het centrum van de demonstraties.

"Ze zochten naar twee dingen", zegt Hawass, "goud en rood kwikzilver. Volgens de legende kun je daar mensen mee vermoorden of zelfs djins mee oproepen.
Het is natuurlijk niet waar, maar ze denken dat het in de kelen van mummies verstopt zit."

Donker

De plunderaars sloegen dertien vitrines stuk en beschadigden enkele objecten, maar er werd niets gestolen. Er moeten 25 objecten worden gerestaureerd, waaronder een beeld van farao Toetanchamon. De schade aan de artefacten is volgens Hawass makkelijk te herstellen.
Hij verwacht dat het binnen enkele dagen is afgerond.

Het museum had volgens Hawass geluk dat de plunderingen 's nachts plaatsvonden. Het was donker en de daders misten daardoor topstukken.
 Er werden alleen enkele gouden objecten uit de souvenirwinkel gestolen.

Ook prijst hij de demonstranten, die snel een menselijke keten vormden om het gebouw te beschermen. "Prachtig om te zien dat deze oprechte Egyptenaren het museum beschermden."

Piramides

Volgens Hawass zijn de archeologische schatten van Egypte de onrust relatief goed doorgekomen. Er was slechts een melding van een grote diefstal van historische objecten.
De buit werd teruggebracht nadat Hawass op televisie had uitgelegd dat het onmogelijk zou zijn de schatten door te verkopen.

Sinds het begin van de onlusten zijn belangrijke toeristische trekpleisters als het museum, maar ook de Vallei der Koningen en de Piramides van Giza niet meer te bezichtigen voor het publiek. Hawass hoopt dat de attracties snel weer open kunnen, maar kon nog geen datum geven.

10-02-2011 om 14:58 geschreven door andre&ida