Af en toe gingen we op bezoek bij onze tante Nette.

Ze woonde in een sociaal appartementje, mooi ingericht, op de derde verdieping.

Ze liep met krukken, eten deed ze bijna niet meer en zij was zo mager, dat men overal haar botten en beenderen zag uitsteken.

Iedere middag bracht het O.C.M.W. haar warm eten, ze werd gewassen, gescho....., gekleed en om de veertien dagen kwamen ze haar appartementje grondig kuisen.

Het was op een woensdag namiddag toen het gebeurde en volk of geen volk, die dag nam ze altijd een bad, want een fiere madam is ze altijd gebleven.

Plots een geweldige schreeuw van uit de badkamer, bij nader toezicht was tante Nette verdwenen, meegesleurd met het stromend water van de kraan en zat gekneld tussen het tweede en derde verdiep in de afloopbuis.

Gij kunt u voorstellen hoe mager ze was.

Gelukkig was de onderbuur thuis, wij hebben met zijn tweeën het plafond open gekapt en tante bevrijd uit haar netelige situatie.
Hier en daar een kneuzing, maar voor de rest was ze oké.

Als een mens oud word hé.

Pipopke