Daar ligt zij. Voor mij op de tafel. Stijf, koud en stil met een wat gekromde rug. Onbeweeglijk. Helemaal aangekleed. Geveld door meedogenloze schurken en duistere individuen . Hoe is dat mogelijk.
Geslacht in een ver land, gekist en vervoerd. Met boten naar hier gebracht.
Voor veel geld verkocht, om hier op tafel te belanden. Daar ligt zij dan voor mij op de tafel. Ik neem ze vast in mijn handen. Zou ik het doen ja of neen. Ik kleed ze uit. Ze is helemaal naakt en als een uitgehongerde kannibaal eet ook ik ze op om te overleven.
Hoe is het in godsnaam mogelijk. Zo een mooie banaan.
Geen respect voor zo een mooi ding.
Het weze zo.
Pipopke
|