Na wat opruimwerkjes ben ik gestart met het opruimen van de mislukte spinazieteelt. 
Eerst heb ik het paadje een opruimbeurt gegeven. 

 Dan heb ik met de kapper, het onkruid links naast de prei, gewoon de grond onder de grond gekapt. 

Ik wou hetzelfde  doen met de eerste rij spinazie plus onkruid maar dat lukte niet. 
Ik kreeg al het groen er niet onder. 
Dan maar een ander middel gebruiken. 
Zo werd de ruimte tussen de prei en de gele mosterd zuiver door alles onder te spitten met de platte schop. 
Dat geeft wel het beoogde resultaat.

 

Zaterdag werd een dagje Antwerpen met het Davidsfonds van Jabbeke . 

In de voormiddag liepen we een stadswandeling van 2u30 met vlotte en boeiende gids. 

We gingen van de groenplaats naar het museum aan de stroom.

Zo waren we van 10u tot 12u30 zeer geboeid op weg. 
We luisterden naar de historische waarheid over Antwerpen. 

Ik kan er niets aan doen maar de stadsgeschiedenis van Antwerpen ruikt naar stevige dorpspolitiek. 

In de namiddag was er vrij bezoek aan het M.A.S.

Na vier uur hebben we twee uur lang het verkeer vertraagd met de paardentram.

Mijn zondag begon toch om 4u want eens mijn biologische klok op zomeruur staat, blijft ze op zomeruur.

Tussen 11 en 12u was er plantenruil in onze tuin. Per momenten was het druk.

Er was dit jaar een overaanbod aan paprika's, tomaten en straffe pigmentenplantjes. 

Zoals elk jaar is er vooral vraag naar courgettes. 

Ik was ruim voorzien en in geen tijd was dat plantgoed de bakjes uit naar een nieuwe bestemming.  

Ik had de voorzitter gevraagd wat vroeger te komen dan elf uur. 

Dat lukte echter niet en toen de groep tuinclubmensen aankwamen was het kort na elf uur. 

Maar in de krant en het gemeenteblaadje was de ruil om 10u aangekondigd.  

Ik was dan ook reeds volop aan het ruilen toen zij aankwamen. 

Ze waren toch behoorlijk stipt volgens de gewoonlijk gehanteerde normen. 

Het was Moederdag en daar bovenop waren wij uitgenodigd op een eerste communiefeest.  

Met de nodige vertraging kwamen wij er pas aan na 13u. 

Alles kwam toch op zijn plooi en om even na 16u begon de vieren van moedertje Colette. 

Ik ben vroeg gaan slapen en was stipt op tijd voor de ochtendafspraak met mijn biologische klok.

Vermoeidheid kan het gezondste ongemak zijn dat er is. 

Het moet dan wel lichamelijke vermoeidheid zijn met een niet opgejaagde gezonde geest.

Het inplanten van het gras is afgewerkt  Er is losse grond over gestrooid.

En zoals bij het leggen van tegels gebeurd met slappe mortel, 
wordt hier de aarde met de omgekeerde kant van de hark verdeeld over het verplante gras. 

Zo wordenook hier de voegen gedicht. 

Aan de garagepoort is er een lege plek ontstaan.

Toen heb ik toch even achter in de tuin op de bank een beetje rust genomen. 

Het was één van de zeldzame keren dat het dit voorjaar tot nu toe kon.  Ik heb ervan genoten. 

De doornloze bramen waren wel gesnoeid  maar niet opgebonden. 

Het mooie weer moedigde mij aan om dit als afsluiter van de dag te beginnen en te voltooien.

Zo wordt de compost binnen een bepaalde ruimte gehouden.

Tussen het onkruid kan je bijna de spinazie niet vinden.  Dit is de eerste rij. 

Verder, in de andere rijen, zie je hier en daar wel spinazie staan maar dan zeer onregelmatig. 
Het onkruid moet dringend aangepakt worden.

Enkel de drie laatste rijen staan min of meer regelmatig. 
Maar er zit geen groei in. 
Je moet weten dat de spinazie rond half maart is gezaaid. 

De klimop aan de vijver is deze winter vervroren.
Hier en daar zie je tekenen van her groeien. 

De groenblijvende struik aan de doorgang naar de achtertuin ziet er helemaal dood uit. 
Daar overheerst het zevenblad. 

Het ware erger moest de vijgenboom dood zijn. 
Daar is nog geen enkel teken van leven. 
Zo goed als alle toppen zijn duidelijk dor.
Het is nog vroeg voor een definitief oordeel.
Normaal gezien moet je dan terugsnoeien tot praktisch aan de grond en komt er nieuw leven in. 
Laat ons hopen.

Eerst verplantte ik deze korenbloem naar de lange bloemenband. 

Die plant ik in aan de kippenren.