Het restaurant aan de tuinkant, met aan de straatkant de winkel.
Met eigen foto's maken we nu een wandeling door het domein.
De moestuin is voorzien van twee kassen (serres).
De groenten staan per bedje in een vorm van combinatieteelt.
Tussen twee bedden is telkens een vrij ruim paadje voorzien.
Groenten en bloemen zijn afgewisseld.
Er zijn veel bloembedjes voorzien met zoveel mogelijk eetbare bloemen.
Hier is tussen de kolen en de artisjokken zojuist een bedje winterpostelein gezaaid.
De inzet toont dat maar toont vooral de grove structuur van de grond.
Het gaas is gespannen over koepels van heel lichte maar stevige makelei.
Dit is een deel van de dagoogst dat we later naar de winkel zagen brengen
Alle groenten worden regelmatig geschoffeld zodat er nergens ongewenst kruid te bespeuren is.
Als ik goed ben geïnformeerd werken er vier vrouwen en een man in vast verband.
In de zomer komen er af en toe losse helpers..
Dit hier is een zoveelste ei van Colombus.
De courgettes worden op één tak gezet en regelmatig worden de onderste bladeren met eventuele schimmels weg gesnoeid.
Hierdoor is het gemakkelijk plukken en heeft men kijk op alle vruchten.
Een vrucht die ongewenst doorgroeit en de groei van andere vruchten afremt heeft men niet.
Eronder schoffelen gaat vlot door voldoende zichtbaarheid.
De vruchten hebben rondom rond dezelfde groene kleur wat een goede presentatie geeft in de winkel.
Er ligt nooit een vrucht op de grond maar het hechten van de plant aan de bamboe is veelvuldig.
Ik heb meerdere bedden opgemerkt met snijbiet van verschillende grootte. De blote benen waaren in verschillende tinten.
Hier een bedje met Nieuw Zeeland spinazie die regelmatig wordt bij gesneden. Dit kan je zeer goed zien op de foto.
In de kas staan zeer mooie aubergines.
Dicht bij het terras van het restaurant staan de mooiste bloemen.
Staakbonen waarvan ik de naam niet opnam.
Alles is zo piekfijn in orde en goed bereikbaar door de paadjes tussen de bedden.
Bij sommige planten forceert men een vroegtijdige oogst.
Al wat kool is staat onder een vogelnet tegen de duiven, ook hier de krulkool.
Met toestemming van de betrokken personen.
Heel beleefd, vriendelijk en vlot konden ze op alle vragen antwoorden wat de tuin betreft.
Het ging mij om de typisch Hollandse klompen die we later in elk bedrijf dat we bezochten terug zagen.
De bij ons minder bekende radicchio.
Radicchio (uitgesproken rah-DEE-kee-oh) is een blad cichorei ( Cichorium intybus , Asteraceae ), ook wel bekend als de Italiaanse cichorei en is een vaste plant . Het is gegroeid als een bladgroente die meestal wit geaderde rode bladeren. Het heeft een bittere en kruidige smaak, die mellows als het gegrild of geroosterd.
http://en.wikipedia.org/wiki/Radicchio
Als die in bloei komt ziet dat er zo uit.
Plastiek potjes heb ik er niet gezien, wel de gebakken exemplaren.
Ik ken veel soorten basilicum: grootbladige, fijn blad, basilicum van Marseille, Griekse basilicum, citroenbasilicum en paarse.
Maar het is de eerste keer dat ik kaneelbasilicum zag en proefde en ik lust geen kaneel.
De palmkool is voor mij ook een totaal onbekende.
De roze zonnehoed staat heel lang mooi in bloei.
Een tekst op de muur van het restaurant.
Villa Augustus is langs de achterkant van het domein bereikbaar langs het water.
Daar is een aanlegsteiger voorzien waaraan eigen bootjes liggen de dobberen.
Dit is het zicht van de tuin dat je eerst te zien krijgt als je langs het water komt.
We waren er getuige van hoe een fotografe een pas gehuwd koppeltje vereeuwigde.
