Een balhoofdplaatje is een logo van de fabrikant of het merk dat is aangebracht op de balhoofdbuis van een fietsframe. Balhoofdplaatjes werden al eind 19e eeuw toegepast en waren vaak gemaakt van metaal. Ter bevestiging aan de balhoofdbuis kunnen daarin nagels of schroeven zijn gebruikt. Bij moderne(re) fietsen kunnen tevens, al dan niet met lijm, balhoofdplaatjes van kunststof zijn aangebracht. Ook kan een balhoofdbuis voorzien zijn van een transfer/sticker.
A.S. « cycles sur Terre » Auguste Sutter ------ Chatellerault -Vienne ---- France/Frankrijk
ZIE EVICTA
Het merk AS SUTTER werd in 1897 opgericht door Auguste Sutter in Chatellerault (Vienne).
Auguste Sutter, monteur en voormalig werknemer van de Manufacture Nationale d'Armes in Chatellerault , produceerde zijn eigen fietsen. Het merk AS SUTTER produceerde lange tijd allerlei soorten fietsen; het bedrijf sloot in 1983 de deuren.
Châtellerault is een stad in Frankrijk in het departement Vienne.
Royal Codrix cycles, MADE IN FRANCE ---- 26 rue des Boissières ----- Angoulême – Charente ----- Frankrijk.
Dit merk en vele andere droegen het adjectief "Royal" voor de merknaam, dat moest het prestige van het merk beïnvloeden. Er zijn Royal-Codrix merkplaatjes en Codrix merkplaatjes.
Royal Codrix was een merk dat in de jaren twintig of begin jaren dertig werd opgericht door Robert Codridex in het West-Franse Angoulême.
Veel wielrenners kwamen naar de werkplaats van Codrix om een fiets op maat te laten maken. Dankzij de uitstekende reputatie van het bedrijf in het bouwen van speciale sporttoer- en racefietsen, werd het bedrijf steeds populairder. De populariteit was zo groot dat het in de jaren vijftig erin slaagde een professioneel wielerteam te sponsoren. Team Royal Codrix deed zelfs mee aan de Tour de France van 1954!
CODRIDEX ET FILS / ROYAL-CODRIX – Angoulême, ce fabricant apparaît dans le Bottin du cycle 1960.
La Persane cycles -----L. Darras -------- Persan - Val d'Oise (Paris)-------- France/Frankrijk
Persan ligt in het noorden van Val-d'Oise , op de grens met het departement Oise, op de rechteroever van de Oise en tegenover Beaumont-sur-Oise , op een afstand van 33 km ten noordnoordwesten van Parijs.
ETABLISSEMENTS A. SUTTER / CYCLES A. S. / CYCLES GALLIUM / CYCLES EVICTA - Châtellerault.
"Aan het einde van de 19e eeuw markeerde de snelle verspreiding van het wielrennen in Frankrijk een belangrijke fase in de samenleving: de ontwikkeling van een aanvankelijk recreatieve en sportieve activiteit die alle lagen van de bevolking en regio's binnendrong. Zo ontstond deze nieuwe mode al vroeg in Châtellerault, in 1896 werd de eerste wielerbaan van het departement er geopend op het terrein van de Gornière (rechteroever van de Vienne). Er waren al clubs opgericht: de Cyclist-club châtelleraudais opende in 1886 haar deuren in café Rozé, gevolgd door de oprichting van de Pédale Châtelleraudaise in 1892, gevestigd in Châteauneuf op de linkeroever in een arbeiderswijk, die van de Manufacture Nationale d'Armes. Het wielrennen veroverde een arbeidersbevolking.
Fietsenfabriek van Auguste Sutter in Chatellerault. Auguste Sutter richtte een lokale fietsenfabriek op in 1897. Hij was een zeer bekwame industrieel monteur die besloot om een onafhankelijke werkplaats te openen die gespecialiseerd was in het ontwerpen en monteren van fietsen. Auguste Sutter, monteur en voormalig werknemer van de Manufacture Nationale d'Armes in Chatellerault, produceerde zijn eigen fietsen en stelde een team van renners samen voor zijn merk. De meest plausibele hypothese is dat de bedrijven van Auguste Sutter geen fietsframes "bouwden", maar dat ze waarschijnlijk werden gelast bij de Manufacture d'Armes de Chatellerault. Sutter was meer dan een eenvoudige monteur hij was een vooruitstrevende ondernemer.
Het merk AS SUTTER produceerde lange tijd allerlei soorten fietsen. Het bedrijf ging van vader op zoon over tot de sluiting in 1983.
Cazenave - (1901 tot 1975) fabriek opgericht door Louis Cazenave in Belin-Béliet – Gironde, Frankrijk
Cazenave ( 1901 à 1975 ) usine crée par Louis Cazenave à Belin-Béliet -Gironde, France
Cazenave was een merk uit Belin, een klein dorpje in de Landes van Gascogne bij Bordeaux. Tussen 1901 en 1975 was Belin-Béliet het hoofdkwartier van een belangrijke industrie: Ets Cazenave. Cazenave is een veel voorkomende familienaam in het zuidwesten van Frankrijk die in het Occitaans "maison neuve" (nieuw huis) betekent.
Deze fabriek werd in 1901 opgericht door Louis CAZENAVE en groeide in enkele decennia uit tot een van de belangrijkste industriële vestigingen in de regio , met enkele honderden werknemers in diverse sectoren.
De eerste activiteit, de startactiviteit en die de basisactiviteit zal blijven, was de productie van fietsen (fietsen, bromfietsen, motoren). In de fabriek in Belin werden fietsen gebouwd die werden verkocht onder de naam Cazenave maar ook voor andere merken zoals Alcyon en Paloma werd geproduceerd.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd een gieterij opgericht voor de productie van granaten. Deze gieterij zou later cilinderkoppen, diverse onderdelen en hardware produceren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd ook een zagerij aan het complex toegevoegd, dat voor de productie van kratten voor het vervoer van munitie. Deze zagerij wordt vervolgens gebruikt voor de verwerking van parket.
Louis Cazenave, altijd op zoek naar nieuwe ideeën, rustte grote landbouwkarren uit met luchtbanden en richtte daarmee uiteraard de laatste tak van zijn fabriek op, het "rollend materieel", waar allerlei soorten aanhangwagens, tanks, etc. werden geproduceerd.
Op het hoogtepunt van haar activiteiten zou het bedrijf 35 hectare beslaan en zelfs beschikken over een arbeidersstad met 50 woningen, een bioscoop, een kantine, enzovoort …
De sluiting van de fabriek in 1975, na jaren van achteruitgang, werd diep gevoeld in Belin-Béliet en omgeving.
Dolmen cycles --- Usine des Maligrettes - P. Fortin – constructeur -Boulevard de la République Thouars - Deux Sévres--- France /Frankrijk
Het bedrijf van P. Fortin werd opgericht in 1902, naast het maken van fietsen repareerde en verhuurde men er ook automobielen. Men verkocht er ook, in het groot, onderdelen en accessoires voor fietsen. Daarnaast verhandelden ze ook naaimachines van het merk Dolmen. Dolmenfietsen werden tot 1923 in Thouars gebouwd, en daarna te Saint Maixent -Deux Sévres in de Séverin-vestigingen. Ze verkochten de merken Dolmen, Aurea en Furia. Daarnaast verkochten ze bij Séverin ook naaimachines van de merken Dolmen, Helvetia en Exella.
Tijdens een onderzoek naar oude bromfietsen uit de jaren 50 stuitte de vorser op een Dolmen-merk, dat destijds in Parthenay gevestigd was... Gezien de nabijheid van Thouars en Saint Maixent kunnen we ervan uitgaan dat deze Dolmen-merken een link hadden... maar het is niet zeker. Vaak waren deze bromfietsmerken uit de jaren 50 vooral fietsmerken die bromfietsen lieten assembleren (of inkochten) van bromfietsfabrikanten om er hun logo op te zetten en ze onder hun naam te verkopen. Zo was de Dolmen-bromfiets nr. 9 is eigenlijk een Le Gitan-bromfiets.
De dolmen op het logo komt uit de regio Taizé, 10 km van Thouars richting Poitiers. Deze dolmen maakt deel uit van een groep van 9 nog steeds zichtbare dolmens. De vorm van de afbeelding van de dolmen op de logo’s veranderde afhankelijk van de verschillende periodes. Het logo van het merk Dolmen is echt een collectief beeld van onze voorouders de Galliërs, de sikkel, de maretak en de dolmen. Een hunebed of dolmen is een megalithische grafkamer uit het neolithicum (4000-3000 v.Chr.) die bestaat uit ten minste drie, maar vaak (veel) meer staande draagstenen, overdekt door een of meer dekstenen.
KOEHLER-ESCOFFIER ---- MÂCON (SÂON-&-LOIRE) ligt 65 kilometer ten noorden van Lyon --- Frankrijk.
Koehler-Escoffier is een Frans merk van motocyclettes dat in 1912 werd opgericht door Marcel Koehler en Jules Escoffier, een voormalig monteur bij Magnat-Debon. De fietsactiviteit van deze prestigieuze fabrikant Koehler & Escoffier is vergeleken met de beroemde Koehler-Escoffier motorfietsen en motoren verwaarloosbaar.
Het werd in 1929 gekocht door Monet-Goyon (in de beginjaren was dit merk een fietsenproducent)en het merk verdween in 1957.
Reinor ( ..1954..) Handy , Origine , Standard of D.S.A , cycles .
Mechanische productie met hoge precisie, Chimère-Reinor, Avenue Felix Faure 20 & 22, en ( .. in 1920..) Etablissements "Reinor" H. Petitjean, 4 & 6 Avenue Jean Jaurés in Lyon (1930) - Frankrijk
Production mécanique de haute précision Chimère-Reinor 20 & 22 Avenue Felix Faure et ( ..en 1920..) Etablissements "Reinor " H. Petitjean ; 4 & 6 Avenue Jean Jaurés à Lyon ( 1930) - France
Arrow (...1998), cycles - fabriek rue Pierre Brossolette, later in de rue Nobel ---- Quimper -- France/Frankrijk
ARROW / CYCLI ARROW: Het merk Arrow verscheen in het wielerjaarboek van 1967. Het merk werd na de oorlog opgericht (volgens verschillende bronnen in 1946 of 1949..?). De fabriek van het rijwielmerk Arrow was gevestigd in de rue Brossolette ( later in de rue Nobel) te Quimper.
Wielerploeg:
De beroemdste renner die de kleuren (wit en rood) van de wielerploeg Arrow droeg was Joseph Morvan, bekend als “Job”, hij nam zes keer deel aan de Tour de France. Deze merken uit Quimper waren broedplaatsen voor kampioenen. Maar het was voor hen moeilijk om financieel te concurreren met de grote nationale fietsmerken. De meest getalenteerde jonge renners zetten hun carrière vaak voort bij die andere grotere fabrikanten. Dus Job Morvan begon bij Arrow, maar stapte vervolgens over naar het team Saint-Raphaël-Geminiani, in west Frankrijk. Op de wielertrui werd de merknaam Arrow doorboord door een pijl.
Janius – (jaren 1930) - Manufacture moderne des cycles « Janius » Fietsen en groothandel in onderdelen M. Jean 4, Rue Des Charpentiers Strasbourg - Bas Rhin.
Janius – (..1959..) cycles - piéces garanties - 23 tot 25 Rue Desérte in Strasbourg (Straatsburg) -- Bas Rhin – France/ Frankrijk.
Manufacture de Cycles – Motocyclettes et Pièces détachées
In 1922 was het adres: "Serrus & Harduin, 46 Quai des Bons-Enfants".
In 1925 werden de voormalige Etablissements Serrus en Harduin omgedoopt tot Cycles Serrus. Het hoofdkantoor was gevestigd op 14, rue Général Haxo, waar de drie belangrijkste aandeelhouders woonden; de broers Armand en Marius Serrus en Edmond Harduin.
Oprichting van een fietsenfabriek in Épinal
Het verhaal begon in 1919. De broers Serrus en Harduin bundelden hun krachten en richtten een fietsenfabriek op aan de Quai des Bons Enfants in Épinal. Het was tijd voor de stad Épinal om een echte fietsenfabriek te verwerven. Het aantal amateurwielrenners bleef er steeds maar toenemen. De Épinaalse veloclub bleef nieuwe leden verwelkomen. De "Cycles Serrus" werden zo succesvol dat hun werkruimte al vlug te klein werd. Het fabrieksterrein was te klein om de gehele fietsencollectie te huisvesten. Ze verhuisden naar de rue du Général Haxo n°14, vlak bij het treinstation van Épinal. Er werd een echte fietsenfabriek gebouwd, waar het hele jaar door bijna 40 werknemers werkten. De fabriek telde drie grote gebouwen en had een totale oppervlakte van bijna 1500 m2.
Dagelijks werden er daar ongeveer 25 fietsen van allerlei soorten geproduceerd, van frame tot derailleur: evengoed speciale racefietsen als klassieke fietsen. Iedere fietsliefhebber vond hier wat hij of zij zocht. Bovendien zorgde de nabijheid van het station van Épinal ervoor dat de fietsen “Cycles Serrus” gemakkelijk buiten Lotharingen konden geëxporteerd worden. Hoewel deze export voornamelijk op nationale schaal plaatsvond, was er ook af en toe uitvoer naar het buitenland. Luxemburg profiteerde zo van de expertise van de industriëlen van Épinal.
“Fietsers, vraag overal naar Cycles Serrus!” Deze aanbeveling was vrijwel in alle advertentiebijlagen, in de regionale tijdschriften uit die tijd, te vinden . Er was geen behoefte aan reclamecampagnes, de “Cycles Serrus” werden breed geprezen. Het aantal fietsers dat op fietsen van het merk Serrus reed, getuigde van dit succes. De kwaliteit van de fietsen “Cycles Serrus” werd bepaald door een rigoureus productieproces: snijden, afstellen, monteren, solderen, zandstralen, vernikkelen, emailleren, decoreren, enz.
Het merk kreeg bekendheid door zijn deelname aan diverse nationale fiets- en autobeurzen. Het was het enige regionale merk dat op deze internationale tentoonstelling vertegenwoordigd was en het was dan ook logischerwijs de trots van de inwoners van Épinal. En dat gold des te meer omdat het wapen van Épinal het logo van het merk sierde. De “Cycles Serrus” wonnen diverse nationale en regionale wielerwedstrijden. Dit moedigde veel wielrenners aan om de verschillende modellen van het merk aan te schaffen, vooral om zo een top uitslag in de komende wedstrijden veilig te stellen. Hierdoor ontstond er een positieve spiraal van vraag en aanbod en de fabriek groeide al snel uit tot een van de grootste fietsenfabrieken in Oost-Frankrijk. In 1924 reikte de stad Épinal hen tijdens de jaarbeurs van Épinal een erediploma uit waarmee hun uitmuntende prestaties in de fietsenindustrie werden erkend.
Tegenwoordig bestaat de fabriek "Cycles Serrus" niet meer, toch blijven fietsliefhebbers zoeken op fora en garageverkopen afschuimen in de hoop om een fiets met het wapen van Epinal te vinden.
Volgens de Bottins du cycle (wielerkroniek) uit de jaren vijftig produceerden de ondernemingen Virlat de Nancia-fietsen uit Nancy, het was een regionaal merk zoals Messina uit Metz.
NANCIA was geïnspireerd op NANCY, de naam die het Parijse bedrijf LA FRANCE koos om zich in Lotharingen te vestigen. Nancy is een stad in Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Meurthe-et-Moselle in de regio Grand Est (Lorraine/Lotharingen). De stad ligt aan de rivier de Meurthe.
Nancia had in de jaren 1950 ook een wielerploeg (misschien al eerder). Nancia sponsorde aanvankelijk de amateurrenners van L’ équipe de la PÉDALE NANCÉIENNE et des CYCLES NANCIA, later was er ook de profploeg NANCIA. Een van haar beste renners was profrenner GILBERT BAUVIN. Hij reed in 1949 als amateur bij de ploeg van la Pédale Nancéienne. In 1950 werd hij beroepsrenner. Van 1950 tot 1954 reed hij voor Nancia. De rest van zijn carrière van 1955 tot 1960 reed hij voor Saint-Raphaël- R. Géminiani-Dunlop. Gilbert Bauvin, werd geboren op 4 augustus 1927 in Lunéville in Meurthe-et-Moselle. Hij werd tweede in de Tour de France van 1956. Hij won onder meer 4 tour etappes en was ook enkele malen geletruidrager.
TENDIL / TENDIL CYCLES - cycles Origine -- Standart of Sport -----Nîmes --- Frankrijk
In 1919 besloot mijnwerker Elie Tendil in Alès in de Gard een fietsenwinkel te openen en werd zo distributeur van Automoto-fietsen. (Gard is een Frans departement, gelegen in de regio Occitanie. De prefectuur is Nîmes.)
Gebruikmakend van de aanbiedingen van de vele grossiers van fietsonderdelen, die gevestigd waren in de regio Saint-Etienne, begon hij al snel zelf met assembleren. Het handelsmerk Tendil werd onmiddellijk geregistreerd. Heel snel werden er ongeveer 20.000 fietsen geproduceerd en gedistribueerd in heel Zuid-Frankrijk.
Eind jaren twintig assembleerde het merk ook enkele 250 en 350 cc motorfietsen. Door de geografische ligging van Alès werd de ontwikkeling van de kleine werkplaats, door transportproblemen, belemmerd. Elie Tendil besloot om zich in Nîmes te gaan vestigen en werd er fabrikant, hij ging er ter plaatse frames vervaardigen, wielen monteren, spuiten en chromeren.
In 1951 bracht het merk zijn eerste bromfiets uit, een 50 aangedreven door de VAP 4-motor, de Tendilet. Deze rijwielen kregen dan respectievelijk de namen Ventoux en Types Aigoual. Van 1955 tot 1960 werden er ongeveer 5.000 machines per jaar gebouwd, waarbij er ongeveer 50.000 fietsen moeten worden opgeteld. Het merk vormde zelfs een regionaal wielerteam (in 1951, eerst onder de naam Tendil, daarna Tendil/Hutchinson) dat deelnam aan de Tour de France, in 1955 werd zelfs een showtruck voor de karavaan besteld. Les Cycles TENDIL was een kleine constructeur die van 1935 tot 1953 wielrenners uitrustte.
Het materiaal van de racefietsen die de werkplaats verlieten (met uitzondering van speciale bestellingen) bestond standaard uit: de derailleurs en hun bedieningselementen, het dubbele kettingblad en de snelspanners waren van het merk Simplex, de handvatten, kappen en remmen van het merk CLB, het zadel was van het mek Perjohn. De emailverf was in Italiaanse stijl.
En voor de toerfietsen was er Simplex voor de versnellingen, Cyclo voor de kettingbladen, Mafac voor de remmen en Pearl voor de zadels.
Begin jaren zestig hadden kleine fabrikanten het ten opzichte van Motobecane, Peugeot en Velosolex moeilijk. In 1962 besloot Elie Tendil, die nog steeds aan het hoofd van de fabriek stond, samen met zijn zoon André om de productieactiviteiten stop te zetten (inmiddels waren ze toegetreden tot de VAP SA-groep). De fabriek waar ongeveer honderd mensen werkten werd gesloten, alleen de winkel die eind jaren veertig werd geopend bleef behouden en werd een Motoconfort-dealerschap. Deze winkel bestaat nog steeds en wordt nu gerund door Elie's kleinzoon, Patrick Tendil.
Een haan illustreert het merk Tendil.
Ik sluit deze korte samenvatting af met de mededeling dat het geen zin heeft om contact op te nemen met de huidige winkel. Er zijn geen documenten of onderdelen meer beschikbaar die betrekking hebben op dit merk.
Ik ben Delameilleure Philippe
Ik ben een man en woon in Preshoekstraat 145 - 8510 Marke - België (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 27/09/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen - Verzamelen van fietsmerkenplaatjes (balhoofdplaatjes) .
Ik ben Delameilleure Philippe
