R. THOUARD (Fr)

Thouard R. cycles ------- Cognac – Charente -------------- France/Frankrijk

KOEHLER-ESCOFFIER (Fr)

KOEHLER-ESCOFFIER ---- MÂCON (SÂON-&-LOIRE) ligt 65 kilometer ten noorden van Lyon --- Frankrijk.

Koehler-Escoffier is een Frans merk van motocyclettes dat in 1912 werd opgericht door Marcel Koehler en Jules Escoffier, een voormalig monteur bij Magnat-Debon. De fietsactiviteit van deze prestigieuze fabrikant Koehler & Escoffier is vergeleken met de beroemde Koehler-Escoffier motorfietsen en motoren verwaarloosbaar.

Het werd in 1929 gekocht door Monet-Goyon (in  de beginjaren was dit merk een fietsenproducent)en het merk verdween in 1957.

https://www.monet-goyon.net/HistoriqueKE.html

LYRA (Fr)

Lyra - cycles - France---------- Frankrijk

REINOR (Fr.)

Reinor ( ..1954..) Handy , Origine , Standard of D.S.A , cycles .

Mechanische productie met hoge precisie, Chimère-Reinor, Avenue  Felix Faure 20 & 22, en ( .. in 1920..) Etablissements "Reinor" H. Petitjean, 4 & 6 Avenue Jean Jaurés in Lyon (1930) - Frankrijk

Production mécanique de haute précision Chimère-Reinor 20 & 22 Avenue Felix Faure et ( ..en 1920..) Etablissements "Reinor " H. Petitjean ; 4 & 6 Avenue Jean Jaurés  à Lyon ( 1930) - France

ARROW (Fr)

Arrow (...1998), cycles - fabriek rue Pierre Brossolette, later in de rue Nobel ---- Quimper -- France/Frankrijk

ARROW / CYCLI ARROW: Het merk Arrow verscheen in het wielerjaarboek van 1967. Het merk werd na de oorlog opgericht (volgens verschillende bronnen in 1946 of 1949..?). De fabriek van het rijwielmerk Arrow was gevestigd in de rue Brossolette ( later in de rue Nobel) te Quimper.

Wielerploeg:

De beroemdste renner die de kleuren (wit en rood) van de wielerploeg Arrow droeg  was Joseph Morvan, bekend als “Job”, hij nam zes keer deel aan de Tour de France. Deze merken uit Quimper waren broedplaatsen voor kampioenen. Maar het was voor hen moeilijk om financieel te concurreren met de grote nationale fietsmerken. De meest getalenteerde jonge renners zetten hun carrière vaak voort bij die andere grotere fabrikanten. Dus Job Morvan begon bij Arrow, maar stapte vervolgens over naar het team Saint-Raphaël-Geminiani, in west Frankrijk.  Op de wielertrui werd de merknaam Arrow doorboord door een pijl.

JANIUS (Fr)

Janius –  (jaren 1930) - Manufacture moderne des cycles « Janius » Fietsen en groothandel in onderdelen M. Jean  4, Rue Des Charpentiers Strasbourg - Bas Rhin.

Janius  –  (..1959..) cycles - piéces garanties - 23 tot 25 Rue Desérte  in Strasbourg (Straatsburg) -- Bas Rhin – France/ Frankrijk.

SERRUS 

Cycles Serrus--- Epinal – France/Frankrijk

Manufacture de Cycles – Motocyclettes et Pièces détachées

In 1922 was het adres: "Serrus & Harduin, 46 Quai des Bons-Enfants".

In 1925 werden de voormalige Etablissements Serrus en Harduin omgedoopt tot Cycles Serrus. Het hoofdkantoor was gevestigd op 14, rue Général Haxo, waar de drie belangrijkste aandeelhouders woonden; de broers Armand en Marius Serrus en Edmond Harduin.

Oprichting van een fietsenfabriek in Épinal

Het verhaal begon in 1919. De broers Serrus en Harduin bundelden hun krachten en richtten een fietsenfabriek op aan de Quai des Bons Enfants in Épinal. Het was tijd voor de stad Épinal om een ​​echte fietsenfabriek te verwerven. Het aantal amateurwielrenners bleef er steeds maar toenemen. De Épinaalse veloclub bleef nieuwe leden verwelkomen. De "Cycles Serrus" werden zo succesvol dat  hun werkruimte al vlug te klein werd. Het fabrieksterrein was te klein om de gehele fietsencollectie te huisvesten.  Ze verhuisden  naar de  rue du Général Haxo n°14, vlak bij het treinstation van Épinal. Er werd een echte fietsenfabriek gebouwd, waar het hele jaar door bijna 40 werknemers werkten. De fabriek telde drie grote gebouwen en had een totale oppervlakte van bijna 1500 m2.

Dagelijks werden er daar ongeveer 25 fietsen van allerlei soorten geproduceerd, van frame tot derailleur:  evengoed speciale racefietsen als klassieke fietsen. Iedere fietsliefhebber vond hier wat hij of zij zocht. Bovendien zorgde de nabijheid van het station van Épinal ervoor dat de fietsen “Cycles Serrus” gemakkelijk buiten Lotharingen konden geëxporteerd worden. Hoewel deze export voornamelijk op nationale schaal plaatsvond, was er ook af en toe uitvoer naar het buitenland. Luxemburg profiteerde zo van de expertise van de industriëlen van Épinal.

“Fietsers, vraag overal naar Cycles Serrus!” Deze aanbeveling was  vrijwel in alle advertentiebijlagen, in de regionale tijdschriften uit die tijd, te vinden . Er was geen behoefte aan reclamecampagnes, de “Cycles Serrus” werden breed geprezen. Het aantal fietsers dat op fietsen van het merk Serrus reed, getuigde van dit succes. De kwaliteit van de fietsen “Cycles Serrus” werd bepaald door een rigoureus productieproces: snijden, afstellen, monteren, solderen, zandstralen, vernikkelen, emailleren, decoreren, enz.

Het merk kreeg bekendheid door zijn deelname aan diverse nationale fiets- en autobeurzen. Het was het enige regionale merk dat op deze internationale tentoonstelling vertegenwoordigd was en het was dan ook logischerwijs de trots van de inwoners van Épinal. En dat gold des te meer omdat het wapen van Épinal het logo van het merk sierde. De “Cycles Serrus” wonnen diverse nationale en regionale wielerwedstrijden. Dit moedigde veel wielrenners aan om de verschillende modellen van het merk aan te schaffen, vooral om zo een top uitslag in de komende wedstrijden veilig te stellen. Hierdoor ontstond er een positieve spiraal van vraag en aanbod en de fabriek groeide al snel uit tot een van de grootste fietsenfabrieken in Oost-Frankrijk. In 1924 reikte de stad Épinal hen tijdens de jaarbeurs van Épinal een erediploma uit waarmee hun uitmuntende prestaties in de fietsenindustrie werden erkend.

Tegenwoordig bestaat de fabriek "Cycles Serrus" niet meer, toch blijven fietsliefhebbers zoeken op fora en garageverkopen afschuimen in de hoop om een fiets met het wapen van Epinal te vinden.

NANCIA (Fr)

ENTREPRISES VIRLAT / CYCLES NANCIA

Volgens de Bottins du cycle (wielerkroniek) uit de jaren vijftig produceerden de ondernemingen Virlat de Nancia-fietsen uit Nancy, het was een regionaal merk zoals Messina uit Metz.

NANCIA was geïnspireerd op NANCY, de naam die het Parijse bedrijf LA FRANCE koos om zich in Lotharingen te vestigen. Nancy is een stad in Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Meurthe-et-Moselle in de regio Grand Est (Lorraine/Lotharingen). De stad ligt aan de rivier de Meurthe.

Nancia had in de jaren 1950 ook een wielerploeg (misschien al eerder). Nancia sponsorde aanvankelijk de amateurrenners van L’ équipe de la PÉDALE NANCÉIENNE et des CYCLES NANCIA, later was er ook de profploeg NANCIA. Een van haar beste renners was profrenner GILBERT BAUVIN. Hij reed in 1949 als amateur bij  de ploeg van la Pédale Nancéienne. In 1950 werd hij beroepsrenner.  Van 1950 tot 1954 reed hij voor Nancia. De rest van zijn carrière van 1955 tot 1960 reed hij voor  Saint-Raphaël- R. Géminiani-Dunlop. Gilbert Bauvin, werd geboren op 4 augustus 1927 in Lunéville in Meurthe-et-Moselle. Hij werd tweede in de Tour de France van 1956. Hij won onder meer 4 tour etappes en was  ook enkele malen geletruidrager.

https://fr.wikipedia.org/wiki/Gilbert_Bauvin

SA CYCLES NANCIA

CREATIEDATUM: 25 december 1956

Groothandel in banden, fietsen en motorfietsen

31 QUAI CLAUDE LE LORRAIN, 54000 NANCY Frankrijk

TENDIL (Fr)

TENDIL / TENDIL CYCLES  - cycles Origine  -- Standart of  Sport  -----Nîmes --- Frankrijk

In 1919 besloot mijnwerker Elie Tendil in Alès in de Gard een fietsenwinkel te openen en werd zo distributeur van Automoto-fietsen. (Gard  is een Frans departement, gelegen in de regio Occitanie. De prefectuur is Nîmes.)

Gebruikmakend van de aanbiedingen van de vele grossiers van fietsonderdelen, die gevestigd waren in de regio Saint-Etienne, begon hij al snel zelf met assembleren. Het handelsmerk Tendil werd onmiddellijk geregistreerd. Heel snel werden er ongeveer 20.000 fietsen geproduceerd en gedistribueerd in heel Zuid-Frankrijk.

Eind jaren twintig assembleerde het merk ook enkele 250 en 350 cc motorfietsen.  Door de geografische ligging van Alès werd de ontwikkeling van de kleine werkplaats, door transportproblemen, belemmerd. Elie Tendil besloot om zich in Nîmes te gaan vestigen en werd er fabrikant,  hij ging er ter plaatse frames vervaardigen, wielen monteren, spuiten en chromeren.

In 1951 bracht het merk zijn eerste bromfiets uit, een 50 aangedreven door de VAP 4-motor, de Tendilet. Deze rijwielen kregen dan respectievelijk de namen Ventoux en Types Aigoual. Van 1955 tot 1960 werden er ongeveer 5.000 machines per jaar gebouwd, waarbij er ongeveer 50.000 fietsen moeten worden opgeteld. Het merk vormde zelfs een regionaal wielerteam (in 1951, eerst onder de naam Tendil, daarna Tendil/Hutchinson) dat deelnam aan de Tour de France, in 1955 werd zelfs een showtruck voor de karavaan besteld. Les Cycles TENDIL was een kleine constructeur die van 1935 tot 1953 wielrenners uitrustte.

Het materiaal van de racefietsen die de werkplaats verlieten (met uitzondering van speciale bestellingen) bestond standaard uit: de derailleurs en hun bedieningselementen, het dubbele kettingblad en de snelspanners waren van het merk Simplex, de handvatten, kappen en remmen van het merk CLB, het  zadel was van het mek Perjohn. De emailverf was in Italiaanse stijl.

En voor de toerfietsen was er Simplex voor de versnellingen, Cyclo voor de kettingbladen, Mafac voor de remmen en Pearl voor de zadels.

Begin jaren zestig hadden kleine fabrikanten het ten opzichte van Motobecane, Peugeot en Velosolex moeilijk. In 1962 besloot Elie Tendil, die nog steeds aan het hoofd van de fabriek stond, samen met zijn zoon André om de productieactiviteiten stop te zetten (inmiddels waren ze toegetreden tot de VAP SA-groep). De fabriek waar ongeveer honderd mensen werkten werd  gesloten, alleen de winkel die eind jaren veertig werd geopend bleef behouden en werd een Motoconfort-dealerschap. Deze winkel bestaat nog steeds en wordt nu gerund door Elie's kleinzoon, Patrick Tendil.

Een haan illustreert het merk Tendil.

Ik sluit deze korte samenvatting af met de mededeling dat het geen zin heeft om contact op te nemen met de huidige winkel. Er zijn geen documenten of onderdelen meer beschikbaar die betrekking hebben op dit merk.

RABILLIER L. (Fr)

Rabillier L.  cycles --------- La Chapelle Palluau – Vendée -------- France/Frankrijk

PIVETEAU M (Fr)

Piveteau M.  cycles & motos ….. St Fulgent – Vendée….. France/Frankrijk

INTER (Fr)

Inter cycles …….. Chantonnay – Vendée ……. France/Frankrijk

CLOUTOUR (Fr)

Cloutour cycles …… St Gilles sur Vie – Vendée …… France/Frankrijk

CHAMPOT J.M (Fr)

Champot J.M .  cycles     ------    Le Perrier – Vendée  ------- France /Frankrijk

Le Perrier is een gemeente in het departement Vendée in de regio Pays de la Loire in West- Frankrijk .

ARDOUIN FILS (Fr)

Ardouin Fils …. cycles …… Les Essarts – Vendée ….. France/Frankrijk

LA TRIOMPHANTE (Fr)

CYCLES LA TRIOMPHANTE   (fabriqué en Vendée) ---- France/Frankrijk

ROLA (Fr)

Rola cycles ----------- Hazebrouck – Nord-------------France/Frankrijk

STANDARD (Fr)

Standard (...1891...), bicyclettes et tricycles 20 rue de La Reynie à Paris

Standard - cycles à St Etienne - Loire

Standard - cycles V L

BERTIN  (Fr en B )

Het Franse fietsmerk Bertin werd na WOII opgericht door ex renner André Bertin en opgedoekt in de jaren 90. Ook in het Belgische Poperinge stond er ooit een fabriek.

Bertin is een Frans fietsmerk, opgericht door voormalig profwielrenner André Bertin (1912-1994). André Bertin was  Frans profwielrenner, teammanager en ook ondernemer. De productielijn was actief van 1946 tot begin jaren 2000 en was gevestigd in Saint-Laurent-Blangy , aan de rand van Arras , in de regio Hauts-de-France.

André Bertin werd geboren op 3 maart 1912 in de landelijke gemeente Ecques in de regio Nord Pas de Calais (Noord-Frankrijk) nabij de Belgische grens. Het ligt ongeveer 50 km ten noordwesten van Arras. Deze kleine landelijke gemeente werd volledig vernietigd tijdens de Eerste Wereldoorlog en werd heropgebouwd na de oorlog.

Bertin’s familie verhuisde naar St.-Laurent-Blangy (tijdens of na WO I.) St .- Laurent-Blangy is ook een gemeente in de regio Nord Pas de Calais en is ondertussen uitgegroeid tot een buitenwijk van de stad Arras. Het werd eveneens verwoest tijdens WO I en daarna opnieuw opgebouwd. Hoewel de regio tijdens de Tweede Wereldoorlog in het door de nazi’s bezette Frankrijk lag  werd de gemeente nu wel gespaard en bleef de schade beperkt.

Andre Bertin was tussen beide oorlogen drie jaar profwielrenner. Van 1935 tot 1937 reed hij voor Frankrijk-Sport. Hij was ploegmaat en knecht van Antonin Magne die tweemaal de Tour de France won, in 1936 wereldkampioen werd en 3 maal de GP des Nations won. Bertin verliet het team voor de start van het seizoen 1938. Na zij  profcarrière startte André met zijn eerste bedrijf, een groothandel in fiets- en motoronderdelen.

Na WO II , in 1946 begon Bertin zijn carrière als fietsfabrikant. André Bertin richtte toen in Saint-Laurent-Blangy het fietsmerk Bertin op. Zowel de fabriek en de kantoren van het bedrijf  waren in St. Laurant-Blangy gevestigd. Het feitelijke adres was in de Rue Georges Clemenceau in St.Laurant-Blagny.  Bertin begon een fietsfabriek om zo mede te helpen om de Franse naoorlogse nood aan persoonlijk vervoer op te vangen.

Naast de oprichting van zijn bedrijf bleef Bertin in 1945 en 1946 rijden als een onafhankelijke pro. Daarna, tot in 1966, werd hij manager en sponsor van het professionele Bertin team dat tijdens de levensduur van de ploeg verbonden was met diverse cosponsors.

Bertin’s logo met de Franse driekleur en Arend werd geregistreerd in 1950 en blijft een geregistreerd handelsmerk logo tot heden.

Het bedrijf Bertin kreeg al snel een goede reputatie vanwege hun aanbod aan kwaliteitsfietsen, ze werden ontworpen met de beste stalenbuizen van Vitus-, Columbus- of Reynolds. Het merk had een ruim assortiment fietsen, waardoor veel gebruikers de ideale fiets konden vinden. Dit merk stond ​​vooral bekend om hun echte à la carte service bij het ontwerpen en monteren van fietsen.

De groeiende reputatie van dit bedrijf stelde het in staat nieuwe buitenlandse markten te veroveren. 

Er werd  uitgevoerd naar België (waar er zelfs een fabriek werd gebouwd in Poperinge), Marokko, vervolgens naar Japan , de Verenigde Staten , Canada en zelfs in Australië.

Cycles Bertin had gedurende meer dan twee decennia (1945-1966) een eigen professioneel team, Équipe cyclisme Bertin. Deze ploeg verwierf een zekere bekendheid  door zich te onderscheiden in tal van wedstrijden zoals de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Nice maar vooral in de grote klassiekers. Het droeg bij aan de ontwikkeling van professionele wielrenners zoals Roger Decock, Barry Hoban en Patrick Sercu. Na 1966 bestond er geen Bertin wielerploeg meer dat strikt bij het merk Bertin hoorde.

Cycles Bertin bleef aanwezig in het profpeloton door in 1972 en 1973 de wielerploeg IJsboerke uit te rusten met fietsen, bij de ploeg reden renners als Willy Planckaert en Hubert Hutsebaut de ploegleider  was Rik Van Looy .

Cycles Bertin was ook een van de oprichters van het merk Milremo. Dit merk, opgericht in 1957, was het resultaat van een samenwerking tussen André Bertin en de Brit Ron Kitching, fabrikant van Kitching-fietsen. Milremo was een productlijn die voor beide bedrijven was bedoeld en waarmee ze een groter marktaandeel in de markt voor  de fietsuitrusting konden verwerven. Het merk Milremo werd gepromoot via het Bertin Cycling Team. Milremo is nu eigendom van Shimano Europe en levert uitsluitend op maat gemaakte wielerkleding.

Bertin Establishments is nauw verbonden met de wereldleider op het gebied van fietsuitrusting, Shimano.  Het Japanse merk besloot om vanaf 1972 Bertin Cycles te kiezen voor de distributie van zijn 'cycle'-productie in Frankrijk.

Het einde van het familiebedrijf begon toen Andre Bertin zijn dood nabij was. Ets. Andre Bertin werd verkocht aan een holding ‘Cibo Participations’ in 1993. Helaas, dit werd al snel gevolgd door de dood van Andre Bertin op 5 januari 1994 in St.-Laurent-Blangy op de leeftijd van 81 jaar.

Deze samenwerking met Shimano duurde tot 2000, toen kocht Shimano de Bertin vestigingen om haar activiteiten in Europa verder te ontwikkelen onder de bedrijfsnaam Shimano France - Bertin Distribution. Vanaf dit punt werd de fietsconstructie stopgezet.

In 2015 werd in Quimper het merk "Cycles Bertin" opnieuw gelanceerd door Michaël en Mathieu Bertin, beiden naamgenoten van de historische oprichter. Dit nieuwe merk is geïnspireerd op de historische fundamenten van André Bertin en specialiseert zich vooral in hoogwaardige fietsen .

BELGISCHE EN FRANSE BERTIN FIETSEN

Zoals hier  eerder beschreven duurde niet lang vooraleer in Poperinge een afdeling van Bertin België werd opgericht. Er is nog steeds een winkel in Poperinge die fietsen verkoopt onder de naam Bertin. Of dit verre verwanten zijn weet ik niet. Bertin Bikes, Sint-Jansstraat 21, 8970 Poperinge.

Alhoewel ze beiden tot dezelfde familie behoorden waren de Bertin fietsen die in België gemaakt waren toch anders dan de Franse. Hieronder enkele verschillen:

De Belgische werden gepoederlakt terwijl de Franse genatlakt werden

De Franse gebruikten de volgende componenten: Milremo, Shimano, Reynolds buizen in tegenstelling tot de Belgische: Mafac, CLB, Weinmann, Ishiwata buizen, Ringo Sakae. Dit vermoedelijk om goedkopere fietsen te produceren.

De Belgische decals waren meer gedetailleerd en de lugs van de voorvork en achterbrug waren geschilderd in 3 kleuren.

https://www.cycles-bertin.com/

E.M. (Fr)

E.M.  cycles ------- Raismes (Nord) ------ France/Frankrijk