Niet zonderloos

Een schilder zonder ogen

Streven zonder pogen

Schrijven zonder woorden

Alpinisten zonder koorden

Liefde zonder geven

Groeien zonder leven

Sterven zonder reden

Wetten zonder zeden

Raden zonder weten

Smullen zonder eten

Lopers zonder benen

Huilen zonder wenen

Een spel zonder regels

Bowlen zonder kegels

Een ingang zonder uitgang

Een crèche zonder opvang

Bliksem zonder donder

Eén regel zonder zonder?


30/7/2014

30-07-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Morfine







Zaligheid spoelt door mijn spieren,
krampen smelten in het ruisen van de storm.
Neen, ik wil niet langer sterven, 
zelfs al hoor ik lang niet alles wat je zegt, 
en voel ik hemelen zwellen in mijn hoofd, 
zo zalig als een mist die me niet langer dwingt in mijn eigen huis te blijven.





Kijk me zo niet aan, 
laat me schateren en proesten. 
Dat ik je niet ken is ineens vermakelijk,
mijn wachtwoorden druppelen op de vloer en niets is minder grappig.





Nergens kan ik nog binnen, 
behalve waar nog alles te ontdekken valt.
Mijn oude lakens ben ik in deze roes eindelijk kwijt.
Laat me even mijn ogen sluiten
en na een poos misschien verval ik opnieuw in de routine

27-07-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Niet anders




Als wij vandaag de laatste keer

de wijzers van de klok vermoeid en zonder medelijden

hun toertjes zagen draaien rond de witte wijzerplaat,

dan zou ik jou een glas inschenken zoals gisteren

en denken dat de fles nog echt niet ledig is.

Je blik zou vochtig worden in de zonnestralen

en de bloemen op de tafel zouden bloeien, 

nog niet vragend naar het water van de ochtend.

Dan begroette ik de kippen die me kennen

telkens mijn bezoek hun rust verstoort.

O neen, ik wil geen afscheid en geen feestje; 

wie er komt, die mag hier blijven

tot vermoeidheid sterker wordt dan plicht

en liefde meer begrijpt dan boeken.

Kom gewoon wat dichterbij

zodat niets anders wordt dan ooit tevoren.



19/7/2014

19-07-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Parking B






Sorry, nergens nog een plaatsje vrij,

niemand kan er nu nog ergens bij

want alle plaatsen zijn volzet.

Waar plaats ik nu mijn bed?

De ziekenhuizen zijn gesloten, 

het hospitaal gaat niet meer open, 

parking A is nu al lang vergeten;

zulke dingen kan men vroeger weten

als geen plaats blijft in klinieken

voor gewonden en voor zieken

kan geen mens nog stationeren

en zijn kwalen laten registreren.

Daar is niemand ooit mee bezig, 

Parking B bleef veel te lang afwezig

en voor C is ’t alweer echt te laat

Geslachtofferd door het klimaat.


16/72014

16-07-2014 om 00:00 geschreven door Frankie