Dag
Het is weer een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb op mijn blog, ik weet niet wat ik heb, maar veel energie om iets te doen is er niet, hopelijk verranderd dit gauw.
Vorige week vrijdag had ik dan weer zo'n rotdag, ik wilde nog eens een toertje doen met mijn shopper, ik dacht lekker weer, en op ons terras is het in de namiddag toch te warm, met dat glas dat er in staat, en de zon staat er op te ketteren, niet te doen.
Enfin, ik rijd dus met mijn electonische rolstoel langs voren rond, om achteraan naar de garage te kunnen, en dan zo in de kelder naar mijn scooter, ik raakte er op, met enige moeite uiteraard, maar als je niets probeert kan je ook niets doen, ik kon net passeren langs mijn auto, maar aan de garagepoort liep het mis, ik reed recht naar buiten, en ik bleef toch wel vastzitten in de roosters voor de garage, mijn wielen bleven pattineren en ik raakte er met de beste wil van de wereld niet meer uit.
Ja kom er maar uit en probeer maar naar je rolstoel te gaan die in de kelder staat, mij aan de muur vasthouden, door mijn man zijn garage, door mijn garage en door de chauffagekelder naar mijn rolstoel, ik was content dat ik er geraakt was, ik heb dan maar mijn man gebeld dat hij moest oppassen als hij thuiskwam dat mijn scooter in de weg stond, ik ben dan maar terug naar binnen gegaan.
Voor mijn man was er geen probleem om hem los te krijgen, maar hij kan er niet mee rijden, dus ik terug naar de garage, ik heb dan toch maar een klein toertje gedaan, maar natuurlijk nu moest ik terug dezelfe afstand afleggen om terug naar mijn rolstoel te geraken, met dit verschil dat hij nu buiten stond en ik van de kelder terug naar buiten moest geraken, het is mij wel gelukt, met de nodige moeite, nu weet ik dat ik niet recht naar buiten mag rijden maar altijd schuin, ja al doende leert men.
Doordat het zo warm was had ik mijn t'shirts nodig, en vermits die boven liggen, en mijn werkvrouw weer niet geweest was, aan wie ik het zou kunnen vragen, haar excuus nu was, dat ze op haar bril was gaan zitten en ze had de glazen gebroken, die hadden we trouwens nog niet gehoord, elke week vindt ze wel een ander excuus, dus moest ik zelf naar boven, niettegenstaande ik in maanden nog niet boven geweest was, maar wat gebeurt, mijn traplift weigert dienst, ja zeg wat nog allemaal, dan maar direct gebeld naar de firma, en de volgende dag, zaterdag dus zouden ze komen.
Dat is intussen ook opgelost, en ik heb mijn t'shirts gaan halen.
Nu gisteren zie ik dat mijn draagbare telefoon het niet meer doet, elke keer ik wilde bellen gaf hij aan dat het mislukt was, ik zeg ja dat moet een van de kabels zijn die niet goed in zit, maar ik kan natuurlijk aan niets aan, en mijn man zit momenteel in het buitenland, dan maar onze electrieker gebeld en die heeft het vandaag komen in orde brengen, het is toch wel lastig als je voor biijna alles van een ander afhankelijk ben, ik die al mijn hele leven onafhankelijk geweest ben, het is toch wel een harde dobber dat kan ik je verzekeren.
Ik zal er nog een foto bij zetten van mijn vier kleinzoontjes in bad.
Groetjes
15-05-2008, 00:00 geschreven door Lena
|
