Maandag was het mijn verjaardag 22 maart 2010, ik werd 68 jaar , wie had dat ookt gedacht dat ik nog zo oud zou worden, ik niet met al wat ik tot hier toe heb meegemaakt, het is toch niet normaal meer, deze morgen kreeg ik al telefoon van Jacqueline, zij was de eerste om mij een gelukkige verjaardag te wensen, maar het gaat niet zo goed met Don naar het schijnt, hij is een week terug uit het ziekenhuis, nadat ze bij hem een nieuwe hartklep hebben ingeplant, maar hij wil niet eten en heeft nog overal veel pijn, ik zeg ja aan zijn borstbeen is dat wel normaal want dat hebben ze moeten doorzagen, en daar weet ik alles van, ik heb dat eens gebroken en ik kan je verzekeren dat doet geen deugd, ik heb dat voorgehad in Frankrijk, we waren een paar dagen in de bourgognestreek, Fernand wilde een beetje wijn kopen, en het bed in het hotel was vrij laag dus ik moest mij optrekken met mijn armen om in mijn rolstoel te kunnen komen, en opeens kreeg ik een verschrikkelijke pijn in mijn borstkas ter hoogte van mijn borstbeen, elke beweging was een marteling, we hebben dan gewacht tot we terug thuis waren om naar een dokter te gaan, dan hebben ze een scan genomen en inderdaad mijn borstbeen was gebroken, ik vroeg aan de dokter of hij dit nog had meegemaakt, maar dit bleek niet zo het geval te zijn, maar wat bleek dat ik dus ook osteoporose had, en dat was dus de oorzaak dat ik dit op die manier kon breken, ik heb daar toch 2 weken ziekenverlof moeten voor nemen, het was niet gedaan na twee weken maar toch beter, want ze kunnen daar dus niets aan doen he.
Ik heb dan in de loop van de dag nog verschillende telefoontjes gehad, oa. van mijn zonen, en twee van mijn zussen, Greet heb ik niet gehoord maar die kwam maandag pas uit het ziekenhuis, na een opetatie aan haar eierstokken, dus die zal dat vergeten zijn, van mijn ventje heb ik mooie roosjes gekregen en we hebben ook een fles champagne gekraakt.
Groetjes