Dag
Mijn man is 12 dagen naar het buitenland geweest, hij had wel goed voor mij gezorgd, dat ik het meeste van hetgeen ik nodig had, in huis had gehaald, maar na een paar dagen kwam ik toch zonder kateten te zitten, het is geleden van als mijn tweede been is afgezet dat ik zelf nog boodschappen gedaan heb, eigenlijk is dat een beetje mijn man zijn schuld, elke keer ik iets nodig heb en ik wil het zelf gaan halen houdt hij mij tegen en zegt dat hij dit zelf wel zal doen. Ik denk dat hij niet graag heeft dat ik buiten ga met mijn rolstoel, maar ik kan mij toch nog behelpen, ik rij met mijn aangepaste wagen, in en uit de auto komen en de rolstoel uithalen is moeilijk maar als je het niet genoeg doet zal je het ook nooit voldoende onder de knie hebben denk ik dan.
Er was toch wel veel veranderd ik het groot magazijn, maar ik vond wel alles makkelijk wat ik nodig had, ik kwam zelfs een oude kennis tegen die ik al jaren niet meer gezien had, ze nodigde mij onmiddellijk uit om bij haar te komen koffiedrinken om een beetje bij te babbelen, ik zal dit toch nog even in beraad houden.
Maar ja zo kom ik niet meer buiten he, of het is alleen om op controle te gaan naar het ziekenhuis in Leuven of Pellenberg,
Het wordt hoog tijd dat ik terug op mijn eigen benen kom te staan, letterlijk en figuurlijk.
De wonde aan mijn knie is eindelijk dicht, van in september, ontstaan als gevolg van de liner van mijn prothese, dus voor die wonde dicht was mocht ik die liner niet meer aandoen, dus 14 dagen geleden hebben ze beslist dat ik mocht beginnen met de liner terug aan te doen, maar heel geleidelijk opbouwen, beginnen met een half uur per dag tot tenminste 3 uur per dag, wel mijn knie beschermen met een tegaderm, om het vrijwen te voorkomen, maar mijn prothese kreeg ik nog niet mee, dus s'avonds als mijn prothesen af waren heb ik dan mijn liner aangedaan tot ik ging slapen rond 1 uur.
Knie blijft ok, gisteren terug op controle en nu is beslist dat ik best terug een paar weken binnen ga voor revalidatie, ik denk echt dat dit nodig is want inu bijna 5 maanden na die operatie van 2 januari, waardoor ik die verlamming gekregen heb, heb ik niets meer gedaan, ik kan met moeite een beetje recht staan maar mijn benen slagen paraplu, omdat ik er geen cotrole over heb, en geen coordinatie, dus ik hoop echt dat dit toch wat kan verbeteren, maandag ga ik dus binnen, op hoop van zegen.
Groetjes
27-05-2008, 00:00 geschreven door Lena
|
