Dag Ja ik weet het ook niet meer maar het gaat inderdaad van kwaad naar erger, ik vind dat de kracht in mijn benen altijd maar achteruit gaat. En inderdaad het is nu ook bevestigd door de fysische dokter in Pellenberg, vorige week ben ik nog naar de prof. geweest voor mijn linker schouder, door de rotatorcufscheur heb ik daar toch veel pijn aan maar ik krijg dan een inspuiting met cortisone en dan is dit weer voor een tijdje draaglijker, nu was het zelfs vijf maanden geleden, mijn linker schouder is ook al naar de vaantjes daar moet met de tijd een heel nieuw gewricht in geplaatst worden, maar dat zal ik nog maar zo lang mogelijk uitstellen. Ook links zou het moeten geopereerd worden maar dit kan ik mij ook niet permitteren want dan kan ik niets doen voor tenminste 6 weken, als ik niet kan steunen ben ik comleet verloren. Enfin ik vertelde hem dat ik ondervond dat de toestand in mijn benen achteruit ging en dan ik geweldige krampen krijg in mijn armen en vingers vond hij dat dit niet zijn winkel was en heeft hij direct een afspraak gemaakt met dr. Kiekens en dat ik best naar neurochirurgie zou terug gaan. Maar nu is er nog iets anders bij gekomen, ik heb nu vreselijke pijn gekregen van waar die catheter in mijn rug, in die cyste vertrekt over mijn rug naar de pomp en naar mijn buik, het is gewoon verschrikkelijk, er is niets aan te zien maar de pijn is wel ondraaglijk. Dus heb ik direct een mail gestuurd naar de prof. van neurochirurgie om te vertellen wat er aan de hand is en dat ik mij wel zorgen maak, maar natuurlijk op die mail werd niet gereageerd, dan heb ik gebeld voor een afspraak, ik vroeg bij de prof maar dan moet ik wachten tot november, en dat vind ik toch wel overdreven, dan heb ik maar een afspraak gemaakt met supervisie, en dan kon het op 8 september om 15 uur in de namiddag, ik vind het nog lang maar ja wat doe je er aan. Nu donderdag had ik dus een afspraak op fysische in Pellenberg dr. Kiekens was nog in verlof, dus het was een vervangster, en zij vond het toch ook lang dat ik nog moet wachten voor neurochirurgie, dus heeft de zelf gebeld naar leuven en verteld wat er aan de hand was, de kracht in de benen is inderdaad drastisch verminderd, van 4 op 5 in 2009 naar 2 op 5 nu, dus dat is toch wel een groot verschil, maar in Leuven vinden ze het blijkbaar nog niet allarmerend, en heb ik een nieuwe afspraak gekregen op 6 september om 9 uur s'morgens, onder supervisie van een andere prof, maar de volgende morgen belden ze mij van Leuven om te zeggen dat ik mocht komen op 31 augustus om 9u30, en dan wel bij de normale prof, die mij tenslotten ook al tweemaal geopereerd heeft om die cyste weg te halen, maar ze komt dus telkens terug, en omdat men constant hersenvocht aanmaakt, en dat kan niet weg, ja dan raak je verlamd, en vandaar die drainage, maar ik denk dat er toch iets niet in orde is, enfin ik wacht af, ik hoop alleen dat die pijn een beetje begint af te zakken, want zo is het toch ook geen leven. Groetjes
Dag De kindjes zijn terug uit Slowakije van vorige week, en woensdag is mijn zoon met de drieling nog eens hier geweest. Hij had dinsdagavond gebeld dat hij met de drieling eens zou afkomen, en of ik wilde macaroni klaarmaken want dit aten ze graag zegde hij, Quido was niet mee omdat die de dag voordien op kamp vertrokken was naar ergens in de Limburg voor een week, met de chiro. Ze zouden hier zijn om 12 uur s'middags, rond 12 uur belde hij dat hij in de file stond want hij kwam van Brussel, hij was blijven slapen bij vrienden en moest eerst nog naar huis om de kindjes op te halen, maar door wegenwerken stond hij dus vast aan de tunnel aan de basiliek van Koekelberg, dus uiteindelijk was het na 1uur 30 als ze hier toe kwamen, dus ik had mijn eten al klaar tegen 12 uur maar ik had de schotel nog niet in de oven gezet gelukkig , maar als het uitkwam was het niet de kindjes die graag macaroni aten maar mijn zoon zelf, de kindjes hebben er wel van gegeten maar voor hun eten moeten we toch altijd aandringen het zijn toch niet zo'n goede eters we kunnen ze nog over halen door een snoepje te beloven als ze alles hebben opgegeten. Maar dat zal nog wel beteren zeken, ik moet zeggen Quido is toch altijd makkelijker geweest voor te eten, mijn jongste zoon was ook zo'n ambetanterik, groenten moest hij nooit hebben, alleen compote was het enige dat hij eigenlijk lusste, nu is dat gelukkig al wel verbeterd, maar nen echte groenteneter is hij toch niet. Enfin ze wilden ook eens naar het nieuwe huis gaan kijken van mijn jongste zoon, die pas maandag verhuisd is, enkel de badkamer moest helemaal veranderd worden en daar zijn ze nog mee bezig, daarom komt hij elke morgen bij ons douchen voor hij naar zijn bureau gaat, maar dat is geen enkel probleem, volgens de oudste zoon is het een prachtig huis, ik ben er nog niet geweest, wel heb ik het al van buiten gezien, maar toen was het nog bewoond van de vorige eigenaar. Ik heb hem gezegd dat ik zou komen als ze een beetje op hun plaats zitten, hij heeft toch al gezegd dat hij een toilet voor mij zou aanpassen, met baren, dat vind ik dan tof, want mijn andere zoon heeft ik weet niet hoeveel toiletten in zijn huis maar niettegenstaande we het al duizend maal gevraagd hebben doet hij niet de minste moeite om het voor mij op dat gebied een beetje makkelijker te maken, maar ja dat is de een tegen de ander he. Dus ze zijn dan niet zo lang gebleven maar ja je weet met drie kleine kindjes dat je huis direct een slagveld is. Mijn werkvrouw is weer nog niet geweest, ik weet nooit wanneer zij komt, dat vind ik toch wel vervelend, eerst kwam ze niet zonder iets te laten weten, dan kwam ze de woensdag, vorige week was het dan donderdag, en vandaag is het vrijdag en nu is ze nog niet geweest, het zal dan weer zaterdag worden of misschien niet dat ze weer ziek is, ik wacht af. Op de foto mijn vier kleikindjes: Quido, links Archie, dan Ziggy en rechts Yoshka Groetjes
