Dag Donderdagmorgen, ik was op van 7u30, mijn man staat op om 9 uur, en hij zegt wat denk je, rijden we eens naar Luxemburg, wetende dat we mijn sigaretten merk, Belga king size hier niet meer kunnen vinden, naar het schijnt worden die niet meer gemaakt. De reden daarvoor zou zijn dat ze te weinig verkocht worden. Dus wij naar Luxemburg in de hoop dat ze daar in Berchem waar we gewoonlijk benzine tanken, omdat het daar shell is en mijn man een kaart heeft van shell, toch nog een voorraad zullen hebben, wij naar Luxemburg. Om 11 uur zijn we vertrokken, op de heenweg vlot verkeer, niets aan de hand. Maar het was een serieuze tegenvallen, want nergens waren mijn sigaretten nog te vinden, dus heb ik van armoede een paar stangs korte belga meegebracht, mijn man zegt het is misschien een middel om te stoppen met roken, als je moet sigaretten gaan roken die je niet graag hebt, en ja misschien heeft hij wel gelijk. Dus we hebben dan daar iets gegeten , een beetje in de zon gezeten, want het was wel lekker weer, en dan terug naar huis, maar de terugrit was natuurlijk een ander paar mouwen, om Luxemburg uit te raken was het al moeilijk, maar dan ging het verder goed, tot een eindje voor Brussel, file en nog eens file, het was echt niet leuk meer, het laatste stuk hebben we er langer over gedaan dan voor de doorreis heel de weg, en dan te denken dat er zoveel mensen zijn die dit dagelijks meemaken, ik mag er niet aan denken. Nu vandaag zaterdag komt mijn werkvrouw, en ik vertelde haar dat we speciaal naar Luxemburg gereden zijn voor sigaretten voor mij, zegt ze, bij ons in de krantenwinkel liggen er nog ik weet niet hoeveel, ik dacht dat kan toch niet waar zijn, dus zij moest naar het containerpark met al onze oude kranten, en dan zou er er gaan halen, ik geloofde haar niet, maar wat bleek ze had inderdaad enkele stangen mee, zelfs nog aan de oude prijs, en ze hadden nog een paar pakken op overschot en die zouden ze voor mij weg leggen, ja nu was ik toch wel echt content, en het stoppen met roken zal ik nog maar een tijdje uitstellen. Ik heb haar dan maar een pak gegeven van die korte belga's die ik meegebracht had, dit is namelijk haar merk. Groetjes
Dag Dinsdag moest ik op controle naar Pellenberg voor mijn schouder, het is ongeveer 14 dagen geleden dat ik geopereerd ben aan mijn linker schouder, en ik moet zeggen het valt toch niet mee, de prof had mij gezegd dat ik een paar dagen erge last zou hebben, daarom moest ik ook 3 dagen in het ziekenhuis blijven, maar ik heb toch nu nog altijd veel te veel pijn om goed te zijn, mijn man is meegeweest, gewoonlijk als hij mij voert blijft hij buiten en gaat hij een wandelingetje doen maar nu wilde hij mee naar binnen bij de dokter, maar ik had geen geluk de prof was aan het opereren en ik moest het doen met een assistente, iemand die ik trouwens nog niet gezien had, maar blijkbaar wist zij toch alles van mij, en ze zegt dat de operatie op zich niet zo veel inhield, maar dat de gevolgen voor de patient, voor mij dus wel erg zijn, ze hebben namelijk van het bot een heel deel moeten afdoen om de druk op te heffen op het gewricht, en natuurlijk van als ze aan het bot moeten werken weet ik ook wel dat dit enorm veel pijn doet, zij zegt je moet rekenen op 6 tot 14 weken voor de pijn weg zal zijn, als je wilt zal ik een spuitje geven met cortizone met het gevolg dat je drie dagen veel meer pijn zult hebben maar dat het nadien wel beter zal zijn, denkende aan onze trip naar Rome volgende week, was dit misschien wel de beste oplossing, dus nog maar eens een spuitje, het zoveelste, ik ben de tel ondertussen kwijt maar het zijn er al zeer veel. In de namiddag zijn we dan nog naar de carrefour gegaan, mijn man zegt beter nu, voor de spuit je werkelijk veel last gaat veroorzaken, en ik moet zeggen dat was niet zo'n slecht gedacht want het is maar tegen avond aan dat het echt erg werd, maar ze had mijn goede medicatie voorgeschreven dat ik drie maal per dag mocht nemen, maar die nacht heb ik toch niet veel geslapen, ik ben toch een paar maal opgestaan om nog maar zo'n pil te nemen + een dafalgan forte, en dan heb ik toch nog een paar uur geslapen. Terzelfdertijd heb ik dan ook maar laten pasfoto's maken in de carrefour, ik wist dat daar zo'n machine stond, maar om er in te raken was het toch niet zo simpel voor mij, er stond wel een klein laag tabouretje, maar met twee stijve benen op een klein stoeltje gaan zitten is een ander paar mouwen, natuurlijk mijn linker been blokkeerde, ik zat vast, en ik kon niet gaan zitten, dan heeft mijn man mijn been buiten de box gebracht en dan lukte het in extremis toch, ik moest wel zorgen dat mijn hoofd er helemaal opstond, want die van de vorige keer stond een klein stukje van mijn hoofd er niet op en werden door de mevrouw van de gemeente afgekeurf, mijn foto's zijn gemaakt en alles is binnen voor mijn nieuw internationaal pasport, tegen dat we naar Amerika gaan, maar ik schrok wel van de prijs, zo'n paspoort kost al 80 , en als het het vlug wilt komt er nog eens 20 bovenop, dat is zo'n 10.000 bf. voor een pasport., enfin ik vind dit verschrikkelijk veel geld, maar ja als je het nodig hebt kan je niet anders dan betalen he, en het is eerst betalen voor ze er aan beginnen, ik moest het ook zelf gaan tekenen, die mevrouw is dan wel tot aan de auto gekomen, dat vond ik wel lief. Groetjes
