Dag Ik dacht dat hij nooit meer zou komen, maar toch, sinds een goeie week zitten we toch serieus in de winter, en wat voor een winter, wij beleven dus een record in negatieve temperaturen, maar sneeuw is er nog niet zoveel gevallen, ik zelf voel gelukkig niet zo veel van de kou want ik kom momenteel niet buiten, ik had vandaag naar Leuven gemoeten maar ik heb de afspraak toch even uitgesteld, nu gaat ze door op 22 februari rond ongeveer dezelfde tijd als deze week dus dat valt mee, ik denk dat we daartegen het ergste wel gehad zullen hebben wat kou en sneeuw betreft, want als het nu nog een beetje bijsneeuwt is het toch echt wel te gevaarlijk en ze zeggen toch als je niet dringend buiten moet zijn blijf dan binnen, ik heb wel geluk dat mijn man mijn boodschappen kan doen, en nu met zijn winterbanden is het toch makkelijker om in de sneeuw te rijden zegt hij, vorig jaar was het wat anders, het was dan veel vroeger, dan hadden wij de winter al gehad voor nieuwjaar en nu is hij maar begonnen eind januari, vorig jaar had het natuurlijk vrij veel gesneeuwd en raakte hij zelfs met zijn auto niet vooraan, bij ons gaat het dus een beetje bergop om naar voor te rijden en dat lukt hem dus niet in de sneeuw, hij heeft de garagist moeten laten komen om hem te depanneren en dan is zijn auto enkele dagen vooraan blijven staan omdat hij hem niet meer binnen kreeg, toen had hij nog geen winterbanden, hij zegt toch dat dit een heel groot verschil is. Mijn werkvrouw is zaterdag weer niet geweest, ze belde op om 9 uur om te zeggen dat ze op weg was naar mij, maar dat ze is teruggedraaid omdat ze het te gevaarlijk was, ze zou deze week komen, maar wist nog niet welke dag, ze zou nog bellen, ik ben eens benieuwd, dus ik heb mijn was nog maar eens zelf gedaan, maar ik vind dit niet erg, gelukkig heb ik mijn man om mij te helpen, om de mand naar beneden en nadien terug naar boven te brengen. Het is weer wat te doen voor die elfstedentocht, ik ben eens benieuwd of hij nog eens zal kunnen doorgaan, het is ondertussen toch al 15 jaar geleden, vanavond zouden ze beslissen voor eventueel zaterdag of zondag, want volgende week spreken ze al van lichte dooi, dus het is nu of nooit. Groetjes
Dag Het is nu al de derde keer dat ik een berichtje begin en telkens wordt het afgebroken, gisteren had mijn computer zoveel problemen dat ik hem twee maal moest heropstarten, en ja ik had al veel geschreven, en alles was weg. Nu wil ik het toch afmaken, dinsdag ben ik terug bij de prof geweest voor mijn schouders, hij heeft mij terug een inspuiting gegeven in mijn linker schouder, het was nog maar gebeurd vlak voor kerstmis maar die inspuitingen hadden geen enkel resultaat, toen heeft hij ook mijn rechter schouder ingespoten, hier zijn al de pezen afgescheurd, en is het gewricht volledig kapot, heel het schoudergewricht moet vervangen worden, maar dat kan ik mij niet permitteren, ik voel mij daar toch nog iets te jong voor, en door de band is die pijn wel min of meer draaglijk, maar links is er een rotatorcufscheur, één maar en die bezorgt mij zo verschrikkelijk veel last dat het niet mooi meer is, s'nachts kan ik er niet van slapen, ik slaap op mijn linker kant dus moet ik er op liggen, en dat is zo pijnlijk, soms draai ik mijn dan op mijn rug met een dik kussen onder mijn arm, maar op mijn rug kan ik niet slapen, dus dat is het ook niet, dus nog maar eens een inspuiting, de hoeveelste dit al is kan ik bij benadering niet zeggen, maar het zijn er al verschrikkelijk veel, vroeger voor ik aan mijn rechter schouder voor de eerste maal geopereerd ben zei de dokter mij dat je nooit meer dan drie inspuitingen met cortisone mocht hebben want dat dat niet goed was voor het gewricht, ik heb er toen toch al 15 gehad voor mijn eerste operatie, dit was in 1994, sindsdien heb ik al zoveel inspuitingen gehad, in 2005 is mijn rechter schouder terug geopereerd, maar dit heeft dus niet lang geduurd of alles was weer naar de vaantjes, dus een operatie aan mijn linker schouder is geen optie, ik kan vanuit mijn rolstoel dus niets meer doen als ik met mijn linker schouder in een verband zit en er niets mag mee doen, dus vergeet het.Nu spreekt de dokter van een zenuwblok, hij ging overleggen met de dokter van de pijnkliniek en mijn geval uit de doeken doen, ik heb al een afspraak gekregen bij die dokter op 13 februari ik ben eens benieuwd wat deze zal voorstellen, ik hoop alleen maar dat ze de pijn een beetje kan doen verminderen, zodanig dat mijn leven toch een beetje aangenamer wordt, ik heb al miserie genoeg dat het probleem van mijn schouders mij toch iets te veel wordt. Ik wacht af. Groetjes
