Dag Ik begrijp er niets meer van, mijn nieuwe rolstoel die ik tenslotten nog maar heb van ergens begin dit jaar is ondertussen al bijna vier weken weg om hem te herprogrammeren. Hiervoor zijn ze al twee maal bij mij thuis geweest, en telkens is dit mislukt, dus hebben ze hem meegenomen om dit bij hun te doen, ondertussen hebben ze al een nieuwe motor gestoken, ik vroeg waarom een nieuwe motor, omdat er dus een geluid in zat als ik er mee reed dat niet normaal was, ze hebben ook al de voorste wieltjes vervangen want ze vonden die afgesleten, op nog geen zeven maanden, mijn oude rolstoel heb ik bijna 7 jaar mee gereden en die voorste wieltjes zijn nog nooit vervangen, er is ook een barst in het schermpje van de joistick, dus ik moet daar ergens mee tegen gezeten hebben, nu gaan ze zoeken of ze zo'n plastiekje kunnen vinden om dat te vervangen, vinden ze dit niet moeten ze heel de joistick vervangen en dat kost natuurlijk wel een beetje geld, hoeveel weet ik niet, maar ik hoop dat ik dat niet moet betalen en dat ik dit kan doorzenden naar het Vlaams Fonds, die motor is het enige dat ze onder de waarborg kunnen nemen zeggen ze, ik ben toch eens benieuwd. Ik vraag mij toch af hoe lang het allemaal nog zal duren, ze hebben wel gezegd dat het nog wel een paar weken in beslag zal nemen, voor mij is het ok, ik heb mijn oude rolstoel nog, ik wist niet dat die nog zo goed van pas zou komen, maar je ziet wel dat je nooit iets te vroeg moogt afschrijven, voor je zeker weet of alles in orde is, ja en het toppunt van al, waar hij uiteindelijk voor werd meegenomen zullen ze dan toch nog bij mij thuis moeten doen, ik begrijp er niets meer van. Groetjes
Dag Mijn ventje is ondertussen verjaart op 4 november, maar ik heb nog geen stukje kunne schrijven hierover. Ik heb niet zo graag dat hij verjaart want een paar maanden later volg ik dan, hij is dus 70 jaar geworden, en vermits wij maar een paar maanden schelen, wel van een ander jaar wordt ik in maart dus ook 70, en dat heb ik niet zo graag, alles gaat veel te rap, de weken vliegen voorbij alsof het niets is, en de jaren volgen elkaar zo vlot op dat je de tel zou kwijt raken, zijn verjaardag hebben we nog niet gevierd dit wordt gedaan op 13 november, bij mijn jonste zoon, en terzelfdertijd gaat bij mijn zoon de houswarming door, want sedert hij in zijn nieuwe huis is ingetrokken, is dat nog niet ingewijd, ze hebben dit al wel gedaan met hun vrienden vorige zondag, maar nog niet met de familie, dus op 13 november wordt dit samen gedaan, zij zouden voor een etentje zorgen, wij moesten aan niets denken. Op 4 november had mijn man wel oesters meegebracht, om toch een beetje zijn verjaardag onder ons te vieren, ik lust ook graag oesters, maar de dokter was s'middags nog geweest omdat mijn verkoudheid blijft aanslepen, en ik een enorme zware hoest behoud, dus hij heeft dan nog maar een kuur voorgeschreven met zwaardere antibiotica, maar een uur na dat ik een genomen had, voelde ik mij enorm misselijk en moest ik overgeven, dus dat is mij twee maal overkomen, ik heb dan s'avonds teruggebeld naar hem, en hij zou de volgende dag een voorschrift voor een ander medicament in de bus steken, wan deze die hij eerst had voorgeschreven mag ik dus niet meer nemen. En natuurlijk oesters heb ik dan ook niet gegeten, maar mijn man vond hij dit niet erg, hij heeft ze in twee dagen maar zelf opgegeten, en ze waren heel goed zij hij. Dus nu heb ik een ander medicament en ik moet zeggen dat het wel effect heeft, mijn hoest is al veel verbeterd, misschien komt het nog wel goed. Groetjes
