Dag
Jan het is ondertussen al geleden van 5 mei, dat we hun gouden bruiloft gevierd hebben, het was in Kraanbrug in Mechelen, mijn man was eerst eens gaan kijken of er een aangepast toilet beschikbaar was, volgens mijn schoonzus natuurlijk wel, maar die mensen begrijpen niet wat dit eigenlijk inhoud he, dus is hij toch maar zelf eens gaan kijken, en inderdaad het toilet was verhoogd, maar dat was het dan ook, er was één klein barretje maar dat stond veel te ver naar voren dus daar kon ik in mijn geval niets mee aanvangen, maar als het toilet verhoogd is kan ik eventueel overschuiven en met een beetje hulp van mijn man komt dit wel goed.
Als we daar toekwamen was blijkbaar iedereen er al, het was natuurlijk rotweer, dus de receptie kon in het boothuis niet doorgaan, maar binnen was het ook gezellig.
Het was leuk dat ik mijn zussen en broers nog eens kon terug zien, want dat gebeurt natuurlijk veel te weinig, maar ja ze wonen allemaal toch redelijk ver van elkaar, mijn zus die in Amerika woont was er ook, ze was al een paar dagen in Belgie, ze klaagde aan dat ze onze Tom al zo lang niet gezien had, en dat ze zijn vrouw zelfs nog nooit gezien had, ik zeg ja nu zal het moeilijk zijn want ze zijn op reis naar de Bahama's, ze komen wel woensdag naar huis, en zij vertrokken terug op zondag dus ze moeten maar met elkaar afspreken als ze terug zijn, maar nadat ik gehoord heb achteraf is dit dus niet meer gelukt, mijn zoon had het veel te druk in de zaak, dat is zo he als je in verlof gaat, dan blijft het werk liggen.
Ik had gebeld voor dien met mijn schoonbroer, om te vragen wat er zoal gekocht word met een gouden bruiloft, maar hij vertelde mij, dat practisch iedereen geld steekt in een envelopje en hun dit afgeeft, ik vind dit wel een beetje raar, want het is precies of je moet je diner terugbetalen, maar hij zegt dat zij dat ook zo doen, dus ja waarom dan niet.
Ik heb dit dan aan mijn broer gegeven, ik hoop dat hij nog weet dat het in zijn binnenzak zit, want hij heeft parkinson, ik weet natuurlijk niet of dit ook gepaard gaat met geheugenverlies, enfin we hebben het toch zo gedaan.
Het eten was heel lekker, en de sfeer was ook heel aangenaam, de zoon van mijn broer speelt in verschillende bands, en hij heeft daar dus ook een optreden gedaan, hij heeft een stem als een klok, ongelooflijk.
Wij waren er naar toe gegaan met een taxi, mijn man riskeerde het niet om zelf te rijden, je mag tegenwoordig dus niets meer drinken, en we wilden dus niet tegengehouden worden, ik kan dus met zijn auto niet rijden want die is uiteraard niet aangepast, bij mijn auto is alles aan het stuur, zowel de gas als de rem. Zo niet zou ik niet meer kunnen rijden en nu wel.
Vermits mijn oudste zus en haar man allebei overleden waren, waren de twee zonen uitgenodigd.
Voor middernacht waren we al terug thuis, maar ja we waren daar al van in de namiddag, dus dat was lang genoeg he.
Ik zal er een foto bij doen van mijn mijn familie, ik bedoel van de kant van mijn broer, en niet de familie van zijn vrouw, ik zit natuurlijk rechts onderaan in mijn rolstoel.
Groetjes
21-05-2012, 00:00 geschreven door Lena
|
