Dag
Ja ons uitstapje tussendoor zit er ondertussen al weer op.
Woensdag op 1 juni zijn we vertrokken richting Frankrijk, eerst zijn we naar de Bourgogne streek gegaan, naar de plaats waar we vorig jaar het zo goed hadden, in Nuit St. Georges, nml. het hotel "Gentillomiere", vorig jaar was dit heel goed meegevallen qua omgeving, accomodatie , kamer, eten en prijs.
Ik weet ook wel dat dit de tweede keer altijd kan tegenvallen, misschien omdat je het te rooskleurig voorstelt en alleen de goede dingen onthoud die je meegemaakt hebt. Enfin we zullen wel zien.
Onderweg geen problemen gehad, geen files, wat ons eigenlijk wel een beetje verwonderde, want als ik denk aan de vorige jaren als we begin juni naar het zuiden reden was het toch altijd druk, maar ik moet zeggen het is heel goed meegevallen, en natuurlijk met een GPS is het niet moeilijk om de weg te vinden. Dus om 10u30 vertrokken en rond 18 uur zijn we toegekomen, met ondertussen wel de nodige tussenstops om de twee uur.
Het was dus onze zelfde kamer die we toegewezen kregen van vorig jaar, dus het toilet was aangepast en met onze tweede handvat die we altijd meehebben was het gewoon perfect.
Enkel één ding was minder goed en dat was het weer, het was droog maar wel koud, best dat we een pull meehadden want die konden we best gebruiken, maar we hebben dus in twee dagen geen zon gezien. Donderdag zijn we dan naar Saint Amour geweest, mijn man is nog eens gaan kijken naar de poterie maar er was niets speciaals, het was in ieder geval niet meer als vroeger wanneer we onze potten er gekocht hebben, maar er was niets naar ons goesting meer, sinds die zoon dit heeft overgenomen is er niets speciaals meer bij, wij hebben daar dan wel een beetje wijn gekocht en op een terrasje gezeten.
De vrijdag zijn we naar Dijon gereden, het is maar een 30 km. daar vandaan dus niet ver, mijn man had weer niets meer om aan te doen, hij had speciaal niet veel kleren meegenomen omdat hij vanalles wilde kopen, eerst zijn we naar een parfumerie geweest want daarvan hadden we ook het een en ander nodig, vermits ik thuis niet veel meer wegga moest ik er nu maar van profiteren.
Dan zijn we naar de Gallery de Lafaette geweest, maar daar vonden we niets dat hem aanstond, dan zijn we maar naar een shop geweest van herenkleding en dat stond hem wel aan, hij heeft daar een vest, een broek, en twee hemden gekocht + een mooie pull met strepen, aanvankelijk moest hij hem niet hebben want hij vond het niet mooi, maar nu is hij blij dat hij hem gekocht heeft en nu heeft hij spijt dat hij er geen twee heeft gekocht, mannen he. Ondertussen was het weer al veel verbeterd, de zon was er uiteindelijk doorgekomen, dus alles was perfect.
Als we wilden wegrijden vond mijn man zich niet zo goed, waarschijnlijk had hij een val van zijn bloedsuikerspiegel, hij had s'middags tenslotte nog niet gegeten en met zijn diabetes weet je toch nooit, ik heb hem verplicht van een koekje te eten en geleidelijk aan verbeterde zijn toestand toch, ik was er aanvankelijk toch niet gerust op, stel je voor dat hij daar iets moest krijgen of erger, ik mag er niet aan denken je zit toch een eind van huis, ik kan niet rijden met zijn auto, de mijne is aangepast met alles aan het stuur, zoals de rem en de gas, ik weet wel dat ik zo'n gedachten niet mag hebben maar je weet toch nooit, ik ben gehandicapt en kan zelfs niet alleen uit de auto komen, hij moet eerst mijn rolstoel uit de koffer halen en mij er uit helpen, omdat zijn auto te laag is om er zelf uit te stappen, om er in te gaan kan ik het zelf, enfin het is gelukkig allemaal goed gekomen maar ik ben toch een tijdje erg ongerust geweest.
Gelukkig zaten we dus niet zo ver van het hotel en heeft hij toch iets kunnen eten en drinken en dan is alles toch geleidelijk in orde gekomen, ik zeg hem nog je moet altijd een suikertje bij de hand houden voor in geval van nood, maar ja als alles dan weer ok is dan vergeet je dat weer, maar ik heb nu toch altijd iets in mijn tas zitten.
Het eten in het hotel was echt fantastisch, spijtig dat het voor mij altijd te veel is, ik ben maar een kleine eter en moet dus altijd een heel deel terug geven dat ik het niet op krijg.
Elke keer als we van het restaurant kwamen moesten ze aan mij niet veel meer vragen want ik was elke keer blij dat ik mijn prothesen kon afdoen en op mijn bed kon gaan liggen, en binnen de vijf minuten was ik dan vertrokken, ik denk dat dit ook van de alcohol is, een aperitif en wat wijn bij het eten, als je dit niet gewoon bent, ja dan heb je niet veel nodig he, elke keer viel ik als een blok in slaap, maar ik niet alleen mijn man had ook niet veel meer nodig.
Zaterdag zijn we dan vertrokken richting Zwitserland, naar Neuchatel, het was zo'n 3 uur rijden voor we er waren, het hotel "The Palafitte" was vrij modern, en op het water gebouwd, naar het schijnt is dit een unicum in Europa en ik geloof zelfs in de wereld, het lag dus aan het meer van Neuchatel, dit is een enorm groot meer, en een groot deel van de kamers was dus echt op het water gebouwd, echt heel speciaal, we werden daar heel vriendelijk ontvangen, en direct naar het terras geleid aan het water waar je dus een prachtig zicht hebt, onze kamer lag niet op het water maar aan de kant van het water, het was een zeer mooie kamer met een terras aan het water, maar de badkamer viel toch wel tegen, ze was wel gedeeltelijk aangepast maar de wc was dus niet verhoogd en er was aan één kant een baar voorzien, er was zelfs in de wc een douche voorzien voor gehandicapten, maar de plaats was wel enorm klein, ik kon dus niet met mijn rolstoel binnen enfin toch niet helemaal, als ik mijn prothesen aanhad was het nog te doen om alleen naar het toilet te gaan, maar zonder prothesen geraakte ik er dus niet af, dan moest mijn man mij helpen, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
S'avonds zouden we dus eten op het terras van het hotel, het was mooi weer, op een bepaald moment kwam er plots een hevige windvlaag opzetten en deed alles wegvliegen, we moesten ons haasten om binnen te zijn of we waaiden zelf nog weg, er kwam plots een hevig onweer opzetten, echt beangstigend.
Het eten was lekker, niettegenstaande het zo bruusk onderbroken was, en tegen we naar ons kamer gingen was het alweer over.
S'morgens was het prachtig weer, en na het ontbijt zijn we de hele voormiddag op ons terras blijven zitten lezen, in de namiddag was het dan de finale van Roland Garos, het was een mooie match, niettegenstaande ik liever gezien had dat Roger Federer had gewonnen.
Het vervolg schrijf ik in een ander stukje
Groetjes
08-06-2011, 00:00 geschreven door Lena
|
