Dag
Vrijdag belde mijn zoon om te vragen of mijn man  zondagmorgen tegen 8 uur kon komen om te babysitten op de 4 kindjes, ze moesten van alles doen in hun huis dat ze aan het klaarstomen zijn om er eindelijk te kunnen intrekken, er is nog enorm veel werk in, en ze hebben ook alle tegenslag van de wereld, een tijdje geleden als het in het Gentse zo verschrikkelijk hard geregend heeft was hun dak er af en moest er een nieuw op gelegd worden, het was zo erg dat er een vals plafond toen naar beneden gekomen is van de druk van het water, en nu dat het stenen dik vriest komt de loodgieter  maar niet af om de verwarming in orde te stellen, dus er is geen verwarming, ze zouden natuurlijk willen dat dit allemaal zo vlug mogelijk is opgelost, dat ze eindelijk met hun vier kindjes kunnnen verhuizen, maar enfin het zal denkelijk nog even duren.
In maart moeten ze er uit uit hun huis want het is verkocht en dan komen er dus nieuwe mensen in.
Dus van 7 uur was mijn man al op weg om er op tijd te zijn, het is toch wel een uur rijden, het zou natuurlijk makkelijker zijn moesten ze dichterbij wonen maar het is nu niet anders, hij heeft mij niet gevraagd, ik kan er toch niet veel gaan doen, ze zouden met mij nog meer problemen hebben dan met de kindjes waarschijnlijk, bij wijze van spreken dan natuurlijk, maar toch ik zou het natuurlijk liever anders willen maar ja het is nu zo.
Rond 10 uur heb ik hem eens gebeld om te horen hoe het was, en alles was ok zei hij, de kindjes waren aan het spelen in hun speelkamer en hij was de keuken een beetje aan het opruimen.
Rond 1u30 zijn de papa en mama terug thuis gekomen, en dan moesten ze met de kindjes naar een sinterklaasfeestje, ze vroegen of hij nog wilde blijven want ze wilden nadien nog terug naar het huis, maar mijn man vond het genoeg geweest, en is dan maar naar huis gekomen.
Gelukkig dat het die dag nog niet gesneeuwd had.
Groetjes

01-12-2010, 19:04 geschreven door Lena