Dag Ja voor de zoveelste keer is ze weer niet afgekomen, en heeft ze weer niets laten weten. Vorige week vrijdag morgen belde ze om 8 uur om te zeggen dat ze ziek was, ze had koorts en lag plat, ik hoorde aan haar stem dat ze inderdaad een verkoudheid had. Dus ik moest mijn was nog maar eens zelf doen. De was doen op zich is natuurlijk niet zo moeilijk maar ik moet de was wel beneden krijgen, dus dan neem ik een tafelkleed waar ik de witte was in draai, dat pak moet ik dan op mijn schoot krijgen, wat vanuit zitende houding niet zo evident is, als dit gelukt is bind ik de hoeken samen met een knoop en dan rijd ik naar de keldertrap en gooi dit pak langs alle trappen naar beneden, dan rijd ik langs de voordeur naar achter toe om in de garage te komen, ik moet dat pak nog eens op mijn schoot krijgen en dan kan ik de was in de machine steken en kan dit gewassen worden. Voor de andere was, het gekleurd en de wol, neem ik mijn wasmand waar ik de overige was in doe, mijn man brengt dit dan naar beneden en zo kan ik de rest van de was verder af werken. Dus alles bij elkaar doe ik er wel een paar dagen over om alles gedaan te krijgen, want telkens moet ik die avette doen met mijn rolstoel naar de garage, en als alles klaar is brengt mijn man alles naar boven en kan ik aan de strijk beginnen. Natuurlijk de kuis kan ik niet doen, vanuit mijn rolstoel zie ik mij nog niet mijn huis kuisen, ik kan met moeite overal aan, ik kan nergens door, overal staat er wel iets in de weg, op de meest plaatsen kan ik gewoon niet bij, dus dat is voor mij onmogelijk om aan te beginnen, zelfs het stof afdoen is voor mij onmogelijk omdat ik gewoon nergen bij kan. Ik hoop dat ze morgen toch komt. Groetjes
