Dag
Enkele weken geleden, kwam mijn man een beetje in paniek naar mij, er zat iets in zijn bed, een heel klein beestje, ik had pas een paar dagen eerder in de krant gelezen van de bedwants die terug in opmars was, wel alleen in hotels, maar ik was toch niet gerust.
Dus ik zoeken naar de krant waar ik het in gelezen had, want ik wist dat er een foto bijstond van die bewuste bedwants, na lang zoeken heb ik de krant gevonden, en gelukkig het trok er in de verste verte niet op, dan zei mijn man het is toch geen kakkerlak, ik zei nee want die ken ik, die heb ik genoeg gezien in het oud ziekenhuis in Blankenberge, ik het begin dat ik daar werkte, ik heb nog één maand in het oude ziekenhuis gewerkt voor we verhuisd zijn naar het nieuwe ziekenhuis, nml. Fabiola ziekenhuis, maar die eerste maand was het dus heel erg, ik stond op de kinderafdeling, en het ziekenhuis was helemaal ondergraven van de kakkerlakken, als we iets uit de kast pakten van linnen on s'morgens onze schorten wilden aandoen moesten we die eerst uitschudden om al de kakkerlakken er uit te krijgen, nee die kende ik, als we s'nachts tijdens de nachtdienst naar de keuken wilden om iets te gaan halen, moest je eerst het licht aansteken en een beetje wachten en dan zag je ze allemaal zo wegkruipen, daar was ik wel enorm vies van, maar zoals ik zeg ik heb er maar een maand moeten werken en dan zijn we verhuisd, ik heb wel het ongeluk gehad dat ik er zelf een week gelegen heb, geopereerd van een eierstokcyste, enfin ik was er toch die moment niet erg gerust op, maar ik heb nooit een in mijn bed gezien.
Dus ik was gerust het waren geen wantsen en zeker ook geen kakkerlakken.
Groetjes
|
