Op initiatief van vzw Studium Generale (Balen) werd uit het oeuvre van de Postelse abdijarchivaris Ignatius Welvaarts onderstaande lijst boeken gedigitaliseerd en ter beschikking gesteld van geïnteresseerden.

De aanvraag van een van de onderstaande werken kan gebeuren via mail aan de abdijarchivaris: ivo.billiaert@abdijpostel.be.

• 1. Wie was Th. Ign. Welvaarts? (Biografische nota)
• 2. Bijzonderheden van Helmond en Rikstel
• 3. Geschiedenis der vrijheid Arendonk
• 4. Geschiedenis van Bladel en Netersel
• 5. Geschiedenis van Corsendonck (2 delen)
• 6. Het kapittel van Zalt-Bommel volgens de archieven van de Postelse abdij
• 7. Reusel volgens de archieven van de Postelse abdij
• 8. Zomeren volgens de archieven van de Postelse abdij
• 9. Levenschets van abt Jacobus de Kort 
• 10. Geschiedkundige bijdragen over de Voogdij van Molle.

28-09-2020 om 11:13 geschreven door Gust Adriaensen

• Op het forum van De Standaard stelt een deelnemer het volgende: ' In probleemloze omstandigheden brengt  zowat iedereen respect op voor het ongeboren kind. Maar soms zijn de omstandigheden niet probleemloos, en dan kan je je afvragen of het leven (en de levenskwaliteit) van wie al wel is geboren op een totalitaire manier (daarmee bedoel ik: ten koste van àlles en louter omwille van 'het principe') ondergeschikt moet zijn aan het leven van wie nog niet is geboren. Ik ben niet die mening toegedaan'.
  
  

  Bij deze mening passen m.i. deze bedenkingen.

  Het gaat o.a. in de abortuskwestie toch wel om een erg fundamenteel principe in de ethiek ook los van religieuze opvattingen. Het heeft te maken met het recht om een zich ontwikkelend, weerloos menselijk leven door een ingreep van buitenaf te beëindigen. Daarenboven dringt zich in de overgrote meerderheid van de abortussen niet de keuze op tussen het leven van de moeder en het leven van het ongeboren kind. Bijna altijd worden abortussen gevraagd omwille van de moeilijke omstandigheden, omwille van de aantasting van de 'levenskwaliteit'.

  Die omstandigheden, die gevreesde aantasting kunnen heel zwaar wegen. Maar moet je je niet afvragen of het leven van het ongeboren kind ondergeschikt gemaakt mag worden aan de levenskwaliteit van de zwangere vrouw? Dat begrip 'levenskwaliteit' is hoe dan ook een heel rekbaar en diffuus begrip. Het bevat verschillende dimensies en krijgt verschillende invullingen. Aborteren is evenwel absoluut.

  Tegen deze achtergrond, vind ik de opmerking van een andere forumdeelnemer over de 'verantwoordelijkheid van de samenleving' erg waardevol en verruimend.

  In het abortusdebat is in de loop der jaren dat thema amper ter sprake gekomen. De wetgever heeft tot nu toe uitsluitend aandacht voor de vrouw die om welke reden dan ook het ongeboren kind niet wil. Drukkingsgroepen en politieke partijen willen het wettelijk kader voor abortus steeds maar verder versoepelen en uitbreiden. Dat houdt in dat de al beperkte wettelijke bescherming van het ongeboren kind, verder en verder krimpt.

  De vraag dringt zich dan op waarom het beleid een fundamentele waarde, nl. respect voor het leven, sterker en sterker opzijschuift, om tegemoet te komen aan de moeilijkheden en wensen van een individu? Waarom wordt niet gewerkt, naast preventie, enz., aan een maatschappelijke opvang van ongewenste kinderen? Is dat niet veel humaner dan de liquidatie van ongeboren kinderen op vraag van een individu?

28-09-2020 om 10:49 geschreven door Gust Adriaensen