Sara

Niet door zaad van eigen bodem,

niet door hoop en verlangen

maar door een zoektocht naar equivalenten

Of een veredeld placebo van eigen bodem,

Wel  een droom van een cocktail

met de regenboog van mijn geliefde

en de bloesem die ze in mij bewondert

gemixt in een gemiste cocktail.

Zo heb ik jou als een vuurpijl in de nacht

als een droom die door mijn vingers glipt

als zand dat door de sferen suist

in een vorig leven tevergeefs verwacht.



6/12/2017

06-12-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Amen

Hoe het was, is het nog, maar anders,

zoals alles wordt wat het nooit geweest is,

omdat waar ook iets is, het elders ook kan zijn,

een kwestie van ruimte en tijd

van kennis en geduld

van nederigheid en besef

dat alle wetenschap grenzen heeft, 

beperkt door de grenzen van wat we zien en horen,

weten en onthouden.

Waarom is alles wat we leren kennen

binnen het vluchtige tijdsbestek

dat ons gegund is te ademen

een stofje

minuscuul en verloren

ongrijpbaar verzonken in een verleden

dat zoals al het voorbije

ooit eens toekomst is geweest?

Alles wat nog komen zal

is al lang geweest.

Alles wat we ontdekken

heeft altijd bestaan.

Alles wat we weten

hebben we bijgebeend.

Alles wat we leren

is louter besef

dat wij nooit en nergens

altijd en overal

kunnen bereiken.






Zo is het en zal het zijn

alle ijdelheid ten spijt.

Zo werd het en zo blijft het ook

alle overmoed ten spijt.

Wat ademt en leeft

Wat denkt en voelt

wat ziet en bemint

wat hoopt en streeft

moet zijn wat het is

en AMEN bekennen.


24/11/2017

24-11-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

(zich)
Van geen kwaad bewust

De telefoon rinkelt om me te vragen wie ik ben 

en of ik iemand met mijn eigen naam soms ken.

Ratten gooien roet in ons commercieel gesprek.

Kom je eten, klinkt een stem; ik heb geen trek.

Ik besef ineens: ik ken mijzelf al jarenlang niet meer,

ik vraag excuus en leg prompt mijn mobieltje neer.

De spanning neemt toe tot net voor de publiciteit,

Neem je koffie, dringt ze aan. Ik heb geen tijd.

De krant verspreidt zich dieper in mijn denken

en belet me aandacht aan de medaille te schenken

want haar keerzijde heeft immers het meeste nut,

de waarheid van een ander zet mij weer voor schut.

De klok tikt sneller dan de auto's kunnen rijden,

ofschoon ze trachten al het oponthoud te mijden.

De rimpels dalen af van voorhoofd naar beneden

en verstrakken strevend naar meer losse zeden.

Kinderen komen dorstend naar aandacht in de klas

en negeren zuchtend alle liefde die er voor hen was.

Wolken kennen elkaar niet meer als in een droom

Een regenboog knippert de ogen vol rook en stoom.

Seizoenen worden achteloos op een hoop gegooid

de dag is nacht en andersom, de rust komt nooit.

Gelukkig is er straks en altijd weer veel televisie

wat buiten bleef, brengt binnen via import ruzie.

Gestorven foto's, zwarte bloemen en facturen

idolen van nieuwe dictaturen sieren onze muren.

Kom slapen, klinkt een stem, raad eens wat ik doe

ik ga naar buiten schat, ik ben nog echt niet moe.

Leugens en overladen schepen wachten aan de sluis,

ik slik een laatste druif naar binnen, en ga naar huis.

Neen, geen raadsels meer, ik wil je dicht bij mij.

Terug bij jou alleen voel ik me waarlijk vrij. 


21/11/2017

21-11-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Verlossing

Geen honger en geen dorst,

dank zij een goede moeder

die haar kind vrijwaart.

Geen dag die zorgt voor de volgende nacht,

geen duisternis zonder belofte van licht.

Geen daden en geen woorden

zonder stappen in de wereld

met plannen en rouwen.

Geen stilte die zorgt voor de volgende knal,

geen loutering zonder zicht op strategie.

Geen einde zonder begin

geen haat zonder liefde

geen spijt zonder fout.

Geen verlangen zonder kennis van het gemiste

geen overhaasting zonder gretige blindheid.


Geen verlossing zonder statusquo,

en evenmin bevrijding of dood

zonder gevangenschap of leven.

12/11/2017

12-11-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bekoring





Genot

Wie plukt niet liever bloemen bij de buren

dan ze zelf te planten en verzorgen?

Wat is makkelijker dan stelen 

als het werken gaat vervelen?

Waar kom je beter weg met liegen

als leven gelijkstaat met bedriegen?

Waarom zou een mens zich nog vermoeien

als bezit bij luiheid nog blijft groeien?

Hoe kan je recht in je schoenen staan

als je op alle verleiding bent ingegaan?

Pluk liever bloemen voor je buren

en blijf goed voor elkander zorgen. 

4/11/2017

04-11-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Vergeef ons onze schulden, zoals wij ook aan anderen hun schuld vergeven




Boemerang

Verlang niet van een bal

dat die van nog hoger zal vallen

dan je hem zelf geworpen hebt.

Verlang niet van je budget

dat het voortebt zonder schulden

als je meer besteedt dan je hebt.

Verlang niet van de hemel 

dat ze ons meer regen gunt

dan de zon aan de wolken schonk.

Verlang niet van de aarde

dat ze ons meer vruchten biedt

dan onze inbreng in haar welzijn.

Verlang niet van een raket

dat die je elke melkweg toont

Als je zelf zo eindig bent.

Verwacht niet van de Heer

dat Hij door de vingers ziet

wat je nooit gedogen kon.

3/11/2017

03-11-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Schulden

..

Een balans van menslievendheid,

steun en behulpzaamheid,

deugdzaamheid, oprechtheid,

begrip en aanwezigheid 

liefdevolle bedachtzaamheid

vooral belangeloosheid;

anderzijds strategische afwezigheid

toevallig welkome bezigheid

doelbewuste onverschilligheid,

stugge gewetensloosheid;

een evenwicht van

goede bedoelingen en blunders

26/10/2017

26-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Vergiffenis

Niet gekeken naar de schoonheid van de schepping

niet geluisterd naar uw stem in de muziek van sterren

vogels, wolken, branding, wind, kometen en vierkantswortels,

niet gevoeld hoe Uw hart klopt in het ritme van de dagen,

het tempo van ons leven en het metrum van de zon,

niet gesnoven aan de raadsels van elk nieuw probleem

dat de wetenschapper oplost behalve op het laatste blad,

niet geproefd van de twijfel die we onder de mat vegen

bij de plicht en de last van verantwoordelijkheid,

niet doorleefd wat Uw liefde teweeg moest brengen

en U beschuldigd van wat we zelf hebben verwaarloosd.

Vergeef het vergif dat dat vergeten vergt

Vergeet niet dat vergeving niet vergeten is

omdat vergiffenis in Liefde pijn doet,

Ze vergt blijven waken vol moed.

 25/10/2017

25-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Brood

Zuurstof houdt mijn beide longen bezig,

water en bloed, pertinent aanwezig,

bruisend leven uit de bron ontsproten

gewerkt, geweend, gedroomd, genoten.

Angst, bezorgdheid, schat ik zie u graag

Moed en zelfverloochening ook vandaag,

Succes, toeval, pech en veel geduld,

ze zijn het brood dat eeuwen vult

lang voor en na de zoveelste knal,

maar liefde,  heel veel liefde bovenal !

22/10/2017

22-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Geef ons heden ons dagelijks brood (part two)




Dagelijks

Morgen wordt heden de dag van gisteren

en elke morgen brengt een heden tot glinsteren

terwijl eergisteren pas heden was

en elke dag ooit morgen zal zijn geweest.

De noden van vandaag zijn die van morgen:

de broden van nu waar we voor blijven zorgen

die zich blijven herhalen in de eeuwigheid

en los gekopieerd zoals ruimte en tijd.

20/10/2017

20-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Heden

Heden heden heden

in de tuin van Eden

sprak men over heden

in de eerste gebeden.

Heden heden heden

Ook nu zoals in het verleden

komt er weer een nieuw

heden heden heden

in de toekomst van lang geleden

was er altijd opnieuw een heden

Heden heden heden

Wat we ook doen, zullen doen of deden

Het heden wordt nooit vermeden

Daarvoor heeft de Heer geleden:

heden heden heden

18/10/2017

18-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Waar

Waar is de aarde, waar is de hemel

hoe is de aarde en hoe is de hemel

en bovenal wanneer zijn ze allebei?

Mijn aarde heeft honger, mijn aarde heeft dorst,

ze slaapt omdat ze vermoeid is door dromen

van een hemel die we noemen zonder kennen.

Mijn aarde wordt geboren en schept leven

dat door de hemel werd gegeven

Uw aarde sterft en wordt begraven

met alle vreemde schepen in de haven.

Onze aarde zit vol pret en vreugde

vol misdaad en vol deugden

Die aarde met haar zon en met haar regen

hebben wij van U gekregen.


De hemel is de grens van het blauw daar boven

en daar voorbij is alles wat ik blijf geloven

Omdat alles wat hier op aarde ligt

wetenschap blijft , zo heerlijk dicht

en ver van alles wat wij in overmoed ontkennen

zo moeilijk om aan beperkingen te wennen.


18/10/2017

18-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Uw wil geschiede


Uw Wil

Wat wij willen weten

wat wij denken dat we willen

wat we hopen te willen en willen hopen

wensen we al weten we dat we hopen wensen hebben

Wat geschiedt is geschiedenis

Wat we willen is niet wat er te bieden is

En wat we wensen is niet wat nog te geschieden is

omdat wat geschiedt niet voor ons, te beperkte lieden is.


U wilt dat wij leven in Uw wensen

dat wij willen wat U wilt met ons, Uw mensen.

U wilt dat Uw werk het werk van ons, Uw lieden is

en dat wat wij doen gebeuren, Uw wil doen geschieden is.


15/10/2023

15-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Uw rijk kome




Rijk

Van deze wereld is Mijn Rijk niet,

niet van een wereld die je ziet,

ergens situeert of soms bereist,

waarvan je het bestaan bewijst

met liefde en zelfverloochening

geloof in onvervalste betovering

hoop op inzicht in de eeuwigheid

het einde van oneindigheid

4/10/2023

04-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Naam

Gekozen bij de geboorte van een kind: 

een klankenreeks met betekenis, niet eindigend zodra het begint,

voortdurend en nabij als de wind,

een verblijdende belevenis, dwalend door ons levend labyrint

zoekend tastend, blijvend blind.






Geloven in de eigen onmacht

bewust van de herhaalde beperking, vluchtend weg van Almacht,

die alle leven heeft bedacht

besluitend dat de eigen beperking altijd stuit op hogere kracht

van de Heer die op ons wacht.

*


Noem Mij Allah, Jahweh, God...

Vloek maar, schimp of spot,

De naam is louter heilig symbool;

wie Mij negeert, is op de dool.

2/10/2017

02-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Die in de hemel zijt

Hemel

De knal van een granaat, het boe-geroep op straat,

de leugens van de egoïst, sirenes in de mist,

gedaver van machines, het breken van vitrines,

het bonken op de deur, eindeloos gezeur,

laster en kwaadsprekerij, grootdoenerij,

zwartmakerij, gedreun van de raffinaderij,

gejammer van verdriet, je hoort ze niet.


Bloedige scherven van een granaat, vuilnis op de straat,

het honen van de egoïst, rook die zich mengt met mist,

roestige machines, smakeloosheid in vitrines,

een slot op elke deur, een barst in elke scheur,

afval in het restaurant, de afschuw van je aartsvijand,

weer een wantoestand, opnieuw een wereldbrand,

natte ogen vol verdriet, je ziet ze niet.



Open wonden van de granaat, uitlaatgassen op de straat,

de vuistslag van de egoïst, kankerkrampen in de mist,

witgloeiende machines, kille commercie in vitrines,

elke stoot tegen een deur, kwetsuren van terreur,

liefdesverdriet en pijn, schrikdraad rond elk plein,

hindernissen op elk terrein, littekens van een karabijn,

hartepijn door het verdriet, je voelt ze niet.

Vraag niet waar of hoe, waarom:

de hemel kan je niet begrijpen,

de hemel kan je wel verwerven,

het aanvaarden is niet dom,

zoals liefde die gaat rijpen

eer je verlangens sterven.


1/10/2017

01-10-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Onze Vader

Graag verklaar ik het nader, want moeder of vader:

wat wij niet snappen, weten, horen, ruiken of zien

lossen wij op met een god uit een machine.

Overschat als wij zijn door ons eigen eindig brein

zo ijdel als wij tijdelijk gezond en moedig zijn,

Zo laf en koppig houden wij vast aan ons groot gelijk

zo arm aan nederigheid, aan blindheid te rijk.

Wij noemen het Allah, Jahweh, wij noemen het god,

en voelen de weerstand, we horen de spot.

Na elk antwoord komt alweer een nieuwe vraag,

en morgen lossen we op wat ons kwelt vandaag.

Wij vrezen geen vader, Hij is immers God

begin en einde langsheen de kern van 't verhaal

Wij kennen hem via haat en liefde allemaal.


Atheïsten ontkennen 't bestaan van wie niet bestaat

Ketters verspillen hun krachten met ijdel gepraat

enkel de nederige mens voelt spijt als hij God verlaat.

Papa, oh daddy, mi padre, mein Herr

ons zo nabij en wij vinden het ver.

Wat we zoeken, dat vinden we nooit

zolang elke mens zich met lauweren tooit.

Omhels mij en reik me uw hand

En schenk mij uw liefde en uw verstand.

14/9/2017

14-09-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Sterven, missen, deleten en wissen,

Een agenda vervangt de andere, want alle nummers veranderen. 

Op elk adres wonen nieuwe mensen en beleven daar hun eigen wensen.

Jouw agenda's zijn afgedankt en nutteloos:

onvolledig want je leven was nooit echt af.

Wat heb je nodig daar in je verre graf?

Mijn notitieboek bevat geschrapte nummers

afgedankt en voortaan nutteloos.

Ik bewaar het en zoek langer dan tevoren naar namen wier stem ik nog kan horen.

In mijn telefoon staat een namenlijst:

sommige items afgedankt en nutteloos.

ik kan niet beslissen: één druk op wissen

en je sterft een tweede maal, terwijl je ziel verrijst

je naam verdwijnt, je nummer kwijnt,

 en de zon spottend op mijn tranen schijnt

19/8/2017

19-08-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bij het overlijden van mijn meter




Paradijs

Rood wordt zwart en wit werd grijs;

droge wangen met een natte traan,

zeg, ben je klaar voor nog een reis

al moet je op je eentje gaan.

Warm werd koud, jong werd oud,

en lang vergeten handen beven,

'k Zie je in je kist van simpel hout...

méér handen geven; handen leven.

Rouw wordt rust en stilte een verhaal

herinneringen van vervlogen tijd;

gebeden heb je voor ons allemaal

je bent een mens die niet meer lijdt.


Wit wordt grijs, rood wordt zwart

Nat wordt droog, wat is het stil.

Ik mis het slaan van je gouden hart

je was zo warm, je bent nu kil.


Je bent nergens, en toch overal

een sterrenstelsel ver van hier

een lichtpunt in een nieuw heelal

een laatste oordeel vol plezier.


12/8/2017

12-08-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Vandaag

28/07/2017

overleed mijn meter

zus van mijn moeder

93 jaar

maar vooral de persoon die mij

mijn allerliefste vrouw 

hielp leren kennen









Bezinning

Nog vijf keer verjaren

en mijn moeder leeft een eeuw.

Nog een tijd van altijd minder beseffen,

de handen naar de sterren heffen

en samen naar de hemel staren

wachtend op Jan De Wilde

en zijn eerste sneeuw.

Waar zullen beide zussen

hun geliefden nog eens kussen,

weg van de rook die hen voortijdig heeft gescheiden

en elk schepsel door kanker doet lijden?

En welke pijn moeten we kiezen?

Zelf lijden of onze liefste verliezen?



24/7/2017

24-07-2017 om 00:00 geschreven door Frankie